WSSTH – สงครามจักรพรรดิทะยานสวรรค์ - ตอนที่ 2250
War sovereign Soaring The Heavens – ตอนที่ 2250
ตอนที่ 2,250 : ความแค้นในช่วงพันปี!
“ผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์?”
“นั่นคืออะไรกัน ผู้บ่มเพาะเต๋าข้ารู้จัก…แต่ผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์นี่คืออันใด?”
“ใช่ นี่นับเป็นครั้งแรกเลยที่ข้าได้ยินเรื่องผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์”
……
ในขณะที่มีบางคนตระหนักได้ว่าผู้สืบทอดความลับสววรรค์คือผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์ หลายคนที่ไม่รู้ก็ได้แต่งุนงงกันใหญ่
เต๋าท้าทายสวรรค์มันคืออะไร?
ในขณะที่หลายคนกำลังคาดเดากันไปต่างๆนาด้วยความสงสัย เหล่าผู้รู้ก็เริ่มอธิบายเรื่องราวออกมา จนในที่สุดผู้ที่ไม่รู้ทั้งหลายก็ได้รับทราบความเป็นมา
“มิคิดเลยว่านางจะเป็นผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์!”
“ในประวัติศาสตร์ดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า เคยปรากฏผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์แค่คนเดียวเท่านั้น…และนั่นก็คือผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ลำดับที่ 2 ในยุคใต้เท้าเซียนกระบี่ฟงชิงหยาง!”
“ว่ากันว่าผู้สืบทอดความลับสวรรค์ยามนั้น ใช้เวทย์คำสาปสังหาร ฆ่าคนไร้ร่องรอยพันลี้! ที่สำคัญที่สุดก็คือแม้พลังฝึกปรือมันจะมีเพียงเซียนสวรรค์ 6 เปลี่ยน แต่สามารถใช้เวทย์คำสาปสังหารนั่นฆ่าคนขอบเขตเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนได้!”
“ในยุคนั้นผู้ฝึกตนที่พลังฝึกปรือมิถึงเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยนล้วนหวาดกลัวมันนัก…เพราะหากผู้สืบทอดความลับสวรรค์ยุคนั้นคิดฆ่าคนขึ้นมา พวกมันก็จนปัญญาต่อต้าน!”
“ยังดีที่ผู้สืบทอดความลับสวรรค์รุ่นนั้นมิอาจทะลวงถึงเซียนสวรรค์ 6 เปลี่ยนได้ชั่วชีวิต…หาไม่แล้วหากมันทะลวงถึงเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนขึ้นมา เกรงว่าคงมีอายุขัยไร้จำกัด หากไม่ตกตายไปเสียก่อนพลังฝึกปรือวันหนึ่งย่อมทะลวงถึงเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยน 9 เปลี่ยน กระทั่งครึ่งก้าวเซียนอมตะ! ถึงตอนนั้นทั้งแดนดินยังจะมีผู้ใดจะรับมือมันได้!!”
……
หลังได้รับทราบถึงความหมายของผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์ คนในดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าภูมิภาคเบื้องบนก็ตกใจอย่างหนัก
ที่แท้ในแดนดินเคยปรากฏผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์มาแล้ว!
พิฆาตจากไกลห่างนับพันลี้ ไม่มีผู้ใดแลเห็น!
นี่มันพลังสังหารอันใด?
“ไม่คิดเลยว่าหลังจากวันเวลาผ่านพ้นไปนานปี จะปรากฏผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์ขึ้นอีกครั้งในแดนดิน…และมองจากการที่นางสังหารผู้นำลัทธิชะตาฟ้าที่มีพลังฝึกปรือเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยนจากระยะไกลได้ เผยให้รู้ว่าตอนนี้พลังฝึกปรือของนางสมควรบรรลุถึงเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนแล้วเป็นอย่างน้อย!”
“แม่นางที่บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์ผู้นี้ ช่างน่ากลัวกว่าผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์ในกาลก่อนนัก…”
“นั่นสิ ต้องทราบด้วยว่าผู้นำลัทธิชะตาฟ้ามิใช่ชนชั้นเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยนธรรมดา แต่พลังฝีมือของมันยังรั้งอยู่ในอันดับที่ 10 ของรายนามยอดเซียน…ผู้สืบทอดความลับสวรรค์คนนี้ฆ่ามันได้ เช่นนั้นก็รับอันดับในรายนามยอดเซียนของมันไปแล้ว!”
“ไฉนสตรีของ 7 ทวาราเที่ยงแท้แต่ละคนถึงได้น่ากลัวกันขนาดนี้เล่า?”
“นั่นสิ 2 คนแรกว่าน่ากลัวแล้ว แม่นางผู้สืบทอดนามความลับสวรรค์คนนี้กลับน่ากลัวยิ่งกว่า! ด้วยพลังฝึกปรือของนางที่คาดว่าสมควรอยู่ในขอบเขตเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนเป็นอย่างต่ำ ขอเพียงมีเวลาไม่ช้าก็เร็วนางย่อมสามารถทะลวงถึงเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยน 9 เปลี่ยน กระทั่งครึ่งก้าวเซียนอมตะได้แน่!”
“ใช่ กล่าวได้ว่าทายาทของ 7 ทวาราเที่ยงแท้รุ่นนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ…ถึงตอนนั้นนางอยากให้ผู้ใดตกตาย คนผู้นั้นก็ไม่อาจไม่ตกตาย!”
“บ้าไปแล้ว! โลกนี้ไฉนมีพลังสังหารน่ากลัวขนาดนี้ได้? คำสาบสังหาร…ช่างเป็นเวทย์ท้าทายสวรรค์นัก!”
……
ทั่วภูมิภาคเบื้องบนดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า ล้วนกระหึ่มไปด้วยบทสนทนาถึงผู้สืบทอดความลับสวรรค์ลำดับ 2 ที่คาดกันว่าน่าจะเป็นผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์! คราวนี้นับว่านางขู่ขวัญคนทั้งดินแดนแล้วจริงๆ…
ซ้ำร้ายผู้บ่มเพาะเต๋าท้าทายสวรรค์คนนี้ยังมีชีวิตไร้สิ้นสุด
แค่ได้ยินก็ทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ปลอดภัยแล้ว!
“พวกเราไม่ต้องกลัวหรอก พวกเราเคยไปรุกราน 7 ทวาราเที่ยงแท้ที่ไหนกัน! ที่ต้องนอนไม่หลับสมควรเป็นพวก 3 ลัทธิมากกว่า…”
พอนึกขึ้นได้ว่าตัวเองไร้ความบาดหมางกกับ 7 ทวาราเที่ยงแท้ คนที่หวาดกลัวว่าตัวเองจะตายไม่รู้ตัวก็พอได้โล่งใจขึ้นมาบ้าง
ในขณะที่พวกมันบังเกิดความโล่งใจ แววตาก็ยังเผยอาลัยให้คนของ 3 ลัทธิ…
สุดท้ายแล้ว 7 ทวาราเที่ยงแท้กับ 3 ลัทธิก็มีความแค้นกันมานานปี คงยากจะสิ้นสุดลงง่ายๆ
“การลงมือของผู้สืบทอดความลับสวรรค์ครั้งนี้…เกรงว่าผู้นำลัทธิชะตาฟ้าคงเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น…”
“ข้าก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน วิธีการลงมือของนางตอนนี้อาจไม่สามารถคุกคามเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนของ 3 ลัทธิได้…แต่พวกตัวตนต่ำกว่าเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนคงมีหนาวๆร้อนๆกันบ้าง เพราะนางอาศัยห้วงคิดเดียวในการฆ่าคน!”
“ช่างน่ากลัวนัก…คิดไปแล้วข้าสยองไม่หายจริงๆ”
……
คนส่วนใหญ่ในภูมิภาคเบื้องบนรู้สึกกันไปว่า…
หลังผู้สืบทอดความลับสวรรค์ของ 7 ทวาราเที่ยงแท้รุ่นนี้ลงมือสังหารผู้นำลัทธิชะตาฟ้าแล้ว ต่อไปไม่พ้นกำหนดเป้าหมายเป็นตัวตนระดับสูงของ 3 ลัทธิต่อทีละคน
ทว่าไม่นานก็มีเสียงเห็นต่างออกมา
“7 ทวาราเที่ยงแท้ปรากฏตัวออกมาในเวลานี้ ทั้งยังสังหารยอดฝีมือของลัทธิชะตาฟ้ากับลัทธิอารามทมิฬ…หรือพวกมันไม่คิดถึงเผ่าพันธุ์มนุษย์เราเลย! ปีศาจรุกรานมาถึงภูมิภาคเบื้องล่างแล้ว พวกมันยังอาจจะขึ้นมาภูมิภาคเบื้องบนตอนไหนก็ได้!!”
วาจาดังกล่าว เริ่มดังไปทุกที่
แน่นอนว่ายังมีหลายคนไม่เห็นด้วย
“เท่าที่ข้ารู้ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ไม่ทราบคน 3 ลัทธิเข่นฆ่าคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ไปแล้วเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่…ตอนนี้พอคน 7 ทวาราเที่ยงแท้มีกำลังกล้าแข็งปรากฏตัวออกมา หรือจะไม่ให้ฆ่าคนล้างแค้น?”
“มิผิด! กรรมใดใครก่อกรรมนั้นคืนสนอง! หนี้เลือดทั้งความแค้นฆ่าล้างระหว่าง 3 ลัทธิกับ 7 ทวาราเที่ยงแท้นับว่าไร้สิ้นสุดแล้วจริงๆ…ลองมีความแค้นกันมานานปีแบบนี้ คำมนุษย์ธรรมหรือเห็นแก่ส่วนรวมใดๆล้วนไม่มีความหมายหรอก”
……
แม้จะมีเสียงเห็นต่างไม่น้อย แต่ก็ถูกความเห็นของคนหมู่มากปิดกลบ
หลายคนนั้นเข้าข้าง 7 ทวาราเที่ยงแท้ บ้างก็ต่อต้านไม่เห็นด้วย
“คนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้อาฆาตเกินไป…ในช่วงเวลาที่เผ่าปีศาจอาจบุกขึ้นมาได้ทุกเมื่อ ยังจะมาฆ่ากันเองอยู่อีก!”
“ตอนนี้ผู้คนทั้งแดนดินล้วนตกอยู่ในความเสี่ยงทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นความแค้นยิ่งใหญ่อันใด ก็สมควรละวางไปก่อน เพียงให้เรื่องรับมือเผ่าปีศาจลุล่วงไปได้ด้วยดี…หลังจากนั้นจะฆ่าเท่าไหร่ก็ฆ่าไปเถอะ”
“ตอนแรกข้าก็เห็นใจทั้งเข้าใจ 7 ทวาราเที่ยงแท้นะ…แต่ฟังไปฟังมาแล้วข้ากลัวว่านี่จะเป็นการบ่อนทำลายมนุษย์ชาติเราจริงๆ…”
……
แต่ด้วยเพราะฉุกคิดได้ว่าตัวเองอาจตกตายเพราะปีศาจ หลายคนจึงเริ่มหันไปต่อต้านการกระทำของ 7 ทวาราเที่ยงแท้! ไม่นานก็บังเกิดอุปทานหมู่ พาลให้คนทั้งแดนดินคิดว่า 7 ทวาราเที่ยงแท้ทำเกินไป!!
แต่ความเห็นของพวกมันจะสำคัญหรือแล้วใช่เป็นอย่างที่พวกมันคิดจริงๆหรือไม่?
ณ ภาคเหนือ แนวเทือกเขาอันมีหิมะตกตลอดทั้งปี…
บนยอดเขาลูกหนึ่งปรากฏร่างชรา คุกเข่าลงหน้าหลุมฝังศพที่บริเวณป้ายหลุมศพไร้นามหลุมหนึ่ง…
“ท่านพี่…ผ่านไปกว่า 300 ปี ในที่สุดผู้นำลัทธิชะตาฟ้านั่นก็ตกตายแล้ว! ข้ามันไม่เอาไหนไม่อาจล้างแค้นให้ท่านได้ด้วยตัวเอง…อย่างไรก็ตามคนที่ล้างแค้นให้ท่านก็คือศิษย์ปิดสำนักของข้า ยังเป็นผู้สืบทอดความลับสวรรค์ของพวกเรา!!”
“จากนี้ไปขอให้ท่านพักผ่อนอย่างสงบเถอะ…”
ชายชราที่คุกเข่าหน้าหลุมศพ กล่าวพึมพำเบาๆสักพักก็โขกศีรษะคารวะหลุมศพ
ชายชราคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น มันคือผู้เฒ่าพยากรณ์ ผู้สืบทอดความลับสวรรค์รุ่นก่อน
300 ปีที่แล้ว 7 ทวาราเที่ยงแท้มีผู้สืบทอดความลับสวรรค์ 2 คน
นอกจากตัวผู้เฒ่าพยากรณ์แล้ว ยังมีพี่ชายของผู้เฒ่าพยากรณ์อีกคน
ตอนนั้นศิษย์ของลัทธิชะตาฟ้าบังเอิญได้เบาะแสของพวกมันพี่น้อง ก่อนจะนำกำลังคนมาไล่ล่าสังหารทั้งคู่ด้วยตัวเอง
ภายใต้การปกป้องจากพี่ชาย ทำให้ผู้เฒ่าพยากรณ์สามารถรอดพ้นมาได้
ส่วนพี่ชายของผู้เฒ่าพยากรณ์นั้น ถูกศิษย์ลัทธิชะตาฟ้าคนนั้นจับตัวกลับไปทรมานกลางเมืองอยู่ 10 วัน 10 คืนก่อนที่จะตกตาย
และเหตุผลที่ศิษย์ลัทธิชะตาฟ้ากระทำเช่นนั้นก็เพราะคิดบีบคั้นให้ผู้เฒ่าพยากรณ์ปรากฏตัว
ฉากเรื่องราวในวันนั้นผู้เฒ่าพยากรณ์ยังจดจำได้ชัดเจนในใจ ยังราวกับเกิดขึ้นเมื่อวาน!
ตอนที่เห็นพี่ชายถูกทรมาน มันรู้สึกเสมือนอยู่ไม่สู้ตาย!
มันกระทั่งคิดปรากฏตัวออกไปให้คนลัทธิชะตาฟ้าจบความทรมานนั้นเสีย เพื่อที่จะให้พี่ชายของมันได้พ้นผ่านความทรมาน
แต่สุดท้ายมันก็ระงับตัวเองเอาไว้
เพราะมันมีความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ ไม่เพียงแบกนามผู้สืบทอดความลับสวรรค์ไว้บนบ่า ยังมีมรดกอื่นๆของ 7 ทวาราเที่ยงแท้
ตอนนั้นหากมันปรากฏตัวออกไป ก็ล้วนมีแต่ต้องตกตายกันทั้งคู่ มรดกใดๆของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ก็คงต้องถูกกลบฝังไปพร้อมกับพวกมันด้วย
เพราะตอนนั้นทั้งคู่ยังไม่ได้เฟ้นหาผู้สืบทอด หรือสร้างมรดกสถานอะไรเอาไว้
“ฮ่าๆๆๆๆ…!!!”
ทันใดนั้นผู้เฒ่าพยากรณ์พลันระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น เสียงหัวเราะนี้ช่างปลอดโปร่งนัก ราวกับได้ปลดเปลื้องความคับข้องใจทั้งมวล
ศิษย์ลัทธิชะตาฟ้าที่ทรมานพี่ชายมันอยู่ 10 วัน 10 คืนอย่างไร้มนุษย์ธรรมในวันนั้น ก็คือผู้นำลัทธิชะตาฟ้าในวันนี้! และมันก็ได้พบพานความเจ็บปวดแสนสาหัสก่อนจะตกตายไปเพราะเวทย์คำสาบสังหาร ของผู้สืบทอดนามความลับสวรรค์คนปัจจุบัน…
ในอดีตนั้น พอได้เห็นว่าศัตรูก้าวหน้าจนมีฐานะยิ่งใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็ได้เป็นถึงผู้นำลัทธิชะตาฟ้า ผู้เฒ่าพยากรณ์ก็เริ่มท้อใจ ความหวังในการล้างแค้นให้พี่น้องเริ่มจางลงเรื่อยๆ
ไม่ทราบมีกี่คืนที่ผู้เฒ่าพยากรณ์ต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายจากความสิ้นหวัง
ทว่าตอนนี้ศิษย์ปิดสำนักของมัน ผู้สืบทอดความลับสวรรค์ต่อจากมันและพี่ชาย ได้ลงมือฆ่าผู้นำลัทธิชะตาฟ้าล้างแค้นให้พี่ชายสำเร็จแล้ว!
จะให้มันไม่ตื่นเต้นยินดีได้อย่างไรไหว!!
ไม่เห็นแก่ส่วนรวม?
“หึ! พวกโง่งมนั่นกล้าพูดกันได้ว่าพวกเราไม่เห็นแก่ส่วนรวม…!!”
ไม่ทราบตั้งแต่เมื่อไหร่ปรากฏเงาร่างบางหนึ่งวูบลงจากฟ้ามาหยุดหลังผู้เฒ่าพยากรณ์ไม่ไกล
เป็นสตรีงดงามนางหนึ่ง
ยังเป็นผู้สืบทอด ทวาราเที่ยงแท้ลำดับ 7 ธุลีแดงรุ่นก่อน อาจารย์ของหานเฉวี่ยไน่!
“หากไม่ใช่เพราะเผ่าปีศาจอาจจะบุกขึ้นมาได้ทุกเวลา ป่านนี้ไอพวก 3 ลัทธิได้ถูกพวกเด็กๆละเลงเลือดไปแล้ว! พวกมันก็ช่างโง่เขลากันนักที่ไม่รู้ว่ายามนี้ที่คนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้เราเข่นฆ่าไป ก็มีแต่พวกที่มีความแค้นในช่วงพันปีก่อนหน้านี้เท่านั้น!”
ความแค้นในช่วงพันปีก่อนหน้า หมายถึงผู้ที่เข่นฆ่าสังหารคนของทวาราเที่ยงแท้ในช่วงเวลา 1,000 ก่อนหน้านี้!
กล่าวได้ว่าคนของ 3 ลัทธิที่ถูกเหล่าผู้สืบทอดของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ฆ่าในช่วงนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่เคยเข่นฆ่าคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ในช่วงเวลา 1,000 ปีที่ผ่านมา!
