เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - บทที่ 14 ค้นพบหญ้าเซียนระดับกลาง! - novel-lucky

บทที่ 14 ค้นพบหญ้าเซียนระดับกลาง!

ด้วยฝีเท้าของเฉิงหวง ทำให้การสำรวจของซูเย่เร็วขึ้นมาก

“ทางนั้น!”

ซูเย่ออกคำสั่งตามสัมผัสจากพลังของนาสาสวรรค์

ใช้เวลาไม่นาน

เฉิงหวงพาซูเย่มาพบกับพุ่มหญ้า

“หญ้าปราณ?”

เมื่อได้เห็นว่าเป็นพุ่มงาดำ ดวงตาของเขาเป็นประกาย

สิ่งนี้คือวัตถุดิบจำเป็นสำหรับการทำโอสถเรียกปราณระดับสี่!

ทว่า ด้วยสถานการณ์ปัจจุบัน

พุ่มงานี้มีขนาดใหญ่เกินไป กว่าครึ่งของมันออกผลสุกงอม

“ถ้ามีที่เก็บก็ดีสิ จะได้เด็ดไปทั้งหมดเลย” ซูเย่ถอนใจเบา ๆ

“จำจุดนี้เอาไว้แล้วกัน ไว้กลับมาเมื่อไรค่อยเก็บเพิ่ม!”

“พื้นที่ระดับสี่นี่ดีจังเลย สมกับอยู่ในสภาพดั้งเดิม มีแต่ของดีเต็มไปหมด”

ซูเย่กล่าวกับตัวเองก่อนจะเริ่มเดินทางสำรวจต่อ

หลังจากผ่านไปหลายสิบกิโลเมตร

“ตึง ตึง ตึง…”

มีเสียงบางสิ่งกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงดังขึ้นมาจากระยะไกล

ซูเย่ได้ยินจึงรีบควบเฉิงหวงไปตามทิศของเสียง

ระหว่างทางเขาได้กลิ่นจากของสามสิ่ง

“มีหญ้าเซียนด้วยเหรอ?” ตาของเขาเป็นประกาย

เขารู้สึกได้ชัดเจนว่ามีกลิ่นหนึ่งเป็นกลิ่นของหญ้าเซียน ส่วนอีกสองเป็นของสัตว์ประหลาด

สัตว์ประหลาดสองตัวต่อสู้แย่งหญ้าเซียน?

ซูเย่เก็บเฉิงหวงและมุ่งหน้าต่อไปด้วยตัวเอง วิ่งต่ออีกเล็กน้อย

และจึงหยุดลง

เขาหลบอยู่หลังต้นไม่ใหญ่

เห็นสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของเขาชัดเจน

สัตว์ประหลาดขนาดยักษ์สองตัวกำลังปะทะกันอยู่อย่างน่าเกรงขาม!

ฝั่งหนึ่งเป็นตะพาบที่ปกคลุมไปด้วยหินแหลมยาว ขนาดตัวกว่าสามเมตร มีร่างสีน้ำเงินเข้ม ไร้หาง และหนามแหลมที่หน้าตาคล้ายหินงอกอยู่บนกระดองเหมือนภูเขา!

อีกฝั่งเป็นแรดที่ขนาดใกล้เคียง สีน้ำเงินเข้มเช่นกัน มีเขาแหลมงอกอยู่บนหัวเรียงกันสามเขา

“สัตว์ประหลาดระดับ 49 ?”

ซูเย่ขมวดคิ้ว ทั้งสองตัวเปรียบได้ดั่งผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ระดับหก

ทั้งสองตัวยังแผ่พลังปราณออกมาอย่างหนาแน่นอีกด้วย

ไม่ใช่พลังปราณธรรมดา!

พลังปราณไม่สามารถออกมารุนแรงขนาดนี้ได้ ดูเหมือนจะถูกกระตุ้นด้วยบางอย่าง

ระหว่างการปะทะกันอย่างบ้าคลั่งของสัตว์ประหลาดทั้งสอง

ซูเย่มองหาต้นกำเนิดของกลิ่นที่สาม ซึ่งพบเป็นต้นไม้เรียวบางงอกเงยออกมาจากโคลน ต้นหญ้าเซียนสีฟ้าขาว!

หญ้าเซียนที่มีคุณภาพระดับกลาง!

คุณภาพดีกว่าที่เขาเคยพบมาทั้งหมด!

หญ้าเซียนเปล่งแสงจาง ๆ ออกมา ดูใกล้จะโตเต็มที่

“ดูเหมือนต้องใช้เวลาอีกสองวันกว่าจะโตเต็มที่ ดังนั้นสามารถกลับมาเก็บก่อนออกจากดินแดนภูผามหานทีได้!”

ซูเย่กระซิบแผ่วเบากับตัวเองขณะที่จ้องมองต้นหญ้าเซียน

ทันใดนั้น

สัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสองที่ปะทะกันได้หยุดนิ่ง และหันหน้ามองมายังทิศทางที่ซูเย่แอบอยู่!

โดนเจอตัวแล้วเหรอ?

ซูเย่ตื่นตกใจ เขาไม่คาดคิดว่าสัตว์ประหลาดทั้งสองจะรู้ตัว เนื่องจากไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ถูกพบตัวอยู่ดี

“โฮก.…..”

“โมว……”

เสียงร้องคำรามจากสัตว์ทั้งสองดังกึกก้อง!

ทั้งสองยังไม่เคลื่อนไหว

แต่เมื่อพวกมันคำราม ซูเย่รู้สึกได้ถึงหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นรอบกายเขา สัตว์ประหลาดที่อาศัยอยู่แถบนี้ทั้งหมดตาเปลี่ยนเป็นสีแดง!

ฉิบหายแล้ว!

ซูเย่หน้าเปลี่ยนสี

แม้ว่าเขาจะรู้จักพื้นที่ระดับสี่พอสมควร และเขาก็รู้ว่าสิ่งใดบ้างเป็นต้นเหตุการเกิดกองทัพสัตว์ประหลาด แต่ไม่เคยคาดคิดว่าหลังจากกำจัดมนุษย์กิ้งก่าที่ควบคุมกองทัพเรียบร้อยแล้ว พวกมันจะยังสามารถคลั่งกันได้ง่ายขนาดนี้

“คลั่งง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?”

ซูเย่ขมวดคิ้ว

“กายมายา!”

ซูเย่ใช้ความสามารถพิเศษเพื่อซ่อนพลังปราณของเขาและเข้าไปแอบอยู่ในป่าอย่างเงียบงัน

ถึงอย่างนั้น เหล่าสัตว์ประหลาดที่เคลื่อนไหวก็ยังไม่หยุด

กลับกัน พวกตาสีแดงได้มารวมกันก่อเกิดเป็นกองทัพสัตว์ประหลาดขนาดย่อม

ทุกตัวในกองทัพล้วนมีระดับมากกว่า 43!

พอได้เห็นกองทัพเกิดขึ้น เขาก็รู้สึกแน่นไปทั้งอก

“แย่แล้ว!” เขารีบเปิดใช้นาฬิกาอัจฉริยะแล้วกล่าวรายงาน “ในพื้นที่สำรวจระดับ 42 ส่วนลึกของพื้นที่ระดับสี่มีการเคลื่อนไหว กลุ่มสัตว์ประหลาดจำนวนมากรวมตัวกันเป็นกองทัพสัตว์ประหลาดขนาดเล็ก มีความเป็นไปได้ว่าจะขยายจำนวนอย่างรวดเร็ว อพยพด่วน!! อพยพด่วน!!”

เมื่อรายงานของซูเย่ดังถึงหูของโมหลี่ สีหน้าเขาจึงเปลี่ยนไป

ไม่ใช่ว่ากองทัพสัตว์ประหลาดหายไปหมดแล้วเหรอ?

ทำไมถึงเกิดขึ้นมาอีกล่ะ!

มัวชักช้าไม่ได้แล้ว ต้องรีบติดต่อทุกกลุ่มทันที

“ค้นพบกองทัพสัตว์ประหลาด ขอให้ทุกกลุ่มกลับมาทางเดิมด่วน อพยพด่วน!”

เมื่อคำสั่งด่วนของโมหลี่ไปถึงหูของทุกกลุ่ม สีหน้าของพวกเขาเองก็ไม่ต่างกับโมหลี่และรีบถอนกำลังกลับไปยังเขตพื้นที่ระดับสาม

โมหลี่เรียกรวมคนจากเมืองจี้หยางได้อย่างรวดเร็ว

“ลูกพี่ซูอยู่ไหน?”

“ลูกพี่ซูไม่กลับมาเหรอ?”

“รอก่อนเถอะ”

เหล่าพี่น้องพรรคถูโช่วจย้าเทียนมองไปมารอบ ๆ อยู่พักหนึ่งแต่ไม่พบเห็นซูเย่เลย พวกเขาเริ่มเกิดความกังวลคนแล้วคนเล่า

โดยเฉพาะซูชือและจินฟาน

“พี่น้อง พวกเรารออยู่ตรงนี้กันก่อนเถอะ ลูกพี่ซูจะต้องกลับมาแน่!” ซูชือกล่าวเสียงดัง

“ไม่ได้!”

เมื่อซูชือกล่าวจบ โมหลี่รีบเอ่ยห้าม “ทุกคนต้องกลับไปที่มหานครตะวันออกทันที อยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัย หากกองทัพสัตว์ประหลาดโผล่มา พวกเราจะต้านไว้ไม่ไหว และรายงานนี้มาจากซูเย่เอง เขาเป็นคนค้นพบ น่าจะยังพอมีเวลาหนีออกมา เขาเคยเผชิญกับกองทัพสัตว์ประหลาดมาก่อน ด้วยความสามารถของเขาน่าจะหาทางได้!”

ทว่าซูชือ จินฟาน และคนอื่น ๆ ยังคงยืนกรานว่าจะไม่อพยพ

“ถอยกลับเดี๋ยวนี้!” โมหลี่ตะโกนดุพวกเขา “ฉันเป็นหัวหน้ากลุ่ม พวกเธอต้องเชื่อฟัง ตามกลุ่มอื่นไปมหานครตะวันออกเดี๋ยวนี้!”

ซูชือและจินฟานรู้อยู่แล้ว ถ้าพวกเขาฝืนรอซูเย่ จะเป็นสร้างภาระให้คนอื่น ๆ

หากว่านี่เป็น Fantasy Dream ทุกคนคงจะรอโดยไม่ลังเล ไม่กลัวแม้ว่าจะต้องตาย

ทว่านี่คือดินแดนภูผามหานที!

เหล่าพี่น้องมีเพียงชีวิตเดียว!

ถ้าตายไป จะไม่มีทางฟื้นกลับมา!

“พี่น้อง ถอยกันเถอะ!” ซูชือกัดฟันพูด

เขาคิดกับตัวเองในใจ “เสี่ยวเย่ นายต้องรอดกลับมาให้ได้แบบคราวก่อน!”

โมหลี่นำทุกคนข้ามเขตอย่างรวดเร็วกลับไปสู่มหานครตะวันออก

แม้จะได้รับรายงานว่ากองทัพสัตว์ประหลาดเกิดขึ้นที่พื้นที่ระดับสี่ แต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกมันจะมุ่งหน้าสู่พื้นที่ระดับสามเมื่อไร ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของทุกคน พวกเขาจึงควรกลับไปตั้งหลักที่มหานครตะวันออกก่อน

…….

ภายในหุบเขาและผืนป่า ด้วยการปิดกั้นพลังปราณทั่วทั้งร่างของเขา ตอนนี้ซูเย่แทบจะเทียบเท่าคนธรรมดา ไร้ร่องรอยของพลังปราณ

ด้วยวิธีนี้ สัตว์ประหลาดจะไม่สามารถรับรู้ถึงปราณจากเขาและไม่รู้สึกว่าเขาเป็นอันตราย พวกมันจะมองเห็นเขาดั่งเป็นพืชที่ไร้พิษภัย

“ตึง ตัง……”

เสียงจากทุกทิศทางดังและดังมากขึ้น

พื้นดินเริ่มสั่นไหวเล็กน้อย!

เขารู้สึกได้ว่ากองทัพสัตว์ประหลาดจะเคลื่อนผ่านทางนี้

ซูเย่กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้สูงตรงหน้าเขาทันที หากิ่งไม้ที่มีขนาดใหญ่และนั่งลง ใช้ใบไม้เพื่อปกปิดร่างของเขาเพื่อการเฝ้าระวังสังเกตสถานการณ์ด้านล่างเขา

เป็นไปตามคาด

เหล่าสัตว์ประหลาดที่บ้าคลั่งเคลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เขาจับตาดูอย่างระมัดระวัง

กองทัพนี้ประกอบไปด้วยสัตว์ประหลาดนับร้อย พวกมันล้วนอยู่ในสถานะบ้าคลั่ง แต่มีเพียงเท่านี้ ดูเหมือนพวกที่อยู่ห่างออกไปจะไม่ได้รับผลกระทบ

และซูเย่ยังพบว่า

หลังจากพวกมันคลั่ง แม้ว่าจะเกิดกองทัพสัตว์ประหลาดขึ้น แต่มีหลายตัวที่คลั่งเกินกว่าตัวอื่น พวกมันพุ่งปะทะและจู่โจมกันเอง

ในพริบตา

สัตว์ประหลาดระดับ 45 ล้มตายไปหลายตัว

“ดูเหมือนสาเหตุจะมาจากบรรดาหินเขียวที่ฝังอยู่ในพื้นดิน!” ซูเย่พยักหน้ากับตัวเอง

หินพวกนั้นถูกบดละเอียดกลายเป็นผงและกลายเป็นสาเหตุที่ทำให้เหล่าสัตว์ประหลาดเกิดอาการคลั่ง

แม้ว่าจะไม่มีพวกกิ้งก่านั่นแล้ว แต่ยังคงมีหินเขียวเหล่านี้ฝังอยู่มากมายในพื้นที่ระดับสี่ ตัวก้อนหินไม่ได้มีผลอะไรกับสัตว์ประหลาด แต่แสงสีเขียวที่เปล่งออกมาต้องมีบางอย่างพิเศษแน่นอน พลังงานพวกนั้นสามารถทำให้เหล่าสัตว์ประหลาดคลั่ง

หากสัมผัสกับแสงเพียงชั่วคราวก็จะไม่มีผลมาก แต่ถ้าอาบแสงเป็นเวลานานจะมีผลทำให้ปราณในร่างแผ่ออกมาอย่างรุนแรง

การกระตุ้นเพียงเล็กน้อยก็สามารถทำให้เกิดเป็นกองทัพสัตว์ประหลาดขนาดย่อม

ถึงแม้ปัญหากองทัพขนาดใหญ่จะถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว แต่กองทัพขนาดเล็กเองก็สามารถสร้างความเสียหายได้มาก

“ดูเหมือนว่าการที่ให้ทุกคนอยู่ภายในพื้นที่ระดับ 41 จะเป็นเรื่องดีนะ” ซูเย่พยักหน้าอีกครั้ง

ทรัพยากรของพื้นที่ระดับสี่ยังคงเป็นสภาพดั้งเดิม แน่นอนว่าทุกคนต้องการเก็บเกี่ยวกลับมาให้ได้มากที่สุด แต่เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่ไม่เคยผ่านการสำรวจและพัฒนา จึงมีภัยอันตรายมากมายซ่อนอยู่

ตัวอย่างเช่นกองทัพสัตว์ประหลาดที่เพิ่งเกิดขึ้นก็เป็นสิ่งหนึ่ง

แม้แต่หินเขียวในพื้นดินเอง ในเมื่อมันสามารถแผ่รังสีความบ้าคลั่งให้กับสัตว์ประหลาดได้ มันจะต้องมีผลบางอย่างกับมนุษย์อย่างแน่นอน

“กองทัพสัตว์ประหลาด?”

ซูเย่มองตามกองทัพไป จากนั้นหันหลังกลับ สัตว์ประหลาดระดับ 49 ทั้งสองยังคงเฝ้าต้นหญ้าเซียนอยู่

พวกมันไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย

“สัตว์ประหลาดระดับ 49 เหรอ?”

ขั้นสี่ระดับหก หนึ่งเต่าและหนึ่งแรด เป็นการมีอยู่ของระดับสี่ที่แข็งแกร่งที่สุด นอกเหนือจากพละกำลังมหาศาลแล้ว พวกมันยังได้เปรียบด้านสภาพแวดล้อมอีก

แม้ว่าซูเย่จะเคยต่อกรกับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ระดับห้าและเขามั่นใจที่จะลองประมือกับขั้นสี่ระดับหก แต่การต้องเผชิญกับขั้นสี่ระดับหกถึงสองตัวพร้อมกันมันเป็นไปไม่ได้

โดยเฉพาะพวกมันที่กำลังอยู่ในสภาวะบ้าคลั่ง!

แต่ถ้าอยากได้หญ้าเซียนมา เขาต้องแก้ปัญหานี้ให้ได้

ชายหนุ่มมองไปยังกองทัพสัตว์ประหลาด และหันหลับมามองสัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสอง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

ในไม่นาน มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย

เขามีแผนในหัวแล้ว!