Worlds’ Apocalypse Online หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา ออนไลน์ - ตอนที่ 444

หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา Online Ep.444 – ความลี้ลับของทุกสรรพวัตถุ

 

“เจ้าน่ะหรือจะจัดการกับเขา?”

 

สองปรมาจารย์ตำหนักเอ่ยเป็นเสียงเดียวกัน

 

“ฉีหยาน แม้ว่าหวังหงษ์เต๋าจะได้รับบาดเจ็บรุนแรง แต่เจ้าก็ยังมิใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี” เซ่าหวูชุ่ยอดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมา

 

“ข้ารู้ แต่ตอนนี้ พวกเรามีเพียงหนทางเดียวเท่านั้น” กู่ฉิงซานกล่าว

 

“เจ้าต้องการที่จะวางกับดักเขา … เจ้ามิทราบหรือ ว่าตัวหวังหงษ์เต๋าเองก็เป็นผู้ที่เชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากเช่นกัน เขานับว่าเป็นมือฉมังในสายนี้เลยด้วยซ้ำ … ดูอย่างข้าและสหายเซ่าซี่” เย่หยิงเหมยกล่าว

 

“มันยังมีหนทางอื่นอยู่อีกหรือ?” กู่ฉิงซานเอ่ยถาม “สถานการณ์ปัจจุบันนี้หากมิใช่เขาตาย ก็คงเป็นข้าที่พินาศ ข้าคงทำอะไรอื่นไม่ได้นอกจากทุ่มสุดตัว”

 

“แบบนั้นไม่ดีแน่ เจ้าลองทบทวนดูดีๆอีกครั้งเถอะ” เซ่าหวูชุ่ยส่ายหัวครั้งแล้วครั้งเล่า

 

“ข้าขอหารือกับสหายเซ่าก่อน ฉีหยาน เจ้ารอสักครู่” เย่หยิงเหมยกล่าว

 

ว่าแล้วเธอก็หันมาสบตากับเซ่าหวูชุ่ย จ้องมองกันและกัน สนทนาแลกเปลี่ยนโดยใช้จิตสัมผัสเทวะ

 

—เขาและเธอริเริ่มที่จะช่วยกันเค้นความคิด ค้นหาหนทางที่จะจัดการกับอาจารย์ของตนเอง

 

กู่ฉิงซานเมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ เขาก็หุบปากลง

 

เขายกเอาถ้วยชาขึ้นมา และจิบมันอย่างช้าๆ

 

สถานการณ์ในปัจจุบันก็คือ ผู้นำฉีรั่วหยาและผู้อาวุโสสูงสุดหวังหงษ์เต๋ายังไม่ได้กลับมา

 

ภายในนิกายกวงหยางจึงเหลืออยู่แค่สองผู้ฝึกยุทธขีดสุดความว่างเปล่า นั่นคือปรมาจารย์ตำหนักเซ่าและปรมาจารย์ตำหนักเย่ แต่บัดนี้ทั้งสองก็ได้เบนเข็มมาอยู่ฝ่ายฉีหยานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

อันที่จริงตั้งแต่แรกเริ่ม สำหรับกู่ฉิงซานแล้ว ก็เป็นปรมาจารย์ตำหนักทั้งสองคนนี้นี่แหละที่เขารู้สึกว่ากำลังคุกคามชีวิตตนเองมากที่สุด

 

—แถมทั้งสองยังเป็นศิษย์ของหวังหงษ์เต๋าอีก

 

พอได้ย้อนคิดถึงเรื่องราวอันสลับซับซ้อน พลิกผันไปมานี่แล้ว … เขากลับรู้สึกว่ามันช่างน่าขันเสียจริง

 

อาวุโสสูงสุดไปสังหารผู้นำ

 

ขณะที่ลูกศิษย์ทรยศอาจารย์

 

ในหัวใจของผู้คนในโลกใบนี้ ช่างชั่วร้ายราวกับปีศาจโดยแท้

 

พวกเขาไม่ได้มีเจตนาดีต่อผู้อื่นเลยสักนิด

 

หากหวังหงษ์เต๋าได้รับศิษย์ฝึกหัดที่ดีมา แล้วมอบความรักให้กับพวกเขาอย่างแท้จริง ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่ออันสำคัญเยี่ยงนี้ ต่อให้ถูกอีกฝ่ายยั่วยวนด้วยโลกใบใหม่ บางทีสองปรมาจารย์ตำหนักก็อาจจะยังคงเลือกยืนอยู่ข้างหวังหงษ์เต๋าก็ได้

 

อย่างไรก็ตาม หวังหงษ์เต๋ามีนิสัยขี้ระแวงเป็นธรรมชาติ เขาบังเกิดความคิดชั่วร้าย และต้องการที่จะควบคุมสาวกของตนให้อยู่ใต้อาญัติโดยสมบูรณ์

 

ดังนั้นบนตัวของศิษย์ทั้งสอง หวังหงษ์เต๋าจึงได้ใช้วิธีการที่โหดร้ายที่สุด

 

วิธีการดังกล่าวนี้ แน่นอนว่าย่อมสามารถทำให้สองศิษย์ไม่กล้าคิดจะลุกฮือขึ้นต่อต้านได้

 

แต่ก็นั่นล่ะนะ เมื่อเรื่องราวได้มาถึงช่วงเวลาสำคัญ ทุกอย่างก็มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงไปได้ตลอดเวลา

 

แถมตอนนี้หวังหงษ์เต๋าก็ยังไม่ได้อยู่ในนิกายอีก

 

สองศิษย์หัวแก้วหัวแหวนจึงบังเกิดความไม่ซื่อสัตย์ขึ้น โดยคำยุยงปลุกปั่นของกู่ฉิงซาน ที่ได้บอกข้อมูลเกี่ยวกับโลกใหม่ และพวกเขาก็ได้เลือกที่จะทรยศหวังหงษ์เต๋าในจุดนี้ทันที

 

เวลานี้ ในจิตใจของพวกเขามีเพียงแค่ความกระหายที่ต้องการจะกำจัดอาจารย์ตนเท่านั้น

 

กู่ฉิงซานยังคงยกชาดื่มต่อไป และเริ่มทบทวนถึงสถานการณ์ทั้งหมดอีกครั้ง

 

กล่าวได้ว่าอย่างน้อย เฉพาะในช่วงเวลานี้ เขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมามัวพะวงเกี่ยวกับชีวิตและความตายของตนเองอีกแล้ว

 

หมากตัวต่อไป ก็คือการสมคบคิดว่าจะทำอย่างไรดีจึงจะสามารถสังหารหวังหงษ์เต๋าได้

 

ขอบเขตลมปราณจิต …

 

เพียงแค่นึกถึงมัน ในสมองของเขาก็แทบไม่อาจหาหนทางออกได้เลย

 

กู่ฉิงซานยังคงยกชาขึ้นจิบอย่างช้าๆ

 

ขณะที่หน้ากากสตรีแห่งรากษส ยังคงวางอยู่บนโต๊ะน้ำชา

 

สถานการณ์ในช่วงเวลานี้นับว่าตึงเครียดมาก ในทุกๆคำกล่าวล้วนเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตและความตาย ดังนั้นในช่วงก่อนหน้านี้ เขาจึงไม่ได้ให้ความสนใจใดๆกับหน้ากากใบนี้มากนัก

 

อย่างไรก็ตาม แม้นี่คือช่วงเวลาว่างเล็กๆน้อยๆที่กู่ฉิงซานพอจะมีเวลาได้ผ่อนคลาย แต่แท้จริงแล้วในหัวใจของเขากลับบังเกิดความรู้สึกกังวลใจขึ้นมาอย่างน่าฉงน

 

ในปัจจุบัน ลั่วชาเฟิงคือนิกายใหญ่เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่ยังมิได้หลบลี้หนีไป

 

แล้วสตรีแห่งรากษส คนที่เป็นถึงผู้นำนิกาย กลับดันมามอบหน้ากากใบนี้ให้กับตนเอง

 

ความหมายของการกระทำของเธอคืออะไรกันแน่?

 

หากในหัวใจของสตรีแห่งรากษสมีฉีหยานอยู่จริงๆ เรื่องนี้มันคงทำให้ผู้คนพากันหัวเราะจนฟันร่วงเป็นแน่

 

บอกตรงๆเลยว่า กระทั่งตัวกู่ฉิงซานเองก็ไม่เชื่อเหมือนกัน

 

ดังนั้น หน้ากากชิ้นนี้ จะต้องมีความนัยบางอย่างแฝงเอาไว้อย่างแน่นอน

 

และช่วงเวลานี้ อสูรวิญญาณของสตรีแห่งรากษส – จิ้งจอกขาวก็มิได้อยู่ที่นี่ ดังนั้นคงถึงเวลาแล้วที่ตนจะต้องทำการศึกษาหน้ากากนี้อย่างจริงจัง

 

ขณะขบคิด กู่ฉิงซานก็อดไม่ได้ที่จะหยิบหน้ากากสตรีแห่งรากษสขึ้นมา

 

และแทบจะทันที ในวิสัยทัศน์ของเขา หน้าต่างระบบเทพสงครามก็ได้กระพริบไหวทันใด

 

กู่ฉิงซานตกใจในทีแรก และอดไม่ได้ที่จะวางหน้ากากลง

 

แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็ยกหน้ากากที่ว่าขึ้นมาอีกครั้ง ยื่นมันขึ้นมาตรงหน้า ประสานตาต่อตาและเริ่มแสดงออกถึงความสุขยามเมื่อได้มองมัน

 

ตลอดทั้งกระบวนการก็ไม่มีอะไรที่ผิดปกติ ตัวหน้ากากไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวใดๆ ไม่มีแม้กระทั่งการสั่นไหวเพียงเล็กน้อย

 

กู่ฉิงซานจ้องมองหน้ากากอย่างพิถึพิถัน ทำท่าทีราวกับว่ากำลังชื่นชมความงดงามของสตรีแห่งรากษสอยู่

 

ทว่าแท้จริงแล้ว สายตาเขากลับมุ่งความสนใจไปกับหน้าต่างระบบเทพสงคราม

 

แท้จริงแล้วกลับเห็นแค่เพียงในส่วนล่างของหน้าต่างระบบเทพสงคราม ‘วิชายุทธเทพสงคราม’ ที่สาดแสงสีเลือดออกมา

 

บรรทัดแสงตัวอักษรสีเลือดขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงใจกลางของหน้าต่างระบบ

 

“คุณได้ค้นพบหน้ากากของสตรีแห่งรากษส”

 

“คุณได้รับใบหน้าของสตรีแห่งรากษส”

 

“ใบหน้าของสตรีแห่งรากษสเป็น ‘วิชาลี้ลับ’และ ‘สิ่งที่แปลกประหลาดยิ่ง’ , เริ่มทำการแสดงรายละเอียดของวิชาจำเพาะ มีดังต่อไปนี้ :”

 

“วิชา : ความลี้ลับของทุกสรรพวัตถุ”

 

“ความลี้ลับของทุกสรรพวัตถุ : คุณจะสามารถเรียนรู้ที่จะแยกแยะถึงองค์ประกอบขั้นพื้นฐานที่สุดของทุกสิ่งอย่างได้ และจะได้รับความสามารถในการเปลี่ยนตนเองให้เป็นสสารชนิดนั้นๆ”

 

“คำอธิบาย : คุณจะต้องได้รับส่วนประกอบของวัตถุดังกล่าวมาเสียก่อน จากนั้นจึงทำการแยกแยกแยะถึงคุณสมบัติขององค์ประกอบและกฏเกณฑ์ เพื่อที่จะปลอมตัวอำพรางเป็นวัตถุดังกล่าว”

 

“หมายเหตุ : คำว่าทุกสิ่งอย่างในที่นี้ หมายความว่าสิ่งนั้นจะต้องเป็นวัตถุที่ไม่มีจิตวิญญาณ”

 

“คำเตือน : นี่มิใช่สิ่งประดิษฐ์ที่แท้จริง ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถที่จะได้รับวิชาลี้ลับจากมันได้”

 

บังเกิดความเงียบงันขึ้นบนแท่นเวที กู่ฉิงซานรู้สึกราวกับว่ามีเสียงสายฟ้าฟาดลงเข้ากลางเบ้าหูของตัวเอง

 

กู่ฉิงซานพยายามอย่างยิ่งที่จะรักษาความสงบบนใบหน้าเอาไว้

 

เขาค่อยๆวางหน้ากากลง ยกถ้วยชาขึ้นมาอีกครั้ง และซดน้ำชาที่เหลือเพียงน้อยนิดในแก้วหมดลงในอึกเดียว

 

-การเคลื่อนไหวของเขามิได้แตกต่างจากเดิมเลย แต่มีเพียงรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเท่านั้นที่ผุดขึ้นมา

 

การแสดงออกของเขาราวกับว่าพึ่งเสร็จสิ้นจากการเพลิดเพลินไปกับการรับชมถึงความงดงามอันหาที่ใดเปรียบ

 

หน้ากากของสตรีแห่งรากษสได้เปิดเผยให้เห็นถึงความงดงามของเธอโดยสมบูรณ์

 

“พวกเจ้าได้ความว่าอย่างไรบ้าง?” กู่ฉิงซานเอ่ยปากถามปรมาจารย์ตำหนักทั้งสอง

 

“รอก่อน” เย่หยิงเหมยกล่าว

 

เธอยังคงอยู่ในระหว่างการแลกเปลี่ยนจิตสัมผัสเทวะกับเซ่าหวูชุ่ย

 

ฉินรั่วกับว่านเอ๋อได้ออกไปแล้ว ดังนั้นกู่ฉิงซานจึงต้องเป็นผู้ไปหยิบกาน้ำชามาด้วยตนเอง และรินมันลงบนถ้วย

 

เขายกถ้วยชาที่กำลังร้อนๆและปริ่มไปด้วยชาวิญญาณชั้นดีขึ้นมา

 

หมอกละอองน้ำพวยพุ่งขึ้นจากถ้วย และมันช่วยปกคลุมบดบังใบหน้าของเขาเล็กน้อย

 

เมื่อมาถึงเวลานี้ สีหน้าที่ใช้เล่นละครอยู่ตลอดเวลาของกู่ฉิงซานจึงได้คลายลง

 

ในความเป็นจริงแล้ว บนโลกล่องเวหาใบนี้ จู่ๆเขากลับได้ค้นพบกับวิชาลี้ลับอีกอย่างหนึ่งขึ้นมาอย่างกระทันหัน!

 

นี่มันเป็นสิ่งที่ตัวเขามิเคยได้คาดคิดมาก่อนเลย!!

 

ร่างใหญ่อายุ 100000 ปี ได้สอน ความลี้ลับของทุกสรรพชีวิตให้แก่เขา

 

และความลี้ลับของทุก ‘สรรพชีวิต’ นี้ มันจะช่วยให้ตนสามารถแปรสภาพเป็นสิ่งมีชีวิตอื่นใดก็ได้ที่ ‘มีจิตวิญญาณ’

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้เข้ามายังโลกใบใหม่นี้ จู่ๆตนก็ได้พบเจอกับ ความลี้ลับของทุก ‘สรรพวัตถุ’ อย่างกระทันหัน และการแสดงผลก็มันก็คือ จะช่วยให้ผู้ใช้สามารถแปรสภาพเป็นวัตถุอื่นใดก็ได้ที่ ‘ไม่มีจิตวิญญาณ’

 

และวิชายุทธเทพสงครามก็ได้ย้ำเตือนให้เขาระวังเกี่ยวกับเจ้าสิ่งนี้

 

“คำเตือน : นี่มิใช่สิ่งประดิษฐ์ที่แท้จริง ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถที่จะได้รับความลี้ลับจากมันได้”

 

กล่าวได้ว่า ในอีกความหมายนึงก็คือ–

 

หน้ากากหยกวิญญาณที่บางเบาราวกับปีกจั๊กจั่นใบนี้ —แท้จริงแล้วก็คือสตรีแห่งรากษสที่ปลอมตัวมา!

 

เธอได้ใช้ความลี้ลับของทุกสรรพวัตถุ แปรสภาพตนเองให้กลายเป็นหน้ากากหยกวิญญาณ และถูกส่งมอบให้เก็บไว้ข้างกายของฉีหยาน!!

 

เธอต้องการที่จะล่วงรู้ถึงเรื่องลับภายในที่เกิดขึ้นกับนิกายกวงหยาง

 

และเธอก็ได้ประสบความสำเร็จแล้ว!

 

เธอไม่เพียงได้ยินถึงเรื่องราวการต่อสู้ระหว่างผู้อาวุโสสูงสุดผู้นำนิกาย แต่ยังรู้ถึงการร่วมมือกันของสามปรมาจารย์ตำหนัก และการดำรงอยู่ของสองโลกใหม่ — ทั้งหมดได้ผ่านหูเธอไปจนหมดสิ้น

 

สตรีแห่งรากษสได้ยินทุกอย่างเลย!

 

กู่ฉิงซานพยายามยับยั้งอารมณ์ที่กำลังกระชากไปมาอย่างต่อเนื่อง บนใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความรุนแรงเล็กน้อย

 

“ขอขัดจังหว่ะหน่อยนะ”

 

เขาหันไปกล่าวกับทางสองปรมาจารย์ตำหนัก

 

“ก่อนที่พวกเราจะหารือกันต่อ ข้ามีบางสิ่งที่ต้องการจะรบกวนปรมาจารย์ตำหนักเซ่า” เขาเอ่ยต่อ

 

“มีเรื่องอะไรงั้นหรือ” เซ่าหวูชุ่ยเอ่ยถาม

 

“ข้าอยากจะให้ศิษย์ข้าข้ามผ่านโทษทัณฑ์ขึ้นเป็นประทับเทพในทันที สหายเซ่า เจ้าเป็นผู้รับผิดชอบค่ายกลทั้งหมดในนิกายนี่นา ข้าจึงต้องการให้เจ้าช่วยอำนวยความสะดวกให้สักเล็กน้อย”

 

สีหน้าของเซ่าหวูชุ่ยผ่อนคลายลงทันใด ปากเอ่ยกล่าว “เรื่องนี้ไม่นับว่ายากเย็นอะไร”

 

ว่าแล้วเขาก็โยนตราในมือออกไป

 

ตราที่ว่าลอยไปและมาหยุดอยู่เบื้องหน้าของ ‘กู่ฉิงซาน’

 

“ขอบเขตประทับเทพอย่างงั้นสินะ ขอให้ข้าได้ขบคิดเกี่ยวกับมันสักครู่ – อืมมม เจ้าคงต้องไปใช้ค่ายกลรูนทมิฬ และค่ายกลที่ว่ามันจะสามารถถูกเปิดใช้งานได้ด้วยตรานั่น เมื่อเปิดใช้งานแล้ว ตัวเจ้าก็จะถูกส่งไปยังกระแสมิติอันเชี่ยวกราด แล้วถึงเวลานั้น ศิษย์เจ้าก็สามารถทำการก้าวข้ามผ่านโทษทัณฑ์ได้ตามสบาย”

 

กู่ฉิงซานเอ่ยรับด้วยรอยยิ้ม “ข้าทราบถึงเรื่องนี้ดี แต่ศิษย์ข้าน่ะมักจะเป็นตัวชอบสร้างปัญหา เพราะอย่างไรก็ดี เขาน่ะเป็นผู้ฝึกดาบ บางครั้งจึงชอบทำอะไรเสี่ยงๆไม่ยั้งคิดไปบ้าง ข้าละอดเป็นห่วงเขาไม่ได้จริงๆ”

 

“แบบนั้นไม่ดีแน่ มันมิใช่เรื่องน่าตลกเลย” เซ่าหวูชุ่ยกล่าวด้วยความเคร่งขรึม

 

เมื่อคิดถึง ‘กู่ฉิงซาน’ ที่เป็นเมล็ดพันธุ์ชั้นเลิศแห่งวิถีดาบ ในหัวใจของเขาก็บังเกิดความเอ็นดูในพรสวรรค์ของอีกฝ่ายขึ้นมา

 

ฉีหยานยังมิได้รับเขาเป็นศิษย์อย่างเป็นทางการ และหากมันมิได้อธิบายสิ่งต่างๆให้กับ ‘กู่ฉิงซาน’ เข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วล่ะก็ บางทีในระหว่างการก้าวข้ามโทษทัณฑ์ มันอาจจะเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาก็ได้

 

เมื่อคิดถึงจุดนี้ เซ่าหวุชุ่ยก็กล่าวออกมาว่า “ฉีหยาน เจ้ายังมิได้ยอมรับเขาเป็นศิษย์อย่างเป็นทางการเลย  และตัวเจ้าเองก็คงจะไม่มีเวลามาสอนศิษย์หรอก มันจะดีกว่าไหม หากมอบกู่ฉิงซานให้ข้า แล้วข้าจะสอนสั่งเทคนิคดาบของนิกายให้แก่เขาเอง”

 

“เจ้าไปจัดการมารที่อยู่ภายใต้การควบคุมของหวังหงษ์เต๋าให้ได้ก่อนเถอะ แล้วค่อยมาวุ่นวายเรื่องของคนอื่น” กู่ฉิงซานกล่าวอย่างแผ่วเบา

 

เซ่าหวูชุ่ยพูดไม่ออกทันที

 

เมื่อเห็นแบบนั้นเย่หยิงเหมยก็เริ่มที่จะไกล่เกลี่ยว่า “มิติที่ว่างเปล่ามันช่างกว้างใหญ่นัก ชนิดที่ว่าไม่สามารถสำรวจขอบเขตของมันได้โดยสมบูรณ์ ขณะที่หากเปิดใช้ค่ายกล มันก็จะทำงานโดยการดึงดูดเขาเข้าไปในพื้นที่แบบสุ่ม หากให้ไปโดยลำพัง ก็คงยากที่จะกลับมาได้ด้วยตนเอง”

 

“ดังนั้น ถ้าหากจะให้ทุกอย่างราบรื่น ให้ตราแก่เขาเพียงอย่างเดียวมันยังไม่พอ แต่เจ้าจะต้องเข้าไปกับเขาด้วย” เธอกระตุ้นเตือน

 

“แน่นอน เรื่องนั้นข้ารู้หรอกน่า” กู่ฉิงซานรับเอาตรามา

 

เขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีและเอ่ยถามว่า “ในเมื่อเจ้ามีเวลาพูดกับข้าแล้วเช่นนี้ นั่นก็หมายความว่าเจ้าค้นพบวิธีแก้ปัญหาแล้วใช่หรือไม่?

 

เย่หยิงเหมยกล่าว “แท้จริงแล้วเราก็พอจะคิดถึงวิธีที่พอจะสามารถจัดการกับหวังหงษ์เต๋าได้อยู่บ้าง”

 

“มันคือวิธีใด?” กู่ฉิงซานเอ่ยถาม

 

เขามองไปที่เย่หยิงเหมย ทว่าในหางตาของเขาก็ยังคงให้ความสนใจอยู่กับหน้ากากหยกวิญญาณของสตรีแห่งรากษสอยู่

 

หน้ากากที่ถูกวางไว้อยู่บนโต๊ะอย่างเงียบๆ แม้จะมันนิ่งงันไม่ไหวติง …

 

แต่สตรีแห่งรากษสอยู่ที่นี่เสมอมา …

 

และเธอกำลังตั้งใจฟังอย่างจริงจัง เกี่ยวกับแผนการสมคบคิดของสามปรมาจารย์ตำหนักแห่งนิกายกวงหยาง!!!