ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 803 การมาของติงเยว่
ความแตกต่างของกาลเวลายังคงถูกปรับปรุง ตอนนี้ หนึ่งปีใน โลกตะวันสวรรค์เทียบเท่ากับหนึ่งพันปีในความโกลาหล
ความโกลาหลยังคงจมอยู่ใต้โลกตะวันสวรรค์
ต้นกาเนิดของโลกหยินและหยางได้เริ่มเป็ นรูปเป็ นร่างแล้ว แม้ว่า ตอนนี้จะไม่มีสังสารวัฏก็ตาม
ร่องรอยของกฎแห่งเต๋าสวรรค์ได้เริ่มขยายไปยังโลกตะวันสวรรค์ ซึ่งประกอบด้วยกฎแห่งสังสารวัฏของเต๋าสวรรค์
ในอาณาเขตแห่งความว่างเปล่า มีร่างชุดดาปรากฏขึ้นนอก ความโกลาหล
เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมกลิ่นอายของตนและระวัง สภาพแวดล้อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทิศทางที่โลกตะวันสวรรค์อยู่
เขากลัวที่จะถูกค้นพบหรือถูกโจมตี
เมื่อมองดูความโกลาหลที่ผสานเข้ากับโลกตะวันสวรรค์และค่อย ๆ จมอยู่ใต้โลกตะวันสวรรค์ เขาก็ขมวดคิ้ว
ไม่มีอะไรอยู่ที่ชายขอบของความโกลาหล
เขาตรวจสอบอย่างระมัดระวังและไม่พบหัวยักษ์ที่เคยอยู่ก่อน หน้านี้
เป็ นไปได้หรือไม่ที่หัวยักษ์ถูกปกคลุมโดยความโกลาหล?
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็บินอย่างระมัดระวังไปที่ปลายขอบ ของความโกลาหล
ความโกลาหลแห่งใหม่คืออะไร?
เขาอยากรู ้อยากเห็นเล็กน้อย
ความโกลาหลอยู่ภายใต้การควบคุมของเซวียนฉิว ดังนั้นจึงไม่ เป็ นอันตราย
ฮ่าวน่าจะควบคุมความโกลาหลได้น้อยลงใช่หรือไม่?
ด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง เขาควรจะสามารถเข้าสู่ความ โกลาหลอย่างเงียบ ๆ และตรวจสอบได้ เลี่ยเทียนน่าจะอยู่ในความ โกลาหล
เขาสามารถเข้ามาอย่างเงียบ ๆ และพาอีกฝ่ายกลับไปได้
ด้วยความคิดนั้น ร่างชุดดาก็ก้าวเข้าสู่ความโกลาหล
ในเต๋าสวรรค์ติงเยว่นั่งสมาธิ กลิ่นอายแผ่วเบาจากเต๋าแห่งกระบี่ ของเขาเล็ดลอดออกมาจากร่างกาย
ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้น
กระบี่พุ่งเข้าที่ปลายขอบแห่งความโกลาหล
“ใครกล้าก้าวก่ายความโกลาหล!”
เฮยเยว่และคนอื่น ๆ ปรากฏตัวขึ้น มีคนเข้าสู่ความโกลาหลหรือ? ตู้ม!
กระบี่แทงออกมาจากความโกลาหล ชายชุดด าตกใจมาก มีผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุดในความโกลาหลจริงหรือ?
เขาประเคนหมัดเพื่อตอบโต้การโจมตีจากกระบี่ แสงสีดา กระจายไปทั่วอากาศ
“เบี้ยของฮ่าวหรือ?”
“เจ้าเป็ นใคร เหตุใดเจ้าถึงบุกรุกเข้ามาในความโกลาหล นี่คือ อาณาเขตของส านักเร้นลับ!”
ร่างของติงเยว่ปรากฏขึ้นที่ปลายขอบของความโกลาหล กลิ่น อายของเขาเฉียบคมและเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร
ชายชุดด าตกใจมาก ช่างเป็ นเต๋าแห่งกระบี่ที่ทรงพลังยิ่งนัก!
เขารู้สึกกดดันมาก!
เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ความโกลาหลกลายเป็ นอาณาเขตของ สานักเร ้นลับตั้งแต่เมื่อใด?
นี่เป็ นขุมอานาจที่ฮ่าวเลี้ยงดูมาเพื่อควบคุมความโกลาหล หรือไม่?
“ข้ามาที่นี่เพื่อหาใครบางคน ข้าจะไปทันทีหลังจากที่พบเขา”
เจตนาดาบของติงเยว่เป็ นเหมือนสายรุ้ง เจตนาสังหารของเขาก็ พุ่งเข้ามาวนรอบตัวเขา
“เจ้าก าลังมองหาใคร?”
“เลี่ยเทียน!”
“ข้าไม่รู ้จักเขา ไม่มีคนชื่อนี้อยู่ในความโกลาหล!”
ติงเยว่ขมวดคิ้ว
ชายชุดด าเงียบไป
“เขาเป็ นหัวยักษ์ที่เคยอยู่นอกความโกลาหล เจ้าเคยเห็นเขามา ก่อนหรือไม่?”
ชายชุดด าถาม
“เจ้าเป็ นคนแรกที่เข้าสู่ความโกลาหล ต่อหน้าข้า แม้กระทั่งมดก็ ไม่เคยมี ไม่ต้องพูดถึงหัวยักษ์นั้นเลย”
ติงเยว่ถือกระบี่ไว้ในมือแล้วก้าวออกจากความโกลาหล
“อย่าสร ้างข้ออ้างที่จะรุกรานความโกลาหล เลิกใช ้เล่ห์เหลี่ยม แล้วมาสู้กันเถอะ”
เต๋าสูงสุดแห่งกระบี่ของเขากวาดออกไปสู่อาณาเขตแห่งความ ว่างเปล่า
“ติงเยว่จากสานักเร ้นลับขอรับคาชี้แนะจากเจ้า!”
ชายชุดด าตกใจมาก
ช่างเป็ นเต๋าแห่งกระบี่ที่ทรงพลังและบริสุทธิ์อย่างมากมีแนวโน้ม ว่าเขาจะไม่สามารถเอาชนะคนผู้นี้ได้
“ข้าขอลา!”
ชายชุดด าถอยกลับไป การต่อสู้ที่นี่จะเป็ นการเตือนให้ฮ่าวรู ้ว่า
เขายังคงมีชีวิตอยู่ ซึ่งเป็ นสิ่งที่เขาไม่อยากให้มันเกิดขึ้น! “ในเมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ เหตุใดเจ้าจึงรีบออกไป? เอ่ยนามของเจ้ามา!” ลาแสงกระบี่พุ่งออกไปสู่อาณาเขตแห่งความว่างเปล่า กวาดไป
ทางชายชุดด า ชายชุดดาไม่สนใจที่จะต่อสู้และถอยกลับอย่างรวดเร็ว ติงเยว่ไล่ตามเขาไปสักพักก่อนที่จะขมวดคิ้วและถอยกลับ เขามองไปที่ความโกลาหลอันกว้างใหญ่และจากนั้นก็ไปที่โลก
ตะวันสวรรค์ เขาใช ้ตราประทับเต๋าสวรรค์ส่งข้อความถึงเฮยเยว่และคนอื่น ๆ
“ข้าจะไปพบท่านอาจารย์ ข้าจะไม่กลับมายังความโกลาหลระยะหนึ่ง”
“ตามที่ท่านต้องการ” เฮ่ยเยว่ตอบ
เนื่องจากติงเยว่ทะลวงคอขวดได้แล้ว นางจึงต้องพยายามทะลวง คอขวดให้เร็วที่สุดเช่นกัน
เต๋าสวรรค์ได้กลายเป็ นกฎแห่งปฐมโกลาหล โลกศักดิ์สิทธิ์เป็ น โลกอันดับหนึ่งในความโกลาหล และมีโชคชะตามากมาย ในช่วงพัน ปี ที่ผ่านมา มีอัจฉริยะที่ร ้ายกาจจานวนนับไม่ถ้วนได้ปรากฏตัว ออกมาจากโลกศักดิ์สิทธิ์
…
ติงเยว่ก้าวเข้าสู่โลกตะวันสวรรค์
หลังจากเข้าสู่โลกตะวันสวรรค์ เขาก็สัมผัสได้ถึงขุมอ านาจ ลึกลับ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและปกปิดตนเองก่อนที่จะจากไป
ไม่นานหลังจากที่ติงเยว่จากไป ก็มีร่างสองร่างปรากฏขึ้น “ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดจากภายนอกเข้ามา” “พวกเขากลับมาแล้วหรือ?”
“บางทีอาจจะถึงเวลาแล้ว” “เจ้าและข้ายังจะรอดชีวิตหรือไม่?” ความเงียบปกคลุมบริเวณโดยรอบ ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดสองคนรู ้สึกขมขื่น
พวกเขาได้รับการยกย่องว่าเป็ นผู้ฝึกยุทธ ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ตะวันสวรรค์ แต่จริง ๆ แล้วพวกเขาไม่สามารถควบคุมชีวิตและ โชคชะตาของตนเองได้
พวกเขามองขึ้นไปบนฟ้ าแล้วถอนหายใจก่อนจะหายไป
เมื่อติงเยว่ก้าวเข้าไปในลานบ้าน เขารู ้สึกมึนงงเล็กน้อย
ราวกับว่าเขาได้กลับมาที่ลานบ้านภายในอาณาเขตของตระกูล ฉู่
ตามปกติแล้วฉู่เซวียนมักจะนอนเอนกายบนเก้าอี้
“คารวะท่านอาจารย์!”
ติงเยว่โค้งคานับอย่างตื่นเต้น
“อืม ไม่เลว!”
ฉู่เซวียนเหลือบมองติงเยว่ แม้ว่าติงเยว่จะเพิ่งบุกทะลวงขอบเขต เหนือสูงสุด แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็แซงหน้าเลี่ยเทียนและชุน หลาน
เต๋าแห่งกระบี่ของเขาบริสุทธิ์อย่างมาก ด้วยสิ่งนี้ที่เป็ นรากฐาน ของเขา อีกไม่นานเขาจะบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดขั้นสูงสุด
ในที่สุดเขาก็สามารถปกป้ องศิษย์น้องของตนเองได้ เขาเป็ น ศิษย์พี่ใหญ่ที่มีคุณสมบัติเหมาะสม
“ติงเยว่ เจ้ามาแล้วหรือ?”
ซูเซียนเอ๋อร ์ออกมาจากบ้านไม้ นางดีใจที่ได้เห็นใบหน้าที่ คุ้นเคย
“คารวะพี่สาวซู!”
ติงเยว่หัวเราะเบา ๆ
ซูเซียนเอ๋อร์ก็บรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดแล้วเช่นกัน
หลังจากตรวจสอบฐานพลังยุทธ์ของนางแล้ว ติงเยว่ก็มี ความสุข ความแข็งแกร่งของซูเซียนเอ๋อร ์นั้นด้อยกว่าเขา!
ในที่สุดเขาก็เอาชนะทุกคนได้แล้ว
เขากลายเป็ นผู้ฝึกยุทธ ์ที่แข็งแกร่งเป็ นอันดับสองในสานักเร ้น ลับ!
การมาถึงของติงเยว่ทาให้อี้หลิงหลิงและอีกสามคนตระหนักถึง
พวกเขาทั้งหมดออกมาจากการปิดด่าน
“คารวะศิษย์พี่ใหญ่!”
อี้หลิงหลิงและอีกสามคนรีบโค้งคานับ
พวกเขาทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเขา ติง เยว่
ในแง่ของเต๋าแห่งกระบี่ เขาเป็ นอันดับหนึ่ง!
“ไม่เลวเลย พวกเจ้าได้บรรลุขอบเขตเต๋าปฐมกาลแล้ว!”
ติงเยว่มองไปที่ศิษย์น้องและศิษย์น้องหญิงของเขาแล้วพยักหน้า “เต๋าแห่งกระบี่ของเจ้านั้นไม่มีอะไรผิดผลาด แต่มันยังไม่บริสุทธิ์
เพียงพอ” ติงเยว่มองไปที่อี้หลิงหลิงและพูด “ว่ากันว่าเต๋าแห่งกระบี่ของศิษย์พี่ใหญ่นั้นบริสุทธิ์ที่สุด ศิษย์น้อง
อยากสัมผัสมัน” อี้หลิงหลิงกระตือรือร ้นที่จะเรียนรู ้ “ได้อย่างแน่นอน!”
ติงเยว่พยักหน้า
ถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องแสดงความแข็งแกร่งในฐานะศิษย์พี่ใหญ่ ของส านักเร้นลับ
กลิ่นอายรอบตัวของเขาอ่อนลงทันทีในขณะที่เขาควบคุมฐาน พลังยุทธ ์จนถึงขอบเขตเต๋าปฐมกาลขั้นต้น
เขาพร ้อมที่จะเอาชนะนางด้วยฐานพลังยุทธ ์ที่ต่ากว่า
เมื่อเห็นเช่นนี้ อี้หลิงหลิงก็รู ้สึกขุ่นเคือง
ฉู่เซวียนยกมือขึ้นและปิดผนึกฐานพลังยุทธ ์ของติงเยว่ เพื่อให้ แน่ใจว่าเขาจะไม่ทารายอี้หลิงหลิงโดยไม่ได้ตั้งใจ
“เอาล่ะ ตามปรารนาของพวกเจ้า”
ด้วยการโบกมือของเขา โลกดูเหมือนจะปรากฏขึ้นเบื้องหน้าติง เยว่และอี้หลิงหลิง มันตัวแยกจากหุบเขาเล็ก ๆ
“ศิษย์น้องเข้าได้มาเลย” ติงเยว่กล่าวอย่างมั่นใจ
“ศิษย์พี่ใหญ่ ข้าจะลงมือแล้ว!”
อี้หลิงหลิงดูจริงจัง
กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ไร ้ลักษณ์ปรากฏขึ้น และกระพริบไปทางติงเยว่อ ย่างไม่อาจคาดเดาได้
ติงเยว่ไม่ขยับ แต่ทันใดนั้นเขาก็ชักกระบี่ออกมาและตวัดมันไป ข้างหน้า
มันเป็ นการโจมตีธรรมดา
อย่างไรก็ตาม ในสายตาของอี้หลิงหลิง มันเป็ นกระบี่ที่ไร ้เทียม ทานซึ่งดูเหมือนจะหลีกเลี่ยงการโจมตีที่คาดเดาไม่ได้ทั้งหมดของ นาง
มันมุ่งเป้ าไปที่จุดสาคัญจากวิชาของนาง!
หัวใจของนางสั่นเทา
แข็งแกร่งมาก!
ร่างกายของนางกลายเป็ นภาพมายา
ติงเยว่ก้าวไปข้างหน้าและตวัดกระบี่อย่างธรรมดาอีกครา
เสวี่ยผิง ฉีเล่อร ์และฉู่หยู่เฝ้ าดูโดยไม่กระพริบตา กระบี่ของติงเยว่อยู่ห่างจากหัวใจของอี้หลิงหลิงเพียงไม่กี่ชุ่น ผู้ชนะถูกตัดสินแล้ว ฉู่เซวียนโบกมือและน าผนึกจากร่างติงเยว่ออก “ในแง่ความบริสุทธิ์ของเต๋าแห่งกระบี่ ติงเยว่เป็ นท่หนึ่งง” เขาพูด
กับอี้หลิงหลิงซึ่งยังคงมึนงง “แม้ว่าเจ้าจะมีฝีมือในเต๋าแห่งกระบี่ แต่เจ้าก็ยังอ่อนกว่าเขา” “พรสวรรค์ของเจ้าไม่ใช่เพียงแค่เต๋าแห่งกระบี่เท่านั้น แต่ยัง
รวมถึงกายาพิเศษของเจ้าอีกด้วย!” “ขอบคุณสาหรับคาชี้แนะเจ้าค่ะท่านอาจารย์” อี้หลิงหลิงโค้งคานับ “ขอบคุณสาหรับคาชี้แนะศิษย์พี่ใหญ่!” นางค านับให้ติงเยว่
ติงเยว่พยักหน้าและพูดว่า “หากเจ้ามีข้อสงสัยเกี่ยวกับเต๋าแห่ง กระบี่ เจ้าสามารถมาหาข้าได้ทุกเมื่อ”
ในส านักส านักเร้นลับ นอกเหนือจากฉู่เซวียน ติงเยว่เป็ นอันดับ หนึ่งในแง่เต๋าแห่งกระบี่
เลี่ยเทียนและชุนหลานออกมาจากศาลาคัมภีร ์เพื่อดูว่าเกิดอะไร ขึ้น
ศิษย์คนโตของฉู่เซวียนมาถึงแล้ว และพวกเขาก็อยากรู ้มาก เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของศิษย์ผู้นี้
ติงเยว่ตกตะลึงเมื่อเห็นเลี่ยเทียน
นี่อาจเป็ นบุคคลที่ชายชุดดาตามหาใช่หรือไม่?
สีหน้าของเลี่ยเทียนและชุนหลานเคร่งขรึม พวกเขาสามารถ บอกได้ว่าติงเยว่แข็งแกร่งกว่าพวกเขา!
ศิษย์คนโตของส านักส านักเร ้นลับเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเหนือ สูงสุด!
“ท่านคือเลี่ยเทียน?” ติงเยว่ถาม
“ข้าเอง” เลี่ยเทียนตอบด้วยความตกใจเล็กน้อย
ติงเยว่มองไปที่ฉู่เซวียนแล้วพูดว่า “ท่านอาจารย์ มีชายชุดดาคน หนึ่ง