WSSTH – สงครามจักรพรรดิทะยานสวรรค์ - ตอนที่ 2584
ตอนที่ 2,584 : ยอดสมบัติสวรรค์ป้องกันวิญญาณ?
เป็นดั่งที่ไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินคาดไว้
การลงมือด้วยกระบี่เซียนอมตะของต้วนหลิงเทียนแม้จะทรงพลัง แต่ยังไม่รุนแรงมากพอจะฆ่ามันให้ตายได้! หลังทำลายกระบวนท่าจู่โจมทั้งฝ่าม่านพลังป้องกันดั่งกำแพงหนา ก็เพียงซัดทำร้ายมันให้บาดเจ็บหนักเท่านั้น..
“อั๊คค!”
ไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินหลังถูกพลังจากค่ายกลกระบี่ซัด สีหน้ามันก็ซีดลงอย่างหนัก ปากกระอักโลหิตออกมาคำใหญ่
เดิมสิ่งที่ไป่ฟูฉางหนุ่มคิดไว้…
ตอนนี้มันสมควรต้องมีความสุข เพราะมันรอดมาได้…
แต่ตอนนี้มันกลับไม่มีความสุขเลย!
นั่นเพราะต้วนหลิงเทียนไม่ได้ถูกพลังวิญญาณของมันทำร้ายจนตายอย่างที่หวังเอาไว้…
“ไม่จริง…เป็นไปไม่ได้…มันจะเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง!?”
ไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินได้แต่มองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาทำราวกับเห็นผีกลางวันแสกๆ “เจ้า…เจ้ามันก็แค่เซียนอมตะสวรรค์จันทร์แดงกระจ้อยร่อย แล้วเจ้าจะรอดชีวิตจากพลังวิญญาณของข้าได้ยังไง…เป็นไปไม่ได้!”
และตอนนี้ไม่ใช่แค่ไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินเท่านั้นที่มองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาทำราวกับเห็นผีกลางวันแสกๆ กระทั่งไป่ฟูฉางในรูปลักษณ์ชายวัยกลางคนของทัพมังกรเงินก็มองต้วนหลิงเทียนอย่างเลอะเลือน
ตอนแรกที่เห็นไป่ฟูฉางหนุ่มใช้พลังวิญญาณจู่โจมออกไป มันก็คิดว่าต้วนหลิงเทียนต้องตายแน่ๆ
‘มัน…ไฉนยังรอดมาได้…มันก็แค่เซียนอมตะสวรรค์จันทร์แดงที่พึ่งขึ้นมาหลิงหลัวเทียนมิใช่หรือไร?’
เรียกว่าตอนนี้ยิ่งมองไป่ฟูฉางวัยกลางคนก็ยิ่งไม่เข้าใจ สีหน้าแววตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อทั้งตกใจ
เหล่าสือฟูฉางทั้ง 8 ก็ได้แต่หันหน้ามองกันตาลอย
“นี่มัน…เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?”
“มันพึ่งขึ้นสวรรค์มาหยกๆ ไฉนรอดจากพลังวิญญาณของไป่ฟูฉางได้…มันทำได้อย่างไรกัน!?”
“ช่าง…เหลือเชื่อนัก!”
“เมื่อครู่ตอนที่ไป่ฟูฉางบอกว่าจะใช้ใช้การโจมตีวิญญาณจัดการมัน ข้าก็พึ่งจะมาฉุกคิดเรื่องนี้ได้…แต่มาตอนนี้ช่างโชคดีนักที่ข้าไม่ทันนึกถึงเรื่องนี้แต่แรก ไม่งั้นข้าได้ตายแน่!”
…
ตอนนี้เหล่าสือฟูฉางทั้ง 8 ต่างอื้ออึงสับสนกันนัก
“มัน…มันทำได้ยังไง…มันไฉนรับการโจมตีทางวิญญาณของไป่ฟูฉางได้ โดยที่ไม่เป็นอะไรเลยแบบนั้น!?”
หวังเวยที่มองต้วนหลิงเทียนอยู่ อดไม่ได้ที่จะเผยความหวาดกลัวให้เห็นเต็มใบหน้า
เพราะมันเองก็พึ่งจะมาคิดถึงเรื่องใช้พลังวิญญาณฆ่าต้วนหลิงเทียนได้เมื่อครู่เช่นกัน
ตอนนี้พอย้อนนึกดูแล้ว หากมันใช้พลังวิญญาณเล่นงานต้วนหลิงเทียนตั้งแต่แรกขึ้นมา มันต้องเพาะสร้างความแค้นที่ต้องตายกันไปข้างกับต้วนหลิงเทียนแน่นอน…
และดูจากพลังฝีมือของต้วนหลิงเทียนตอนนี้ ต่อให้เป็นไปฟูฉางทั้ง 2 ก็ไม่น่าจะขวางต้วนหลิงเทียนไม่ให้ฆ่ามันได้!
“เว้นเสียแต่…เจ้าจักมียอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณ!”
ตอนนี้เองไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินคล้ายนึกอะไรได้ออก มันอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ ใบหน้ายังซีดลงอย่างหนัก
พอนึกขึ้นมาได้ ใจมันก็เชื่อไปทันที!
เซียนอมตะสวรรค์จันทร์แดง หากไม่มียอดสมบัติสวรรค์ป้องกันวิญญาณ ย่อมเป็นไปไม่ได้เลยที่จะต้านทานพลังวิญญาณของมันได้!
“ยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณ!?”
ด้านไป่ฟูฉางอีกคนของทัพมังกรเงินก็อดหรี่ตาลงไม่ได้ ในใจยังตกตะลึงนัก “ดูเหมือนว่า…จะเป็นแบบนั้นจริงๆ!”
“ไฉนข้าถึงไม่ทันคิดนะ?”
“ถูกแล้ว! มันพึ่งจะขึ้นมายังหลิงหลัวเทียนของเราหมาดๆ หากไม่ใช่เพราะมียอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณ ไหนเลยจะรอดจากการโจมตีด้วยพลังวิญญาณของไป่ฟูฉางเราได้?”
“หากมันมียอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณจริงๆ…ก็ปิดจุดอ่อนเรื่องพลังฝึกปรือต้อยต่ำของมันได้ทันที!”
…
จังหวะนี้ด้านสือฟูฉางทั้ง 8 ของทัพมังกรเงินเองก็คิดว่าต้วนหลิงเทียนมียอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณจริงๆ
ไม่งั้นก็ไม่มีทางไหนจะสามารถอธิบายเรื่องราวตรงหน้าได้เลย
“ยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณ…เป็นยอดสมบัติสวรรค์ประเภทที่หายากที่สุดในบรรดายอดสมบัติสวรรค์ชนิดต่างๆ…มูลค่าของยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณระดับต่ำ ยังเท่ายอดสมัติสวรรค์ประเภทศาสตราระดับกลางด้วยซ้ำ!”
“ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย…มันมียอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณจริงๆ!”
“ถึงยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณที่มันมีจะเป็นระดับต่ำ…แต่อย่างน้อยๆก็สามารถป้องกันพลังวิญญาณภายใต้ขอบเขตจินเซียนได้หมดจด ถึงจะป้องกันพลังวิญญาณของขอบเขตจินเซียนขึ้นไปไม่ได้ก็ตาม”
“ข้าคิดว่ายอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณของมันก็สมควรเป็นระดับต่ำนี่ล่ะ…เพราะอย่างไรยอดสมบัติสวรรค์ประเภทนี้ก็หายากที่สุด อาศัยผู้ที่พึ่งขึ้นมาจากระนาบโลกียะจะไปมีได้อย่างไร…”
“ข้าว่านั่นมันก็ไม่แน่นักหรอก…เจ้าไม่เห็นวรยุทธ์อมตะทั้งเวทย์พลังมันรึไร! บางทีมันอาจจะมีโชควาสนาไปพบขุมทรัพย์อะไรเข้า เผลอๆอาจได้มาพร้อมๆกับเวทย์พลังทั้งวรยุทธ์อมตะที่มันใช้อยู่ด้วยซ้ำ!”
“เช่นนั้นหมายความว่า…บางทีระดับยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณที่มันมี อาจจะไม่ใช่ระดับต่ำงั้นสิ?”
…
พอเหล่าสือฟูฉางทั้ง 8 คุยกันถึงตรงนี้ สายตาที่ใช้มองต้วนหลิงเทียนก็เปลี่ยนไปเป็นอิจฉาทั้งริษยาทันที กระทั่งยังเจือไปด้วยความเกลียดชังประการหนึ่ง
ลึกลงไปในแววตาของบางคนอย่างหวังเวยก็เผยให้เห็นความโลภอันลึกล้ำ!
“ข้าให้โอกาสเจ้าแล้ว…”
มองไปยังไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินที่กำลังตื่นตระหนกเสียขวัญ สีหน้าต้วนหลิงเทียนยังคงสงบราบเรียบ หากแต่ในแววตากลับเผยจิตสังหารเยียบเย็นราวกับพร้อมจะกลืนกินเลือดเนื้อผู้คน…
“เจ้า…เจ้าฆ่าข้าไม่ได้…เจ้าไม่อาจฆ่าข้าได้ ข้าคือไป่ฟูฉางแห่งกองทัพมังกรเงิน หากเจ้ากล้าฆ่าข้าก็เหมือนกับหาเรื่องกองทัพมังกรเงิน!”
เมื่อเห็นจิตสังหารในแววตาต้วนหลิงเทียน ไป่ฟูฉางหนุ่มก็เปลี่ยนสีไปใหญ่หลวง ร่างยั่งเริ่มสั่นเทิ้มขึ้นมาเพราะความหวาดกลัว
อย่าว่าแต่ตอนนี้ที่มันบาดเจ็บสาหัสเลย…
ถึงมันจะไม่บาดเจ็บและอยู่ในสภาพสมบูรณ์ แต่เมื่อไร้ซึ่งยอดสมับติสวรรค์แบบนี้ มันก็สู้อีกฝ่ายไม่ได้แล้ว
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้อีกฝ่ายยังมีอาวุธในมือ!
แค่รับการโจมตีของอีกฝ่ายได้โดยไม่ตายสักครั้ง ก็ยากเต็มกลืน!
หากอีกฝ่ายลงมือซ้ำมันตายแน่!
“กองทัพมังกรเงิน?”
ได้ยินคำไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินต้วนหลิงเทียนคลี่ยิ้มบางๆ “หรือทัพมังกรเงินของเจ้าอนุญาตให้คนในกองทัพฆ่าคนอื่นได้ แต่ห้ามคนอื่นตอบโต้เข่นฆ่าคนในกองทัพ?”
“ก็อย่างที่พูดไป…ข้าให้โอกาสเจ้าแล้ว…”
พูดถึงประโยคท้ายสายตาต้วนหลิงเทียนก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา ทันใดนั้นทั่วร่างพลันปรากฏรังสีกระบี่ผุดโผล่ออกมานับพันอีกครั้ง!
“อย่า…!!”
เมื่อสัมผัสได้ถึงจิตสังหารของต้วนหลิงเทียน ไป่ฟูฉางวัยกลางคนก็คิดลงมือเพื่อช่วยเหลือไป่ฟูฉางหนุ่มอย่างไม่ทันรู้ตัว
“วันนี้ข้าจะฆ่ามันแค่คนเดียว…หากใครอยากช่วยและตายไปกับมันก็เชิญ!”
ไป่ฟูฉางในรูปลักษณ์ชายวัยกลางคนที่คิดจะขยับลงมือช่วยเหลือสหายพลันชะงักร่างลงทันใด ก่อนที่จะมองไปยังต้วนหลิงเทียนด้วยรอยยิ้มแหยๆ
ด้านสือฟูฉางทั้ง 8 ของทัพมังกรเงินก็แน่นิ่งไปราวร่างของพวกมันถูกแช่แข็ง!
ฟั่ฟ! ฟั่ฟ! ฟั่ฟ! ฟั่ฟ! ฟั่ฟ!
…
เสียงกระบี่หอนกรีดฟ้าดังขึ้นถี่ยิบอีกครา เป็นค่ายกลกระบี่ของต้วนหลิงเทียนเข่นฆ่าสังหารไปทางไป่ฟูฉางหนุ่มที่บาดเจ็บสาหัส ก่อนจะสับสะบั้นป่นร่างมันจนอันตรธานหายไปในอากาศ…
เซียนอมตะสวรรค์จันทร์ม่วง จุดสูงสุดของขอบเขตเซียนอมตะสวรรค์ ตกตายไปทั้งอย่างนั้น!
หมับ!
หลังฆ่าไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงิน ต้วนหลิงเทียนก็ยกมือขึ้นคว้าแหวนพื้นที่ของอีกฝ่ายมาคลึงเล่นด้วยรอยยิ้ม “นับว่าช่วยประหยัดเวลาในการหาแหวนใช้จริงๆ…”
สิ่งของใดๆในระนาบลียะนั้น ไม่อาจนำขึ้นมาในระนาบเทวโลกได้
อย่างไรก็ตามในระนาบเทวโลก็มีสิ่งประดิษฐ์อย่างแหวนพื้นที่ใช้เช่นกัน
ในระนาบเทวโลกที่หายากก็คือยอดสมบัติสวรรค์ทั้งหลาย สำหรับแหวนพื้นที่นั้นไม่ว่าใครในระนาบเทวโลก ขอเพียงมีทรัพย์สินเล็กน้อยก็หาซื้อได้ไม่ยาก
ส่วนยอดสมบัติสวรรค์ประเภทศาสตรานั้น เว้นแต่จะเป็นผู้ที่เข้มแข็งจริงๆ หรือมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง หาไม่แล้วผู้ที่จะหยิบศาสตราเซียนอมตะออกมาใช้แบบนี้ก็มีแต่จินเซียนเท่านั้น
ส่วนไป่ฟูฉางทั้ง 2 ของกองทัพมังกรเงิน แม้พลังฝึกปรือจะอยู่ในขอบเขตเซียนอมตะสวรรค์จันทร์ม่วง แต่เพราะมีภูมิหลังจึงกล้าชักออกมาใช้
ภูมิหลังของพวกมันก็คือกองทัพมังกรเงินของเมืองเฉวี่ยโยว
ฟุ่บ!
หลังเข่นฆ่าไป่ฟูฉางหนุ่มแห่งทัพมังกรเงินและริบแหวนพื้นที่มันมาแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็สวมแหวนและเก็บศาสตราเซียนอมตะทั้ง 2 เล่มที่พึ่งได้มาลงแหวน ก่อนจะเหินร่างจากไปทันที
เพียงชั่วพริบตาแผ่นหลังของเขาก็หายไปจากสายตาคนของทัพมังกรเงินทั้ง 9…
“ท่านไป่ฟูฉาง…พวกเราจะปล่อยมันไปเช่นนี้หรือ?”
หลังจากที่ต้วนหลิงเทียนจากไปแล้ว หวังเวยพลันหันไปมองไป่ฟูฉางที่เหลือพลางกล่าว “หากเรื่องในวันนี้แพร่ออกไป…พวกเราจะเอาหน้ากองทัพมังกรเงินไปไว้ที่ใด?”
“เซียนอมตะสวรรค์หน้าใหม่ที่พึ่งขึ้นมายังหลิงหลัวเทียน หลังฆ่าไป่ฟูฉางของทัพมังกรเงินเรา กลับจากไปอย่างไร้เรื่องราว…หากเรื่องนี้ล่งรู้ถึงหูพวกทัพมังกรดำขึ้นมา พวกมันไม่พ้นหัวเราะเยาะทัพมังกรเงินของพวกเราแน่!”
วาจาท้ายประโยคของหวังเวยเผยความไม่พอใจออกมาให้เห็นชัด
แน่นอนว่าความไม่พอใจที่เผยออก…ราวกับมันคิดถึงกองทัพมังกรเงินของมันนั้น ไม่ใช่เพราะมันคิดแบบนั้นจริงๆ! แต่เพราะมันอยากล้างแค้นให้ตัวเองเท่านั้น!!
เพราะสุดท้ายแล้วต้วนหลิงเทียนก็ทำลายแขนกับขาของมันไปอย่างละข้าง!
“หึ! อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ ว่าเจ้าคิดอาศัยทัพมังกรเงินล้างแค้นส่วนตัว!!”
ในฐานะไป่ฟูฉางของทัพมังกรเงิน ชายวัยกลางคนไหนเลยจะเป็นตะเกียงประหยัดน้ำมัน พอได้ยินมันก็หันไปมองกล่าวกับหวังเวยเสียงเย็น ทำให้หวังเวยรีบก้มหน้าลงไปอย่างแตกตื่นทันที
“ท่านไป่ฟูฉาง ที่หวังเวยอยากแก้แค้นก็ใช่…แต่เรื่องที่หวังเวยพูดก็ไม่ใช่ไร้เหตุผล”
ตอนนี้เองสือฟูฉางของทัพมังกรเงินคนหนึ่ง คลี่ยิ้มเจื่อนๆกล่าวว่า “หากเรื่องในวันนี้แพร่ออกไป…กองทัพมังกรเงินของพวกเราได้ขายขี้หน้าผู้คนครั้งใหญ่แน่!”
“ในฐานะที่เป็นคนของทัพมังกรเงิน แน่นอนว่าพวกเราในที่นี้คงไม่มีใครพูดออกไปให้ขายหน้า…แต่มีเซียนอมตะสวรรค์หน้าใหม่ไม่น้อยที่เห็นเหตุการณ์ในวันนี้ หากพวกมันเล่าออกไป พวกเราก็ไม่พ้นต้องเสียหน้าครั้งใหญ่…”
สิ้นคำกล่าวของสือฟูฉางคนนั้น สือฟูฉางที่เหลือก็พยักหน้าเห็นด้วย
“เรื่องนี้ข้าก็รู้…เอาล่ะ! ข้าจะรีบกลับไปหารือกับท่านเชียนฟูฉ่างเป็นการส่วนตัวเดี๋ยวนี้!”
กล่าวจบคำ ไป่ฟูฉางในรูปลักษณ์ชายวัยกลางคนก็วูบร่างจากไปทันที
