เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 1727 ทะลวงชั้นสาม
ตอนที่ 1,727 ทะลวงชั้นสาม
บุรุษหนุ่มในชุดขาวกะพริบตาปริบ ๆ สีหน้าบอกชัดถึงความประหลาดใจสูงสุด
นั่นคือกระบี่บินสังหารเทพเจ้าเชียวนะ
เป็นอาวุธเล่นแร่แปรธาตุระดับ 20
ควบคุมโดยพลังจิตในขั้นจอมเทพจักรพรรดิระดับ 2
กระบี่บินของเขาจึงสามารถสังหารได้แม้แต่ผู้ที่อยู่ในขั้นจอมเทพจักรพรรดิระดับ 3 แต่นี่กลับไม่สามารถสร้างบาดแผลบนผิวหนังของหลินเป่ยเฉินได้เลยแม้แต่รอยเดียว มิหนำซ้ำ กระบี่ทั้งสิบเล่มยังถูกทำลายไปอีกด้วย
เป็นไปได้อย่างไรกัน?
หลินเป่ยเฉินเดินย่างสามขุมเข้าหาพร้อมกับกล่าวว่า
“ยอมรับเถอะ เจ้ามันยังอ่อนหัดเกินไป”
“ตายซะเถอะ”
บุรุษหนุ่มในชุดขาวรวบรวมสติ จากนั้นควบคุมกระบี่บินอีกห้าเล่มโจมตีใส่หว่างคิ้ว ดวงตา ใบหู ลำคอและหว่างขาของหลินเป่ยเฉินพร้อม ๆ กัน
ดึ๋ง! ดึ๋ง! ดึ๋ง! ดึ๋ง! ดึ๋ง!
ได้ยินเหมือนเสียงสายรั้งคันธนูดีดสะท้อนดังขึ้น
บุรุษหนุ่มชุดขาวเบิกตาโต ได้เห็นกับตาว่ากระบี่ของตนเองแทงใส่ดวงตาของหลินเป่ยเฉิน แต่แล้วกระบี่ของเขาก็งอตัวอย่างรุนแรงและถูกดีดสะท้อนกลับออกมา…
ไม่น่าเชื่อ
เป็นไปได้อย่างไรกัน?!
หลินเป่ยเฉินฝึกวิชาตามสายเลือดผู้คงกระพันอย่างนั้นหรือ?
นี่คือสิ่งที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้มาก่อน
บุรุษหนุ่มในชุดขาวรีบถอยหลังอย่างเร็วไว
ในเวลาเดียวกันนี้ เสียงแปลก ๆ ก็ยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง บุรุษหนุ่มชุดขาวยังคงควบคุมกระบี่โจมตีใส่ศีรษะและใบหน้าของหลินเป่ยเฉินอย่างไม่ยอมแพ้
“อ่อนหัด มีความพยายามแต่ก็ยังอ่อนหัด”
หลินเป่ยเฉินเดินตะลุยไปข้างหน้าโดยไม่ลังเลรีรออีกแล้ว
เขาโยนระเบิดควันออกไป
ฟู่!
ควันสีขาวฟุ้งตลบในอากาศ
แล้วเสียงหักกระดูกอย่างน่าขนลุกก็ดังขึ้นจากในหมอกควันนั้น ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดทรมานสุดขีด
ผ่านไปอีกอึดใจใหญ่
หลินเป่ยเฉินก็จัดการเช็ดคราบเลือดบนฝ่ามือและเสื้อผ้าของตนเอง ขณะยืนอยู่ในความนิ่งสงบท่ามกลางหมอกควันสีขาว
มือซ้ายของเขาดูดซับมวลพลังจากศพของบุรุษหนุ่มชุดขาว การไหลเวียนของคลื่นพลังสีเงินที่ไหลรินเข้าสู่นิ้วมือของเขาถูกบดบังโดยหมอกควันสีขาวหมดสิ้น
บัดนี้ นิ้วมือของเด็กหนุ่มกลายเป็นสีเงิน
และ… ผมของเขาก็กลายเป็นสีเงินเช่นกัน!
เฮ้อ
ทำไมสีผมต้องเปลี่ยนไปทุกครั้งตามสีพลังปราณของอีกฝ่ายด้วยนะ?
หลินเป่ยเฉินปล่อยมือออกจากศพของบุรุษหนุ่มชุดขาว
ยังคงเหลือกระบี่บินได้อีกสิบเล่ม
นอกจากนี้ หลินเป่ยเฉินยังค้นพบคัมภีร์อย่างเช่น ‘คัมภีร์พื้นฐานการฝึกพลังจิต’ ‘คัมภีร์พลังจิตก้นหอย’ และ ‘คัมภีร์การโจมตีศัตรูด้วยพลังจิต’ อีกด้วย
หลินเป่ยเฉินรีบเก็บคัมภีร์เหล่านั้นโดยเร็ว
“เอาเถอะ การโจมตีของเจ้าทำให้เสื้อผ้าของข้าเสียหาย… แต่กระบี่บินได้สิบเล่มนี้กับคัมภีร์เหล่านั้น ก็น่าจะทดแทนกันได้บ้างล่ะนะ”
เด็กหนุ่มรีบเก็บกระบี่อย่างเร็วไว
เสื้อผ้าของเขาถูกฟันจนขาดวิ่น
หลินเป่ยเฉินจึงเปลี่ยนมาสวมใส่ชุดเกราะเล่นแร่แปรธาตุระดับ 15 เมื่อโคจรพลังปราณใส่เข้าไป ชุดเกราะก็จะปรับขนาดให้พอดีตัวกับผู้สวมใส่โดยไม่ต้องทำสิ่งใดเพิ่มเติมอีก
หลินเป่ยเฉินก้มมองสองขาของตนเอง
ขนาดขาของเขานั้น…
น่าจะใช้ฟาดคนตายได้แล้วกระมัง?
หลินเป่ยเฉินเดินตามการนำทางของแอปไป่ตู้ แมปขึ้นไปสู่ชั้นที่สาม
…
หมอกควันจางหายไป
ไม่มีร่างของบุรุษหนุ่มในชุดขาวประจำชั้นที่สองอีกแล้ว
หลินซิงเฉิงผู้เฝ้ามองการต่อสู้ผ่านค่ายอาคมพิเศษขมวดคิ้วด้วยความพิศวงสงสัยอีกครั้ง
หมอกขาวปิดบังทุกสิ่งทุกอย่าง
เป็นไปตามคาด
‘มือกระบี่พลังจิต’ ไป๋เสี่ยวชุนพ่ายแพ้
นี่ไม่ได้เป็นเรื่องที่อยู่เหนือความคาดหมาย
แต่ความแข็งแกร่งของหลินเป่ยเฉินคือสิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายอย่างแท้จริง
หลินเป่ยเฉินแข็งแกร่งมากกว่าที่พวกเขาเคยคาดคิดเอาไว้หลายเท่า
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เด็กหนุ่มซ่อนเร้นฝีมือที่แท้จริง หรือว่า…
หลินซิงเฉิงรีบรวบรวมสมาธิและเริ่มต้นการวิเคราะห์โดยละเอียด
การวิเคราะห์คือความสามารถที่โดดเด่นที่สุดของเขา
…
ในอากาศเต็มไปด้วยกลิ่นสมุนไพร
กึก! กึก! กึก!
ได้ยินเสียงการบดยา
พื้นที่ต่อสู้ของชั้นที่สามเป็นลานสมุนไพรแห่งหนึ่ง ชายชราร่างผอมนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเล็ก โน้มตัวมาข้างหน้า ในมือถือที่บดยา กำลังทำการบดสมุนไพรตากแห้งบนโต๊ะไม้เสียงดังกึกกึก…
หลินเป่ยเฉินหยุดชะงัก
คู่ต่อสู้คนที่สามของเขาเป็นสายเลือดผู้ใช้พิษสินะ?
หรือว่าในตึกเฉิงซินหลังนี้จะมียอดฝีมือจากยี่สิบสี่สายเลือดหลักรวมตัวกันอยู่ครบถ้วน?
คนเฝ้าประตูของหลินซิงเฉิงมีคุณสมบัติสูงส่งถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?
“ฮ่า ๆๆ…”
ชายชราผู้กำลังนั่งบดยาค่อย ๆ เงยหน้ามองมาที่หลินเป่ยเฉิน
ด้วยสีหน้าเมตตากรุณา
ชายชรากล่าวอย่างเชื่องช้าว่า “เด็กน้อย ที่นี่มีสมุนไพรอยู่สี่สิบแปดชนิด ยี่สิบสี่ชนิดเป็นสมุนไพรพิษ อีกยี่สิบสี่ชนิดเป็นสมุนไพรไม่มีพิษ… หากเจ้าสามารถบอกได้ทั้งหมดว่าชนิดใดมีพิษหรือไม่มีพิษ เจ้าก็จะได้ผ่านไปชั้นต่อไป”
หลินเป่ยเฉินยืนอยู่หน้ากองสมุนไพรและยิ้มออกมาช้า ๆ
ฟิ้ว!
ลูกกระสุนจากปืน AWM พุ่งผ่านที่เก็บเสียงออกไป
ศีรษะของชายชราระเบิดกระจาย
“ฆ่าเจ้าตายข้าก็ผ่านไปได้เหมือนกัน”
หลินเป่ยเฉินยกมือขึ้นเป่าปลายกระบอกปืน เผยให้เห็นว่าในปากของเขากำลังอมยาถอนพิษอยู่เม็ดหนึ่ง
หากไม่สามารถคาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคู่ต่อสู้คนที่สามจะเป็นผู้ฝึกวิชาตามสายเลือดผู้ใช้พิษ หลินเป่ยเฉินก็คงถูกพิษที่ลอยอยู่ในอากาศเล่นงานไปแล้ว
“ตาเฒ่าคนนี้เจ้าเล่ห์จริง ๆ โกหกกันได้หน้าด้าน ๆ สมุนไพรที่นี่ก็มีพิษหมดนั่นแหละ…”
การสแกนด้วยโทรศัพท์มือถือทำให้หลินเป่ยเฉินรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าชายชราผู้นี้มีนามว่า ‘ผู้เฒ่ามังกรพิษ’ เป็นคนที่มีจิตใจชั่วร้ายอำมหิต ชอบวางยาพิษใส่ผู้คนบริสุทธิ์ นับว่าไม่ใช่ตัวดีอันใด
สมควรตายแล้ว
ฟู่!
ระเบิดควันถูกโยนออกไปอีกครั้ง
หลินเป่ยเฉินเก็บสมุนไพรพิษเข้าสู่พื้นที่ฝากไฟล์ออนไลน์ในแอปไป่ตู้ เน็ตดิสก์อย่างรวดเร็ว และเมื่อตรวจค้นตามร่างกายของชายชรา เขาก็พบคัมภีร์เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุอีกหลายเล่ม เช่นเดียวกับคัมภีร์ในการหลอมโอสถเช่นกัน
ได้เวลาดูดซับพลัง
เขาใช้มือซ้ายดูดซับพลังปราณของผู้ใช้พิษขึ้นมาจากร่างกายของผู้เฒ่ามังกรพิษ
พลังปราณของผู้ใช้พิษถูกเก็บอยู่ในบริเวณข้อมือซ้ายของเขา
สีของมัน…
เป็นสีเขียวเข้ม
แม่งเอ๊ย!
หลินเป่ยเฉินรีบเปิดกล้องหน้าของโทรศัพท์มือถือเพื่อดูใบหน้าของตนเอง ก่อนที่เขาจะรีบนำสเปรย์ย้อมผมที่เตรียมเอาไว้ออกมาฉีดลงไปบนศีรษะ
ทักษะในการกลืนกินพลังทำให้เขาปวดหัวเหลือเกิน
สีเงินยังพอรับได้
แต่สีเขียวนี่ไม่ไหวจริง ๆ
เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย หลินเป่ยเฉินก็เดินมุ่งหน้าขึ้นไปสู่ชั้นที่สี่
YOU MAY ALSO LIKE
