เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 535 อิทธิพลที่คุณผู้หญิงมีต่อเย่เฉิน!!

ตอนที่ 535 อิทธิพลที่คุณผู้หญิงมีต่อเย่เฉิน!!

ทันทีที่พูดถึงพัคอินอา ลีมินจีคนนี้ก็ดูโวยวายอย่างเห็นได้ชัด!

แถมยังเยินยอหล่อนจนราวอีกฝ่ายเป็นเหมือนนางฟ้านางสวรรค์ ส่วนเย่เฉินและเขา รวมไปถึงคนบนโลกใบนี้เป็นเพียงมดปลวกเมื่ออยู่ต่อหน้าหล่อน

หวังเอ้อร์เชอทนดูต่อไปไม่ไหว เลยซัดหมัดใส่หน้าอีกฝ่าย!

“แม่ง! ฉันว่าแกยังไม่เคยโดนซ้อมล่ะสิ! เลยกล้าบอกว่าคุณชายเย่ของเราไม่คู่ควรกับคุณผู้หญิงของแกเหรอ? ผู้หญิงแก่คนนั้นต่างหากที่ไม่คู่ควรกับคุณชายเย่ของเรา! ผู้หญิงแก่คนนั้นอายุจะ 40 แล้วอีกทั้งยังเคยแต่งงาน มีลูกมาก่อน คุณชายเย่ของเราอายุยังไม่ถึง 30 ปีด้วยซ้ำ! ต่อให้พูดเรื่องรูปลักษณ์ภายนอก คุณผู้หญิงคนนั้นของแกตอนอายุ 20 คงยังไม่สวยเท่าภรรยาคุณชายด้วยซ้ำ! ไอ้เดียรัจฉานชอบดูกคนอื่น คุณผู้หญิงคนนั้นของแก ดูเรียบร้อยก็จริงแต่ไม่รู้ว่าเบื้องหลังนอนกับผู้ชายมาแล้วกี่คนกัน!”

ลีมินจีจีมองหวังเอ้อร์เชอพลางกัดฟันกรอดเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ค่อยพอใจกับคำพูดพวกนี้ของอีกฝ่าย

ลีมินจีไม่อยากจะสีซอให้ควายฟัง รู้ว่าคุยกับพวกลูกน้องอย่างหวังเอ้อร์เชอมากขนาดไหนก็ไม่มีประโยชน์ เลยหันไปถามเย่เฉิน

“เย่เฉิน แกบอกว่าแกเป็นคนเคยๆ ของคุณผู้หญิง งั้นแกกล้าสาบานไหม! ฉันขอพนันว่าแกโกหก! เพราะฉันมั่นใจ 100% เลยว่าคุณผู้หญิงไม่มีทางเหลือบแลมองแก!”

คุณผู้หญิงไม่มีทางมองแก!

ประโยคสุดท้ายของลีมินจีแทงใจดำของเย่เฉินอย่างรุนแรง!

นั่นเพราะสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง!

ในตอนแรก ณ สนามรบที่ซีเรีย เย่เฉินเป็นบอดี้การ์ดประจำตัวหล่อน เขาเคยรับปืนแทนอีกฝ่ายเพียงเพื่อปกป้องหล่อนด้วย!

ในตอนที่หนีเอาชีวิตรอดจากอันตรายนั้น เย่เฉินและคุณผู้หญิงหลบอยู่ในถ้ำใต้เขา HOTA ที่นั่นเป็นสถานที่ที่ทั้งเงียบและโรแมนติก พวกเขาติดอยู่ในนั้น 10 กว่าชั่วโมง!

ในระยะเวลา 10 กว่าชั่วโมง เย่เฉินและคุณผู้หญิงอยู่ติดกันตลอดเวลา สายตาสองคู่ประสานกัน ใก้ลจนได้เสียงลมหายใจของอีกฝ่าย

และในระยะเวลาสิบกว่าชั่วโมงนั่น เย่เฉินก็ตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ที่ทั้งมีเสน่ห์ของผู้หญิงเต็มวัยและแสนเย้ายวนใจ!

คุณผู้หญิงเป็นฝ่ายโน้มตัวไปจุมพิตเย่เฉิน แต่กลับปฏิเสธที่จะถลำลึกไปกว่านั้น

หล่อนกล่าวกับเย่เฉิน “ตอนนี้นายยังไม่มีสิทธิ์จะเป็นผู้ชายของฉัน”

ลีมินจีพูดถูก คุณผู้หญิงไม่เหลือบแลเย่เฉินด้วยซ้ำ!

พอคิดถึงตรงนี้แล้วเย่เฉินเองก็ไม่พอใจอย่างมาก หลังจากที่โดนสาวที่ชอบปฏิเสธ ต่อให้ผ่านไปกี่หลายปีแค่ย้อนคิดก็ยังไม่พอใจเลย!

ที่จริงแล้วผลกระทบที่คุณผู้หญิงมีต่อเย่เฉินนั้นค่อนข้างใหญ่หลวง อิทธิพลจากผู้หญิงคนนี้ส่งผลไปต่อการเลือกแฟนคนต่อๆ มาของเย่เฉิน…

รวมไปถึงซูมู่ชิง หวังเจียเหยาและฉินหงเหยียน!

คนแรกคือซูมู่ชิง

หลังจากที่คุณผู้หญิงกลับไปแล้ว ไม่ถึงครึ่งเดือน ในตอนที่เย่เฉินมักจะคิดถึงอีกฝ่ายอยู่ตลอดนั้นเอง เย่เซวียนคนสารเลวนั่นก็จับตัวซูมู่ชิงมาโยนในห้องดำ

ในห้องมืดนั้น เย่เฉินไม่เห็นหน้าตาท่าทางของ

ในห้องมืดนั้น เย่เฉินไม่เห็นหน้าตาท่าทางของซูมู่ชิง เขาไม่ได้รู้เลยว่าซูมู่ชิงมีใบหน้าที่งดงามล่มเมือง

คนเราต่างก็มีจินตนาการ ในระหว่างที่สร้างสรรค์ซือซือตัวน้อยที่แสนน่ารักคนนั้น

ที่จริงแล้วเย่เฉินจินตนาการว่าซูมู่ชิงมีหน้าตาแบบคุณผู้หญิง!

ตอนนั้นเขาชอบหญิงสาวแล้ว แต่กลับไม่ได้ครอบครองหล่อน

แล้วสวรรค์ก็ดันบังเอิญส่งผู้หญิงมาให้เขาในช่วงนั้นพอดิบพอดี เย่เฉินเลยนึกถึงหน้าตาท่าทางของคุณผู้หญิงโดยธรรมชาติ

แล้วเย่เฉินเองก็ไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ซูมู่ชิงฟังมาก่อน ชีวิตนี้ไม่มีทางบอกหล่อนด้วย

ส่วนหวังเจียเหยานั้น…

ที่เย่เฉินชอบหวังเจียเหยา ยอมจะทุ่มเทให้หล่อนมากมาย ที่จริงแล้วก็เพราะมีอิทธิพลจากคุณผู้หญิง

ตอนนั้นหลังจากที่ผ่านด่านสงครามหนึ่งปีแล้ว เย่เฉินก็แต่งเข้าตระกูลหวังที่อวิ๋นโจว

ซึ่งอันที่จริงถึงหวังเจียเหยาจะหน้าตาสะสวย แต่เย่เฉินเป็นทายาทคนรวยแบบนี้ จะมีผู้หญิงหน้าตาแบบไหนที่เขาไม่เคยเห็นบ้าง?

ถ้าพูดเรื่องหน้าตาของหวังเจียเหยาเท่านั้น ไม่ได้สวยจนจะทำให้เย่เฉินหลงรักหล่อน

แต่ท่าทางเย่อหยิ่ง ถือตัวที่หวังเจียเหยาปฏิบัติต่อเย่เฉินนั้น ทั้งท่าทีดูหมิ่น เหมือนคุณผู้หญิงอย่างมาก!

เย่เฉินเองไม่ได้มีโอกาสพิสูจน์ตัวเองต่อคุณผู้หญิง แต่มีกาสพิสูจน์ตัวเองต่อหวังเจียเหยา

ดังนั้นเขาจึงค่อยๆ ตกหลุมรักหวังเจียเหยา

ส่วนฉินหงเหยียนนั้น หน้าตา อายุ นิสัยล้วนแต่คล้ายคลึงกับคุณผู้หญิงอย่างมาก

ฉินหงเหยียนเป็นฉบับคัดลอกของอีกฝ่าย

แต่ถ้าพูดเรื่องความสามารถ ความทะเยอทะยาน เสน่ห์แพรวพราว หรือมุมมอง คุณผู้หญิงอาจจะเหนือกว่าฉินหงเหยียนระดับหนึ่ง!

ในตอนแรกที่เย่เฉินยอมรับปากจะคบหากับฉินหงเหยียน ต้องยอมรับว่ามีอิทธิพลจากอีกฝ่าย

กระทั่งเย่เฉินยังคิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่า ผู้หญิงที่เขารักแต่ไม่มาครอบครองเมื่อสี่ปีก่อนนั้น จะมีอิทธิพลกับความรักของเขาขนาดนี้!

คุณผู้หญิง พัคอินอา เป็นผู้หญิงที่ทรงเสน่ห์ที่สุดเท่าที่เย่เฉินเคยเจอมา!

ในตอนนี้เอง จู่ๆ หวังเอ้อร์เชอก็โวยวายออกมาอีกครั้ง “แกกล้าสงสัยคุณชายเย่ของเราเหรอ? วันนี้ฉันจะซ้อมแกเอาให้เละจนแม่จำหน้าไม่ได้เลย!”

หวังเอ้อร์เชอพูดพลางโบกกำปั้นใส่หน้าอีกฝ่ายอีกครั้ง

ในตอนนี้เองเย่เฉินก็หามเขาเอาไว้ “เสี่ยวหวัง ช่างเถอะ”

เย่เฉินหันมองลีมินจีแล้วกล่าว “เห็นแก่ที่นายเป็นคนขอคุณผู้หญิง…”

เย่เฉินเงียบไปครู่หนึ่ง เขาประบจังหวะลมหายใจแล้วกล่าวต่อ “เห็นแก่ที่นายเป็นลูกน้องของพัคอินอา วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตนาย การลงโทษของนายจบลงแล้ว ต่อไปก้ามนายแตะต้องหวังเจินอวี่ ห้ามคบค้าสมาคมกับอันลี่เท่ออีก”

เย่เฉินยอมจบเรื่องกับลีมินจีเพราะเขาไว้หน้าคุณผู้หญิง

ทว่าพอได้ยินแบบนี้ ลีมินจีกลับไพล่คิดว่าเย่เฉินหงอเสียแล้ว!

ลีมินจีรีบตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้นแล้วหัวเราะ “ฮ่าๆ เย่เฉิน นายกลัวแล้วใช่ไหมล่ะ? แต่ยังคุยโวว่าจะยอมไว้ชีวิตฉันเนี่ยนะ? แต่ฉันไม่เมตตานาย นายปล้นเงินฉัน ทำฉันเสียเรื่อง แถมยังโอหังบอกว่าเป็นคนเคยๆ ของคุณผู้หญิง! ฉันจะไปบอกคุณผู้หญิง ฉันจะให้คุณผู้หญิงเอาชีวิตแก”

ดวงตาสองข้างของลีมินจีฉายแววโหดเหี้ยม เห็นได้ชัดว่าต้องการฆ่าเย่เฉินให้ตาย!

เย่เฉินมีน้ำใจอยากจะให้ทางรอดลีมินจี ในเมื่อลีมินจีอยากจะฆ่าตนเอง อย่างนั้นเย่เฉินก็ไม่จำเป็นต้องเมตตาเขาอีก!

เย่เฉินรับปืนมาจากชิงหลง ย่างสามขุมไปหาลีมินจีแล้วถาม “นายจะฆ่าฉันเหรอ? แล้วแกอยากให้คุณผู้หญิงฆ่าฉันด้วยมือของตัวเองด้วย?”

ลีมินจีมองเย่เฉินด้วยแววตาเหี้ยมโหด “ใช่! ฉันจะสับแกให้เป็นชิ้นๆ เลย!”

ซีกวากล่าว “แกแม่งมัน…”

ซีกวาด่าแล้วเดินไปจะต่อยอีกฝ่าย

เย่เฉินกลับยื่นมือมาห้ามเขา

เย่เฉินไม่ได้มีท่าทีตกใจ และโกรธเกรี้ยว เขาหันไปกล่าวกับลีมินจี “ได้ ตอนนี้แกโทรหาคุณผู้หญิงสิไป บอกหล่อนไป ว่าฉันอยากนอนกับหล่อน”

ลีมินจีมองเย่เฉินด้วยแววตาเคียดแค้น “บังอาจ! แกกล้าท้าทายคุณผู้หญิงเหรอ! ได้ ฉันจะโทรหาคุณผู้หญิงเดี๋ยวนี้ ฉันจะบอกแกไว้นะกล้าล้อเล่นแบบนี้ แกไม่มีทางมีชีวิตรอดถึงเช้าวันพรุ่งนี้หรอก!”

ลีมินจีพูดพลางกดโทรศัพท์โทรออก แล้วเปิดลำโพง

“ฮัลโหล”

เสียงปลายสายเป็นเสสียงผู้หญิงที่นุ่มนวลอ่อนหวานอย่างมาก

เมื่อได้ยินเสียง ความอบอุ่นก็ไหลวาบเข้ามาในใจเย่เฉิน นั่นเป็นเสียงของคุณผู้หญิง!

นี่ก็คือเสียงที่บอกเย่เฉินไม่มีสิทธิ์จะเป็นผู้ชายของหล่อน!

ลีมินจีกล่าว “คุณผู้หญิงครับ มีคนจีนที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำบอกว่าจะนอนกับคุณ! เขา…”

ปัง!

และในตอนนี้นี้เองเย่เฉินก็ยิงปืนใส่ลีมินจี โดยที่ไม่รอให้เขาพูดจบด้วยซ้ำ

ลีมินจีล้มลงทันที

เสียงคุณผู้หญิงที่อยู่ปลายสายอุทานออกมาอย่างตกใจ “ใคร! ใครเป็นคนยิง! ลีมินจี พูดสิ! ใครบอกว่าจะนอนกับฉัน? คนที่อยู่ที่นั่นเป็นใครกันแน่!!”

เย่เฉินฟังภาษาเกาหลีออก เขาลงไปหยิบมือถือซัมซุงที่ร่วงบนพื้นขึ้นมา เขายืนนิ่งไปสิบวีนาทีเต็มๆ จากนั้นก็แนะนำตัวด้วยภาษาเกาหลี

“yeob (เย่) Jin (เฉิน)!”