novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF
  • หน้าหลัก
  • ดูอนิเมะ anime
  • อ่านมังงะ
  • โดจิน
  • ซีรีย์วาย
  • PG SLOT
ค้นหานิยาย
Sign in Sign up
  • จันทร์
  • อังคาร
  • พุธ
  • พฤหัสบดี
  • ศุกร์
  • เสาร์
  • อาทิตย์
  • ทุกวัน
  • จบแล้ว
  • นิยาย PDF
  • จันทร์
  • อังคาร
  • พุธ
  • พฤหัสบดี
  • ศุกร์
  • เสาร์
  • อาทิตย์
  • ทุกวัน
  • จบแล้ว
  • นิยาย PDF
Sign in Sign up
Prev
Next
boston777
แทงบอลออนไลน์ เว็บแทงบอล
บาคาร่า 8xbet แทงงหวย เว็บพนัน สมัครบาคาร่าออนไลน์ เล่นเซ็กซี่บาคาร่า AE SEXY เว็บบาคาร่าดีที่สุด Empire777 แทงหวย สล็อตเว็บตรง แทงหวยออนไลน์ สมัคร ufabet แทงบอล เว็บหวยฮานอย ซื้อหวยฮานอย SSGAME350

ยอดนักรบจอมราชัน - ตอนที่ 490 วิธีการหาเงินอย่างง่ายดาย

  1. Home
  2. ยอดนักรบจอมราชัน
  3. ตอนที่ 490 วิธีการหาเงินอย่างง่ายดาย
Prev
Next

ตอนที่ 490 วิธีการหาเงินอย่างง่ายดาย

ถึงแม้ว่าสถานการณ์ในปัจจุบันจะอันตรายมากแต่เนื่องจากมีคนจะส่งข่าวเรื่องขององค์กรเซเว่นคิลดังนั้นสลาดาร์อาร์ตันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องปฏิเสธ เพราะท้ายที่สุดแล้วถ้าเขาสามารถเอาชนะอัสลานฮอร์ดมิลฟ์ในคืนนี้ได้เขาก็ต้องให้คำอธิบายกับแก๊งยามากุจิในเวลานั้นและถ้าหากถึงเวลานั้นแล้วเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเผชิญหน้ากับแก๊งยามากุจิเองแต่เขาสามารถปล่อยให้แก๊งยามากุจิจัดการสิ่งต่างๆ เอง การที่เสือสองตัวต้องได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้นั้นสลาดาร์อาร์ตันก็รอคอยที่จะได้เห็นสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นมานานแล้ว

การร่วมมือกับแก๊งยามากุจินั้นเป็นเพียงการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กันเท่านั้นซึ่งสลาดาร์อาร์ตันก็ไม่ได้ถือว่าแก๊งยามากุจิเป็นพรรคพวกของตัวเองและนอกจากนี้การร่วมมือกับแก๊งยามากุจิก็เป็นการตัดสินใจของผู้นำในตระกูลสลาดาร์ ดังนั้นเขาจึงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ ซึ่งเขาก็เชื่อว่าผู้นำคงจะไม่เข้าไปยุ่งในเรื่องนี้และยิ่งไปกว่านั้นตราบใดที่ไม่มีใครพูดล่ะก็เหล่าผู้นำก็จะไม่รู้

ตามแผนเดิมของนั้นเย่เชียนเขาจะไม่ฆ่าสลาดาร์อาร์ตันเพราะเขาคิดที่จะช่วยสลาดาร์อาร์ตันตอบโต้อัสลานฮอร์ดมิลฟ์เลยด้วยซ้ำ แน่นอนว่าจุดประสงค์คือการทิ้งปัจจัยที่เป็นอันตรายให้กับตระกูลและองค์กรคูลอฟส์ ดังนั้นเมื่อคูลอฟส์อังเดรยึดอำนาจขององค์กรสลาดาร์ไปเวลานั้นอาจจะมีประโยชน์อย่างยิ่ง

ด้วยความไม่เต็มใจเย่เชียนก็ไม่ได้คาดหวังว่าตระกูลสลาดาร์กับแก๊งยามากุจิจะมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกันและนี่ก็เป็นสิ่งที่เย่เชียนไม่สามารถยอมรับได้อย่างแน่นอนเพราะการทำให้คูลอฟส์อังเดรเข้ายึดอำนาจนั้นมันจะลำบากมากกว่าที่จะทำให้ตระกูลสลาดาร์ทอดทิ้งสลาดาร์อาร์ตันเสียอีก

เย่เชียนนั้นก็ไม่ได้กังวลอะไรแต่ความขัดแย้งระหว่างเขี้ยวหมาป่าและแก๊งยามากุจินั้นลึกล้ำเกินไปจนเย่เชียนต้องการที่จะล้างบางให้สิ้นและไม่ปล่อยให้แก๊งยามากุจิจับมือกับกองกำลังที่ทรงพลังเช่นองค์กรมาเฟียสลาดาร์ ซึ่งหลังจากที่ฟังคำถามของสลาดาร์อาร์ตันแล้วเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “เนื่องจากผมต้องทำธุรกิจกับมิสเตอร์สลาดาร์อาร์ตันเพราะงั้นก็แน่นอนว่าผมต้องรู้ข้อมูลของคุณบ้าง..เอาล่ะเรามาที่นี่วันนี้ก็เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจมันไม่ใช่การผูกมิตร..เพราะงั้นมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า”

“แล้วผมจะรู้ได้ยังไงว่าคุณรู้จริงๆ หรือเปล่า..แล้วผมจะแน่ใจได้ยังไงว่าคุณไม่ใช่คนที่อัสลานฮอร์ดมิลฟ์ส่งมาเพื่อยั่วยุให้เกิดความบาดหมาง? ..ผมจะไม่หลงกลอะไรง่ายๆ แบบนี้หรอก!” สลาดาร์อาร์ตันตะคอกอย่างเย็นชา

“ในกรณีนี้ผมไม่คิดว่าเราจำเป็นที่จะต้องพูดถึงเรื่องนี้นะ..เนื่องจากคุณไม่ต้องการรู้เกี่ยวกับองค์กรเซเว่นคิลก็ลืมมันไปเถอะ” เย่เชียนยักไหล่เล็กน้อยแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ..เราอย่าไปรบกวนมิสเตอร์สลาดาร์อาร์ตันเลย”

“เดี๋ยวก่อน! ” สลาดาร์อาร์ตันโบกมือขึ้นและของเขาก็ปิดกั้นเส้นทางของเย่เชียนและหลินเฟิงทันที “แล้วผมบอกว่าจะปล่อยคุณไปเหรอ..พวกคุณสองคนคิดว่าบ้านของสลาดาร์อาร์ตันคนนี้เป็นเหมือนสวนหลังบ้านของคุณที่สามารถเข้าออกได้ตามใจชอบงั้นเหรอ?” สลาดาร์อาร์ตันพูดอย่างเย็นชา

“พี่! ..เขาต้องการทรมานเพื่อเค้นข้อมูลจากเรา!” เย่เชียนเหลือบมองไปที่หลินเฟิงและแสร้งทำเป็นกลัวแล้วพูด อย่างไรก็ตามคนที่ฉลาดและมีไหวพริบจะสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่าเย่เชียนนั้นไม่ได้กลัวเลยแต่เขากำลังเยาะเย้ยอย่างโจ่งแจ้งนั่นเอง

“เป็นยังไงล่ะก่อนหน้านี้ฉันบอกแล้วว่าสลาดาร์อาร์ตันเป็นคนที่โหดเหี้ยมแต่นายก็ไม่เชื่อ..ดูสิตอนนี้เราไม่เพียงแค่ไม่ได้เงินเท่านั้นแต่ชีวิตของเราก็กำลังจะถูกตัดสินที่นี่!” หลินเฟิงแสร้งพูดด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน

“แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าคนใหญ่คนโตของตระกูลสลาดาร์ผู้ยิ่งใหญ่จะทำเรื่องที่น่าอับอายแบบนี้..ผมเป็นหนี้คุณในครั้งนี้แล้วแต่ผมคงต้องตอบแทนคุณในชาติหน้านะ” เย่เชียนพูด

ทั้งสองกำลังเสแสร้งแกล้งทำจนดูเหมือนมันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ

“คุณสองคนไม่จำเป็นที่จะต้องอ้อมค้อมกับผม!” สลาดาร์อาร์ตันพูดต่อ “ผมไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนของอัสลานฮอร์ดมิลฟ์หรอก..นอกจากนี้ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้อัสลานฮอร์ดมิลฟ์ไม่ได้โง่ขนาดส่งคุณมาตายหรอกใช่ไหม? ..มาเถอะคุณต้องการอะไรกันแน่”

เย่เชียนก็ยิ้มเหลือบมองไปที่หลินเฟิงแล้วพูดว่า “ถ้างั้นผมขอพูดก็แล้วกัน..มิสเตอร์สลาดาร์อาร์ตันมันสลาร์เป็นคนที่ยอดเยี่ยมและเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่และทุกสิ่งที่คุณทำก็ถือเป็นเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวทั้งนั้น” จากนั้นเขาก็มองไปที่สลาดาร์อาร์ตันและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มันก็ขึ้นอยู่กับว่ามิสเตอร์สลาดาร์อาร์ตันต้องการทราบข่าวมากแค่ไหนและถ้าหากคุณต้องการทราบตำแหน่งแหละแหล่งกบดานขององค์กรเซเว่นคิลล่ะก็ค่าข้อมูลคือหนึ่งล้านยูโรและถ้าหากคุณต้องการทราบเบาะแสของผู้นำองค์กรเซเว่นคิลหลินเฟิงนั้นค่าข้อมูลก็คือ 2 ล้านยูโร..และยิ่งไปกว่านั้นถ้าหากคุณต้องการทราบที่ตั้งและสำนักงานใหญ่ของพวกเขาค่าข้อมูลก็คือ 4 ล้านยูโร..เป็นยังไงบ้างค่าใช้จ่ายยุติธรรมพอใช่มั้ย?”

“ให้ตายเถอะนี่คุณจะมาปล้นกันเหรอ? ..ทำไมค่าข่าวมันถึงได้แพงขนาดนี้? ” สลาดาร์อาร์ตันตกตะลึงอย่างมาก

“หืม..นี่เป็นราคาตามตลาดข่าวกรองแล้ว..ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองไปถามพวกคนขายข่าวได้..เพราะข่าวจาก CIA และ FBI ของสหรัฐอเมริกาน่ะเรียกสูงกว่านี้อีก..ผมบอกได้เลยว่าราคานี้มันคุ้มค่ามาก” เย่เชียนนั้นดูหมกมุ่นอยู่กับเงินจนหลินเฟิงหันมองมาที่เขาและก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว เพราะปรากฏว่าน้องชายคนนี้ใช้ตัวเองเป็นโล่ทุกครั้งและตอนนี้เขาก็ยังใช้ตัวเองหาเงินอีกด้วย

“จำเอาไว้นะว่าครั้งนี้หารครึ่งห้าต่อห้า!” หลินเฟิงกระซิบข้างๆ หูของเย่เชียน

เย่เชียนก็ยิ้มเบาๆ แล้วพยักหน้า

สลาดาร์อาร์ตันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็พูดว่า “เนื่องจากคุณมีข่าวมาถ้างั้นคุณก็ต้องรู้ด้วยว่าคลับเฮาส์ของแก๊งยามากุจิในมูร์มัคส์ถูกระเบิดเมื่อวันก่อนและสมาชิกทั้งหมดของแก๊งยามากุจิก็ถูกสังหารใช่มั้ย?”

“ใช่!” เย่เชียนพูด “ถ้ามิสเตอร์สลาดาร์อาร์ตันต้องการทราบข่าวคุณก็ต้องจ่าย 500,000 ยูโร”

สลาดาร์อาร์ตันก็ครุ่นคิดอีกครั้งแล้วพูดว่า “ก็ได้ๆ ..ถ้างั้นก็บอกผมทีว่าองค์กรเซเว่นคิลทำเรื่องพวกนั้นหรือเปล่า?”

เย่เชียนก็ยื่นมือออกมาแล้วพูดว่า “คุณต้องจ่ายเงินก่อน” จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “อย่าโกรธไปเลยมิสเตอร์สลาดาร์อาร์ตัน..ผมก็แค่ต้องการหลักประกันเพราะถึงยังไงที่นี่ก็เป็นถิ่นของคุณ..คุณจะทำอะไรกับพวกผมก็ได้”

สลาดาร์อาร์ตันก็กัดฟันแน่นและหยิบเช็คเงินสดออกมาจากกระเป๋าเสื้อและเขียนตัวเลขหลายชุดจากนั้นส่งให้แล้วพูดว่า “ไหน..สรุปแล้วองค์กรเซเว่นคิลอยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้หรือเปล่า? ”

“ขอบคุณครับหัวหน้า!” เย่เชียนหยิบเช็คเงินสดมาและเหลือบมองมันจากนั้นก็ยัดมันลงในกระเป๋าเสื้อของเขาแล้วพูดว่า “ใช่! ..องค์กรเซเว่นคิลอยู่เบื้องหลังทุกอย่างและคนทำก็เป็นผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลหลินเฟิงเองซะด้วย”

“มีแค่นี้หรอ? ” สลาดาร์อาร์ตันรออยู่ครู่หนึ่งแต่เขาก็ไม่เห็นว่าเย่เชียนจะพูดต่อเขาจึงอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความประหลาดใจ

“ใช่! ..ก็คุณถามผมว่าองค์กรเซเว่นคิลเป็นคนทำหรือเปล่าผมก็บอกคุณไปหมดแล้วไม่ใช่หรอ” เย่เชียนพูดอย่างเป็นธรรมชาติ

ในตอนนี้สลาดาร์อาร์ตันอยากจะฆ่าเย่เชียนเขาให้ตายเพราะเพียงแค่ประโยคเดียวเขากลับต้องเสียเงินไป 500,000 ยูโร ถึงเงินเหล่านี้จะไม่ใช่เงินที่หามาได้ยากก็ตาม อย่างไรก็ตามสลาดาร์อาร์ตันนั้นก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเป็นฝีมือของผู้นำองค์กรเซเว่นคิลในตำนานซึ่งทำให้เขางงงวยอย่างมากพลางคิดว่าอัสลานฮอร์ดมิลฟ์ว่าจ้างนักฆ่าจากองค์กรเซเว่นคิลมาจริงๆ งั้นหรือ?

หลังจากหยุดไปชั่วขณะสลาดาร์อาร์ตันก็เอ่ยปากถามว่า “ทำไมองค์กรเซเว่นคิลถึงได้ล้างบางแก๊งยามากุจิล่ะ? ..อัสลานฮอร์ดมิลฟ์จ้างวานพวกเขาหรอ? ”

“สองคำถามถ้างั้นผมจะลดให้คุณเหลือ 600,000 ยูโรก็แล้วกันสำหรับสองคำถามนี้” เย่เชียนยื่นมือออกมาและพูด

สลาดาร์อาร์ตันส่งเช็คเงินสดให้เย่เชียนอีกครั้งด้วยความโกรธเกรี้ยว ซึ่งถึงแม้ว่าสลาดาร์อาร์ตันจะไม่เต็มใจก็ตามแต่ถึงยังไงเขาก็ยังอยากรู้คำตอบของคำถามเหล่านี้และนอกจากนี้เขาก็ยังอยู่ในเขตของตัวเองและเมื่อเขารู้ทุกสิ่งที่เขาอยากรู้แล้วเขาก็สามารถฆ่าทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างง่ายดาย จากนั้นก็จะไม่มีการสูญเสียเงินใดๆ เลย เมื่อนึกถึงสิ่งนี้สลาดาร์อาร์ตันก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากและเขาไม่ต้องกังวลกับค่าข่าวกรองที่แสนแพงของเย่เชียนอีกต่อไป

จากนั้นเย่เชียนก็เหลือบมองไปที่เช็คนั้นและเก็บเอาไว้ในกระเป๋าเสื้อของเขาและตอบว่า “ผมจะตอบคำถามที่สองของคุณก่อน..องค์กรเซเว่นคิลไม่ได้รับการว่าจ้างมาจากอัสลานฮอร์ดมิลฟ์..ส่วนเหตุผลที่พวกเขาล้างบางแก๊งยามากุจินั่นก็เพราะราชาหมาป่าเย่เชียนผู้นำองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า!”

หลินเฟิงนั้นชอบคำพูดเหล่านี้มากและนั่นก็เป็นข้อมูลที่เป็นความจริงอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตามตอนนี้หลินเฟิงก็สนใจวิธีการหาเงินอย่างบ้าคลั่งของเย่เชียนเช่นนี้เพราะแค่เปิดปากแล้วพูดเพียงไม่กี่คำก็สามารถทำเงินได้มูลค่าหลายแสนยูโรแล้ว ซุ่งหลินเฟิงก็ยังสงสัยว่าอาชีพเช่นนี้ในโลกที่มีเศรษฐกิจอยู่ในภาวะถดถอยมันดีกว่าการเป็นนักฆ่าอย่างมาก

“เขี้ยวหมาป่า? ” สลาดาร์อาร์ตันถึงกับพูดไม่ออกและอธิบายไม่ถูกว่าทำไมจู่ๆ เขาถึงได้ไปยั่วยุองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าโดยไม่มีเหตุผลเช่นนี้? เขานั้นเคยได้ยินชื่อเสียงของเขี้ยวหมาป่ามามากและเขาก็รู้ด้วยว่าเขี้ยวหมาป่านั้นมีพลังมากแค่ไหน “ทำไมพวกเขี้ยวหมาป่าถึงไปล้างบางแก๊งยามากุจิล่ะ? ..เพื่อโยนความผิดให้ผมหรอ?” สลาดาร์อาร์ตันถามต่อ

เย่เชียนก็ยิ้มอย่างมีความสุขและถูมือตัวเองซึ่งสลาดาร์อาร์ตันก็รู้ดีว่ามันหมายถึงอะไรเขาจึงเขียนเช็คเงินสดอีกใบและส่งมอบให้ ถึงแม้ว่าเช็คเงินสดเหล่านี้จะสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้ก็ตามแต่ในสายตาของสลาดาร์อาร์ตันนั้นชายหนุ่มทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ต้องตายก่อนจะได้ใช้เงินอยู่ดี ดังนั้นเขาจึงไม่ขี้เหนียวและเขาก็จะได้รู้ทุกอย่างที่เขาอยากรู้

“มิสเตอร์สลาดาร์อาร์ตันเป็นหัวหน้าที่ดีจริงๆ ผมดีใจที่ได้ทำธุรกิจกับคุณ” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม “เหตุผลที่เขี้ยวหมาป่าล้างบางแก๊งยามากุจินั่นก็เพราะความบาดหมางเก่าๆที่ฝังอยู่ลึกๆกับพวกเขา..ดังนั้นครั้งนี้จึงถือได้ว่าเป็นการแก้แค้น..อย่างไรก็ตามผู้นำของเขี้ยวหมาป่าราชาหมาป่าเย่เชียนก็ได้บรรลุข้อตกลงความร่วมมือกับคูลอฟส์อังเดรแล้ว..เพราะงั้นครั้งนี้เรื่องการกวาดล้างแก๊งยามากุจิก็ถือได้ว่าเป็นแผนการของพวกเขาเช่นกัน”

.

.

.

.

.

.

.