War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 3478

ตอนที่ 3478 : ความก้าวหน้า

 

“ซูหลี่!”

 

พอเห็นว่าซูหล่นิ่งเฉยไปราวกับลังเลตัดสินใจไม่ถูก หน้าต้วนหลิงเทียนก็เปลี่ยนสีไปใหญ่หลวงยังลุกขึ้นยืนโดยไม่รู้ตัว เตรียมข้ามมิติไปช่วยซูหลี่ออกมาจากจุดนั้น

 

คนอื่นๆก็คิดว่าซูหลี่เสียสติไปแล้ว ถึงได้ยืนขึ้นอยู่แบบนั้น

 

ยังมีบางคนสงสัยอีกว่า

 

ทั่วป๋าผิงใช่รู้วิชามายาอะไรรึเปล่า ถึงทําให้ซูหลี่กลายเป็นแบบนี้

 

หากทั่วป๋าผิงได้ยินความคิดของพวกมันคงได้ร้องโวยวายออกมาว่า “ทักษะมายาอันใดข้าไม่รู้จัก” เป็นแน่! เหตุผลที่ซูหลี่เลือกจะยืนนิ่งอยู่แบบนั้นล้วนเป็นเพราะตัวซูหลี่เองทั้งสิ้น ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับมันเลย!!

 

“ซูหลี่!”

 

กระทั่งพอเห็นว่าซูหลี่อาจจะถูกกระบวนท่าของมันสังหาร ทั่วป๋าผิงก็ขมวดคิ้วหน้านิ่วในใจเริ่มบังเกิดความคิดหยุดมือขึ้นมาโดยพลัน อย่างไรก็ตามพอคิดอีกทีมันก็ไม่จําเป็นต้องทําอะไรแบบนั้น เพราะจากที่ประมือกับซูหลี่มาถึงตอนนี้แม้พลังสภาวะของซูหลี่จะนิ่งเฉยไม่ได้เร่งเร้าพลังเต็มที่ ทว่าอย่างดีก็คงแค่บาดเจ็บสาหัสเท่านั้น ไม่ถึงกับตกตายคากระบวนท่ามันแน่!

 

อย่างไรก็ตามในห้วงเวลาสุดท้าก่อนที่แสงกระบี่ของทั่วป๋าผิงจะบรรลุถึงตัวซูหลี่

 

ขณะที่ต้วนหลิงเทียนกําลังจะวูบร่างข้ามมิติเพื่อฉุดดึงซูหลี่ออกมา

 

“เสี่ยวเทียน อย่าขัดจังหวะเจ้าหนูนั่น”

 

พลันมีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหูต้วนหลิงเทียน และเป็นเสียงผ่านพลังของอาจารย์เขาเอง

 

“หืม?”

 

พอได้ยินเสียงผ่านพลังของอาจารย์ ต้วนหลิงเทียนก็มองซูหลี่อีกครั้งโดยไม่รู้ตัว เดิมทีเขาไม่ทันได้มองให้ละเอียดเพราะความกังวล ตอนนี้พอสงบอารมณ์และมองดูให้ดี จึงพบว่าพลังทั่วร่างของซูหลี่ แสงพลังกระบี่สีเลือดนั้น แม้จะดูเหมือนนิ่งสงบ ทว่าบัดนี้คล้ายมันกําลังเดือดพล่านอย่างไรก็ไม่ทราบ!

 

ประหนึ่งน้ำเย็นที่อยู่ดีๆก็เปลี่ยนสถานะเป็นน้ำเดือด!

 

“แบบนี้นี่เอง!”

 

ทันใดนั้นสองตาที่เลื่อนลอยของซูหลี่ก็ทอประกายเรืองขึ้นวาบหนึ่ง จากนั้นแสงกระบี่สีเลือดทั่วร่างก็คล้ายจะทวีความรุนแรงขึ้นในฉับพลัน กลิ่นอายพลังงทําลายล้างอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมาทั่วสารทิศ พาลให้ม่านแสงกั้นเขตสังเวียนถึงกับสั่นไหวสะท้าน!

 

“นี่มัน…”

 

ทั่วป๋าผิงที่กําลังจะเลือกตั้งมือเพื่อไม่ให้ซูหลี่ต้องบาดเจ็บมาก พอเห็นว่าอยู่ตซูหลี่ก็คล้ายแปรเปลี่ยนไปเป็นคนละคน สีหน้ามันก็เปลี่ยนไปใหญ่หลวง เพราะไม่ยากเลยที่มันจะสัมผัสได้จากกลิ่นอายพลัง ว่าบัดนี้ซูหลีได้แข็งแกรงขึ้นกว่าเมื่อครู่อย่างเห็นได้ชัด!

 

กระทั่งกลิ่นอายพลังที่ระเบิดออกมาทั่วร่างซูหลี่บัดนี้ ยังทําให้ใจของมันสั่นไปโดยไม่รู้ตัว

 

“มันมันถึงกับบังเกิดความก้าวหน้าจนมีพลังเทียบได้กับเทพสงคราม 4 ดารา!?”

 

ความแตกต่างระหว่างเทพสงคราม 3 ดารากับ เทพสงคราม 4 ดารานั้นมากมายมหาศาลเรียกว่าพลังไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย อย่างหลังนั้นสามารถเอาชนะอย่างแรกได้อย่างง่ายดายถึงขั้นบดขยี้ได้ทุกทางด้วยซ้ำ และความเปลี่ยนแปลงของกลิ่นอายพลังงซูหลีในฉับพลัน ก็ทําให้ทั่วป่ายิงฉุกคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว จากนั้นใจมันก็เริ่มเต้นไปไม่เป็นจังหวะ

 

“หวังว่าจะเป็นข้าเดาผิดไปเอง

 

ขณะลอบภาวนาในใจ ทั่วป๋าผิงก็รีบเร่งเร้าพลังเซียนอมตะต้นกําเนิด หมายหนุนเสริมพลังกระบวนท่าที่กําลังจู่โจมเข้าใส่ซูหลี่ให้รุนแรงขึ้นอีกนิดก็ยังดี เพราะตอนนี้มันไม่กล้าประมาทและดูเบาซูหลี่อีกต่อไป

 

สําหรับความคิดจะยั้งมืออะไรนั่น ทันทีที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอาพลังที่เปลี่ยนไปของซูหลี่ ก็ถูกปัดเปาออกไปจากหัวทันที

 

เรียกว่าความคิดดังกล่าวที่พึ่งจะริเริ่มผุดขึ้นในหัว เสมือนทารกน้อยที่ถูกรัดคอตายคาเปล!

 

ปงงง!!

 

ซุ่มมมม!!

 

แสงกระบี่ชุดใหญ่ที่อัดแน่นไปด้วยพลังสีทองกับสีเขียว บัดนี้ยิ่งมายิ่งสว่างเจิดจ้า คลื่นพลังระเบิดออกมาไม่หยุด ม่านแสงกั้นเขตสังเวียนพลันสะท้านไปอีกครา สะกดใจผู้คนให้ชมดูอย่างไม่คลาดสายตา

 

และตอนนี้แสงกระบี่ชุดดังกล่าวก็เขียนบรรลุถึงตัวซูหลี่เต็มที่!

 

ต่อให้ซูหลี่จะกลายเป็นเทพสงคราม 4 ดาราไปแล้วจริง แต่ด้วยระยะขนาดนี้ ไม่มีทางหลีกหลบได้ทันแน่!

 

“มาได้ดี!”

 

เผชิญหน้ากับแสงกระบี่ชุดใหญ่ของทั่วป๋าผิง ซูหลี่พลันตวัดกระบี่อมตะในมือจี้ตรงขึ้น จากนั้นแสงพลังกระบี่สีเลือดก็พุ่งขึ้นมาท่วมตัวกระบี่ พริบตาต่อมาก็เริ่มแผ่ขยายปกคลุมทับแสงกระบี่สีเลือดที่ปกคลุมทั่วกายแต่เดิม!

 

จากนั้นแสงกระบี่สีเลือดที่ปกคลุมร่างซูหลี่ คล้ายถูกฉีดเลือดไก่ก็ไม่ปาน มันขยายใหญ่ขึ้นในฉับพลัน ไม่ทันไรแสงกระบี่ก็พุ่งสูงขึ้นปานจะแทงทะลวงถึงฟ้า ทิศทางของปลากระบี่ยังงี้เข้าใส่ห่าแสงกระบี่ของทั่วป๋าผิง สภาวะพลังไว้ซึ่งความครั่นคร้ามอันใด ยังแหลมคมหาใดเปรียบทั้งแผ่กลิ่นอายทําลายล้างออกมาอย่างน่ากลัว

 

เรียกว่าทันทีที่กลิ่นอายพลังทําลายล้างดังกล่าวแผ่ซ่านออกมา ห้วงอากาศรอบๆก็เสมือนหยุดนิ่ง ความว่างเปล่ายังสะท้านสะเทือนราวกับจะพังทลายลงได้ทุกเมื่อ!

 

และวินาทีนี้เหล่าอัจฉริยะทั้งหลายที่ชมดูเรื่องราวอยู่ ก็สัมผัสได้ถึงความน่ากลัวและอันตรายของแสงกระบีซูหลีได้ชัดเจน “นี่มันอะไรกัน อยู่ดีๆไฉนพลังของซูหลี่กลับพุ่งสูงขึ้นได้ขนาดนั้น ใช่ไม้ตายก้นหีบหรือวิถีลับเพิ่มพลังอันใดหรือไม่?”

 

“ช้าก่อน! จากกลิ่นอายพลังนั่น…ข้าสัมผัสได้ว่ามันเกิดจากความลึกซึ้งของกฏทําลายล้างอีก 2 ประการพึ่งผสานรวมกัน ก็เลยทําให้พลังของซูหลี่เพิ่มพูนขึ้นในฉับพลัน!”

 

“ให้ตายเถอะ! ระดับพลังของซูหลี่ตอนนี้ ให้เทียบกับพลังกระบวนท่าของทั่วป๋าผิงที่ใช้ออกโดยกระบี่อมตะจักรพรรดิอันมีวิญญาณศาสตรา ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันเลย!”

 

การปะทุพลังลงมือในฉับพลันของซูหลี นําพาความตื่นตระหนกมาสู่อัจฉริยะรุ่นเยาว์ไม่น้อย

 

ด้านจักรพรรดิสวรรค์รวมถึงเหล่าคนของวิหารเชิงฮ่าวที่ชมดูเรื่องราวบนเกาะลอยสูงขึ้นไปเหนืออัฒจันทร์ที่นั่ง ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปยังซูหลี่ใหม่อีกครั้ง ในแววตาของพวกมันหากไม่เต็มไปด้วยความแปลกใจตกใจ ก็เป็นความเหลือเชื่อ รวมถึงชื่นชม

 

สายตาของพวกมัน ไม่ใช่อะไรที่เหล่าศิษย์อัจฉริยะส่วนใหญ่จะเทียบได้

 

และพวกมันก็เห็นได้ชัดเจน

 

ก่อนหน้านี้ซูหลีสิ้นท่าแล้วจริงๆ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของทั่วป๋าผิงเลย

 

อย่างไรก็ตาม ขณะเผชิญหน้ากับกระบวนท่าที่หมายปิดฉากของทั่วป๋าผิง สาเหตุที่ซูหลี่นิ่งไปพักหนึ่ง และอยู่ดีๆสภาวะพลังทั่วร่างก็แปรเปลี่ยนไป จนพลังของกฏทําลายล้างทั่วร่างทวีความรุนแรงขึ้นไปอีกขั้นอย่างน่ากลัว เป็นเพราะอะไรพวกมันรู้ดี!

 

พวกมันยังแลเห็นฉากการพัฒนาทั้งหมดได้ชัดเจน!

 

“ซูหลี่ผู้นี้มีความเข้าใจเป็นเลิศจริงๆ ช่างน่ากลัวนัก! ภายใต้สถานการณ์จนตรอกคาบเกี่ยวระหว่างความเป็นตาย มิคิดว่ามันจะไม่เลือกถอยหนีแต่กลับเลือกจะทําความเข้าใจกฏทําลายล้าง สุดท้ายก็สามารถบรรลุความเข้าใจบางอย่างจนบังเกิดความก้าวหน้าได้ทันท่วงที่!”

 

จักรพรรดิสวรรค์หลายคนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

 

“ซูหลี่คนนี้ข้าได้ยินมาว่ามันเป็นต้นกล้าชั้นดีของนิกายกระบี่หมื่นหายนะของอว่ําหวงเทียน ข้าล่ะคิดไม่ถึงจริงๆว่านิกายกระบี่หมื่นหายนะ ตั้งแต่เรื่องราวในปีนั้นกลับปรากฏอัจฉริยะที่น่าสนใจเช่นนี้ขึ้นมาได้…ไม่ทราบจักรพรรดิสวรรค์ของอี้หวงเทียนจะปล่อยให้มันเติบโตหรือไม่?”

 

ในขณะที่จักรพรรดิสวรรค์หลายคนถอนหายใจออกมาอย่างรู้กัน ก็มีจักรพรรดิสวรรค์บางส่วนหันไปมองยังอวี้ฮ่าวเทียน จักรพรรดิสวรรค์แห่งอวี้หวงเทียน เพื่อชมดูท่าที่และปฏิกิริยาตอบสนอง

 

ย้อนกลับไปในอดีต ตอนที่นิกายกระบี่หมื่นหายนะยังเป็นขุมกําลังระดับสวรรค์ของอวี้หวงเทียน ก็ปรากฏอัจฉริยะเลิศล้ำผู้หนึ่ง ซึ่งมีพลังมากพอจะท้าทาย อ่าวเทียน กระทั่งทําให้อวี้ฮ่าว เทียนต้องทุ่มพลังสุดตัวเพื่อต้านทานรับมือ..อย่างไรก็ตามผลลัพธ์สุดท้ายที่ออกมาคืออัจฉริยะคนนั้นแพ้พ่ายจนตายตกไป..

 

หลังจากนั้นนิกายกระบี่หมื่นหายนะก็เผชิญกับหายนะถึงขั้นแทบล่มสลาย และมีข่าวลือกันว่าจักรพรรดิสวรรค์แห่งอว่ําหวงเทียน อ่าวเทียน ได้จงใจสะกดปราบนิกายหมื่นหายนะ เพื่อให้ไม่อาจผงาดขึ้นมาท้าทายตัวเองได้อีกครั้ง

 

สุดท้ายนิกายกระบี่หมื่นหายนะที่ถูกมรสุมรุมเร้า ก็จําต้องถอนตัวออกจาก แดนจักรพรรดิหยก อันเป็นแดนหลักของอวี้หวงเทียน ไปยังแดนทักษินยุทธ์ และประพฤติตัวเรียบร้อยๆมาตั้งแต่บัดนั้น

 

ในปัจจุบันจักรพรรดิสวรรค์แห่งอวี้หวงเทียน อวี้ฮ่าวเทียน ก็นั่งอยู่ข้างๆจักรพรรดิสวรรค์ ซวนหยวนเทียน กงซุนซวนหยวน

 

“เจ้าหนูนั่นเป็นศิษย์ของนิกายกระบี่หมื่นหายนะงั้นรึ?”

 

กงซุนซวนหยวนหันไปก่าวถามสหายด้วยความสนใจ

 

“อืม”

 

อย่าวเทียนพยักหน้า “เจ้าหนูนั่นเรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะที่มากพรสวรรค์ที่สุดเท่าที่นิกายกระบี่หายนะเคยมีมาก็ว่าได้…ข้าไม่คิดเลยจริงว่าหลังจากตกต่ำไปหลายปี นิกายกระบี่หมื่นหายนะกลับค้นพบต้นกล้าชั้นยอดเช่นนี้ได้”

 

“อย่างไรเล่า เจ้ากดดันแล้วรึไง?”

 

กงซุนซวนหยวนกล่าวถามพลางหัวเราะ “คนของนิกายกระบี่หมื่นหายนะในปีนั้นเล่นเอาเจ้าแทบสิ้นท่าเลยทีเดียว…ถึงแม้สุดท้ายจะเป็นเจ้าฆ่ามันได้ แต่อาการบาดเจ็บของเจ้าก็สาหัสแทบวายปราณ กว่าจะหายก็ต้องพักรักษาตัวเป็นร้อยๆปี”

 

คนอื่นอาจไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่กงซุนชวนหยวนที่เป็นสหายสนิทกับจักรพรรดิหยกไหนเลยจะไม่รู้ได้

 

อัจฉริยะของนิกายกระบี่หมื่นหายนะผู้นั้นได้ท้าประลอง อวี้ฮาวเทียน ซึ่งดํารงตําแหน่งจักรพรรดิสวรรค์แห่งอวี้หวงเทียนในเวลานั้น สุดท้ายหลังจากประมือกันอย่างดุเดือดไม่มีใครยอมใครก็เป็นอย่าวเทียนที่ฆ่าอีกฝ่ายและเอาชนะมาได้อย่างฉิวเฉียด…แต่นี่ไม่ใช่ว่าอวี้ฮ่าวเทียนจงใจฆ่าผู้อื่น ทว่าการต่อสู้ครั้งนั้นมันรุนแรงถึงขั้น หากข้าไม่ตายก็ท่านม้วย”

 

เพียงแค่อวี้ฮ่าวเทียนทําได้ดีกว่าเล็กน้อยและเป็นฝ่ายรอดชีวิตมาได้

 

หาไม่แล้วผู้ที่ตายตกก็คงเป็นอวฮาวเทียน

 

หลังจากอ่ าวเทียนเอาชนะได้ คนก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงขั้นแทบวายปราณ จําต้องเร่งรุดปิดด่านพักฟื้นรักษาตัวหลายร้อยปีกว่าจะหายดี

 

และในระหว่างปิดด่านรักษาตัว จักรพรรดิอมตะ 3 ตา หยางเจี้ยนก็ได้ก่อการอุกอาจปิดฟ้าบังตะวัน แสร้งออกคําสั่งในนามอ่าวเทียน ให้ทําการล้อมปราบนิกายกระบี่หมื่นหายนะ สุดท้ายก็เข่นฆ่ายอดฝีมือส่วนใหญ่ของนิกายกระบี่หมื่นหายนะลงได้ และบีบคั้นให้นิกายกระบี่หมื่นหายนะจําต้องหลบหนีออกจากแดนจักรพรรดิหยก ไปยังแดนทักษินยุทธ์

 

อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดแล้วนี่ก็คือการแอบบอ้างชื่ออวี้ฮ่าวเทียนสั่งการ หยางเจียนเองก็ไม่กล้าทําอะไรเกินเลยมากนัก

 

แต่กระนั้น หลังจากที่อวี้ฮ่าวเทียนออกจากการปิดด่านและได้ทราบข่าวเรื่องราว ก็พิโรธหนักถึงขั้นลงโทษหยางเจี่ยนสถานหนัก

 

เดิมที่มันก็คิดจะไปหารือกับนิกายกระบี่หมื่นหายนะเรื่องย้ายถิ่นฐานกลับมายังแดนจักรพรรหยก เพราะมันไม่ได้มีความเกลียดแค้นอะไรนิกายกระบี่หมื่นหายนะเลย และถือว่ายอดฝีมือของนิกายกระบี่หายนะที่ประลองกันจนตายผู้นั้นเป็นดั่งสหายรู้ใจคนหนึ่ง เพราะอีกฝ่ายก็เหมือนมันที่หมายอาศัยการประลองเพื่อหาหนทางก้าวหน้า

 

| อนิจจาพอพบว่านิกายกระบี่หมื่นหายนะประสบกับความสูญเสียอย่างหนัก และไม่มีกําลังพอจะย้ายกลับมาลงหลักปักฐานในแดนจักรพรรดิหยกได้แล้ว อย่าวเทียนก็ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย…

 

ด้วยเหตุนี้ อวี้ฮ่าวเทียนจึงไม่เคยไปรบกวนอะไรนิกายกระบี่หมื่นหายนะอีกเลย

 

ถึงแม้จะมีข่าวลือแพร่ไปทั่วว่าการล้อมปราบนิกายกระบี่หมื่นหายนะเป็นคําสั่งของตัวเอง แต่อวี้ฮ่าวเทียนก็ไม่ได้ออกมาแก้ต่าง เลือกจะนิ่งเงียบเป็นการยอมรับไปโดยปริยาย เพราะสุดท้ายเมื่อผู้ใต้บังคับบัญชาทําผิด มันก็ไม่อาจปัดความรับผิดชอบได้

 

“ในที่สุด ก็ทําให้ข้ามองเห็นความหวังบางอย่าง…”

 

อวี้ฮ่าวเทียนพยักหน้า “นิกายกระบี่หมื่นหายนะในตอนนี้ มีเพียงคู่แฝดที่เป็นผู้นําสายกระบี่ก้านเจี้ยงกับม่อเหยียเท่านั้นที่อาจมีโอกาสก้าวหน้าจนมีพลังมากพอจะสู้กับข้าได้ ก่อนที่ข้าจะบรรลุถึงขอบเขตเทพ อย่างไรก็ตาม หากมองงตามความเป็นจริง เรื่องที่พวกมันจะมีพลังพอสู้กับข้าได้นั้นคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะสุดท้าย ข้าก็ไม่คิดว่าศักภาพของพวกมันจะเหนือกว่าข้า…”

 

“อย่างไรก็ตาม ข้าเห็นเงาของคนผู้นั้นในร่างซูหลี่บางทีหากให้เวลามากพอ มันอาจจะสู้ข้าได้”

 

ฟังจากคําพูดของอฮาวเทียนแล้ว เห็นได้ชัดว่าชื่นชมซูหลีไม่น้อย

 

“ข้าเกรงว่ามันจะช่วงชิงตําแหน่งจักรพรรดิสวรรค์ เพื่อไปกอบกู้นิกายกระบี่หมื่นหายนะเสียเป็นส่วนใหญ่”

 

กงซุนชวนหยวนยิ้มกล่าว

 

“หากมันมีความสามารถถึงขั้นนั้น ก็ให้มันไปเถอะ”

 

อวี้ฮ่าวเทียนคลี่ยิ้มเฉยเมย และมองจากสีหน้าท่าทีขณะกล่าว เห็นได้ชัดว่าคิดแบบนั้นจริงๆ ไม่ใช่แค่พูดลอยๆส่วนอีกด้าน

 

“ความเข้าใจของเจ้าหนูนั่นไม่เลวเลย…”

 

หากถามว่าในบรรดาจักรพรรดิสวรรค์ทั้งหมด ใครเป็นคนค้นพบสาเหตุที่ซูหลี่นิ่งไปเพราะกําลังทําความเข้าใจกฏทําลายล้างอยู่ ก็คงตอบได้ทันทีว่าเป็น ฟงชิงหยาง จักรพรรดิสวรรค์แห่งจี้เมียเทียน! ด้วยเหตุนี้มันจึงส่งเสียงผ่านพลังไปหยุดต้วนหลิงเทียนเอาไว้แต่แรก ทั้งหมดเพื่อไม่ให้ต้วนหลิงเทียนช่วยซูหลี่จนเป็นการขัดขวางไม่ให้ซูหลี่ก้าวหน้า

 

พอเห็นว่าซูหลี่บังเกิดความรู้แจ้งและบรรลุความเข้าใจในกฏทําลายล้างได้ทันเวลา รอยยิ้มสดใสก็อดคลี่กางขึ้นบนใบหน้าฟงชิงหยางไม่ได้

 

มันย่อมเห็นได้ชัดเจน ว่าซูหลีนั้นใส่ใจในคําชี้แนะของมันจริงๆ หาไม่แล้วคงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสามารถหลอมรวมความลึกซึ้งของกฏทําลายล้างอีก 2 ประการได้ในตอนนี้ เพราะวิธีการหลอมผสานกฏทําลายล้าง 2 ประการดังกล่าว เป็นมันชี้แนะโดยการแสดงให้ซูหลี่เห็นเอง

 

แน่นอนว่ามันเพียงแสดงให้ซูหลี่ดู ทั้งกล่าวถึงประสบการณ์ของตัวเองเท่านั้น ไม่ได้ชักนําความคิดของซูหลีให้ทําตามแต่อย่างไร

 

ก็คงไม่อาจพูดได้เต็มปากว่าเป็นเพราะมันถึงทําให้ซูหลี่ก้าวหน้า เพราะสุดท้ายแล้วทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับตัวซูหลี่เอง

 

“ความก้าวหน้าครั้งนี้ของเจ้าหนูนั่น ทําให้ระดับพลังของมันเทียบได้กับเทพสงคราม 4 ดารา…เช่นนั้น 30 อันดับแรกในศึกอัจฉริยะสวรรค์ ก็คงไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรสําหรับพลังฝีมือของเจ้าหนูนั่นในตอนนี้

 

ฟงชิงหยางลอบกล่าวในใจ

 

สําหรับอัจฉริยะรุ่นเยาว์ส่วนใหญ่ ถึงแม้พวกมันจะมองไม่ออกว่าที่แท้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่พวกมันก็คิดไปทํานองว่าเป็นซูหลี่เลือกจะปิดซ่อนพลังที่แท้จริงเอาไว้แต่แรก และพึ่งเปิดเผยออกมาในห้วงเวลาคับขัน

 

อย่างไรก็ตาม ยังมีอัจฉริยะรุ่นเยาว์บางคนที่เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้ชัดเจน และค้นพบว่าเกิดอะไรขึ้น “เจ้าซูหลื่นั่น มันกลับบังเกิดความก้าวหน้าได้ในเวลาแบบนี้จริงๆ”

 

“ทั่วป๋าผิงกําลังจะแพ้แล้วสินะ!”

 

ด้านต้วนหลิงเทียนที่กําลังชมมองฉากการปะทะกันระหว่างแสงกระบี่สีเลือดกับห่าพิรุณลําแสงกระบี่สีทองอมเขียว ก็อดไม่ได้ที่จะคลี่ยิ้มขึ้นมา “เจ้าก็นะ…สามารถก้าวหน้าในเวลาแบบนี้ได้จริงๆ”