Xian Ni ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน - ตอนที่ 1991 ความมั่นใจของจักรพรรดิเทพ!

‘แผนของเขาเป็นแบบนี้เอง! เขาพูดไว้ว่าต้องการให้ข้าสืบทอดระดับบ่มเพาะของบรรพชนเทพเพื่อให้กลายเป็นบรรพชนเทพคนที่สองและปลดปล่อยผนึกของเผ่าพันธุ์’

‘เดิมทีข้าไม่เชื่อจึงไม่ได้ต่อต้านตอนที่ถูกดูดเข้าไปในตาขวา ข้าซ่อนวิญญาณไว้ในลูกปัดฝืนลิขิตฟ้าและใช้วิญญาณหลอมเพื่อหลอกเขาจนได้เห็นแผนการที่วางเอาไว้’

‘แผนเป็นแบบนี้เอง!’ หวังหลินมองดูทุกอย่างและรู้สึกชื่นชมราชครูที่ครอบงำร่างเขา

‘เขาจะให้ร่างกายข้าได้รับการสืบทอดของบรรพชนเทพ จากนั้นเหลียนต้าวเฟยและข้าจะกลายเป็นดวงตาให้บรรพชนเทพ ทำให้ศีรษะของบรรพชนเทพมีพลังชีวิตและไม่อยู่ในสภาพเสียชีวิต พลังอำนาจที่เป็นของบรรพชนเทพจะตื่นขึ้นมา จากนั้นขณะที่อยู่ในตาขวา เขาจะใช้วิธีการบางอย่างเพื่อทำให้บรรพชนเทพพูดออกมา!’

‘ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถปลดปล่อยผนึกของทั้งเผ่าได้อย่างสมบูรณ์! อีกทั้งผนึกนี้ก็เป็นเขตอาคมรูปแบบหนึ่งและเป็นสิ่งที่กฎแห่งแผ่นดินเซียนดารายอมรับ ความจริงการปลดปล่อยผนึกหมายถึงการหลอกลวงกฎ!’

‘เพราะคนสร้างกฎได้ตายไปแล้วและทำตามสิ่งที่วางเอาไว้ ด้วยวิธีของราชครู เขาอาจจะทำได้สำเร็จจริงๆ!’ หวังหลินไม่เคยคิดถึงการปลดปล่อยผนึกด้วยวิธีประหลาดเช่นนี้ หลังจากรู้เห็นแล้วจึงอดไม่ได้ที่จะชื่นชมความฉลาดของราชครู

‘แต่ว่า…เขาใช่ราชครูจริงหรือไม่…’ หวังหลินขบคิด ศีรษะของบรรพชนเทพกำลังจะพูดจบ

“…เผ่า…ทั้ง…หมด…ผนึก…” แววตาของบรรพชนเทพกำลังเปล่งประกาย ส่วนปากเคลื่อนไหวอย่างยากลำบาก ขณะที่กำลังจะพูดคำสุดท้าย ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงน่าตกตะลึงขึ้น!!

เสียงหัวเราะดังออกมาจากหลุมในท้องฟ้า โลหิตสีทองหนึ่งหยดร่วงหล่นลงมา ขณะที่ศีรษะของบรรพชนเทพกำลังจะเอ่ยคำสุดท้าย หยดโลหิตสีทองได้กระทบใส่ศีรษะบรรพชนเทพ!

จากนั้นศีรษะก็สั่นเทา โลหิตสีทองแผ่กระจายปกคลุมทั่วทั้งศีรษะ รวมถึงปากและกลืนคำสุดท้ายไป!

ราชครูที่ได้ควบคุมร่างหวังหลินพลันร้องคำราม เขาต้องการพุ่งออกไปแต่ก็ถูกโลหิตสีทองขัดขวาง!

นาทีนั้นศีรษะของบรรพชนเทพก็เปลี่ยนไปครั้งใหญ่ ดูราวกับศีรษะที่หล่อขึ้นมาจากทอง!!

ราชครูร้องคำราม “เหลียนต้าวเจิน!!!”

เสียงหัวเราะของจักรพรรดิเทพดังกึกก้องในท้องฟ้าและเขาได้ก้าวเดินออกมาจากหลุม จากนั้นร่อนลงมาบนศีรษะของบรรพชนเทพ!

ขณะเดียวกันมหาชั้นฟ้าชวงจื่อได้ไล่ตามเข้ามาในหลุม สองสาวน้อยมีใบหน้าซีดขาวแต่ก็เคร่งเครียดยิ่ง เมื่อเข้ามาข้างในได้แล้วจึงหรี่ตาลงตอนที่ได้เห็นศีรษะด้านล่างจักรพรรดิเทพ

“ราชครู แผนการของเจ้าล้ำลึกยิ่ง! เจ้ารู้ว่าข้าเตรียมการกับต้าวเฟยให้ใช้วิชาคืนสู่ต้นกำเนิดบรรพชนมานาน เจ้าเองยังรู้ว่าเมิ่งต้าวเป็นตัวช่วยที่ทำให้ต้าวเฟยสำเร็จขึ้นอีก!”

“ในมุมมองเจ้า เมิ่งต้าวใช้เพื่อทนรับความเจ็บปวดของการสืบทอดเท่านั้น เพราะเต๋าของเขาคือความจองหอง เจ้าคิดว่าข้าล่อหวังหลินมาที่นี่เพื่อทำให้เมิ่งต้าวบ้าคลั่งได้นานขึ้นและเพิ่มโอกาสสำเร็จให้ต้าวเฟย!”

“เจ้าปล่อยให้ข้าล่อหวังหลินมาที่นี่และข้าก็ยอมให้เจ้าทำตามอำเภอใจ เจ้าคิดจริงๆหรือว่าจะซ่อนสายตาจากข้าไปได้!?” จักรพรรดิเทพยิ้มและมีใบหน้าเย่อหยิ่ง สายตาดูเหมือนไม่มีสิ่งใดในโลกจะหลบพ้นไปได้!

“ตอนนั้นเจ้าต้องการให้ข้าสังหารหวังหลิน เจ้าคิดจริงหรือว่าเจ้าเข้าใจข้าดีแล้ว? ยิ่งเจ้าต้องการฆ่าเขามากเท่าไร ข้ายิ่งสงสัยมากเท่านั้น? เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้หรือเรื่องที่หวังหลินเป็นเป้าหมายในการครอบงำของเจ้ามากที่สุด?”

“แต่ข้าไม่ได้สังหารเขา ข้าเตรียมเขามาแทนเจ้า!” จักรพรรดิเทพยิ้มและมองไปที่ศีรษะของบรรพชนเทพ คำพูดเต็มไปด้วยความมั่นใจ!

ความมั่นใจนี้ดุจสามารถควบคุมทุกสิ่งในกำมือ!

“เพราะข้าสามารถควบคุมทุกอย่างได้ ข้าจึงล่อลวงหวังหลินมาที่เมืองหลวงและมาวังหลวงตามที่เจ้าต้องการ!”

“ข้าต้องการให้เจ้าหลอกตัวเอง!”

“เจ้าต้องการถ่ายโอนการสืบทอดของเมิ่งต้าวไปที่หวังหลินและยึดครองร่างเขา ดังนั้นจึงล่อเขามาที่นี่ให้กลายเป็นตาขวาของบรรพชนเทพ”

“เจ้ากระทั่งทำนายว่าหวังหลินจะขอความช่วยเหลือจากมหาชั้นฟ้าชวงจื่อเพื่อช่วยต้าวเฟย เพื่อที่จะได้รั้งข้าไว้สักพัก เจ้าใช้โอกาสที่ข้ากำลังใช้วิชากับต้าวเฟยเพื่อเปลี่ยนเขาเข้าไปในตาซ้าย!”

“จากนั้นก็ใช้วิชาพิเศษของเผ่าต้าวหวังเพื่อทำให้บรรพชนเทพพูดปลดปล่อยผนึกของเผ่าพันธุ์เจ้า เจ้าคิดว่าทั้งหมดนี้ข้าไม่รู้เลยหรือ?” จักรพรรดิเทพหัวเราะ

มหาชั้นฟ้าชวงจื่อมีท่าทีเคร่งเครียดและไม่ลงมือวู่วาม สองสาวน้อยจ้องมองศีรษะของบรรพชนเทพด้วยจิตใจหวาดกลัวอันหาได้ยาก!!

ไม่ใช่แค่เล็กน้อยแต่หวาดกลัวรุนแรง!

ภายในตาขวาของบรรพชนเทพ ราชครูที่ได้ครอบครองร่างหวังหลินกำลังซีดเซียว เขาไม่คิดว่าจักรพรรดิเทพจะรู้เรื่องทั้งหมดนี้เหมือนอยู่ในฝ่ามือ!!

แต่หวังหลินที่ซ่อนตัวอยู่ในลูกปัดฝืนลิขิตฟ้านั้นมีท่าทีสงบนิ่ง หากเขาต้องการก็สามารถยึดครองร่างกลับไปได้ทุกเมื่อแต่ก็ไม่ทำ

‘เรื่องนี้น่าจะไม่ใช่เรื่องง่าย…คนผู้นี้ดูเหมือนจะเป็นราชครู แต่เขาใช่ราชครูตัวจริงหรือไม่…หากไม่ใช่ เช่นนั้นเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร? เรื่องนี้น่าสนใจ…’ หวังหลินซ่อนวิญญาณต่อและไม่ลงมือวู่วาม เขาเฝ้าดูต่อไป

จักรพรรดิเทพยิ้มอย่างภูมิใจอยู่เหนือศีรษะของบรรพชนเทพ

“ราชครู ข้ามองทะลุแผนของเจ้าออกทั้งหมด แต่เจ้ามองเห็นแผนการของข้ามากแค่ไหนเล่า?”

“เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าข้าจะปล่อยให้ต้าวเฟยได้รับการสืบทอดจากบรรพชนเทพ?”

“เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าข้าต้องการให้หวังหลินมาที่วังใต้ดินเพื่อกระตุ้นเมิ่งต้าวได้นานกว่านี้?”

“ข้าจะบอกเจ้าให้ฟังในวันนี้ว่าเจ้ามันคิดผิด! การคาดการณ์ทุกอย่างของเจ้าล้วนผิดอย่างสิ้นเชิง! ไม่มีใครในโลกสามารถมองแผนของข้าออก เจ้าทำไม่ได้ หวังหลินทำไม่ได้ ไม่มีมหาชั้นฟ้าคนใดมองออก!”

“แผนการของข้าคือศีรษะของบรรพชนเทพ! ศีรษะนี้เสียชีวิตมานานหลายปีและไม่สามารถชุบชีวิตได้ มันสามารถกลายเป็นภูเขากดทับเหล่าดวงวิญญาณ 72 ดวงของเผ่าเทพได้เท่านั้น!”

“แต่มันคือสมบัติของบรรพชนเทพและยังทำให้ข้าได้รับการบ่มเพาะที่สมบูรณ์ของบรรพชนเทพโดยไม่ได้รับอันตรายอันใด!”

“ข้าจะได้มาโดยไม่ต้องสืบทอด!”

“แต่บรรพชนเทพตายและร่างกายถูกใครบางคนแยกออกเป็นชิ้นๆ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนสังหาร แม้แต่ตอนนี้ก็ค้นพบแต่ส่วนศีรษะเท่านั้น ศีรษะที่ตายไปแล้ว!”

“ข้าคิดอยู่นานและไม่สามารถฟื้นคืนส่วนศีรษะได้ แต่ข้าได้ค้นพบความหวังในตัวเจ้า ข้าให้เจ้าจดจำและรับใช้ข้าเพื่อหาหนทางที่จะทำให้ศีรษะของบรรพชนเทพฟื้นขึ้นและกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง!”

“ดีมาก เจ้าทำได้ดีมาก!” จักรพรรดิเทพหัวเราะและยกเท้าขวา จากนั้นเหยียบไปบนศีรษะ ส่งแสงสีทองห่อหุ้มบรรพชนเทพ

“เพียงเท่านี้ข้าก็เป็นมหาชั้นฟ้าที่แข็งแกร่งที่สุด! ชวงจื่อ เจ้ากล้าต่อสู้กับจักรพรรดิผู้นี้อีกครั้งหรือไม่?” จักรพรรดิเทพดูมั่นใจในตัวเองและพุ่งเข้าหาชวงจื่อพร้อมกับศีรษะด้านล่าง

สองสาวน้อยกัดฟันแน่น ดวงอาทิตย์สีม่วงปรากฏขึ้นด้านหลัง มันส่องแสงสว่างกลายเป็นกระบี่สีม่วงสองเล่มพุ่งเข้าหาจักรพรรดิเทพ

กระบี่สีม่วงสองเล่มผสานกันและเข้าประชิดในพริบตา จักรพรรดิเทพสะบัดแขนขวา ดวงตาศีรษะบรรพชนเทพเปล่งประกายเจิดจ้า

แสงกระบี่ม่วงเข้าปะทะกับแสงสีทองจนแตกสลายกลายเป็นระลอกคลื่นบังคับให้มหาชั้นฟ้าชวงจื่อต้องล่าถอย

จักรพรรดิเทพยิ้ม ศีรษะบรรพชนเทพส่องสว่าง เขายื่นแขนขวาออกไปในอากาศเปล่า ปรากฏวิหคสีทองขึ้นในฝ่ามือ

จากนั้นโยนมันให้บินไปหามหาชั้นฟ้าชวงจื่อ!

มหาชั้นฟ้าชวงจื่อล่าถอย สองสาวน้อยเคร่งเครียด ทั้งสองทะยานขึ้นไปและผสานเข้ากับดวงอาทิตย์สีม่วงโดยไม่ลังเล ร่างทั้งสองคล้ายกับควันและจากนั้นเปลี่ยนกลายเป็นหญิงสาวงดงามอายุราวยี่สิบ!

นางสวมชุดสีม่วง ดวงตาโกรธเกรี้ยว ยกเรียวแขนเนียนละเอียดขึ้นมา ทั่วโลกหล้ากลายเป็นสีม่วง!

“ส่งหวังหลินมาและข้าจะจากไปทันที ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ถ้าไม่เช่นนั้น…สำนักตะวันม่วงจะเป็นปฏิปักษ์กับเมืองหลวง!” แม้แต่วังด้านบนยังเต็มไปด้วยสีม่วงรวมไปถึงท้องฟ้า แสงสีม่วงห่อหุ้มทุกตารางนิ้วบนพื้นดินจนปกคลุมทั่วทั้งเมือง!

ขณะเดียวกันภายในท้องฟ้าเหนือเมืองหลวง อุกกาบาตสีม่วงขนาดยักษ์เทียบเท่ากับขนาดเมืองหลวงครึ่งส่วนได้ปรากฏขึ้นในท้องฟ้า มันเปล่งแรงกดดันอันทรงพลังลงมา บนพื้นเกิดรอยแตกร้าวนับไม่ถ้วนและเหล่าเซียนทุกคนต่างก็ใช้วิธีการหลายอย่างเพื่อหนีไปจากที่นี่

จักรพรรดิเทพจ้องมองมหาชั้นฟ้าชวงจื่อที่ผสานร่างกัน แสงสีทองจากศีรษะบรรพชนเทพด้านล่างกำลังแข็งกล้ามากขึ้นและต่อต้านกับแสงสีม่วง แสงสีทองนี้มีพลังอำนาจของบรรพชนเทพ ส่วนแสงสีม่วงพยายามดิ้นรนและถูกบังคับให้ถอยอย่างช้าๆ

“หากบรรพชนเทพไม่ลืมตาและข้าควบคุมมันไม่ได้ ข้าอาจจะยอมอ่อนข้อให้เมื่อเผชิญกับวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้า…แต่ตอนนี้มันไม่ได้แข็งแกร่งอะไรนัก!” จักรพรรดิเทพเต็มไปด้วยความมั่นใจ

แต่วินาทีนั้นเสียงเก่าแก่ดังกึกก้องขึ้นในวังต้องห้าม

“หากข้าเข้าร่วมวงด้วย จะพอหรือไม่?” เพียงเท่านั้นมหาชั้นฟ้าจิ่วตี้ได้ก้าวออกมาจากหลุมในท้องฟ้า ด้านหลังมีผู้สูงส่งชั้นฟ้าไฮ่จื่อติดตามมา

……………………………………………………