ลูกเขยมังกร Royal Dragon Husband - บทที่ 94 บัตรสมาชิกระดับสูง
บทที่ 94 บัตรสมาชิกระดับสูง
เฉินเฟิงไม่รู้แผนการในใจของหยางไท่เลย แต่ว่าเขาก็ไม่ได้โง่ แน่นอนต้องรู้ว่า ของฟรีไม่มีในโลก หุ้น30%นี้ ต้องยุ่งยากแน่นอน!
แต่หยางไท่เอาเนื้อมาวางไว้ต่อหน้าเขาขนาดนี้ ถ้าเขาไม่กิน เขาก็คงไม่ใช่เฉินเฟิงแล้ว
“ประธานหยาง เรื่องระหว่างผมกับน้องๆของคุณ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ประธานหยางเอาหุ้น30%มาขอโทษ จะไม่จริงจังเกินไปเหรอ หุ้นเหล่านี้ ประธานหยางเอากลับไปเถอะ”เฉินเฟิงแสยะยิ้ม คำพูดนี้ของเขาที่จริงแล้วเป็นการทดสอบแผนในใจของหยางไท่ ถ้าหากหยางไท่มีแผนการในหุ้นนี้จริง จะต้องไม่เอาหุ้นคืนง่ายๆแน่ แต่เขาจะพยายามยัดเยียดหุ้นนี้ให้กับเฉินเฟิง
“คุณชายเฉิน จะเอากลับคืนได้ยังไง? หรือว่าคุณชายเฉินรังเกียจที่หุ้น30%นั้นน้อยเกินไป? เอาแบบนี้ คุณชายเฉิน ผมจะเพิ่มให้อีก10%……”หยางไท่ทำเป็นพูดแบบจริงจัง
เฉินเฟิงโบกมือ พูดเบาๆ: “ประธานหยางอย่าพูดเล่นซิ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เยอะหรือน้อย แต่เพราะไม่มีผลงานจะรับไว้ได้ยังไง ผมไม่ได้ทำอะไรเลย หุ้น30%รับมาฟรีๆ นี่เป็นเรื่องที่ไม่สมควรจริงๆ”
การเห็นการปฏิเสธของเฉินเฟิงนั้นชัดเจน หยางไท่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล ในแผนการของเขา เมื่อเขาเอาหุ้น 30%ออกมานั้น คิดว่าเฉินเฟิงจะรับเอาไว้แต่โดยดี อีกอย่างนี้เป็นมูลค่า5พันล้านเลย ใครจะปฏิเสธเงินได้
คิดไม่ถึง เฉินเฟิงก็ปฏิเสธเงินจริงๆ 5พันล้าน ให้ฟรีๆไม่เอา
หลังจากเห็นสีหน้าของหยางไท่แล้ว เฉินเฟิงมั่นใจสิ่งที่ในใจคาดเดาไว้ ที่แท้ หุ้นเหล่านี้มีปัญหาจริงๆด้วย ถ้าเขารับหุ้นนี้มาฟรีๆแล้ว จะถูกดึงเข้าไปในถ้ำของโจรแน่
“เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ประธานหยาง หุ้น30%ของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงในตลาดหุ้นมูลค่าเท่าไหร่? ประธานหยางพอจะบอกได้ไหม? ถ้าไม่สะดวกละก็ ช่างเถอะ” เฉินเฟิงถามพร้อมกับยิ้ม
“สะดวก สะดวก เรื่องนี้ก็ไม่ใช่ความลับอะไร คุณชายเฉิน หุ้น30%ของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง ในตลาดหุ้นมูลค่า5พันล้าน ถ้าสถานการณ์ในตลาดหุ้นดีละก็ ยังสามารถเพิ่มมูลค่าได้อีก10%” แม้ว่าหยางไท่จะไม่รู้ว่าทำไมเฉินเฟิงถึงถามแบบนั้น แต่ก็บอกความจริงไปแล้ว
เฉินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย พูดว่า: “เอาอย่างงี้ ประธานหยาง ผมใช้6พันล้าน ซื้อหุ้น30%ของคุณเป็นไง”
“ซื้อ? !” หยางไท่ตะลึง เห็นได้ชัดว่าคิดไม่ถึง เฉินเฟิงจะพูดแบบนี้ออกมา
เฉินเฟิงพยักหน้า พูดว่า : “ใช่ ซื้อ”
หยางไท่เหงื่อไหลเต็มศีรษะ เฉินเฟิงนี้คือ…..ทำอะไร? ให้ฟรีๆไม่เอา แต่กลับจะใช้เงินตัวเองซื้อ และยังสูงกว่าราคาในตลาดอีก เงินมีเยอะจนไม่มีที่จะใช้?
“คุณชายเฉิน คุณอย่าพูดเล่นเลย หุ้นเหล่านี้ ผมให้คุณ คุณไม่ต้องซื้อ” หยางไท่ยิ้มแห้งๆ เห็นเฉินเฟิงแบบนี้แล้ว ก็ไม่เหมือนคนโง่ ทำไมถึงพูดแบบนี้นะ
เฉินเฟิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า: “ประธานหยาง ผมไม่ได้พูดเล่น ผมเห็นแนวโน้มการพัฒนาของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงเป็นไปในทางที่ดีต่างหาก ดังนั้นหุ้นเหล่านี้ ผมตั้งใจจะซื้อมันจริงๆ”
“แต่ว่า คุณชายเฉิน……” หยางไท่ต้องการบอกว่าเขาสามารถมอบหุ้นเหล่านี้ให้เฉินเฟิงได้ ใครจะรู้ว่าเฉินเฟิงขัดจังหวะพูดไปว่า: “ประธานหยาง ผมเข้าใจความหมายของคุณ แต่ผมก็ยังจะพูดคำนั้น ไม่มีผลงานจะรับไว้ได้ยังไง ให้ผมฟรีๆ ผมรับไว้ไม่ได้ ถ้าประธานหยางต้องการให้หุ้น 30% นี้กับผมจริงๆ งั้นก็ขายให้ผม6พันล้านก็แล้วกัน”
ท่าทางของเฉินเฟิงหนักแน่น หยางไท่ตกตะลึงทันที ไม่เข้าใจจริงๆ จุดประสงค์ที่แท้จริงของเฉินเฟิงคืออะไร?
ปฏิกิริยาของหยางไท่ได้ตกอยู่ในสายตาของเฉินเฟิงโดยปริยาย เฉินเฟิงก็แค่รู้สึกตลกเล็กน้อย เหตุที่เขาทุ่ม 6 พันล้านเพื่อซื้อหุ้น 30%นั้น ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีที่ใช้เงิน และเขาก็เห็นแนวโน้มการพัฒนาของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงไปในทางที่ดี เขาตั้งให้ที่นี่ สร้างฐานอนาคตของเขาในจินหลิง
อีกด้านหนึ่ง หุ้น30%นี้ เมื่อเขาใช้เงินตัวเองจ่ายไป ถ้าเป็นแบบนั้นก็คือการลงทุนทั่วๆไป วันข้างหน้าคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง ถ้าเผชิญปัญหาใหญ่ เขาสามารถเปลี่ยนมือและขายหุ้นได้ ถึงยังไงก็เป็นการลงทุน เขาและคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง ก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง
แต่ถ้าหากเขารับหุ้น30%นี้ฟรีๆ นั้นเท่ากับว่าเขาได้ติดประกาศบนตัวเองว่า เขากับคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงแยกออกจากกันไม่ได้ ถ้าหากคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงเจอกับปัญหาอะไร เขาต้องพยายามแก้ไขอย่างเต็มที่ ตลอดจนต้องรับมืออยู่แนวหน้า
ดังนั้นมองในอีกแง่หนึ่ง เท่ากับว่าเฉินเฟิงจ่ายไป6พันล้าน ซื้อความสบายใจ ถ้าในอนาคต คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงเจอกับปัญหา เขาสามารถถอนตัวออกมาได้ ดีกว่าตายอยู่ที่นี่
ความจริงในเรื่องนี้ หยางไท่ไม่สามารถเข้าใจในทันทีอย่างแน่นอน และก็ไม่สามารถคิดได้อย่างลึกซึ้งขนาดนั้น เขาแค่อยากใช้ประโยชน์จากเฉินเฟิง กลับคิดไม่ถึง แผนนี้ของเฉินเฟิง ทำให้แผนการเล็กๆของเขา ทั้งหมดว่างเปล่า
“ประธานหยาง คุณคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไร? ถ้าหากประธานหยางเห็นด้วยละก็ งั้นผมก็เซ็นชื่อเลย อีกสักครู่ผมจะให้พี่เสี่ยวโย่วโอนเงินให้คุณ6พันล้าน” เฉินเฟิงตอบกลับพร้อมกับยิ้ม
เฉินเฟิงพูดขนาดนี้แล้ว หยางไท่ไม่กล้าปฏิเสธแน่นอน แล้วก็รีบตอบไปว่า: “คุณชายเฉิน สามารถขายหุ้นให้คุณได้ แต่ต้องไม่ใช่ราคา6พันล้าน 5พันล้าน เอาตามราคาในตลาด เรื่องนี้คุณชายเฉินจะต้องรับปากผม”
เฉินเฟิงส่ายหน้าและยิ้ม ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด เขาก็ลงนามในจดหมายโอนหุ้นโดยปริยาย
ตั้งแต่วินาทีนี้ เขาจะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง และก็ถือได้ว่าเป็นเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง
“พี่เสี่ยวโย่ว โอนเงินให้ประธานหยาง5พันล้านด้วย”หลังจากที่เซ็นชื่อเสร็จ เฉินเฟิงก็มองไปพูดกับเฉียวเสี่ยวโย่วที่อยู่ข้าง
“ค่ะ คุณชายเฉิน” เฉียวเสี่ยวโย่วก็ไม่กล้าปฏิเสธ ถึงยังไงเฉินเฟิงก็เป็นผู้สืบทอดของตระกูลเฉินคนต่อไป อย่าว่าแต่6พันล้านเลย ถ้าเฉินเฟิงจะให้เธอเอาอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดของต้าหลงมอบให้หยางไท่ เธอก็ไม่กล้าพูดคำว่าไม่แม้แต่ครึ่งคำ
“เอ่อใช่ คุณชายเฉิน นี่คือบัตรสมาชิกระดับสูงสุดของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง คุณรับไว้เถอะ” หยางไท่หยิบบัตรที่มีลวดลายสีดำและสีทองออกมา ส่งมอบให้กับเฉินเฟิง
“บัตรสมาชิกระดับสูง?”เฉินเฟิงผงะเล็กน้อย ไม่ใช่ไป๋กว่างยี่บอกว่าในคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงบัตรสมาชิกเพชรเป็นบัตรที่สูงสุดเหรอ? ทำไมถึงมีบัตรสมาชิกระดับสูงได้?
“คุณชายเฉิน บัตรสมาชิกระดับสูง ทั้งคฤหาสน์มีแค่สามใบ มีเพียงผู้ถือหุ้นคฤหาสน์15%ขึ้นไปถึงจะมีบัตรนี้ บัตรนี้ก็ถือได้ว่าเป็นสิ่งยืนยัน ถ้าถือบัตรนี้ คุณชายเฉิน วันข้างหน้าคุณไปที่คฤหาสน์ ก็สามารถเพลิดเพลินกับบริการที่หรูหราที่สุด อีกทั้งไม่ว่าค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ ก็จะเป็นทางคฤหาสน์จ่าย” หยางไท่อธิบายด้วยความเคารพ
เฉินเฟิงพยักหน้า ถือว่าเข้าใจแล้ว มีบัตรนี้ ก็สามารถกินฟรีดื่มฟรีที่คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงได้
“งั้นคุณชายเฉิน ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ผมขอกลับก่อน วันข้างหน้าถ้าคุณชายเฉินต้องการอะไรละก็ สามารถโทรหาผมได้ทันที….”
“ปั้ง!”
หยางไท่ยังพูดไม่จบ ประตูห้องสูทก็ถูกคนใช้กำลังเปิดเข้ามา
ชายร่างเตี้ยและแข็งแรงเข้ามาพร้อมกับนักเลงในชุดสูทสิบกว่าคนพุ่งเข้ามา
หลังจากที่ชายหนุ่มเตี้ยนั้นเข้าห้องมา ชำเลืองมองทุกคนในห้อง แล้วถามอย่างเย็นชา: “ใครชื่อเฉินเฟิง?! ไสหัวออกมา!”
“ใครใช้ให้พวกแกมา?!” หยางไท่สีหน้าไม่ค่อยดียืนขึ้น โชคดีที่ครั้งนี้เขาอยู่กับเฉินเฟิง ถ้าเข้าไปแล้ว คนพวกนี้ค่อยเข้ามา จะทำให้เฉินเฟิงเข้าใจผิดคิดว่า เขาเป็นคนส่งพวกนี้มาหาเรื่อง อย่างนั้นเขาต้องซวยแน่