โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】 - ตอนที่ 613 - ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
Ep.613 – ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
หัวของผู้ใช้วรยุทธโบราณบิดไปอีกทาง ร่างกายอ่อนยวบ ฉินเฟิงสะบัดแขนวูบ โยนอีกฝ่ายทิ้งไปราวกับผ้าขี้ริ้ว
ผู้ใช้วรยุทธโบราณครอบครองร่างกายอันแข็งแกร่ง แต่ในระยะเวลาสั้นๆกลับถูกหักคอโดยฉินเฟิง!
หากกล่าวเรื่องนี้ออกไป เกรงว่าคงไม่มีใครเชื่อ
“อ๊าาา!”
ลูกน้องคนอื่นๆผวาตกใจ
ติหรังเองก็ตกใจไม่น้อย เขาไม่คาดคิดเลยว่าพละกำลังของฉินเฟิงจะมหาศาลเช่นนี้ แต่อย่างไรก็ยังไม่อยากยอมรับ เมื่อครู่ …. อาจเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็ได้ ลูกน้องผู้ใช้วรยุทธโบราณของเขาอาจพลั้งเผลอ ประมาทเลินเล่อจนพบจุดจบเช่นนี้
“ทุกคนโจมตีพร้อมกัน!”
ติหรังคำรามเกรี้ยวกราด ปลดปล่อยพลังสมาธิ ใต้เท้าของฉินเฟิงจู่ๆเริ่มร่วนซุย จากแข็งกระด้างกลายเป็นอ่อนยวบยาบ ดูดร่างฉินเฟิงจมลง
“เทคนิคกับดักทราย!” ติหรังคำรามลั่น
สองเท้าของฉินเฟิงจมลงไปในทรายดูด ทั้งคนทั้งร่างถูกยึดตรึงอยู่กับที่ เมื่อเห็นฉากดังกล่าว สายตาของบรรดาลูกน้องเปล่งประกายสดใส ระเบิดโจมตีออกไปในเวลาเดียวกัน
ทั้งมีด , หอก , กระบอง สรรพวุธต่างๆที่อัดแน่นไปด้วยกำลังภายใน ทั้งหมดฟาดสับลงบนร่างฉินเฟิง
หึ่ง หึ่ง!
โล่แสงสุกสกาวผุดออกจากตัวฉินเฟิง ก่อตัวปกคลุมรอบกาย สรรพวุธทั้งหมดฟาดเข้าใส่มันพลันหยุดนิ่ง ไม่อาจโถมไปข้างหน้าได้อีกต่อไป
“นี่มันโล่ปราณกำลังภายใน!”
“วรยุทธโบราณ … เขาเป็นผู้ใช้วรยุทธโบราณจริงๆด้วย!”
หมัดของฉินเฟิงเมื่อครู่ สามารถเจาะทะลวงปราณกำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธโบราณได้ แต่เนื่องจากการจู่โจมนั้นเร็วเกินไป เลยไม่มีใครทันตอบสนองและสังเกตเห็นมัน แต่เวลานี้ฉินเฟิงปลดปล่อยโล่ปราณกำลังภายในออกมา คนเหล่านี้จึงเข้าใจในที่สุด ว่าสหายผู้ใช้วรุยทธของพวกเขาตายได้อย่างไร
ฉินเฟิงเป็นผู้ใช้วรยุทธโบราณแน่นอน และการที่สามารถป้องกันอาวุธนับไม่ถ้วนได้ แสดงให้เห็นว่ากำลังภายในของเขาแข็งแกร่งไม่ธรรมดา!
“ฆ่า!”
ติหรังคำรามกราด สองผู้ใช้อบิลิตี้เริ่มเคลื่อนไหว
“เทคนิคห่ากระสุนเพลิง!”
กลุ่มก้อนเปลวเพลิงขนาดเท่าโอ่งใหญ่ ลูกแล้วลูกเล่าลอยขึ้นมาในอากาศ ปรากฏหลายสิบบอลไฟเรียงรายเป็นทิวแถวและ–
–ตูม ตูม ตูม ตูม ตูม ตูม!!
กระสุนไฟพุ่งเข้าปะทะโล่ปราณกำลังภายในของฉินเฟิง หากเป็นคนธรรมดา โล่ปราณกำลังภายในคงถูกทำลายไปแล้ว ชายคนนี้เชี่ยวชาญอบิลิตี้มาก ทั้งยังสามารถรีดเร้นอำนาจของธาตุไฟออกมาได้เป็นอย่างดี
แต่เมื่อเทียบกับฉินเฟิง ยังถือว่าคนละชั้น
มุมปากของฉินเฟิงแสยะยิ้มหยัน เร่งเร้าพลังสมาธิ ก่อร่างอบิลิตี้ที่คล้ายคลึงกันกับผู้ใช้อบิลิตี้ไฟออกมา
“เทคนิคห่ากระสุนเพลิง!”
ในเสี้ยวพริบตา บอลไฟปรากฏขึ้นเบื้องหน้าฉินเฟิง และบอลไฟนี้มีเส้นผ่านสูงกลางถึงห้าเมตร ยามมันลอยล่องในอากาศ แทบบดบังวิสัยทัศน์ของผู้คน ทั้งยังส่งแรงกดดันอย่างมหาศาล
“คิดเล่นไฟกับฉัน? งั้นมาวัดกันว่าใครจะแน่กว่ากัน!”
“ไปเลยยย!”
เพียงสั่งโดยการสะบัดนิ้วของฉินเฟิง บอลไฟพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว และตำแหน่งที่ฉินเฟิงชี้ไป คือตำแหน่งที่ผู้ใช้อบิลิตี้ใช้ไฟโจมตีเขา
และมิใช่เพียงลูกเดียว ยามบอลไฟยักษ์ลูกแรงถูกยิงออกไป ลูกที่สอง สาม สี่ ก็ก่อตัวขึ้นในอากาศ ไล่ตามออกไปติดๆ
ฮู้มมม!
บอลไฟยักษ์ส่งเสียงคำรามหวิว โถมกลืนเบื้องหน้าผู้ใช้อบิลิตี้ไฟ
“เหวอออ!” ผู้ใช้อบิลิตี้โวยวายตื่นตระหนก เขาไม่คาดคิดเลย ว่าฉินเฟิงก็สามารถใช้อบิลิตี้ได้ ทั้งยังเป็นเทคนิคเดียวกันกับเขา
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ทั้งยังระเบิดเข้าใส่ด้วยความเร็วสูง เลยไม่มีเวลาทันได้ตอบโต้
หวือ หวือ หวือ!
บอลไฟยักษ์ ลูกแล้ว ลูกเล่าถูกยิงออกมา โถมเข้าหาผู้ใช้อบิลิตี้ไฟ
“ก้าวอัคคี!”ผู้ใช้อบิลิตี้เมื่อมิอาจต่อกร จึงทำได้เพียงหลบหนีสุดกำลัง และในเวลานั้นเอง กำแพงขนาดใหญ่จู่ๆก็ผลุบขึ้นมา สกัดกั้นบอลไฟของฉินเฟิองเอาไว้
เป็นหนึ่งในเทคนิคของผู้ใช้อบิลิตี้ดิน!
เปรี้ยง! กราว กราว
เพียงถูกกระแทกโดยสองบอลไฟยักษ์ กำแพงดินก็พังทลายลง แต่นั่นก็ถ่วงเวลามากพอให้ผู้ใช้อบิลิตี้ไฟสามารถหนีตายจากสถานการณ์นี้ได้
แม้ไม่อาจสังหาร แต่ฉินเฟิงไม่สนใจ ปัจจุบันเพียงเขาระเบิดออกด้วยกำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธโบราณ และเทคนิคของผู้ใช้อบิลิตี้ มันก็พอแล้วที่จะข่มขวัญลูกน้องกลุ่มชินระที่อยู่รอบๆ
ระหว่างพวกมันกำลังขวัญกระเจิงด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าก้าวไปข้างหน้า กระทั่งบางคนยังชักฝีเท้าถอย –และฉินเฟิงก็ไม่คิดปล่อยโอกาสนี้ไป
ทักษะลับกลืนดารา!
ผู้ใช้วรยุทธโบราณที่อยู่ใกล้กับฉินเฟิงที่สุด ถูกแรงดึงดูดที่มองไม่เห็นกระชากเข้ามา ฉากกระสังหารหมู่เมื่อไม่กี่วันก่อน คล้ายกำลังบังเกิดขึ้นอีกครั้ง
ไม่ว่าเขาพยายามดิ้นรนขัดขืนอย่างไร ก็ไม่อาจขัดขืนฉินเฟิงได้เลย
“แกคิดจะสวมหมวกเขียวให้ฉันใช่ไหม ..” ฉินเฟิงแสยะยิ้มเย็น “งั้นมาดูกันว่าแกมีความสามารถมากพอที่จะทำมันรึเปล่า!”
“เอาก็เอาวะ! ฉันขอสู้ตาย!”
กำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธโบราณคนนั้นระเบิดขึ้นทันใด ทั้งหมดถูกถ่ายเทลงบนอาวุธในมือเขา จ้วงแทงเข้าใส่ฉินเฟิง
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง!
ภายใต้การร่ายระบำโจมตีอย่างบ้าคลั่ง อาวุธกระกระแทกเข้าใส่โล่ปราณกำลังภายในดังติ๊ง ติ๊ง อย่างไรก็ตาม ฉินเฟิงเพียงวาดแขน และชี้นิ้วออกไป อาวุธของชายคนนั้นกลับแหลกสลายอย่างเฉียบพลัน แปรสภาพเป็นเศษผง คล้ายกับไม่เคยดำรงอยู่มาก่อน
พรวดดดด!
หน้าผากของผู้ใช้วรยุทธโบราณคนนั้น คล้ายปราฏบาดแผลถูกเจาะขนาดเท่าหัวแม่มือ ทิ้งตัวลงกับพื้น สิ้นใจไป
ติหรังสมองอื้ออึง ไม่กล้าเผชิญหน้ากับฉินเฟิงตรงๆอีกต่อไป
‘นี่มันอะไรกัน เขาไม่ใช่มือปืนหรอกหรือ? ทำไมถึงใช้กำลังภายในกับอบิลิตี้ได้ แล้วไหนจะความแข็งแกร่งที่มากพอทำให้ผู้คนต้องหวาดผวานั่นอีก’
ติหรังบังเกิดความเสียใจสุดแสน หากเขารู้แบบนี้แต่แรก เขาย่อมไม่มีความคิดต่อสู้กับฉินเฟิงอย่างแน่นอน
แต่ในตอนนั้นเอง ระหว่างที่ลูกน้องกลุ่มชินระกำลังดิ้นรนขัดขืนสุดกำลัง พลันปรากฏรถศึกคันหนึ่ง ขับเคลื่อนมาจากระยะไกลด้วยความเร็วสูง ก่อนกระแทกเบรกอย่างแรงคั่นกลางระหว่างฉินเฟิงกับติหรัง หยุดฝีเท้าของฉินเฟิง
รถศึกคันนี้ช่างแสนคุ้นเคย เพราะก่อนหน้านี้มันเพิ่งเดินทางมาด้วยกันกับเขา เป็นรถของคงถิง!
ต่อมา คงถิงกับบอดี้การ์ดสองคนพรวดออกจากรถศึก
“ฉินเฟิง! ทุกอย่างโอเคไหม ฉันพาคนมาช่วยนายแล้ว!”
คงถิงเปล่งเสียงตะโกนกล้าหาญเที่ยงธรรม เพียงแต่เธอไม่สังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อย ว่าสถานการณ์ในปัจจุบัน ฉินเฟิงยังต้องการให้เธอช่วยอีกหรือ?
คงถิงยังไม่ทันหันไปต่อปากต่อคำกับศัตรู ฉินเฟิงก็ใช้ออกด้วยทักษะลับกลืนดาราอีกรอบ ออกแรงกระชากผู้ใช้วรยุทธโบราณคนหนึ่งเข้ามา สูบกลืนกำลังภายในของมันอย่างเดือดดาล
“อ๊าาา”
ผู้ใช้วรยุทธโบราณร้องโหยหวนน่าเวทนา ทั้งตัวสั่นระริก คล้ายกำลังทุกข์ทรมานจากโรคร้ายบางประการ ดวงตาเหลือกขึ้นจนเห็นแต่สีขาว มุมปากกระอักฟองขาว และสิ่งที่น่าขนลุกที่สุดก็คือ ร่างกำยำของอีกฝ่าย กลายเป็นซูบผอมลงอย่างกะทันหัน
โครม!
เมื่อสูบกำลังภายในของศัตรูจนแห้งเหือด ฉินเฟิงก็โยนศัตรูคนนั้นทิ้งไปทันที
และศพนี้ กระดอนกับพื้น กลิ้งไปหยุดลงเบื้องหน้าคงถิงพอดี
“กรี๊ดดดดด!” คงถิงกรีดร้องตกใจ ดวงตาของเธอพร่ามัวไปชั่วขณะ แต่ไม่นาน หญิงสาวก็สังเกตเห็น ว่ามีติหรังอยู่ในกลุ่มศัตรู
ติหรังคือผู้ร้ายที่ลักพาตัวเธอไปคราวก่อน คงถิงจะจดจำอีกฝ่ายไม่ได้ ได้อย่างไร?
ตอนนี้คู่อาฆาตได้พบหน้ากันแล้ว แม้พวกกลุ่มชินระทุกคนต่างมีดวงตาเป็นสีแดงฉาน แต่คงถิงไม่ได้สังเกตเห็นถึงมันด้วยซ้ำ สบถด่าออกไปตรงๆ “นั่นมันไอ้ลูกสำส่อนที่ลักพาตัวฉันไปคราวก่อน ฆ่ามันให้ฉัน!”
แต่สองบอดี้การ์ดยังไม่ได้ลงมือทันที ในแววตากลับสะท้อนถึงความสงสัย เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้กำลังปิดล้อมฉินเฟิง เรื่องบังเอิญขนาดนี้คงไม่เกิดขึ้นหรอกกระมัง? ผู้หญิงคนนี้คงไม่ได้จ้างวานคนที่ลักพาตัวมาช่วยตัวเองสังหารหรอกใช่ไหม?
พวกเขาไม่แน่ใจ แต่ติหรังรู้สถานะของคงถิง สายตาของเขาเบนมายังหญิงสาว ตวาดออกไปทันควัน “คงถิง! นังตัวแสบ กล้าหักหลังพวกเราหรอ! ทั้งๆที่แกเป็นคนส่งคำสั่งฆ่าให้พวกเราแท้ๆ!”
คู่ดวงตาของฉินเฟิงกลายเป็นอึมครึม เบนมาตกลงบนร่างของคงถิง
ในพริบตา แต่ละฉาก แต่ละเหตุการณ์ของเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ก็ได้ปรากฏขึ้นในหัวใจของฉินเฟิง ทุกสิ่งอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว
มิน่าเล่าวันนี้เขาถึงพบกับคงถิงระหว่างทาง ที่แท้กลายเป็นว่าเธอแอบสะกดรอยตามเขาจริงๆ
ช่างเลวทราม เนรคุณอะไรเช่นนี้!
เมื่อถูกจ้องมองมา หัวใจของคงถิงเริ่มร้อนรน เดิมเธอต้องการเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตฉินเฟิง ต้องการความรัก ความโปรดปราณจากฉินเฟิง ดังนั้นเธอไม่สามารถให้ฉินเฟิงล่วงรู้แผนการได้ เร่งโต้เถียงกลับไป “ฉินเฟิง พวกมันแค่พูดไร้สาระ ฉันจะทำแบบนั้นได้อย่างไร? ฆ่าพวกเขาทั้งหมดเถอะ! อย่าปล่อยให้พล่ามข่าวลวงแบบนี้อีก!”