Worlds’ Apocalypse Online หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา ออนไลน์ - ตอนที่ 417

หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา Online Ep.417 – สายใยแห่งกฏเกณฑ์

 

วิหารแห่งวัฏจักรเป็นสถานที่ๆเทพปรภพคอยรับผิดชอบจัดการเหล่าสิ่งมีชีวิตที่ได้ชดใช้กรรมในนรกจนหมดสิ้นลง โดยการส่งพวกเขาไปเกิดใหม่

 

นอกจากนี้ ที่นี่ยังถูกใช้เป็นสถานที่จัดการเรื่องราวสำคัญๆต่างๆเกี่ยวกับโลกปรภพอีกด้วย

 

กล่าวได้ว่าสถานที่แห่งนี้คือสถาบันสูงสุดของปรภพ!

 

และยังมีแหล่งกำเนิดธาตุดินถูกเก็บเอาไว้อีกด้วย

 

เหล่าคนตายได้วิ่งเข้ามาในวิหารแห่งวัฏจักร

 

“หยุดก่อน!”

 

ชูร่าหญิงชักมือขึ้น ปากเอ่ยสั่ง

 

“จงอย่าทำลายสิ่งใด! เพราะเรายังไม่ทราบถึงตำแหน่งที่แน่นอนของสิ่งที่ราชาภูติต้องการ หากใครเผลอทำลายมัน ก็เฝ้ารอเวลาที่จิตวิญญาณของตนถูกทำลายได้เลย!” เธอตะโกนเสียงดังออกมา

 

คนตายตนอื่นๆชะงักงันไปทันที นิ่งค้างอยู่ในสถานที่เดียวกันราวกับถูกแช่แข็ง

 

ชูร่าหญิงเป็นผู้นำการบุกจู่โจมในรอบนี้

 

ขณะที่รอบก่อนหน้าถูกนำโดยราชันย์หมาป่า เขาเป็นระลอกแรกที่ทำการบุกเข้าใส่หอกหลากสีอย่างเต็มรูปแบบ

 

อย่างไรก็ตาม สุดท้ายราชันย์หมาป่าก็ถูกสังหารลงโดยเงาหอก

 

ชูร่าหญิงจึงฉวยโอกาสนั้นพุ่งทะยานออกไป ใช้แรงระเบิดถลาตัวม้วนกลิ้งเข้ามาในวิหารได้ในที่สุด

 

แล้วหอกหลากสีก็หยุดการโจมตีไป

 

ไม่นานนัก หกผู้คุมนรกก็ได้มารวมตัวกันในวิหารแห่งวัฏจักร

 

พวกเขาเริ่มที่จะค้นหาแหล่งกำเนิดของธาตดิน

 

ในความเป็นจริงแล้ว แหล่งกำเนิดเหล่านี้เป็นเรื่องง่ายดายยิ่งที่จะค้นหา เพราะตัวแหล่งกำเนิดน่ะจะปลดปล่อยกลิ่นอายและพลังแบบเฉพาะเจาะจงออกมา เลยสามารถสัมผัสถึงได้ง่าย

 

ตัวอย่างเช่น แหล่งกำเนิดธาตุน้ำ ที่ตัวมันจะปล่อยกลิ่นอายเย็นเยียบออกมา และแหล่งกำเนิดธาตุน้ำก็มีพลังที่จะสามารถฟื้นฟูบาดแผลต่างๆได้อย่างช้าๆอีกด้วย

 

ดังนั้น ครั้งแรกที่กู่ฉิงซานพบกับฉานนู่ เธอจึงอยู่ในสายธารแห่งการหลงเลือน และกำลังใช้แหล่งกำเนิดธาตุน้ำหล่อเลี้ยงร่างจิตเพื่อที่จะทำการฟื้นฟูตนเองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้อยู่

 

หกผู้คุมนรกหลับตาลง และเริ่มทำการสัมผัสถึงมัน

 

สักพักหนึ่ง พวกเขาก็ทยอยกันลืมตาขึ้นอีกครั้ง พร้อมด้วยร่องรอยของความประหลาดใจที่เขียนอยู่บนใบหน้าของพวกเขา

 

“นี่มันชักจะไม่ง่ายซะแล้วสิ เหตุใดข้าจึงไม่อาจสัมผัสได้ถึงความผันผวนของคลื่นพลังเลยล่ะ?” ชายชราเผ่ามนุษย์กล่าว

 

“ข้า-ก็-เหมือนกัน” ผู้คุมนรกที่เป็นยักษ์ตอบ

 

“มันคงจะเป็นการที่ดีสุด หากถามเอาจากราชันย์หมาป่า จมูกของมันดีมากๆ มันจะต้องรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นแน่” มนุษย์ปีศาจเอ่ยปากออกมา

 

“ดูนั่นสิ พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาเลย” ชูร่าชายกล่าว

 

เห็นแค่เพียงราชันย์หมาป่าที่ฟื้นคืนชีพกลับมาอีกครั้ง กำลังเดินตรงมาจากทางเข้าวิหาร

 

มันขยับจมูกฟุดฟิด ในสมองขบคิดอย่างจริงจังอยู่สักพักหนึ่งจึงกล่าวว่า “พวกเจ้าทุกคนช่วยกันมองหาดูหน่อยว่าภายในวิหารนี้มีสิ่งผิดปกติใดๆหรือไม่ และจงระวังอย่าให้สิ่งเหล่านั้นเกิดความเสียหายล่ะ”

 

แล้วผู้คุมนรกทั้งเจ็ดก็แยกย้ายกันไป แต่ละตนเริ่มที่จะทำการสำรวจวิหาร

 

แต่หลังจากที่ทำการสำรวจแล้ว พวกเขากลับไม่พบว่ามีอะไรที่ผิดสังเกตเลย

 

ราชันย์หมาป่าจึงอดไม่ได้ที่จะใช้กระแสจิตส่งออกไปเพื่อรายงานปัญหาแก่กู่ฉิงซาน

 

“มันไม่สมควรจะเป็นเช่นนี้”

 

กู่ฉิงซานขมวดคิ้วมุ่น

 

“เราได้ลองออกค้นหามันดูแล้ว แต่กลับไม่พบถึงแหล่งกำเนิดของธาตุดิน หรืออะไรแปลกๆที่ดูผิดสังเกตเลย” ราชันย์หมาป่ากล่าว

 

แต่แล้วจู่ๆมันก็กวาดสายตาไปในฝูงชนอย่างฉับพลัน

 

“ประเดี๋ยวก่อน ข้าว่าข้าไม่เห็นชูร่าหญิงนะ บางทีนางอาจจะเจอบางสิ่งเข้าแล้วก็ได้”

 

ในช่วงเวลาเดียวกัน

 

ชูร่าหญิงก็กำลังยืนอยู่ในมุมๆหนึ่งที่ห่างไกลของตัววิหาร

 

มีกองเครื่องจักรโลหะอยู่ที่นี่

 

มันเกือบที่จะพังทลายลงโดยสิ้นเชิง แต่ก็ยังสามารถคงสภาพเอาไว้ได้อยู่เล็กน้อยด้วยพลังอำนาจบางอย่าง และยังไม่ได้ถูกทำลายลงโดยสมบูรณ์

 

แต่ที่เด่นสะดุดตาก็คงจะไม่พ้นหมายเลข ‘33’ ที่ถูกสลักไว้บนผิวเครื่องจักร

 

ควันดำจางๆลอยออกมาจากมันอยู่เป็นระยะๆ

 

เห็นได้ชัดว่าแม้จะมีการสนับสนุนด้วยพลังบางอย่าง แต่เครื่องจักรก็ยังได้รับความเสียหายเป็นอย่างมากอยู่ดี

 

แต่ยังไงก็เถอะ ดูเหมือนว่ามันจะยังพอทำงานได้อยู่นะ

 

ชูร่าหญิงเอื้อมมือออกไปและพยายามที่จะกดลงบนเครื่องจักรโลหะเย็น

 

แต่แล้วเสียงของเครื่องจักรก็ดังสะท้าน จนทำให้เธอต้องกระโดดโหยงด้วยความตกใจ

 

“ท่านเทพ!!!”

 

เครื่องจักรพ่นคำนี้ออกมาอย่างลุกลี้ลุกลน

 

แต่เพียงแค่เอ่ยคำนั้นออกมา ตัวเครื่องจักรก็เกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง

 

ส่วนประกอบบางชิ้นหลุดลอก กลิ้งตกลงมาจากเครื่องจักร

 

เครื่องจักรดูเหมือนจะถึงขีดจำกัดแล้ว เป็นแบบนี้อยู่สักพักมันก็หยุดทำงานลงในที่สุด

 

แต่ทันใดนั้นเอง จู่ๆก็บังเกิดเปลวไฟลุกโชนขึ้นจากมัน

 

เครื่องจักรดิ้นรนเฮือกสุดท้ายให้ตนสามารถกลับมาทำงานได้อีกครั้ง มันสั่นไหวอย่างไร้เสถียรภาพ แต่ก็ยังคงพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อที่จะพูดประโยคหลังออกมา

 

“หนีไป-”

 

ตูม!

 

เครื่องจักรเกิดการระเบิดขึ้น

 

ชิ้นส่วนเครื่องจักรนับไม่ถ้วนแตกกระจายและร่วงตกลงกับพื้น

 

ชูร่าหญิงแข็งค้างไปชั่วขณะหนึ่ง

 

อ่า… สถานการณ์นี่มันบ้าอะไรกันล่ะเนี่ย?

 

ดูเหมือนว่าเครื่องจักรจะมีสิ่งที่อยากจะพูดอยู่มาก อย่างไรก็ตามสุดท้ายมันก็ไม่สามารถเอ่ยออกมาได้

 

ว่าแต่มันพยายามที่จะบอกอะไรกันแน่นะ?

 

บังเกิดความคิดขึ้นในจิตใจของชูร่าหญิง

 

แต่แล้วในจุดที่เครื่องจักระเบิด จู่ๆก็พลันสาดแสงสีเหลืองเรืองรองออกมา

 

-แหล่งกำเนิดธาตุดิน

 

กลับกลายเป็นว่าแท้จริงแล้วมันอยู่ที่นี่!

 

ด้วยการสนับสนุนจากพลังของมัน จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเครื่องจักรจึงสามารถทนมาได้ถึงขนาดนี้ และเกิดปฏิกริยาตอบสนองขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อมีคนมาถึง

 

มันเป็นเพราะเครื่องจักรตระหนักดีว่าตนเองกำลังจะพังลง มันเลยตามหาแหล่งกำเนิดธาตุดิน หรือไม่ก็เพราะว่ามันมีแหล่งกำเนิดธาตุดินอยู่กับตัวอยู่แล้วกันแน่นะ? แต่จะยังไงก็ช่าง เพราะมันได้พังไปแล้ว และเรื่องนี้ก็คงจะเป็นปริศนาไปตลอดกาล

 

“เกิดอะไรขึ้น?” เสียงของราชันย์หมาป่าดังขึ้น

 

หกผู้คุมนรกปรากฏกายขึ้นเบื้องหลังชูร่าหญิง

 

“โอ้! ไม่มีอะไรหรอก มันอยู่ที่นี่ไง!” ชูร่าชายร้องโห่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น

 

“ดีล่ะ ตอนนี้ก็ส่งมันไปให้ราชาภูติกันเถอะ”

 

มนุษย์ปีศาจที่ลอยอยู่กลางอากาศรับเอาแหล่งกำเนิดธาตุดินมา และชูมันขึ้นให้ประจักษ์ต่อสายตาของเหล่าคนตายที่อยู่เบื้องหลัง

 

เหล่าคนตายพอได้เห็นก็โห่ร้องด้วยความปิติยินดีออกมา

 

กระทั่งเทพก็ยังต้องตกตายลงด้วยน้ำมือของหอกหลากสี

 

แต่พวกเขา! พวกเขากลับสามารถฝ่าด่านป้องกันของหอกและชิงแหล่งกำเนิดธาตุดินมาไว้ในกำมือได้!

 

สำหรับคนตายแล้ว นี่นับว่าเป็นชัยชนะอย่างแท้จริง!

 

แล้วพวกเขาก็ได้นำแหล่งกำเนิดธาตุดินไปยังนรกทะเลเลือด

 

ณ บนชายฝั่งของนรกทะเลเลือด

 

กู่ฉิงซานกำลังกะน้ำหนักของแหล่งกำเนิดธาตุดินที่อยู่ในมือของเขา

 

คราวนี้ก็ได้แหล่งกำเนิดมาสี่แล้ว!

 

ปัจจุบันนี้ เหลืออีกเพียงแหล่งกำเนิดธาตุไม้ที่อยู่บนภูเขาล้อมเหล็ก

 

แต่ในตอนนั้นเอง จู่ๆชูร่าหญิงก็ปรากฏตัวขึ้นข้างกายเขา

 

“มีอะไรงั้นหรอ?” กู่ฉิงซานเอ่ยถาม

 

“ข้ามีเรื่องเล็กๆน้อยๆที่อยากจะเอ่ยถามฉานนู่หรือไม่ก็ตะขอเกี่ยววิญญาณน่ะ”

 

ชูร่าหญิงดูเหมือนว่าจะกำลังกังวล

 

“เชิญถามมาได้” ตะขอเกี่ยววิญญาณกล่าว

 

“พอจะมีวีธีที่สามารถซ่อมแซมเครื่องจักรปรภพได้หรือไม่?”

 

“มีเพียงเทพวิญญาณที่จะสามารถซ่อมแซมพวกเขาได้ นอกเหนือไปจากนั้น ก็คงจะเป็นพลังของกฏเกณฑ์แห่งปรภพ ที่จะค่อยๆซ่อมแซมพวกเขาเอง แต่สำหรับอย่างหลังกระบวนการมันจะเป็นไปอย่างช้าๆ”

 

ชูร่าหญิงพยักหน้า  ขณะที่ในหัวกำลังขบคิด

 

“เอาล่ะ เหลือแหล่งกำเนิดธาตุอีกแค่อันเดียวแล้ว ทุกคนบุกได้!” กู่ฉิงซานเอ่ยบัญชา

 

ฮ่าาาา!!!

 

เหล่าคนตายตะโกนก้อง และเริ่มพุ่งทะยานเข้าปะทะอีกครั้ง

 

แต่คราวนี้หอกหลากสีก็ยังคงสงบนิ่ง

 

มันที่อยู่บนยอดได้เปล่งเส้นแสงเฉดเงาหลากสีออกมาทั่วบริเวณรอบครึ่งบนของภูเขาล้อมเหล็ก

 

ดูเหมือนว่านี่จะเป็นคำประกาศของมัน ที่น่าจะใจความว่า

 

‘หากผู้ใดก็ตามข้ามเส้นนี้มา มันทุกคนจักต้องตาย’

 

เหล่าคนตายจึงไม่คิดเข้าไปวุ่นวายกับมัน ก่อนจะเริ่มทำการสำรวจครึ่งล่างของภูเขาล้อมเหล็ก และในที่สุดก็พบกับแหล่งกำเนิดธาตุไม้อย่างรวดเร็ว

 

ไม่นานนัก แหล่งกำเนิดธาตุไม้ก็มาถึงมือของกู่ฉิงซาน

 

กู่ฉิงซานรับเอาแหล่งกำเนิดธาตุทั้งห้ามา และเริ่มที่จะย้อนระลึกความทรงจำอย่างเงียบๆ

 

เมื่อครั้งที่เขาอยู่ในโลกเทวะ ร่างใหญ่ได้เคยบอกเขาถึงวิธีการผสานรวมระหว่างสองโลกเข้าด้วยกัน

 

“ต่อไป ก็ถึงเวลาที่จะหลอมกลั่นพวกมันสินะ”

 

ขณะที่กู่ฉิงซานกำลังกล่าว เขาก็ปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมา ให้มันประสานเข้ากับจิตสัมผัสเทวะ และเริ่มทำการหลอมกลั่นแหล่งกำเนิดธาตุทั้งห้า

 

แหล่งกำเนิดธาตุทั้งห้าเหล่านี้ไม่มีเจ้าของ และมันเข้ากันได้ดีเป็นอย่างมากกับพลังวิญญาณ ช่างเป็นวัสดุสำหรับการหลอมกลั่นที่ยอดเยี่ยมเหลือเกิน

 

และการดำรงอยู่ของพวกมันจะยังคงอยู่ต่อไป ตราบใดที่ในโลกทั้งหกไม่มีการหลอมกลั่นเกิดขึ้น

 

ไม่นานนัก แหล่งกำเนิดธาตุทั้งห้าก็ถูกประทับตราโดยกู่ฉิงซานด้วยจิตสัมผัสเทวะของเขา

 

เขาใช้พลังวิญญาณเพื่อจัดการกับกระบวนการหลอมกลั่น และค่อยๆยืดกลุ่มแสงให้กลายเป็นเส้นใย และเชื่อมต่อพวกมันเข้าด้วยกัน

 

ทันใดนั้นเส้นแสงยาวเหยีดดที่ทอประกายห้าสีก็ถือกำเนิดขึ้น

 

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม เส้นแสงตัวอักษรขนาดเล็กเด้งเตือนขึ้นมาทันใด

 

“คุณได้รับสายใยแห่งกฏเกณฑ์”

 

“นี่คือสายใยกฏเกณฑ์แห่งโลกปรภพของหกวิถีแห่งสังสารวัฏ”

 

“หากคุณนำมันเข้าสู่โลกอื่น โลกปรภพก็จะถูกดึงดูดโดยสายใยแห่งกฏเกณฑ์นี้ และค่อยๆถูกหลอมรวมเข้ากับอีกโลกหนึ่งที่คุณได้นำพามันเข้าไป”

 

กู่ฉิงซานกำไม้เท้าแห่งการจองจำในมือ หลับตาลงครุ่นคิด

 

“ฉานนู่”

 

“ข้าอยู่นี่นายน้อย”

 

“เรื่องราวของที่นี่ ข้ายกให้เจ้าจัดการก็แล้วกัน ส่วนข้าขอตัวกลับไปที่โลกมนุษย์ก่อน”

 

“แล้วนายน้อยต้องการให้ข้าทำสิ่งใด?”

 

“เดี๋ยวเจ้าก็จะรู้เองในไม่ช้า”

 

กู่ฉิงซานกระทุ้งปลายไม้เท้าแห่งการจองจำให้มันตั้งตรงบนพื้น

 

ขณะเดียวกันเขาก็บีบสายใยแห่งกฏเกณฑ์ห้าสีในมือข้างหนึ่ง ขณะที่อีกข้างจีบออกด้วยวิชาลับ

 

“วิญญาณหวนคืน”

 

“วิญญาณหวนคืน :  แม้ตนจะตกตาย หรือกระทั่งจิตแห่งตนล่องลอยสู่ปรภพ ก็ยังสามารถที่จะเรียกมันกลับคืนมาได้”

 

ในความว่างเปล่า ราวกับว่ามีแรงฉุดที่มองไม่เห็นบังเกิดขึ้น มันคอยบ่งบอกให้กู่ฉิงซานรับรู้ได้ถึงทิศทางของกายมนุษย์ของตนเอง

 

เขาผลุบเข้าไปในความว่างเปล่าพร้อมกับแรงฉุด ออกจากนรกทะเลเลือดอย่างฉับพลัน

 

และในวินาทีต่อมา เขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่บริเวณปากทางเข้าถ้ำมืด

 

เขาเดินผ่านถ้ำมืดที่ว่างเปล่าเข้าไปในกระแสมิติอันเชี่ยวกราด จากนั้นก็มุ่งหน้าไปตามทิศทางของแรงฉุด

 

ชั่วระยะเวลาหนึ่ง กู่ฉิงซานก็หยุดลง

 

เขาสัมผัสได้รางๆว่ากายมนุษย์ของตนอยู่ภายนอกมิติที่ว่างเปล่าตรงจุดนี้

 

ด้วยวิชาลับที่ใช้ไป ทำให้บังเกิดภาพรางๆของกำแพงโปร่งใสปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า

 

แม้ภาพจะไม่ชัด แต่ก็จะเห็นว่าเบื้องหน้าเขา คือห้องนั่งเล่นในวิลล่าบนภูเขา

 

กู่ฉิงซานทะลุกำแพงโปร่งใสเข้ามา และปรากฏกายขึ้นในโลกมนุษย์

 

เขาลอยอยู่กลางอากาศ และหันไปมองรอบๆห้องอย่างเงียบๆ

 

ซางหยิงฮ่าวกับเย่เฟย์หยูยังคงประกบซ้าย-ขวา ข้างกายเขา คอยปกป้องตนเองอย่างระมัดระวัง

 

เอ๋?

 

แอนนาก็มาด้วยหรอนี่?

 

ปรากฏว่ามีสาวสวยผมยาวสีแดงเพลิงนั่งอยู่บนโซฟา ขณะนี้เจ้าตัวกำลังแสดงท่าทีเบื่อหน่ายออกมา

 

และข้างกายเด็กสาว มีหมาดำกำลังนอนโชว์พุงอยู่

 

ขณะเดียวกัน หมาดำก็กำลังถือขวดไวน์และยกปากขวดกระดกเข้าปากจนคอของมันงอหงายไปข้างหลัง

 

แต่ทันทีที่กู่ฉิงซานปรากฏตัวขึ้น

 

หมาดำก็ดีดตัวนั่งหลังตรงอย่างฉับพลัน มันเงยหน้าขึ้นมองมายังร่างวิญญาณของกู่ฉิงซาน

 

หมาดำจ้องมองใบหน้าของกู่ฉิงซานอย่างรอบคอบ ก่อนจะสลับกลับมาดูกายมนุษย์ของเขา จากนั้นมันก็เริ่มผ่อนคลายลงในไม่ช้า

 

หมาดำหย่อนหลังของมันลง เอนกายนอนดังเดิม

 

-สถานการณ์นี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย?

 

เมื่อกี้เจ้าหมาตัวนั้นมันมองเห็นฉันใช่ไหม?

 

ขณะที่กู่ฉิงซานยังคงสงสัย กลับเห็นแค่เพียงหมาดำที่จู่ๆก็ดีดตัวขึ้นอีกรอบ พร้อมด้วยสองตาของมันที่กำลังจับจ้องมายังสายใยกฏเกณฑ์ห้าสีในมือของกู่ฉิงซาน

 

หมาดำอ้าปากค้าง ท่าทีการแสดงออกของมันดูจะประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง