หม่ามี๊ตัวร้ายกับเสนาบดีตื๊อรัก นิยายอัพทุกวันเข้ามาดูก่อน - ตอนที่ 45-1 ชัยชนะ (2)

ตอนที่ 45-1 ชัยชนะ (2)

พลังการระเบิดของราชันอสูรกระทั่งอวิ๋นจูก็ยังชื่นชมไม่ขาดปาก อวิ๋นจูเคยบอกว่าเขาเคยให้คนทำลายจุดตันเถียน และเป็นยอดฝีมือคนแรกที่หล่อตันเถียนขึ้นมาใหม่ได้ กระทั่งเรื่องที่เป็นไปไม่ได้นี้ราชันอสูรยังทำได้ กับแค่เอาชนะรานีอสูรที่วรยุทธ์เหนือกว่าตนขั้นหนึ่งนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากอะไร

ราชันอสูรเปิดการต่อสู้วันที่สองได้ดี คณะของเฉียวเวยยินดียิ่งนัก รานีอสูรพ่ายแพ้แล้ว เจ้าลัทธิผู้ยิ่งใหญ่สิ้นท่าแล้ว สถานการณ์ในเวลานี้ ขอเพียงอวิ๋นจูไม่ออกหน้า ก็คงไม่มีใครทำอะไรเขาได้แล้ว

แต่เมื่อใดก็ตามที่อวิ๋นจูออกหน้า จักรพรรดิอสูรก็จะออกมารับศึก เฉียวเวยเชื่อว่าความสามารถของจักรพรรดิอสูรอยู่เหนือกว่าอวิ๋นจู ดังนั้นจึงไม่มีอะไรน่าเกรงกลัวอะไรหากทั้งสองคนจะประฝีมือกัน

หลังจากนี้น่าจะเป็นพวกเขาที่ชนะไปจนสุดท้ายแล้ว

แต่กระนั้นความจริงได้พิสูจน์แล้วว่า ความเชื่อของพวกเขาออกจะตาบอดไปสักหน่อย

ในแต่ละวัน ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขอเพียงเอาชนะได้สามรอบ ก็จะได้รับชัยชนะของวันนั้นไป ราชันอสูรเอาชนะรานีอสูรได้แล้ว แค่ชนะใครอีกสักสองคน วันนี้ก็สามารถประกาศชัยชนะได้แล้ว

พวกเขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายจะยังส่งใครที่เก่งกาจกว่านี้ออกมาได้ สุดท้ายก็ส่งนักเวทที่ไม่น่าสนใจเลยจริงๆ

เป็นที่รู้กันดีว่า นักเวทเป็นศัตรูตัวฉกาจของราชันอสูร วรยุทธ์ของพวกเขาเดิมทีก็ไม่ได้กล้าแกร่งอะไรอยู่แล้ว จะยากก็ตรงที่วิชาที่พวกเขาฝึกรวมถึงอาวุธที่พวกเขาใช้ ทั้งหมดล้วนออกแบบมาเพื่อใช้เอาชนะนักรบมรณะทั้งสิ้น

เพียงแต่ว่า เมื่อมาถึงขั้นราชันอสูร นักเวททั่วไปทำอะไรเขาไม่ได้แล้ว ครั้งก่อนตอนถูกลากไปจากริมแม่น้ำ เป็นเพราะเขาว่ายน้ำไม่เป็น ครั้งนี้อยู่บนบก เขาจะยังให้นักเวทน่ารังเกียจคนหนึ่งรังแกได้อีกหรือ

แต่ที่คาดไม่ถึงเลยก็คือ อาวุธประเภทแรกของนักเวทน่ารังเกียจ ก็ทำให้ราชันอสูรตาค้างได้แล้ว

เข็มเงินที่ส่องประกายคือตะปูสะกดวิญญาณสิบแปดตัวชัดๆ!

ฝีเท้าของราชันอสูรพลันชะงักค้าง

นักเวทผู้นี้เดิมทีก็เป็นผู้สืบทอดของปรมาจารย์เวทอยู่แล้ว เวลานี้พอเกิดเรื่องกับปรมาจารย์เวท เขาจึงกลายเป็นปรมาจารย์เวทคนใหม่ไปโดยปริยาย และย่อมได้รับการสืบทอดสมบัติทั้งหมดของปรมาจารย์เวทด้วย หนึ่งในนั้นก็คือตะปูสะกดวิญญาณชุดนี้

ตะปูสะกดวิญญาณสามารถทำให้ราชันอสูรหืดจับได้แล้ว แต่กระนั้นเขาก็ยังบวงสรวงจนได้ตะปูสะกดวิญญาณแปดทิศออกมาอีก ราชันอสูรถูกควบคุมจนไม่สามารถขยับตัวได้ กำลังภายในทั้งหมดอัดแน่นอยู่ตรงตันเถียน ไม่สามารถเคลื่อนออกมาใช้ได้

เยี่ยนเฟยเจวี๋ยโมโหจนตบฉาดใส่รั้วระเบียง! เอ่ยด้วยความรังเกียจว่า “เจ้าพวกเศษสวะ! รู้จักแต่ใช้วิธีการชั่วช้า! เก่งจริงก็ใช้หอกใช้ทวนของจริงมาสู้กันสิ!”

คนเขาสามารถเอาชนะได้แน่ๆ เหตุใดถึงต้องเสี่ยงด้วย แน่นอนว่าแบบไหนง่ายก็ต้องเอาแบบนั้น

เฉียวเวยเพ่งมองไปบนแท่นประลอง ไม่ได้พูดอะไร

การประลองยกนี้ สุดท้ายเป็นราชันอสูรที่พ่ายแพ้ไป

ลัทธิศักดิ์สิทธิ์กับอวิ๋นจูชนะกันไปคนละยก หลังจากนี้ก็ต้องดูว่าใครจะได้อีกสองยกที่เหลือก่อน

ราชันอสูรไพ่ตายที่พวกเขาถืออยู่ ราชันอสูรไม่ล้มลงด้วยมือรานีอสูร ใครจะคิดว่าจะมาพ่ายแพ้ในมือนักเวทคนหนึ่งได้

เฉียวเวยขมวดคิ้วเอ่ยว่า “พวกเราประเมินความสามารถของนักเวทต่ำไป”

มิน่าเล่ายิ่นอ๋องถึงทำหน้าว่าข้าชนะแน่ หลายปีมานี้ลัทธิศักดิ์สิทธิ์สามารถกระทำเรื่องเลวทรามได้มากมายเพียงนั้น ซ้ำยังยื่นมือเข้าไปในชนเผ่าลึกลับกับวังหลวงต้าเหลียงได้อย่างไร้ร่องรอยนั้น จะไม่มีรากฐานเลยสักนิดนั้นเป็นไปไม่ได้

เป็นพวกเขาที่ชะล่าใจไปเอง คิดว่าจำกัดปรมาจารย์เวทได้ ทั้งยังกำจัดรานีอสูรได้อีก อย่างไรราชันอสูรก็ชนะใสๆ แล้ว

“ไม่ได้บอกว่าวรยุทธ์ของนักเวทไม่สู้จะเก่งกาจนักมิใช่หรือ ข้าเห็นว่าพวกเขาไม่ได้เปลี่ยนคน ไม่สู้ให้ข้าไปดีหรือไม่” ไห่สือซานรับอาสาเดินออกมา

เมื่อวานเยี่ยนเฟยเจวี๋ยกับอาต๋าเอ่อร์พ่ายแพ้ไปแล้ว ดูจากสถานการณ์ในเวลานี้ก็มีเพียงไห่สือซานที่ส่งไปสู้ได้แล้ว

วรยุทธ์ของไห่สือซานล้ำเลิศเท่าอีกสองคนไม่ได้ แต่การจะรับมือนักเวทสักคนน่าจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่ใครที่จะเป็นอย่างอวิ๋นจูที่ทั้งมีความสามารถของนักเวทและมีสายเลือดของจอมเวท

วรยุทธ์ของนักเวทผู้นี้ไม่ได้ล้ำเลิศนักจริงๆ แต่ที่ไม่มีใครคาดคิดก็คือ เขาถึงขั้นวางแมลงกู่ใส่ไห่สือซาน ดฮณ๊ฯดฯฌซ,

การประลองยกนี้ ไห่สือซานจึงแพ้ย่อยยับ

ไห่สือซานเดินกลับมาบนอัฒจันทร์ด้วยความรู้สึกผิด เยี่ยนเฟยเจวี๋ยตบไหล่อีกฝ่าย “เจ้าเด็กนั้นใช้วิธีสกปรก!”

วิธีสกปรกแล้วอย่างไร เขาก็ใช้ได้เช่นกัน เพียงแต่เขาไม่มีกระทั่งโอกาสได้ออกอาวุธเลยด้วยซ้ำก็ถูกอีกฝ่ายวางแมลงกู่ใส่เสียแล้ว

ราชันอสูรกับไห่สือซานแพ้ราบหมดแล้ว หากแพ้อีกยก วันนี้จะถือว่าพวกเขาแพ้แล้ว

อวิ๋นจูคว้าธนูจันทร์โลหิตออกมา

“ท่านยาย ข้าไปแล้วกัน” เฉียวเวยจับข้อมือนางไว้ “ข้าเอาชนะเขาได้”

อวิ๋นจูเหลือบมองแท่นประลองที่อยู่ฝั่งตรงข้าม “เจ้าเอาขนะเขาได้ไม่มีประโยชน์ เจ้าเอาชนะคนผู้นั้นได้หรือ”

เฉียวเวยมองตามสายตาของอวิ๋นจูไป นางเห็นกงซุนฉางหลีที่หน้าตาเรียบเฉย หัวใจนางเต้นผิดจังหวะ หรือว่าพวกเขาจะส่งกงซุนฉางหลีมาเล่นงานนาง

มุมปากของยิ่นอ๋องปรากฏรอยยิ้มเยาะ ถูกต้อง ข้าจะส่งกงซุนฉางหลีไปเล่นงานเจ้านี่แหละ!

เฉียวเวยเอาชนะกงซุนฉางหลีไม่ได้ และเวลาอยู่ต่อหน้าธารกำนัล กงซุนฉางหลีไม่มีทางออมมือแน่นอน มิเช่นนั้นความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะไม่ถูกเปิดเผยเอาหรือ

สุดท้ายของท้ายสุด เฉียวเวยก็ยอมให้อวิ๋นจูออกไป

อวิ๋นจูขึ้นสังเวียน ต่อให้เป็นนักเวทที่เก่งกาจกว่านี้ก็ทำอะไรไม่ได้ พอธนูจันทร์โลหิตง้างออก นักเวทก็ถูกยิงกระเด็นออกนอกแท่นบวงสรวงทันที

อวิ๋นจูเอาชนะกลับมาได้หนึ่งยก ยังเหลือยกสุดท้าย หากชนะยกนี้ได้ ชัยชนะวันนี้ก็จะเป็นของพวกเขาแล้ว

ในเมื่ออวิ๋นจูลงสนามแล้ว ก็ไม่คิดจะลงจากสังเวียนทันที นางกำลังรอคู่ต่อสู้คนต่อไปของตน อยากเห็นว่าวันนี้ลัทธิศักดิ์สิทธิ์จะส่งคนแบบไหนออกมาอีก จะเป็นศิษย์หรือนักรบมรณะ หรือจะเป็นมนุษย์พิษ

แต่กลายเป็นว่าไม่ใช่ทั้งหมด

“ท่านยาย สบายดีนะ” ยิ่นอ๋องอมยิ้มเดินขึ้นมาบนแท่นประลอง

มือที่ถือธนูจันทร์โลหิตอยู่ของอวิ๋นจูก็พลันกำแน่น

สายตาของเฉียวเวยเปลี่ยนเป็นดุดัน

เยี่ยนเฟยเจวี๋ยเดือดจัด “อ๊า ไอเจ้าชั่วนี่ เขารู้หรือไม่ว่าอวิ๋นฮูหยินเป็นท่านยายของเขาน่ะ เขายังกล้าขึ้นมาประลองกับอวิ๋นฮูหยินอีกหรือ เขาคิดอะไรอยู่ สมองเขาพังพินาศไปแล้วหรือ”

สายตาของเฉียวเวยหยุดมองยิ่นอ๋อง เขาไม่ได้สมองพังพินาศหรอก แต่เขาเล็งจุดตายของอวิ๋นจูไว้ได้แล้วมากกว่า เขารู้ว่าอวิ๋นจูทำใจโหดร้ายกับเขาไม่ได้ จึงใช้โอกาสนี้อาศัยจุดอ่อนของอีกฝ่ายออกมาต่อสู้

เวลานี้หวังเพียงว่าท่านยายอย่าได้ตกหลุมเขา จิ้งจอกตาใสประเภทนี้ต่อให้ซัดเขาหมอบก็เป็นเขาที่หาเรื่องเอง!

เฉียวเวยหวังจากใจจริงว่าอวิ๋นจูจะสามารถจัดการยิ่นอ๋องได้อยู่หมัด ถึงอย่างไรคนประเภทที่เป็นเจ้าสำนักน้อยแต่สามารถชักดาบเข้าใส่คนที่ได้ชื่อว่าเป็นท่านยายของตนได้ เอาเข้าจริงก็ไม่ได้มีอะไรให้น่าเห็นใจ ขอเพียงอวิ๋นจูไม่อ่อนให้ โดนธนูเข้าไปสักสองดอก ชีวิตของเขาก็คงปลิดปลิวได้แล้ว

สวรรค์โปรดคุ้มครอง ท่านยาย ท่านอย่าได้ใจอ่อนเชียวนะ

ทั้งสองฝ่ายเวลานี้ต่างคนต่างชนะกันไปคนละสองยก นี่เป็นยกสุดท้ายของวันนี้ ผู้ใดชนะ ฝ่ายที่ผู้นั้นอยู่ก็จะได้รับชัยชนะของวันนี้ไป

เสียงกลองดังขึ้น ยิ่นอ๋องกับอวิ๋นจูเริ่มประลองฝีมือกัน