[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru - ตอนที่ 49
ทาคามิเนะ มายูกะ
หลังจากที่กินมื้อเที่ยงและไปช้อปปิ้งกันเสร็จ เราก็ไปนั่งผ่อนคลายกันที่ร้านกาแฟ
เพราะว่าโคโมริเสนอขึ้นว่า “เดินกันเยอะพอสมควรแล้ว หาที่นั่งพักกันหน่อยดีมั้ย?”
และก็มีบางอยากที่ฉันอยากจะพูดกับหมอนี่มาตลอดตั้งแต่ที่เจอกัน
“นี่ โชจัง?”
“หืม อะไรเหรอพี่มายุ?”
“โชจังเนี่ย— เป็นเสือผู้หญิงสินะ”
“why!?”
โอเวอร์รีแอคชั่นที่ได้จากโคโมริ คือการกางแขนออกแล้วแสดงความประหลาดใจออกมา
แล้วก็มีสีหน้าแบบว่า ไม่อยากจะเชื่อ
“ก็แบบว่า เมื้อกี้นี้ชวนมาที่ร้านกาแฟก็เพราะห่วงสภาพร่างกายฉันใช่มั้ยละ? แถมยังให้นั่งด้านที่เป็นโซฟาอีก”
“ไม่หรอก นั่นน่ะ….”
“ของเองก็ถือให้ ความเร็วการเดินก็ปรับให้เหมาะกันด้วย”
“แค่นั้นก็เป็นเสือผู้หญิงแล้วเหรอ!? ไม่สมเหตุสมผลสุดๆเลยไม่ใช่เหรอ!?”
บอกไว้ก่อนนะว่าการเทคแคร์ของหมอนี่มันไม่ใช่แค่นี้
นอกจากจะเป็น*คนนำพาฉันเดินที่ทางเท้า*แล้ว ตอนที่ขึ้นลงบันไดเลื่อนก็ยังยืนอยู่ในตำแหน่งที่คอยพยุงผู้หญิงให้ขึ้นลงบันได้เลื่อนได้ แถมยังไม่มีการแตะมือถือเลยสักนิดเดียว เหนือสิ่งอื่นใดเลยก็คือการคำนึงถึงสิ่งรอบข้าง ใจดีกับเด็กและคนแก่ และยังยิ้มแย้มอยู่ตลอด
*{TL:ในจุดนี้หมายถึงคอยเดินอยู่ฝั่งถนนให้,คอยบังแดดให้ครับ}
ตอนแรกๆก็คิดอยู่นะว่า “อะไรน่ะหมอนี่ ตื่นเต้นที่ได้เดทกับฉันขนาดนั้นเลยสินะ ทำตัวดีซะขนาดนั้น น่าหัวเราะจัง”แต่ว่า….. โธ่เว้ย! งานดีสุดๆเลยไม่ใช่รึไงกัน!? นี่มัน? หรือว่าเป็นเพราะสิ่งนี้งั้นเหรอ?
เหตุผลที่ทำให้สาวงามระดับนัตสึคาวะหลงหัวปักหัวปำน่ะ
ดูไม่มีอนาคตที่จะเป็นพนักงานเงินเดือนหัวกระทิที่ปั่นงานหนักได้เลย แต่ดูเหมือนจะเป็นคุณพ่อที่คอยดูแลเอาใจใส่ครอบครัวอยู่เสมอๆได้อยู่แฮะ….
ถึงจะพูดได้ยากว่าหล่อ แต่ก็แก้ได้ด้วยการแต่งตัว—
—อย่างที่คิด ดูเสียของสำหรับยัยนัตสึคาวะจริงๆ
ถ้าเป็นผู้หญิงที่ดูจะใจแข็งคนนั้น ก็คงอยู่ตัวคนเดียวได้แหละนะ
แต่ว่าก็ว่าเถอะ ไม่ค่อยชอบเลยแฮะที่มีแค่ฉันอยู่ฝ่ายเดียวที่ถูกอีกฝ่ายที่เป็นโคโมริทำให้อารมณ์หวั่นไหว
ดีล่ะ ตอบโต้คืนบ้างดีกว่า
“เอาเถอะ ช่างมันปะไร ยิ่งไปกว่านั้นน่ะนะ หลังจากนี้มีร้านที่อยากจะไปอยู่แหละ”
“อ๊ะ อือ ก็ได้อยู่หรอก….แต่ว่าอยากจะไปดูอะไรเหรอ?”
“ฮุฮุฮุ นั่นน่ะนะ— ชุด ชั้น ใน ไง ละ จ๊ะ♡ ”
นัตสึคาวะ ชิสุคุ
“กินข้าวอิ่มแล้วเรียบร้อย งั้นก็รีบๆไปกันเถอะเคนโก”
“ไปที่ว่านี่คือไปใหน?”
“มันก็แน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่รึไง— ร้าน ชุด ชั้น ใน ไงละ”
อิสุมิ เทนชิ
ใหนๆก็ได้มาห้างแล้วทั้งที เดินช้อปปิงอีกสักหน่อยแล้วค่อยกลับดีกว่า
ฮุฮุ อันที่จริงถ้าเกิดคุณโชตะอยู่ด้วย ก็น่าจะคุ้มที่ได้แกล้งเขาเล่นอยู่…
เอาเถอะ ถ้าเกิดพาไปทั้งที่ไม่ใช่แฟน สำหรับเด็กผู้ชายมันคงจะหยาบคายเกินไปแหละนะ
ร้าน ชุด ชั้น ใน เนี่ย
======จบตอน======
เรียกได้ว่ารถไฟชนกัน
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook
