Worlds’ Apocalypse Online หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา ออนไลน์ - ตอนที่ 354

หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา Online Ep.354 – อีฟ(ปลาย)

 

โดยไม่มีการแจ้งเตือนใดๆ ซูเซี่ยเอ๋อได้หายตัวไปต่อหน้าต่อตาทุกคน

 

“นี่มันเรื่องบ้าอะไร!?” เหลียวฮังกระโดดโหยงแล้วรีบวิ่งไปข้างๆกู่ฉิงซาน

 

เขาจับสังเกตถึงการเปลี่ยนแปลงของมิติอย่างรอบคอบ ปากเอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “นี่มันไม่ใช่การจั๊มป์! แล้วเธอหายตัวไปดื้อๆได้ยังไงกัน!”

 

กู่ฉิงซานก้มหน้าลง มองไปยังม้วนคัมภีร์สีเลือดในมือ

 

ปรากฏเส้นแสงหิ่งห้อยสามบรรทัดขึ้นในหน้าต่างระบบเทพสงคราม

 

“ช่วงเวลาว่างเปล่าของทวยเทพ”

 

“คำอธิบาย : นี่คือม้วนคัมภีร์ขั้นสูง เมื่อศัตรูเตรียมที่จะทำการโจมตีขั้นร้ายแรง สติอารมณ์และสภาวะจิตใจของศัตรูจะตกอยู่ในสถานะว่างเปล่าเป็นเวลา 3 วินาที”

 

ซึ่งนี่มันแตกต่างจากคนอื่นๆ กู่ฉิงซานสามารถตัดสินคุณภาพของไอเท็มชิ้นนี้ได้ในทันที

 

ม้วนคัมภีร์ระดับนี้ เกรงว่าจักต้องมาจากผู้ถูกเลือกโดยสวรรค์(เทียนซวน)ที่ทรงพลังมากอย่างแน่นอน

 

กล่าวโดยทั่วไปแล้ว ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นไพ่ ม้วนคัมภีร์ หรือแม้กระทั่งสิ่งอื่นๆที่ถูกรังสรรค์ขึ้นโดยผู้ถูกเลือกโดยสวรรค์ สิ่งเหล่านั้นจะสามารถถูกใช้ได้โดยพวกเขาเท่านั้น

 

ยกเว้นไว้เพียงแต่ผู้ถูกเลือกโดยสวรรค์ที่ทรงพลานุภาพสุดๆเท่านั้น จึงจะสามารถมอบความสามารถของตัวเองให้กับผู้อื่นเพื่อให้พวกเขาใช้งานมันได้

 

แต่ซูเซี่ยเอ๋อกลับสามารถได้รับม้วนคัมภีร์จากคนประเภทหลังที่พึ่งอธิบายไปมาได้อย่างกระทันหัน?

 

แล้วเธอก็พึ่งหายวับไป … แต่การหายตัวไปอย่างฉับพลันแบบนี้ นี่มันเหมือนกันกับเขาเลยมิใช่หรือ

 

– อย่าบอกนะว่าเธอได้เข้าสู่เกมแล้ว?

 

ในหัวใจของกู่ฉิงซานเต้นครึกโครม

 

… ว่าแต่เธอถูกส่งไปยังโลกไหนกัน?

 

ถ้าเป็นเมื่อก่อน กู่ฉิงซานย่อมคิดว่าเธอจะต้องถูกส่งไปยังโลกแห่งผู้ฝึกยุทธแน่ๆ

 

แต่ด้วยมุมมองความคิดของเขาและประสบการณ์ที่ได้พบเจอ ทำให้ตอนนี้เขารู้แล้วว่ายังมีโลกอื่นอีกอยู่เป็นจำนวนมาก

 

ดังนั้น เรื่องที่ว่าซูเซี่ยเอ๋อถูกส่งไปที่ไหนมันจึงยังเป็นปริศนา

 

ฉะนั้น เอาไว้พอเธอกลับมาคราวหน้า ก็ค่อยมาเปิดอกคุยกันถึงที่มาของเรื่องราวทั้งหมดก็แล้วกัน

 

ดูจากลักษณะท่าทีที่เร่งรีบของซูเซี่ยเอ๋อ บ่งบอกว่าเธอจะต้องอยู่ในสภาวะจำต้องเข้าสู่โลกอื่นอย่างแน่นอน

 

นี่เธอยอมเสียเวลาอันมีค่า เดินทางมาถึงที่นี่เพื่อมอบม้วนคัมภีร์ให้แก่ตนเองโดยเฉพาะเลยอย่างงั้นหรือ?

 

ในหัวใของกู่ฉิงซานบังเกิดความอบอุ่นขึ้น

 

เขาเก็บม้วนคัมภีร์ไปอย่างเงียบๆ ก่อนจะหันไปทางอีกหลายคนที่ยืนอยู่ “ฉันคิดว่าฉันพอจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นนะ เพราะงั้นไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมันไปหรอก เอาไว้รอเธอกลับมาในครั้งต่อไป ฉันจะทำให้ทุกอย่างมันกระจ่างและบอกพวกนายทุกอย่างเอง”

 

“นี่มันเกี่ยวข้องกับการฝึกยุทธรึเปล่า?” เย่เฟย์หยูเอ่ยถาม

 

“ก็แทบจะเกี่ยวข้องกันล่ะนะ” กู่ฉิงซานกล่าวอย่างลวกๆ

 

ตอนนี้ แค่การดำรงอยู่ของพลังวิญญาณก็เป็นเรื่องที่น่าตกใจจนแทบจะไม่มีใครอยากจะเชื่อแล้ว

 

ดังนั้นไม่ต้องกล่าวถึงการมีอยู่ของต่างโลก นี่มันเป็นเรื่องร้ายแรงเกินไป มันคงน่าตกใจจนเกินกว่าจะยอมรับได้

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหลียวฮัง ที่ตอนนี้กำลังพ่นคำออกมาเป็นฟืนเป็นไฟว่า “วิทยาศาสตร์จบสิ้นแล้ว! วิทยาศาสตร์จบสิ้นแล้ว!”

 

กู่ฉิงซานจึงต้องเลือกช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะประกาศเจ้าสิ่งนี้ออกไป และอธิบายมันอย่างละเอียดอีกครั้ง

 

ไม่นานมานี้พวกเขาก็พึ่งจะได้รับการอธิบายเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพลังวิญญาณ ทั้งหมดต่างก็มึนงงไม่ก็ตกใจไม่น้อย

 

แต่หลังจากฝึกยุทธ ความตระหนักรู้ ความเข้าใจด้วยตัวเองของพวกเขาก็ค่อยๆทวีมากขึ้น

 

ไม่ว่าจะเป็นเย่เฟย์หยู ซางหยิงฮ่าว หรือแม้กระทั่งเหลียวฮังซึ่งเป็นเหล่าคนกลุ่มแรกในปัจจุบัน พวกเขาก็ได้ยอมรับการดำรงอยู่ของพลังอำนาจนี้ไปโดยธรรมชาติ

 

“ปรากฏว่าจริงๆแล้วพลังวิญญาณไม่เพียงแต่จะสามารถสร้างค่ายกลได้ แต่มันทำได้แม้กระทั่งการส่งผ่านไปมาระหว่างสองสถานที่สินะ … ฉันจำได้ว่าครั้งนึงแกก็เคยพูดอะไรประมาณนี้อยู่เหมือนกัน” เหลียวฮังกล่าว

 

“ใช่ เมื่อคุณมีพื้นฐานวรยุทธแล้ว ฉันจะแสดงข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการจัดตั้งค่ายกลให้ดูเอง” กู่ฉิงซานกล่าว

 

“ยอด! นั่นมันฟังดูยอดไปเลย!” เหลียวฮังค่อยๆกลับมาสงบสติอารมณ์ลง

 

กู่ฉิงซานเมื่อเห็นท่าทีนี้ เขาก็ลอบผ่อนคลายลง

 

การจะทำให้เหลียวฮังผู้คลั่งไคล้และยึดถือในวิทยาศาสตร์สงบลงนี่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

 

“ฟู่ … ดูเหมือว่าจะไม่มีอะไรแล้วนะ มา พวกเรามาดื่มกันต่อเถอะ” ซางหยิงฮ่าวกล่าว

 

ว่าจบ เขาก็เริ่มเทเหล้า

 

คนทั้งหลายทยอยกันนั่งลงอย่างเงียบๆ

 

กู่ฉิงซานพูดออกมา “ขอโทษด้วยนะ เรื่องประตูของนาย ดูท่าว่ามันจะพังแล้ว”

 

“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก” ซางหยิงฮ่าวกล่าว

 

แต่แล้วจู่ๆเย่เฟย์หยูก็เอ่ยถามออกมา “แล้วเรื่องแอนนาล่ะ?”

 

“ ปล่อยเธอไว้ก่อนจะดีกว่า เธอกำลังอารมณ์แปรปรวนอยู่น่ะ” กู่ฉิงซานพยายามสงบใจลง “ในตอนที่เธอโกรธ ถ้านายยังอยากมีชีวิตอยู่ล่ะก็ ฉันขอเตือนว่าอย่าไปพูดอะไรที่มันมีโอกาสกระตุ้นเธอจะดีกว่านะ”

 

หลายคนลองจินตนาการตาม และเมื่อได้ข้อสรุปว่ามันสมควรจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ ก็ไม่มีใครยอมที่จะเอ่ยถึงหัวข้อนี้อีก

 

ทว่าก่อนจะทันได้ยกเหล้าขึ้นดื่ม สมองควอนตัมในแขนของกู่ฉิงซานก็สว่างขึ้นอีกครั้ง

 

“สวัสดีในยามค่ำคืนใต้เท้า แม้นี่จะเป็นการรบกวน แต่ฉันมีบางสิ่งที่น่ากลัวจริงๆจำเป็นต้องรายงาน” เทพธิดากงเจิ้งกล่าว

 

“คืนนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากพอแล้ว คงไม่มีอะไรน่ากลัวยิ่งกว่านี้อีกแล้วล่ะ” กู่ฉิงซานตอบกลับไป

 

“มีกลุ่มมืออาชีพ 30 คนถูกกวาดล้างจนสิ้น โปรดดูบันทึกการต่อสู้ด้วย” เทพธิดากงเจิ้งกล่าว

 

และจอม่านแสงก็สว่างขึ้น

 

30 มืออาชีพที่เป็นทหาร ได้รับภารกิจค้นหาคนตายในแม่น้ำของรัฐบาลกลางที่ถูกแช่แข็ง

 

ทันใดนั้นกลุ่มแสงสีน้ำเงินเข้มก็ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน

 

มันปล่อยพลังดึงดูดอันแข็งกร้าว และเหล่ามืออาชีพก็มิอาจช่วยเหลือตัวเองได้ ทั้งหมดถูกดูดจนลอยขึ้นในอากาศอย่างไร้การต้านทาน และขณะเดียวกันก็ถูกคร่าชีวิตไป

 

ร่างของพวกเขาซูบผอมลงอย่างกระทันหัน เมื่อร่วงตกลงกระแทกกับพื้นน้ำแข็ง ร่างทั้งหมดก็แตกกระจายเป็นชิ้นๆ

 

“นั่นใช่ ‘นทีเหือดแห้ง’ รึเปล่า?” เย่เฟย์หยูเอ่ยถามอย่างไม่มั่นใจ

 

“ใช่ นั่นมันเป็นความสามารถของธาตุน้ำในขั้นสี่ นทีเหือดแห้ง”กู่ฉิงซานกล่าว

 

“ดูเหมือนมันจะจัดการกับฝ่ายเราได้ง่ายๆเลยแฮะ” ซางหยิงฮ่าวกล่าว

 

กู่ฉิงซาน “เรื่องนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”

 

เทพธิดากงเจิ้ง “มันเกิดขึ้นในช่วงที่พวกเรากำลังทำการกวาดล้างแม่น้ำที่ถูกแช่แข็งในรัฐบาลกลาง จู่ๆก็มีมอนสเตอร์ที่เป็นแสงประหลาดๆและไม่เคยมีประวัติการณ์พบเห็นมาก่อนปรากฏตัวขึ้น”

 

“เย่เฟย์หยู นายออกไปกับฉัน”

 

“เหลียวฮัง เริ่มจัดการเตรียมเครื่องจั๊มป์ให้พร้อม”

 

“เทพธิดา คุณรับผิดชอบในเรื่องการจัดเตรียมรถเหินเวหาในจุดที่พวกเราจะทำการจั๊มไป”

 

“ซางหยิงฮ่าว นายรับผิดชอบความปลอดภัยของท่านประธานาธิบดีกับองค์จักรพรรดินีเวโรน่าต่อไป หากมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นก็ขอให้ติดต่อฉันทันที”

 

“พวกเราแยกย้าย!”

 

และหลายคนก็เริ่มเคลื่อนไหวไปคนละทิศทางทันที

 

……

 

กู่ฉิงซานกับเย่เฟย์หยูลงมือพร้อมกัน ในโลกใบนี้คงน้อยคนนักที่จะสามารถต้านทานพวกเขาได้

 

การต่อสู้ดำเนินไปเพียงชั่วครู่เท่านั้น

 

หลังการโจมตีด้วยกระสุนระเบิดของเลือดสังหารและดาบยาวที่บินฉวัดเฉวียน

 

ดาบบินเวียนว่ายอย่างต่อเนื่อง ปราณดาบเติมเต็มในอากาศเป็นกลุ่มก้อน ตามด้วยระเบิดเสียงคำรามออกมา

 

กลุ่มก้อนแสงกรีดร้องโหยหวนอย่างน่าสมเพช

 

เมื่อแสงทั้งหมดหายไป ร่างคนตายที่อยู่ภายในมันก็เผยโฉมออกมา

 

กู่ฉิงซานกับเย่เฟย์หยูร่อนลงและยืนอยู่ข้างๆคนตาย

 

เย่เฟย์หยูเอ่ยถาม “นี่ใช่มนุษย์ปีศาจที่นายพูดถึงรึเปล่า? ไอ้ที่ว่าเป็นมอนสเตอร์จากยุคอื่นน่ะ?”

 

กู่ฉิงซานลองเอาดาบเช่าหยินเขี่ยๆ พลิกร่างของมันดูและกล่าว “มันเป็นมนุษย์ปีศาจจริงๆ”

 

ทั้งสองคนยืนอยู่เบื้องหน้าร่างคนตายที่เป็นมนุษย์ประหลาด และทำการตรวจสอบมันอย่างระมัดระวัง

 

ปีศาจตนนี้มีร่างกายคล้ายคลึงกับมนุษย์ เพียงแต่มันไม่มีเค้าโครงหน้า

 

ทั้งร่างของมันถูกสร้างขึ้นจากผลึกน้ำแข็งเย็นเยียบ และร่างกายของมันก็ปล่อยกลิ่นเลือดเน่าเหม็นออกมา

 

ซากของมันค่อยๆจมลงไปในน้ำแข็งเย็นเยียบอย่างช้าๆ

 

แม้กระทั่งมอนสเตอร์เช่นนี้ ก็ยังต่อต้านได้เพียงไม่กี่กระบวนท่า สุดท้ายก็ถูกสังหารลงโดยทั้งสองอย่างง่ายดาย

 

“ไม่ลังเลแม้แต่น้อยที่จะพุ่งเข้าปะทะและสังหารมืออาชีพไปกว่า 30 คน แถมยังเป็นในพริบตา ถ้าต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้ หากฉันเป็นพวกทหารก็คงจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจอยู่เหมือนกัน ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเทพธิดากงเจิ้งถึงต้องรายงานและส่งต่อเรื่องนี้มาถึงมือของพวกเรา” เย่เฟย์หยูถอนหายใจออกมา

 

บนท้องฟ้า ปรากฏชุดเกราะรบขับเคลื่อนสองเครื่องกำลังร่อนลงจอด

 

พวกเขาตัดชิ้นส่วนทั้งหมดของน้ำแข็งพร้อมกับร่างคนตายของเจ้ามอนสเตอร์ตัวนี้และจับมันขึ้นเรือขนส่ง

 

มอนสเตอร์จะถูกจับโยนออกสู่ห้วงจักรวาล

 

นี่เป็นวิธีเดียวที่จะสามารถจัดการกับคนตายที่ไม่อาจตายลงอีกได้

 

กู่ฉิงซานกล่าว “นี่เป็นเพียงแค่มนุษย์ปีศาจธรรมดาๆ มนุษย์ปีศาจที่น่ากลัวจริงๆมันยังไม่ปรากฏตัวขึ้นเลย”

 

“มันก็คงจะมีรูปร่างอย่างงี้เหมือนกันใช่ไหม?”

 

“ไม่หรอก มนุษย์ปีศาจบางตัวจะถูกสร้างขึ้นจากธาตุ ที่แกร่งจริงๆน่ะไม่ใช่มนุษย์ปีศาจธาตุน้ำหรอก แต่เป็นพวกธาตุลม สายฟ้า ไฟ และธาตุมืด ต่างหาก”

 

“‘งั้นก็หมายความว่ามนุษย์ปีศาจทั้งหมดมันถูกสร้างขึ้นจากธาตุโดยสมบูรณ์สินะ”

 

“ไม่หรอก พวกมันบางตัวกระทั่งฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร”

 

กู่ฉิงซานถอนหายใจและกล่าวต่อ “นอกจากนี้ มอนสเตอร์ในยุคยักษ์ยังไม่ปรากฏตัวออกมาเลย หลังจากนั้นก็ยังมียุคโกลาหลอีก – ไอ้อย่างหลังน่ะมันเป็นปีศาจที่คลั่งในการฆ่าโดยสมบูรณ์เลยนะรู้ไหม”

 

“ปัญหาใหญ่จริงๆซะด้วยสิ … ” เย่เฟย์หยูยกสองแขนขึ้นกอดอก สีหน้าของเขาเผยถึงความกังวล

 

กู่ฉิงซาน “พวกเราคงต้องรีบเปิดตัวกำไลข้อมือแล้วล่ะ กระตุ้นมนุษยชาติให้ก้าวเข้าสู่ยุคแห่งการฝึกยุทธ และจากนั้นก็รวมประเทศทั้งหมดเป็นหนึ่ง ในขณะที่นรกเยือกแข็งยังไม่แพร่กระจายเต็มที่ พวกเราก็จะทำการปิดล้อมพวกมอนสเตอร์ตามสถานที่ต่างๆอย่างเต็มกำลัง”

 

“ทำแบบนั้นไปมันจะได้ผลหรอ?”

 

“ฉันคิดว่าอย่างน้อยก็ยังมีโอกาสรอดชีวิต .. อย่างน้อยล่ะนะ”

 

“งั้นพวกเรามัวรออะไรกันอยู่ล่ะ รีบไปหาซางหยิงฮ่าวเลยเถอะ แล้วก็ไปที่สาธารณรัฐฟูซี องค์จักรพรรดินีแห่งรัฐก็อยู่ที่นั่น เพื่อเฝ้ารอทำพิธีขึ้นครองราชย์”

 

“อ่า งั้นก็ไปกันเถอะ”

 

ทั้งสองบินขึ้นไปบนท้องฟ้า มุ่งหน้าสู่วิลล่าบนหุบเขา

 

ในท้องฟ้ายามค่ำคืน กู่ฉิงซานเบนสายตามองดูเมืองมนุษย์ที่อยู่ในระยะไกลออกไป

 

มันเป็นกลางดึกแล้ว ทั้งเมืองจึงเงียบสงบ

 

ถึงแม้ว่าจะไม่มีเสียง แต่ก็ยังคงมีแสงสว่างตลอดทั้งเมือง ส่งผลให้ฉากนี้ดูราวกับดอกไม้ไฟที่ปะทุอยู่บนพื้นเบื้องล่าง

 

บางที นี่อาจเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่เงียบสงบสำหรับมนุษยชาติก็ได้

 

เมื่อนรกเยือกแข็งปรากฏขึ้นโดยสมบูรณ์ มอนสเตอร์แปลกประหลาดนับไม่ถ้วนก็จะเข้าทำการยึดครองเมือง

 

หากเป็นเช่นนั้น กู่ฉิงซานก็ยังคงพอจะมีวิธีแก้ไขรับมือกับมันอยู่บ้าง

 

มันอาจจะมีความเป็นไปได้ที่จะระดมมมนุษยชาติทั้งหมดเข้าด้วยกัน และพยายามอย่างเต็มกำลังที่ต่อต้านนรกเยือกแข็ง

 

อย่างไรก็ตาม เงาที่ซุ่มแฝงตัวอยู่ในหัวใจของกู่ฉิงซานกลับยังคงไม่จางหายไปไหน

 

มันเป็นความรู้สึกอันลึกลับยากจะอธิบาย ที่กำลังค่อยๆเติบโตมากขึ้นเรื่อยๆ

 

มันเป็นเพียงความคิดที่ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ยืนยัน

 

ถ้าหากว่า …

 

นอกเหนือจากนรกเยือกแข็งแล้ว ยังมีนรกอื่นติดตามมาด้วยล่ะ จะทำอย่างไร?

 

….