Worlds’ Apocalypse Online หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา ออนไลน์ - ตอนที่ 1000 ไล่ล่า
วิญญาณกรีดร้องเหาะไปในวังวนความว่างเปล่าด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี
สัตว์ประหลาดหุบเหวขนาดยักษ์ที่มันเคยขี่ถูกถล่มด้วยขุมทรัพย์ล้ำค่าจำนวนไม่มีสิ้นสุดของราชินีหนาม ท้ายที่สุดก็ตกสู่การหลับใหล
ตอนนี้วิญญาณกรีดร้องจึงต้องเดินทางไปในความว่างเปล่าด้วยตัวเอง
แม้ว่าพละกำลังจะยังคงพัฒนาอย่างต่อเนื่องจนทำให้ความเร็วในการไล่ตามเพิ่มขึ้น แต่มันกลับไม่รู้สึกแต่อย่างใด
วิญญาณกรีดร้องคาดเดาไว้แล้ว
หลังจากผ่านไปราวหนึ่งวัน มันจะไล่ตามอีกฝ่ายทัน
สำหรับเรื่องนี้ มันมั่นใจมาก
ตอนนี้ยังมีข่าวที่ดียิ่งกว่าอีก
ถึงแม้การลงทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้ไปเมื่อครู่จะถูกอีกฝ่ายแก้ได้ แต่มันก็ไม่สูญเปล่าเสียทีเดียว
ยานอวกาศของอีกฝ่ายถูกทำลายแล้ว
มุมปากของวิญญาณกรีดร้องยกขึ้น
เมื่อทั้งมันและศัตรูเสียพาหนะไป ความเร็วของมันย่อมไวกว่าพวกกู่ฉิงซาน
“รอก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวข้าก็ไล่ตามทันแล้ว”
มันพึมพำเสียงต่ำ
ตอนนี้เองที่การลงทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์มาเยือน
แสงสีเทาขนาดใหญ่เดินทางผ่านหลายพันโลก มันพุ่งตรงมาจากที่ที่พวกกู่ฉิงซานอยู่
วิญญาณกรีดร้องสัมผัสได้ถึงการเข้าใกล้อย่างรวดเร็วจากพลังนั่น ใบหน้าของมันพลันเปลี่ยนไป
“ไม่จริง! มันเกิดอะไรขึ้น!” เสียงผู้หญิงกรีดร้องออกมา
แสงสีเทาเข้ามาเร็วมาก
วิญญาณกรีดร้องไม่ทันระวัง จึงมีเวลาเพียงแค่ยกหกแขนมาปัดป้องเท่านั้น
ตูม
พลังการลงทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่กระแทกใส่มันอย่างรุนแรง
วิญญาณกรีดร้องทิ้งภาพติดตาไว้ที่เดิม ร่างจริงวูบไหวผ่านความว่างเปล่าราวกับแสงอสนีก่อนกระเด็นออกมา
มันกระแทกเข้ากับโลกใบหนึ่งจนเกิดการระเบิดในส่วนลึกของมหาสมุทรจากพลังการลงทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ ส่งผลให้เกิดหลุมลึกที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางราวสองร้อยกิโลเมตรที่ก้นทะเล
โลกใบนี้ไม่สามารถต้านทานผลกระทบจากพลังตำนานนี้ได้
จากก้นทะเลถึงดินแดน แผ่นดินไหวครั้งใหญ่เริ่มกระจายไปทั่วโลก
ในพื้นที่ทะเลที่โดนวิญญาณกรีดร้องกระแทก น้ำทะเลพุ่งขึ้นสูงหลายหมื่นเมตร สึนามิถาโถมใส่ดินแดนอย่างรวดเร็ว ชะล้างสัตว์อสูรบนดินแดนจนสิ้น
พลังนี้ถึงขั้นกระตุ้นการปะทุของภูเขาไฟทั้งหมดอย่างรุนแรง ชั้นบรรยากาศทั้งหมดถูกบดบังด้วยหมอกสีเทา ท้องนภาไม่อาจมองเห็นได้อีกต่อไป
ดินแดนเดิมถูกฉีกกระชากจนเหมือนกับเรือยักษ์ที่ลอยในมหาสมุทรก่อนจะแยกออกจากกันไปไกล
พายุพัดผ่าน
ท้องนภาตกอยู่ในความโกลาหล
อุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็ว
สัตว์อสูรที่เดิมอยู่ในสถานะโดดเด่นค่อยๆ ถูกลบหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์
ในส่วนลึกของมหาสมุทร
วิญญาณกรีดร้องคืบคลานออกมาจากหลุมช้าๆ
มันเหาะกลับมาสู่พื้นผิวขณะหอบหายใจอย่างรุนแรง
มันได้รับบาดเจ็บ
วิญญาณกรีดร้องตรวจสอบร่างกายก่อนพบว่าแขนข้างหนึ่งขาดจนเหลือเพียงตอ
“เป็นไปไม่ได้” มันคำราม “เห็นได้ชัดว่ามันคือการลงทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ของข้า ทำไมพวกมันถึงใช้การโจมตีนั่นมาเล่นงานข้าได้!”
ครืน!
ชีวิตของโลกดับสูญ มีเพียงผลพวงของแผ่นดินไหวที่ตอบสนองกับมัน
วิญญาณกรีดร้องสงบลงช้าๆ
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายทำได้อย่างไร ถึงจะไม่รู้ว่าพวกมันใช้ความสามารถแบบไหน แต่เห็นได้ชัดว่าการโจมตีระยะไกลมากนี้ไม่สามารถใช้ได้อีกเป็นหนที่สอง
วิญญาณกรีดร้องครุ่นคิดอยู่นาน ทันใดนั้นก็เริ่มร่ายคาถา
“ผู้คนจากยุคแห่งความโกลาหลเอ๋ย”
“ข้าขอเรียกให้พวกเจ้ามาที่นี่”
“ความโกลาหลต้องการให้พวกเจ้าช่วยกันลงทัณฑ์ศัตรู!”
“คนของความโกลาหลที่ได้ยินแล้ว โปรดตอบรับคำเรียกขานของข้าด้วย”
“แล้วพวกเจ้าจะได้รับรางวัลจากพลังโกลาหล!”
หมอกยังคงเข้ามารวมตัวจนปกคลุมไปทั่วทะเลรอบข้าง
ผ่านไปสักพัก
ผู้คนปรากฏตัวคนแล้วคนเล่า
“เป็นผู้ส่งสารที่เรียกหรอกหรือ ข้ากำลังตั้งตารออยู่เลย ท่านต้องการให้คนอย่างข้าทำอะไร”
“ชายชราก็คิดว่ามันแปลกเหมือนกัน แต่ในเมื่อเป็นคำขอของความโกลาหลที่จะมอบรางวัลเป็นพละกำลังให้ แน่นอนว่าชายชราเต็มใจจะช่วยแบ่งเบาภาระความโกลาหลให้”
“ใช่ คนอย่างข้าที่ขอได้เพียงเตร็ดเตร่ในความว่างเปล่าก็นับเป็นเกียรติแล้ว ช่างตื่นเต้นจริงๆ ที่ได้รับคำเชื้อเชิญให้มา”
วิญญาณกรีดร้องยืนนิ่งขณะกล่าวกับรอบข้างว่า “คนโป้ปดไม่มีทางได้รับข้อความนี้อย่างแน่นอน เอาล่ะ มาดูกันว่าพวกเจ้ามีดีอะไร”
พวกเขาได้ยินดังนั้นจึงค่อยๆ เดินเข้าหามัน
ชายชราปรากฏตัวก่อนใคร
เขาประสานมือแล้วตะโกนว่า “อัญเชิญยานอวกาศ!”
สิ้นเสียงของเขา ในท้องนภาเหนือเขา ยานสีดำค่อยๆ ปรากฏขึ้น
ชายชราคำนับวิญญาณกรีดร้องก่อนกล่าวว่า “นายท่าน ชายชราคือประธานของสมาคมยานอวกาศโลกเก้าร้อยล้านชั้น ยานลำนี้เร็วที่สุดในโลกเก้าร้อยล้านชั้น มันถูกสร้างอย่างพิถีพิถันด้วยเทคโนโลยีการต่อยานตลอดชั่วชีวิตของข้า”
วิญญาณกรีดร้องพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ดีมาก เจ้าสามารถอยู่ต่อได้”
ชายชรายินดียิ่งก่อนกล่าวว่า “ขอบคุณนายท่าน”
ตอนนี้ ชายวัยกลางคนก้าวมาข้างหน้า
“นายท่าน” เขากล่าวพลางคำนับ “ข้าคือโจรนภาดาราผู้เก่งกาจในการขับยานอวกาศมากที่สุด เป็นผู้ปกครองโลกที่แปดสิบเก้า หัวหน้ากองโจรมังกรแดง”
“เจ้าทำอะไรได้ล่ะ” วิญญาณกรีดร้องถาม
“ข้าสามารถควบคุมยานอวกาศได้ ความสามารถของข้าคือเพิ่มความเร็วให้ยานอวกาศ ความเร็วของมันสามารถเพิ่มได้ถึงสามเท่า” ผู้ชายตอบ
“ดีมาก เจ้าสามารถอยู่ต่อได้” วิญญาณกรีดร้องกล่าว
อีกคนก้าวมาข้างหน้าแล้วกล่าวว่า “นายท่าน ข้าสามารถควบคุมธาตุลมเพื่อเพิ่มความเร็วยานอวกาศได้…”
เสียงมนุษย์ดังขึ้นข้างหลังเขา “นายท่าน ข้าสามารถสร้างยานอวกาศที่ทำให้จั๊มป์ผ่านมิติได้ในเวลาอันสั้น”
คนอื่น ๆ ต่างแนะนำความสามารถให้วิญญาณกรีดร้องทราบเช่นกัน
สิบนาทีต่อมา
ยานอวกาศที่เร็วที่สุดของโลกเก้าร้อยล้านชั้นที่ขนวิญญาณกรีดร้องและกลุ่มผู้เชี่ยวชาญเอาไว้ตัดผ่านท้องนภาก่อนออกจากโลกใบนี้เพื่อไล่ไปตามทางที่พวกกู่ฉิงซานอยู่
…
อีกด้าน
กู่ฉิงซานกำลังบอกทุกคนเกี่ยวกับจี้น้ำเต้าหยก
จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีพลันเปลี่ยนสีหน้า
“เกิดอะไรขึ้น”
กู่ฉิงซานถามทันที
จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีมองความว่างเปล่า เผยสีหน้ากำลังฟังออกมา
ผ่านไปสักพัก
จางหยิงห่าวกล่าวว่า “วิญญาณกรีดร้องกำลังเรียกหาความโกลาหลทั้งหมดเพื่อตามหามือดีที่สามารถทำให้เคลื่อนที่ในความว่างเปล่าได้อย่างรวดเร็ว”
เย่เฟยหลีกล่าวว่า “มันบอกว่าตราบที่มีความสามารถสอดคล้องกันก็สามารถตอบรับคำเรียกขานจนได้รับรางวัลมหาศาลมาครอบครอง”
ทุกคนต่างมองหน้ากัน
คาดไม่ถึง เมื่อทั้งสองคนกลายเป็นพวกความโกลาหลจะสามารถทราบการเคลื่อนไหวของวิญญาณกรีดร้องได้
กู่ฉิงซานกล่าวว่า “ดูท่ามันจะไม่กล้าโจมตีระยะไกลมาก แต่เลือกที่จะรีบไล่ตามพวกเราให้ทันแทนสินะ”
จางหยิงห่าวกล่าวอย่างกระตือรือร้นว่า “ข้ามีวิธีเพิ่มความเร็วในการบินหรืออะไรทำนองนั้น ให้ข้าตอบรับคำเรียกขานสิ จากนั้นข้าจะหาโอกาสทำลายยานอวกาศของมันทิ้ง”
กู่ฉิงซานผงะก่อนรีบห้ามแล้วกล่าวว่า “อย่า เจ้านั่นแทบจะไร้เทียมทาน ทันทีที่เจ้าถูกพบตัว โอกาสหนีก็เท่ากับศูนย์”
ในหนังสือของเหล่าต้า แถวข้อความปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เจ้านั่นกินวิญญาณคนเป็น ทันทีที่ถูกพบตัวเข้า ไม่มีโอกาสรอดอย่างแน่นอน”
จางหยิงห่าวจึงตัดใจ
กู่ฉิงซานกล่าวว่า “ลอร่า หายานอวกาศที่เร็วที่สุดมาที พวกเราต้องพยายามสุดความสามารถเพื่อหลีกเลี่ยงการไล่ล่าของอีกฝ่าย”
ลอร่าพยักหน้าขณะเริ่มค้นกระเป๋าใบเล็ก
กู่ฉิงซานกล่าวอีกครั้งว่า “ทุกคนช่วยสนับสนุนที หากใครมีความสามารถเพิ่มความเร็วของยานอวกาศ งัดออกมาให้หมด”
จางหยิงห่าวกล่าวว่า “เชื่อมือข้าได้เลย”
เย่เฟยหลีกล่าวเช่นกันว่า “ข้าก็เหมือนจะมี”
กู่ฉิงซานกล่าวว่า “ข้าก็เหมือนจะมีอยู่นิดหน่อย พวกเราจะผลัดกันใช้”
พวกเขามองเหล่าต้าพร้อมกัน
เหล่าต้าสามารถรับการลงทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ด้วยมือเปล่าได้ พละกำลังส่วนตัวของเขาช่างน่าสะพรึงนัก
เขาจะมีหนทางที่สามารถเพิ่มความเร็วในการบินหรือเปล่า
พวกเขาคิดพร้อมกัน
เหล่าต้าคล้ายกับเขินอายเล็กน้อย
หนังสือของเขาลอยขึ้น แถวข้อความปรากฏขึ้นช้าๆ
“การที่สามารถฝากฝังฉากเล็กๆ นี้ให้พวกเจ้าจัดการได้ ข้าก็เบาใจแล้วล่ะ”
………………………………….