You Cannot Afford To Offend My Woman ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ! - ตอนที่ 210

GG: บทที่ 210 –เธออยู่ที่นี่แล้ว!

พี่น้องเขียวแดงมองหน้ากันอย่างไม่อยากจะเชื่อ เธอมาหาบอสจริง ๆ งั้นเหรอ!

โอ้ พระเจ้า บอสแข็งแกร่งมาก นอกจากจะมีภรรยาที่สวยงามอยู่แล้ว ยังมีหญิงงามอีกคนหนึ่ง! และเธอยังเป็นภรรยาของบอส สุดยอด!

“คุณดูเธอไว้! แล้วอย่าพึ่งทำอะไร!” เว่ยชางพูดด้วยเสียงต่ำ

ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะเป็นความจริง อาหลี่เกิดมาจากผู้หญิงคนนี้ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะไม่มาที่นี่

แต่มันเร็วเกินไป อาหลี่พึ่งจะมาถึงเมื่อเช้าและพอตกดึกแม่ของเธอก็อยู่ที่นี่แล้ว!

ในความเป็นจริงมันไม่ได้เร็วเกินไปเลย ตงฮวงไป๋ลู่มองหาลูกสาวของเธอมานานกว่าสิบวันแล้วและเธอไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อมองหาลูกสาวเท่านั้น แต่เธอต้องการทวงหนี้เก่าจากเย่ฮัวด้วย

เว่ยชางตอนนี้เป็นเหมือนมีไฟสุมอยู่ในอก หากนายหญิงรู้เรื่องนี้เข้า เธอจะต้องทะเลาะกับนายเหนือหัวอีกและนายเหนือหัวก็คงจะอารมณ์เสียอย่างแน่นอน เขาไม่สามารถควบคุมมันได้ …

ไม่! ต้องเรียกเลียกูมาลงสนาม อย่าปล่อยให้นายเหนือหัวใช้ความรุนแรง ไม่เช่นนั้นทุกคนคงจะต้องโชคร้ายแน่

พอคิดเช่นนั้นเว่ยชางจึงติดต่อหาเลียกูในทันที

เลียกูกำลังเพลิดเพลินกับอาหารที่ทำโดยภรรยาทั้งสามของเขา เมื่อได้ยินคำพูดของเว่ยชาง เขาก็สำลักพ่นอาหารในปากของเขาออกมาและรีบไปในทันที

“อะไร! เกิดอะไรขึ้น!” เลี่ยกูแอบชะโงกหัวออกไปและมองดูรอบ ๆ

ภาพในตอนนี้ดูดีมาก สี่หัวยื่นออกมาเรียงแถวเป็นแนวตั้ง

เมื่อได้เห็นตงฮวงไป๋ลู่ เลี่ยกูก็กลืนน้ำลายลงคอ เมื่อตอนเขายังนอนอยู่ในห้องนอนของนายเหนือหัวและนายเหนือหัวก็พาเธอเข้ามา เขาไม่คิดเลยว่าสามปีต่อมา ผู้หญิงคนนี้จะหยิ่งทระนงขึ้นกว่าเดิม นายเหนือหัวช่างมีสายตาที่ดีจริง ๆ สามารถมองหาผู้หญิงที่แตกต่างกันได้

หลังหดหัวกลับเข้ามา เลี่ยกูก็ถามอย่างหงุดหงิด “จะเอายังไง!”

“ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าต้องทำอย่างไร!” เว่ยชางก็ตอบอย่างหงุดหงิดเช่นกัน

ทันใดนั้นทั้งสองก็หันไปมองพี่น้องเขียวแดง

พี่น้องเขียวแดงตกใจ “อย่ามองเรา เราก็ไม่รู้…”

ตอนนั้นเองถังเว่ยที่เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็เดินเข้ามาและถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เกิดอะไรขึ้น พวกคุณมาทำอะไรกันอยู่ตรงนี้?”

“เสี่ยวถัง วันนี้กลับบ้านไปเถอะนะ” เว่ยชางตัดสินใจเกลี้ยกล่อมถังเว่ยให้กลับไปก่อน ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากนายเหนือหัวโกรธขึ้นมา

ถังเว่ยรู้สึกงุนงงมาก แต่เมื่อเธอเห็นลุงเว่ยกับเลี่ยกูดูสงบกว่าปกติ เธอก็คิดว่าอาจจะมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น

“เอาล่ะ ฉันจะกลับไปก่อน ลุงเว่ยโทรหาฉันด้วยล่ะอย่าให้ฉันต้องกังวล” ถังเว่ยทำตัวดีมาก เธอรู้ว่าบางสิ่งก็ไม่ควรจะเข้าไปเกี่ยวข้อง

เว่ยชางพยักหน้า

เลียกูขมวดคิ้วแน่น หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดขึ้นว่า “มามัดเธอไว้กันเถอะ”

“นายมันบ้าไปแล้ว เธอเป็นแม่ของคุณหนูนะ! พวกเราทุกคนต้องเรียกเธอว่านายหญิง ตอนนี้นายต้องการที่จะต่อต้านเบื้องบนงั้นเหรอ!” เว่ยชางกล่าวเสียงเย็น

เลี่ยกูดึงผมของเขา แล้วกล่าวอย่างหดหู่ “แล้วนายจะทำยังไง นายเหนือหัวก็อยู่ที่นี่ แล้วทำไมนายไม่ใส่สูท? ตะกละนายต้องจำไว้ว่าต้องสวมสูท”

เว่ยชางแตะสูทในกระเป่ากางเกงของเขาแล้วถอนหายใจ เขาเตรียมพร้อมเสมอแต่เขาไม่เคยมีโอกาสใช้เลย

“เอาล่ะ ฉันจะไปดูลาดราวก่อน อาจจะไม่ใช่แบบที่เราคิดก็ได้” เว่ยชางพูดเบา ๆ แม้ว่าเขาเองจะไม่เชื่ออย่างนั้นก็ตาม

เลี่ยกูพยักหน้า ตอนนี้คงทำได้เพียงแค่วิธีนี้เท่านั้น

เว่ยชางจัดเสื้อผ้าของเขาและเดินตรงไปที่ตงฮวงไป๋ลู่

ตงฮวงไป๋ลู่เห็นเว่ยชางกำลังเดินเข้ามา บนใบหน้าของเขาไม่มีการแสดงออกอะไรเป็นพิเศษ ยังคงเป็ผู้ชายคนนี้ …

“คุณผู้หญิง คุณอยากดื่มอะไรมั้ย?” เว่ยชางบีบยิ้ม

ตงฮวงไป๋ลู่พูดอย่างไม่แยแส “อะไร? แกล้งทำเป็นไม่รู้จักฉันเหรอ?”

“โอ้ เป็นคุณนั้นเอง แก่แล้ว ความจำก็ไม่ค่อยดี” แม้ว่าการแสดงออกของเว่ยชางจะดูเกินจริงไปเล็กน้อย แต่สำนวนการพูดของเขานั้นยอดเยี่ยมมากและไม่มีช่องโหว่เลย

ตงฮวงไป๋ลู่มองดูเว่ยชางและพูดขึ้น “คุณยังดูเหมือนเดิม”

“ใช่แล้ว คุณผู้หญิงสวยขึ้นกว่าเดิมมากจริง ๆ”

เธอจำได้ว่าเมื่อสามปีก่อน เจ้าหน้าที่รักาความปลอดภัยคนนี้ไม่สามารถพูดได้ ดูเหมือนว่าสามปีก็เพียงพอที่จะเปลี่ยนคนคนหนึ่ง

เมื่อเห็นว่าตงฮวงไป๋ลู่หยุดพูดคุย เว่ยชางก็ยิ้มแล้วถามว่า “การมาเยือนคราวนี้ของคุณคือ?”

“จุดประสงค์เหมือนเดิม”

มันจบแล้ว!

หัวใจเว่ยชางหล่นลง เธอมาเพื่อพบนายเหนือหัวของเขาจริง ๆ !

ตงฮวงไป๋ลู่พูดต่อ “ไปบอกเขา! ถ้าเขาลงมาไม่ได้! ฉันจะเผาเขาซะ!”

ฉันจะไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้อารมณ์รุนแรงยิ่งกว่านายหญิงชิงหยาเสียอีก เอะอะก็จะเผาสิ่งต่าง ๆ ทุกที อุจจาระและโต๊ะเหล่านี้ทำไปให้คุณขุ่นเคืองเหรอ

อันที่จริงตงฮวงไป๋ลู่ไม่พอใจกับสายตาเหล่านั้นที่มองมาทางเธอจริง ๆ

เว่ยชางเดินกลับมาและส่ายหัว เลี่ยกูถอนหายใจอย่างหนัก

ตอนนี้หัวของพี่น้องเขียวแดงกำลังครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว นายเหนือหัว? คุณผู้หญิง? คุณหนู? แม่ของอาหลี่?

ปริมาณข้อมูลที่พวกเขาได้รับมันมากเกินไป ผู้หญิงข้างนอกคนนั้นเป็นแม่ของอาหลี่และบอสก็เป็นพ่อของอาหลี่ แต่พ่อของอาหลี่มีผู้หญิงคนอื่น โอ้ พระเจ้า!

นี่มันคือการแอบมีบ้านเล็กบ้านน้อย

ชั้นสอง

กุ้งเครย์ฟิชถูกกินเรียบร้อยแล้ว ตงฮวงหลี่ตีท้องของเธอเบา ๆ  “ลุงท้องอาหลี่เต็มไปหมดแล้ว ~”

เย่ฮัวบีบจมูกเล็ก ๆ ของลูกสาวเขาและยิ้มเล็กน้อย “ใครบอกให้อาหลี่กินมากขนาดนั้นกันล่ะ”

“มันอร่อย ~” ตงฮวงหลี่ชอบสัมผัสของเย่ฮัวมันรู้สึกอบอุ่นมาก

โชคดีที่ตงฮวงไป๋ลู่ไม่เร่งรีบ ไม่เช่นนั้นถ้าเธอได้เห็นความสุขของครอบครัวนี้ เธอจะต้องระเบิดออกมาก่อนเย่ฮัวอย่างแน่นอน

ฉันกังวลเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ของความว่างเปล่าไร้อาณาเขต แต่คุณกำลังกินและดื่มอยู่ที่นี่ หัวเราะและหัวเราะ คุณเคยคิดถึงความรู้สึกของคนอื่นบ้างไหม

โชคดีที่สิ่งนี้มันไม่ได้เกิดขึ้น เย่ฮัวโชคดี

ขณะที่เย่ฮัวต้องการจะพูดอะไรบางอย่างกับชิงหยา เขาก็ได้รับข่าวในหัวจากเว่ยชาง คิ้วของเขาขมวดแน่นในทันที!

“นายเหนือหัว! เกิดเรื่องใหญ่!”

“เว่ยชาง! เทพสอนคุณว่าอย่างไร ต่อให้ตกอยูในอันตรายก็ต้องไม่ตื่นตระหนก มีเพียงเรื่องสำคัญเท่านั้นที่ค่อยมาเรียกเทพ!”

“นายเหนือหัว! นี่ไม่ใช่เหตุการณ์ปกติ! ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่นี่!”

เย่ฮัวตกตะลึงหลังจากได้ยิน ความประหลาดใจและความไม่คาดคิดครั้งนี้มาเร็วเกินไป มารดาเถอะนี้มันอันตรายแล้ว เทพกำลังตื่นตระหนก!

เธออยู่ที่นี่แล้ว!

เร็วมาก!

“เย่ฮัวเกิดอะไรขึ้น? คุณโอเคไหม?” ชิงหยาถามด้วยความกังวล

เย่ฮัวเผยให้เห็นรอยยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้ “ไม่มีอะไร แค่นึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่มีความสุข”

“ลุง อาหลี่จะเต้นรำกับคุณ ~ คุณจะได้มีความสุข”

ชิงหยูตงพูดด้วยรอยยิ้ม “ว้าว อาหลี่เธอสามารถเต้นได้เหรอ?”

“ฮิฮิฮิ ฉันมักจะเต้นรำกับแม่ของฉัน เพื่อทำให้ฉันมีความสุข” ตงฮวงหลี่กล่าวและเดินออกมาด้านข้าง

การเต้นรำของตงฮวงหลี่คือการบิดร่างเล็ก ๆ ของเธอ อย่างไรก็ตามมันมีส่วนที่ดูแปลกอยู่บ้าง ทุกคนมองดูและหัวเราะ

เย่ฮัวไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกแล้ว ในตอนแรกเขาอยากให้ชิงหยาและอาหลี่ได้ทำความรู้จักสนิทสนมกันสักพัก เขาไม่ได้คาดคิดเลย!

แม้ว่าเขาจะเดาว่าเธออาจจะมา แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้!

“ชิงหยา คุณพาอาหลี่ไปล้างหน้าเถอะ มุมปากของเธอมันเยิ้มเลย” เย่ฮัวพูดเบา ๆ เขาตัดสินใจแยกชิงหยาออกไปสักครู่และไปพบเธอก่อน

ชิงหยาไม่รู้ว่ามีผุ้หญิงคนหนึ่งมาที่ชั้นล่างเพื่อตามหาเขา เธอหัวเราะและอุ้มอาหลี่ไว้ “อาหลี่เราไปล้างหน้ากันเถอะ ~”

“ฮ่าฮ่า มีคราบน้ำมันติดอยู่ที่ปากของป้าชิงด้วย”

“หืม ~” ชิงหยาตรงเข้าไปจูบตงฮวงหลี่

ตงฮวงหลี่ไม่ต้องยอมแพ้ เธอจูบแก้มของชิงหยากลับจากนั้นเธอก็หัวเราะ

เมื่อพวกเธอทั้งสองเดินจากไป เย่ฮัวก็ยืนขึ้นแล้วพูดด้วยเสียงต่ำว่า “ฉันจะลงไปสูบบุหรี่หน่อย”

ชิงหยูตงรู้สึกว่าพี่เขยของเธอทำตัวแปลก ๆ เย่ฮัวสั่งให้เย่จีจี้ไปถ่วงชิงหยาให้ช้าลง

เย่จีจี้ตอบกลับว่าเธอเข้าใจแล้ว