You Cannot Afford To Offend My Woman ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ! - ตอนที่ 206

GG: บทที่ 206 – การสอนอย่างระมัดระวัง

ทันใดนั้นชิงเหลียนก็จำได้ นี่บอสของชิงบาร์ไม่ใช่หรอ ฉันมีความสุขที่ได้พบกับเขาที่ชิงบาร์เมื่อปีที่แล้ว เขาหล่อจริง ๆ

“พี่คุน เขาเป็นบอสของชิงบาร์” สีหน้าของชิงเหลียนดูไม่ดีเท่าไร ในตอนนั้นธุรกิจของเขาได้รับความนิยมอย่างมาก เจ้านายหลายคนอิจฉาและต้องการที่จะลงทำอะไรสักอย่าง

ผลลัพธ์ก็จบลงโดยที่คนลงมือหายตัวไป ส่วนบอสก็เก็บตัวไปอีกครั้งและไม่มีใครกล้าที่จะยั่วยุตั้งแต่นั้นมาเพราะมันลึกลับเกินไป

แน่นอนว่าคุนจงก็เคยได้ยินชื่อของบอสคนนี้ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าเด็กที่เขาอยากจะจับตัวคืนนี้ของเขา!

นี้มันเป็นปัญหามากจริง ๆ

เมื่อมองไปที่ชายสองคนที่ถูกแขวนอยู่กลางอากาศคุนจงและคนอื่น ๆ ไม่ได้แสดงความประหลาดใจแต่อย่างใด แต่กลับก้าวออกมาข้างหน้าพร้อมรอยยิ้มแทน “แขกผู้มีเกียรติ ต้องขออภัยที่ไม่ได้ออกมาต้อนรับคุณ”

เย่ฮัวเมินเขาและหันมาถามตงฮวงหลี่ในอ้อมแขน “เป็นพวกเขา?”

ตงฮวงหลี่พยักหน้าจากนั้นฝังศีรษะของเขาลงกับเสื้อของเย่ฮัวราวกับกำลังกลัว

“อาหลี่ อย่ากลัวไปเลย เมื่อคุณมีปัญหาคุณต้องเผชิญหน้ากับมันอย่างกล้าหาญ” เย่ฮัวสอนอย่างรอบคอบ เขาไม่ได้อยู่กับลูกของเขาและเธอพัฒนานิสัยเช่นนี้ มันไม่ดีเลยจริง ๆ

ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าแม่ของเธอสอนเธอมาอย่างไร

เป็นเรื่องปกติที่ตงฮวงหลี่จะมีการแสดงออกเช่นนี้ ยังไงซะเธอก็ยังเป็นเด็ก ผู้ปกครองบางคนอ่อนแอเล็กน้อย ในความเป็นจริงพวกเขาแค่ต้องการความรักและการดูแลเพิ่มอีกนิด

“ลุง อาหลี่เข้าใจแล้ว” ตงฮวงหลี่เชื่อฟังมาก หลบอีกต่อไปแล้วมองไปที่ชายและหญิงตรงหน้าเธอ

ชิงเหลียนยิ้มและขอโทษ “บอส เราต้องขอโทษด้วย เราไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกของคุณ”

เย่ฮัวค่อยๆเงยหน้าขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าเธอตกอยู่ในมือของคุณ? จะเกิดอะไรขึ้นกับอาหลี่?”

สีหน้าของคุนจงและชิงเหลียนดูน่าเกลียดเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะจบง่าย ๆ ในวันนี้เสียแล้ว

“บอส คุณพูดอะไรกัน มันก็ต้องเป็นชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน” คุนจงกล่าวอย่างประจบ เพราะอย่างไรชายคนนี้ก็ยังคงลึกลับมากเกินไป

ในครั้งนี้เย่ฮัวไม่ได้ถามตงฮวงหลี่ แต่ถามชิงหยาแทน “ชิงหยา คุณคิดว่าควรทำอย่างไรกับพวกเขา?”

ชิงหยาที่ยืนอยู่ข้างหลังหยุดคิดครู่หนึ่งและพูดว่า “เย่ฮัว เรียกตำรวจ”

“ถ้าเป็นลูกของเรา คุณจะยังคงเลือกที่จะโทรหาตำรวจอยู่ไหม?” เย่ฮัวถามอย่างจริงจัง

ชิงหยามีหัวใจ ถ้าเป็นลูกของเธอเอง พวกเขาของผลลัพธ์คงจะมีเพียงอย่างเดียว!

เมื่อเห็นว่าชิงหยาไม่ได้พูดกลับมา เย่ฮัวก็ได้คำตอบในใจของเขาแล้ว ยังไงอาหลี่ก็ยังไม่ได้เป็นลูกสาวจริง ๆ ของเธอ

“อาหลี่ คุณคิดยังไงกับคุณลุงคนนั้น” เย่ฮัวถามอย่างสงสัย

ตงฮวงหลี่รู้สึกสับสนเล็กน้อย เพราะเธอไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเล็ก ๆ ของเธอ “ฉันไม่รู้”

ตอนนี้ใบหน้าของคุนจงและชิงเหลียนประดับด้วยรอยยิ้มที่แข็งทื่อ บอสคนนี้จะต้องการจะฉีกหน้าของเขา!

ใบหน้าถูกฉีก คุนจงและชิงเหลียนมองตนเองสูงเกินไป อย่างมากเขาก็เป็นเพียงแค่เครื่องมือสำหรับให้ความรู้แก่ภรรยาและเด็ก ๆ

“บอส นี่ไม่ดีเลย” คุนจงฝืนยิ้ม ความโกรธของเขายากที่จะซ่อน

ชิงเหลียนยิ้มและพูดอย่างเย็นชาว่า “บอส เราสามารถชดเชยให้คุณได้ แต่คุณไม่สามารถดูถูกเราแบบนี้ได้!”

เย่ฮัวก็ยังคงเมินพวกเขาและสอนเด็กต่อไป

“อาหลี่ คุณลองคิดว่าถ้าไม่มีพี่น้องเขียวแดงเมื่อคืนนี้ จะเกิดอะไรขึ้นหากคุณถูกจับ อาหลี่ไม่รู้สึกเกลียดหรือโกรธพวกเขาเหรอ?” เย่ฮัวถามเบา ๆ

ตงอวงหลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยและกระซิบ “อาหลี่เกลียดพวกเขา”

“พวกเขาไม่ได้ต้องการจะจับแค่อาหลี่ มีเด็กจำนวนมากอายุพอ ๆ กับอาหลี่ที่ถูกขายโดยพวกเขาและไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนตอนนี้ … อาหลี่คิดว่าคนแบบนี้สมควรมีชีวิตอยู่บนโลกนี้เหรอ? ” แม้ว่าเย่ฮัวจะไม่เคยมีลูก แต่ก็ยังคงเคยสอนเย่จีจี้และเป็นผู้นำของบาปมหันต์ทั้งเจ็ดด้วย วิธีการสอนนี้มีประโยชน์

แน่นอนมันเป็นแนวทางสอนที่บริสุทธิ์

“ไม่”

และแน่นอนว่าคำตอบของอาหลี่นั้นตรงไปตรงมา

ชิงหยาที่อยู่ข้างๆไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอแย่งตัวอาหลี่มาจากเขา “เย่ฮัว อาหลี่ยังเด็กมาก คุณสอนเธอแบบนี้ได้อย่างไร!”

เป้าหมายทางการศึกษาในวันนี้สำเร็จลุล่วง เย่ฮัวต้องการได้ยินคำตอบสุดท้ายอย่างเด็ดขาดของเด็กน้อย! เป็นสายเลือดของเทพ เกิดมาพร้อมกับการนองเลือด!

สำหรับชิงหยา ฉันยังต้องสอนไปอย่างช้า ๆ

“บอส คุณรังแกกันเกินไปแล้ว!” ชิงเหลียนกรีดร้องและหยิบปืนพกของสุภาพสตรีออกมา

พี่น้องเขียวแดงที่ด้านหลังตกใจและหมอบลงทันที ผู้คนในเมืองนั้นน่ากลัวเกินไป จับปืนได้โดยไม่รู้สึกอะไร ไม่มีอะไรเหมือนที่บ้านของเราอย่างมากเราสู้กันด้วยท่อเหล็ก ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ใช้มีด

ปากกระบอกปืนชี้ไปที่กลุ่มคน ชิงหยากอดตงฮวงหลี่ไว้แน่น ดวงตาที่สั่นไหวของเธอทอประกายแสงเย็นชา

“ชิงหยา พวกเขากำลังจะฆ่าเรา คุณยังยืนยันที่จะแจ้งตำรวจอยู่อีกรึเปล่า?” เย่ฮัวหยิบบุหรี่ออกมาจุดไฟ แล้วเขาก็นั่งลง

ชิงหยาถอนหายใจ “แล้วแต่คุณเลย”

มุมปากของเย่ฮัวโค้งขึ้นเล็กน้อยดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่เสียเปล่า หลังจากนี้คงต้องมองหาหนังสือเรียนเพิ่มเติมเช่นนี้มากขึ้น พาพวกเขาไปเรียนรู้และเข้าใจเหตุผลของตนให้มากกว่านี้

ดวงตาของชิงเหลียนเย็นชา หัวใจของเธอก็เหมือนงูพิษเธอเหนี่ยวไกอย่างต่อเนื่อง

ปัง ปัง ปัง!!!

เสียงปืนดังขึ้น กระสุนทองพุ่งไปหาเย่ฮัวและคนอื่น ๆ

ทันใดนั้นก็มีประกายไฟสองสามดวงพุ่งขึ้นในอากาศ แล้วกระสุนสีทองก็ตกลงมาบนพื้น

เย่จีจี้ยื่นมือเล็ก ๆ ออกมาและปิดปากหาว โดยไม่สนใจเส้นผมที่ร่วงลงมาอย่างเงียบๆ

ชิงเหลียนขมวดคิ้วแน่น ปืนพกของเธอมันไม่ได้ผลกับพวกเขา!

พี่น้องเขียวแดงกลัวมาก นี่เป็นเหมือนการต่อสู้ด้วยปืนในภาพยนตร์ฮ่องกงเลย มันน่ากลัวมาก!!!

“คุณสองคนยังไม่เรียกเขามาอีกเหรอ?” เย่ฮัวพูดเบา ๆ

อะไรคือความหมายของการฆ่าเด็กน้อยสองคน ความสามารถที่แฝงอยู่เบื้องหลังพวกเขานั้นน่าสนใจยิ่งกว่า!

คุนจงรู้ว่าในวันนี้อีกฝ่ายคงจะไม่ยอมแพ้แน่ แต่เขาก็ยังพูดว่า “บอส เรื่องในวันนี้คุณลืมแล้วเลิกแล้วกันไปเถอะ แต่ถ้าฉันโทรออกผลที่ตามมามันจะร้ายแรงมากนะ แม้แต่ฉันก็ยังกลัว”

เย่จีจี้หัวเราะในทันทีมนุษย์คนนี้ตลกมาก ทำไมพวกเขาถึงไม่หัวเราะล่ะ พวกเขาช่างโง่เหลือเกินที่หัวเราะเยาะตัวเอง …

“โทร” เย่ฮัวดูว่าอีกฝ่ายเป็นใคร กล้าหาญที่จะคุยโตโอ้อวด แม้แต่เทพก็ยังไม่เคยทำเช่นนี้ เขาทำตัวเป็นคนธรรมดาไม่แม้แต่จะเคลื่อนไหวเหมือนอย่างเมื่อก่อน ไม่ได้ฆ่ามนุษย์ ไม่ได้ทำลายเผ่าพันธุ์

คุนจงโทรทันที แต่ในสายตาของเย่ฮัวชีวิตของพวกเขากำลังนับถอยหลัง

“ฉันให้โอกาสคุณแล้ว! อย่ามาโทษว่าฉันไม่ให้ก็แล้วกัน” คุนจงหัวเราะ โทรออกไปและผ่อนคลาย

ชิงเหลียนพิงไหล่ของคุนจงด้วยมือข้างเดียว “พี่คุน ฉันไม่คิดว่าบอสคนนี้เป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าข่าวลือเป็นเพียงข่าวลือ คุณต้องเห็นมันด้วยตาตัวเอง”

คุนจงเอื้อมมือออกมาตบสะโพกกลม “เคลื่อนไหวต่อหน้าผู้คนมากมาย”

“คุณไม่ชอบแบบนี้หรอกหรือพี่คุน?”

ชิงหยาปิดตาของตงฮวงหลี่ในทันที เด็กน้อยไม่สามารถมองหรือฟังสิ่งนี้ได้

น้องชายแดงที่อยู่ด้านหลังเอื้อมออกไปปิดตาพี่ชายของเขา “พี่ใหญ่ ดูมากเกินไปจะถูกยิงเอานะ”

“แต่นายก็ยังดู!”

“ฉันจะเล่าให้ฟังหลังจากดูจบ” น้องชายแดงมองด้วยความสนใจ

พี่ชายเขียวเอื้อมมือแล้วตบหัวของเขา “อย่างนายบอกฉันเกี่ยวกับภาพนี้ได้ยังไง!”

“มั่นใจได้เลย ฉันอธิบายได้ดีมาก ฉันกำลังเตรียมที่จะเขียนนวนิยาย ฉันเขียสองสามบทเพื่ออัปโหลด ผลตอบรับก็ไม่เลว แต่ผลลัพธ์มันถูกบล็อก”

พี่ชายเขียวกระซิบ “อันที่จริงฉันก็เห็นมันในปีนั้น มันไม่เลวจริง ๆ ฉันต้องถอดกางเกงทุกครั้งที่อ่าน … ”

“จริงเหรอ?”

“ฉันจำได้ว่านายก็อยู่ที่นั่น”

“……”