War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 3433

ตอนที่ 3433 : แบบนี้เรียกว่าขอคําอธิบายได้ด้วยเหรอ?

“ใต้เท้าจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยาง มิทราบใต้เท้าท่านมาหาใต้เท้าจักรพรรดินี สวรรค์ของพวกเราด้วยสาเหตุอันใดหรือ?”

ชายชราที่จดจําฟงชิงหยางได้ เอ่ยถามออกมาด้ววยน้ําเสียงเคารพนอบน้อม

จักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางเบื้องหน้า เรื่องพลังฝีมือถือว่าเหนือกว่าจักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนของพวกมันคนละชั้น และฟังจากเสียงตะโกนให้ไสหัวออกมาเมื่อครู่เกรงว่าคงไม่ได้มาดีแน่! มันจึงถามออกไปด้วยความกล้ากลัวๆ และหากเป็นจักรพรรดินีสวรรค์ของพวกมันไปหาเรื่องผู้อื่นเขาก่อนล่ะก็… มันตัดสินใจว่าจะรีบถอนตัวอกจากพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ลัวสุ่ยเทียนให้ไว!

“ข้ามาหานางเพื่อคิดบัญชี!”

ฟังชิงหยางเอ่ยออกเสียงเบา

จากนั้นฟังชิงหยางก็ไม่สนใจผู้ใด แผ่สํานึกเทวะออกไปปกคลุมทั่วทั้งนิกายตั๋วสุ่ย กระทั่งยังลุกลามแผ่ไปปกคลุมทั่วทั้งพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียน อย่างไรก็ตามด้วยความที่มันไม่ รู้จักชื่อถูฉชิง จึงไม่ทราบว่าใครเป็นใคร

หลังการตรวจสอบ มันพบว่าในนิกายตั๋วสุ่ยและพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ถั่วสุ่ยเทียนก็หลงเหลือจักรพรรดิอมตะ 10 ทิศเพียงไม่กี่สิบคน

ทว่าถึงจะเหลือไม่กี่สิบคนก็ไม่นับว่าแปลกอะไร เพราะคนนับโหลๆที่มาปรากฏตัวเบื้องหน้ามันก็ล้วนเป็นจักรพรรดิอมตะ 10 ทิศของนิกายตั๋วสุ่ยทั้งสิ้น

ดังนั้นจึงไม่อาจระบุได้ว่าที่แท้ในบรรดาผู้ที่ยังไม่มาใช่มีจักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนรวมอยู่หรือเปล่า

ลูกตาชายชราหดเล็กลงทันที และดูเหมือนที่มันคาดเดาไว้ในใจจะไม่มีผิด

“วันนี้นางต้องตาย!”

ในขณะที่คนอื่นๆพากันมองไปยังฟงชิงหยางด้วยสายตาวิตกกังวล ฟงชิงหยางก็เอ่ยคําออกมาเสียงเรียบอีกครั้งทําให้หน้าทุกคนเปลี่ยนสีไปทันที!

นรก! ใต้เท้าจักรพรรดินีสวรรค์ของพวกมันไปทําอะไรผู้อื่นเขาไว้กันแน่!? หรือไม่ท ราบว่าจักรพรรดิสวรรค์ฟังชิงหยางผู้นี้ เพียงเพื่อเพิ่งหลัวที่ถูกสั่งสอนกลับมา ก็ถึงกับบุกไปลงมือ ฆ่าคนคาถิ่นและคนที่ถูกฆ่านั่นก็คือจักรพรรดิสวรรค์คนหนึ่ง!

“ใต้เท้าจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยาง…”

ตอนนี้เอง หญิงชราคนหนึ่งท่ามกลางคนนับโหลกลางหาวเอ่ยถามฟังชิงหยางออกมาด้วยน้ําเสียงขมขึ้น “มิทราบใต้เท้าจักรพรรดินีสวรรค์ของพวกเราใช่ไปทําให้ท่านขุ่นเคืองเมื่อ 200 ปีก่อนหรือไม่?”

พอหญิงชรากล่าวประโยคนี้ออกมา ผู้คนนับโหลกลางหาวก็ได้แต่หันไปมองหญิงชราด้วยความอึ้ง

จักรพรรดินีสวรรค์ของพวกมัน หรือจะไปมีเรื่องมีราวกับฟังชิงหยยางจริงๆ?

นอกจากนี้เรื่องที่นางก่อ ยังทําให้จักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางตามมาฆ่าถึงที่นี่!?

นางเสียสติไปแล้วหรือไร ไฉนไปตอแยดาวมฤคยเช่นนี้ได้?

“โฮ่? ดูเหมือนว่าเจ้าจะรู้เรื่องดีนี่?”

ฟงชิงหยางมองลึกไปยังหญิงชรา เอ่ยถามเป็นนัย

“ใต้เท้าจักรพรรดิสวรรค์ ข้าน้อยไหนเลยจะรู้เรื่อง…”

หญิงชราคลี่ยิ้มขึ้นขมพลางกล่าว “ข้าก็แค่ล่วงรู้ว่าตั้งแต่เมื่อ 200 ปีก่อน อยู่ๆใต้เท้าจักรพรรดินีสวรรค์ของเราก็พาธิดาเทพออกไปด้านนอก..จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่กลับ ที่สําคัญก่อนที่จะหายตัวไปก็มิได้แจ้งพวกเราไว้สักคําว่าไปที่ใด”

“ในอดีตถึงแม้ใต้เท้าจักรพรรดินีสวรรค์จะออกไปด้านนอก แต่เต็มที่ก็ไม่เกิน 30 ปี…คราวนี้มันผิดปกติเกินไป”

หญิงชรากล่าว

“ออกไปตั้งแต่เมื่อ 200 ปีก่อน?”

ได้ยินคําของหญิงชรา ลูกตาฟงชิงหยางก็หดเล็กลงทันที มุมปากยังยกยิ้มแสยะ กล่าวคําแดกดันหยินหยาม “นางนับว่าฉลาดไม่น้อย ถึงกับรีบหนีไปแต่เนิ่นๆ…แต่นางคิดว่าหลบหนีออกจากพระราชวังจักรพรรดริสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนแล้วข้าจะทําอะไรนางไม่ได้งั้นรึ?”

ด้านต้วนหลิงเทียนที่ฟังงอยู่เงียบๆด้านข้าง หลังได้ยินคําพูดหญิงชราก็อดไม่ได้ที่จะตกใจนี่จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนหนีไปตั้งแต่เมื่อ 200 ปีก่อนแล้วหรือ?

ต้องทราบด้วยว่า จักรพรรดิมตะสวรรค์กร่างก็ได้ไปยังระนาบเซียนพร้อมกับเขาเมื่อ 200ปีก่อนเช่นกัน!

กล่าวอีกอย่างได้ว่า ทันทีที่อีกฝ่ายรู้ว่าการส่งคนไปสังหารสรรพชีวิตในระนาบเซียน จนเป็นการล่วงเกินฟงชิงหยาง ก็เลือกที่จะหลบหนีออกจากพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนทันทีไม่กล้าอยู่ต่อ?

ให้ตายเถอะ…พลังขู่ขวัญของท่านอาจารย์ร้ายกาจถึงขนาดนี้เชียวหรือ?”

“นั่นจะอย่างไรก็จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียน ตัวตนระดับจักรพรรดิสวรรค์คนหนึ่ง แต่พอรู้ตัวว่าเผลอล่วงเกินอาจารย์เข้าให้ ก็หนีเตลิดเลย?”

“จักรพรรดินีสวรรค์เช่นนาง ไม่ห่วงหน้าตาศักดิ์ศรีอะไรแล้ว?”

ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนตกใจไม่น้อยจริงๆ ถึงแม้เขาพอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายไม่พ้นคิดว่าอาจารย์เขาอาจบรรลุถึงขอบเขตเทพไปแล้ว แต่ฟังจากที่อาจารย์ของเขาบอกมา ถึงแม้โลกภายนอก จะถือกันว่าตนบรรลุถึงขอบเขตเทพแล้ว แต่ก็มีน้อยคนนักที่รู้ว่าบรรลุถึงขอบเขตเทพจริงๆ

อย่างไรก็ตามพอนึกขึ้นได้ว่า จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนนั่น ตั้งแต่ก่อนที่อาจารย์เขาจะเข้าสู่นรกอสุรานางก็สู้ไม่ได้แล้ว เขาก็พอจะเข้าใจได้

“หืม?”

ทันใดนั้นเอง ต้วนหลิงเทียนพลันพบว่าในบรรดาคนนับโหลของนิกายตั๋วสุ่ยเบื้องหน้า มีชายวัยกลางคนผู้หนึ่งที่มองจ้องเขาอยู่ ทันใดนั้นเขาก็เดาได้ทันทีว่าอีกฝ่ายไม่พ้นจดจําเขาได้ “ทําไม?กําลังสงสัยอยู่หรือว่าข้าใช่คนที่ธิดาเทพของพวกเจ้าสั่งให้ตามหาหรือไม่??”

วันนั้นตอนที่เขามานิกายตั๋วสุ่ยเพื่อพบมู่อีอี หากเดาไม่ผิดต้องมีหนึ่งในคนที่อยู่หน้าประตูใหญ่นิกายตั๋วสุ่ยจดจําหน้าตาเขาได้ และไม่พ้นวาดภาพเหมือนของเขาให้ธิดาเทพใช้ตามล่าหาตัวเขาเช่นนั้นจะมีคนมองเขาด้วยความสงสัยก็ไม่แปลก

พอต้วนหลิงเทียนกล่าวจบคํา คนอื่นๆก็หันมามองต้วนหลิงเทียนด้วยความระวังทันที ทั้งหมดเพราะความสนใจของพวกมันหยุดอยู่ที่ฟงชิงหยาง จึงไม่ได้ให้ความสนใจอะไรต้วนหลิงเทียนมากนัก ถึงแม้พวกมันจะรู้สึกว่าต้วนหลิงเทียนหน้าตาคุ้นๆก็ตามที

“เจ้าเจ้าคือต้วนหลิงเทียน!?”

ชายชราคนหนึ่งเอ่ยถามออกมาด้วยความประหลาดใจ ขณะเดียวกันในใจของมันก็ เต็มไปด้วยความตกใจ ด้วยไม่คิดเลยว่าคนที่ธิดาเทพสั่งให้ตามหาล่าตัว จะมาปรากฏตัวพร้อมฟงชิงหยางได้

ยิ่งไปกว่านั้นดูจากการที่ทั้งสองลอยร่างข้างๆกัน เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ความสัมพันธ์รูปแบบเจ้านายกับข้ารับใช้แน่!

“ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะจําข้าได้จริงๆ”

ตัวนหลิงเทียนเอ่ยออกเสียงเรียบ “อย่างไรก็ตามขอให้พวกเจ้ารู้เอาไว้ ว่าข้าไม่ได้ลักพาตัวมู่อีอีศิษย์ธิดาเทพของพวกเจ้าข้าเพียงแค่ช่วยศิษย์น้องของข้า ที่ถูกวิญญาณแฝดผู้น้องของธิดา เทพพวกเจ้าคิดช่วงชิงร่างกายเท่านั้น! หลังข้าพบว่าในร่างศิษย์น้องมีวิญญาณของนางกําลังหลอมกลืนวิญญาณศิษย์น้องข้า เช่นนั้นข้าก็เลยทําลายวิญญาณของนางเสีย!!”

“เพราะเหตุนี้ธิดาเทพกับจักรพรรดินีสวรรค์ของพวกเจ้าถึงได้เกลียดแค้นข้าเข้ากระดูกดําและเพราะหาข้าไม่เจอนางก็ถึงกับลงมือต่ําช้าสามานย์ สั่งให้คนไปฆ่าล้างสรรพชีวิตบนระนาบเซียนที่เป็นราบโลกียะบ้านเกิดของข้า!”

ต้วนหลิงเทียนยกล่าวออกมารวดเดียวจบ

“อะไร!?”

“น้องสาวฝาแฝด? หลอมกลืนวิญญาณชิงร่าง?”

ได้ยินคําพูดของต้วนหลิงเทียน ยกเว้นบางคนที่คล้ายล่วงรู้เรื่องนี้แต่แรก คนส่วนใหญ่แลดูตกใจจริงจัง ท่าทางจะไม่ทราบมาก่อนว่าธิดาเทพที่แท้มีน้องสาวฝาแฝดอยู่ด้วยอีกคน!

และน้องสาวฝาแฝดของธิดาเทพ แน่นอนว่าต้องเป็นลูกในไส้ของจักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียน!

“น่าเสียดายที่จักรพรรดินีสวรรค์รวมถึงธิดาเทพของพวกเจ้าไม่ได้รู้เลยว่าระนาบเซียนนั่นไม่ใช่แค่บ้านเกิดของข้าเท่านั้น แต่ยังเป็นบ้านเกิดของอาจารย์ข้าฟงชิงหยางอีกด้วย…ตอนนั้นเพราะจักรพรรดิอมตะสวรรค์กร่างเมิ่งหลัวออกหน้าหยุดยั้งการสังหารหมู่ที่ระนาบเซียนนางจึงได้รับทราบว่าที่นั่นก็คือบ้านเกิดของอาจารย์ข้า”

“และเรื่องที่ข้าพูด มันก็เกิดขึ้นตั้งแต่ 200 ปีก่อน!”

กล่าวถึงเรื่องนี้ต้วนหลิงเทียนก็มีโมโหนัก “ถึงแม้อาวุโสเมิ่งหลัวจะออกหน้าหยุดยั้งการสั่งหารหมู่ที่ระนาบเซียน แต่ผู้คนในระนาบเชียนบ้านเกิดของข้าก็ตกตายไป 7-8 ส่วนเป็นพวกเราไปถึงช้าไป!”

“ตอนรับทราบเรื่องนี้ข้ายังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจักรพรรดิสวรรค์คนหนึ่งที่ปกครองทั้งระนาบเทวโลก ผู้ยิ่งใหญ่ที่มีหน้ามีตาไม่น้อย เพียงเพื่อสนองความเห็นแก่ตัว ถึงกับลงมือทําร้ายผู้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหนในระนาบโลกียะ! หากนางไม่สมควรตาย ในโลกยังมีใครสมควรตายอีก!!”

ยิ่งมาเสียงของต้วนหลิงเทียนก็ยิ่งเย็นลงเรื่อยๆ พาลให้เหล่าอาวุโสของนิกายตั๋วสุ่ยเสมือนติดอยู่ในถ้ําน้ําแข็ง

และเหล่าจักรพรรดิอมตะสมญานามทั้งหลาย ก็พากันตกตะลึงพรึงเพริดเพราะวาจาของต้วนหลิงเทียนนัก ด้วยไม่คิดเลยว่าจักรพรรดินีสวรรค์ของพวกมัน เพราะคิดแก้แค้นถ้วนหลิงเทียนจะล่วงเกินจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางสาหัสถึงขนาดนี้!

และพวกมันก็สุดที่จะจินตนาการได้ออก

มิคาดต้วนหลิงเทียนกลับเป็นศิษย์ของฟงชิงหยาง!

ผู้คนนับโหลตอนนี้ตกใจกลัวจนหน้าถอดสี ออกอาการวิตกกังวลให้เห็นชัด ด้วยกลัวว่าจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางแห่งจี้เมียเทียนจะบันดาลโทสะ เข่นฆ่าพวกมันทิ้งเพื่อระบายอารมณ์!

“ใต้เท้าจักรพรรดิสวรรค์…”

ตอนนี้เอง ชายชราที่จดจําฟงชิงหยางได้ ก็เร่งกล่าวออกมาก่อนใครเพื่อน “ข้าน้อยมิทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลย เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับข้าน้อยทั้งสิ้น! เพื่อแสดงคววามจริงใจต่อท่าน วันนี้ข้าจะพาครอบครัวและเหล่าศิษย์ถอนตัวออกจากพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียน!ขอใต้เท้าจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางอย่าได้ถือโทษโกรธข้าน้อย!!”

2์ F่

พอชายชราเอ่ยออกมาแบบนี้ หลายคนก็เริ่มคิดเหมือนกัน แต่ละคนยังพากันหวาดกลัวจนเหงอตก เร่งขอขมาลาโทษและให้คํามั่นว่าจะถอนตัวกันใหญ่ ด้วยกลัวจะตกเป็นเหยื่ออารมณ์ของฟงชิงหยาง!

สุดท้ายคนที่ก่อเรื่องก็ได้เปิดตูดหนีไปนานแล้ว! ทีนี้ผู้ใดจะไปรู้ว่าจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางจะหงุดหงิดที่หาคนก่อเหตุไม่เจอแล้วเอามาลงที่พวกมันรึเปล่า?

“ท่านอาจารย์”

ตอนนี้เอง ต้วนหลิงเทียนพลันหันไปมองฟงชิงหยางพลางส่งเสียงผ่านพลังว่า “ หรือจะใช้ข้าเป็นเหยื่อล่อ เพื่อให้จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนเผยตัวออกมาดี? ข้าฆ่าลูกสาวนางทั้งคนไม่พ้นนางต้องเกลียดข้าเข้ากระดูกดําเป็นแน่ หากนางรู้ว่าข้าอยู่ที่ไหนไม่แน่นางอาจจะหาทางมาจัดการข้า…”

“เรื่องนั้นไม่จําเป็น”

อย่างไรก็ตาม ฟงชิงหยางปฏิเสธข้อเสนอของต้วนหลิงเทียน “นางไม่ใช่ตัวโง่งมที่จะ ถูกล่อออกมาง่ายๆเผลอๆในบรรดาพวกมันที่ยืนหน้าสลอนกันอยู่ตรงนี้อาจมีสายของนางและลอบส่งข้อความเรื่องที่เจ้าเป็นศิษย์ข้าออกไปแล้ว”

“ไม่แน่ ตอนนี้จักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนอาจจะรู้เรื่องแล้วก็เป็นได้”

“ดังนั้น ต่อให้เจ้าคิดใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ 9 ใน 10 ไม่พ้นเสียเวลาเปล่า”

“นอกจากนั้น ถึงแม้ระนาบเทวโลกจะมีทั้งสิ้น 81 ระนาบ และแต่ละระนาบก็กว้างใหญ่ ทว่านางจะสามารถซ่อนตัวเยี่ยงมุสิกขลาดเขลาได้ตลอดชีวิตหรือไร?”

“ข้าคร้านจะเสียเวลาตามหาหนูสกปรกเช่นนาง เพียงรอข่าวการปรากฏตัวของนางเถอะ…วันไหนที่นางกล้าปรากฏตัวออกมาสู่สังคม วันนั้นจะเป็นวันตายของนาง!”

ฟังจากคําพูดทั้งน้ําเสียงขณะพูดของฟงชิงหยางแล้ว ราวกับคิดฆ่าจักรพรรดิสวรรค์คนหนึ่งก็เป็นเรื่องราวอันง่ายดายราวตัดหญ้าฆ่าไก่

ด้านต้วนหลิงเทียน ก็ได้ยินชัดเจนถึงความดูแคลนหยามหยันในน้ําเสียงของฟงชิงหยางเห็นชัดว่าจักรพรรดินีสวรรค์ลั่วสุ่ยเทียนไม่อาจนับเป็นตัวอะไรได้จริงๆ ก็เลยพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย “อาจารย์พูดถูก ไปเสียเวลาตามหาคนอย่างนางนับว่าไม่คุ้มจริงๆ”

“รอให้นางปรากฏตัวออกมาเองเถอะ!”

“กล่าวไปแล้ว ข้ายังอยากจะฆ่านางด้วยมือตัวเอง!”

สองตาต้วนหลิงเทียนแผ่พุ่งจิตสังหารอํามหิตออกมาอย่างแรงกล้า สําหรับจักรพรรดินีสวรรค์ที่ทําลายบ้านเกิดและสังหารหมู่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ที่ระนาบเซียนและฆ่าล้างตระกูลของหานเฉลี่ยไม่อย่างซื้อถูฉุชิง นั่น หากเลือกได้เขาก็อยากจะฆ่ามันด้วยมือตัวเอง!

“ตอนนี้เรื่องจักรพรรดินีสวรรค์ถั่วสุ่ยเทียนเจ้าไม่ต้องไปสนใจ…ตอนนี้พวกเราไปผู้โหย่วเทียนกันก่อนดีกว่า”

สองตาฟงชิงหยางทอประกายเรื่องขึ้นวูบหนึ่ง “ผู้เฒ่าหัวเล่าให้ข้าฟังหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น…จักรพรรดิสวรรค์ยูโหย่วเทียนนั่น แม้จะถือได้ว่าเป็นสหายเก่าของข้า แต่คราวนี้มันกล้าปกป้องลูกศิษย์อย่างไม่รู้ผิดชอบชั่วดี เช่นนั้นข้าต้องไปขอคําอธิบายจากมันเสียหน่อย”

ต้วนหลิงเทียนเดิมที่ คิดว่าคําพูดดังกล่าวของฟงชิงหยาง จะเป็นการไปฉีกหน้าหาความอีกฝ่ายตรงๆ

แต่ใครจะไปรู้ พอฟังชิงหยางได้พบหน้าจักรพรรดิสวรรค์ยูโหย่วเทียน แม้หยางอวิ่นเชียวจะกล่าวคําทักทายด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า แต่อาจารย์เขาก็ไม่พูดพร่ําทําเพลง ร่างวูบไปด้วยความเร็วอัศจรรย์ ถีบเข้ายอดอกจักรพรรดิสวรรค์ผู้โหย่วเทียนจนร่างปลิวทะลุห้องโถงใหญ่ จนมีสภาพร่อแร่ราวสุนัขป่วยใกล้ตาย!

พริบตาต่อมายังปรากฎกระบีพลังเล่มเขื่องปานจะมีอํานาจทะลวงเจาะโลก พุ่งไปฉับไวราวจะทะลวงเสียบหน้าหยางอวินเซียว!

เห็นฉากเรื่องราวที่อุบัติขึ้นในพริบตา ต้วนหลิงเทียนก็ตกตะลึงตาค้างแล้วจริงๆ

แบบนี้เรียกว่าขอคําอธิบายได้ด้วยหรือ?