You Cannot Afford To Offend My Woman ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ! - ตอนที่ 153

GG:บทที่ 153 – โกงกันนี่นา

เย่ฮัวยิ้มมุมปาก โบกสะบัดมือซ้ายเล็กน้อย แล้วร่างของทั้งสองคนก็หายวับไปในอากาศ

เว่ยชางมองคนทั้งสองหายตัวไป แล้วหันไปมองหน้าเลี่ยกู่

“ฉันรู้ว่านายคิดอะไรอยู่” เลี่ยกู่พูดออกมาด้วยความร้อนใจ และรู้ดีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น

เว่ยชางมองความว่างเปล่าเบื้องหน้า ก่อนสูดหายใจลึก “ฉันไม่ได้อยากเห็นพวกเขาสู้กัน ฉันแค่อยากเห็นว่าพวกเขาจะทำยังไงต่อ”

“แต่จีจี้ไม่เหมือนเดิมแล้วนะ ฉันว่าเธอโตขึ้น” เลี่ยกู่ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน เพราะกลัวว่านายเหนือหัวจะพลั้งมือฆ่าเด็กน้อย

เว่ยชางไม่เข้าใจว่าในตัวตนของมนุษย์นั้น มีทั้งด้านดีและด้านร้ายอยู่ในตัวคนๆ เดียวกัน

มนุษย์ช่างซับซ้อนเหลือเกิน!

“นายเหนือหัวของเราก็ไม่ใช่คนเดิมในอดีต เขาไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผลอีกต่อไปแล้ว” เว่ยชางพูดเสร็จก็ถอนหายใจ เดินไปนั่งบนเก้าอี้ตัวเล็กและหยิบเบ็ดตกปลาขึ้นมาถือ

แต่เขาก็ไม่ได้เหวี่ยงเบ็ดออกไป เห็นได้ชัดว่าเว่ยชางกำลังวิตกกังวลเป็นอย่างมาก

จังหวะนั้น เลี่ยกู่กำลังจะเดินแยกออกมา ก็รู้สึกได้ว่าพื้นดินใต้เท้าเกิดแรงสั่นสะเทือน มีก้อนหินร่วงลงมาจากภูเขา ฝูงนกที่อยู่ในป่าพากันบินขึ้นฟ้าด้วยความตกใจ

แต่เขาทั้งสองคนก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว นอกจากรอคอยผลลัพธ์ที่จะออกมาเท่านั้น เว่ยชางและเลี่ยกู่ได้แต่หวังว่าผลลัพธ์คงไม่ได้ออกมาเลวร้ายอย่างที่พวกเขาคิดเอาไว้!

ณ อีกด้านหนึ่ง

เย่จีจี้กวาดตามองรอบกายด้วยความสงสัย แสงแดดส่องสว่าง รอบข้างมีแต่บ้านเรือนที่แตกร้าว ป่าไม้ยืนต้นตายผุพัง เด็กหญิงไม่รู้เลยว่าตนเองมาอยู่ที่นี่ทำไม

“พี่ชาย พาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย” เย่จีจี้ถามด้วยความไม่เข้าใจ ดูเหมือนว่าเธอและเขาจะไม่ได้มาที่นี่เพื่อสู้กันเสียแล้ว

เย่ฮัวสูบบุหรี่พร้อมกับเดินเข้าไปในป่าที่ตายซาก เพียงแค่เขาดีดนิ้วเบาๆ เท่านั้น ต้นไม้ที่ยืนต้นตายเหล่านั้นก็หายไปกลางอากาศ

“ตอนนั้นเธอก็อยู่ที่นี่” เย่ฮัวพ่นควันบุหรี่ออกมาแล้วพูดเสียงราบเรียบ

เย่จีจี้ทำปากยื่น “ฉันทำอะไรอยู่ล่ะ”

เย่ฮัวไม่ได้ตอบคำถาม แต่พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ตอนนั้นเธอดื้อมาก ดื้อจนฉันอยากจะฆ่าเธอ แต่เธอก็รอดมาได้”

“ขี้โม้” เย่จีจี้เอียงหน้าทำมุม 45 องศา ดูน่ารักน่าชังเป็นอย่างยิ่ง

“หลังจากนั้นพวกฉันก็เลี้ยงเธอมา แล้วเธอก็กลายเป็นหนึ่งในผู้ติดตามของฉัน”

เย่จีจี้ผายมือออกกว้าง “พูดแบบนี้มีหลักฐานหรือเปล่าคะ”

“ถ้าความจำของเธอกลับคืนมาแล้ว ฉันจะไม่ถือสาหาความ” ขณะนี้ น้ำเสียงของเย่ฮัวเปลี่ยนไป รังสีการฆ่าฟันลอยออกมาจากตัวเขาชัดเจน

เย่จีจี้นิ่งเงียบไปอึดใจใหญ่ เธอทำท่านึกอะไรอยู่นาน ก่อนที่จะพูดออกมาว่า “ฉันนึกออกแล้ว!”

เย่ฮัวเบิกตากว้าง “จริงรึ?”

“อิอิ หลอกง่ายจังเลยแฮะ” เย่จีจี้แลบลิ้นออกมาตั้งใจป่วนประสาทเขา

การกระทำเช่นนี้ของเธอทำให้เย่ฮัวเดือดดาลเป็นอย่างมาก รังสีการฆ่าฟันที่แผ่ออกมาจากตัวเขา กลายเป็นคลื่นพลังงานความร้อนที่ทำให้อากาศเย็นๆ รอบตัวขาดหายไปในพริบตา

คลื่นพลังงานนี้ทำให้ผมหางม้าของเด็กหญิงปลิวไสว แต่เย่จีจี้ไม่ได้หวาดกลัวเลยซักนิด มิหนำซ้ำ เธอยังแสดงความตื่นเต้นออกมาอีกด้วย

“พี่ชายมีพลังเยอะเหมือนฉันเลยอ่ะ”

ในตอนนี้ รังสีการฆ่าฟันได้แผ่ออกมาจากตัวของเย่จีจี้เช่นเดียวกัน และระดับความรุนแรงก็ไม่แพ้รังสีของเย่ฮัวเลยสักนิด ถึงแม้คลื่นรังสีการฆ่าฟันของพวกเขาจะเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่พวกมันก็กำลังปะทะกันอย่างรุนแรง

รังสีการฆ่าฟันแผ่ออกมาจากร่างกายของชายหนุ่มและเด็กหญิง ในแบบที่ไม่มีใครยอมใคร

แม้ว่าทั้งสองคนจะยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยนแปลง แต่คลื่นพลังของพวกเขากลับเป็นเหมือนเคียวแสนคม ที่ตัดขาดทุกอย่างรอบตัว บรรดาต้นไม้และสัตว์ป่าจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่ในรัศมี 16 กิโลเมตร ต่างถูกคลื่นพลังงานนี้ตัดขาดเป็นสองท่อนในทันที

เย่จีจี้ยิ้มออกมาแล้ว ปืนพกสั้นสีแดงกระบอกหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของเธอ ลำกล้องปืนมีความยาวเป็นส่วนใหญ่ของตัวปืน ปลายกระบอกปืนมีหมอกควันสีแดงลอยออกมาตลอดเวลา หากเธอเหนี่ยวไกปืนเมื่อไหร่ พลังและเลือดในตัวศัตรูของเธอก็จะถูกดูดเข้ามาจนแม้แต่วิญญาณก็ไม่เหลือด้วยซ้ำ

นอกจากนี้ ลำตัวของเย่จีจี้ยังปรากฏชุดเกราะคริสตัลห่อหุ้มร่างกายอยู่ถึง 99 เปอร์เซ็นต์ และเด็กหญิงเหลือดวงตาไว้ใช้มองแค่ข้างเดียวเท่านั้น ส่วนอีก 1 เปอร์เซ็นต์ที่เหลืออยู่ ก็คือผมหางม้าทั้งสองข้างนั่นเอง ชุดเกราะของเธอลงอักขระโบราณที่มีอานุภาพในการป้องกันเป็นอย่างสูง เพียงแค่พบเห็น ไม่ว่าเป็นใครก็ต้องหวาดกลัวจนตัวสั่น

“พี่ชายจะสู้กับฉันมือเปล่าหรือไงกัน” เสียงอันแสนอ่อนหวานของเย่จีจี้ดังขึ้นหลังชุดเกราะ

เย่ฮัวดีดบุหรี่ทิ้งไปจากมือ

เย่จีจี้กล่าวต่อด้วยความเยือกเย็นว่า “จุดเด่นของปืนสูบโลหิตก็คือ มันสามารถโจมตีฝ่ายตรงข้ามได้จากระยะไกล โดยที่ผู้ถือปืนไม่ต้องเข้าใกล้ศัตรูด้วยซ้ำ! ขอบอกก่อนเลยว่าหมอกสีแดงที่กำลังลอยออกมานี้เป็นหมอกพิษ ถ้าศัตรูของฉันสูดดมเข้าไป ก็จะหมดสติหรือไม่ก็เกิดภาพหลอน นี่เป็นเพียงแค่การโจมตีขั้นแรกเท่านั้น พี่ชายไม่จำเป็นต้องรู้การโจมตีขั้นที่สองหรอก”

“ชุดเกราะจันทราที่เธอใส่อยู่ นับว่าเป็นเครื่องมือป้องกันตัวที่สมบูรณ์แบบจริงๆ แต่เธอก็เจาะรูไว้สองรูอยู่ปลายเส้นผม นั่นแหละคือจุดอ่อน”

เย่จีจี้ที่อยู่ในชุดเกราะชะงักไปด้วยความไม่อยากเชื่อ เขารู้ความลับของเธอได้อย่างไรกัน!

“เป็นไปไม่ได้ นายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง!” น้ำเสียงของเย่จีจี้เปลี่ยนไป ไม่ได้อ่อนหวานน่ารักเหมือนเด็กน้อยอีกแล้ว แต่ฟังดูเหมือนเสียงวิญญาณคร่ำครวญมากกว่า

เสียงพูดอันก้องกังวานของเด็กหญิง กลายเป็นคลื่นพลังที่กวาดผ่านพร้อมกับทำลายทุกอย่างรอบตัวอีกครั้ง

เย่ฮัวมองหน้าเย่จีจี้ที่อยู่ในอารมณ์แปรปรวน และพูดออกมาเสียงเบาว่า “เพราะว่าฉันเป็นคนทำให้เธอเองไงล่ะ”

“ไม่มีทาง อย่ามาโกหกนะ!” ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ชุดเกราะแก้วคริสตัลกำลังแสดงสีหน้าที่บอกชัดว่า ชายหนุ่มผู้เป็นศัตรูของเธอ รู้ความลับของเธอเข้าจริงๆ แล้ว

เย่ฮัวหัวเราะเยาะ ร่างกายของเขาปรากฏลำแสงเรืองรอง และเพียงพริบตาเดียว ร่างที่แท้จริงของเขาก็เปิดเผยออกมา

โครงกระดูก!

เมื่อเทียบกับผู้วิเศษแห่งความตายแล้ว ถึงแม้ว่าช่วงไหล่จะดูเท่ากัน จะเป็นโครงกระดูกเหมือนกัน หัวกระโหลกก็ดูเหมือนกัน แต่เมื่อมองดูโดยรวมแล้ว เย่ฮัวกลับดูมีความสูงส่งมากกว่าผู้วิเศษแห่งความตายอยู่ไม่น้อย นี่คือสิ่งที่เรียกว่าราศีของผู้เป็นเจ้านายกับข้ารับใช้อย่างแท้จริง

ชายหนุ่มยื่นนิ้วมือที่เป็นโครงกระดูกออกมาจ้องมอง เขาไม่ได้เห็นร่างกายของตัวเองมานานแล้ว ตอนนี้เริ่มรู้สึกไม่คุ้นเคยแล้วจริงๆ

“แค่นี้ปืนสูบวิญญาณของเธอก็ทำอะไรฉันไม่ได้แล้ว สำหรับฉัน อาวุธของเธอไม่ได้น่ากลัวอะไรเลยสักนิด”

เย่จีจี้ถือปืนสูบวิญญาณที่อยู่ในมือแนบแน่น หมอกควันสีแดงยังคงลอยออกมาจากปากกระบอกปืนอย่างต่อเนื่อง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าในตอนนี้เย่จีจี้กำลังเดือดดาลมากแค่ไหน

“ส่วนชุดเกราะจันทราของเธอ ฉันก็มีวิธีทำลายอยู่หลายอย่าง ยกตัวอย่างเช่น…”

เพียงโบกมือเบาๆ อาวุธวิเศษจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นรอบกายของเขา เย่ฮัวจิ้มนิ้วเหมือนเลือกอาวุธบนแท็บเล็ต เพื่อเลือกอาวุธที่เหมาะสมกับโครงกระดูกของเขาที่สุด

ทันใดนั้น เย่ฮัวก็ได้อาวุธที่เขาต้องการแล้ว!

ในมือของเย่ฮัวปรากฏดาบยาวสีม่วงเล่มหนึ่ง ใบดาบโค้งงอมีปลายเป็นรูปทรงหยดน้ำทองคำ ที่น่าแปลกประหลาดก็คือ จะมีหยดทองคำหยดลงมาจากปลายดาบเป็นระยะอยู่จริงๆ

“นี่คือดาบหยดทองคำทมิฬ มีอานุภาพมากพอที่จะทำลายชุดเกราะจันทราและปืนสูบโลหิตของเธอได้ไม่ยากเลย…”

เย่ฮัวโบกมือขึ้นอีกครั้ง

ชุดเกราะนับพันๆ ชุดปรากฏขึ้นรอบกายเขา และหนึ่งในนั้นก็ถูกเลือกมา เพราะสวมใส่เข้ากับโครงกระดูกได้พอดิบพอดี

“ชุดเกราะนี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากนัก แต่มันช่วยป้องกันไม่ให้มีเลือดไหลออกจากร่างกายระหว่างการต่อสู้!”

หลังจากนั้น ที่มือขวาของเย่ฮัวก็ปรากฏโล่ป้องกันขึ้นมาแล้ว “และอานุภาพของโล่นี้ ก็จะช่วยป้องกันไม่ให้เลือดไหลอีกหนึ่งแรงบวก!”

แน่นอนว่าปืนสูบโลหิตจะมีอันตรายที่สุดก็ต่อเมื่อได้ดูดเลือด แต่ตอนนี้ปลายกระบอกปืนกลับมีหมอกสีแดงลอยออกมาแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“ถึงฉันจะไม่ได้เก่งอะไรมาก แต่ฉันก็มีวิธีรับมือกับเธอเสมอ!”

เย่จีจี้มองหน้าเย่ฮัวด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่จะพูดออกมาว่า “แบบนี้มันโกงกันนี่นา!”