War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 3435

ตอนที่ 3435 : มรรคากระบี่อันท้าทายสวรรค์ของฟงชิงหยาง

 

เนื่องจากจักรพรรดิสวรรค์ฝูโหย่วเทียน หยางอวิ๋นเซียว เลือกที่จะปกป้องตัวเองมาแล้ว เช่นนั้น หลังจักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้วได้รับข้อความจากหยางอวิ๋นเซียว มันก็ไม่ได้คลางแคลงสงสัยแม้แต่น้อย

 

มันเชื่อหยางอวิ๋นเซียวหมดใจ!

 

ด้วยเหตุนี้มันจึงเร่งรุดย้อนกลับไปพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ฝูโหย่วเทียนทันที

 

มันที่หลบซ่อนอยู่ในฝูโหย่วเทียน เรียกว่าแทบไปไหนไม่ได้เลย คิดจะเข้าร่วมกับขุมกําลังระดับสวรรค์ที่ไหนก็ไม่ได้ เพราะแทบบทุกขุมกําลังระดับสูงล้วนรู้จักตัวมันจักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้วดี และรู้ว่ามันคือศิษย์คนที่ 2 ของจักรพรรดิสวรรค์ฝูโหย่วเทียน

 

จริงอยู่ที่หากเข้าร่วมขุมกําลังระดับสวรรค์เป็นการลับเพื่อสภาพแวดล้อมบ่มเพาะดีๆ แต่สุดท้ายคํากระดาษมิอาจห่อไฟได้นานก็เป็นความจริง หากจักรพรรดิสวรรค์แห่งจี้เมียเทียนคิดหาตัวมัน เกรงว่าคงเป็นเรื่องราวอันง่ายดาย

 

ดังนั้นมันก็เลยไม่อาจเข้าร่วมขุมกําลังระดับสวรรค์ไหนๆได้

 

และในเมื่อเข้าร่วมขุมกําลังไหนก็ไม่ได้ กลับพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ก็ไม่ได้ จักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้วก็เลยได้แต่หาที่พักอันมีสภาพแวดล้อมในการบ่มเพาะทั่วๆไป ทําให้ตัวมันรู้สึกอึดอัด ไม่เหมือนตอนอยู่ในพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์

 

ตอนนี้พอมันได้ยินอาจารย์ส่งข้อความแจ้งมาว่ามันสามารถกลับพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ โหวเทียนได้แล้ว แถมจักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางก็ไม่ติดใจเอาความมันอีก ทําให้ร่างจักรพรรดิอมตะวสุดขั้วเห็นทานข้ามฟ้าไปปานลูกศร พริบตาก็บรรลุถึงสถานที่ตั้งค่ายยกลเคลื่อนย้ายข้ามระนาบเทวโลก และใช้มันเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่ๆใกล้พระราชววังจักรพรรดิสวรรค์ฝูโหย่วเทียนที่สุด

 

จากนั้นไม่นานนัก มันก็กลับมาถึงพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ฝูโหย่วเทียน

 

“ท่านอาจารย์ เป็นข้าทําให้ท่านลําบากแล้ว”

 

ได้พบหน้าหยางอวินเซียวอีกครั้ง จักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้วก็ได้แต่กล่าวคําด้วยสีหน้าสํานึกผิด

 

หยางอวิ๋นเซียวมองข่งเดินเบื้องหน้า ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ข่งเฝิน เจ้าไม่ควรตามใจลูกเจ้าแต่แรก หากมันไม่ชักนําเภทภัยมา เจ้ามีหรือจะถูกลากลงเหวแบบนี้”

 

ข่งเฝินพอได้ยิน ก็ถึงกับอึ้ง

 

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

 

ไฉนวาจาที่อาจารย์กล่าวกับมัน ถึงแตกต่างจากตอนส่งข้อความมาหามันโดยสิ้นเชิง?

 

“ท่านอาจารย์”

 

จังหวะนี้ในใจข่งเผินบังเกิดสังหรณ์อัปมงคลหนึ่งผุดขึ้น และไม่ทันที่หยางอริ้นเซียวจะได้พูดอะไรสืบต่อ มันก็ปะทุพลังชั่วชีวิต ร่างไหววูบดั่งเงาเลือน ก่อนจะกลับกลายเป็นสายลมกรรโชกอันรุนแรงพุ่งหนีไปทันที

 

อย่างไรก็ตาม มันพึ่งจะพุ่งหนีไปได้ไม่ทันไร มันก็พบบเจอเข้ากับพลังมหาศาลขุมหนึ่ง และพลังดังกล่าวยังราวกับโถมกันเข้าใส่มันทุกทิศทาง หน่วงรั้งมันเอาไว้ได้ง่ายดาย

 

“ท่านอาจารย์

 

ข่งเฝืนได้แต่หันไปมองหยางอริ้นเซียวด้วยสายตาไม่เต็มใจ “เพราะอะไร..?”

 

หากข่งเฝนยังไม่รู้ตัวว่าเป็นอาจารย์ที่หลอกให้มันกลับมา เกรงว่าชีวิตที่อยู่มานานปีคงไร้ค่า เยี่ยงชีวิตสุนัขแล้ว

 

“ข่งเฝิน ครั้งนี้อาจารย์จนปัญญาจะช่วยเจ้าจริงๆ”

 

หยางอริ้นเซียวระบายลมหายใจออกมาอย่างทอดถอน “จักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางร้ายกาจเกินไปยังดุร้ายเกินไป”

 

“วันนี้มันพาต้วนหลิงเทียนมาหาข้าถึงที่ แต่ไม่ทันได้พูดอะไรสักคํามันก็ลงมือทําร้ายข้าจนบาดเจ็บสาหัสจากนั้นพอมันพบว่าเจ้าไม่ได้อยู่ในพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์ฝูโหย่วเทียน มันก็ยื่นคําขาดให้ข้าคิดไปคิดมาสุดท้ายข้าก็เหลือทางเลือกเดียวคือต้องพาเจ้าไปยังพระราชวัง จักรพรรดิสวรรค์จี้เมียเทียน หาไม่แล้วข้าก็มีแต่ต้องละทิ้งทุกอย่างและหลบหนีไปกับเจ้า…”

 

“มันกลายเป็นตัวตนขอบเขตเทพอันทรงพลังไปแล้ว อาศัยเพียงยกเท้าโบกมือก็ฆ่าข้าได้ง่ายๆ”

 

“เช่นนั้น เจ้าก็อย่าได้โทษอาจารย์เลย”

 

“หากจะโทษ ก็โทษลูกชายตัวดีของเจ้าที่ชักนําภัยพิบัติมาเถอะ…”

 

หางอวินเซียวกล่าว

 

“จักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางผู้นั้น…บรรลุถึงขอบเขตเทพแล้วจริงๆหรือ?”

 

ใจข่งเดินเต็มไปด้วยความหวาดกลัว สองตาฉายชัดถึงความตื่นตระหนกตกใจ มันไม่คิดไม่ฝันเลยว่าคําร่ําลือที่ดังหน้าหูว่าฟงชิงหยางอาจบรรลุถึงขอบเขตเทพแล้ว ที่แท้จะเป็นความจริง

 

อย่างไรก็ตาม มีอีกเรื่องที่เหนือความคาดหมายของมัน

 

จักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางผู้นั้น เพียงเพื่อศิษย์ที่แท้จริงนั่นแล้ว ถึงกับฉีกหน้าอาจารย์ของมันอย่างไรไมตรี กระทั่งคิดจะฆ่าอาจารย์มันทิ้ง?

 

“ท่านอาจารย์ จักรพรรดิสวรรค์ฟงชิงหยางผู้นั้นมันไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์เก่าก่อนเลยหรือ?”

 

จนถึงบัดนี้ข่งเผินยังรู้สึกมั่นยอมพร้อมใจอยู่บ้าง เพราะมันรู้ดีว่าเมื่อตกอู่ในมือของอาจารย์แบบนี้ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีไปไหนแล้ว

 

อย่างไรก็ตามแต่ มันก็ยังอยากจะคว้าทุกโอกาสที่มี

 

“ความสัมพันธ์เก่าก่อน?”

 

หยางอวินเซียวสายหัวไปมา “ข้ากับมันเป็นแค่สหายทั่วไป ยังนับว่ามีความสัมพันธ์เก่าๆอันใด อีก เดิมทีข้าหลงคิดว่าจะอย่างไรมันก็คงเห็นแก่หน้าข้าบ้าง ไม่ถึงขั้นฉีกหน้าคนรู้จักกันเช่นนี้”

 

“น่าเสียดายที่ข้าประเมินตัวเองสูงไป และประเมินความมุ่งมั่นของมันต่ําไป”

“จากเรื่องนี้เห็นได้ชัด…มันใส่ใจกับศิษย์ที่แท้จริงของมันอย่างต้วนหลิงเทียนนั่นมาก..หาไม่แล้ว มันคงไม่ทําถึงขนาดนี้”

 

หยางอวินเซียวกล่าว

 

จังหวะนี้จักรพรรดิอมตะวายุสุดขั้ว ข่งเฝินก็หมดหวังโดยสมบูรณ์

 

หลังติดตาม ฟงชิงหยาง อาจารย์ของเขากลับมาถึงพระราชวังจักรพรรดิสวรรค์จี้เมียเทียน ต้วนหลิงเทียนก็ไม่ได้กลับไปยังจวนที่พักของเขาแต่อย่างไร ทว่าติดตามฟงชิงหยางมายังที่พักของอีกฝ่าย และรับฟังคําชี้แนะ

 

“เจ้ามีรากฐานอย่างยอดใจกระบี่อยู่แล้ว คิดจะทําความเข้าใจกฏทําลายล้างคงไม่ยากอะไร กระทั่งสามารถเดินตามเส้นทางของข้าได้อย่างราบรื่น…หากทว่ากฏมิติ 1 ใน 4 กฏสูงสุดที่เจ้าเชี่ยวชาญ ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากฏทําลายล้างแม้แต่นิดเดียว”

 

บนโต๊ะหินอ่อน หน้าลานเล็กๆบนเกาะลอย ฟงชิงหยางมองต้วนหลิงเทียนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกล่าวออกชัดถ้อยชัดคํา “ดังนั้นข้าแนะนําให้เจ้าอย่าได้ละเลยกฏมิติเว้นแต่ความเข้าใจกฏมิติของเจ้าถึงจุดรอคอย และมีเวลาเรียนรู้กฏอื่น ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะศึกษากฏทําลายล้าง”

 

“ทราบแล้วอาจารย์”

 

ต้วนหลิงเทียนรู้ว่าที่ฟงชิงหยางเลือกจะพูดออกมาแบบนี้ ก็เพื่อประโยชน์ของเขา

 

เขาเข้าใจดีว่าการกินคําใหญ่เกินกว่าจะเคี้ยวได้ไหวมันเป็นอย่างไร

 

“นอกจากนั้น เรื่องภรรยาของเจ้าที่ถูกกักตัวอยู่ในดินแดนการล่มสลายแห่งทวยเทพ..รอให้ช่องทางเชื่อมต่อระหว่างราบเทวโลกกับระนาบเทพเปิดออกเมื่อไหร่ ถึงตอนนั้นถ้าข้าสามารถช่วยเจ้าได้ ข้าก็จะพยามช่วยเหลือเจ้าเต็มที่”

 

ฟงชิงหยางกล่าว

 

ได้ยินคําพูดของฟงชิงหยาง ต้วนหลิงเทียนก็ผงะไปในใจรู้สึกซาบซึ้งไม่น้อย “ขอบคุณท่านอาจารย์

 

ตอนนี้อาจารย์ของเขารู้ถึงตัวตนภรรยาเขาในระนาบเทพแล้ว และรู้ว่าอวิ๋นชิงเหยียนเป็นถึงนายน้อยตระกูลใหญญ่ในดินแดนการล่มสลายแห่งทวยเทพ และนั่นล้วนไม่ใช่ตัวตนธรรมดาสามัญเลย

 

แต่ถึงอย่างนั้น อาจารย์เขายังรับปากว่าจะช่วยเขาเต็มกําลัง

 

เรื่องนี้ทําให้ต้วนหลิงเทียนไม่อาจไม่ตื้นตัน

 

“อย่างไรก็ตาม แม้ข้าจะไม่แนะนําให้เจ้าหันเหมาเอาดีด้านกฎทําลายล้าง เพราะฝึกกระบี่ แต่คิดจะฝึกกระบี่โดยไม่ต้องใช้กฏทําลายล้างก็ใช่ว่าจะทําไม่ได้เหมือนกระบี่ของข้า ถึงแม้ว่ายามใช้ร่วมกับกฏทําลาล้างจะทรงพลังอํานาจที่สุด ทว่าต่อให้ข้าใช้มันด้วยพลังของกฎแห่งดิน พลังอานุภาพก็ยังรุนแรงถึงขั้นเข่นฆ่าผู้คนในระดับเดียวกันได้ง่ายๆ…”

 

ฟงชิงหยางกล่าวสืบต่อ “แต่แน่นอนว่า พลังอํานาจก็ลดทอนลงมาจากการใช้กับกฏทําลายล้างหลายส่วน”

 

“แต่ข้ากล้าพูดได้เต็มปากให้กวาดตามองทั่วระนาบเทวโลกทั้งมวล หากข้าพบเจอผู้ที่มีพลัง ฝึกปรือและความเข้าใจในกฏอยู่ในระดับเดียวกันในแง่พลังโจมตี พลังอานุภาพของพวกมันก็ต้องด้อยกว่าข้า 3 ส่วนแน่นอน!”

 

“และทั้งหมดเป็นเพราะ มรรคากระบี่ของข้า”

 

“หลังจากนี้ เจ้าก็ตามข้ามาเพื่อทําความเข้าใจมรรคากระบี่ของข้าเถอะ และข้าจะค่อยๆชี้แนะเจ้าเอง…ส่วนเจ้าจะเข้าใจได้มากแค่ไหน นั่นก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเจ้า”

 

“หากเจ้าสามารถเข้าใจมันได้อย่างถ่องแท้ด้วยกฏมิติของเจ้า ยามใช้ร่วมกับมรรคา กระบี่ของข้าย่อมสําแดงพลังอานุภาพได้เหนือล้ํากว่าเดิมอย่างน้อยๆ 3 ส่วน!”

 

ขณะกล่าวประโยคสุดท้าย ทั้งสีหน้าและน้ําเสียงของฟงชิงหยางก็เผยให้เห็นความมั่นใจถึงขีดสุด!

 

และคําพูดดังกล่าวของฟงชิงหยาง ก็ทําให้ต้วนหลิงเทียนอดสูดลมหายใจเข้าลึกๆไม่ได้ สองง ตายังฉายชัดถึงความทิ้ง “สามารถเพิ่มพูนพลังอานุภาพได้อย่างน้อย 3 ส่วน!?”

 

ในปัจจุบันถ้วนหลิงเทียนไม่ใช่คนปาที่พึ่งเข้าเมือง เยี่ยงมือใหม่ในระนาบเทวโลกอีกต่อไป กระทั่งในเวลานี้ด่านพลังของเขาก็อยู่ในขอบเขตจักรพรรดิอมตะแล้วทําให้เขาเข้าใจดีว่าความ แข็งแกร่งของผู้คนเป็นอย่างไร

 

ความแข็งแกร่งของผู้คนนั้น ขึ้นอยู่กับการเข้าใจความลึกซึ้งเป็นหลัก ถึงแม้จะมีทักษะวิชาเพิ่มพลังใดๆที่สามารถเพิ่มพลังให้ได้ แต่สุดท้ายแล้วการเข้าใจในกฏก็คือตัวเพิ่มพลังได้สูงสุด

 

ทว่าตอนนี้ ฟงชิงหยาง อาจารย์ของเขาพึ่งจะบอกว่า…

 

หากเขาสําเร็จมรรคากระบี่ของอาจารย์อย่างสมบูรณ์ ต่อให้พบเจอกับผู้ที่มีพลังฝึกปรือและความเข้าใจในกฏเท่าเทียมกัน อย่างน้อยๆก็จะมีพลังโจมตีสูงกว่า 3 ส่วน!

 

3 ส่วนที่ว่าต่อให้หักไปสัก 1 ส่วน แต่ก็ยังเหลืออีก 2 ส่วน!

 

ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นมา 2 ส่วนนั่น สําหรับคนสองคนที่มีพลังทัดเทียมกันแล้ว หากตอนแรกเสมอๆกันอยยู่ ทว่าพอผู้ใดมีพลังเพิ่มขึ้น 2 ส่วน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องเอาชนะอีกฝ่ายได้ทันที! ยังเป็นการบดขยี้อีกฝ่ายจนย่อยยับด้วยซ้ํา!

 

“ขอบคุณท่านอาจารย์”

 

ต้วนหลิงเทียนเร่งกล่าวขอบคุณ ขณะเดียวกันก็เริ่มเห็นหนทางที่จะยกระดับพลังฝีมือของเขา!

 

ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือวิธียกระดับพลังความแข็งแกร่งของเขาให้ได้โดยเร็วที่สุด การบ่มเพาะพลังนั้นมันเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทําได้แล้ว และการทําความเข้าใจกฏมิติโดยใช้ผลึกสํานึกของผู้แข็งแกร่งที่สุด ก็ถือว่ารวดเร็วสุดที่ผู้ใดจะเทียบได้แล้ว กล่าวให้ชัดคือไม่ว่าเขารีบร้อนแค่ไหน ทุกอย่างก็ถึงขีดจํากัดของมัน!

 

และตอนนี้ เขากลับค้นพบอีกหทางหนึ่งที่จะยกระดับความแข็งแกร่งของเขา

 

“เอาล่ะ วันนี้เจ้ากลับไปพักก่อนพักผ่อนทําใจให้สงบสัก 2-3 วัน พอข้าส่งข้อความหาเจ้าเมื่อไหร่ เจ้าก็ค่อยมาหาข้าที่นี่ ถึงตอนนั้นข้าจะชี้แนะมรรคากระบี่ของข้าให้เอง”

 

ฟงชิงหยางกล่าว

 

“ทราบแล้วอาจารย์”

 

ต้วนหลิงเทียนขานรับเป็นมั่นเหมาะ จากนั้นก็เริ่มเอ่ยถามวารีเทพชําระโลกาในโลกใบเล็ก ภายในกาย และบอกเกี่ยวกับพลังของมรรคากระบี่ของฟงชิงหยาง

 

หลังได้ยินเรื่องราวจากต้วนหลิงเทียน วารีเทพชําระโลกา ก็เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดตอบมาว่า “หากสิ่งที่อาจารย์ของเจ้าพูดเป็นความจริงเช่นนั้นมันก็คืออัจฉริยะไร้ผู้ต้านจริงๆ ตัวตนเช่นนี้ต่อให้เป็นในระนาบเทพเอง ก็ยากจะพานพบนัก!”

 

“กระทั่งในระนาบเทพแล้ว ตัวตนที่ค้นพบมรรคาของตัวเองและมีความสําเร็จในมรรคาของตัวก็มักถูกมองว่าเป็นเมล็ดพันธุ์ของผู้แข็งแกร่งที่สุด”

 

ได้ยินคําพูดของวารีเทพชําระโลกา ต้วนหลิงเทียนก็อึ้งไปไม่น้อย สองตายังเบิกกว้าง เร่งงถามเพิ่มเติมว่า “ไม่ใช่ว่าหากคิดบรรลุถึงขอบเขตผู้แข็งแกร่งที่สุด ก็มี 2 วิธีหรอกหรือ..หนึ่งเข้าใจ 1 ใน 4 กฏสูงสุดจนถึงขีดสุด จากนั้นก็หลอมรวมความลึกซึ้งทั้งหมด….หรืออีกวิธีก็อาศัยเทพเบญจธาตุ โดยการยกระดับพัฒนาให้เป็นขั้นสุดท้าย?”

 

“2 วิธีที่ว่า ก็คือวิธีที่สามารถบรรลุถึงขอบเขตผู้แข็งแกร่งที่สุดได้แน่นอน”

 

วารีเทพชําระโลกาเอ่ย “เป็นธรรมดาว่านอกจาก 2 วิธีดังกล่าวแล้ว ยังมีอีกวิธีหนึ่งเป็นสิ่งที่ข้าพึ่งพูดไป ค้นพบมรรคาของตัวเอง!”

 

“เข้าใจมรรคาของตัวเอง คําพูดนี้แม้ฟังดูเลื่อนลอย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไร้ความเป็นไปได้…”

 

“เจ้าคงรู้แล้วว่าในสวรรค์และโลกนั้น นอกจากฏแห่งธาตุทั้ง 5 แล้ว ก็มีกฏแห่งลม กฏสายฟ้า กฏน้ําแข็ง กฏสูงสุดทั้ง 4 นอกจากนั้นก็ยังมีกฏแห่งความมืด กฏแห่งแสงและกฏทําลายล้างกระมัง?”

 

วารีเทพชําระโลกาเอ่ยถาม

 

“ใช่”

 

ต้วนหลิงเทียนตอบรับเร็วไว เขาย่อมรู้จักกฏเหล่านี้ดี

 

“ในสวรรค์และโลกแห่งนี้ หากค้นพบมรรคาของตัวเอง และก้าวเดินไปจนสุดทาง ย่อมบรรลุถึงขอบเขตผู้แข็งแกร่งที่สุดได้ และผู้ที่ค้นพบมรรคาของตัวเอง ไร้ซึ่งข้อยกเว้นใดๆ ตัวตนเหล่านี้มักเข้าใจกฏทําลายล้าง กฎแห่งแสง หรือกฎแห่งความมืดถึงขีดสุด”

 

“นี่นับเป็นวิธีที่ 3 ในการบรรลุถึงขอบเขตผู้แข็งแกร่งที่สุด”

 

“เช่นนั้นข้าจึงบอกว่าอาจารย์ของเจ้านับเป็นอัจฉริยะบุคคลผู้หนึ่ง และมีศักยภาพที่จะบรรลุถึงขอบเขตผู้แข็งแกร่งที่สุดได้…ส่วนในภายภาคหน้าจะก้าวเดินไปถึงจุดนั้นได้หรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับโช ควาสนาของมันแล้ว”

 

วารีเทพชําระโลกากล่าว “มันยินดีถ่ายทอดมรรคากระบี่ที่เข้าใจให้เจ้า เผยให้เห็นว่าในใจของ มันเจ้ามีความสําคัญมาก..อย่างไรก็ตามเส้นทางที่คนอื่นก้าวเดินนั้น มันยากที่จะเข้าใจไม่ต่างอะไรกับปีนป่ายขึ้นสวรรค์”

 

“หากเจ้าสามารถแตกฉาน 2 ใน 3 ของมรรคากระบอาจารย์เจ้า ก็ถือว่าน่าตกใจแล้ว”

“นอกจากนั้นหากเจ้ามีความสามารถสูงพอ…ยังมีโอกาสที่เจ้าจะค้นพบมรรคาของตัวเอง โดยอาศัยมรรคาของอาจารย์เจ้าเป็นพื้นฐาน