You Cannot Afford To Offend My Woman ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ! - ตอนที่ 179

GG: บทที่ 179 – ปล้น!

ทั้งสามคนเดินออกจากโรงแรมสามัญนี้และวิ่งไปที่ชานเมือง ตอนนี้ผู้วิเศษแห่งความตายรู้แล้วว่าควรสวมหน้ากากและถุงมือเมื่อเขาออกไปข้างนอก อันที่จริงแล้วซุนฟางเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้เขาเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น

คนขับรถของDidiรู้สึกกังวลเล็กน้อยสามคนนี้แปลกมาก ชายหนุ่มทางมือขวาเหมือนว่าจะกำลังคำนวณอะไรบางอย่างอยู่ แต่มันก็ดูราวกับว่าเขาเป็นตะคริวและสีหน้าของเขาก็ดูไม่ค่อยดีนัก
(Didi – แอพใช้เรียกรถtaxiของจีน)

ที่นั่งอยู่ด้านหลังมีคนในเสื้อคลุมสีดำสวมหน้ากากกำลังเล่นเกมมือถือ เสียงดังมากบางครั้งก็ส่งเสียงแปลก ๆ น่าขนลุกออกมา

เฉพาะผู้หญิงคนนี้ที่ดูสวยงามมากเหมือนนางฟ้าคนนี้ที่ดูปกติ

แต่หลังจากที่เธอขึ้นรถเธอก็เล่นโทรศัพท์มือถือด้วยเช่นกัน ฟังจากเสียงของเกมดูเหมือนว่าเธอกำลังเล่นเกมเดียวกันกับคนเสื้อคลุมดำ นั้นเกมทันหว่านหลานเย่ว(Fun Blue Moon)รึเปล่าน่ะ?

รถขับออกมาไกลมากขึ้นเรื่อย ๆ คนขับรถเหงื่อออกเต็มหน้าผาก ฉันไม่น่ารับพวกเขามาเลย!

“หยุด!” โตวฟูชิตะโกนขึ้นในทันใด

คนขับรถเบรกรถอย่างกะทันหันและทั้งสองด้านหลังก็หัวกระแทกเข้ากับหลังเบาะของเขา

แต่ซุนฟางไม่สนใจ เธอดึงเสื้อคลุมของผู้วิเศษแห่งความตาย “เอามาให้ฉัน2000”

ซุนฟางไม่มีเงินสำหรับเติมเงิน แล้วเธอจะไปฆ่าเขาได้อย่างไร

ผู้วิเศษแห่งความตายไม่ใช่คนขี้เหนียว เขาให้เธอไปเลย4000 อย่างไรก็ตามเขาก็ยังคงต้องสร้างโชคลาภต่อไป

เมื่อทั้งสามออกจากรถ คนขับก็เหยียบคันเร่งและจากไปทันที เขาไม่ต้องการจะเจอทั้งสามคนอีกแล้ว

โตวฟูชิหยิบเข็มทิศออกมาแล้วพูดด้วยเสียงต่ำว่า “มองหามังกรจะต้องมองไปที่ภูเขาที่คดเคี้ยวเส้นทางที่ซับซ้อนนั้นเป็นอุปสรรค์ ถ้าที่ไหนมีประตูที่ถูกปิดด้วยกุญแจนับพัน ที่นั้นจะต้องมีที่พำนักของกษัตริย์อยู่แน่!”

ผู้วิเศษแห่งความตายไม่ค่อยเข้าใจมัน

ซุนฟางค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและถามว่า “คุณไม่ได้มองหาสุสานหรอกหรือ? มันเกี่ยวข้องกับการปล้นครั้งนี้ยังไง?”

โตวฟูชิยิ้มและหัวเราะ “โอ้ พี่สาว กลยุทธ์นี้ของฉันเปลี่ยนได้มากจนสามารถไปใช้กับคาสิโนได้”

“คุณไม่ใช่นักจับผีเหรอ?” ซุนฟางหัวเราะและเล่นเกมต่อไป

“พี่สาว ทุกวันนี้มันอยู่ไม่ง่ายเลยนะ นอกจากการจับผีฉันยังต้องหารายได้พิเศษอีกเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการไปที่สุสานและขายเครื่องประดับทอง เงิน หรืออะไรก็ได้ ที่ทำเงินได้” โตวฟูชิถอนหายใจ ให้ตายเถอะ ในนวนิยายมีแต่เรื่องหลอกลวง จะไปมีหลุมศพมากมายได้อย่างไร แม้ว่าเขาจะขุดสุสานมาสักพักแล้วก็ยังไม่เจอสุสานถล่มเลย เขาต้องการปราบผีบางตัวในหลุมฝังศพแต่มันก็ไม่เห็นมีแม้แต่เงาของผีที่คุณบอกว่าจะออกมาด้วยความโกรธเลยสักตัว

ซุนฟางได้รับเงินโอนจากผู้วิเศษแห่งความตาย เจ้ากระดูกนี้ช่างใจกว้างฉันไม่คิดว่าจะได้จากเขาตั้ง 4000 ถ้วน เปลี่ยนอุปกรณ์ใหม่!

ทั้งสามคนเดินต่อไปเรื่อย ๆ โตวฟูชิยกเข็มทิศและก็ตะโกนขึ้น “ที่นี่ไง!”

ผู้วิเศษแห่งความตายกับซุนฟางมองไปรอบ ๆ ที่นี่มันอะไร? โรงงานร้าง?

“คุณพาเรามาทำอะไรที่นี่? มีทองอยู่ที่ใต้ดินเหรอ?” ซุนฟางถามเสียงเบา

โตวฟูชิชี้นิ้วขึ้นมาและส่ายมันเบาๆ “พี่สาวมันไม่มีทองคำที่ใต้ดินหรอก แต่มีทองคำอยู่บนท้องฟ้า!”

ผู้วิเศษแห่งความตายวางโทรศัพท์แล้วพูดว่า “เคี๊ยะ เคี๊ยะ เคี๊ยะ ~ ” แปลบทผู้วิเศษแห่งความตาย : ‘น่าสนใจ!’

ซุนฟางรู้สึกเหมือนใบหน้าของเธอถูกเหยียดหยาม

ปัง!

โตวฟูชิมองไปที่พี่ชายและพี่สาวของเขาที่รีบขึ้นไปบนฟ้าแล้วตะโกนเสียงดัง พี่ชาย! พี่สาว พาน้องชายคนนี้ขึ้นด้วยที ฉันบินไม่ได้!”

ผู้วิเศษแห่งความตายและซุนฟางพุ่งขึ้นไปบนฟ้า จ้องมองความว่างเปล่าตรงหน้าพวกเขา

ทันใดนั้นเคียวแห่งความตายก็ปรากฏขึ้นในมือเขา มือของซุนฟางก็ขยับเล็กน้อยดาบทองคำม่วงก็มาอยู่ในมือของเธอ

“ใครกันที่กล้ามาขว้าง !”

คนห้าสิบคนในเสื้อคลุมสีแดงปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันกลางความว่างเปล่า สามสิบคนกำลังถือกล่องที่ทำจากไม้มะฮอกกานีคุณภาพสูง ไม่ต้องคิดเลยว่าสิ่งที่อยู่ภายในมันคืออะไร

อีกยี่สิบคนเป็นทหารยามและเมื่อพวกเขาเห็นคนเสื้อคลุมดำกับผู้หญิงปรากฏตัวขึ้น พวกเขาก็ชักดาบออกมาทันที

แต่อย่าประมาทสามสิบคนนั้น พวกเขาวางกล่องสินสอดของขวัญไว้บนบ่าแล้วดึงอาวุธออกมา

เมื่อได้ยินชื่อของอีกฝ่าย แน่นอนว่าซุนฟางที่เป็นผู้รอบรู้นั้นย่อมทราบถึงตัวตนของความว่างเปล่าไร้อาณาเขต และการลงมือข้ามหัวพวกเขานั้นไม่ต่างไปจากการหาเรื่องไปตาย

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดคิดว่าคนที่พวกเธอจะมาปล้นจะเป็นพวกเขา!

แต่มันจะไปสำคัญอะไร? เธอหวังว่าพวกความว่างเปล่าไร้อาณาเขตนี้จะมีความสามารถอยู่บ้าง ปล้นสินค้าของพวกเขา จากนั้นก็ส่งคนที่แข็งแกร่งกว่านี้มาเพื่อฆ่าเธอกับผู้วิเศษแห่งความตายซะ และเขาก็จะได้ไม่ว่างมาจับตาเธอ

ผู้วิเศษแห่งความตายหยิบโทรศัพท์แล้วพิมพ์ จากนั้นตัวอักษรสีสันสดใสที่เคลื่อนไหวได้ก็โผล่ขึ้น “ปล้น!”

อย่างไรก็ตามซุนฟางนั้นเร็วกว่า เธอเข้าไปและลงมือแล้ว!

ท่าทางนี้ดูราวกับหมาป่าพุ่งเข้าฝูงแกะ ซุนฟางนั้นก็ยังคงเป็นผู้ฝึกตนคนหนึ่ง ในสถานการณ์ปัจจุบันระดับความแข็งแกร่งของเธอนั้นสามารถสู้กับเสี่ยวยี่ได้อย่างเท่าเทียม และหากเธอมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์โบราณเธอก็สามารถเหนือกว่าเขาได้ไม่ยาก บางทีเธอก็อาจจะสามารถชนะเขาได้

อย่างไรก็ตามผู้วิเศษแห่งความตายมีความสามารถในการฆ่าเสี่ยวยี่ ช่องว่างของความต่างนั้นยังคงมีอยู่

เมื่อมองดูซุนฟางร่ายรำท่ามกลางฝูงชน เลือดสาด แขนขาขาดกระเด็น ผู้วิเศษแห่งความตายสับสนไปเล็กน้อย ในทันใดนั้นผู้หญิงคนนี้ก็ดูงดงามขึ้นมาทันตา โดยเฉพาะเลือดของศัตรูที่ติดอยู่บนแก้มสีขาวและดวงตาที่ไร้มนุษยธรรมของเธอ ดึงดูดมาก!

โตวฟูชิที่ไม่ได้รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นด้านบนท้องฟ้าและรออย่างใจจดใจจ่ออยู่ที่ด้านล่าง เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองก็สังเกตุเห็นจุดสีดำปรากฏขึ้น

โตวฟูชิขมวดคิ้วจุดดำนั้นคืออะไร? เมื่อจุดสีดำเข้ามาใกล้โตวฟูชิก็ตกตะลึง มันคือแขนที่ขาดออก!

เขาหลบจากมันในทันที จากนั้นก็มีแขน ขาที่ขาดร่วงลงมาจากท้องฟ้าเพิ่มอีก โตวฟูชิซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่งและสั่นเทาด้วยความกลัว คู่รักคู่นี้น่ากลัวเกินไปแล้ว

ในพริบตามีเพียง10คนเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่จากทั้งหมด50คน หัวใจของซุนฟางนั้นเต้นเร็วมาก ความหดหู่ใจในใจกระจายหายไป ตอนนี้เธอรู้สึกสบายตัวมากขึ้น

“คุณกล้ามากที่มาปล้นของจากความว่างเปล่าไร้อาณาเขตและยังฆ่าคนของความว่างเปล่าไร้อาณาเขตอีก เตรียมรอรับความหายนะได้เลย!” ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นเสียงดังแล้วพยักหน้ากับคนอื่น ๆ พวกเขาแยกย้ายกันจากไปและกลับไปรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทันที

ซุนฟางสะบัดมือของเธอ ดาบทองคำม่วงแปรเป็นลำแสงรุ้งเจาะทะลุร่างกายของเขา แต่ยังมีอีกหลายคนทีเธอไม่สามารถฆ่าได้ทันก่อนพวกเขาจะจากไป

ผู้วิเศษแห่งความตายดูถูกเหยียดหยาม ความว่างเปล่าไร้อาณาเขตบ้าบออะไร นายท่านของข้าสามารถทำลายพวกเจ้าได้ด้วยมือเดียวและนายเหนือหัวของข้าสามารถทำลายพวกเจ้าได้ด้วยประโยคเดียว

และฉัน!

“เคี๊ยะ เคี๊ยะ เคี๊ยะ ~ ” แปลบทผู้วิเศษแห่งความตาย : ‘หนวดทมิฬ!’

หนวดเส้นใหญ่กลมและหนานับไม่ถ้วนโผล่ออกมาจากความว่างเปล่าโจมตีไปทุกทิศทาง ทักษะนี้แม้แต่เสี่ยวยี่ก็ยังกลัวและเลือกที่จะหลีกหนี

เมื่อเผชิญกับผู้วิเศษแห่งความตาย เหล่าคนจาก ผุ้คนจากความว่างเปล่าไร้อาณาเขตไม่สามารถสู้กลับได้เลยแม้แต่น้อย ในที่สุดร่างกายของพวกเขาถูกแทงและก็ถูกหนวดกลืนกิน หนวดนี้ดูเหมือนกับเว่ยชางมาก

นี้เป็นครั้งแรกที่ซุนฟางได้เห็นผู้วิเศษแห่งความตายใช้ทักษะของเขา เธอคิดว่าท้ายที่สุดหากเธอลงมือแต่ไม่เร็วพอ เธอก็จะจบลงเหมือนพวกเขา

เจ้าโครงกระดูกบัดซบนี้ แข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไรกัน!!!

หนวดทมิฬถูกเรียกกลับมา ผู้วิเศษแห่งความตายมองไปที่ซุนฟาง เขาต้องการจะถามเธอว่าคุณกลัวหนวดมากมายนี้ไหม! คิดถึงผลที่จะตามมาซะ!

ด้วยมืออันใหญ่ ของขวัญ15กล่องในอากาศก็ตามมาหาผู้วิเศษแห่งความตาย ซุนฟางถอนหายใจและตามเขาไป

เมื่อโตวฟูชิเห็นพวกเขาก็วิ่งเข้าไปทันที “พี่ชายพี่สาว พวกคุณมันสุดยอดเกินไปแล้ว!”

หลังจากพูดจบเขาก็เปิดกล่องของขวัญหมั้น ดวงตาของโตวฟูชิเปล่งประกายจากแสงสะท้อนของทองคำ “ทองคำจำนวนมาก! พระเจ้า! สมบัติมากมายมีแต่ของมีค่าทั้งนั้นเลย เกราะนี้ อาวุธนี้ สวรรค์! นี้มันอะไร คุณพระ! แม่เจ้าโว้ย มีสิ่งประดิษฐ์โบราณด้วย!”