อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 144

“ข้าลงเอยด้วยการอยู่ที่ศาลามังกรนานเกินกว่าที่ตั้งใจไว้ข้าหวังว่าข้าจะไม่โดนดุว่าหายตัวไปอย่างกะทันหัน หลังจากสมัครเข้าร่วมการท้าทาย…” หยวนพึมพํากับตัวเองในขณะที่เขามีพลังเดินกลับไปที่หอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกรหลังจากออกจากศาลามังกรอย่างเงียบๆ และคิดว่าหมินลี่ยังอยู่ในหอคอย

“หา?”

เมื่อหยวนกลับมาที่หอคอยเขาตกใจกับความคืบหน้าของหมินหลีในช่วง 3 ชั่วโมงที่เขาหายตัวไป และที่เขาแปลกใจคือตอนนี้หมินลี่อยู่ที่ชั้น 43

“เธอใช้เวลากว่าสามชั่วโมงในการก้าวข้าม 10 ชั้น?! ความท้าทายนี้จะใช้เวลานานแค่ไหนกัน?” หยวนร้องไห้อยู่ข้างใน

หลังจากยืนดูอยู่ครู่หนึ่งหยวนก็เดินเข้าไปหาศิษย์คนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆก่อนจะถามเขาว่า

” ขอโทษนะเพื่อนศิษย์ ปกติจะใช้เวลานานแค่ไหนในการออกมาจากหอคอย”

ศิษย์มองไปที่หยวนก่อนจะพูด

“อืมมันขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาปีนขึ้นไปไกลแค่ไหน คนส่วนใหญ่จะออกมาหลังจากผ่านไปสองสามชั่วโมง อย่างไรก็ตามเนื่องจากคนที่เรากําลังพูดถึงคือนางฟ้าหมินจึงอาจต้องใช้เวลาอีกไม่กี่วันก่อนที่เธอจะออกมา”

“ไม่กี่วัน?!” ดวงตาของหยวนเบิกกว้างด้วยความตกใจหลังจากได้ยินเรื่องนี้ โดยที่เขาไม่คาดคิดเลยว่ามันจะใช้เวลานานขนาดนี้

ศิษย์พยักหน้าและกล่าวว่า

“ศิษย์บางคนอยู่ในหอคอยตลอดทั้งสัปดาห์เพราะพวกเขาใช้เวลาทั้งหมด 15 นาทีในการพักผ่อนในแต่ละชั้นหลังจากเอาชนะมาได้”

“ถ้าฉันรู้ว่ามันต้องใช้เวลานานขนาดนี้ฉันคงจะอยู่ที่ศาลามังกรเพื่อเล่นจะเข้อีกสักหน่อย!” หยวนถอนหายใจในใจ

“อืม…งั้นฉันคงจะต้องไปฝึกฝนในโลกแห่งความจริง ในขณะที่รอให้ศิษย์หมินออกมา

ด้วยเหตุนี้หยวนจึงออกจากเกมและเริ่มฝึกฝนในโลกแห่งความเป็นจริง

ในขณะเดียวกันข่าวความก้าวหน้าของนางฟ้าเฟยแพร่กระจายไปทั่วนิกายราวกับไฟป่า ทําให้ศาลามังกรมีแขกหลั่งไหลเข้ามาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เนื่องจากทุกคนต้องการฟังจะเข้ของนางฟ้าเฟย

อย่างไรก็ตามนางฟ้าเฟยก็ทําให้ทุกคนผิดหวัง นางฟ้าเฟยหยุดปรากฏตัวที่ศาลามังกรเป็นเวลาทั้งสัปดาห์หลังจาก “ความก้าวหน้า” ของเธอ แม้ว่าปกติแล้วเธอจะปรากฏตัวสองครั้งต่อสัปดาห์

สําหรับสิ่งที่นางฟ้าเฟยกําลังทําในช่วงเวลานี้คือเธอเดินไปรอบๆนิกายเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับศิษย์ชั้นนอกคนใหม่ที่ชื่อ “หยวน” แต่ไม่ว่าเธอจะค้นหามากแค่ไหน หรือถามผู้อาวุโสในนิกายกี่คนก็ไม่มีใครรู้เลย

“เป็นไปได้ยังไงที่ไม่มีใครรู้จักเขา? ถ้าเขาสามารถรับประทานอาหารที่ศาลามังกรได้ เขาต้องเป็นคนที่มีพื้นฐานสําคัญอย่างแน่นอน นอกจากนี้ศิษย์ที่ศาลามังกรบอกว่าเขามีโทเค็นประจําตัวสีทอง!” นางฟ้าเฟยถอนหายใจรู้สึกสลดใจที่เธอไม่สามารถรู้อะไรเกี่ยวกับหยวนได้เลย

“มีอะไรเหรอศิษย์เฟย”

ทันใดนั้นหญิงสาวร่างหนึ่งที่เป็นผู้ใหญ่ก็เดินเข้ามาหานางฟ้าเฟยจากด้านหลังและถามเธอ

นางฟ้าเฟยหันกลับไปเห็นผู้อาวุโสชานยืนอยู่ข้างหลัง

“ศิษย์คารวะอาจารย์ชาน!” นางฟ้าเฟยกล่าวทักทายเธอ

ผู้อาวุโสชานพยักหน้าและพูดต่อ

“ดูเหมือนเจ้าจะมีเรื่องมากมายในใจ บางทีข้าอาจช่วยเจ้าได้”

” ท่านรู้จักศิษย์ที่ชื่อ “หยวน” หรือไม่?” นางฟ้าเฟยถามเธอ

“ข้าได้ถามผู้อาวุโสในนิกายหลายคนแล้ว แต่ดูเหมือนไม่มีใครรู้จักศิษย์ของนิกายชั้นนอกคนนี้เลย”

“หยวน ?” ผู้อาวุโสชานมองไปที่นางฟ้าเฟยด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง หยวนดึงดูดความสนใจของศิษย์หลักได้อย่างไร?

“เจ้าช่วยบอกข้าอีกหน่อยได้ไหม ทําไมเจ้าถึงต้องการรู้เกี่ยวกับศิษย์ชั้นนอก?”

ผู้อาวุโสชานถามเธอ ครู่ต่อมาโดยแสร้งทําเป็นราวกับว่าเธอไม่รู้จักหยวนและเธอก็อยากรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างศิษย์เฟยกับหยวน

“อืม…เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่ศาลามังกรเมื่อไม่นานมานี้”

นางฟ้าเฟยดําเนินการเล่าต่อเพื่อระลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่ศาลามังกรให้ผู้อาวุโสชานฟัง เธอพูดถึงลักษณะของหยวน ภูมิหลังที่ดูเหมือนจะหยั่งรู้ไม่ได้ และทักษะจะเข้ที่น่าทึ่งของเขาที่ช่วยให้เธอได้รับการรู้แจ้ง

ผู้อาวุโสชานฟังนางฟ้าเฟยด้วยความตกใจอย่างที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองคน

“หยวนไม่ได้เป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญด้านการฝึกฝนเท่านั้น แต่ยังเป็นอัจฉริยะด้านจะเข้ด้วย? และคิดว่าศิษย์เฟยซึ่งเป็นศิษย์หลักจะได้รับการรู้แจ้งจากการฟังเพลงจากจะเข้ของเขา เขาเป็นคนแบบไหนกันแน่?” ผู้อาวุโสชานสงสัยกับตัวเอง

“ผู้อาวุโสชาน ท่านคิดอย่างไร ท่านรู้จักศิษย์คนนี้หรือไม่” นางฟ้าเฟยถามอีกครั้งในภายหลัง

รอยยิ้มที่ลึกลับปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้อาวุโสชานและเธอพูดว่า

“ใครจะรู้ บางทีขาอาจจะรู้ บางทีข้าอาจจะไม่รู้ ถ้าศิษย์ชั้นนอกคนนี้น่าพึ่งอย่างที่เจ้าอธิบาย เจ้าจะได้พบกับเขาอีกครั้งในอนาคต อย่างไรก็ตามตอนนี้ข้ายุ่งมากกับการทําธุระของผู้นํานิกาย ข้าจะคุยกับเจ้าในภายหลังลูกศิษย์เฟย ”

และโดยไม่ให้โอกาสนางฟ้าเฟยตอบกลับผู้อาวุโสชานก็หายตัวไปจากที่นั่น ทําให้นางฟ้าเฟยตกตะลึง

“อาจารย์ชานรู้จักศิษย์ชั้นนอกคนนี้ แต่ทําไมเธอไม่บอกอะไรข้าเลย และซ่อนตัวตนของเขาอย่างตั้งใจ ข้าอยากรู้เรื่องของเขามากกว่านี้ ข้าต้องรู้มากกว่านี้” นางฟ้าเฟยพึมพํากับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่แน่วแน่ ในขณะที่เธอกลัวว่าเธออาจจะไม่สามารถนอนหลับได้อย่างสงบ หากความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับภูมิหลังลึกลับของหยวนไม่ได้รับการแก้ไข

ในขณะเดียวกันหลังจากฝึกฝนเป็นเวลาสองวันในโลกแห่งความจริงหยวนก็กลับไปที่โลกแห่งการฝึกฝนเพื่อดูว่าหมินลี่อยู่ที่ใดในหอคอยแล้ว

“ชั้น 76?” หยวนพึมพําหลังจากเห็นแสงสีทองที่มาจากชั้น 75 ซึ่งบ่งบอกว่าหมินลี่ผ่านชั้นนั้นมาแล้ว

“ดูสิ! นางฟ้าหมินทําได้แล้ว! เธอผ่านชั้น 75 ในหอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกรได้แล้ว! และเธอยังเป็นเพียงศิษย์ฝึกหัดวิญญาณเท่านั้น!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าดีใจมากที่ได้ทิ้งทุกอย่างที่ทํา เพื่อมาที่นี่เพื่อเป็นสักขีพยานในโอกาสสําคัญนี้

” ตามที่นางฟ้าหมินคาดหวังไว้ความสามารถของเธอนั้นเหนือคนอื่นๆเป็นอย่างมาก! เธอจะมีอนาคตที่ไร้ขอบเขตแน่นอน

เหล่าศิษย์ที่นั่นเฉลิมฉลองกับความสําเร็จของหมินลี่ราวกับว่ามันเป็นของพวกเขาเอง