Worlds’ Apocalypse Online หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา ออนไลน์ - ตอนที่ 409

หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา Online Ep.409 – เทพสวรรค์และหญิงสาว

 

กู่ฉิงซานนั่งอยู่บนหลังช้างยักษ์

 

ดาบขุนเขาเทวะหกโลกาบินกลับมาหาเขา

 

เขาคว้าจับดาบ ขณะเดียวกันก็ยกคทาแห่งกษัตริย์อาชูร่า ชูขึ้นเหนือหัว

 

อาชูร่าทุกตนตลอดทั้งวิสัยทัศน์ต่างจับจ้องเขาด้วยความตื่นเต้น

 

อาชูร่าจำนวนมากอดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลงและส่งเสียงเฮลั่น

 

ราชาเผ่าทั้งสี่นอนนิ่งอยู่บนพื้น จะยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้วก็ช่างมัน

 

เพราะทั้งสี่ได้ท้าสู้ชิงราชบัลลังก์ แต่สุดท้ายกลับล้มเหลวที่จะโค่นกษัตริย์อาชูร่าที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

กษัตริย์ได้พิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งของตนอีกครั้ง

 

“ยังมีใครต้องการที่จะท้าทายข้าอีกหรือไม่?”

 

กษัตริย์อาชูร่าตะโกนถาม

 

และเหล่าอาชูร่าทั้งหมดก็หุบปากลงทันที ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใดๆ

 

เงียบสนิท

 

กู่ฉิงซานเฝ้ารออยู่ชั่วขณะหนึ่ง จึงพยักหน้าและกล่าวว่า “ดีมาก”

 

สิ้นเสียง เขาก็ค่อยๆลดมือลง และชี้คทาไปยังทิศทางเบื้องหน้า

 

“เช่นนั้นทั้งหมด มุ่งหน้าต่อไปยังเมืองเทวะ”

 

“รับทราบ!”

 

เหล่าอาชูร่าขานรับเสียงดัง

 

แล้วกองทัพก็เริ่มเคลื่อนขบวนอีกครา

 

คราวนี้ไม่มีใครกล้าออกมาขวางทางเขาอีกเลย

 

กองทัพได้ยกพลต่อไปอย่างรวดเร็ว

 

แต่ทันใดนั้นเอง กองทัพอาชูร่าทั้งหมดก็หายไป

 

ช้างยักษ์และคทาแห่งกษัตริย์อาชูร่าก็หายไปเช่นกัน

 

กู่ฉิงซานพบว่าตนเองกำลังนั่งอยู่ในพื้นที่ว่างเปล่า

 

ขณะที่กษัตริย์อาชูร่าปรากฏตัวขึ้นตรงข้ามเขา

 

กษัตริย์อาชูร่าเอาแต่ก้มหน้าลงและไม่ได้เอ่ยสิ่งใดอยู่เนิ่นนาน

 

“ข้าสามารถไปเลยได้หรือไม่?” กู่ฉิงซานเอ่ยถามอย่างไม่มั่นใจ

 

“เหตุใดเจ้าจึงคิดที่จะสละราชบัลลังก์?” กษัตริย์อาชูร่าเอ่ยปากออกมาเป็นครั้งแรก

 

“ศัตรูแข็งแกร่งเกินไป ขณะที่ตัวข้านั้นอ่อนแอ ฉะนั้นอันดับแรกเราเลยต้องถอยก่อน เพื่อที่จะได้จัดวางกลยุทธ์”

 

“แต่เจ้าผิดคำพูด เจ้ามิได้สละราชบัลลังก์”

 

“พอพวกเขาทั้งหมดได้ตายลง ก็ไม่มีใครกล้าที่จะขึ้นมาท้าสู้ใหม่ สิ่งที่ข้ากระทำ ส่งผลให้ข้ายังคงได้เป็นกษัตริย์ต่อไป” กู่ฉิงซานกล่าว

 

กษัตริย์อาชูร่าพอได้ฟังก็หัวเราะออกมาทันใด

 

“เป็นข้าที่พลาดเอง มันคือความผิดพลาดของข้า”

 

ขณะกล่าว ร่างเขาก็ค่อยๆจางหายไป

 

อากาศโดยรอบบังเกิดการกระเพื่อมไหว ก่อนจะเริ่มก่อรูปไพ่ทรงสี่เหลี่ยมแห่งกษัตริย์อาชูร่า

 

ไพ่ใบนี้ลอยมาอยู่ต่อหน้ากู่ฉิงซาน

 

บนหน้าไพ่ เห็นแค่เพียงกษัตริย์อาชูร่ากำลังถือคทาแห่งกษัตริย์ และนั่งอยู่บนหลังช้างเผือกขนาดยักษ์

 

ขณะเดียวกันภายในไพ่ก็มีอาชูร่าในชุดเกราะสี่ตนยืนอยู่

 

อาชูร่าในชุดเกราะก้าวไปตามทิศทางเบื้องหน้าภายใต้คำสั่งของกษัตริย์อาชูร่า

 

ไม่กี่บรรทัดตัวอักษรเล็กๆปรากฏขึ้นในส่วนล่างของไพ่

 

“นักรบที่ทรงพลังที่สุดในอาณาจักรอาชูร่า หนึ่งในสี่ผู้นำของกองทัพพันธมิตร และเป็นสหายที่ดีของราชาภูติ”

 

“เนื่องเพราะในช่วงปลายของสงครามเขาจำต้องต่อกรกับราชาทั้งสี่เผ่า หมดสิ้นแล้วซึ่งเรี่ยวแรง จึงไม่สามารถเร่งรุดไปช่วยราชาภูติที่อยู่ในเมืองเทวะได้ทันการ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา เขาก็ไม่อาจให้อภัยตนเองได้ แปรเปลี่ยนตนเป็นไพ่ และเฝ้ารอมานานกว่า 10000 ปี”

 

“กษัตริย์อาชูร่า ไพ่ศาสตร์มนตราจากสำรับแห่งการแก้แค้น เมื่อไหร่ก็ตามที่ไพ่ใบนี้ถูกเปิดใช้งาน คำมั่นสาบานที่ทั้งสี่อาณาจักรได้ให้ไว้เมื่อ 10000 ปีก่อน จะก่อร่างพันธนาการขึ้นอีกครั้ง”

 

“คำสาบานของทั้งสี่อาณาจักร : เทพสวรรค์ , ผีร้าย , อาชูร่า และจ้าวอสูร จะต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่หักหลังกันและกัน ดั่งเช่นที่สี่ผู้นำแต่ละอาณาจักรได้เคยปฏิญาณเอาไว้”

 

เมื่อกู่ฉิงซานอ่านบรรทัดนี้จบ กษัตริย์อาชูร่าก็มองเขาจากภายในไพ่

 

“เจ้าจะต้องทำได้ดีกว่าข้า หากตัวข้าในอดีตเยือกเย็นเหมือนดั่งเช่นเจ้าแล้วล่ะก็ … ”

 

กษัตริย์อาชูร่าถอนหายใจ

 

“ไปเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปสู่ความฝันถัดไป”

 

“ขอบพระคุณท่าน”

 

กู่ฉิงซานรับเอาไพ่มา

 

ทันใดนั้นอากาศที่ว่างเปล่าก็บังเกิดรอยแตกร้าว กลายเป็นอนุภาคขนาดเล็กนับไม่ถ้วนและหายไปโดยสมบูรณ์

 

กู่ฉิงซานค้นพบว่าตัวเองได้อยู่ในสภาพแวดล้อมใหม่

 

แสงอันเงียบสงบสาดส่องไปทั่วทุกสถานที่

 

อาคารสูงตระหง่านที่ดูเคร่งขรึม ก่อขึ้นจากอิฐขาวบริสุทธิ์

 

นี่คือห้องโถงที่กว้างขวางและสว่างไสว

 

ขณะที่ใจกลางห้องโถง มีคนมากมายกำลังยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่

 

จ้าวอสูร  , ผีร้าย และผู้ที่สวมใส่ชุดคลุมยาวสีแดง คนๆนี้ดูเหมือนจะเป็นเฉินยี่(ผู้สืบสายโลหิตจากทวยเทพ)

 

พวกเขาต่างจับจ้องมายังใจกลางห้องโถงอย่างใกล้ชิด .. จ้องมาข้างกู่ฉิงซาน

 

หือ?

 

ทำไมฉันถึงเคลื่อนไหวไม่ได้ล่ะ?

 

แล้วอะไรกันที่อยู่ข้างๆฉัน

 

กู่ฉิงซานรู้สึกฉงน

 

ทว่าเขาเพียงนึกคิด เสียงของผู้หญิงก็ดังขึ้นจากข้างกายเขา

 

“ ข้าเพียงต้องการที่จะทำงานวิจัยที่มีเอกลักษณ์ไม่ซ้ำใครในนรก ไม่มีความคิดที่จะรุกล้ำผลประโยชน์ของพวกเจ้า ดังนั้น ต่อจากนี้ไปได้โปรดอย่ามายุ่งกับข้าอีก”

 

กู่ฉิงซานไม่สามารถหันหัวเขาไปมองได้เลย ตนจึงปล่อยจิตสัมผัสเทวะออกไปตรวจสอบแทน

 

เห็นแค่เพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมแว่นกรอบใหญ่สีดำ และกำลังถือหนังสือในมือของเธอยืนอยู่ข้างๆเขา

 

ผู้หญิงแม้ดูจะบอบบาง ทว่าเธอกลับมีกลิ่นอายที่มิอาจอธิบายได้ มันพรั่งพรูออกมาจนทำให้ทุกคนถูกกดดันแทบทนไม่ไหว

 

และเมื่อครู่คือเสียงพูดของเธอ

 

ตรงกันข้ามกับเธอ คือสามกษัตริย์ที่กำลังนั่งอยู่

 

มีกษัตริย์จ้าวอสูร , กษัตริย์ผีร้าย และชายชราในเสื้อคลุมแดงที่ดูหรูหรางดงาม

 

เห็นได้ชัดว่ากษัตริย์จ้าวอสูรและผีร้าย ที่นั่งอยู่มีชายชราเสื้อคลุมแดงเป็นผู้นำ

 

เมื่อหญิงสาวเอ่ยจบ ทุกคนก็นิ่งเงียบไป ไม่เอ่ยปากกล่าวไปครู่หนึ่ง

 

“เอาล่ะ ต่อจากนี้ไปทุกคนก็จะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบร่วมกัน ลาก่อน”

 

หญิงสาวขยับกรอบแว่น และลุกขึ้นยืน

 

เธอถือหนังสือไว้ในมือข้างหนึ่ง ขณะที่อีกข้างคว้าจับกู่ฉิงซาน

 

ช้าก่อน!

 

นี่มันเกิดอะไรขึ้น

 

ในใจของกู่ฉิงซานร่ำร้องอย่างลับๆ

 

แล้วทันทีหลังจากนั้น กู่ฉิงซานก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสเย็นๆของมือเล็กๆ

 

เธอกำลังจับตัวเขา?

 

กู่ฉิงซานรีบกวาดจิตสัมผัสเทวะออกมาสำรวจตนเองอย่างรวดเร็ว

 

ไม้เท้าสีดำ ตรงส่วนหัวฝังกะโหลกเขาแหลม ขณะที่ตามตัวปลดปล่อยหมอกทมิฬอันน่าเกรงขามออกมา

 

ไม้เท้าแห่งการจองจำของราชาภูติ!

 

คราวนี้ตัวเขาได้กลายเป็นไม้แท้าแห่งการจองจำ!

 

-งั้นผู้หญิงคนนี้ก็เป็นราชาภูติจากนรกน่ะสิใช่ไหม?

 

คงใช่แล้ว เพราะไม่มีคำอธิบายอื่นใดอีก

 

มีเพียงราชาภูติเท่านั้นที่จะสามารถครอบครองไม้เท้านี้ได้

 

กู่ฉิงซานกลายเป็นโง่งม

 

เมื่อค้นพบถึงความจริงอันน่าอัศจรรย์ใจนี้ สติตนก็ล่องลอยไป มิอาจเรียกกลับคืนได้ชั่วเวลาหนึ่ง

 

หญิงสาวถือเขา และเตรียมที่จะจากไป

 

“ช้าก่อน!”

 

หญิงสาวหันกลับมา และพบว่ามันเป็นเสียงของชายชราชุดคลุมแดง

 

“ยังมีอะไรอีก?” หญิงสาวเอ่ยถาม

 

“เจ้ากล่าวว่ากำลังทำการวิจัยในนรก ข้าต้องการที่จะทราบว่าแท้จริงแล้วเจ้ากำลังศึกษาเรื่องอันใดอยู่?” ชายชราชุดคลุมแดงเอ่ยถาม

 

“โอ้ ดูเจ้าจะเป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ”

 

เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวให้ความสนใจกับคำถามนี้มาก

 

“จริงๆแล้วข้ากำลังศึกษาเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่เบื้องหลังของภูเขาล้อมเหล็กน่ะ”

 

“สิ่งที่อยู่เบื้องหลังของภูเขาล้อมเหล็ก? เจ้าคิดว่าตัวเองกำลังหลอกลวงผู้ใดกัน! ที่นั่นนอกจากสายลมแห่งทัณฑ์โกลาหลแล้วก็ไม่มีสิ่งใดอยู่อีกเลย!” ชายชราขึ้นเสียง

 

“อ้อ เจ้าเรียกมันว่าสายลมแห่งทัณฑ์โกลาหลสินะ? ใช่ นั่นแหละ ข้ากำลังศึกษามันอยู่”

 

ชายชรากล่าวเตือน “มันสามารถทำลายล้างได้ทุกสิ่ง เหตุใดเจ้าจึงได้สนใจมัน?”

 

“ในหลากหลายโลก มิได้มีสายลมอันน่าสะพรึงนี้ปรากฏออกมา อีกอย่างข้าก็บังเอิญได้ค้นพบส่วนหนึ่งของบันทึกเกี่ยวกับมันจากเอกสารล้ำค่าอีกด้วย”

 

หญิงสาวพูดด้วยควาวมกระตือรือร้น

 

“ก็อย่างที่บอกไปว่าในหลายๆโลกน่ะมันไม่มีสายลมนี้ แต่ยามเมื่อข้าได้มายังโลกของเจ้า ข้าก็ได้ค้นพบถึงการดำรงอยู่ของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ และยิ่งรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นเมื่อค้นพบสายลมแห่งทัณฑ์โกลาหล อำนาจของมันเกรี้ยวกราดอย่างหาที่ใดเปรียบ จึงเป็นธรรมดาที่ข้าต้องการจะศึกษามัน”

 

ชายชราชุดคลุมแดงจ้องมองหญิงสาว เอ่ยปากกล่าวอย่างลึกซึ้ง “แต่เจ้าไม่คิดหรือว่า หากเจ้าทำสิ่งใดผิดพลั้งไปในระหว่างการศึกษา แล้วสายลมแห่งทัณฑ์โกลาหลเล็ดลอดเข้าสู่โลกปรภพ ยามนั้นกระทั่งทั้งหกโลกก็จะดับสูญลงโดยสายลมนี้”

 

“และพวกเราทุกคนที่นี่ก็จะต้องตาย และไม่มีโอกาสได้กลับมาเกิดใหม่อีกเลย”

 

หญิงสาวพอได้ฟังก็โบกมือ และกล่าวว่า “วางใจเถอะ ข้าได้ทำการวิจัยทดลองมาหลายปีแล้ว และยังคงยึดมั่นในกฏหนึ่งเสมอ”

 

“กฏอันใด?”

 

“ปลอดภัยไว้ก่อน”

 

ขณะกล่าว ราวกับรู้สึกได้ว่าคำพูดของตนมันไม่มีความเชื่อถือมากพอที่จะโน้มน้าวจิตใจอีกฝ่ายได้ ตนจึงเปิดหนังสือและจั่วไพ้ใบหนึ่งออกมาแสดงต่อหน้าผู้คนทั้งหมด

 

บนหน้าไพ่ เป็นภาพของลูกตาขนาดใหญ่

 

หมอกสีขาวลอยฟุ้งและหนาแน่นขึ้นในดวงตาใหญ่ ก่อให้เกิดกระแสหมุนวนอันคมชัด

 

“ดูนี่สิ นี่คือไพ่พยากรณ์แห่งโชคชะตาที่หาได้ยากยิ่ง ในช่วงที่ข้าทำการวิจัย ข้ามักจะเก็บมันไว้ข้างกายเสมอ และมักจะมองมันก่อนเริ่มดำเนินการวิจัยในแต่ละขั้น”

 

“มันสามารถทำนายผลแห่งการกระทำของข้าได้ทุกครั้ง ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น”

 

หญิงสาวยิ้มอย่างภาคภูมิ

 

“ข้าสามารถได้รับการแจ้งเตือนจากไพ่นี้ และผ่านพ้นการตรากตรำมานับครั้งไม่ถ้วน”

 

แต่แล้วจู่ๆเธอก็ตื่นตระหนกในฉับพลัน

 

เพราะไพ่ในมือได้สาดม่านแสงมืดหม่นออกมาอย่างต่อเนื่อง

 

นี่มันเป็นสัญญาณของลางร้าย!

 

หญิงสาวรีบพลิกไพ่อย่างรวดเร็ว เพื่อมองดูสถานการณ์ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับตน

 

บนหน้าไพ่ หมอกสีขาวในดวงตาใหญ่ได้สลายหายไปโดยสิ้นเชิง

 

และมีเพียงศพๆหนึ่งที่ล้มตัวลง นอนแน่นิ่งอยู่ในห้องโถงใหญ่

 

เป็นศพของเธอเอง