ระบบอัจฉริยะที่ไม่มีใครเสมอเหมือน - ตอนที่ 26: พลังของภาษา

Chapter 26: พลังของภาษา

เมื่อเสี่ยวหลัวลุกขึ้นยืนดูเสี่ยวเฟยและเทิ้งไคเบิกตาของพวกเขาด้วยความตกใจ “พี่หลัวพี่จะเผชิญหน้ากับผู้ดูแลรั่วหรานจริงๆงั้นเหรอ?”

มันสายเกินไปแล้วที่พวกเขาต้องการหยุดเขา เสียวหลัวกล่าวถึงประเด็นนี้ของเขาเป็นภาษาอังกฤษอย่างสง่างามว่า“ฉันไม่คิดว่าเงินเป็นรากเหง้าของความชั่วร้ายทั้งหมด !!”

ทุกคํามีพลังและชัดเจน

เมื่อคําพูดนี้ถูกพูดขึ้นในคราสเรียนก็เงียบเสียงลง

นักเรียนห้าสิบถึงหกสิบคนของสาขาวิชามองเสี่ยวหลัวด้วยความประหลาดใจ

หนึ่งวินาที…

สองวินาที ..

สามวินาที ..

ในที่สุดหญิงสาวที่เพิ่งยืนขึ้นมาและโต้เถียงเพื่อ ฮวาง รั่วหราน ก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “เสี่ยวหลัวนายต้องการทําอะไร? นายกําลังวางแผนที่จะโต้แย้งสิ่งที่ผู้ดูแลพูดงั้นเหรอ? นายไม่ทราบขีดจํากัด ความสามารถของ นายหรือไง”

จากนั้นผู้หญิงคนอื่นที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับฮวาง รั่วหราน ก็ไม่สามารถนั่งนิ่งๆได้ และพวกเธอก็พูดประชดประชันออกมา

“ใครๆก็ไม่สามารถพูดข้อโต้แย้งได้นเหรอ? ฉันสามารถพูดได้เลยว่าดวงอาทิตย์โคจรรอบโลก” (มันพูดประชุด)

“นายอย่ามาพูดเรื่องไร้สาระถ้าหากว่านายไม่สามารถที่จะโน้มน้าวพวกเราทุกคนได้”

“เสี่ยวหลัวนิสัยของนายแย่มาก รั่วหราน เพียพูดตําหนินายเพียงเล็กน้อย แต่ตอนนี้นายกําลังขุ่นเคืองอยู่ใช่ไหม?”

ไม่เพียงแต่สาวๆ ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ ฮวางรั่วหราน เท่านั้นที่รู้สึกว่าเสี่ยวหลัวเป็นคนที่มีศีลธรรมต่ํา แต่ในขณะนี้ผู้หญิงคนอื่นๆ ก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนนิสัยแย่เช่นกัน อันหวนต้องการพูดอะไรบางอย่างเพื่อปกป้องเสียวหลัว แต่ในที่สุดเธอก็ไม่ได้พูดอะไร

จเสี่ยวเฟยตบไปที่หน้าผากของตัวเอง: “มันจบแล้วพี่หลัว พี่ทําให้พวกเธอโกรธ!”

เพิ่งไคยังยิ้มอย่างขมขึ้น พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเสี่ยวหลัวจะเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ต่ออะไรจริงๆ เขากล้าที่จะต่อต้าน ฮวางรัวหราน ผู้ซึ่งโดดเด่นในทุกๆด้าน

ชูเยวและไปหลิง มองไปที่เสี่ยวหลัว

“การบรรยายของ รั่วหราน นั้นไม่มีช่องโหว่เลย และผู้ชายคนนี้มีความกล้าที่จะพูดอะไรออกมาได้ยังไง” ไปไซ่เหวิน ถอนหายใจ

ชูเย่กระพริบตาสวยและพูดด้วยความไม่พอใจ”ฉันเคยพูดแล้วไงว่าเขาเป็นคนที่อวดดี มาดูกันว่าเขาจะยุติเรื่องนี้ได้อย่างไร”

ฮวาง รั่วหราน มองไปที่เสี่ยวหลัวด้วยความรังเกียจ และไม่ได้พูดอะไร

“ทุกคนเงียบ!”

อาจารย์จ้งเหม่ยลี่ พูดและมันทําให้ทั้งห้องเงียบ จากนั้นเธอก็มองไปที่เสี่ยวหลัวพร้อมกับกําลังคาดหวังอะไรบางอย่างเสียวหลัวเนื่องจากเธอบอกว่าเงินไม่ใช่รากเหง้าของความชั่วร้ายทั้งหมดเธอสามารถหักล้า งการยืนยันของ รั่วหราน ได้ไหม”

เสี่ยวหลัวคิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องที่ไม่สําคัญอะไร เขาไม่ได้คิดว่าเงินเป็นต้นตอของความชั่วร้ายทั้งหมด นอกจากนั้นเนื่องจากมันเป็นมุมมองของ ฮวาง รั่วหราน เขาจึงมีความสุขมากที่จะลบล้างมัน

“ผมมีแค่สี่คําถาม คําถามแรกมีความชั่วร้ายมากมายในโลก เงินสามารถเป็นต้นตอของความชั่วร้ายทั้งหมดจ ริงๆงั้นเหรอ? โจรอาจลอบสังหารและลอบวางเพลิงเพื่อเงิน แต่การใช้ความรุนแรงในครอบครัวและการทารุณกร รมเด็กหรือแม้แต่การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ทั้งหมดนั้นก็เพื่อเงินจริงๆงั้นเหรอ?”

“คําถามที่สองต้นสายปลายเหตุของเงินนั้นซับซ้อน เราไม่สามารถจําแนกประเภทของต้นตอและสาเหตุได้ เผด็จการอาจกําจัดผู้ต่อต้านเพื่อเงิน แต่พวกเขาก็สามารถทําเช่นนี้เพื่ออํานาจหรือสถานะได้เหมือนกัน? ดังนั้น จะเห็นได้ว่าการวางหลักเกณฑ์ที่เงินนั้นเป็นรากฐานของความชั่วร้ายนั้นไม่ถูกต้องทั้งหมด”

“คําถามที่สามนักปรัชญาชาร์ตร์ได้บอกกล่าวเรื่องนี้กับเรา – มนุษย์มีอิสระและสิทธิในการเลือก เพราะผู้คนต้ องรับผิดชอบทุกอย่างในการกระทําของตัวเอง แต่ทําไมเงินถึงเป็นต้นตอของอาชญากรรมทั้งหมด นั่นก็เพื่อปก ป้องความต้องการและอิสระของผู้คนใช่ไหม?”

“ค่าถามที่สี่ถ้าเงินเป็นรากฐานของความชั่วร้าย ทําไมทุกคนถึงใช้รากของความชั่วร้ายทั้งหมดเพื่อทําความ ดี ในแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่มณฑลเสฉวนประเทศจีนผู้คนทั้งหมดรวมกันเป็นหนึ่งเดียว คนที่ประสบความสํา เร็จหลายคนมีส่วนร่วมอย่างไม่เห็นแก่ตัวโดยการบริจาคเงินบรรเทาทุกข์ฉุกเฉินไปยังพื้นที่ภัยพิบัติ ถ้าเงินเป็น รากของความชั่วทั้งหมดจริงๆ แล้วรากของความชั่วร้ายนี้ก่อให้เกิดผลดีเช่นนี้ได้อย่างไร?”

หลังจากเสียวหลัวพูดจบแล้วเขาก็พูดเป็นภาษาจีนอีกครั้ง

ทันทีที่คําพูดของเขาจบลง ทั้งห้องเรียนก็เงียบลงอีกครั้งและไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย มันเงียบมากจนถ้าเข็ม หล่นลงพื้นคงได้ยิน

ทุกคนไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เสี่ยวหลัว จะสามารถโต้แย้งคําพูดของ ฮวาง รั่วหราน ได้จริงๆ เขาไม่ได้พูดออกมาโดยไม่คิดอะไรทุกคําพูดนั้นสวยงามและมีพลัง คําถามสี่ข้อนั้นเหมือนหมัดหนักสี่ครั้งที่ทุบทําลายทัศนะที่ว่าเงินเป็นต้นตอของความชั่วร้ายทั้งหมด ตรรกะนี้นั้นแข็งแรงมากจนพวกเธอไม่สามารถช่วยได้ ได้แต่อ้าปากค้างด้วยความชื่นชม

ผู้หญิงสองสามคนที่ยืนขึ้นเพื่อ ฮวาง รั่วหราน และกล่าวคําพูดประชดประชันพวกเธอหน้าซีดเซียวไป พวกเธอไม่เคยคาดคิดเลยว่าเสี่ยวหลัวจะสามารถตั้งคําถามสี่ข้อนี้ได้ นอกจากนี้พวกเธอก็ไม่สามารถหาคําใดๆ มาเพื่อลบล้างคําตอบของเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ

“ผู้ชายคนนี้มีความสามารถที่น่าแปลกใจจริงๆ” ชูเยว่ กล่าวอย่างประหลาดใจ

“ใช่ไม่เพียงแต่เขาจะพูดภาษาอังกฤษได้ดีเท่านั้น แต่เขามีคารมคมคายในการพูดอีก เมื่อเขาจับคู่กับ รั่วหราน แล้วมันดูเหมือนว่านี้จะเป็นการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้น” ไปหลิง กล่าวด้วยความประหลาดใจ

จูเสียวเฟยและเทิ้งไค ต่างก็ตะลึงงันพวกเขามองเสี่ยวหลัวด้วยความชื่นชม เป็นเวลานานก่อนที่ เสี่ยวเฟยจูจะตอบสนอง เขาตบต้นขาของเขา Holy sh * t! สมองของพี่หลัว ท่าขึ้นมาจากอะไรทําไมมันถึงได้ทรงพลังขนาดนี้!”

อาจารย์ จ้งเหม่ยลี่ มองไปที่เสี่ยวหลัวอย่างนับถือ เธอพบว่านักศึกษาใหม่เสียวหลัวไม่เหมือนกับผู้ชายสองคน เสี่ยวเฟยจและเติ้งไค ซึ่งเป็นคนที่หมกมุ่นที่ไร้ความรู้ไร้ความสามารถ

ในเวลานั้น ฮวางรั่วหราน ก็ยืนขึ้นและเยาะเย้ย:“สี่คําถามของนายนั้นดีจริงๆ แต่น่าเสียดายที่สมมติฐานของนายนั้นมันผิดทั้งหมด ในพจนานุกรม Cihai ค่าว่า”wan” นั้นได้มีความหมายว่า “ทั้งหมด” มันมีความหมายอีกอย่าง ให้ฉันยกตัวอย่างเมื่อเราพูดว่า มีคนที่ผ่านความยากลําบากมาทุกประเภทนั่นไม่ได้หมายความว่าเขาประสบกับความยากล่าบากมาทั้งหมดจริงๆ เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่ในกรณีนี้”

“Wan” หมายถึง ทั้งหมด หรือไม่ ไม่แน่นอน เงินคือรากเหง้าของความชั่วร้ายทั้งหมด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเงินสามารถสร้างสิ่งชั่วร้ายได้จํานวนมาก ความหลากหลายของการกระทําชั่วก็ซับซ้อนเช่นกัน สิ่งนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วจากในประวัติศาสตร์

“เมื่อตอนที่จักรวรรดิโรมันครอบครองดินแดนของตนและพิชิตความรุ่งเรืองให้กับอาณาจักร มันก็นําพามาซึ่งความมั่งคั่งมาอย่างต่อเนื่อง แต่ในไม่ช้าชาวโรมันที่เรียบง่ายและซื่อสัตย์ก็คุกเข่าลงเพื่อบูชาเงินขณะที่พวกเขาดื่มด่กับความต้องการความสุขที่หรูหราและตระการตาของพวกเขา จนพวกเขาหลงระเริงและนั่นมันทําให้จัก รวรรดิโรมันทรุดตัวลงและการเสื่อมถอยลงไปเช่นนั้น”

“ในยุคกลางคาทอลิกครั้งหนึ่งมีความภาคภูมิใจในการดําเนินชีวิตที่บริสุทธิ์และซื่อสัตย์ แต่ในที่สุดเสน่ห์ของเงินก็ทะลุผ่านจุดที่ความเชื่อทางศีลธรรมและศาสนาของพวกเขา สําหรับเงินสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์นที่ ยี่สิบสองระบุอาชญากรรมในโลกด้วยค่าของเงิน ผู้กระทําผิดอาจได้รับการยกเว้นจากการลงโทษตราบใดที่จ่า ยด้วยราคาสามเหรียญทอง จ่ายเหรียญทองห้าเหรียญนั้นผู้ที่ข่มขึ้นหรือกกระทําการผิดประเวณีก็สามารถที่จะพ้นผิดได้ แม้ว่าจะฆ่าใครบางคนก็แค่จ่ายด้วยเหรียญทองเพียงเจ็ดหรือแปดเหรียญ ก็สามารถรับประกันได้ว่าวิญญาณของพวกเขาจะไปสวรรค์”

แม้แต่อารยธรรมโบราณที่ดํารงอยู่มานานหลายพันปีก็เสื่อมโทรมลงด้วยเงิน ถึงแม้จะไม่สามารถพูดได้ว่าเงินเป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งหมด แต่มีคําพูดภาษาจีนโบราณกล่าวเอาไว้ว่า “เรียนรู้จากประวัติศาสตร์และ คุณจะรู้ว่าการขึ้นหรือตกต่ําลงของอาณาจักรได้” เงินได้ให้กําเนิดความชั่วร้ายมากมาย ถ้าเงินไม่ใช่รากเหง้า ของความชั่วร้ายทั้งหมดแล้วมันจะคืออะไรล่ะ?”

ค่าพูดของ ฮวาง รั่วหราน นั้นเป็นเหมือนระเบิดที่เกิดขึ้นกลางใจของทุกคน

แต่เดิมทุกคนคิดว่าสี่คําถามของ เสี่ยวหลัว นั้นสามารถหักล้างคําพูดของ รั่วหราน ได้ แต่เธอเพียงแค่อ่างความหมายของคําว่า “wan” ในภาษา Cihai ในพจนานุกรม, ฮวาง รั่วหรานหวง ก็สามาถจัดการและเอาชนะ คําถามสี่ข้อของเสี่ยวหลัวได้ ทุกคนต่างตกตะลึงกับคารมคมคายของ ฮวาง รั่วหราน และความรู้ที่กว้างขวาง ของเธอ

นี่คือพลังของภาษา ทุกคนรู้สึกว่าเงาของ ฮวาง รั่วหราน นั้นสูงอย่างไม่มีใครเทียบ