แม่สาวเข็มเงิน - ตอนที่ 448 : หมอเทวดาหญิง
เจียงป่ าวชิงได้ยินลู่เหมยพูดขึ้้นอย่างลึกลับ “ยังมีเรืองน่าเวทนาอีกเรือง ข้าเองก็ เพิงได้ยินมานีแหละ …” พูดจบนางก็ยิมแบบทีชวนให้คนฟังอยากรู้ว่ ้้ าคือเรือง อะไร
พวกสาวใช้ต่างพากันถามนางอย่างต่อเนือง “เอาล่ะ พีอย่ามัวรีรอเลย รีบพูดมา เถอะ พวกข้าตืนเต้นจนวิญญาณจะหลุดออกจากร่างแล้วนะ”
ลู่เหมยสนุกสนานอย่างมาก นางพูดเสียงเบาพลางทําท่าทางลึกลับ ข้าได้ยินมาว่า มีคุณหนูคนหนึงในเมืองหลวง ว่ากันว่านางถูกดูตัวแล้วและต่อมาก็ผูกดวงใน ภายหลัง แต่ไม่รู้ทําไมตอนทีนางกําลังผูกดวงอยู่ต่อหน้าพระพุทธรูป จู่ ๆ เทียน ตรงหน้าพระพุทธรูปก็ล้มลงเผาดวงชะตาของคู่หมั้้นนางจนหมดสิ้้น”
“ไอ้ยา! ไม่ใช่ว่าโถงพระต้องปิ ดประตูอยู่หรอกรึ อีกอย่าง ตอนทีทําการผูกดวงก็ ไม่อนุญาตให้คนอืนเข้าไปด้วย ทําไมเทียนถึงล้มได้ ?”
“ก็นันน่ ะซี” เสียงของลู่เหมยเบาลง เจียงป่ าวชิงจึงต้องขยับเข้าไปใกล้ แต่ทุก คนกําลังใจจดใจจ่อกับเรืองซุบซิบอยู่ในขณะนี้้จึงไม่มีใครสังเกตเห็นนางเลย
“ไม่ว่ายังไงก็สืบหาร่องรอยไม่เจอว่าใครแอบเข้าไป จึงมีคนบอกว่านันคือ สวรรค์ลงโทษ” ลู่เหมยชี้้นิ้้วขึ้้นฟ้า “เพราะสวรรค์ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงาน ในครั้้งนี้้จึงลงโทษ”
สาวใช้ฟังเพลินและถามขึ้้นอย่างร้อนใจ “แล้วเกิดอะไรขึ้้นในภายหลังรึ ?”
ลู่เหมยพอใจกับคําถามทีโน้มนํานางให้พูดต่อมาก นางยังคงพูดด้วยเสียงเบา เช่นเดิม “ในเมือสวรรค์ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้้งนี้้ แน่นอนว่าการแต่งงาน นี้้ก็ไม่ประสบความสําเร็จน่ะสิ ฝ่ ายชายถอนการจับคู่ดวงชะตาของคุณหนูคนนั้้น แล้วบอกว่าทั้้งคู่ไม่เหมาะสมกัน… เดิมทีนีก็ไม่มีอะไรหรอก แต่ดันมีคนออกไป พูดเผยแพร่อย่างสุ่มสีสุ่มห้าว่าฝ่ ายชายมัวโลกี ย์ ครอบครัวของฝ่ ายหญิงเชือใน พระพุทธศาสนาและมีบุญวาสนาแต่ละรุ่นแต่ละสมัย ดังนั้้น สวรรค์จึงตักเตือน
ครอบครัวของคุณหนูคนนี้้ยังไงล่ะ แต่นีเป็ นเรืองจริงนะ ข้าได้ยินมาว่าคุณชายคน นั้้นเพิงอายุสิบแปดปี เองแต่กลับมีเมียน้อยตั้้งหกคนแถมยังมีลูกเมียน้อยอีกสอง คนทีอายุสีกับห้าขวบ และมีลูกเมียน้อยทียังอยู่ในผ้าอ้อมอีกคนด้วย เป็ นอะไรที มัวจริง ๆ นั นแหละ ”
หลายคนต่างพากันตกตะลึง
ครอบครัวทีให้ความสําคัญต่างรู้เรืองลูกเมียหลวง มีอย่างทีไหนทีให้ลูกเมียน้อย เกิดออกมาก่อนลูกของเมียหลวงเช่นนี้้แล้วยังเกิดออกมาหลายคนด้วย ลูกเมียน้อย คนโตกับลูกเมียน้อยคนรองมีครบหมดแล้ว นีแม้แต่ลูกเมียน้อยทีเป็ นผู้หญิงก็มี ด้วยเช่นกัน ช่างเป็ นอะไรทีครบครันจริง ๆ
เป็ นเช่นนี้้ ลูกสาวของครอบครัวดี ๆ คนไหนจะยอมแต่งออกไป
จากนั้้นก็มีสาวใช้อีกคนส่งเสียงอุทานแล้วพูดขึ้้น “ข้าเดาว่าครอบครัวของคุณหนู คนนั้้นต้องหาคนให้มาพูดเผยแพร่ข่าวกระมัง ? ฝ่ ายชายถอนหมั้้นแล้วไปพูดคุย เกียวกับเรืองการแต่งงานครั้้งต่อ ๆ ไปก็ถือว่าหาได้ง่าย แต่ถ้าหากว่าคุณหนูคนนี้้ ถูกถอนดวงชะตา ซึงก็ไม่ต่างอะไรกับการถูกถอนหมั้้นกลางคัน จะมีครอบครัวดี ๆ ทีไหนเต็มใจแต่งนางเข้ามาเป็ นคุณหญิงอีกล่ะ จริงไหม ?”
“ก็ใช่” ลู่เหมยพูดต่อ “พวกเจ้าลองเดาดูว่าในตอนหลังมันเกิดอะไรขึ้้น ครอบครัวฝ่ ายชายมีอํานาจขนาดนั้้น พวกเขาจะทนให้นํ้้าสกปรกเช่นนี้้สาดเข้ามา ในบ้านได้ยังไง ต่อมาก็ค่อย ๆ มีข่าวลือออกมาบอกว่าคุณหนูคนนั้้นป่ วยเป็ นโรค ประหลาดตั้้งแต่เล็ก แต่ครอบครัวฝ่ ายหญิงปิ ดบังเรืองนี้้ พวกเขารอให้คุณหนูคน นั้้นแต่งออกไป เมือถึงตอนนั้้นก็จะเปลียนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว ฝ่ ายชายก็เลยทํา ได้เพียงบีบจมูก ทําเงียบเป็ นใบ้และบอกว่าสวรรค์ทนดูต่อไปไม่ไหวจึงตักเตือน ฝ่ ายชายอย่างทีเห็น”
สาวใช้คนหนึงจุ๊ปาก “จุ๊ ๆ ๆ นีไม่ใช่เป็ นการสาดนํ้้าสกปรกใส่กันหรอกรึ แล้ว หลังจากนั้้นล่ะ ฝ่ ายไหนชนะ ?”
ลู่เหมยมองซ้ายมองขวาอย่างระมัดระวัง (เจียงป่ าวชิงนังยอง ๆ อยู่ ข้างหลังนาง) เมือไม่เห็นใครนางก็ลดเสียงให้เบาลง “นีข้าบังเอิญรู้ตอนทีกําลังฟังแม่นมทีอยู่ ในจวนฝ่ ายชายพูดมาเลยนะ นางบอกว่าคุณชายของนางรับประทานอาหารคาว เร็วเกินไป ร่างกายเขาพังแล้ว ครอบครัวฝ่ ายชายอยากสู่ขอคนทีสามารถให้กําเนิด ลูกเมียหลวงได้ เพือทีพวกเขาจะได้รีบมีทายาทจริง ๆ เสียที แต่คุณหนูคนนั้้น ร่างกายอ่อนแอตั้้งแต่เล็ก แล้วนางยังเคยอาการกําเริบในงานเลี้้ยงต่อหน้าผู้คนด้วย เล่ากันว่านางไม่ยอมให้หมอตรวจดูโรคให้นาง นันจะหมายความว่ าอะไรได้ล่ะถ้า ไม่ใช่ว่าเป็ นโรคทีทีน่าอายหากจะต้องบอกคนอืน แบบนี้้ครอบครัวของฝ่ ายชาย
จะยอมตกลงได้ยังไง จริงไหม ? แต่ตอนทีข่าวลือนี้้ไปถึงหู พวกเขากําลัง ผูกดวงกันอยู่จึงทําได้เพียงคิดหาวิธีเหี้้ยมโหด ยืมเอาพระพุทธศาสนามาอ้างเพือ ถอนหมั้้นดวงชะตานี้้ก็เท่านั้้น…”
“ไอ้ยา! คุณหนูคนนั้้นช่างน่าสงสารดีแท้ ถูกถอนหมั้้นด้วยวิธีโหดเหี้้ยมหักหน้า กันเช่นนี้้ ไม่รู้ว่าต่อไปนางจะหาคนทีถูกใจมาแต่งงานด้วยได้อีกหรือเปล่า…”
“อะไรกัน ข้ารู้สึกว่าฝ่ ายชายต่างหากล่ะทีน่าเวทนา ลูกชายใกล้ตายแล้ว ลูกสะใภ้ ทีต้องการสู่ขอก็ยังเป็ นคนขี้้โรคอีกคน เป็ นใครก็ไม่ยอมกันทั้้งนั้้นแหละ นีพวก เขาคงถือโอกาสตอนทีลูกชายยังไม่ตายไปสู่ขอลูกสะใภ้ทีร่างกายแข็งแรงและ นํามาเลี้้ยงให้ดี ๆ อย่างแน่นอน”
“แต่ก็ไม่ควรทําลายชือเสียงของครอบครัวฝ่ ายหญิงแบบนี้้หนิ! นีเป็ นเรืองตลอด ชีวิตของคนคนนึงเลยเชียวนะ!”
“แต่คุณชายคนนั้้นใกล้ตายแล้วนะ ทําไมต้องยังจะมาถูกหลอกเรืองการแต่งงาน อีก นีมันน่าเวทนาเกินไป”
พวกสาวใช้แบ่งออกเป็ นสองฝังและพากันเอาชนะฝ่ ายใดฝ่ ายหนึง คนนี้้พูดที คน นั้้นพูดทีไม่มีใครยอมใครเลย
“งั้้นมาบอกสิว่าเจ้าคิดว่าใครมีปัญหา!” เมือทะเลาะกันจนเลือดขึ้้นหน้า จู่ ๆ ก็มี คนดึงเจียงป่ าวชิงทีอยู่ข้างหลังลู่เหมยอย่างเงียบ ๆ มาโดยตลอดออกมา เพือ ต้องการให้นางช่วยตัดสิน
แต่เมือลู่เหมยกับพวกสาวใช้มองอย่างตั้้งใจ วิญญาณของพวกนางก็แทบบินขึ้้น ฟ้าทันที
นีคือแม่นางเจียงผู้มาเป็ นแขกทีบ้านของพวกนางเมือวานไม่ใช่หรือยังไง ?! แต่ … แต่พวกนางนินทาเรืองส่วนตัวของจวนอืนต่อหน้าแขกตั้้งนานสองนาน ถ้าหาก ว่าอาจารย์หยุนทราบเรืองนี้้เข้า ด้วยนิสัยของอาจารย์แล้ว แม้เขาจะไม่ไล่พวกนาง ออกจากจวน แต่พวกนางจะยังมีหน้ารับใช้ต่อหน้าอาจารย์หยุนได้อย่างไร!
โดยเฉพาะลู่เหมย นางแทบคุกเข่าให้เจียงป่ าวชิงทั้้งนํ้้าตา
สีหน้าของเจียงป่ าวชิงตอนนี้้ค่อนข้างแปลกเล็กน้อย เมือสักครู่นางได้ยินคําพูด หนึงและรู้สึกสนใจมาก แต่สาวใช้เหล่านี้้กลับส่งเสียงคุยกันหนุงหนิง จนเกือบ ทําให้ความคิดทีผ่านเข้ามาในหัวของนายหายไป ตอนนี้้แต่ละคนรีบคุกเข่าขอให้ ยกโทษให้อยู่บนพื้้นอย่างน่าสงสาร ช่างเป็ นอะไรทีทําให้นางหมดคําจะพูดจริง ๆ
เจียงป่ าวชิงชี้้ไปทีตัวเอง “ข้าแอบฟังพวกเจ้าโดยทีไม่พูดอะไร ก็ถือว่าเป็ นผู้สมรู้ ร่วมคิดของพวกเจ้าเช่นกัน และถ้าหากว่าข้าสะบัดพวกเจ้าออกไป ชือเสียงของข้า ก็จะถูกทําลายด้วย”
วิธีทีเร็วทีสุดในการเป็ นสหายร่วมรบคือการเป็ นตักแตนบนเชือกของทั F ้้งสองฝ่ าย สีหน้าของสาวใช้เหล่านั้้นสดใสขึ้้นทันที
ลู่เหมยเปลียนจากร้องไห้เป็ นดีใจ นางจับมือเจียงป่ าวชิงด้วยความตื้้นตัน “แม่ นางเจียง ข้าน้อยรู้สึกได้ตั้้งนานแล้วว่าแม่นางเป็ นคนดีคนหนึง อีกทั้้งยังมีจิตใจ งดงามใจกว้าง แม่นางช่างเป็นคนงามทีมีจิตใจดีอะไรเยียงนี้้!” นางพูดออกมา ยาวเหยียดภายใต้ความตืนเต้นดีใจ เรียกได้ว่าแทบไม่หยุดหายใจด้วยซํ้้า
เจียงป่ าวชิงรู้สึกชืนชมมาก แต่นางยังมีเรืองอยากถามในตอนนี้้จึงชักมือตัวเอง ออกมาจากในมือของลู่เหมยแล้วกระแอมไอเล็กน้อย “อะแฮ่ม เรืองทีเจ้าพูดเมือ สักครู่… มีรายละเอียดอย่างหนึงทีข้าอยากถามและพิสูจน์จากเจ้าสักหน่อย”
ลู่เหมยมองเจียงป่ าวชิงด้วยแววตาอย่างคนทีมองเห็นเพือนผู้มีรสนิยมเหมือนกัน นางพูดขึ้้นอย่างกระตือรือร้น “แม่นางเจียงถามมาได้เลยจ้ะ ถ้าข้าน้อยรู้ข้าน้อยจะ ตอบแม่นางอย่างแน่นอน”
เจียงป่ าวชิงมองไปทีประตู แทบไม่ต้องให้คอย สาวใช้คนหนึงเดินไปปิ ดประตู ให้แน่นหนาอย่างรู้งาน จะได้มันใจได้ว่ าไม่มีคนเลี้้ยวมาบังเอิญได้ยินเรืองซุบซิบ นินทา
“เมือกี้้นี้้เจ้าบอกว่าคุณหนูคนนั้้นเคยอาการกําเริบในงานเลี้้ยงและไม่ยอมให้หมอ ตรวจโรคให้อย่างนั้้นรึ ?” เจียงป่ าวชิงถาม
“ใช่จ้ะ” ลู่เหมยตอบอย่างเด็ดเดียว แล้วยังเป็ นฝ่ ายให้รายละเอียดอีกหนึงอย่าง “ข้าน้อยยังได้ยินอีกว่ามีหมอเทวดาหญิงคนหนึงอยู่ในงานเลี้้ยงนั้้นพอดี เมือหมอ เทวดาหญิงได้ยินเกียวกับอาการของคุณหนูคนนั้้น นางก็ส่ายหน้าบอกว่ารักษา ไม่ได้… คุณหนูคนนั้้นจึงร้องไห้กลับจวนนางไปเลยเจ้าค่ะ”
หมอเทวดาอย่างนั้้นรึ ? เจียงป่ าวชิงครุ่นคิดด้วยสีหน้าราบเรียบ คงไม่ใช่ตัวนาง เองหรอกใช่ไหม แต่นางพูดไปตอนไหนว่ารักษาไม่ได้
เจียงป่ าวชิงยิมและคิดว่ ้้ าตัวเองอาจอ่อนไหวเกินไป แต่ลู่เหมยยังคงพูดพึมพําอยู่ ตรงนั้้น “แม้แต่หมอเทวดาหญิงทีจวนองค์ชายหย่งชินซ่อนเอาไว้ยังรักษาไม่ได้ แค่คิดก็รู้เลยว่าโรคของคุณหนูคนนั้้นรุนแรงแค่ไหน แน่นอนว่าครอบครัวฝ่ าย
ชายทีต้องการลูกเมียหลวงอย่างเร่งด่วนคงไม่เต็มใจทีจะสู่ขอหญิงสาวขี้้โรคแบบ นี้้อย่างแน่นอนเลยเจ้าค่ะ”
เจียงป่ าวชิงมองท้องฟ้าด้วยสีหน้าราบเรียบ
ดีมาก! ทั้้งจวนองค์ชายหย่งชินและหมอเทวดาหญิง นีมันกระจ่างแล้วว่าพูดถึงตัว นาง เจียงป่ าวชิงคนนี้้นีเอง