Warlock of The Magus World - ตอนที่ 515 สุสาน - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

เห็นได้ชัดว่าชาวเมืองเล็ก ๆ นั้นเตรียมพร้อมที่จะเข้าร่วมกองทัพนักสะสมเศษเหล็ก นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงตัดสินใจอยู่ที่นี่หรือเป้าหมายของพวกเขาที่จะอยู่ที่นี่

ในเวลาเดียวกัน พวกเขาไม่เป็นมิตรเอามากๆ ต่อชาวต่างชาติที่เข้าพักในโรงแรม จ้องมองพวกเขาอย่างดุดันและดุดันเป็นครั้งคราว เห็นได้ชัดว่าปฏิบัติต่อพวกเขาราวกับเป็นเหยื่อ

เมื่อเทียบกับผู้อยู่อาศัยซึ่งมีจำนวนมาก นักผจญภัยและทหารรับจ้างมีจำนวนมากกว่าและถูกแบ่งออก พวกเขารวมตัวกันและอดไม่ได้ที่จะจับมีดและดาบที่ถือไว้แน่น

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าคนอื่นไม่ได้มีเจตนาดี แต่คนเหล่านี้ที่พวกเขาคิดว่าเป็น ‘หนึ่งในพวกเขาเอง’ ทำให้พวกเขารู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อเทียบกับทะเลของผู้อยู่อาศัยภายนอก

โชคดีที่แม้คนทั้งสองกลุ่มจะจ้องตากัน แต่พวกเขาก็ไม่เกิดความขัดแย้งที่รุนแรงกว่านี้ก่อนที่คลื่นวิญญาณจะเริ่มขึ้น

ในขณะนี้ คลื่นพลังงานที่แปลกประหลาดแผ่กระจายไปทั่วเมือง ทำให้ทุกคนรู้สึกหนาวสะท้าน

สำหรับ Leylin และ Magi คนอื่น ๆ ความรู้สึกนั้นแตกต่างกันมากขึ้น

“มันกำลังเริ่มต้น…” Leylin จ้องมองไปที่พระจันทร์ทรงกลดบนท้องฟ้า

ตามที่ A.I. การอ่านของชิป ความเข้มของคลื่นพลังงานมืดและเย็นชนิดหนึ่งเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว มากเสียจนพื้นที่รอบๆ เมืองเล็กๆ ดูเหมือนจะถูกห่อหุ้มด้วยสิ่งที่ดูเหมือนเป็นปราการกั้นอาณาเขต

‘อาณาจักรดาวรุ่ง? เลขที่! คุณสมบัติที่แท้จริงของมันสั้นลงเล็กน้อย มันสามารถเป็นสนามพลังที่อยู่ในอันดับ 3 Magi ได้มากที่สุด!’ การปรากฏตัวของสิ่งกีดขวางดังกล่าวทำให้รูม่านตาของ Leylin หดตัว แต่ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็ผ่อนคลาย

“มัน… มันกำลังปรากฏ…” ในขณะนี้ เสียงหนึ่งดังขึ้น สั่นเพราะความกลัวหรือความตื่นเต้น

Leylin ตามฝูงชน ลำแสงจำนวนมากที่คล้ายกับดาวตกไหลมาบรรจบกันเป็นแม่น้ำยาวระยิบระยับ ไหลเอื่อยๆ จากปริมณฑลของเมืองเล็กๆ

รัศมีเจิดจ้าพร้อมริ้วแสงสาดไปทั่วขอบฟ้า สายตาของ Leylin ทำให้เขาสามารถมองเห็นรายการในรังสีของแสงได้อย่างชัดเจน

รองเท้าหนังสีเหลืองคู่เดียวบินผ่านไป มีปีกสีขาวเล็กๆ อยู่ข้างละข้าง เชือกผูกรองเท้าถูกทิ้งไว้ด้านข้างอย่างยุ่งเหยิง แต่ส่วนปลายของรองเท้ายังเงาวับ

ด้านหลังรองเท้าหนังมีไม้เท้าสีดำซึ่งน่าจะแปรรูปโดยตรงจากเถาวัลย์บางชนิด ในทำนองเดียวกัน มันกำลังบินโดยมีปีกอยู่ใต้ด้ามจับ

“อะไร… สิ่งนี้คืออะไร…” เรลินดูงุนงง

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เห็นตุ๊กตาผ้า โต๊ะและเก้าอี้โทรมๆ และสิ่งของอื่นๆ ลอยผ่านไป เช่น แจกันดอกไม้แบบที่มักจะวางไว้บนเคาน์เตอร์

“นี่คือการรวบรวมสินค้าที่ทรุดโทรมใช่หรือไม่” เขาพูดไม่ออก แต่ยังคงสั่ง A.I. ชิปสำหรับบันทึกฉากนี้และตรวจสอบคลื่นพลังงาน

หลังจากที่ขยะไหลไปตามแม่น้ำ Leylin ไม่สามารถพาตัวเองไปหัวเราะได้อีกต่อไป

เบื้องหลังการไหลของแสง เส้นสีขาวที่มองเห็นได้จางๆ ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาใกล้

เมื่อเข้ามาใกล้ เขาสามารถเห็นใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกมากมาย พวกเขามีผมยาวสีดำขลับและสวมชุดสีขาวทั้งหมด ค่อยๆ เดินไปตามลำแสง… บางทีการเดินอาจเป็นคำอธิบายที่ไม่ถูกต้อง เนื่องจากมีเมฆหมอกลอยอยู่ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขา สิ่งมีชีวิตทั้งหมดของพวกเขาดูเหมือนจะล่องลอยไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องในขณะที่ลอยอยู่กลางอากาศ

แม้ว่านักผจญภัยและทหารรับจ้างถัดจากเรลินจะได้ยินเกี่ยวกับปรากฏการณ์ดังกล่าวมานานแล้ว แต่ขาของพวกเขาก็ยังสั่นด้วยความกลัว พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะปิดกรามได้ และจะได้ยินเสียงของฟันที่กระทบกันขณะที่พวกเขาตัวสั่น

เมื่อเทียบกับคนเหล่านั้น ชาวเมืองนี้น่าจะเคยผ่านเรื่องนี้มาก่อนและมีประสบการณ์ แม้ว่าใบหน้าของพวกเขาจะซีดเซียวเหมือนกัน แต่พวกเขายังสามารถตั้งสติได้และไม่ถูกทำให้อับอาย

เงาที่แน่นขนัดมาบรรจบกันเป็นกระแสน้ำมหาศาล ซึ่งพุ่งขึ้นอย่างรุนแรงถัดจากเมืองเล็กๆ

Leylin ยืนอยู่ด้านข้างเคร่งขรึมในขณะที่ A.I. Chip บันทึกข้อมูลอย่างเมามัน “มีวิญญาณมากมาย บางทีเหตุการณ์สำคัญครั้งหนึ่งเคยเกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียง และอาจเกี่ยวข้องกับการแผ่รังสีพลังงานสูง…”

ในความเป็นจริง การพบเห็นแปลกๆ จำนวนมากที่สังเกตได้ทั่วทวีปตอนกลางทั้งหมดเกิดจากการต่อสู้ระหว่าง Magi ระดับสูงหรือการปนเปื้อนจากรังสี ปรากฏการณ์ดังกล่าวมักจะไม่หายไปแม้จะผ่านไปแล้วนับพันปี แต่กลับขยายวงกว้างออกไปเรื่อยๆ แย่งชิงดินแดนกับมนุษย์ที่อาศัยอยู่ที่นั่น

ดังนั้น การป้องกันและรักษาการปนเปื้อนดังกล่าวจึงเป็นหัวข้อวิจัยที่ร้อนแรงสำหรับกองกำลังขนาดใหญ่หลายแห่ง

ภูตผีสีขาวจำนวนมากพุ่งเข้าหาทิศทางใดทิศทางหนึ่งอย่างไม่เร่งรีบ ในหมู่พวกเขามีทั้งชายและหญิง เด็ก และผู้สูงอายุ แต่พวกเขาล้วนไม่แสดงออก ผมของพวกเขาถูกปล่อยลงมาและปิดรูม่านตา

ปรากฏการณ์แปลก ๆ ดังกล่าวทำให้หนังศีรษะของ Leylin รู้สึกเสียวซ่า

วิญญาณถูกมองว่าเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดและเพ้อฝันอยู่เสมอ ในการแสวงหาความรู้เพิ่มเติม เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทำต่อไป

“ฮะ?” ในขณะนี้ คุณปู่และหลานชายที่เขาเฝ้าสังเกตด้วยพลังวิญญาณของเขาก็เคลื่อนไหวทันที

เมื่อเห็นคลื่นวิญญาณมากมาย Magus ผู้สูงอายุก็ดูตื่นเต้นและหยิบสมุดบันทึกสีเหลืองออกมา ดูเหมือนว่าเขาจะเปรียบเทียบและออกจากเมืองอย่างลับๆ

ในทางกลับกัน Magi อันดับ 2 อีกคนหนึ่งแลกเปลี่ยนรูปลักษณ์ จากนั้นไปที่มุมแยกจากกันและหยิบวัสดุต่าง ๆ ออกจากเสื้อคลุมเพื่อแสดงให้ตัวเองเห็น

“พวกเขาน่าจะพยายามใช้พลังของ Spirit Wave เพื่อแปรธาตุของเวทมนตร์ที่พุ่งเข้ามา!”

ทักษะการเล่นแร่แปรธาตุของ Leylin สูงพอสำหรับเขาที่จะเป็นปรมาจารย์ เพียงเหลือบมองเล็กน้อย เขาก็พบเงื่อนงำในทันที เมื่อรู้สึกว่ามันอยู่ข้างใต้เขา เขาจึงตะคอกอย่างเย็นชาและไม่ใส่ใจกับมัน

เขาคิดจะทิ้งภูตผีไว้ที่เขาอยู่ ในขณะที่ตัวเขาเองจะแอบเข้าไปในรอยแตกของความมืดเพื่อที่เขาจะได้ติดตามคุณปู่และหลานชายออกไป

ในสมุดบันทึกที่คุณปู่หยิบออกมาก่อนหน้านี้ Leylin ได้เห็นบางสิ่งที่เหลือเชื่อ

“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็น่าสนใจ!” แสงเจิดจ้าส่องประกายในดวงตาของเรลิน

“ท่านปู่… เรา… จะอยู่ใกล้วิญญาณพวกนี้จริงๆ เหรอ?” หลานชายเป็นเพียงเมกัสฝึกหัดที่ขี้ขลาด เมื่อเห็นวิญญาณที่โปร่งแสง เขาดึงแขนเสื้อของ Magus ผู้สูงอายุด้วยความกลัว ใบหน้าของเขาซีด

“วิญญาณเหล่านี้อยู่ในระดับต่ำสุด และไม่น่าจะโจมตีได้ จะไปกลัวอะไร” Magus เก่าตำหนิดูเหมือนรู้สึกทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย

แม้ว่าหลานชายของเขาจะมีทักษะโดยกำเนิดที่ค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่กล้าพูดถึงมากนัก

“แต่… เรากำลังจะรวมเข้ากับทะเลวิญญาณโดยตรง! เมื่อพวกเขาพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ พวกเขาจะฉีกเราเป็นชิ้น ๆ อย่างแน่นอน!” คำปลอบใจของชายชราไม่ได้ทำให้เด็กหนุ่มสงบลง แต่กลับทำให้เขาหวาดกลัวมากกว่าเดิม

“ถ้าเราไม่ผสานเข้ากับช่องทางวิญญาณ เราจะไปที่สุสานและได้ ‘สิ่งนั้น’ ได้อย่างไร” รูปลักษณ์ที่ไม่ยอมแพ้ถูกเขียนขึ้นบนใบหน้าของชายชรา เขาจับแขนของหลานชาย จากนั้นหยิบม้วนกระดาษออกมาสองสามม้วนแล้วฉีกมันออกจากกัน

*ฉวัดเฉวียน!* เมื่อเปิดม้วนคัมภีร์สีดำ ทั้งคู่ก็ถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีขาวหม่น

หลังจากที่รัศมีกระจายออกไป ร่างของพวกเขาทั้งสองก็เริ่มกลายเป็นเหมือนผี และพวกเขายังปล่อยคลื่นพลังงานที่คล้ายกับวิญญาณออกมา

สายตาที่ไม่เป็นมิตรที่วิญญาณยิงใส่ทั้งคู่ก็หายไปทันที

“เสร็จแล้ว!” Magus ผู้สูงอายุซึ่งกำลังโปร่งแสงตบหน้าอกของเขา “นี่คือคาถาที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคนในตระกูลของเรา ซึ่งสามารถทำให้วิญญาณเหล่านี้มองว่าเราเป็นประเภทของพวกเขาได้ชั่วคราว…”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ในที่สุด เด็กชายก็สบายใจขึ้น และบีบตัวเข้าไปในกระแสวิญญาณพร้อมกับชายชรา

“ช่างเป็นคาถาที่น่าสนใจจริงๆ!” รังสีของแสงวาบขึ้นในอากาศ และเงาของเรลินก็ปรากฏขึ้น “มันไม่เหมือนคาถาดั้งเดิมจากทวีปกลาง และแทนที่จะมีสไตล์ที่ชวนให้นึกถึงระนาบดวงดาว!”

แม้ว่าวิญญาณจะมีจำนวนมาก แต่ส่วนใหญ่มีระดับต่ำมาก พวกเขาไม่สามารถตรวจจับข้อบกพร่องใด ๆ ได้หาก Morning Star Magus เลือกที่จะปกปิดตัวเองโดยเจตนา

จนกระทั่ง Leylin รวมเข้ากับ Spirit Wave ในที่สุดเขาก็รู้สึกแตกต่าง

“ช่องว่าง! มันคือพลังแห่งอวกาศ! ไม่แปลกใจเลยที่คนๆ นี้เรียกที่นี่ว่าช่องวิญญาณ!” Leylin พึมพำภายใต้ลมหายใจของเขา และเขาก็ตระหนักว่าเส้นทางที่วิญญาณกำลังไปนั้นแยกออกจากส่วนอื่นๆ ของทวีปตอนกลางอย่างแปลกประหลาด เกิดเป็นช่องทางพิเศษ

ที่นี่ แม้ว่าบางสิ่งจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แต่จริงๆ แล้วมันอาจจะอยู่ไกลออกไปถึงหลายแสนกิโลเมตร

หากมีใครเข้าใจกฎของช่องทางนี้ พวกเขาจะสามารถใช้มันทำสิ่งที่ Magi หลายคนคิดว่าเป็นไปไม่ได้

ชายชราที่อยู่ข้างหน้าดูคุ้นเคยกับสถานที่นี้เป็นอย่างดี และลากเด็กหนุ่มไปพร้อมกับก้าวไปอย่างรวดเร็ว แสงสีฟ้าส่องประกายในดวงตาของ Leylin ขณะที่เขาติดตามพวกเขาอย่างใกล้ชิด

“เขาใช้ช่องวิญญาณเพื่อซ่อนบางสิ่ง! ฉันแน่ใจว่าเขาต้องเป็น Morning Star ก่อนตาย!”

ยิ่งพวกเขาเดินไปตามทางมากเท่าไร เรลินก็ยิ่งจริงจังมากขึ้นเท่านั้น ที่นี่มีอันตรายมากมายที่แม้แต่เขาเองก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้ หากไม่ใช่เพราะมีคนนำทางอยู่ข้างหน้า เขาก็ไม่อาจแน่ใจได้ว่าเขาจะเดินผ่านไปได้สำเร็จหรือไม่

มีวิญญาณน้อยกว่าที่วนเวียนอยู่ที่ด้านหลังของคลื่น ลำแสงสีเงินปรากฏขึ้นบนพื้น และชายชรากำลังเดินไปบนนั้นพร้อมกับหลานชายของเขา

เวลาผ่านไปหลายนาที และเมื่อพวกเขามาถึงสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่ง ในที่สุด ความปีติยินดีก็แผ่ซ่านไปทั่วใบหน้าของชายชรา “พบแล้ว!”

ฝีเท้าของ Leylin หยุดลง Magus ผู้สูงอายุที่อยู่ข้างหน้าเขายืนอยู่ใต้ต้น Butternut ขนาดใหญ่ ส้อมขนาดมหึมาในกิ่งไม้กลายเป็นสัญลักษณ์ที่น่าขนลุกที่มีสามหัว

เมื่อเห็นต้นไม้ต้นนี้ ซึ่งดูเหมือนเป็นจุดสังเกต ชายชราก็สำลักด้วยความปั่นป่วน ถึงกับหลั่งน้ำตา “ในที่สุดเราก็พบมันแล้ว! สุสานบรรพบุรุษ!”

“ที่นี่?” เด็กหนุ่มมองดูกิ่งก้านที่ดูเหมือนปีศาจที่แยกออกจากกัน ขณะที่พระจันทร์สีเงินส่องแสงที่ชั่วร้ายอย่างแปลกประหลาด ทำให้เขาหดหู่ด้วยความขี้ขลาด

“ใช่ ที่นี่!” ชายชราตื่นเต้นจนแทบจะเต้นไม่เป็นจังหวะ “สุสานของครอบครัวเรามักจะซ่อนอยู่ในรอยแยกอวกาศ เมื่อคลื่นวิญญาณกระทบหนึ่งครั้งทุกๆ ร้อยปี เราจะผ่านช่องวิญญาณเพื่อมาที่นี่ได้…”

ประกายเจิดจ้าสว่างขึ้นในดวงตาของเขา “ในสุสานมีเทคนิคการทำสมาธิและอุปกรณ์เวทมนตร์ที่เป็นของบรรพบุรุษของเรา เพียงแค่สิ่งของเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะชุบชีวิตครอบครัวของเรา…”

“ถ้าเป็นเช่นนั้น… ทำไมบรรพบุรุษของเราไม่ทิ้งสิ่งนี้ไว้เบื้องหลังล่ะ” เด็กหนุ่มถามด้วยความสงสัย

“ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม สุสานแห่งนี้เป็นสมบัติประจำตระกูลของเราแน่นอน!” ดูเหมือนชายชราจะงุนงงกับตัวเองเล็กน้อย แต่ในไม่ช้ามันจะถูกแทนที่ด้วยความบ้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม