WSSTH – สงครามจักรพรรดิทะยานสวรรค์ - ตอนที่ 3158
ตอนที่ 3158
“อะ…”
ฉากเรื่องราวที่อุบัติขึ้นในเวลาชั่วพริบตาเบื้องหน้า ทำให้เหล่าศิษย์ฝ่ายในทั้ง 6 ของคฤหาสน์หั่วหลีอื้ออึงจนยากจะดึงสติได้อยู่นาน
เนื่องเพราะฉากดังกล่าวมันน่าทึ่งเกินไป
ต้วนหลิงเทียนไม่เพียงทำลายกระบวนท่าของถานหยวนกับโม่ผิงจื่อ ยังทำร้ายถานหยวนกระทั่งเกือบพรากหนึ่งชีวิตของโม่ผิงจื่อไปแล้ว…
ยิ่งไปกว่านั้นไม่ว่าใครที่ชมดูอยู่ก็บอกได้ทันที ว่าหากไม่ใช่เพราะความเมตตาของต้วนหลิงเทียน โม่ผิงจื่อคงไม่มีลมหายใจอยู่แล้ว
ในเวลาเดียวกับที่เหล่าศิษย์ฝ่ายในทั้ง 6 ของคฤหาสน์หั่วหลีกำลังตกตะลึงอึ้งค้างนั้นเอง…
“ระวัง!!”
เสียงตะโกนถานหยวนโพล่งดังมาแต่ไกลแถมกึกก้องสนั่นปานฟ้าร้อง! ทำให้หูศิษย์คฤหาสน์หั่วหลีทั้ง 6 แทบหนวก!!
อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยินถ้อยคำวาจา ใจพวกมันก็สะท้านไปทันใด
และวินาทีต่อมา พวกมันไม่ทันได้ตอบสนองอะไร เบื้องหน้าก็ปรากฏประกายแสงสีเทาสว่างวาบขึ้น จากนั้นแผ่นอกของพวกมันก็รู้สึกเสมือนมีความเยียบเย็นจับใจพาดทับ!
พอก้มลงไปมองดู ก็พบว่าบัดนี้ชุดคลุมทั้งเสื้อบริเวณอก กลับขาดเปิดเป็นร่อง! เนื้อพวกมันยังประหนึ่งถูกคว้านหายไป เป็นแถบ โลหิตพุ่งทะลักออกมาอย่างสยดสยอง!!
แต่ถึงโลหิตจะพุ่งทะลักชวนสยอง ก็ยังเป็นแค่แผลภายนอกเท่านั้น ไม่ได้ทำร้ายอะไรมากมาย
กล่าวได้ว่าเป็นผู้ลงมือมีเมตตาให้พวกมันมากแล้ว
วูบ!
ในขณะเดียวกันกับที่ทั้ง 6 โดนเล่นงานจนหน้าเสีย ร่างต้วนหลิงเทียนก็วูบหายไปอีกครั้ง หลบดาบสีทองของถานหยวนที่จู่โจมเข้ามาได้อย่างง่ายดาย!
“บัดซบ!”
สีหน้าถานหยวนดูไม่ได้นัก
“ศิษย์พี่ถานพอเถอะ…การโจมตีของมันทรงพลังเกินไป ยิ่งไปกว่านั้นแม้ความเร็วของมันจะด้อยกว่าท่านอยู่บ้าง แต่ความเคลื่อนไหวของมันพิสดารทั้งฉับพลันเกินไป ความเร็วระดับท่าน ไม่ได้มีความหมายอะไรในสายตามันเลย…”
เสียงโม่ผิงจื่อดังขึ้น และเป็นการกล่าวเตือนถานหยวนด้วยความหวังดี
ขณะเดียวกัน มันก็ไม่รอให้ถานหยวนตอบสนองอะไร หันมองไปทางต้วนหลิงเทียนที่พึ่งวูบร่างหลบการโจมตีถานหยวนได้อย่างง่ายดาย พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ต้วนหลิงเทียน เป็นข้าดูเบาเจ้าเกินไปจริงๆ…หวังว่าเจ้าจะช่วงชิงอันดับ 1 มาได้”
กล่าวจบคำ โม่ผิงจื่อก็บดขยี้ป้ายหยกสะสมคะแนน เลือกถอนตัวออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณเดือนนี้
หากไม่ใช่เพราะต้วนหลิงเทียนมีเมตตา มันคงตกตายไปแล้ว
อันที่จริงคำเตือนด้วยความหวังดีที่มันมีให้ถานหยวนนั้น ค่อนข้างแรงเกินไปอยู่บ้าง ทำให้ขณะที่กำลังถูกส่งตัวออกจากแดนสววรรค์ใต้โบราณ โม่ผิงจื่อก็อดไม่ได้ที่จะมองไปยังถานหยวนด้วยสายตาขอขมา
“ต้วนหลิงเทียน ขอบคุณเจ้า!”
“ต้วนหลิงเทียน บุญคุณที่เจ้าไว้ชีวิตข้าครั้งนี้ข้าจะจำไว้ วันหน้าหากมีโอกาสข้าต้องตอบแทนเจ้าแน่นอน!”
“ต้วนหลิงเทียน ขอบคุณเจ้ามากที่ไม่เอาชีวิตข้า”
…
หลังโม่ผิงจื่อทำลายป้ายหยกจนถูกอาคมส่งตัวออกไป เหล่าศิษย์ฝ่ายในทั้ง 6 ที่มัววแต่เหม่อจนไม่ทราบว่าตัวเองโดนอะไรเฉือนอกด้วยซ้ำ ก็ไม่มีหน้าจะอยู่ต่อ เร่งหยิบป้ายหยกออกมาด้วยสีหน้าขมขื่น
อย่างไรก็ตาม ก่อนจะบดขยี้ป้ายหยยก พวกมันก็ไม่ลืมที่จะหันไปกล่าวขอบคุณต้วนหลิงเทียนด้วยความสำนึก
นั่นเพราะหากไม่ใช่เพราะต้วนหลิงเทียนเมตตาปราณี พวกมันจนตกตายก็คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตกตายอย่างไร
หลังกล่าวขอบคุณ พวกมันก็ไม่มีหน้าอยู่ต่อแม้วินาทีเดียว เช่นนั้นจึงบีบป้ายหยกสะสมคะแนนและจากไปทันที
“ความลึกซึ้ง แสงเงา!”
ได้ยินคำเตือนของโม่ผิงจื่อ ถานหยวนที่ฉุนเฉียวก็ค่อยๆสงบสติลง
เมื่อครู่เป็นมันได้รับบาดเจ็บจากการลงมือของต้วนหลิงเทียน จากนั้นต้วนหลิงเทียนก็พุ่งไปเล่นงานศิษย์น้องมันทั้ง 6 โดยที่มันไม่มีปัญญาช่วยเหลือ กระทั่งพอลงมือก็ทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้เลย จึงทำให้มันเดือดดาลจนถูกโทสะเข้าครอบงำอยู่บ้าง
คำเตือนของโม่ผิงจื่อก่อนจะจากไป แม้จะเป็นความจริงแต่ก็ค่อนข้างแรง ทว่าสำหรับมันที่กำลังหัวร้อนนั้น คำแรงๆย่อมไม่ต่างอะไรจากน้ำเย็นราดรดลงหัว พาลให้ตื่นขึ้นโดยสมบูรณ์ จากนั้นมันก็เร่งเร้าพลังใช้ออกด้วยความลึกซึ้งแสงเงาของกฏแห่งทอง เพื่อหลบหนีทันที!
และในขณะที่ถานหยวนปะทุพลังใช้ความลึกซึ้งที่หนุนเสริมความเร็วเป็นหลักของกฏแห่งทอง พร้อมทั้งความลึกซึ้งอื่นๆเพื่อหลบหนีไปนั้นเอง
“ช้าไป!”
เสียงของต้วนหลิงเทียนพลันดังขึ้น จากนั้นร่างถานหยวนที่พึ่งจะเริ่มเคลื่อนไหวก็ชนเข้ากับความว่างเปล่าอย่างจัง จนห้วงอากาศเบื้องหน้าสะเทือนเลือนลั่น ทว่าไม่พังทลายแต่อย่างใด เป็นมันที่หน้าหงายเด้งกลับมา…
“นี่มัน…ความลึกซึ้งกักกันของกฏมิติ!”
รูม่านตาถานหยวนหดแคบลงทันใด
อย่างไรก็ตามแม้ร่างจะเด้งสะท้อนกลับมา แต่มันก็ไม่คิดจะยอมง่ายๆ สองมือพุ่งไปเบื้องหน้า รวมรั้งพลังจู่โจมออกไปเร็วไว!
และคราวนี้การโจมตีของมันไม่ได้เล็งไปยังต้วนหลิงเทียน หากแต่เป็นความว่างเปล่าเบื้องหน้า
มันเองก็รู้ดี
ว่าความลึกซึ้งกักกันของกฏมิตินั้น ถึงแม้จะสามารถผนึกห้วงมิติได้ อย่างไรก็ตามขอเพียงมีพลังมากพอ ก็สามารถทลายห้วงมิติที่ถูกผนึกได้เช่นกัน!
และตอนนี้มันก็ต้องการทำลายห้วงมิติที่ผนึกขังรอบๆของต้วนหลิงเทียน!
วู้มมม!!
วู้มมม!!
…
อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกับที่ถานหยวนรวมรั้งพลังลงมือ ก็อุบัติเปลวเพลิงสีทองลุกโชนขึ้นในความว่างเปล่า
เปลวเพลิงที่อยู่ๆก็อุบัติขึ้นมาท่ามกลางความว่างเปล่า เริ่มแผ่ขยายทั้งแปรสภาพกลับกลายเป็น รูปเหลี่ยมปานเพชรห้อมล้อมร่างถานหยวนเอาไว้ ปานคุกเพชร!
และที่ไฉนมันเป็นรูปเพชร เนื่องเพราะห้วงมิติกักกันของต้วนหลิงเทียน ได้ขึ้นโครงเป็นรูปเพชรนั่นเอง พลังเพลิงสีทองแค่เพียงฉาบเคลือบไปตามห้วงมิติที่ถูกผนึกเท่านั้น!
ที่ไฉนต้วนหลิงเทียนต้องใช้พลังของเพลิงเทพโกกลาหลและทองเทพสุดลี้ลับในลักษณะนี้ เพราะเขารู้ดีว่าอาศัยแค่ความลึกซึ้งกักกันของเขาอย่างเดียว คงยากจะกักตัวถานหยวนเอาไว้ได้…
ตอนนี้พอมีพลังของเพลิงเทพโกกลาหลกกับทองเทพสุดลี้ลับหนุนเสริม แม้จะไม่ได้โดดเด่นเรื่องการป้องกันแม้แต่น้อย แต่ก็อาศัยรุกแทนรับ คอยทำลายพลังกระบวนท่าของถานหยวน จึงสามารถกักขังถานหยวนได้สักพัก
เป็นธรรมดาว่าเมื่อถานหยวนรวมรั้งพลังจู่โจมเข้าใส่ไม่หยุด พลังเพลิงสีทองก็เริ่มอ่อนโทรมลงทุกขณะ และส่อแววจะสลายหายไปได้ทุกเวลา!
ทว่าคิดจะทำให้มันสลายหายไป ก็จำต้องใช้เวลาสักครู่!
สักครู่ที่ว่าก็ราวๆ 3-4 ลมหายใจ
ทว่าสำหรับต้วนหลิงเทียน ขอแค่ครึ่งของครึ่งลมหายใจก็เกินพอแล้ว
ซัว!!
ต้วนหลิงเทียนที่ลอยร่างไม่ไกล พลันสะบัดมือต่างมีดดาบฟันฟาดไปทางถานหยวนที่ถูกกักขัง
ทันใดนั้นเองคมมีดมิติที่วนเวียนรอบมือต้วนหลิงเทียน ก็ปรากฏเพลิงพลังสีทองฉาบเคลือบอีกครา จากนั้นมันก็พุ่งทะยยานตัดฟ้าไปด้วยสภาวะพลังปานจะตัดผ่าได้ทุกสรรพสิ่ง!
แคร่ก!!
เมื่อเผชิญหน้ากับคมมีดมิติที่ฉาบเคลือบเพลิงพลังสีทองอันน่าสะพรึงกลัวอีกครั้ง ถานหยวนไม่คิดสิ่งใดให้มากความ เร่งสะบัดมือเรียกป้ายยหยยกสะสมคะแนนออกมาบีบ ด้วยสีหน้าอัปลักษณ์!
และในเวลาที่คมมีดมิติอันฉาบไปด้วยเพลิงพลังสีทองพุ่งเข่นฆ่าผ่านกรงมิติรูปเพชรสีทองเข้ามา ถานหยวนก็ถูกส่งตัวออกไปพอดี..
เป็นธรรมดาว่าถึงมันจะไม่หลบหนีออกไป ต้วนหลิงเทียนก็ไม่คิดจะฆ่ามันจริงๆ
ครั้งนี้ที่เขามาดักหน้าค่ายคฤหาสน์หั่วหลีทั้งกล่าววาจายยั่วยุท้าทาย ก็เรียกว่าข้ามเส้นผู้อื่นเขาไปแล้ว หากยังเข่นฆ่าศิษย์คฤหาสน์หั่วหลีไม่เลือกหน้าอยู่อีก เกรงว่าสถานการณ์คงเกินจุดถอยกลับ
ถึงตอนนั้นไม่พ้นคฤหาสน์หั่วหลีต้องเคียดแค้นชิงชังเขาจับใจ!
แต่ครั้งนี้ถึงเขาจะไปปิดกั้นท้าทายค่ายคฤหาสน์หั่วหลี รวมถึงกำจัดศิษย์พวกมันไปครึ่งร้อย ทว่าเขาไม่ได้ฆ่าคนของพวกมันแม้แต่คนเดียว เช่นนั้นต่อให้คฤหาสน์หั่วหลีคิดเอาคืน ก็คงไม่ทำอะไรเกินเลย
เป้าหมายของต้วนหลิงเทียนก็มีแค่คะแนนสะสมเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ต้วนหลิงเทียนจึงไม่กังวลเรื่องยั่วยุคฤหาสน์หั่วหลีสักเท่าไหร่ แม้อาจจะเสี่ยงไปบ้าง เขาก็ยินดีแบกรับความเสี่ยงดังกล่าว
เพราะสุดท้ายเขาก็ไม่ได้ฆ่าศิษย์ของคฤหาสน์หั่วหลีสักคน
“ตอนนี้คะแนนข้ามีเท่าไหร่แล้วนะ…”
หลังจัดการถานหวนแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็สะบัดมือเรียกป้ายหยกสะสมคะแนนออกมาทันที จากนั้นพอแผ่สำนึกเทวะลงไปตรวจสอบ ลูกตาเขาก็หดเล็กลงเร็วไว
จากนั้นดวงตาก็เบิกกว้างพลางเปล่งแสงระยิบระยับ ราวดวงดาวกลางฟ้ายามค่ำคืน
…
ณ คฤหาสน์หั่วหลี
บริเวณตำหนักเคลื่อนย้ายตามจุดต่างๆ
โม่ผิงจื่อรวมถึงศิษย์ฝ่ายในทั้ง 6 ที่ถูกจัดการ ก็แยกย้ายกันไปปรากฏตัวตามค่ายกลรับตัวต่างๆในเวลาไล่เลี่ยกัน
“โม่ผิงจื่อ?”
“อะไร!? ศิษย์พี่โม่ผิงจื่อถูกกำจัดงั้นหรือ?!”
…
ทันใดนั้นเหล่าศิษย์และอาวุโสของคฤหาสน์หั่วหลีบริเวณตำหนักเคลื่อนย้ายก็อลหม่านกันยกใหญ่ เมื่อพบว่าโม่ผิงจื่อกับศิษย์ฝ่ายในทั้ง 6 ถูกกำจัดออกมาในเวลาติดๆกัน
วิ้งง!!
และค่ายกลเคลื่อนย้ายรับตัวในตำหนักเคลื่อนย้ายหนึ่งในนั้น ก็ปรากฏร่างหนึ่งถูกส่งกลับมาไล่หลัง…
พอคนผู้นี้ปรากฏตัวออกมา จุดเคลื่อนย้ายเดิมก็แตกตื่นฮือฮาอยู่แล้ว บัดนี้เรียกว่าวุ่นวายประหนึ่งฟ้าจะถล่มทลายกันเลยทีเดียว
“ถานหยวน!”
“ศิษย์พี่ถานหยวน!!”
“จ้าวสวรรค์ช่วย! ศิษย์พี่ถานก็ถูกกำจัดออกมาด้วยงั้นหรือ!?”
“บ้าไปแล้ว! ข้าพึ่งได้รับข้อความจากสหายที่ตำหนักเคลื่อนย้ายอีกหลังว่าศิษ์พี่โม่ผิงจื่อพึ่งถูกกำจัดออกมา! ให้ตายเถอะ…กระทั่งศิษย์พี่ถานหยวนกับศิษย์พี่โม่ผิงจื่อที่แข็งแกร่งที่สุดของคฤหาสน์หั่วหลีเรา ยังถูกกำจัดงั้นหรือ!?”
“นี่ยังต่างอะไรกับคฤหาสน์หั่วหลีพวกเราถูกตัดมือตัดเท้า?”
…
พอพบว่ากระทั่งถานหยวนก็โดนกำจัดออกมา จุดเคลื่อนย้ายของคฤหาสน์หั่วหลี ก็มีสภาพไม่ต่างอะไรจากตลาดสดยามเช้า
“พวกเจ้าดูนั่น…ดูที่ตารางจัดอันดับเร็ว!!”
ได้ยินเสียงอุทานกระตุ้นเตือนหนึ่ง เหล่าศิษย์และอาวุโสหลายๆคนก็หันไปมองตารางจัดอันดับโดยไม่รู้ตัว
และพอมองไปปราดเดียว ก็ถูกอักษร 3 ตัวอ่านว่า ‘ต้วน หลิง เทียน’ ที่เด่นหราอยู่หัวตารางดึงดูดไปทันที
ตอนนี้ชื่อของต้วนหลิงเทียนที่เดิมอยู่ในอันดับที่ 12 ก็ได้พุ่งพรวดขึ้นไปอยู่ในอันดับที่ 5 ของงตารางจัดอันดับ
ต้วนหลิงเทียน ศิษย์คฤหาสน์เฉวียนโยว
286 แต้ม อันดับที่ 5
ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด!
…
หลังเห็นอักษร 3 ตัวอ่านว่า ต้วนหลิงเทียน อยู่ในอันดับที่ 5 ของตารางจัดอันดับพร้อมด้วยคะแนนสะสม 286 แต้ม เหล่าศิษย์ทั้งอาวุโสของคฤหาสน์หั่วหลี่ก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ สรรพเสียงเซ็งแซ่ก่อนหน้าเงียบหายไปหมด คงเหลือแต่เสียงลมหายใจเท่านั้น
ต้วนหลิงเทียน ศิษย์ฝ่ายนอกคฤหาสน์เฉวียนโยว ไม่ทันไรก็พุ่งขึ้นมาอยู่ในอันดับที่ 5 แล้ว!
และพอตระหนักได้ว่า ต้วนหลิงเทียนยังพึ่งเข้าไปในแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางได้ไม่ถึง 2 วัน พวกมันก็รู้สึกว่าความสำเร็จนี้ของต้วนหลิงเทียน มันสัตว์ประหลาดชัดๆ!
“ในประวัติศาสตร์แดนสวรรค์ใต้โบราณ ช่วงต้นเดือน ข้าจำได้ว่าไม่เคยมีใครได้คะแนนสะสมมากขนาดนี้ทั้งที่พึ่งเข้าไปไม่ถึง 2 วันใช่ไหม?”
อาวุโสคนหนึ่งของคฤหาสน์หั่วหลี หันไปถามสหายที่นั่งอึงบริเวณโต๊ะบริการ
“สมควรไม่มี”
“บ้าไปแล้ว! ไม่ถึง 2 วันมันมี 286 แต้ม…สถิตินี้มากพอจะถูกบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์ของแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง!!”
“หากข้าจำไม่ผิด ผู้ที่ได้คะแนนสะสมมากที่สุดในเวลา 2 วันช่วงต้นเดือน…ก็เหมือนจะได้แค่ 190 แต้มเท่านั้น…”
“ต้วนหลิงเทียนผู้นี้ที่แท้มันเป็นใครมาจากไหนกันแน่ ปรากฏตัวออกมาไม่ถึงเดือน…แต่กลับทำให้พวกเราจดจำมันได้สำเร็จ! อย่างน้อยๆตอนนี้หากพวกเราไม่สูญเสียความทรงจำไป ชั่วชีวิตนี้ข้าว่าไม่มีทางลืมชื่อมันได้แน่นอน!”
“ให้ตายเถอะ คฤหาสน์เฉวียนโยวมันไปพบเจอสัตว์ประหลาดตัวนี้มาจากที่ใดกัน?”
…
เมื่อเรื่องราวดังกล่าววแพร่ออกไป คฤหาสน์หั่วหลีก็เสมือนถูกจับเขย่า
และไฉนถึงเป็นเช่นนี้ไปได้…ทั้งคฤหาสน์หั่วหลีก็ทราบดี ว่าเหตุผลเดียวที่ต้วนหลิงเทียนได้รับคะแนนสะสมมากพอ จนพุ่งขึ้นมาถึงอันดับ 5 ในคราเดียว เป็นเพราะอีกฝ่ายจัดการถานหย่วนกับโม่ผิงจื่อ…มือดีทั้ง 2 ของคฤหาสน์หั่วหลีพวกมัน!
ก่อนที่จะถูกต้วนหลิงเทียนจัดการ โม่ผิงจื่อก็มีคะแนนสะสมอยู่เกือบ 100 แต้ม
ถานหยวนที่แข็งแกร่งกว่าแต่เข้ามาหลังโม่ผิงจื่อ 3 วัน ก็มีคะแนนสะสมอยู่เกือบ 100 เช่นกัน…
พอรวมกับคะแนนของศิษย์ฝ่ายในคฤหาสน์หั่วหลีอีก 6 คน ก็ทำให้คะแนนสะสมของต้วนหลิงเทียนจากเดิมที่มีอยู่ 93 แต้ม พุ่งไปเป็น 286 แต้มทันที!
“เพราะอันใด? ไฉนพวกเจ้าไม่รีบหนีไปแต่แรก?”
“พวกเจ้ามีโอกาสที่จักหลบหนีมันได้ทันถมเถ! แต่พวกเจ้ากลับเลือกเฝ้ารอต้วนหลิงเทียนนั่น…นี่พวกเจ้าคิดว่าพลังฝีมือของตัวเองเหนือกว่ามันงั้นรึ?”
“บัดซบ! ทั้งๆที่พวกเจ้าสามารถเลี่ยงมันได้แท้ๆ…แต่เป็นเพราะความถือดีโง่ๆของพวกเจ้า ถึงทำให้ต้วนหลิงเทียนนั่นมันได้คะแนนสะสมของพวกเจ้าไปทั้งหมด!!”
“แค่เรื่องก่อนหน้า เดือนนี้คฤหาสน์หั่วหลี่เราก็ขายขี้หน้าผู้อื่นจะแย่ มาคราวนี้พวกเราไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ใดแล้วจริงๆ…ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะพวกเจ้า!!”
…
ภายในห้องโถงอันกว้างขวาง ตอนนี้เหล่าอาวุโสระดับสูงของคฤหาสน์หั่วหลี กำลังตำหนิศิษย์ทั้ง 7 ที่ยืนเรียงกันเบื้องหน้าอย่างเกรียวกราด
ศิษย์ทั้ง 7 ที่ว่า ก็คือโม่ผิงจื่อกับศิษย์ฝ่ายในทั้ง 6 ที่พึ่งถูกต้วนหลิงเทียนกำจัด
กล่าวไปล่าสุดต้วนหลิงเทียนได้กำจัดคนออกมาทั้งสิ้น 8 คน
ทว่าถานหยวนกลับไม่อยู่ที่นี่
