Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ - บทที่ 8 พรสวรรค์ด้านดาบระดับกลาง

ศิษย์จากห้าสถาบันต่างก็มาถึงกันแล้ว พวกเขารวมตัวกันที่ทางเข้าหุบเขาเพื่อรอการทดสอบเริ่มต้นขึ้น

เย่เทียนเดินไปรอบ ๆ และดูเหมือนจะเดินเตร็ดเตร่ไร้จุดหมาย แต่จริงๆแล้วเขาแอบใช้พรสวรรค์ในการคัดลอกตรวจสอบพรสวรรค์ของคนอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือศิษย์จากสถาบันกองทัพที่หนึ่ง

“พรสวรรค์ในการฝึกฝนระดับเริ่มต้น!”

“พรสวรรค์ในการฝึกฝนระดับเริ่มต้น!”

“พรสวรรค์ในการฝึกฝนระดับเริ่มต้น!”

เย่เทียนเดินไปรอบๆและพบว่านักเรียนส่วนใหญ่ในสถาบันหองทัพที่หนึ่งมีพรสวรรค์ระดับเริ่มต้น

มีศิษไม่มากนักในสถาบันที่หนึ่ง มีมาเข้าร่วมเพียงสามสิบกว่าคนเท่านั้น

“เหลืออีกห้าคนสุดท้าย!”

เย่เทียนมองไปที่ทั้งห้าคน และค่อยๆเดินเข้าไปหาพวกเขา

เมื่อเย่เทียนเข้าใกล้พวกเขาสามเมตร เขาก็ตรวจสอบพรสวรรค์ของแต่ละคนทันที

“อัจฉริยะห้าคนนี้ต่างก็มีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะปานกลาง!”

เย่เทียนประหลาดใจ

เห็นได้ชัดว่าทั้งห้าคนเป็นศิษย์เมล็ดพันธุ์ชั้นดีของสถาบันกองทัพที่หนึ่ง ระดับการบ่มเพาะของพวกเขาอาจจะถึงขั้นสูงสุดของผู้ฝึกยุทธ์แล้วก็ได้ อีกเพียงก้าวเดียวก็จะถึงขั้นนักรบแล้ว

“การคัดลอกพรสวรรค์ในการบ่มเพาะระดับกลางไม่ได้ช่วยเรามากนัก อย่างมากก็ทําให้พรสวรรค์ระดับกลางของเราดีขึ้นมาเล็กน้อย อีกทั้งมันไม่สามารถช่วยเราในการทดสอบ ถ้าเราสามารถคัดลอกพรสวรรค์ที่สามารถช่วยในการต่อสู้ได้ มันคงจะดีไม่น้อย” เย่เทียนคิดกับตัวเอง

น่าเสียดายที่เขาเดินไปรอบๆและพบว่าศิษย์หลายคนมีพรสวรรค์ที่ยังไม่ตื่นขึ้น เขาจึงไม่สามารถคัดลอกได้

ทันใดนั้น

เด็กหนุ่มที่สะพายดาบเดินนําหน้าศิษย์ที่มีพรสวรรค์ในการฝึกฝนระดับกลางทั้งห้าคนของสถาบันที่หนึ่ง

“โม่เฉาเป่ย ฉันขอท้าประลองกับแก!”

เด็กหนุ่มถือมีดและชี้นิ้วไปที่โม่เฉ่าเป่ย

“เด็กหนุ่มคนนี้…”

เย่เทียนมองไปที่เด็กหนุ่มด้วยความประหลาดใจ

เด็กหนุ่มคนนี้เป็นศิษย์ของสถาบันที่สอง แต่กล้าท้าทายอัจฉริยะขั้นกลางของศิษย์สถาบันกองทัพที่หนึ่ง ช่างกล้าหาญยิ่งนัก!

“สงสัยจริงๆว่าเขามีพรสวรรค์อะไร?”

เย่เทียนรู้สึกสงสัยเล็กน้อย

เขาไม่ค่อยได้ตรวจสอบศิษย์สํานักที่สองมากนัก เพราะคิดว่าคงไม่มีใครพิเศษ แต่เด็กหนุ่มผู้นี้กล้าท้าทายอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะระดับกลาง คาดว่าคงมีฝีมืออยู่บ้าง

ดังนั้นเย่เทียนจึงเดินเข้าไปหาเขา

เด็กหนุ่มคนนั้นไม่สะทกสะท้านกับการกระทําของเย่เทียน ดวงตาของเขายังคงจับจ้องเพียงโม่เฉาเป่ย

“หลี่หยุนซิง ฉันได้ยินมาว่าแกถูกเรียกว่าอัจฉริยะอันดับหนึ่งด้านวิชาดาบของสถาบันกองทัพที่สอง แต่ไม่ว่าทักษะดาบของแกจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถชดเชยช่องว่างของความแข็งแกร่งได้ ตอนนี้ฉันมีความแข็งแกร่งถึง 990 จิน แต่แกมีความแข็งแกร่งเพียง 200 จินเท่านั้น เมื่อครั้งที่แล้วแกพ่ายแพ้อย่างหมดรูป ตอนนี้แกยังต้องการเสียหน้าอีกครั้งอย่างนั้นหรือ?” โม่เฉาเป่ยพูดพร้อมยิ้มเยาะ

“ชิ! ตอนนี้ฉันมีกำลังถึง 300 จินแล้ว!”

หลี่หยุนซิงรีบพูด

“ฮ่า ๆ เจ้าคิดว่าระหว่าง 200 จิน และ 300 จิน เมื่ออยู่ต่อหน้าความแข็งแรง 990 จิน มันจะแตกต่างกันอย่างนั้นหรือ?” โม่เฉาเป่ยพูดออกมาอย่างดูถูก

อัจฉริยะพรสวรรค์ปานกลางอีกสี่คนมองหลี่หยุนซิงด้วยสายตาเหยียดหยามเช่นกัน พวกเขารู้ดีถึงสถานการณ์ของหลี่หยุนซิง แม้ว่าต่อให้มันจะฝึกฝนไปตลอดชีวิต มันก็เป็นได้เพียงนักรบขั้นต้นเท่านั้น ตัวมันไม่มีสิทธิ์ที่จะเทียบกับพวกเขาเลย ขยะเช่นนี้มีคุณสมบัติอะไรให้พวกเขาสนใจ

“แก…”

หลี่หยุนซิงรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย และอยากจะใช้กําลังบังคับให้โม่เฉาเป่ยประลองกับเขา

“ห้ามลงมือที่นี่ ผู้ที่ฝ่าฝืนจะถูกตัดสิทธิ์เข้ารับการทดสอบ!”

เสียงดังออกมาจากปากของอาจารย์คนหนึ่ง

หลี่หยุนซิงมองไปที่อาจารย์ด้วยความกลัว และเก็บดาบของเขา เขาไม่กล้าที่จะยั่วยุอัจฉริยะจากสถาบันที่หนึ่งอีกต่อไป

การทดสอบครั้งนี้เป็นโอกาสสําหรับเขา เขาไม่อยากเสียโอกาสนี้ไปเพราะคนเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงหันหลังเตรียมจะจากไป

“สหายท่านนี้ ผมชื่นชมวิชาดาบของคุณมาก พวกเรามาเป็นสหายกันดีหรือไม่?”

เย่เทียนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่จริงใจ และยื่นมือขวาออกไปเพื่อทักทาย

“นายคือ…”

หลี่หยุนซิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่เขาก็ยื่นมือออกไปจับกับเย่เทียนโดยไม่รู้ตัว

“ผมชื่อเย่เทียน!”

เย่เทียนกล่าว

หลังจากนั้นเขาก็พูดเรื่องสัพเพเหระอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะจากไป โดยทิ้งหลี่หยุนซิงที่งุนงงไว้เบื้องหลัง

เย่เทียนที่ออกไปไกลแล้ว ภาพข้อมูลก็ปรากฎขึ้น

[มนุษย์: หลี่หยุนซิง

พรสวรรค์ในการฝึกฝน: ระดับรอง

พรสวรรค์ด้านดาบ: ปานกลาง]

พรสวรรค์ด้านดาบหลี่หยุซิงเหนือกว่าพรสวรรค์ในการบ่มเพาะของเขา ดังนั้นเย่เทียนจึงเลือกคัดลอกมัน

ยังมีเวลาอยู่อีกเล็กน้อยก่อนการทดสอบจะเริ่มต้นขึ้น เย่เทียนจึงต้องการรีบมองหาที่ปลอดผู้คน เพื่อผสานพรสวรรค์ด้านดาบ สิ่งนี้จะทำให้เขามั่นใจยิ่งขึ้นว่าตนนั้นจะปลอดภัยเมื่อเข้าทดสอบ

เขาเดินไปด้านหลังก้อนหินขนาดใหญ่ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสังเกตเห็นเย่เทียนก็เริ่มผสานทักษะดาบระดับกลางในทันที

อัก!!!!

ความเจ็บรวดร้าวแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เย่เทียนขมวดคิ้วพร้อมกัดฟันอย่างอดทน

สิบนาทีต่อมาความเจ็บปวดค่อยๆหายไป

เย่เทียนรีบตรวจสอบพรสวรรค์ของเขาในทันที

[มนุษย์: เย่เทียน

พรสวรรค์ในการฝึกฝน: ปานกลาง

พรสวรรค์ด้านความเร็ว: ระดับเริ่มต้น

พรสวรรค์ด้านดาบ: ปานกลาง]

“พรสวรรค์ด้านดาบอย่างนั้นหรือ!”

เย่เทียนหยิบดาบขึ้นมา และรู้สึกแตกต่างออกไปจากเดิม

ในอดีตดาบเล่มนี้ดูเหมือนสิ่งของธรรมดา แต่ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนดาบเล่มนี้มีชีวิต

เขาสะบัดมือเบาๆ ความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้ผุดขึ้นมาในใจ มันราวกับว่าดาบเล่มนี้จะสามารถตัดทําลายล้างทุกสิ่งได้

“นี่นับว่าเป็นทักษะดาบระดับกลางที่น่าสพรึงกลัว แม้ว่าเราจะไม่ได้มีพรสวรรค์ด้านความเร็ว แต่ด้วยพรสวรรค์ด้านดาบระดับกลางนี่ เราก็ยังพอแระมือกับผู้ฝึกยุทธ์ที่มีกำลัง 400-500 จินได้โดยไม่เพลี่ยงพล้ำ แต่น่าเสียดายที่เราไม่มีเวลาเรียนรู้ทักษะดาบที่แท้จริง!”

เย่เทียนรู้สึกว่าหากเขาได้เรียนรู้ทักษะดาบ เขาสามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ได้อย่างมากมหาศาล

อย่างไรก็ตาม เขาพอใจกับพรสวรรค์ด้านดาบระดับกลางนี้แล้วมาก เขารู้สึกว่าการคัดลอกครั้งนี้คุ้มค่ามากจริงๆ

เย่เทียนเช็ดเหงื่อและสาวเท้ากลับไปที่ฝูงชน

หลังจากนั้นไม่นานการทดสอบก็ได้เริ่มต้นขึ้น

สําหรับการทดสอบครั้งนี้ ทุกคนล้วนจริงจังอย่างถึงที่สุด เย่เทียนเองก็เช่นกัน

อันดับที่ 1 จะได้รับเลือดสัตว์อสูรระดับกลาง 3 ชุด บวกเงิน 100,000 หยวน อันดับ 2 เป็นเลือดสัตว์อสูรระดับกลาง 3 ชุด 100,000 หยวน และอันดับ 3 เป็นเลือดสัตว์อสูรระดับต่ํา 3 ชุด บวกเงิน 50,000 หยวน

รางวัลสําหรับอันดับที่ 4 ถึง 10 คือเลือดสัตว์อสูรระดับต่ํา

การจัดอันดับจะขึ้นอยู่กับคะแนน สัตว์ร้ายแต่ละชนิดมีลักษณะทางกายภาพแตกต่างกัน เพียงแค่ต้องตัดส่วนที่กําหนดไว้ ก็สามารถนํามาแลกเป็นคะแนนได้ เวลาทดสอบคือสามวัน สามวันต่อจากนี้ต้องใช้ชิจิตอยู่แต่ในเขตป่า

สําหรับกลุ่มผู้ฝึกยุทธ์การทดสอบครั้งนี้เป็นความท้าทายอย่างไม่ต้องสงสัย

“ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนเข้าไปในเขตทดสอบได้!”

อาจารย์คนหนึ่งกล่าว

ศิษย์ของสถาบันกองทัพที่ 1 เป็นคนแรกที่เข้าไปในหุบเขา และร่างของเขาค่อยๆหายไปจากสายตาผู้คน ตามด้วยศิษย์ของสถาบันกองทัพที่ 2 สถาบันกองทัพที่ 3 4 และ 5 ตามลำดับ

“ไม่เห็นใครเลย!”

เย่เทียนที่พึ่งเข้ามาในเขตทดสอบ และไม่นานเขาก็สังเกตว่าเขานั้นไม่เห็นคนอื่นๆ เลย มีเพียงต้นไม้และภูมิประเทศในป่าที่ค่อนข้างซับซ้อน

แม้ว่าพื้นที่ทดสอบจะเป็นเพียงพื้นที่ป่าเล็กๆ ที่เปิดขึ้นมา แต่พื้นที่ก็จัดว่าใหญ่อยู่มาก มันกว้างพอๆกับฐานหลินไห่

และทันใดนั้นเย่เทียนก็ได้พบกับสัตว์ร้ายตัวแรกอย่างรวดเร็ว!