Eternal Reverence เทพบุตรฟ้าประทาน - ตอนที่ 166
บทที่ 166
10 ล้านคะแนนสะสม
(ศิษย์หลักถูกแปลงมาจากศิษย์โดยตรง ฉะนั้นหอคอยสืบทอดสายตรงจึงมีความเกี่ยวข้องกับศิษย์หลัก)
ภายในหนึ่งสัปดาห์ หลี่ฟูเฉินและที่เหลือกลับมายังนิกายวารีคราม
ห้องโถงใหญ่ชั้นใน
จ้าวหวูจินประกาศ “ในหมู่พวกเจ้า ยกเว้นเพียงเฉากวง ทุกคนก้าวหน้าไปสู่ขอบเขตปฐพี ตามปกติแล้ว หากเจ้าไม่ผ่านการทดสอบเป็นศิษย์หลัก เจ้าก็จะไม่ถือว่าเป็นศิษย์หลัก แต่นั่นเป็นเพียงพิธีการ นี่คือเครื่องหมายของศิษย์หลัก จากนี้ไป พวกเจ้าเป็นศิษย์หลักแล้ว”
จ้าวหวูจินสะบัดมือและส่งแผ่นป้ายห้าแผ่นไปยังหลี่ฟู่เฉินและอีกสี่คน
รับแผ่นป้าย หลี่ฟู่เฉินมองดูมัน มันเป็นแผ่นป้ายสีขาวเงินที่มีภาพของมหาสมุทรและดาบอันแหลมคม ด้านหลังเป็นชื่อของเขาเอง
จ้าวหวูจินกล่าวต่อ “นี่คือแผ่นป้ายระดับเงิน ศิษย์หลักแบ่งออกเป็นสองประเภท ระดับเงินและระดับทอง ศิษย์หลักระดับเงินจะได้รับส่วนลด 30% เมื่อทำการแลกเปลี่ยนซื้อขายในนิกาย กลับกันศิษย์หลักระดับทองรับส่วนลด 50% เพื่อที่จะกลายเป็นศิษย์หลักระดับทอง เจ้าจะต้องผ่านด่านแรกขหอคอยสืบทอดสายตรงภายในหนึ่งปี เจ้าจะมีโอกาสเพียงสามครั้ง และสำหรับข้อมูลของมัน จะมีเพียง 30 คนเท่านั้นที่เป็นศิษย์หลักระดับทอง ข้าหวังว่าในหมู่พวกเจ้า จะมีศิษย์หลักระดับทองบ้างบางคน”
ในขณะที่เขากล่าวสิ่งนี้อยู่ จ้าวหวูจินก็เหลือบมองไปที่หลี่ฟู่เฉิน
เขาไม่ทราบว่าความสามารถของหลี่ฟู่เฉินนั้นอยู่ในระดับใด แต่มันง่ายสำหรับเขาที่จะเป็นศิษย์หลักระดับทอง เช่นเดียวกับดาบคลั่งที่ในอดีตที่ไม่มีปัญหาใดๆ ในการเป็นศิษย์หลักระดับทอง
หลิวหวูหวง “อาวุโสใหญ่ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราผ่านระดับที่สอง?”
ยังเหลืออีกหนึ่งปี เขาตั้งใจว่าจะผ่านระดับแรกให้ได้
จ้าวหวูจินหัวเราะและส่ายหัว “เป็นไปไม่ได้”
“ทำไม?” หลิวหวูหวงถาม
อาวุโสชั้นในที่ยืนอยู่ด้านข้างกล่าว “ความแตกต่างระหว่างระดับที่หนึ่งและสองนั้นกว้างมาก ศิษย์หลักระดับเงินหลายคนไม่สามารถผ่านระดับที่สองของหอคอยสืบทอดสายตรงได้ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในระดับที่ 6 ของขอบเขตปฐพีก็ตาม ยิ่งไปกว่านั้น จากระดับที่สองเป็นต้นไป สำหรับแต่ละระดับที่เจ้าผ่านไป เจ้าจะมีสิทธิ์ได้รับหนึ่งในทักษะแท้จริงของนิกายวารีครามของเรา เช่นเดียวกับเทคนิคลับระดับ 3 ดาว เทคนิคลึกลับระดับสูงสุด เพื่อให้เจ้าผ่านระดับที่สองของหอคอยได้ เจ้าจะต้องอยู่ในระดับ 3 ของขอบเขตปฐพี ซึ่งนั้นเกิดความหวังน้อยที่สุดขึ้นมา”
“ยากขนาดนั้น?” เซี่ยวหลี่ไบ๋และกลุ่มมีการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้า
พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าการเป็นศิษย์หลักระดับทอง จะมีเพียงแค่ 30 จาก 500 คนที่เป็นศิษย์หลักด้วยกันเองเท่านั้น ความยากลำบากของมันนั้นสามารถจินตนาการได้
“จากระดับที่สองเป็นต้นไป แต่ละระดับที่ผ่านไป ถึงจะได้ทักษะแท้จริง?” หลี่ฟู่เฉินเลิกคิ้วขึ้นเพื่อคิด เพื่อที่เขาจะได้ฝึกฝนเทคนิคเพลิงโลกันต์แท้จริง เขาจะต้องใช้ความพยายามค่อนข้างมากเพื่อให้ได้มันมา
จากนั้นไม่นานจ้าวหวูจินก็กล่าวเพิ่มเติมในอธิบายซึ่งทำให้หลี่ฟู่เฉินผ่อนคลายลง “แต่ ศิษย์หลักระดับทองมีสิทธิ์ในการแลกทักษะแท้จริงอย่างใดอย่างหนึ่ง มันเป็นสิทธิพิเศษของศิษย์หลักระดับทอง”
ล้างคอของเขา จ้าวหวูจินกล่าวอีกครั้ง “เอาหล่ะเช่นนั้นแล้ว เจ้าสามารถส่งของสนับสนุนนิกายมาพร้อมกับถุงเก็บของนิกายได้! เราจะคำนวณคะแนนสะสมจากคุณค่าของพวกมัน”
“ได้!”
รวมถึงเกาฉวง ทั้งหกคนส่งมอบถุงเก็บของ
หลี่ฟูเฉินมีถุงเก็บ 14 อัน สองอันเป็นของนิกายวารีคราม น่าเสียดายที่ถุงเก็บสองใบนี้ไม่ได้มีของที่สามารถเก็บเพื่อบริจาคไปได้ หลี่ฟู่เฉินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเอาสมุนไพรและแร่ทั้งหมดที่พอใส่ได้ใส่ลงไปในถุงนี้
จ้าวหวูจินยิ้ม เขาคาดว่าหลี่ฟู่เฉินจะมีถุงเก็บของมากมาย แต่ตราบใดที่พวกมันไม่ได้เป็นถุงเก็บของนิกายวารีคราม พวกมันจะสามารถเก็บไว้ได้ และเขาไม่ได้มีอำนาจที่จะขอให้หลี่ฟู่เฉินส่งมอบให้
หลังจากดูผ่านๆ สิ่งของ พวกเขาเริ่มประกาศคะแนนสะสม
“เกาฉวงได้รับคะแนนบริจาค 760,000 คะแนน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เกาฉวงแสดงออกอย่างยินดี คะแนนสะสม 760,000 คะแนนเป็นคะแนนสะสมจำนวนมาก แต่มันก็เพียงพอสำหรับเขาในการแลกสิ่งของต่างๆ มากมาย
“หยูเหวินเทียน คะแนนสะสม 800,000 คะแนน”
“เฉินฟางหัว คะแนนสะสม 960,000 คะแนน”
“เซี่ยหลี่ไบ๋ คะแนนสะสม 1.9 ล้าน คะแนน”
“หลิวหวูหวง คะแนนสะสม 2.2 ล้านคะแนน”
เซี่ยวหลี่ไบ๋และหลิวหวูหวงฆ่าศิษย์จากนิกายอื่นๆ กระเป๋าของศัตรูเองก็บรรจุทรัพยากรมาค่อนข้างน้อย แต่ด้วยถุงเก็บที่ได้มาเพิ่ม พวกเขาจึงสามารถเก็บเกี่ยวสมุนไพรสีเหลืองขั้นสูงและขั้นสูงสุดตามที่พอใจ ซึ่งเป็นสาเหตุที่คะแนนสนับสนุนของพวกเขานั้นเพิ่มเป็นสองเท่าของเกาฉวง หยูเหวินเทียน และเฉินฟางหัว
ในที่สุดมันก็ถึงตาของหลี่ฟู่เฉิน
หลี่ฟู่เฉินส่งทรัพยากรมากเกินไป และใช้เวลาพอสมควรในการแยกแยะ
“หลี่ฟู่เฉิน คะแนนสะสม 10.2 ล้านคะแนน”
สูด!
ได้ยินประกาศ ทุกคนหายใจสูดอากาศเย็นๆ เข้าลึกๆ
แม้แต่กระทั่งใบหน้าของผู้อาวุโสชั้นในก็เต็มไปด้วยความอิจฉา
10.2 ล้านคะแนนสะสม นี่เป็นสิ่งที่คิดมาจากอะไร? ผู้อาวุโสชั้นในส่วนใหญ่ได้รับคะแนนเพียงไม่กี่หมื่นจากตำแหน่งของพวกเขา แม้ว่าจะมีวิธีอื่นในการรับคะแนนสะสมมากขึ้น แต่การสะสม 10 ล้านคะแนนก็สิ่งที่ใหญ่โต แต่หลี่ฟู่เฉินใช้เวลาเพียงเจ็ดวันในการทำสิ่งนี้ มันช่างเป็นสิ่งที่บั่นทอดจิตใจอย่างใหญ่หลวง
จ้าวหวูจินตอบสนองหลังจากผ่านไปครู่นึง “ดี ดีมาก ด้วยคะแนนสะสม 10 ล้านคะแนน ความคืบหน้าของเจ้าจะเร็วกว่าใคร”
ภายในนิกาย สิ่งที่ต้องการมากที่สุดก็คือยาเม็ดที่แลกด้วยคะแนนสะสม เพราะพลังงานจากสวรรค์และโลกเป็นสิ่งที่รวบรวมมาได้ยาก ยิ่งพลังบ่มเพาะสูงมากขึ้น ความจำเป็นสำหรับเม็ดยาก็ยิ่งมากขึ้น หากไม่เป็นเช่นนั้น เพียงแค่พึ่งพาการดูดซับพลังงานจากสวรรค์และโลก มันจะต้องใช้เวลาอันไร้สิ้นสุดกว่าจะเข้าถึงระดับต่อไป แม้ว่าเทคนิคการฝึกฝนของเจ้าจะอยู่ในระดับสูงสุด แต่ข้อกำหนดสำหรับเม็ดยาก็จะไม่หายไป อย่างน้อยที่สุดก็ใช้มันเพื่อลดความต้องการของเทคนิคนั้นๆ
นอกจากนี้ ยังมีหลายอีกหลายอย่างที่ต้องใช้คะแนนสะสมจำนวนมาก
เช่นเดียวกัน ห้องโถงพลังฉีวิญญาณของเหล่าศิษย์หลัก เนื่องจากพลังงานจากสวรรค์และโลกอันหนาแน่นภายในห้องโถงนั้น มันจะต้องมีหนึ่งพันคะแนนสะสมเพื่อฝึกฝนในนั้นเป็นเวลาหนึ่งวัน หนึ่งปีจะมีคะแนนสนับสนุนมากกว่า 300,000 คะแนน
แน่นอนว่าสำหรับหลี่ฟู่เฉินคะแนนบริจาคเพียง 300,000 คะแนนเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยเท่านั้น
“เกาฉวง คุณยังไม่ได้ก้าวขึ้นสู่ขอบเขตปฐพี เจ้าสามารถกลับไปก่อนได้ พวกเจ้าที่เหลือติดตามข้าไปยังโถงของศิษย์หลัก” จ้าวหวูจินทำท่าให้พวกเขาตามเขาไป
ขี่อสูรวิญญาณของนิกาย พวกเขาทั้งห้ามาถึงเขตศิษย์หลักอย่างรวดเร็ว
เขตของศิษย์หลักนั้นมีชื่อเสียงและยิ่งใหญ่กว่าเขตศิษย์ชั้นในมาก แต่ประชากรที่นี่มีน้อยกว่าสิบเท่าหากเทียบกับเขตศิษย์ชั้นใน
ห้องโถงของศิษย์หลักผู้ดูแลก็ยังเป็นจ้าวหวูจินเช่นเดิม
ในความเป็นจริง ผู้อาวุโสชั้นในจะถูกแยกออกเป็นสองกลุ่ม หนึ่งเป็นผู้อาวุโสชั้นในปกติ อีกหนึ่งเป็นผู้อาวุโสหลัก
มีผู้อาวุโสหลักเพียงสิบคนเท่านั้น หากไม่มีใครเสียชีวิตหรือถูกไล่ออก มันก็เทียบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ใครจะมาแทนผู้อาวุโสหลัก
“นี่คือเสื้อคลุมของศิษย์หลัก สำหรับดาบของเจ้า มันถูกมอบให้เจ้าตั้งแต่ก่อนไปเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับแล้ว นี่คือกุญแจลานบ้านของพวกเจ้า หลังจากเจ้าออกจากที่นี่ ผู้ดูแลจะพาเจ้าไปที่บ้านของเจ้า”
จบประโยคของเขา จ้าวหวูจินดูเหมือนจะรู้สึกอะไรบางอย่างได้ ใบหน้าของเขาเผยรอยยิ้ม “ยินดีต้อนรับการมาถึงของผู้นำนิกาย”
หลี่ฟู่เฉินและคนอื่นๆ กลายเป็นตกใจ ขณะที่พวกเขาหันกลับไปอย่างรวดเร็ว
นอกห้องโถงศิษย์หลัก ธารสายน้ำเล็กลอยเข้ามาและตกลงมาที่พื้นเบาๆ เสื้อคลุมสีขาว ชายอายุ 40 ปีกว่าๆ ยืนอยู่ที่นั่น สภาวะพลังฉีในร่างกายของเขาถูกปกปิด แต่มันก็ยังส่งความเหนือกว่าออกมาอย่างมากล้น หันหน้าเข้าหาชายวัยกลางคนที่สวมชุดคลุมสีขาว กลุ่มไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมองเขาโดยตรงได้ พวกเขาหันไปมองอย่างรวดเร็วและก็ลดระดับศีรษะลงอย่างรวดเร็ว มันไม่ได้เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่ต้องการ แต่พวกเขาไม่สามารถทำได้
“ความกดดันของระดับพลังนี้ มันอาจเป็น…”
หลี่ฟู่เฉินมีความคิดหนึ่งอยู่ในใจของเขา