WSSTH – สงครามจักรพรรดิทะยานสวรรค์ - ตอนที่ 1517
กอริลลายักษ์!
อย่างไรก็ตามการปรากฏตัวของหวังเทา ทำให้มันต้องยอมแพ้เรื่องฆ่าฟางฮุ่ย…
หวังเทาผู้นี้เห็นชัดว่าเป็นคนที่อาวุโสป๋ายลี่ส่งมาให้ลอบคุ้มครองฟางฮุ่ย
ถึงแม้ตัวมันจะมั่นใจไม่น้อยว่าสามารถเอาชนะหวังเทาได้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะฆ่าอีกฝ่าย! เพราะอย่างน้อยหวังเทาก็บรรลุสู่เซียนขั้นยิ่งใหญ่เหมือนกัน หากพลังฝีมือไม่ต่างกันมากจริงๆคิดฆ่าให้ตายเป็นอะไรที่ยากเย็นนัก!
ยิ่งไปกว่านั้นถึงมันจะมั่นใจว่าสามารถฆ่าหวังเทาได้ แต่ป๋ายลี่หงย่อมบังเกิดข้อสงสัยแน่นอนเมื่อพบว่าทั้งฟางฮุ่ยและหวังเทาตายตก!
มีน้อยคนนักในเขตปกครองของสำนักจันทร์จรัสแสงที่สามารถฆ่าหวังเทาได้ ป๋ายลี่หงย่อมเดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือมัน!
การฆ่าหวังเทานั้นเป็นเรื่องราวที่แตกต่างจากฆ่าฟางฮุ่ยโดยสิ้นเชิง!
ฟางฮุ่ยนั้นจะอย่างไรพลังฝึกปรือก็พึ่งมีแค่สู่เซียนขั้นกลาง ให้เป็นสู่เซียนขั้นเชี่ยวชาญคนไหนก็ฆ่าฟางฮุ่ยได้ง่ายๆ
“ขอบคุณผู้ดูแลหวัง”
เมื่อเห็นว่าหลิวฮ่วนรีบร้อนจากไป ฟางฮุ่ยก็ระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก เร่งหันไปประสานมือขอบคุณหวังเทาทันที
“ขอบคุณข้าล้วนไม่จำเป็น ข้าก็แค่ถูกคนขอให้มากระทำเช่นนี้เท่านั้น”
หวังเทากล่าวตอบเสียงเรียบก่อนที่จะวูบร่างหายจากไป
แน่นอนว่าหวังเทาไม่ได้จากไปไหนจริงๆ เพียงไปเร้นกายลอบคุ้มครองฟางฮุ่ยจากที่ลับต่อเท่านั้น
ส่วนอีกด้าน ตอนนี้หลิวฮ่วนนับว่ามีโมโหนัก มันโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง “บัดซบ! ไอ้แก่ป๋ายลี่หงนั่นนับว่ายุ่งยากเสียจริง!”
ตอนนี้ใจหลิวฮ่วนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอ่อนแอไร้กำลัง ยังอับจนหนทางไม่น้อย เพราะราวกับทุกย่างก้าวของมันล้วนอยู่ในการคำนวณของป๋ายลี่หงหมดสิ้น เรื่องนี้ทำให้มันแค้นใจนัก!
‘ข้าหวังว่าคนของตลาดมืดหยินชาน จะฉวยโอกาสในการเข้าร่วมการแข่งขันล่าสัตว์ครั้งนี้ ฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตาย! ขอเพียงต้วนหลิงเทียนตายไปสักคน วันหน้าป๋ายลี่หงมันก็ไม่เห็นข้าเป็นศัตรูอีกต่อไป!’
หลิวฮ่วนลอบกล่าวในใจ
“นอกจากนี้ต่อไป ผู้ใดคิดเป็นศิษย์ข้าหลิวฮ่วน ข้าต้องบังคับให้มันกล่าวคำสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้าว่าจักมิทรยศข้า..หากพวกมันกล้าปฏิเสธไม่เอ่ยคำสาบาน ข้าจะไม่มีวันรับพวกมันเป็นศิษย์เด็ดขาด! ต่อให้มีพรสวรรค์และศักยภาพสูงล้ำเพียงใดก็ตาม!!”
เมื่อนึกถึงซูฉีที่มันพึ่งฆ่าไปวันนี้กับโจวฉีที่ฆ่าไปวันนั้น ใจหลิวฮ่วนก็อดไม่ได้ที่จะบังเกิดความขุ่นขึ้ง
มันรู้สึกราวกับถูกสวรรค์สาปก็ไม่ปาน! ศิษย์ทั้ง 2 ของมันแทบจะถอดออกมาจากพิมพ์เดียวกัน ล้วนคิดคดทรยศต่อมันทั้งคู่!
ดังนั้นมันจึงตัดสินใจแล้ว
หลังจากนี้ใครคิดกราบมันเป็นอาจารย์ จำต้องสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้าเสียก่อน!
ในขณะที่หลิวฮ่วนกลับสำนักจันทร์จรัสแสงด้วยความคับแค้นใจ ด้านต้วนหลิงเทียนก็ไล่ล่าฆ่าสัตว์ร้ายในป่าเขาไปมากมายอย่างสบายอารมณ์
และถึงแม้เขาจะฆ่าสัตว์ร้ายไปมากมาย แต่ชุดคลุมสีม่วงของเขาก็ยังสะอาดเรี้ยมเร้เรไร ไม่เปื้อนโลหิตหรือฝุ่นดินแม้แต่น้อย ราวกับการสังหารสัตว์ร้ายในป่านี้เป็นอะไรที่ง่ายดายนัก
อันที่จริงมันก็ไม่ได้สร้างความลำบากอะไรให้เขาเลย
ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องที่เขาสามารถเอาชนะศัตรูที่มีพลังฝึกปรือเหนือกว่าด้วยซ้ำ ลำพังแค่ด่านพลังฝึกปรือสู่เซียนขั้นเชี่ยวชาญของเขา ก็มีสัตว์ร้ายน้อยตัวนักในป่าที่จะบรรลุถึง
‘ป่าแบบนี้สัตว์ร้ายระดับสูงๆคงแทบไม่มีอยู่เลยสินะ’
ต้วนหลิงเทียนพูดในใจ
ด้วยเหตุนี้แม้จะมีสัตว์ร้ายสู่เซียนขั้นกลางนับสิบๆที่เข้ามาจู่โจมเขา พวกมันก็ได้แต่ตกตายอย่างรวบรัด
ส่วนสัตว์ร้ายที่เขาฆ่าไปส่วนมากนั้น พวกมันพึ่งอยู่ในระดับสู่เซียนขั้นต้นเท่านั้น และเขาก็ฆ่าไปกว่า 100 ตัวแล้ว
บางทีฟ้าอาจได้ยินคำในใจของต้วนหลิงเทียน เพราะหลังจากที่เขาเดินต่อไปอีกสักพัก เขาก็ได้ยินเสียงร้องคำรามหนึ่งดังก้องกังวานมาในอากาศ ยังดังเสมือนฟ้าผ่าในหู ทำให้แก้วหูต้วนหลิงเทียนสะเทือนอยู่บ้าง
“เสียงนี่มัน…สัตว์ร้ายสู่เซียนขั้นเชี่ยวชาญงั้นเหรอ?”
ต้วนหลิงเทียนตกใจเล็กน้อย หลังได้ยินเสียงดังลั่นจนแทบคล้ายเป็นการจู่โจมด้วยคลื่นเสียงอยู่รอมร่อ
ไม่นานเขาก็แลเห็นสัตว์ร้ายตัวเขื่องตัวหนึ่งกำลังตะกุยดินวิ่งโร่มาทางเขา ทุกย่างก้าวของมันพาลให้พสุธาสะเทือนประหนึ่งแผ่นดินไหว!
ทุกที่ทางที่สัตว์ร้ายตัวเขื่องนั้นย่างผ่าน ต้นไม้ใหญ่อันใดล้วนโค่นล้มระเนระนาด ยังทิ้งรอยเท้ามหึมาประทับไว้บนผืนดิน!
รอยเท้าแต่ละรอยมองไปยังเหมือนหลุมยักษ์ก็ไม่ปาน!
“มาได้ดี!”
เผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายตัวเขื่องขอบเขตสู่เซียนขั้นเชี่ยวชาญ ต้วนหลิงเทียนไม่เพียงไม่หวดากลัว ร่างยังพุ่งสวนเข้าหามันทันที
ทันใดนั้นปราณแท้พลันแผ่พุ่งขึ้นมาปกคลุมทั่วกายต้วนหลิงเทียน ปราณแท้ขุมหนึ่งยังแบ่งออกไปก่อเกิดเป็นค้อนมหึมาอันหนึ่งบนฟ้าในชั่วพริบตา! เสมือนอุกอาบาตถล่มก็ไม่ปาน…ค้อนมหึมานั่นทุบฟาดลงมายังร่างสัตว์ร้ายตัวเขื่อง คล้ายกอริลลายักษ์อย่างไร้ปราณี!
“ฮู่มมม!!!”
เผชิญหน้ากับค้อนมหึมา อันเกิดจากปราณแท้ก่อลักษณ์ศาสตราของต้วนหลิงเทียน กอริลลายักษ์เปิดปากกระหายเลือดออกกว้าง คำรามสนั่นปานฟ้าผ่า บังเกิดเป็นคลื่นเสียงพลังสังหารพุ่งสวนไปยังค้อนทันใด!
คลื่นเสียงพลังสังหารดังกล่าว ยังมีอานุภาพทำลายไม่ใช่ชั่ว! มวลอากาศแตกระเบิดออกเป็นทิวแถว กลับกลายเป็นคลื่นกระแทกกวาดซัดออกมาทุกทิศทาง!
ด้วยคลื่นเสียงสังหารทั้งคลื่นกระแทกอันทรงพลัง ค้อนมหึมาจากปราณแท้ก่อลักษณ์ศาสตราของต้วนหลิงเทียนก็เสมือนทุบตีลงปุยนุ่นไม่อาจทำอะไรได้!
สุดท้ายค้อนมหึมาก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้!
“คลื่นเสียงสังหารที่น่ากลัวนัก!”
เห็นฉากนี้ต้วนหลิงเทียนก็อึ้งไปไม่น้อย เขาไม่คิดเลยว่าสัตว์ร้ายสู่เซียนขั้นเชี่ยวชาญจะทำลายค้อนพลังของเขาได้ง่ายดายแบบนี้!
ต้องทราบด้วยว่าค้อนอันเขื่องจากปราณแท้ก่อลักษณ์ศาสตราของเขา สามารถทุบฟาดสังหารสัตว์ร้ายสู่เซียนขั้นกลางให้ดับดิ้นได้ในทีเดียว!
“ร้ายกาจนัก! ไม่คิดเลยว่าลิงจ๋ออย่างเจ้าจะเอาเรื่องแบบนี้…งั้นข้าจะเล่นเป็นเพื่อนเจ้าเอง!”
เผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายตัวเขื่องอย่างกอริลลายักษ์ขอบเขตสู่เซียนขั้นเชี่ยวชาญอันดุร้าย ต้วนหลิงเทียนไม่เพียงไม่หวาดกลัว แววตายังทอประกายเจิดจ้าแลดูสนุกสนานขึ้นมาไม่น้อย มือสะบัดเรียกดาบใหญ่ที่จารึกอาคมเซียนพันทวีเอาไว้ออกมาทันที!
“ฮู่มมม!!”
ตอนนี้เองด้านกอริลล่าตัวเขื่องก็คำรามออกมาอย่างเกรี้ยวกราด มันกำหมัดมหึมาของมันแน่น ทุบฟาดลงมาใส่ต้วนหลิงเทียนทันที ยามฟาดทุบมาอากาศที่ถูกแหวกผ่ายังส่งเสียงดังระเบิดปงๆ!
“มาได้ดี!”
เจอหมัดเหล็กฟาดทุบลงมาดั่งกระสุนปืนใหญ่ต้วนหลิงเทียนยิ้มร่า ก่อนจะคอนดาบใหญ่ขึ้นมาทั้งฟาดเหวี่ยงสวนขึ้นไปยังหมัดมหึมาดังกล่าว!
“ประทับไท่ซาน!”
คล้ายต้วนหลิงเทียนจะคึกไม่น้อย ถึงกับประกาศชื่อท่าออกมาดังลั่น ตัวดาบเปล่งอานุภาพเสมือนขุนเขาใหญ่ถล่มทลาย ฟาดตรงไปยังหมัดมหึมาอย่างเกรี้ยวกราด!
ปงงงง!
ปงงง!!
เสียงสนั่นลั่นก้องขึ้นมา 2 คำรบ ดาบใหญ่ในมือต้วนหลิงเทียนฟาดปะทะเข้ากับหมัดมหึมาอย่างจัง!
การปะทะกันถึงกับทำให้อากาศ ณ จุดปะทะระเบิดออก! บังเกิดเป็นคลื่นกระแทกอันร้ายกาจซัดออกเป็นวง!!
คลื่นกระแทกที่ซัดออกพาลให้มวลอากาศที่สงบเงียบพุ่งพล่าน ก่อเกิดเป็นสายลมรุนแรงกวาดออกทั่วทิศ ฝุ่นดินใบหญ้าปละปลิวคละคลุ้ง ราวกับใต้ฝุ่นก่อตัว!
“ฮู่มมม!!”
กอริลล่ายักษ์ที่โถมทุบมาสุดแรงมิคาดกลับต้องผงะถอยไปหลายก้าวใหญ่ มันคำรามออกมาดังลั่น ลูกตากลมโตปานฆ้องศึกเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวชัดเจน!
ถึงแม้ว่าสัตว์ร้ายจะไร้สติปัญญาเหมือนสัตว์อสูรปีศาจหรือสัตว์เซียน แต่อย่างไรมันก็ยังมีสัญชาตญาณในการเอาชีวิตรอดล้นปรี่ จึงสามารถอยู่รอดมาได้ในสภาพแวดล้อมอันโหดร้าย!
เมื่อต้วนหลิงเทียนสามารถใช้ดาบใหญ่นั่นต้านทานกำปั้นมันได้!
ตอนนี้มันจึงถือว่าต้วนหลิงเทียนเป็นศัตรูอันร้ายกาจทรงพลัง!
เมื่อต้วนหลิงเทียนแลเห็นความหวาดกลัวในสายตากอริลล่ายักษ์ เขาก็คิดว่ามันสมควรคิดหนีแน่แล้ว ทว่าเรื่องราวต่อมากลับทำให้เขาประหลาดใจไม่น้อย
ตึง! ตึง! ตึง!
……
กอริลล่ายักษ์ไม่เพียงไม่หนี แต่มันกลับยืนยืดตัวขึ้นมาแอ่นอก ก่อนที่จะใช้ 2 หมัดทุบลงหน้าอกตัวเองส่งเสียงดังปานกลองศึก! ลักษณะของมันแทบไม่ต่างใดจากลิงกอริลล่าในชีวิตที่แล้วของต้วนหลิงเทียนเลย!
หากจะกล่าวว่ามันแตกต่างกันที่ใด ก็เห็นจะเป็นกอริลล่ายักษ์เบื้องหน้า ขนาดตัวมันใหญ่โตกว่าหลายเท่า!
“มันบ้าไปแล้วรึไง?”
เมื่อเห็นว่าสัตว์ร้ายตัวเขื่องเบื่องหน้าคล้ายจะคุ้มคลั่งไปด้วยทุบอกชกตัวไม่หยุด ทันใดนั้นก็บังเกิดฉากอันน่าตกใจเกิดขึ้น!
กอริลล่ายักษ์เบื้องหน้ายิ่งมันตีอกชกตัวมากเท่าไหร่ หมอกสีแดงฉานปานโลหิตก็คล้ายจะแผ่พุ่งออกมาจากทรวงอกบริเวณตำแหน่งหัวใจ และไม่นานหมอกโลหิตดังกล่าวก็แผ่ซ่านไปทั่วกาย!
สุดท้ายกอริลล่ายักษ์ตัวเขื่องก็เสมือนมีม่านโลหิตฉาบคลุมย้อมกายให้แดงฉาน!
นอกจากม่านโลหิตแดงฉานแล้ว ทั่วกายของมันยังคล้ายมีเส้นสายอัสนีแล่นวาบแปลบปลาบ ส่งเสียงดังเปรี๊ยะๆ! มองไปคล้ายพลังเอ่อล้นอย่างไรอย่างนั้น!!
“นี่มันอะไรกัน?”
ต้วนหลิงเทียนถึงกับอึ้งไปไม่น้อย เพราะฉากเรื่องราวเบื้องหน้าเป็นอะไรที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน!
“มันเข้าสู่สภาวะคุ้มคลั่งได้งั้นเหรอ?”
พริบตานั้นเอง ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในใจ
เหตุผลที่เขาฉุกคิดเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะเขาเคยเห็นอาการคล้ายคลึงกันนี้จากหนูคลั่งพันทางมาก่อน อีกฝ่ายก็เป็นเผ่าพันธุ์ที่สามารถเข้าสู่สภาวะคุ้มคลั่งได้เช่นกัน และเมื่อเข้าสู่สภาวะคุ้มคลั่งพลังฝึกปรือของมันก็เพิ่มพูนสูงขึ้นไปอีกขั้น!
“ฮู่มมมมม!!”
ตอนนี้กอริลล่ายักษ์ที่ทั่วร่างปกคลุมไปด้วยไอพลังโลหิตทั้งมีกระแสไฟฟ้าแล่นวาบแปลบปลาบ ทำให้บรรยากาศประหนึ่งมันเป็นเทพสงครามจุติลงมาเกิดก็ไม่ปาน! เสียงคำรามของมันยังก่อให้เกิดคลื่นเสียงระเบิด ยัลผลให้มวลอากาศโดยรอบปั่นป่วน!!
“มันแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ”
คลื่นเสียงดังกล่าวทำให้ต้วนหลิงเทียนระคายหูไม่น้อย และเขาก็ตระหนักได้ชัดเจนว่ามันร้ายกาจกว่าคลื่นเสียงก่อนหน้าเสียอีก!
สูดลมหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่ง ไร้ซึ่งความลังเลอะไรอีก ร่างต้วนหลิงเทียนปะทุปราณแท้ออกมาหนาแน่น ควบรวมลงสู่ดาบใหญ่เปิดใช้อาคมเซียนพันทวีทันที! เมื่อสัตว์ร้ายตัวเขื่องยิงหมัดออกมาอีกครั้ง แววตาเขาก็เปลี่ยนไป ก้าวเท้าบิดเอวเหวี่ยงดาบใหญ่แฝงอาคมพันทวีสวนไปอย่างเกรี้ยวกราด!!
ประทับไท่ซาน!!
ดาบเล่มเดิมกับกระบวนท่าเดิม ทว่ายามแฝงเร้นไปด้วยพลังอำนาจของอาคมเซียนพันทวี กลับทรงพลานุภาพสูงขึ้นหลายขุม!
อย่างไรก็ตามดาบใหญ่ที่เหวี่ยงฟาดไปด้วยสภาวะแข็งกร้าวน่ากลัว กลับถูกหมัดเหล็กมหึมาของกอริลล่ายักษ์คลั่งชกจนกระเด็น! ยิ่งไปกว่านั้นแรงสะท้อนจากการปะทะยังทำให้ง่ามมือต้วนหลิงเทียนถึงกับชา!!
ถึงแม้โลหิตจะไม่ได้ถึงขั้นปริฉีกจนหลั่งเลือด แต่ก็เผยอาการห้อเลือดให้เห็น ทำให้ต้วนหลิงเทียนตกใจไม่น้อย!
เพราะร่างกายของเขานั้นมันแตกต่างจากมนุษย์ธรรมดาทั่วไปลิบลับ!
กระทั่งมังกรเทพยาดา 5 กรงเล็บที่มีพลังฝึกปรือขอบเขตขีดขั้นเดียวกัน ยังไม่อาจเทียบชั้นความแข็งแกร่งทางกายภาพกับเขาได้!
แต่กระนั้นง่ามมือของเขายังห้อเลือด!
“ฮู่มมม!!”
หลังจากชกดาบใหญ่ต้วนหลิงเทียนจนกระเด็นกลับ กอริลล่ายักษ์คลั่งยิ่งกลายเป็นดุร้ายได้ใจ มันยิงหมัดมหาประลัยใหญ่เบิ้มปรี่ตรงเข้ามายังร่างต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง! คล้ายหากไม่บดขยีร่างมนุษย์ตัวกระจ้อยให้แหลกคาหมัดมันจะไม่หยุด!!
“ไอตัวใหญ่นี่ ข้าไม่เล่นแล้ว!”
สีหน้าผ่อนคลายของต้วนหลิงเทียนแปรเปลี่ยนไป คิ้วกลับมาขึงตึง หว่างคิ้วแผ่พุ่งความจริงจังออก ปราณแท้ยังทะลักจากทะเลปราณไหลผ่านชีพจรเซียนทั้ง 99 สายไปควบรวมไว้ยังหมัดขวา!
หมัดขวากำแน่นจนได้ยินเสียงกระดูกลั่น! คล้ายเตรียมชกสวนออกไปต้านหมัดมหึมาของกอริลล่ายักษ์คลั่ง!!
หากใครอยู่ที่นี่คงต้องคิดว่าต้วนหลิงเทียนสติแตก เป็นบ้าไปแล้วแน่แท้!
กระทั่งดาบใหญ่แฝงอาคมพันทวีที่ใช้ออกด้วยวรยุทธ์จู่โจมอันแข็งกร้าวยังแพ้พ่าย แต่กลับกล้าใช้หมัดเปล่าเปลือยชกสวนหมัดมหึมาของกิริลล่ายักษ์คลั่ง?
อย่างไรก็ตาม ยากจะมีใครทราบ ว่าหมัดเปล่าเปลือยนี้ของต้วนหลิงเทียน มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังความแข็งแกร่งดิบเถื่อนอันน่ากลัว!
พลังดิบเถื่อนอันเหนือกว่ามังกรเทพยาดา 5 กรงเล็บปะทุออกเต็มพิกัด! ควบผสานไปด้วยปราณแท้ขุมใหญ่ ชกสวนไปยังหมัดมหึมาอันเอ่อล้นไปด้วยมวลพลังสีแดงฉานปานโลหิตทั้งมีสายฟ้าแล่นวาบแปลบปลาบอย่างไร้ครั่นคร้าม!!
