Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 913 เฉินยู่เทียนไม่ใช

　　ไม่นานหลังจากสมาชิกพันคนของกองทัพเขี้ยวหมาป่าและเฮลิคอปเตอร์ทั้งห้าลำเดินทัพไปจากหุบเขาร่างดำสนิทหลายร่างก็ค่อยๆโผล่ออกมาเหนือหน้าผาที่ถูกระเบิดจนเป็นหลุมกว้าง ถ้ามองจากระยะไกลก็จะมองไม่ออกเลยเพราะทั้งร่างคลุมด้วยสีดำสนิทจนไม่สามารถแยกแยะได้
　　แต่ถ้ามองชัดๆก็จะเห็นว่าร่างพวกนี้สวมชุดคลุมสีดำ มีผ้าคลุมหัว เว้นไว้แค่เพียงดวงตาสีเลือดเท่านั้น
　　พวกมันคือกลุ่มลูกผสมที่ไม่เคยปรากฏตัวเลยตลอดสามวัน!
　　จำนวนของพวกมันไม่ได้มากมีทั้งหมดเพียงสิบตัว พวกมันเดินมาที่แนวผาและยืนนิ่ง ไม่สนใจภาพเบื้องล่างของหุบเขาซึ่งมีกองทัพซอมบี้มหาศาลนอนกองตายอยู่เลยแม้แต่น้อย
　　มีร่างหนึ่งที่มองเห็นได้ชัดว่าน่าจะเป็นหัวหน้าของกลุ่มลูกผสมเพราะเขาคือเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ใช้ผ้าคลุมปิดบังทั้งเนื้อทั้งตัวเหมือนกับลูกผสมตัวอื่นมือทั้งสองข้างมีเนื้อหนังเหมือนมนุษย์ทั่วไป เว้นก็เพียงแต่เล็บสีดำยาวเหยียดที่เผยออกมาชัดเจน รูปร่างภายนอกที่ดูโดยรวมเหมือนกับมนุษย์ทั่วไป ซึ่งถ้าไม่สังเกตให้ดีก็จะแยกความแตกต่างไม่ออกเลย
　　ในขณะเดียวกันผ้าคลุมหัวก็ไม่ได้คลุมปิดลงมามิดชิดเหมือนกับลูกผสมตัวอื่น แต่กลับเผยให้เห็นคางของตัวหัวหน้าที่ผิวหนังเรียบเนียนอย่างน่าประหลาดใจ
　　จู่ๆมันก็มีลมพัดมาจากอีกฝากของภูเขาทำให้ผ้าคลุมหน้าร่นลงไป เผยให้เห็นใบหน้าที่ซ่อนอยู่ของทั้งสิบร่าง
　　ลูกผสมสิบตัวไม่สิ…เก้าตัวและตัวที่กลายร่างแล้วเรียบร้อยอีกตัว!
　　และลูกผสมที่กลายร่างแล้วก็ยืนนำหน้ากลุ่มลูกผสมอยู่แสดงถึงความเป็นหัวหน้าชัดเจนแววตาสีเลือดซึ่งมีความสนุกสนานและพึงพอใจกวาดมองภาพด้านล่างอย่างสนอกสนใจ มันแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปาก เผยให้เห็นเขี้ยวฟันเรียงซ้อนสองชั้นภายในปากอันน่าขยะแขยง
　　ซึ่งลูกผสมตัวนี้แท้จริงแล้วก็คือมู๋เย๋ ราชาแห่งลูกผสมนั้นเอง
　　เขาถึงกับมาที่สนามรบด้วยตัวเอง!
　　ลูกผสมเก้าตัวที่ยืนอยู่ด้านหลังมู๋เย๋เงียบสนิทด้วยการกลายร่างไปกว่าครึ่งของใบหน้าพร้อมกับสัมผัสขัดแย้งบางอย่างเพราะตัวพวกมันนั้นมีแค่การใส่ผ้าคลุมปกปิดหรือใส่แว่นเพื่อปิดบังเท่านั้น
　　ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบสนิทราวกับว่าการปรากฏตัวของลูกผสมระดับชั้นสูงทั้งสิบตัวนั้นเลือนหายไปกับอากาศ
　　”น่าสนใจดีนี่”เรียบเฉยหากกลับมีรอยยิ้มที่มุมปากของมู๋เย๋ แววตาสีเลือดมองลงไปสนามรบด้านล่างด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
　　ซอมบี้นับแสนตัวสู้กับทหารจากกองทัพเขี้ยวหมาป่า1,500 คน ในขณะที่ซอมบี้ตายหมด ส่วนกองทัพเขี้ยวหมาป่ากลับสูญเสียทหารไป 500 คนเท่านั้น สถานการณ์เช่นนี้สามารถบอกได้เลยว่าลูกผสมแพ้จนย่อยยับ
　　ทว่าตอนนี้เมื่อได้เห็นสีหน้าของมู๋เย๋ ที่ดูไม่ได้มีอาการโกรธคลั่งหรืออาละวาด ราวกับว่าการตายของซอมบี้หนึ่งแสนตัวนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาและเขาไม่สนใจเลยสักนิด
　　อย่างที่ว่าพวกมันก็เป็นแค่ซอมบี้ เป็นชนชั้นที่ไร้สมองและไร้ประโยชน์ที่สุดในโลกาวินาศ
　　และในตอนนั้นเองลูกผสมที่มีออร่าของความใส่ซื่อผสมความโกรธก็เอ่ยขึ้นมา “เราต้องไม่ปล่อยให้พวกกองทัพเขี้ยวหมาป่ารอดไปได้!”
　　”หึ!”ไม่รู้ว่าหัวเราะจริงหรือเป็นการแสยะยิ้มกันแน่ ก่อนที่มู๋เย๋จะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่แสดงอารมณ์ “ชูฮันไม่ได้อยู่ที่นี้ แต่พวกมันมีเหอเฟิง…น่าสนใจไม่น้อย”
　　คำพูดที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลยออกมาจากปากราชาลูกผสมดังนั้นกลุ่มลูกผสมด้านหลังมู๋เย๋จึงได้แต่ยืนเงียบพร้อมกับใจที่หวาดหวั่น
　　ความคิดของราชาลูกผสมนั้นไม่มีใครคาดเดาได้
　　”ครั้งนี้เรารวบรวมลูกผสมมาได้ทั้งหมดกี่ตัว?”มู๋เย๋เมินเฉยต่ออารมณ์ของทุกคนอย่างสิ้นเชิง และเปลี่ยนหัวข้อทันที
　　”500ครับ” น้ำเสียงราบเรียบของลูกผสมตัวเดิมตอบออกมา “ลูกผสมอันดับต่ำ 300 ตัว ไล่ตั้งแต่ระยะ1-3 และ 150 ตัวเป็นพวกกกอันดับกลางจากระยะ3-5 อีก 50 ตัวเป็นอันดับสูงที่มีระยะตั้งแต่ 5 ขึ้นไป ทั้งหมดเตรียมพร้อมรอรับคำสั่งครับ!”
　　คำตอบที่พร้อมรายระเอียดครบถ้วนทำให้บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบลูกผสมที่เหลือทั้งแปดตัวและมู๋เย๋ต่างจับจ้องไปที่ลูกผสมที่รายงานเป็นตาเดียวกัน พวกมันทั้งแปดตัวทั้งอิจฉาและเสียดายที่ตัวเองไม่ได้พูดออกมาก่อน
　　มู๋เย๋ยิ้มมุมปากมองหน้าลูกผสมที่เป็นคนรายงานอย่างพอใจ “500 ตัว จำนวนไม่เท่าไหร่เมื่อเทียบกับที่ค่ายลูกผสมของเรา”
　　ลูกผสมตัวอื่นรีบโพล่งแทรกขึ้นมาทันที”แต่อันนี้ไม่ได้มีลูกผสมจากในค่ายส่งมาเลยนะครับท่าน พวกเราไปรวบรวมลูกผสมที่ถูกเนรเทศจากบริเวณรอบๆและเมืองใกล้เคียงทั้งหมดมา จำนวนลูกผสม 500 ตัวมันก็มากเกินพอแล้วด้วยซ้ำครับ”
　　”ลูกผสมที่ถูกเนรเทศก็มีค่าไม่ต่างจากซอมบี้”มู๋เย๋เอ่ยเสียงเรียบ “น่าเสียดาย ที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นกองทัพเขี้ยวหมาป่า”
　　”มัน…”เมื่อได้ยินคำพูดของมู๋เย๋ที่แสดงออกชัดเจนว่าไม่พอใจ ลูกผสมตัวเดิมก็ทำได้แค่เพียงพูดต่อจากความเชื่อตัวเอง “แม้ว่าจะเป็นกองทัพเขี้ยวหมาป่า แต่ชูฮันก็ยังติดอยู่ในเมืองหนานตู้ กว่ามันจะมาถึงนี่ได้เกมก็จบลงแล้ว”
　　”ไร้สาระ!”น้ำเสียงแน่วแน่ แฝงไปด้วยจิตสังหารรุนแรงและอำนาจกดขี่จากมู๋เย๋ลูกผสมทั้งเก้าตัวตัวแข็งพร้อมกันหมด ก่อนที่น้ำเสียงเย็นๆของมู๋เย๋จะดังขึ้นอีกครั้ง “500 ตัวยังไม่พอใจ รวมพวกนายทั้งเก้าคนเข้าไปด้วย”
　　เงียบกริบ———–
　　ลูกผสมทั้งเก้าตัวต่างไม่กล้าพูดอะไรอีกได้แต่ก้มหน้าเงียบรับคำสั่งของมู๋เย๋ ไม่กล้าจะคัดค้านหรือต่อรองอะไรทั้งนั้น พวกมันได้ขายวิญญาณให้แก่มู๋เย๋ไปแล้ว เพราะฉะนั้นไม่ว่ามู๋เย๋จะสั่งให้พวกมันเข้าร่วมสงครามใหญ่ครั้งนี้ หรือจะสั่งให้ไปต่อสู้ในแนวหน้าพวกมันก็ต้องยอมทำตามอย่างไม่มีเงื่อนไข
　　ดีซะกว่าให้ลูกผสมระดับสูงที่มีเกียรติอย่างพวกเขาไปวิ่งไล่หาตามค่ายลูกผสมต่างๆเพื่อชักชวนเข้าร่วมมันต่ำและน่าอับอายเกินไป!
　　”ยังใช้กลยุทธ์เดิมรวมพวกนายทั้งเก้าคน การฆ่าเขี้ยวหมาป่าทั้งหมดคงไม่น่าใช้ปัญหาอะไร” หลังจากพูดจบ มู๋เย๋ก็หมุนตัวและเดินไปที่เฮลิคอปเตอร์ที่จอดตรงพื้นเรียบด้านหลัง
　　”อีกอย่างหนึ่ง”ก่อนที่จะถึงเฮลิคอปเตอร์ มู่เย๋ก็ชะงักเท้าและหันหน้ากลับมาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่มีร่องรอยความแคลงใจ “พวกนายทั้งหมดเป็นระยะ 6 ใช่มั้ย?”
　　”เฉินยู่เทียนไม่ใช่ครับ”ทันใดนั้นน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจของลูกผสมตัวหนึ่งก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว “มันควรจะไปอยู่ที่ทีมลูกผสมระดับกลาง ไปสู้รวมกับพวกซอมบี้”
　　”ฮ่าฮ่าฮ่า!”ลูกผสมที่เหลือระเบิดหัวเราะด้วยสายตาเหยียดหยาม แสยะยิ้มพร้อมแววตาสะใจที่สามารถหักหน้าเฉินยู่เทียนที่ชิงตอบรายละเอียดก่อนหน้านี้จนได้หน้าต่อหน้าท่านมู๋เย๋ไป
　　รอยยิ้มไม่แยแสเกิดขึ้นอีกครั้งบนหน้าของราชาลูกผสมก่อนจะพูดออกมาเงียบๆ “เฉินยู่เทียน นายรับผิดชอบสงครามในครั้งนี้ พวกนายทั้งแปดคนเชื่อฟังคำสั่งของเฉินยู่เทียน”
　　”อะไรน่ะครับ?!”ลูกผสมทั้งหมดตกใจค้าง ในใจเต็มไปด้วยความไม่พอใจอัดแน่น
　　เฉินยู่เทียน?ทำไม?
　　”เขาเหมือนคนมากกว่าพวกแก”มู๋เย๋เอ่ยทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะเดินขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไป