You Cannot Afford To Offend My Woman ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ! - ตอนที่ 134

บทที่ 134 หรือผ้าคลุมดำจะเป็นบอส!?

จะมีเหรอที่นักฆ่าแห่งความตายจะปล่อยให้เขาหนีไปเช่นนี้? ชัดเจนเลยว่าไม่!

ร่างของเขาพุ่งไปราวกับแสงฟ้าก่อนจะไปดักหน้าหลงเอ้อเทียนไว้

“นาย…นายจะทำอะไรอีก! ไหนบอกว่ามีทริคเดียวไง! จะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้งั้นเหรอ!?” หลงเอ้อเทียนหมวดระแวง นี่เป็นการพยายามด้วยตนเองในรอบหลายปีเลยนะ เมื่อเกิดอาการแล้ว

นักฆ่าแห่งความตายยกนิ้วโป้งและนิ้วชี้ขึ้นเหมือนปืนก่อนจะจิ้มไปที่หน้าของหลงเอ้อเทียน

มองกลับไปยังกระดูกขาวราวกับหยกขาว หลงเอ้อเทียนนั้นกลัวที่จะถอยกลับไปเล็กน้อย เขารับรู้ได้ว่าความต้องการในการฆ่าของอีกฝ่ายนั้นราวกับไม่ใช่คนเลย!

เอาเงินมากกว่านี้!!

สมรรถภาพทางความคิดของเขา มันสั่งให้เขาหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาแล้วพูดต่อ “อันที่จริง ฉันก็มีไม่มากซักเท่าไหร่ โครงเรื่องมันยังอยู่ในขั้นพัฒนา รู้ใช่มั้ยว่างานพวกนี้ถ้ายังไม่เสร็จจะไม่ได้เงินทั้งหมดน่ะ น่าจะมีซักพันนึงในบัตรแล้วก็เศษเงินสดนิดหน่อยล่ะมั้ง”

นักฆ่าแห่งความตายโฉบกระเป๋าเงินและหายตัววับไปในทันที ปล่อยให้หลงเอ้อเทียนยืนอึ้งอยู่เช่นนั้น

“ฉันยังไม่ได้บอกรหัสเลยนะ…” เขาบ่น

หลังจากที่เจรจาเสร็จสิ้น เขาก็รีบวิ่งกลับไปทันที

“พี่หลง? ทำไมถึงกลับมาล่ะ?” เมื่อเห็นหลงเอ้อเทียนวิ่งกลับมาด้วยรอยยิ้ม เหมงเหมงก็รู้สึกมีความสุข

หลงเอ้อเทียนจับไหล่ของเธอและพูดกับเธอด้วยความรัก “เหมงเหมง พี่ชายคนนี้ จะไม่ให้เธอไปไหน และตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ไปไหนทั้งนั้น!”

เหมงเหมงตกตลึงไปเลย และเพียงไม่นานเธอก็น้ำตาไหลออกมา “พี่หลง พี่ดีกับเหมงเหมงมากจริงๆ”

คนอื่นน่ะ ช่างมันเถอะ ฉันจะไม่เล่นด้วยแล้ว แม้ว่าชีวิตหลังจากนี้ของหลงจะต้องตกระกำลำบากมากขึ้นก็ช่างมัน

หลังจากปาดน้ำตาแล้ว เหมงเหมงก็พูดขึ้นอย่างอ่อนโยน “พี่หลง ฉันจะติดตามพี่ตลอดไปเลย”

“โอเค งั้นใส่ซอสเพิ่มนะ”

“พี่หลงงง น่าเกลียด~~”

อีกฟากหนึ่ง นักฆ่าแห่งความตายทำภารกิจเสร็จสิ้น เขายื่นกระเป๋าเงินให้กับผู้เป็นนายอย่างตั้งอกตั้งใจด้วยมือทั้งสอง

ผู้วิเศษแห่งความตายนั้นเก็บไปแค่เพียงไม่กี่ร้อยรวมถึงกระเป๋าเงินทั้งหมดด้วย “ข้าจะไปฝากเงิน ส่วนเจ้าก็ไปคอยจับตาดูหลงเอ้อเทียนต่อละกัน”

“ขอรับ!”

มองไปยังผู้เป็นนายที่ดูเหมือนจะไม่ยอมพูดถึงผู้หญิงที่พามาด้วย เพราะงั้นเขาจึงเปิดปากถามขึ้นมาเอง

“เจ้านาย สตรีผู้นี้คือ?”

ผู้วิเศษแห่งความตายมองไปยังฟ่างที่กำลังสลบสไลอยู่ ถ้ายึดตามเกมเมื่อครู่ที่พนันกัน เธอคนนี้คือทาสสาวส่วนตัวของเขา แต่การที่จะมีทาสเป็นสาวติดตามแบบนี้ ค่าใช้จ่ายก็จะยิ่งมากขึ้น เพราะเธอต้องกิน ต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่ เครื่องสำอางค์ ผ้าอนามัย…คิดๆดูแล้วไม่รู้ว่าใครจะเป็นทาสใครกันแน่

ลืมไปซะ อย่าแม้แต่จะคิด…

ปล่อยเธอไว้ที่นี่แหละ” พูดจบเขาก็ตรงไปยังตู้ ATM เพื่อฝากเงินทันที

นักฆ่าแห่งความตายมองไปยังร่างที่นอนอยู่นั้นก่อนจะหายวับไป

สตรีแห่งฟากใต้ ถูกยกย่องเป็นตัวแทนของเทพธิดาแห่งโลกอารยธรรม แต่…แต่ตอนนี้กำลังถูกเมินโดยไอ้กระดูกเส็งเคร็ง 2 ตัว….

เหตุผลนั้นง่ายนิดเดียว “เธอยากที่จะดูแล”

ผู้วิเศษแห่งความตายยอมไม่จับเธอเป็นทาสตามที่ลั่นวาจาไว้แล้ว

ฉันไม่รู้ว่าผ่านมาเท่าไหร่แล้วกว่าฉันจะฟื้นขึ้นมา

นัยน์ตาสวยมองไปรอบๆจากนั้นก็รีบวกกลับมาเช็คร่างกายของตนเองและพบว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีรอยแผล ไม่มีร่องรอยของอะไรแปลกๆ แต่กระนั้นเธอก็คิดถึงใบหน้าของเจ้ากระดูกขึ้นมา และทันใดนั้นเธอก็พบมัน! มือของเธอกำหมัดแน่นและปณิธานว่าจะต้องจัดการมันด้วยชีวิตทั้งหมดของเธอ!

ในจังหวะเดียวกันนั้นเอง ทางฝั่งจิวเย่ก็ออกมาจากโรงงานกลั่นไวน์แล้ว ในตอนนี้เขากำลังตรงไปที่ห้างสรรพสินค้าในเมืองหลงอัน และมุ่งตรงเข้าไปที่โซนวีดีโอเกมเลย

“จิวเย่ เจ้าของกำลังรอการมาของคุณอยู่เลย!” ชายที่พูดนั้นเป็นผู้จัดการของโซนนี้ และประโยคที่เขาพูดออกมาลึกๆแล้วเหมือนเป็นคำเตือนเสียมากกว่า

จิวเย่พูดพร้อมรอยยิ้ม “ไม่ดีเหมือนการจราจรบนท้องถนนเลยแฮะ”

ชายคนนั้นดูจะดุร้ายอยู่หน่อยๆก่อนจะหันกลับไปเพื่อนำทางจิวเย่เข้าสู่โซนวีดีโอเกม

ฉันเห็นผู้ชายที่สวมชุดสีดำนั่งอยู่ด้านหน้าตู้เกมและกำลังเล่นมันอย่างเป็นจริงเป็นจังสุดๆ

“ฉันมันโง่…ฉันมันโง่…ฉันมันโง่…”

พวกเขาทั้งสองไม่กล้าที่จะยืนอยู่ใกล้ๆเลย

“โฮวากิ โฮวช่า อ๊ะ…”

อย่างไรก็ตาม ไม่มีไข่จะให้ใช้แล้ว หายไปหมดเลย

“จิวเย่น้อย มานี่แล้วเล่นกัน” ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มแต่ไม่ได้หันมามอง

จิวเย่กลืนลมหายใจเข้าไปลึกๆก่อนจะเอ่ยต่อ “ใจกล้าหน่อย”

“นั่ง” เขาพูดและตบๆไปที่ม้านั่ง

จิวเย่รู้ได้ทันทีว่า เขาไม่ควรหลบอีกแล้ว การออกไปครั้งแรกนั้นคือความเคารพ แต่ครั้งที่สองนั้นจะนับว่าโง่มาก

นั่งลงไปข้างๆเขาคนนั้น จิวเย่ตัวสั่นไปด้วยความกลัว สถานการณ์เช่นนี้เหมือนกับตอนต้องไปยืนอยู่ตรงหน้าบอสที่เดอะเคลียร์เลย

ชายคนนั้นยัดเหรียญทองแดงเข้าไปและเลือก

“สถานการณ์คืนนี้เป็นยังไงบ้าง?” เขาถามผู้ที่เขาเลือกขึ้นมา

“เจ้านาย มันมีอุบัติเหตุนิดหน่อย”

มือหยาบกร้านตบบ่าของจิวเย่ “ไม่ต้องกระวนกระวาย ไม่ฆ่าหรอก”

จิวเย่คิดในใจว่าเจ้านี้ต้องกำลังเล่นตลกอะไรแน่ๆ

“คนพวกนั้นยังไม่ตายหรือ?” เขาถามด้วยความตื่นเต้น

จิวเย่คิด ทำไมคุณถึงยังควบคุมตัวละครข้างในได้ และพูดออกไปด้วยความจริงจัง “คลีนบอส ช่วยอย่าขยับไปไหน แต่ก็เคยไปพบผ้าคลุมดำของเสี่ยวยี่อยู่”

“ไม่มีอะไร ฉันหวังว่าจะเคลียร์มันได้ บอสเพิ่งจะให้ปืนมา” เขาถอนหายใจ

ชายที่หยุดพูดนั้นถามต่อ “เจ้าผ้าคลุมดำนั่นแข็งแกร่งขนาดไหน?”

“มาก”

“เปรียบเทียบกับบอสชิง”

“ถ้าไม่มากกว่าก็เสมอ” จิวเย่คิด จะไปรู้ได้ไงฟะ

ชายคนนั้นลุกขึ้นพร้อมกับหยิบบุหรี่มา ผู้จัดการคนเดิมก็เข้ามาจุดไฟให้ทันที “เสี่ยวเจี่ย ความสามารถด้านนี้ของแกช่างต่ำมากๆเลย”

“มันบัดซบมาก เจ้านายนั้นดีที่สุด” จิวเย่คุกเข่าลงไปกับพื้นทันทีและขอร้องถึงความเมตตา

“มาฟังกันดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้นคืนนี้”

จิวเย่ตัดสินใจจะก้าวผ่านครั้งนี้ให้ได้

ชายหนุ่มฟังด้วยความเย้ยหยั่น ใบหน้าเย็นชาแสดงออกมาทันใด “ปล่อยลมมันพัดไป! เอาชื่อเสียงเรียงนามของผู้หญิงคนนี้มาให้ดูหน่อย! ถ้าหากไม่ใช่สตรีผอมเพรียวล่ะก็ นายคงจะต้องไปขอให้หน่วยอื่นแทรกแซงให้แล้วล่ะนะ!”

จิวเย่ควรจะไปขอหน่วยอื่นแทนหรือเปล่านะ

“การตรวจสอบชิงบาร์เป็นอย่างไรบ้าง?” เขาถามอีกครั้ง

จิวเย่ไม่กล้าที่จะใส่ใจกับสิ่งนั้น แต่ก็ตอบไปอย่างจริงจัง “จากปัจจุบันที่ปรากฏ ถ้าผ้าคลุมดำเป็นของชิงบาร์ นั่นหมายถึงเขาแข็งแกร่งที่สุด น่าจะเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้วก็เป็นวัยรุ่นเลือดร้อนที่เพิ่งโผล่มา แต่กระนั้นก็ไม่ควรประเมินไว้ต่ำไป สำหรับบอส มันคือปีศาจ ดูเหมือนว่าทักษะการอัญเชิญของเขาจะสร้างความหวาดกลัวให้กับโครงสร้างของสำนักเมฆาไม่น้อยเลยจากครั้งที่แล้ว”

“ฮึ่ม! การทำให้ผู้ดูแลสำนักเมฆาตัวน้อยมันยากยังไง มีอะไรอีกหรือเปล่า?” เขาถามย้ำ

“ฉันยังไม่เห็นเขาออกมาเลย เพราะงั้นมันคงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าจะประเมินพลังของเขา”

ชายหนุ่มนิ่งเงียบและคิดในใจ เคลียร์บอสนั้นดูเหมาะจะเป็นบอส หากแต่ความแข็งแกร่งของเขานั้นก็นับว่าอ่อนแอที่สุด เจ้าผ้าคลุมดำนั่นซ่อนตัวจากหูตาเขางั้นหรือ? ในความจริง หรือว่าเจ้าผ้าคลุมดำนั่นต่างหากที่เป็นบอสแห่งชิงบาร์

นี่มันน่าจะเป็นไปได้มากที่สุด! ถ้าได้พลังของเทพบรรพกาลมา มันก็จะง่ายที่จะฆ่าผ้าคลุมดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้มันซับซ้อนและยากที่จะเห็นต่าง

แต่เดิมแล้วฉันกะจะใช้เย็นนี้ในการทดสอบความรู้ของบอสหน่อย ถ้าพวกชั้นสูงเพิ่งจะฆ่าคนเหล่านั้นไป ฉันก็จะร่วมสนุกไปกับผลประโยชน์นี้ด้วยแบบชาวประมง ไม่ได้คิดเลยว่าเขาจะไป

ผิดแล้ว! เขาไม่ได้อยากจะไป แต่เพราะผ้าคลุมดำไม่ได้อยากให้เขาไปต่างหาก ในความมืด ผ้าคลุมดำนั้นคือบอส!

“จิวเย่น้อย จับตาดูผ้าคลุมดำนี่ไว้!” ชายคนเดิมตะโกนด้วยเสียงอันดังก้อง

“ครับ เจ้านาย!”

“ยานี่สำหรับนาย”

“ขอบคุณ ขอบคุณมากๆเลยเจ้านาย” จิวเย่ดีใจมากๆและรีบขอบคุณในทันที

“ไปแล้วทำงานนั้นซะ”

“ครับ!”

หลังจากที่จิวเย่ออกไป เขาก็พึมพัมกับกำปั้นของเขาก่อนจะพูดขึ้น ”เราเล่นเกมนี้กันมา 5 ปีแล้ว และเราจะแพ้ในช่วงเวลาสำคัญนี้ไม่ได้ ใครก็ตามที่อาจหาญมาขัดขวาง ฆ่ามันให้หมด!”

“นายท่านโชคดีราวกับสวรรค์โปรดเลย” ผู้จัดการรีบสรรเสริญโดยไว

อสูรร้ายนั้นถอนตัวไปกว่า 5 ปีแล้ว! เร็วๆนี้ โลกจะถูกแสดงให้เห็นถึงพลังของอสูรอีกครั้ง และพลังนั้นจะเป็นสิ่งที่ประจักษ์ต่อคนทั่วไป!