Black Tech Internet Cafe System - ตอนที่ 339

ภารกิจใหม่ : ยอดขายที่เฟื่องฟู

เป้าหมาย : ยอดจากเกม GTA5 ผู้เล่น 3000 คน

รางวัลภารกิจ : วงล้อเสี่ยงโชค (หมุนเพื่อรับหีบสมบัติ)

หมายเหตุ : สำหรับเจ้าแล้วยอดแค่สามพันคงไม่ยากไปใช่มั้ย!?

ฟางฉีพูดไม่ออกหลังจากเห็นภารกิจบนหน้าอินเทอร์เฟช

ในความเป็นจริงแม้ว่าลูกค้าโดยรวมของทั้งสองร้านจะเหยียบหมื่นคนแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะมาทุกวัน แต่เพื่อทำให้เป็นเรื่องง่ายเขาจึงอนุญาตให้เจียงเสี่ยวหยูย้ายคอมพิวเตอร์ของเธอไปไว้ที่เคาน์เตอร์เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องวิ่งไปมาระหว่างเคาน์เตอร์เพื่อรับเงินและกลับมายังที่นั่งหมดกังวลเรื่องเสียเวลา

โชคดีที่ผู้เล่นหลายคนเป็นคนของกองกำลังเช่นกลุ่มทหารของจิวหัวหรือกลุ่มพันธมิตรรวมไปถึงกลุ่มปีศาจดำจากดินแดนทะเลดวงดาว เหล่าสมาชิกจากกลุ่มเดียวกันก็จะรวมกันจ่ายเป็นกลุ่ม ทุกอย่างเป็นระเบียบมิฉะนั้นเจียงเสี่ยวหยูและซูโมคงจะเหนื่อยเพราะวิ่งไปวิ่งมาแน่นอน

ตอนนี้ผู้เล่นใน GTA เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องพวกเขาทยอยย้ายมาจากเจ้ากระบี่ขั้นเทพ กลุ่มใหญ่ๆ ที่เคยเป็นคนใหม่ในเมืองทะเลทรายอย่างปีศาจดำหรือหัวหน้าสำนักมังกรม้วนตอนนี้พวกเขาจะเข้าเกมเจ้ากระบี่ขั้นเทพก็ต่อเมื่อมีเวลาว่างเท่านั้น

ท้ายที่สุดแล้วสำหรับพวกเขาเนื้อหาของเกมนั้นมีประโยชน์มากจริงๆ และมันสามารถนำไปใช้ได้ในชีวิตจริง เช่นศาลาหยวนเฮงนั้นเป็นร้านขายสมบัติทุกประเภท จะดีมากหากมันสามารถวางอาวุธเสมือนจริงหรือเครื่องจักรได้สักหนึ่งถึงสองชิ้นในร้าน มันคงจะเป็ฝนที่สะดุดตาอย่างมาก

ผู้เล่นในคาเฟ่ที่จิวหัวกำลังกระตือรือร้นอย่างมากที่จะเล่น GTA

“ไปกันเถอะ!” ฟางฉีกล่าว “ขึ้นรถได้!”

สามคนรวมตัวกันในบ้านของฟางฉีเมื่อเปิดประตูออกไปก็พบกับโมเซียนที่ใส่เสื้อยืดลายดอกไม้แขนยาวพร้อมแว่นตากันแดด

“เอ่อ .. เจ้าเป็นคนดังหรือ?” ฟางฉีเอ่ยพลางคิดในหัวว่าเพื่อนทุกคนในกลุ่มรวมตัวกันอยู่ที่นี่

“หืม? เจ้าของกำลังทำการถ่ายทอดสดหรอ?” ผู้เล่นหลายคนมองไปที่หน้าจอด้วยความประหลาดใจเพราะปกติแล้วมันจะทำการเปิดสำหรับหนังรายสัปดาห์เท่านั้น

“GTA5 โหมดออนไลน์ใช่มั้ย?” ตอนนี้ผู้เล่นใหม่จำนานมากที่เพิ่งเคยมาเยี่ยมเยียนที่ร้านรู้สึกแปลกใจมากที่สามารถรับชมการถ่ายทอดสดของฟางฉีโดยที่เจ้าตัวไม่ได้อยู่ที่นี่

หลายคนสับสนกับโหมดออนไลน์ พวกเขายังไม่สามารถสร้างรายได้และพวกเขาเองก็ยังไม่กล้าที่จะร่วมกลุ่มกับคนอื่นเช่นกัน เพราะกลัวถูกหาว่าอ่อน ดังนั้นพวกเขาหลายคนจึงถูกบังคับให้เล่นโหมดออฟไลน์ไปโดยปริยาย แต่เห็นได้ชัดว่ามันสนุกกว่าเมื่อมีผู้เล่นอื่นร่วมเล่นด้วยแถมยังสามารถหาเงินได้มากขึ้นเป็นเท่าตัว

สาวกของซียี่และเฉิงจิ้งหลายคนนั่งลงบนโซฟาเพื่อรับชม เหลียงชีและเพื่อนๆ ของเขาก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน พวกเขามีความสนใจอย่างมากเกี่ยวกับกลไกของปืนกลและรถยนต์ดังนั้นพวกเขาจึงตั้งใจออกเกมเพื่อมานั่งดูโดยเฉพาะพลางจิบโค้กไปเพลินๆ

“วันนี้ข้าจะออกไปทำงานใหม่” ฟางฉีอธิบาย “ข้าจะพาเพื่อนสองคนจากเมืองครึ่งและหนึ่งคนจากจิวหัวไปทำงานด้วย เพื่อนจากจิวหัวคนนี้คือคนดังที่ทุกคนต้องรู้จักเธอชื่อนาหลันหมิงสือผู้คว้าชัยชนะจากการแข๋ง CS และข้ามั่นใจว่าเพื่อนจากเมืองครึ่งพวกท่านก็น่าจะคุ้นหูเธอคือโมเซียนนางฟ้าสีดำและหนิงไป่สายฝนสีเขียว!”

“นี่ท่าน! ข้าเป็นคนขับที่มีชื่อนะ” เธอไม่พอใจกับการแนะนำตัวสักเท่าไร

หนิงไป่ยิ้มโปรยเสน่ห์ “ข้าเป็นผู้เล่นใหม่ ข้ารู้สึกซาบซึ้งและขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย!”

หน้าขอแสดงความเห็นท่วมท้นหน้าจอทันที

[ดินแดนที่นั้นสวยงามมั้ย!?]

[ข้าคิดว่าคนที่นั่นดูมีน้ำมีนวล]

[คิดว่าคนที่นั้นดูน่ากลัว พวกเขาคล้ายกับฆาตรกร ..]

[เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้ามีความเข้าใจผิดอยู่มากเกี่ยวกับดินแดนทะเลดวงดาว] เห็นได้ชัดว่านี่คือข้อความจากผู้ฝึกฝนในดินแดนทะเลดวงดาว

[ผู้หญิงสองคนนั้นสวยมาก!]

[สวัสดี! ความงามแห่งทะเลดวงดาว!]

…

“เลสเตอร์กล่าวว่านายอาจช่วยเราได้!” ผู้บงการวางแผนภารกิจพูดขึ้นหลังจากเห็นผลงานการปล้นธนาคารฟลีก้าของฟางฉี เขามองว่าฟางฉีคือหุ้นส่วนที่ดีเลยละ “อันที่จริงมันไม่ใช่ฉันที่กำลังขอความช่วยเหลือจากนาย ฉันไม่ได้เกี่ยวข้อกับธุรกิจของนาย”

“เราไม่ได้ตั้งใจจะรับคนเพิ่ม แต่นี่ถือเป็นโอกาส” ชายคนนั้นพูดกับผู้เล่น “นี่คือคือแม็กซิมผู้เชี่ยวชาญด้านวิทย์ศาสตร์ในวงการทหาร”

“เขามีปริญญาสามใบและยังมีความรู้อีกมากมายอีกทั้งยังเป็นนักสังคมวิทยาผู้ควบคุมนักพัฒนาอาวุธ เขาไม่ใช่คนธรรมดา!”

“เขาถูกคุมขังเพราะทำผิด ..”

เพียงแค่ฟังประวัติของผู้อยู่เบื้องหลังการบงการและงานที่ทำแล้วสรุปได้ว่านี่ไม่ใช่งานธรรมดาเหมือนงานก่อน เผ้าหมายคือชิงตัวผู้เชี่ยวชาญคนนี้

“อย่างไรก็ตามเรากำลังเตรียมการบางอย่างที่มันไม่ซับซ้อนมากนักเป็นเพียงการเจาะเข้าไปในองค์กรของรัฐถ้าพวกนายรู้ว่าฉันหมายถึงอะไรแน่นอนมันไม่ยากเลย

เครื่องบินถือเป็นขั้นแรกของการปล้น สำหรับการแหกคุมเครื่องบินคือสิ่งสำคัญในการหนีซึ่งนี่คือสิ่งที่โมเซียนและกลุ่มของเธอพยายามทำมาก่อนหน้านี้”

หลังจากเดินลงมาชั้นล่างฟางฉีขึ้นรถสีดำกันกระสุนของเขาทันที นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาเจอรถแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เห็นก็ยังเป็นสิ่งที่น่าประทับใจและตื่นเต้นอยู่ดี

“คุรุมะ? เจ้าของร้านซื้อคุรุมะ!?”

“จากรูปลักษณ์ของมันมันกันกระสุนได้แน่นอน!”

รถทั้งคันนั้นกันกระสุนทั้งหน้าต่างกระจกรอบคันล้อมรอบไปด้วยแผ่นกันกระสุนอย่างดี หากคนในรถอยากยิงใครสักคนพวกเขาสามารถยิงผ่านหน้าต่างแคบๆ ได้ นี่เหมือนกับว่าพวกเขานั้นอยู่ในป้อมปราการที่กำลังเคลื่อนไหวได้ ปืนธรรมดาจะถูกสะท้อนกลับอย่างแน่นอนหากยิงเข้าใส่รถ

“ข้าเดาว่าเจ้าต้องจัดการกับธนาคารจรนว่างเปล่าเลยใช่มั้ย?” นาหลันหมิงสือมองดูใบหน้าที่เรียบเฉยของฟางฉี

.. คุรุมะนั้นมีราคาแพงมาก!

“อย่ามัวเสียเวลา ขึ้นรถข้าจะพาพวกเจ้าไปบิน!” ฟางฉีบอกทุกคน

เมื่อฟางฉีอยู่ในเกมเขาไม่ได้สนใจว่าตัวตนของแต่ละคนคือใคร แต่สิ่งที่สำคัญคือการทำภารกิจที่อยู่ข้างหน้าตั้งหาก

“ข้าขับได้มั้ย? มันไม่ไกลจากที่นี่” โมเซียนเสนอตัวเมื่อได้เห็นรถหรูของฟางฉี

“ไม่! ข้าขับเอง” ฟางฉีขับรถโดยใช้มือข้างหนึ่งและเอื้อมมือไปเปิดเพลงที่ดึงมากจากคิวโซน

ในไม่ช้าเสียงเพลงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น พวกเขาต่างร้องเพลงกันด้วยความคุ้นเคย ..

ฟางฉีหันไปมองหน้าหนงไป่และโมเซียน เขากำลังจะอ้าปาก

“นี่ .. ทำไมเจ้าจ้องมาทางข้าแบบนั้น!?” หนิงไป่ขมวดคิ้ว

โมเซียนตอบว่า “เราก็ร้องเพลงถูกนะ ..”