จอมศาสตราพลิกดารา - บทที่ 575 ผลึกเซียนสีทอง

หลี่มู่สํารวจต่อไปอย่างเงียบเชียบ

กลุ่มแสงสีทองในหินต้นกําเนิดก้อนนี้เข้มข้นมาก สวยงามพร่าง พรายดุจดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ ชวนให้ผู้คนเคลิบเคลิ้ม

เขามองอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็มองไม่ออก กระนั้นแล้วก็เงยหน้าถาม “เถ้า แก่ หินต้นกําเนิดก้อนนี้ราคาเท่าไหร่?”

เถ้าแก่ที่คลุมเสื้อคลุมดําลึกลับคนนั้นตอบกลับไป “แร่ผลึกเงินห้า ก้อน”

คนรอบๆ ได้ยินราคาต่างอึ้งตะลึงกันไปหมด

โดยเฉพาะคนที่เมื่อครู่ยังประเมินสํารวจหินต้นกําเนิดก้อนนั้นต่าง แค่นหัวเราะเสียงเย็น

คุณชายอายุน้อยสวมชุดสูงส่งคนหนึ่ง “ก้อนหินไร้ค่าอย่างนี้ผลึก เซียนสีเงินห้าก้อน? เหอะๆ คนโง่เท่านั้นแหละถึงจะซื้อ”

หลี่มู่ “…”

ทําไมถึงปากเสียแบบนี้เล่า

เขาหยิบผลึกเซียนสีเงินห้าก้อนออกมา “ข้าซื้อ”

รอบๆ ดังขึ้นด้วยเสียงสูดปากอีกครั้ง หลายคนมองหลี่มู่เหมือน มองคนโง่ มีเงินก็จะใช้จ่ายแบบนี้ไม่ได้นะ นี่มันจะล้างผลาญเกินไปแล้ว

คุณชายคนนั้นอึ้ง มองหลี่มู่พลางแค่นเสียงเย็น “ที่แท้บนโลกนี้ก็มี คนโง่จริงๆ ด้วย”

ติงอี้อยู่ข้างๆ ทนดูต่อไปไม่ได้ จึงสวนไปว่า “เจ้าสิโง่ ถ้าในหินก้อน นี้สกัดผลึกเซียนอะไรออกมาได้เล่า? ไอ้หนู พูดอะไรก็อย่าได้มั่นใจนัก”

คุณชายเอ่ยด้วยใบหน้าดูถูก “หินไร้ค่าก้อนนั้นเมื่อครู่ข้าได้เชิญ ปรมาจารย์ศิลาดูแล้ว เป็นแค่หินไร้ประโยชน์ก้อนหนึ่งเท่านั้น สู้ไม่ได้ แม้กระทั่งผลึกเซียนสีทองแดง ใช่หรือไม่ปรมาจารย์ศิลา”

ข้างกายเขามีชายชราผิวดําเมี่ยมเหมือนเหล็ก ร่างกายโค้งค่อม แขนทั้งสองยาวเลยเข่าเหมือนชะนี ข้อนิ้วมือใหญ่หนา มือทั้งสอง เหมือนกระบุง มองเผินๆ เหมือนชาวนาลําบากตรากตรํา แต่หากสังเกต ให้ละเอียดแล้วล่ะก็กลับมีบุคลลิกท่าทางที่ลึกล�า

ชายชราที่เหมือนชาวนาแก่ๆ คนนี้ก็คือปรมาจารย์ศิลา อาจารย์ ด้านหินต้นกําเนิดที่ความรู้ล�าลึก คุณชายผู้สูงส่งคนนี้จ้างเอาไว้เพื่อ สอบถาม มายังตลาดนัดเพื่อเลือกซื้อหินต้นกําเนิด

“ใช่แล้ว ผิวนอกหนา ลายดารายุ่งเหยิง เป็นลักษณะของ ‘เศษหิน ย้อมแมว’ เป็นแค่หินไร้ประโยชน์แน่นอน” ปรมาจารย์ศิลาพยักหน้า ตอบ

“ฮ่าๆ ได้ยินหรือยัง เจ้าสกัดมันออกดูตรงนี้เลย หากสกัดแร่เซียน ออกมาได้ ข้าจะแสดงว่ายน�าท่าผีเสื้อในบ่อขี้ให้ดูเลย” คุณชายผู้สูงส่ง หัวเราะร่า เริ่มเสียดสีสร้างศัตรูโดยไม่มีเหตุผลแม้แต่น้อย

หลี่มู่ปรายตามองคุณชายผู้สูงส่งผู้นี้แวบหนึ่งด้วยสายตาที่มี ความหมายแฝงลึกซึ้ง

โหดกับตัวเองจริงๆ

หลี่มู่ยื่นหินต้นกําเนิดก้อนนี้ให้กับเจ้าของแผงลอย “อาจารย์ผู้ชรา รบกวนท่านช่วยข้าสกัดออกดูหน่อย” เขาก็อยากรู้ กลุ่มแสงสีทอง ระยิบระยับเหมือนดวงอาทิตย์ดวงน้อยๆ นั่นคืออะไรกันแน่

โดยปกติแล้วแผงลอยขายหินต้นกําเนิดล้วนให้บริการสกัดหินด้วย

เจ้าของแฝงลอยชุดคลุมดํารับหินต้นกําเนิดมาอย่างสงบนิ่ง ถาม โดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง “เจ้าอยากจะสกัดอย่างไร?”

หลี่มู่เอ่ยพลางยิ้ม “ท่านมีประสบการณ์ ท่านดูแล้วสกัดออกมา ง่ายๆ ก็พอ”

เจ้าของแผงลอยชุดคลุมดําเงยหน้ามองหลี่มู่แวบหนึ่ง “เจ้าคิดให้ดี หากสกัดออกมาเป็นหินไร้ประโยชน์ เช่นนั้นผลึกเซียนสีเงินห้าก้อนก็ สูญเปล่าแล้ว”

หลี่ม่ ูยังไม่พูดอะไร คุณชายคนนั้นก็เอ่ยอย่างได้ใจ “เห็นไหม แม้แต่เจ้าของแผงลอยยังเตือนเจ้า ฮ่าๆ เจ้าโง่ ข้าขอเตือนนะ อย่าสกัด มันออกมาเลย เก็บไว้เป็นที่ระลึกเถิด วันหลังเมื่อเจ้าเห็นหินก้อนนี้ก็จะ ได้คิดถึงว่าตัวเองเคยโดนหลอก บางทีก็คงไม่เอาถ่านเช่นนี้แล้ว”

ตอนนี้ติงอี้ก็ไม่มั่นใจแล้ว

ในเมื่อปรมาจารย์ศิลาผู้มีความรู้ลึกซึ้งก็บอกแล้วว่าเป็นหินไร้ ประโยชน์ เมื่อครู่เขาก็แค่โมโห เขาไม่เคยศึกษาด้านสกัดหินเลย อีกทั้ง เขาก็ยังเชื่อว่า หลี่มู่ในด้านนี้ก็ห่วยนัก อัตราที่จะบังเอิญโชคดีนั้นต�า มาก

“พวกเรามิสู้เดี๋ยวค่อยสกัดวันหลัง?” เขามองหลี่มู่

หลี่มู่ขี้เกียจจะสนใจเจ้านี่ จึงเอ่ยกับเจ้าของแผงลอยไปทันที “ไม่ ต้องแล้ว รบกวนท่านสกัดให้ข้าง่ายๆ ก็พอ”

เจ้าของแผงลอยพยักหน้า ไม่เตือนอีกต่อไป

แสงกลางฝ่ามือเขาแค่เพียงกะพริบ กล่องหินที่มองดูแล้วไม่สะดุด ตาใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้น เปิดกล่องหินออก แสงล�าค่าก็ไหลวนทันที ดาบ หินทรงครีบปลายาวสามชุ่นเล่มหนึ่งวางนิ่งอยู่ในนั้น แสงวิเศษเช่นนั้น ไหลวนออกมาจากดาบหินทรงครีบปลาเล่มนี้นั่นเอง

ปรมาจารย์ศิลาเพียงเห็นดาบเล่มนี้ก็ตาวาววาบทันที

เหล่านักขุดแร่ในห้วงดาราทั้งชีวิตล้วนมีเพื่อนเป็นแร่หินและ เหมืองแร่ มักจะต้องผ่าแร่หิน ขุดแร่ หาเหมืองแร่ วิเคราะห์คุณภาพของ เหมือง คุณภาพของดาบสกัดหิน พลั่วขุดแร่ อุปกรณ์หาแร่ อุปกรณ์ ต่างๆ ดีหรือแย่ตัดสินพลังของงานขุดแร่ ปรมาจารย์ศิลามองออกว่า ดาบสกัดหินทรงครีบปลาเล่มนี้ไม่ใช่ของธรรมดาอย่างแน่นอน

เจ้าของแผงลอยผ้าคลุมชุดดําถือมีดสกัดหินทรงครีบปลาเอาไว้ใน มือ ทั้งตัวปล่อยกลิ่นอายเคร่งขรึมกดดันอย่างหนึ่งออกเองตาม ธรรมชาติ วางหินต้นกําเนิดก้อนนั้นไว้บนแท่นสกัดหินเบื้องหน้า จากนั้นก็เริ่มลงมือสกัดหิน

ตอนนี้รอบๆ แผงลอยคนเบียดเสียดแน่นขนัดแล้ว

เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ข่าวที่ว่ามีคนจ่ายเงิยมหาศาลผลึกเซียนสีเงิน ห้าก้อนซื้อหินไร้ประโยชน์ก้อนหนึ่งแพร่ไปทั่วแล้ว หลายคนล้อมอยู่ ข้างๆ แผงลอยแผงนี้คิดอยากจะดูว่าคนโง่แบบนี้เป็นคนอย่างไร และก็

อยากดูว่าตอนหินไร้ประโยชน์สกัดออกพิสูจน์ว่าเป็นวัสดุไร้ค่า เจ้าคน โง่เงินหนาจะมีท่าทางอย่างไร

ฉัวะ!

ภายใต้ดาบเดียวฟันลงมาจากเจ้าของแผงลอยชุดคลุมดํา

หลายคนต่างกลั้นลมหายใจ

ติงอี้ปิดตาเอาไว้ทันที

หลี่มู่กลับสีหน้าเรียบนิ่ง

หินต้นกําเนิดผ่าออกเป็นสองซีก แสงทองกลุ่มหนึ่ง สาดส่อง ออกมาจากพื้นผิวที่แตกออก ประหนึ่งดวงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณสีทอง ดวงหนึ่งเปล่งประกายทอแสงเหนือเส้นขอบฟ้าทางทิศตะวันออกยาม เช้า ทําให้คนกระทั่งว่าลืมตาไม่ค่อยขึ้น

“สวรรค์!”

“สีทอง…หรือจะเป็นผลึกสีทอง?”

“สวรรค์ ผลึกเซียนสีทองที่แท้จริง ลักษณะผลึกเซียนสีทอง นี่.. เป็นไปได้อย่างไร มันเป็นหินไร้ประโยชน์ชัดๆ ทําไมถึงสกัดเป็นผลึกสี ทองได้?”

“ได้กําไรสุดๆ เลย หนึ่งผลึกทองหนึ่งร้อยผลึกเงิน หนึ่งผลึกเงิน หนึ่งร้อยผลึกทองแดง ผลึกทองในหินต้นกําเนิดก้อนนี้ มากพอจะ แบ่งเป็นผลึกเซียนสีทองสอง สามก้อนเชียว ได้กําไรแค่ร้อยเท่าที่ไหน”

“นี่ไม่น่าเป็นไปได้เลย”

รอบๆ ดังไปด้วยเสียงตื่นตกใจยากจะเชื่อ

เหล่าผู้คนล้อมรอบรอดูพวกนั้นไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่สายตาของ ตัวเองเห็นเลย ขยี้ตาดูครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างละเอียด ในหินต้นกําเนิดที่ ถูกผ่าออกก้อนนั้นแฝงด้วยผลึกเซียนสีทองขนาดเท่ากําปั้ นก้อนหนึ่งอยู่ จริงๆ สายแร่ธรรมชาติ สีสุกใส ส่องประกายแวววาว สีสันพร่างพราย เป็นผลึกเซียนสีทองแน่นอน อีกทั้งยังเป็นผลึกเซียนสีทองในประเภท ชั้นยอดอีกด้วย

ดวงตาแต่ละคู่ๆ ต่างฉายประกายร้อนผ่าวและละโมบ

นี่เป็นทรัพย์ก้อนมหาศาลอย่างแท้จริงเชียวนะ

คุณชายผู้สูงส่งคนนั้นกลับอึ้งไปในทันที

เหมือนว่าถูกคนใช้รองเท้าที่เปรอะขี้หมาตบหน้าเข้าสิบกว่าที รอยยิ้มแข็งค้างบนใบหน้าของเขา

เขามองปรมาจารย์ศิลาข้างกายอย่างงุนงง

ปรมาจารย์ศิลาก็เอ่ยเสียงหลง หลังจากตื่นตะลึงเป็นอย่างยิ่ง สี หน้าเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง “ไม่ถูก เป็นไปไม่ได้ เศษหินย้อม แมวจะสกัดเป็นผลึกเซียนจริงๆ ได้อย่างไร? นี่…นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

ความเสียใจและแค้นเคืองที่พลาดผลึกเซียนสีทอง และความ กระทบกระเทือนจิตใจจากการวิเคราะห์อันเป็นมืออาชีพของตัวเอง ผิดพลาด ผสมปนเปเข้าด้วยกัน ทําให้เขายากจะรับได้

สีหน้าของติงอี้ก็ไม่ได้ดีกว่าคนอื่นไปสักเท่าไหร่

นี่…นี่สกัดผลึกเซียนสีทองออกมาได้แล้วอย่างนั้นรึ?

เขามองหลี่มู่ด้วยความรู้สึกไม่จริงอย่างหนึ่ง

นี่มันจะโชคดีปัจจุบันทันด่วนอะไรขนาดนั้น

แต่สีหน้าที่ไม่ได้ตกใจอะไรนักบนใบหน้าของหลี่มู่ก็ทําให้เขารู้ว่า ท่านเจ้าลัทธิไม่ได้ทําอะไรเรื่อยเปื่ อย ก่อนหน้านี้เขาน่าจะเจออะไร ดังนั้นจึงซื้อหินต้นกําเนิดก้อนนี้

ผู้คนรอบๆ ฮือฮาขึ้นเหมือนน�าต้มเดือดๆ เสียงวิพากย์วิจารณ์ ต่างๆ ดังผสมกันก่อเป็นคลื่นกลุ่มหนึ่งซัดขยายไปทั่วทุกมุมของตลาด นัด

ลูกศิษย์สํานักอาทิตย์ทองที่รับผิดชอบกฏระเบียบความเรียบร้อย ของตลาด ก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติและสืบรู้สาเหตุอย่างรวดเร็ว

“ไป ไปรายงานผู้อาวุโสว่าผลึกเซียนสีทองปรากฏขึ้น ครั้งที่แล้วที่ เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นก็เป็นเมื่อสิบกว่าปีก่อนกระมัง ผลึกเซียนสีทองเชียว นะ” ลูกศิษย์ชั้นยอดสํานักอาทิตย์ทองผู้ดูแลกฏระเบียบความเรียบร้อย ของตลาดคนหนึ่งเอ่ยทอดถอน

……

ข่าวส่งไปถึงฐานที่มั่นสํานักอาทิตย์ทองตําบลฉาบทอง

“ฮ่าๆ เจ้าแพะอ้วนสองตัวนี้โชคดีถึงเพียงนี้เชียว สกัดผลึกเซียนสี ทองออกมาได้?” ชายหน้ายาวรูปร่างผอมสูงนั่งอยู่ข้างโต๊ะ หัวเราะหึๆ ฟังรายงานจบ ใบหน้าฉายรอยลิงโลด

“เรียนผู้อาวุโส เป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน ตอนนี้ที่ตลาดนัดลือไปให้ ทั่ว พวกศิษย์เห็นเองกับตาว่าเป็นผลึกเซียนสีทอง อีกทั้งยังเป็นชั้นยอด ในผลึกเซียนสีทอง”

ลูกศิษย์สํานักอาทิตย์ทองเอ่ยด้วยท่าทางคุกเข่าข้างเดียว

“ไป จงจับตาดูต่อไป มีข่าวอะไรใหม่ค่อยมารายงานข้าอีก” ผู้ อาวุโสโจวหน้ายาวโบกมือ “จับตาดูเจ้าสองคนนี้เอาไว้อย่าให้คลาด สายตา”

“ขอรับ” ลูกศิษย์คนนั้นรับคําบัญชาจากไป

ผู้อาวุโสโจวมองไปยังเด็กหนุ่มแต่งตัวแบบบัณฑิตคนหนึ่ง “น้อง หวาง เจ้าสืบดีหรือยัง สองคนคนนี้มาจากสํานักหรือตระกูลใหญ่ หรือไม่?”

บัณฑิตหนุ่มผิวดํา โพกผ้าตอบกลับ “ข้าสืบด้วยตัวเอง และก็ให้ลูก ศิษย์ที่รู้งาน สืบคนที่พวกเขาได้สัมผัสแล้ว แทบจะมั่นใจได้ว่า สองคน น่าจะเป็นขั้นแมลงที่เพิ่งจะเดินออกมาจากดาวระดับต�า ปราณแท้ของ พวกเขาทั้งสองยังไม่หยุดจากกลิ่นอายดาราโดยสิ้นเชิง ส่วนเรื่องที่ ทําไมพวกเขาถึงมีผลึกเซียนมากขนาดนั้นเรื่องนี้ยังไม่แน่ใจ อาจจะ โอกาสประจวบเหมาะ ได้สมบัติมรดกอะไรที่ไม่มีเจ้าของก็เป็นได้”

ผู้อาวุโสโจวหน้ายาวหัวเราะฮ่าๆ พลางเอ่ยขึ้นว่า “น้องหวาง เจ้า ลงมือข้าวางใจที่สุด ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนี้ เช่นนั้นแกะอ้วนสองตัวในวันนี้ พวกเราเชือดมันกินแน่แล้ว เช่นนั้นก็ยังใช้วิธีเดิม อีกเดี๋ยวจัดการศพให้ เรียบร้อย อย่าได้เหลือร่องรอย”

บัณฑิตหนุ่มแซ่หวางลุกยืนขึ้นแล้วตอบกลับไป “ทราบแล้ว เช่นนั้นข้าจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”

ผู้อาวุโสโจวหน้ายาวโบกมือเอ่ย “ไม่ รออีกหน่อย ให้พวกเขาเดิน เล่นที่ตลาดนักอีกสักหน่อย เหล่าลูกศิษย์รายยงานว่า เจ้าแพะอ้วนสอง ตัวนี้ยังสกัดหินอยู่ บางทีพวกมันอาจจะโชคดีทะลุฟ้า สกัดผลึกหินชั้น ยอดอะไรออกมาได้อีก เช่นนั้นพวกเราก็จะได้กําไรเพิ่มขึ้นอีกหน่อย ฮ่าๆ ปล่อยให้พวกมันสกัดหินต่อไป”

บัณฑิตหนุ่มแซ่หวางตอบ “ผู้อาวุโสโจวล�าลึกยิ่งนัก”

……

ฝีมือสกัดหินของเจ้าของแผงลอยชุดคลุมดําล�าลึกยิ่งนัก

ดาบหินทรงครีบปลาในมือเขากะพริบไม่หยุดราวแสงเทพ ชั้นผิว ภายนอกของหินต้นกําเนิดร่วงกราวลงพื้น เผยให้เห็นผลึกเซียนสีทอง ข้างใน ส่วนชั้นผิวภายนอกที่หล่นก็ไม่มีเศษสีทองติดออกมาเลยแม้แต่ น้อย เห็นได้ชัดว่าฝีมือสูงส่ง ประดุจจิตรกรที่สลักผลงานชิ้นยิ่งใหญ่ แบบนั้น ไม่ใช่แค่มือนิ่ง ดาบเร็วเท่านั้น แต่ยังต้องมีประสบการณ์ สายตา และการคิดวิเคราะห์ที่ช�าชอง

สุดท้าย ผลึกเซียนสีทองชั้นยอดขนาดเท่ากําปั้ นสองก้อนก็ปรากฏ ต่อเบื้องหน้าของทุกคนอย่างสมบูรณ์ ประหนึ่งภูติสีทองมีชีวิตชีวา

“โชคไม่เลวเลย” น�าเสียงของเจ้าของแผงลอยชุดคลุมดําเรียบนิ่ง นัก เขาเก็บดาบหินทรงครีบปลา แล้ววางผลึกเซียนสีทองสองก้อนนี้ไว้ เบื้องหน้าหลี่มู่

……………………………………………………