You Cannot Afford To Offend My Woman ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ! - ตอนที่ 202

GG: บทที่ 202 – ปล่อยให้พวกเขาสู้!

หยิงคังซีก้มศีรษะคำนับอยู่บนพื้น ไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับซุนฟาง คนตระกูลหยิงในห้องโถงทั้งหมดวิ่งออกมาต้อนรับด้วยความเคารพ “ท่านซุน!”

ซุนฟางพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ และยิ้ม “ไม่ต้องกังวล ฉันแค่จะผ่านไป คุณประชุมกันต่อไปเถอะ”

เหล่าปรมาจารย์ต่างตกใจ หยิงจิงซานพูดอย่างเร่งรีบ “ท่านซุนโปรดอย่าเข้าใจผิด ฉันกำลังเฝ้ารอที่จะได้มอบความภักดีให้นายเหนือหัว”

“นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด” ซุนฟางกล่าว

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง หยิงจิงซานก็พูดต่อ “ท่านซุน เรากำลังคุยเรื่องความว่างเปล่าไร้อาณาเขต”

“หืม?” ซุนฟางสงสัยว่าความว่างเปล่าไร้อาณาเขตคืออะไร? เธอไม่เคยได้ยินเรื่องนี้

แม้ว่าเธอจะเคยเป็นประมุขนิกาย แต่ยักษ์ใหญ่ทั้งสามก็ยังใหม่สำหรับเธอและไม่สามารถเข้าถึงได้

หยิงชางกล่าวเสริม “ท่านซุน ความว่างเปล่าไร้อาณาเขตเป็นหนึ่งในสามยักษ์ใหญ่ที่ควบคุมกองกำลังในภาคเหนือ”

“อะไร? พวกเขาสร้างปัญหาให้คุณ?” ซุนฟางถาม

หยิงจิงซานกล่าวด้วยเสียงต่ำ “ท่านซุน ในตอนแรกจักรพรรดินีของความว่างเปล่าไร้อาณาเขตต้องการที่จะเกี่ยวดองกับเรา แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้กลับมีข่าวว่าจักรพรรดินีนั้นมีลูกสาวนอกสมรส!”

“อืม? ลูกสาวคนอื่น? ” ซุนฟางถามอย่างสงสัย

ฝูงชนก้มหัวลงเล็กน้อย หยิงจิงซานพูดต่อว่า “จักรพรรดินีเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์และผู้สูงศักดิ์เสมอ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ตระกูลหยิงได้รับการสนับสนุนจากจักรพรรดินี แต่จักรพรรดินีมีลูกสาวนอกสมรส เธอโกหกต่อโลก เธอเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของตระกูลหยิงของฉัน ถ้ามันแค่ตระกูลหยิงของฉัน ฉันอดทนได้ แต่ตอนนี้มันต่างไปแล้ว นี้มันเหมือนกับเธอเหยียบย่ำลงบนใบหน้าของนายเหนือหัว!”

หยิงจิงซานไม่ได้โง่ การต่อสู้กับความว่างเปล่าไร้อาณาเขตจะทำให้เกิดการสูญเสียอย่างแน่นอน แต่หากนายเหนือหัวเป็นคนลงมือ มันคงจะจบในเวลาไม่กี่นาที

ซุนฟางพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มเล็กน้อย “สิ่งที่เกี่ยวกับสามยักษ์ใหญ่ของคุณ นายเหนือหัวของฉันไม่สนใจและจะไม่ยุ่ง”

“ท่านซุนกำลังเข้าใจผิด ตระกูลหยิงต้องการได้รับคำสั่งจากนายเหนือหัว การจะต่อสู้กับความว่างเปล่าไร้อาณาเขตจำเป็นที่จะต้องได้รับการเห็นด้วยจากนายเหนือหัว อย่างไรก็ตามแต่ฉันไม่กล้ารบกวนวิสัยทัศน์อันยิ่งใหญ่ของนายเหนือหัว” การที่หยิงจิงซานสามารถเป็นเจ้าบ้านได้นั่นไม่ใช่เพราะสิ่งใดเลย เพียงแค่ IQ ต้องทำงาน

ซุนฟางพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ “สมเหตุสมผล ฉันจะรายงานเรื่องนี้”

โตวฟูชิกำลังเมาพี่สาวดูดีและน่าประทับใจมาก เธอบดขยี้ตระกูลหยิง กดพวกเขาจนมิดและไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น

หากโตวฟูชิรู้ว่าซุนฟางมีไพ่ที่สามารถทำให้ตระกูลหยิงถูกทำลายล้างได้ทันทีอยู่ในมือของเธอ เขาจะเข้าใจว่าทำไมคนกลุ่มนี้จึงต้องยอมก้มหัวลง

ชีวิตของทุกคนถูกบีบให้ตกอยู่ในมือของผู้อื่น แม้จะต้องก้มหัว คุณก็ต้องทำ

ซุนฟางโบกมือของเธอ บอกให้พวกเขาจัดการไป เธอจะไม่ไปประชุมกับพวกเขา เธอกำลังคิดว่าจะกลับไปชาร์จแบตเล่นเกมและฆ่ามันอีกสองสามครั้ง เจ๋งมากเลย ~

“ท่านซุนมีอีกอย่างที่ต้องรายงาน!” หยิงจิงซานก้าวไปข้างหน้าแล้วตะโกนอย่างเร่งรีบ

ซุนฟางหยุด แต่ไม่หันหลังกลับ “พูดสิ”

“เหตุการณ์นี้เกิดหลังจากการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของการแย่งชิงสิ่งประดิษฐ์โบราณ เราถูกปล้นภาคเหนืออย่างเปิดเผย ฉันว่า…”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ซุนฟางเดินออกไปข้างนอกแล้วพูดอย่างใจเย็น “คุณสามารถตัดสินใจเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ได้ด้วยตัวเอง ฉันไม่มีเวลามาสนใจมัน”

ปากของเจ้าบ้านตระกูลหยิงกระตุกเล็กน้อย เขาเคยเห็นคนหยิ่งยโสมาก่อน แต่เขาไม่เคยเห็นคนหยิ่งยโสเช่นนี้มาก่อน นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย … แล้วอะไรคือเรื่องใหญ่

แน่นอนว่ามันเป็นความขัดแย้งในครอบครัว

หลังจากกลับไปที่ห้อง ซุนฟางก็คุยเรื่องนี้กับผู้วิเศษแห่งความตาย

ผู้วิเศษแห่งความตายเงียบไปครู่หนึ่งหลังจากได้ฟัง เขาได้ยินมาว่าตอนนี้นายเหนือหัวต้องการทำให้เกิดข้อพิพาทระหว่างเหนือและใต้โดยเร็วที่สุด อย่างไรก็ตามไม่ว่ามันจะเป็นการต่อสู้เล็ก ๆ หรือการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ มันก็ยังจำเป็นที่จะต้องถามความคิดเห็นของนายเหนือหัวก่อน แน่นอนคุณไม่ต้องข้ามรายงาน ต้องบอกนายท่านก่อน

ผู้วิเศษแห่งความตายก็ส่งข้อมูลให้นายท่านของเขาผ่านทาง WeChat

เว่ยชางตอบกลับในทันที คราวหน้าอย่าส่ง WeChat มาอีก มันเปลื้องเน็ตฉัน!

ผู้วิเศษแห่งความตาย ตกใจและสัญญาว่าครั้งหน้าจะไปรายงานด้วยตัวเอง

เย่ฮัวผู้ซึ่งกำลังนั่งดูสองสาวคนโตและสองสาวคนเล็กเล่นเกมอยู่ในห้องได้ยินว่าเว่ยชางมีข่าวบางอย่าง ก็ลุกขึ้นมาและไปที่ออฟฟิศ

ในไม่ช้าร่างของเว่ยชางก็ปรากฏขึ้น คุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วกล่าวขึ้นอย่างเคารพ “ผู้ใต้บังคับบัญชาคำนับนายเหนือหัว”

“อืม?” เย่ฮัวตอบรับเบา ๆ และจุดบุหรี่สูบ

“มีข่าวจากซุนฟาง” เว่ยชางกล่าวและโค้งคำนับเล็กน้อย

เย่ฮัวพ่นควันแล้วเอนกายพิงหน้าต่าง และส่งสัญญาณให้เว่ยชางพูดต่อไป

หลังระลึกถึงเนื้อหาในรายงานผู้วิเศษแห่งความตาย เว่ยชางกล่าวขึ้น “ตระกูลหยิงที่นายเหนือหัวพิชิตในวันนั้นเป็นหนึ่งในสามยักษ์ ยักษ์ใหญ่ทั้งสามนี้ควบคุมกองกำลังทั้งเหนือ – ใต้ ตระกูลหยิงนั้นอยู่ทางภาคใต้”

เย่ฮัวตอบเบา ๆ และดูเหมือนจะไม่สนใจอะไร

เว่ยชางรู้ถึงความทุกข์ของนายเหนือหัวของเขา แต่เขายังคงต้องรายงานต่อไป “ตระกูลหยิงนี้เดิมทีกำลังจะแต่งงานกับยักษ์ในภาคเหนือ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกหลอก ตระกูลหยิงเสียหน้าของพวกเขาและพวกเขาต้องการที่จะฟื้นชื่อเสียงคืนมา”

เย่ฮัวกล่าวอย่างไม่แยแส “ดี แต่เราไม่ต้องเข้าไปแทรกแซง ไม่งั้นมันจะไม่มีความหมายอะไรเลย”

“ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้าได้บอกแล้วว่าเขาจะไม่เข้าไปแทรกแซงข้อพิพาทของพวกเขา”

“นั่นเป็นเรื่องดี ฉันไม่รู้ว่ายักษ์ทั้งสามนี้พังทลายลงหรือพวกเขาจะรวมตัวกันเป็นหนึ่ง? ถ้าหากมันกลายเป็นแบบนั้นมันคงจะน่าสนุก” เย่ฮัวเยาะเย้ย มีเพียงเลือดเท่านั้นที่สามารถทำให้คุณสงบลงได้เมื่ออารมณ์เสีย

เว่ยชางกล่าวอย่างเคารพ “มีคำถามจากผู้ใต้บังคับบัญชาอีกอย่างหนึ่ง เรื่องการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของสิ่งประดิษฐ์โบราณ ดูเหมือนว่าภาคใต้ตั้งใจที่จะล้างแค้น”

“ถูกเวลาดี นี่คือแผนของฉันในตอนนี้ นายคอยจับตาจ้องมองเสี่ยวยี่ไว้ อย่าปล่อยให้เขาตาย เก็บเขาไว้ใช้ประโยชน์!”

“ครับ! ผู้ใต้บังคับบัญชาได้ทิ้งกระบี่เซวียนหยวนของเขาไว้ เพื่ออำนวยความสะดวกแก่นายเหนือหัวแล้ว” เว่ยชางยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าวิธีการดั้งเดิมนั้นถูกต้อง ในยามที่นายเหนือหัวอารมณ์เสียมีเพียงการฆ่าเท่านั้นที่ช่วยได้ ไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้โชคร้าย

เย่ฮัวก็คิดเช่นนั้น “ดีมาก”

“เป็นช่วงเวลาที่มีเกียรติที่สุดของผู้ใต้บังคับบัญชา ที่ได้รับคำชมจากนายเหนือหัว”

เย่ฮัวหัวเราะเบา ๆ และตบไหล่ของเว่ยชาง “กับถังเว่ยเป็นอย่างไรบ้าง?”

“เอ่อ ยังอยู่ในแผน … ” เว่ยชางพูดด้วยรอยยิ้ม เขาไม่รู้ว่าจะสามารถผลักเสี่ยวถังลงได้หรือไม่ เมื่อเร็ว ๆ นี้เสี่ยวถังมักจะปรุงซุปและดื่มมันด้วยตัวเองไม่หยุด

เย่ฮัวถอนหายใจเบา ๆ “บางครั้งเราก็ต้องเรียนรู้จากเลี่ยกู ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรให้มากและแค่ผลักเธอลง”

“วิธีการของเลี่ยกูนั้นสะดวก แต่มันไม่สามารถเทียบได้กับนายเหนือหัว ผู้หญิงคนนี้มีเกียรติมากเธอไม่สามารถเปรียบเทียบกับผู้หญิงธรรมดาได้ การเอาชนะร่างกายนั้นง่ายแต่หัวใจนั้นยาก”

คำพูดของเว่ยชางส่งถึงหัวใจของเย่ฮัว เขาหัวเราะเบา ๆ “เว่ยชางนายเข้าใจถึงความทุ่มเทของเทพ”

“ผู้ใต้บังคับบัญชา ยังคงศึกษาในเรื่องต่าง ๆ เช่นกัน” เว่ยชางยิ้ม การได้รับการยกย่องจากนายเหนือหัวนั้นดีกว่าการได้ฆ่า เขาเคยบอกว่าฉันโง่ แต่ตอนนี้ฉันไม่ใช้อีกแล้ว ในที่สุดฉันสามารถแบ่งปันความกังวลของนายเหนือหัวได้

“ถ้าพระเจ้าอยู่ที่นี่เขาคงจะต้องให้สติปัญญาแรกแก่คุณ” มุมปากของเย่ฮัวโค้งขึ้นเล็กน้อย มันมีประโยชน์ที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้มีความสุข

เว่ยชางถ่อมตัวมาก “จิตใจของผู้ใต้บังคับบัญชานั้นดีไม่น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของพระเจ้า แต่มันก็ยังคงไม่สูงเท่านายเหนือหัว”

“ เอาล่ะ กลับไปหาแฟนของนายเถอะ หากไม่มีเหตุการณ์สำคัญใด ๆ ก็ไม่ต้องมารายงานหรอก เป้าหมายของเทพคือแค่ปล่อยให้พวกเขาสู้กันทั้งเหนือและใต้ ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม”

“ผู้ใต้บังคับบัญชาจะปฏิบัติตามคำสั่งของนายเหนือหัว!”