War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 3425

ตอนที่ 3425 : คนนิกายลั่วสุ่ยฆ่าล้างระนาบเซียน

 

ต้วนหลิงเทียนย่อมไม่รู้เลย ว่าหลังจากเขากับผู้เฒ่าหัวออกจากฝูโหย่วเทียนและย้อนกลับมา ยังจี้เมี่ยเทียนได้ไม่นาน จักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้ว ข่งเฝินก็ได้ออกจากพระราชวังจักรพรรดิ สวรรค์ฝูโหย่วเทียน

 

อารมณ์ของต้วนหลิงเทียนก็ไม่ค่อยสู้ดีทั้งอึมครึมนัก

 

เขารู้ดีว่าเหตุผลเดียวที่ทําให้จักรพรรดิสวรรค์ฟูโหย่วเทียนกล้าปกป้องจักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้วอย่างออกหน้าออกตาแบบนี้ เพราะจักรพรรดิสวรรค์แห่งจี้เมี่ยเทียนฟงชิงหยางไม่อยู่

 

อันที่จริง ต่อให้ฟงชิงหยางไม่อยู่ แต่ขอแค่ตัวเขาเองมีพลังแข็งแกร่งกว่าหยางอวิ่นเซียว อีกฝ่ายก็คงไม่มีวันปกป้องจักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้วแน่นอน

 

ทั้งหมดเป็นเพราะข้าอ่อนแอกว่ามันกระทั่งในสายตาของหยางอวินเซียว ข้าอาจไม่ต่างอะไรไปจากมดตัวหนึ่ง

 

ต้วนหลิงเทียนลอบกล่าวในใจ

 

และมันเป็นแบบนั้นจริงๆ

 

ที่ไฉนหยางอริ้นเซียวถึงเรียกหาต้วนหลิงเทียนว่าศิษย์หลาน ทั้งแลดูมากอัธยาศัย ให้ของขวัญแรกพบ ทั้งหมดเป็นเพราอีกฝ่ายเห็นแก่หน้าฟงชิงหยางทั้งสิ้น

 

หาไม่แล้วอาศัยพลังของตัวต้วนหลิงเทียนเอง เกรงว่าหยางอริ้นเซียวคงไม่เห็นอยู่ในสายตา

 

เนื่องจากเกิดเรื่อดังระเบิดลงที่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ยูโหย่วเทียน พอกลับมาถึงพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์จี้เมี่ยเทียน ต้วนหลิงเทียนก็โจรเข้าห้องหับและปิดด่านบ่มเพาะทันที

 

สําหรับครอบครัวของเขา ทั้งหมดก็บ่มเพาะพลังกันในโลกใบเล็กภายในกายเขา

 

เป็นธรรมดาว่าเขาก็ชักนําพลังวิญญาณฟ้าดินออกมาจากโลกใบเล็กตัวเองเพื่อบ่มเพาะ สุดท้ายแล้วไอพลังวิญญาณฟ้าดินในพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์จะดีแค่ไหน มันก็ไม่อาจสู้ได้

 

และตอนนี้ไม่ว่าให้มีผลึกเทพกี่ก้อนมากอง ก็เทียบไม่ได้กับพลังวิญญาณฟ้าดินในโลกใบเล็กของเขา ท้ายที่สุดแล้วนั่นก็คือพลังวิญญาณฟ้าดินจากระนาบเทพจริงๆ ระดับของมันสูงกว่ากันมาก

 

ถึงแม้ในระนาบเทวโลกจะมีผลึกเทพให้เห็นไม่น้อย แต่มันก็แค่พลังวิญญาณฟ้าดินที่ก่อตัวในระนาบเทวโลก จะไปสู้กับของแท้จากราบเทพได้อย่างไร?

 

ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนจดจ่ออยู่กับการบ่มเพาะพลัง ครอบครัวและคนสนิทของเขาก็ตั้งหน้าตั้งตาบ่มเพาะเช่นกัน

 

สําหรับบิดามารดาของต้วนหลิงเทียนอย่างต้วนหรูเฟิง กับลี่หลัวนั้นก็บ่มเพาะพลังอยู่ ในโลกใบเล็กของต้วนหลิงเทียนอย่างมีความสุข และชมชอบอยู่ภายในโลกใบเล็กของต้วนหลิงเทียนมาก อย่างน้อยก็ไม่ต้องแยกจากลูกชายอีกต่อไป

 

อย่างไรก็ตาม บางครั้งทั้งคู่เองก็ต้องการทําเรื่องที่ไม่อาจบรรยายกันสองคน ก็มักจะออกจากโลกใบเล็กของต้วนหลิงเทียนและไปยังห้องพักอื่นๆ

 

สถานที่พักอาศัยของต้วนหลิงเทียนภายในพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์เบี่ยเทียน ก็คือจวนหลังใหญ่หลังหนึ่งที่มีห้องหับและลานส่วนตัวมากมาย ไม่เพียงแต่ต้วนหรูเฟิงกับหัววจะ มีเรือนพักส่วนตัว แต่เรือนส่วนตัวของเพิ่งหรู่เต้ากับบทุกคนก็มีพอ

 

“พี่เฟิง ว่างๆพววกเรากับไปบ้านเกิดกันดีหรือไม่กล่าวไปพวกเราก็จากมาหลายร้อยปีแล้ว ไม่ทราบตอนนี้ที่นั่นเป็นอย่างไรกันบ้าง”

 

ลี่หลัวหันไปกล่าวกับต้วนหรูเฟิง

 

“อืม ก็ดีเหมือนกัน หลังจากนี้สักพักค่อยกลับไปดูกันหน่อย”

 

ต้วนหรูเฟิงพยักหน้า

 

ระนาบเซียน เป็นระนาบโลกียะขนาดเล็ก หนึ่งในระนาบโลกียะนับอนันต์ท่ามกลางสวรรค์และโลก

 

ถึงแม้ระนาบเซียนจะปรากฏตัวตนอันยอดเยี่ยมอย่างฟงชิงหยาง ที่กลายเป็นจักรพรรดิสวรรค์ ตัวตนที่อยู่เหนือสุดในระนาบเทวโลกแห่งหนึ่ง แต่ผู้คนในระนาบเซียนก็แทบไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลย

 

“พี่ชิว นี่ก็ผ่านมาสักพักแล้ว พวกเราไปเยี่ยมฮวนเอ๋อกับเสี่ยวเทียนที่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ดีหรือไม่?”

 

สตรีงามหมดจดนางหนึ่งที่ลอยร่างเหนือทะเลแห่งหนึ่งบนระนาบเซียน หันไปกล่าวกับบุรุษข้างกาย

 

“ไปหาลูกๆหน่อยก็ดีอย่างไรพวกเราก็ท่องเที่ยวไปทั่วทุกมุมของระนาบเซียนแห่งนี้แล้ว ไปบ่มเพาะพลังที่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์จี้เมี่ยเทียนก็ดีเหมือนกัน”

 

เหลียนชิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ถึงแม้พลังฝีมือของพวกเราคงไม่อาจไล่ตามลูกสาวกับลูกเขยได้ทันแน่นอน…แต่เรื่องได้ไปบ่มเพาะพลังที่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์จี้เมี่ยเทียนนี้ เป็นความฝันของข้าเลยนะ”

 

เหลียนชิวเดิมทีก็เป็นเซียนอมตะที่ฝึกกระบี่คนหนึ่ง และเคยอยู่ในขุมกําลังระดับสวรรค์ของจี้เมี่ยเทียนอย่างหุบเขากระบีฟ้า

 

และในจี้เมี่ยเทียน เหล่าเซียนอมตะที่ฝึกกระบี่ทั้งหลาย ทั้งหมดถือว่าจักรพรรดิสวรรค์แห่ง จี้เมี่ยเทียนฟงชิงหยางเป็นดั่งแบบอย่างชั่วชีวิต! ตัวเหลียนชิวเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

 

กระทั่งเหลียนชิวยังไม่เคยคิดฝันมาก่อนด้วยซ้ํา ว่าวันหนึ่งลูกสาวของตัวเอง จะทําให้มันมีโชคชะตาคาบเกี่ยวกับจักกรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางได้ลูกเขยของมันเป็นถึงศิษย์ที่แท้จริงของจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยาง!

 

และยังเป็นศิษย์ที่แท้จริงเพียงหนึ่งเดียว!

 

ตอนแรกหลังจากที่ต้วนหลิงเทียนพาส่วนเอ๋อออกจากสมรภูมิอเวจี พอไปยืนยันตัวตนที่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์จี้เมี่ยเทียนแล้ว ไม่ทันที่จะมีเรื่องออกไปตามหาต้วนหรูเฟิง

 

ลี่หลัวและคนอื่นๆ ต้วนหลิงเทียนก็ได้ย้อนกลับมายังระนาบเซียนเพื่อแจ้งเรื่องราวให้เหลียนชิวและตู้เสวียนทราบไว้

 

ตอนที่ทั้งคู่ได้รับรู้เรื่องนี้ครั้งแรก ก็ตกตะลึงกันไม่น้อย

 

วันนั้นเดิมที่ต้วนหลิงเทียนก็คิดพาทั้งคู่ออกจากระนาบเซียนและกลับไปด้วยกัน แต่ด้วยความที่ทั้งคู่พึ่งได้รับอิสระคืนกับ และได้อยู่ในระนาบเซียนสักพักจึงชมชอบความสงบที่นี่ไม่น้อย ก็เลยบอกต้วนหลิงเทียนว่าจะขออยู่ต่ออีกสักพัก

 

เหน็ดเหนื่อยทรมานในคุกมานาน พอมีโอกาสได้หลบความวุ่นวายมาพักผ่อนเงียบๆในระนาบโลกียะ แล้วจะรีบไปไหน?

 

ต้วนหลิงเทียนเองก็เคารพความคิดทั้งคู่ เช่นนั้นก่อนจะออกจากระนาบเซียนเขาก็บอกทั้งคู่ไว้ว่า เขาจะไปปักหลักอยู่ที่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์จี้เมี่ยเทียน หากตอนที่ทั้งคู่กลับไปพอดีกับเขาออกไปธุระอะไรด้านนอกก็ให้เรียกหาเพิ่งหัวได้เลย

 

“หืม?”

 

ทันใดนั้นเอง เหลียนชิวคล้ายสังเกตเห็นอะไรบางอย่างลูกตาหดเล็กลงเร็วไว รอยยิ้มชื่นมื่นบนใบหน้าแข็งค้างไปในพริบตา

 

ตูมมม!!

 

ครื้นนนน!!

 

เสียงระเบิดดังขึ้นจากทะเลเบื้องหน้า จากนั้นเหลียนชิวก็พบสัตว์อสูรลอยขึ้นมา วแล้วตัวเล่าจนนับไม่ถ้วน เพียงแค่พวกมันไร้ซึ่งกลิ่นอายพลังชีวิต…ทั้งหมดตกตายหมดสิ้น

 

และเพียงชั่วพริบตา ทะเลสีฟ้าครามเบื้องล่างก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน

 

“นี่มันเรื่องอะไรกัน!?”

 

เห็นฉากดังกล่าว ตู้เสวียนก็อึ้งไปทันที

 

“มีคนฆ่าพวกมัน…แถมคนลงมือยังเป็นจักรพรรดิอมตะอีกด้วย!”

 

เหลียนชิววกล่าวออกกเสียงเข้ม

 

ครูต่อมาคล้ายเหลียนชิวจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง ใช้พลังหอบหิ้วร่างผู้เสวียนเหินขึ้นฟ้าทิศทางหนึ่งทันที

 

และที่นั่น ก็ปรากฏร่างชายวัยกลางคน 2 คนกําลังลอยล่องอยู่กลางอากาศ แต่ละคนทําท่าผลักฝ่ามือลงไปเบื้องล่าง ปลายนิ้วทั้ง 10 ปลดปลอยกระแสพลังสังหารไหลออกไปไม่ขาดสาย ราวกับลําแสงอันมีคววงตางอกเงยหนึ่ง สาดยิงเข่นฆ่าสัตว์อสูรในทะเลเบื้องล่างไม่หยุด!

 

กระแสพลังสังหารหังเข่นฆ่าสัตว์อสูรตัวหนึ่งก็พุ่งทะลุไปเข่นฆ่าสัตว์อสูรตัวอื่นต่อด้วย เข่นฆ่าไปนับพันนับหมื่นตัวกว่ากระแสพลังที่ยิ่งส่งๆจึงจะสิ้นอานุภาพ…และต้องทราบด้วยว่าพวกมันยิ่งกระแสพลังสังหารออกมารัวถียิบ!

 

“หืม?”

 

ขณะเดียวกันพอเหลียนชิวกับตู้เสวียนปรากฏตัว ชายวัยกลางคนทั้ง 2 ก็สังเกตเห็นทั้งคู่เร็วไว สองตาพลันฉายรังสีฆ่าฟัน กระทั่งหนึ่งในนั้นยังหันไปซัดพลังสังหารเข้าใส่ทั้งคู่ทันที!

 

ซุ่มม!!

 

ซูมมม!!

 

เพลิงพลังควบแน่นก่อเกิดเป็นลําแสงสังหารเข่นฆ่าเข้าใส่เหลียนชิวกับตู้เสวียน สภาวะพลังรุนแรงฉับไวประหนึ่งดาวตกดวงน้อยร่วงฟ้า และอานุภาพพลังนี้จากกลิ่นอายแล้วก็เป็นพลังขอบเขตจักรพรรดิอมตะ แต่ยังห่างไกลจากระดับจักรพรรดิอมตะสมญานาม

 

เป็นธรรมดาว่าอาศัยพลังระดับนี้ เหลียนชิวย่อมไม่เห็นอยู่ในสายตา

 

เสียงกระบี่ดังขึ้นเสียดฟ้า เป็นพลังเซียนอมตะต้นกําเนิดเหลียนชิวปะทุออกมาฉับไว พริบตาก็หลอมผสานเข้ากับพลังแห่งกฏ ก่อเกิดกระบี่พลังเล่มเขื่องหนึ่งกลางหาว พุ่งจ้วงเข้าใส่ลําแสงเพลิง 2 สายทันที!

 

ปงงง!!

 

เสียงระเบิดของพลังดังขึ้น กระบี่พลังไม่เพียงทําลายลําลแสงพลังสังหาร 2 สายได้ง่ายดาย แต่ยังเข่นฆ่าเข้าใส่ผู้งมือสืบต่อ!

 

“จักรพรรดิอมตะ!!”

 

ตอนนี้เองชายวัยกลางคนทั้งคู่พลันตระหนักได้ว่าทั้ง 2 ที่อยู่ๆก็มาปรากฏกายที่แท้เป็นถึงจักรพรรดิอมตะ ซ้ําร้ายชายผู้ลงมือนั่น เกรงว่าพลังฝีมือปริ่มๆจะเป็นจักรพรรดิอมตะสมญานามเต็มที่แล้ว

 

จะอย่างไรก็ตาม สุดท้ายเหลียนชิวก็ไม่คิดจะลงมือเข่นฆ่าพวกมันจริงจัง เช่นนั้นพอกระบี่จี้ถึงหว่างคิวชายวัยกลางคนผู้เปิดฉากลงมือก็หยุดลง

 

“พวกท่านที่แท้เป็นใคร? ดูแล้วมิน่าใช่คนของนิกายลั่วสู่เรา?”

 

ชายวัยกลางผู้ลงมืออดไม่ได้ที่จะกล่าวถามออกมาด้วยสีหน้าหวาดกลัว ด้วยไม่คิดไม่ฝันว่าในระนาบโลกียยะเล็กๆนี่จะมีตัวตนระดับจักรพรรดิอมตะดํารงอยู่ได้

 

“นิกายลั่วสุ่ย?”

 

ลูกตาเหลียนชิวหดเล็กลงอยู่บ้าง ก็จริงที่ระนาบเทวโลกมีขุมกําลังระดับสวรรค์รวมๆกันแล้วไม่น้อย คงยากที่ใครจะจําชื่อได้หมด

 

อย่างไรก็ตามมีขุมกําลังระดับสวรรค์บบางแห่งที่ผู้คนสามารถจดจําชื่อได้

 

นั่นรวมถึงนิกายลั่วสุ่ยด้วย

 

เนื่องเพราะนิกายลั่วสุ่ยเป็นขุมกําลังระดับสวรรค์ที่แกร่งที่สุดในลั่วสุ่ยเทียน แถมตัวประมุขนิกายก็เป็นคนๆเดียวกับจักรพรรดินีสวรรค์แห่งลั่วสุ่ยเทียนอีกด้วย

 

ขุมกําลังสวรรค์ระดับนี้อย่าว่าแต่หุบเขากระบี่ฟ้าที่มันเคยอยู่เลย ต่อให้เป็นวังเทียนฉือแห่งหยาเทียนก็ไม่อาจเปรียบเทียบ

 

“พวกเจ้าเป็นของนิกายลั่วสุ่ยงั้นรึ? แล้วที่แท้มาทําอะไรที่นี่?”

 

เหลียนชิวขมวดคิ้วเอ่ยถาม

 

“พวกเรารับคําสั่งท่านประมุข มาเข่นฆ่าทุกสรรพชีวิตบนระนาบเซียนแห่งนี้”

 

ชายวัยกลางคนอีกคน มองจ้องเหลียนชิวด้วยสายตาราวอัสนีฟาด กล่าวออกเสียงหนัก!

 

“ประมุข!?”

 

หน้าเหลียนชิวเปลี่ยนสีไปทันที ด้วยไม่คิดว่าจุดประสงค์การมาของอีกฝ่ายก็คือเข่นฆ่าทุกสรรพชีวิตบบนระนาบเซียน แถมนี้ยังเป็นคําสั่งของประมุขนิกายลั่วสุ่ยอีก!?

 

“ประมุขที่เจ้าว่าใช่จักรพรรดินีสวรรค์ของลั่วสุ่ยเทียนหรือไม่?”

 

เหลียนชิวเอ่ยถาม

 

“มิผิด ใต้เท้าจักรพรรดินีสวรรค์เป็นประมุขนิกายลั่วสุ่ยเรา”

 

ชายวัยกลางคนเอ่ยออกเสียงเรียบ “อย่างไรเสียคําสั่งที่พวกเราได้รับนั้นถูกถ่ายทอดมาจากองค์ธิดาเทพของพวกเราอีกที เป็นองค์ธิดาเทพที่ได้รับคําสั่งจากท่านประมุขโดยตรง”

 

เหลียนชิวขมวดคิ้ว มันเองก็เคยได้ยินมาว่าธิดาเทพของนิกายยลั่วสุ่ย ก็คือลูกสาวของแท้ๆของประมุขนิกายลั่วสุ่ยที่พ่วงตําแหน่งจักรพรรดินีสวรรค์แห่งลั่วสุ่ยเทียน

 

“ไฉนจักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนของพวกเจ้าต้องมาฆ่าสิ่งมีชีวิตต่ําต้อยในระนาบโลกียะเล็กๆด้วยเล่า? อาศัยคนในระนาบโลกียะแห่งนี้ ไม่น่าจะมีปัญญาไปสร้างปัญหาอะไรให้พวกเจ้าได้เลยนี่?”

 

เหลียนชิวเอ่ยถามเสียงเข้ม ฆ่าล้างสรรพชีวิตในระนาบโลกียะระนาบหนึ่ง ถึงแม้จะเป็นแค่ระนาบโลกียะเล็กๆ แต่การลงมืออํามหิตแบบนี้ก็มากพอจะขู่ขวัญผู้คนให้หวาดกลัวแล้ว

 

“นั่นมิใช่เรื่องที่พวกเราต้องรู้”

 

ชายวัยกลางคนกล่าว

 

“ว่าแต่คนของนิกายลั่วสุ่ยที่มาลงมือ มีแค่พวกเจ้า 2 คนรึ?”

 

เหลียนชิวเอ่ยถามด้วยน้ําเสียงปกติ หากแต่ลึกลงไปในดวงตากลับฉายเจตนาฆ่าฟันเรื่องขึ้นวาบหนึ่ง ก่อนจะดับวูบไปโดยที่ไม่มีใครสัมผัสได้

 

เพราะหากคนของนิกายลั่วสุ่ยมีแค่ 2 คนเบื้องหน้า มันก็คิดจะฆ่าอีกฝ่ายทิ้งทันที จากนั้นก็เร่งกลับไปรายงานเรื่องราวที่พระราชวังจักรพรรดิสวรรค์….เพราะตัวมันรู้ดีว่าที่นี่ไม่ใช่แค่บ้านเกิดของลูกเขยเท่านั้น แต่ยังเป็นมาตุภูมิของจักรพรรดิสวรรค์แห่งจี้เสี่ยเทียนอีกด้วย!!

 

จักรพรรดินีสวรรค์แห่งลั่วสุ่ยเทียนออกคําสั่งฆ่าล้างระนาบแบบนี้ ใช่คิดมุ่งเป้าไปยังจักรพรรดิสวรรค์จี้เมี่ยเทียนรึเปล่า?

 

เหลียนชิวลองคิดดู เรื่องนี้มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลย!

 

จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนนั่น ต่อให้เป็นตอนที่จักรพรรดิสวรรค์แห่งจี้เมี่ยเทียนยังงงไม่ได้เข้าสู่นรกอสุรา พลังฝีมือก็สู้ไม่ได้แต่แรก

 

มาตอนนี้จักรพรรดิสวรรค์แห่งจี้เมี่ยเทียนไม่เพียงแต่จะรอดกลับออกมาจากนรกอสุรา แต่ยังคาดว่าพลังฝึกปรืออาจบรรลุถึงขอบเขตเทพไปแล้ว

 

ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว เว้นเสียแต่จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนเป็นตัวโง่งมแห่งยุค หาไม่แล้วเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเพ่งเป้ามาที่จักรพรรดิสวรรค์จี้เมี่ยเทียน

 

“แน่นอนว่าไม่”

 

คนของนิกายลั่วสุ่ยทั้งสองย่อมไม่สังเกตเห็นจิตสังหารที่วาบขึ้นในแววตาเหลียนชิว ส่ายหัวไปมาพลางกล่าว “พวกเรามาที่นี่กันสิบกว่าคน และนํากลุ่มโดยจักรพรรดิอมตะสมญานาม 2 คน”

 

พอได้ฟังใจเหลียนชิวก็สั่นไปทันที หากแต่ยังคงปั้นหน้ายิ้มกล่าวไปว่า “เหอะๆ ข้าไม่คิดเลยว่าพวกเราคู่รักจะมีโชคดีขนาดนี้ ยากนักที่ออกมาเที่ยวพักผ่อนในระนาบโลกียะสักแห่ง แต่ดันมาเที่ยวในระนาบโลกียะที่จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนคิดฆ่าล้างพอดี…”

 

“เอาล่ะ สหายทั้งสองจากนิกายลั่วสุ่ย ในเมื่อพวกเจ้ามีเรื่องต้องกระทํา เช่นนั้นพวกเราก็ไม่คิดอยู่รบกวนแล้วล่ะ”