Eternal Reverence เทพบุตรฟ้าประทาน - ตอนที่ 192
บทที่ 192
ความแข็งแกร่งของขอบเขตหวนคืนต้นกำเนิด
หลังจากเรียงลำดับออกมา มีเพียงศิษย์หลักสามคนเท่านั้นที่รอดชีวิตจากสาขาที่เจ็ด
พวกเขาคือดาบไร้อารมณ์เซี่ยเฟิง หลี่ฟู่เฉิน และเซียงเทียนเชียง
โชคของเซียงเทียนเชียงนั้นค่อนข้างดี
นักสู้เต๋าปีศาจขอบเขตสวรรค์คนแรกผู้นั้นพุ่งเป้าไปที่ดาบไร้อารมณ์เซี่ยเฟิง
ขณะที่นักสู้เต๋าปีศาจขอบเขตสวรรค์คนที่สองพุ่งเป้าไปที่หลี่ฟู่เฉิน
เซียงเทียนเชียงหนีไปเรื่อยๆ และทำให้เกิดช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างเขากับสนามรบ แม้แต่ในระหว่างนั้นเขาก็ไม่พบอันตรายใดๆ
“ข้าสงสัยว่านิกายจะตอบสนองอย่างไร?”
แม้แต่กระทั่งหลี่ฟู่เฉินก็ยังรู้สึกว่าศิษย์หลัก 11 คนที่ตายไปยังเป็นปัญหาร้ายแรง สมาคมมือปีศาจเพียงองค์กรเดียวก็พรากศิษย์หลักไปได้ถึง 11 คน หากเป็นองค์กรเต๋าปีศาจสิบอันดับแรกโจมตีพร้อมเพรียงกันนั้นจะเป็นอย่างไร? ผลลัพธ์จะเป็นความหายนะ
แม้ว่าความเป็นไปได้จะเล็กน้อย แต่ขั้นชื่อว่าเป็นไปได้ มันจึงเป็นภัยคุกคามที่สำคัญ
ด้วยสาขาเจ็ดที่ถูกทำลาย หลี่ฟูเฉินและส่วนที่เหลือของสาขาที่เจ็ดจึงอาศัยอยู่ที่สาขาที่หกชั่วคราว
ไม่กี่วันต่อมา ข่าวก็เดินทางไปยังนิกายวารีครามสำนักน้ำสีฟ้า
ระดับบนของนิกายวารีครามโกรธเกรี้ยว
ในห้องโถงนิกายวารีคราม ผู้นำนิกาย ผู้พิทักษ์นิกาย และผู้อาวุโสชั้นในระดับสูงก็ถูกเรียกรวมตัว
“องค์กรปีศาจที่น่าชังเหล่านั้น เราต้องกำจัดมันไปพร้อมๆ กันในครั้งนี้”
“แน่นอนว่าเราต้องถอนรากถอนโคน เป็นเวลากว่า 12 ปีแล้วตั้งแต่การกำจัดครั้งใหญ่ครั้งสุดท้ายใช่ไหม? ข้าสงสัยว่าข้อมูลที่รวบรวมมาของฝ่ายลับจะมากเพียงใด”
“ข้าไม่คิดว่าข้อมูลทั้งหมดจะเชื่อถือได้ องค์กรเต๋าปีศาจเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ฉลาดแกมโกง พวกมันจะเปลี่ยนที่ตั้งศูนย์ใหญ่ของพวกมันทุกสองสามปี องค์กรเต๋าปีศาจบางแห่งมีที่ซ่อนหลายที่เพื่อสร้างความสับสนให้แก่ศัตรูว่าเป็นของจริงหรือของปลอม”
“ไม่ว่าพวกเราจะมีข้อมูลเท่าใด แต่ครั้งนี้ พวกเราก็ต้องถอนรากถอกโคนนักสู้เต๋าปีศาจทุกคนให้ได้ ข้าคิดว่ากลยุทธ์ของเราในการรวบรวมข้อมูลดูไม่น่าเชื่อถือนัก จะเป็นไปได้หรือไร หากจะค้นหาข้อมูลทั้งหมดขององค์กรเต๋าปีศาจและกำจัดพวกมันทั้งหมดในคราเดียว? เราควรทำการเก็บกวาดทุกสองสามปี เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้สพวกมันจะไม่กล้าเปิดเผยตน และจะถูกบังคับตัวเองให้ออกจากแคว้นวารีคราม!”
“เหอะ! บังคับให้พวกมันออกจากแคว้นวารีคราม? คิดว่าเป็นไปได้? นักสู้เต๋าปีศาจต้องพึ่งพาอะไรในการฝึกฝน? หากพวกเขาย้ายไปยังแคว้นอื่น พวกเขาอาจจะต้องเข้าร่วมกับองค์กรเต๋าปีศาจอื่นๆ หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ชีวิตที่ยากลำบากของพวกมันเอง แม้ว่านิกายวารีครามของเราจะเป็นใหญ่ในแคว้นวารีคราม แต่ทรัพยากรเองก็ค่อนข้างหาง่าย พวกเขายังสามารถหามนุษย์ธรรมดาหรือนักสู้ที่อ่อนแอเพื่อฝึกฝนทักษะต่อสู้ของพวกมันได้อยู่ดี”
“ด้วยความเร็วในการฝึกฝนของพวกมัน นักสู้ขอบเขตพลังฉีที่ฝึกฝนทักษะเต๋าปีศาจสามารถพัฒนาไปสู่ขอบเขตต้นกำเนิดได้อย่างง่ายดายภายในเวลาไม่กี่ปี ในอีกสิบปีหรือราวๆ นั้น พวกมันจะสามารถก้าวไปสู่ขอบเขตปฐพีได้ หากพวกมันมีพรสวรรค์ พวกมันจะสามารถเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ได้ในเวลาเพียง 30 ถึง 40 ปี แต่เพื่อที่จะรักษาพลังบ่มเพาะระดับสูงนี้ไว้ พวกมันต้องมีอาณาเขตของตนเอง”
ผู้อาวุโสชั้นในกล่าวอย่างชาญฉลาดในขณะที่เขาวิเคราะห์องค์กรเต๋าปีศาจด้วยรายละเอียดที่แม่นยำ
“อาวุโสกู่กล่าวถูกแล้ว นักสู้เต๋าปีศาจสามารถฝึกฝนได้ด้วยความเร็วที่น่าตกใจ แต่ในระหว่างการฝึกฝน พวกเขามีโอกาสที่จะกลายเป็นปีศาจร้าย ขณะที่พวกเขาก้าวหน้าต่อไป ความน่าจะเป็นก็ยิ่งสูงขึ้น เพื่อรักษาอัตราการเติบโตอย่างรวดเร็ว พวกเขาจะต้องใช้ชีวิตผู้บริสุทธิ์นับไม่ถ้วน หากพวกเขาอยู่ในอณาเขตที่ไม่คุ้นเคย พวกเขาจะไม่มีเครื่องสังเวยที่เพียงพอต่อการบริโภค เว้นแต่จำเป็นจริงๆ ข้าไม่คิดว่าพวกเขาจะออกจากแคว้นวารีคราม” หนึ่งในผู้อาวุโสชั้นในสนับสนุนการวิเคราะห์ของผู้อาวุโสกู่
รับฟังความคิดเห็นที่แตกต่างจากผู้อาวุโสชั้นในคนอื่นๆ ชายเสื้อคลุมสีขาววัยกลางคนโบกมือของเขา “ตอนนี้ยังไม่มีข้อโต้แย้งในเรื่องนี้ มารอผู้บัญชาการฝ่ายลับที่แอบแฝงตัวไปและถามความเห็นของนางกันเถอะ”
“ท่านผู้นำนิกาย ผู้บัญชาการลับมาถึงแล้ว”
เสียงของผู้พิทักษ์สะท้อนออกมาจากด้านนอกประตู
“เชิญนางเข้ามา” ชายเสื้อคลุมสีขาวพูด
ผู้บัญชาการลับที่ไปแอบแฝงตัวเป็นผู้หญิงวัยกลางคนซึ่งมีดวงตาอันเฉียบแหลมรวมถึงการแสดงออกทางอารมณ์ของเธอก็ดูแหลมคม ระดับการฝึกฝนของเธอสูงมาก เธออยู่ในระดับที่ 9 ของขอบเขตสวรรค์
“ชีหม่าหลิวแสดงความเคารพต่อผู้นำนิกาย” หญิงวัยกลางคนโค้งคำนับด้วยการป้องกำปั้น
“ผู้บัญชาการฝ่ายชีหม่า บอกข้า ฝ่ายลับมีสถานที่ซ่อนขององค์กรเต๋าปีศาจกี่แห่ง?” ชายเสื้อคลุมขาวถามโดยไม่อ้อมค้อม
ชีหม่าหลิวตอบกลับ “หลังจากทำงานหนักมา 12 ปี ตอนนี้ฝ่ายลับมีที่ซ่อนขององค์กรเต๋าปีศาจ 15 แห่ง ในบรรดาพวกมันทั้ง 6 เป็นองค์กรเต๋าปีศาจที่ติดอันดับ พวกมันคือสมาคมแมลงวันพิษ หุบเขาคนตาย… และห้าพิษสามคณะ”
“โห้? แม้แต่กระทั้งที่ตั้งของห้าพิษสามคณะก็อยู่ในมือของเจ้า?” ดวงตาของชายเสื้อคลุมสีขาวสว่างขึ้น
ห้าพิษสามคณะเป็นหนึ่งในสามองค์กรอันดับต้นๆ ในแคว้นวารีคราม ภายในกลุ่มนี้มีนักสู้ขอบเขตสวรรค์หลายสิบคน ทั้งหมดนี้อยู่ในระดับที่ 9 ของขอบเขตสวรรค์ พวกเขามีบรรดาศักดิ์เป็นผู้อาวุโสห้าพิษแรกเริ่ม อาวุโสแมงป่องฟ้าแรกเริ่ม อาวุโสคางคงทองแรกเริ่ม อาวุโสโซ่แดงแรกเริ่ม อาวุโสพันฟุตแรกเริ่ม และผู้อาวุโสตุ๊กแกแรกเริ่ม
“กลุ่มของเจ้ามีข้อมูลมากมายจริงๆ ดูเหมือนว่าแผนก่อนหน้านี้ใช้งานได้จริง” ได้ยินชีหม่าหลิวอธิบายข้อมูลเกี่ยวกับองค์กรเต๋าปีศาจทั้ง 15 แห่ง ทุกคนแปลกใจ
หายใจเข้าลึกๆ ชายเสื้อคลุมสีขาวกล่าวโดยไม่ลังเล “มันดีมากแล้วที่มีที่ตั้งขององค์กรเต๋าปีศาจทั้ง 15 แห่ง สำหรับการกำจัดขนาดครั้งใหญ่นี้ แม้ว่าเราจะไม่สามารถลบล้างองค์กรเต๋าปีศาจทั้งหมดได้ อย่างน้อยเราก็จะสามารถกำจัดได้ 80% ของพวกมัน”
“เราจะลงมือทันที เพื่อป้องกันการรั่วไหลของข้อมูล การกำจัดจะเริ่มขึ้นในตอนนี้เลย ไปเชิญผู้อาวุโสสูงสุดมาที่นี่”
(หมายเหตุ TL: หัวหน้าผู้อาวุโสเปลี่ยนเป็นผู้อาวุโสสูงสุด)
“ไม่จำเป็นต้องเชิญข้า ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”
ชายชราที่มีผมหงอกปรากฏตัวขึ้นในห้องโถง พลังฉีที่ปรากฏตัวออกมาจากตัวเขานั้นทรงอำนาจก่อนที่มันจะกลายเป็นความโกรธแค้น มีเพียงชายเสื้อคลุมสีขาวเท่านั้นที่สามารถเป็นคู่มือเขาได้
“อาวุโสสูงสุดเซี่ย ท่านมาถูกเวลาแล้ว การกำจัดห้าพิษสามคณะครั้งนี้อาจต้องการความช่วยเหลือจากท่าน” เขาไม่ได้ตั้งใจให้ผู้อาวุโสสูงสุดทุกคนมีส่วนร่วมในการกำจัดขนาดใหญ่ เขาแค่อยากถามดูว่าผู้อาวุโสสูงสุดคนใดจะเต็มใจเข้าร่วม และตั้งแต่ที่ผู้อาวุโสสูงสุดเซี่ยมาที่นี่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องแจ้งผู้อาวุโสคนอื่นๆ
“ข้าเป็นเพียงถุงกระดูกเก่า มันคงเป็นการดีสำหรับข้าที่จะได้ออกกำลังกายบ้าง” ผู้อาวุโสสูงสุดเซี่ยพยักหน้า
ชั่วครู่ต่อมา มีผู้อาวุโสนิกายชั้นในมากกว่า 200 คนเข้ามา ในท้องฟ้าของนิกายวารีครามนั้นมีร่างมนุษย์จำนวนมากปกคลุมอยู่ทั่วนิกาย แม้จะไม่มีการแสดงตนของสภาวะพลังฉีใดๆ แต่ก็มีรัศมีอันตรายควบแน่นอยู่บนท้องฟ้าแล้ว
วืด วืด วืด…
ผู้อาวุโสชั้นในแบ่งออกเป็น 15 กลุ่มและบินออกไปทันที ในหมู่พวกเขา เงาของผู้อาวุโสสูงสุดเซี่ยไม่สามารถมองเห็นได้ มันเป็นราวกับว่ามองไม่เห็นเขา
ในวันแรก สี่องค์กรเต๋าปีศาจถูกกำจัดทั้งหมด
วันที่สอง แปด
ในวันที่สาม …
“ผู้อาวุโสสูงสุด ห้าพิษสามคณะอยู่ใต้เนินเขานั้น” คนที่บอกเขาว่าเป็นหนึ่งในสมาชิกระดับสูงของฝ่ายลับ
ผู้อาวุโสสูงสุดเซี่ยพยักหน้าและแจ้งแก่ผู้อาวุโสใหญ่จ้าวหวูจิน “ปิดกั้นพื้นที่ทั้งหมดภายในรัศมีสิบไมล์ แมลงวันซักตัวก็ห้ามปล่อยออกไป”
“ได้” จ้าวหวูจินและผู้อาวุโสชั้นในที่เหลือกระจายตัวออกไป
“เนินเขาลูกนี้เป็นปัญหา ดูเหมือนว่าข้าจะต้องใช้เทคนิคลับ”
ผู้อาวุโสสูงสุดเซี่ยสูดหายใจเข้าลึกๆ เมื่อเขาหายใจออก ระเบิดพลังฉีก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหัน การปรากฏตัวของสภาวะพลังฉีนี้ให้ความรู้สึกเราวกับเวลาหยุดเดินและพร้อมที่จะทำลายสวรรค์ทั้งปวง มันครอบคลุมรัศมีสองสามไมล์ทั้งหมด
ในเวลาเดียวกัน เมฆเหนือท้องฟ้าเริ่มหมุนวน
“นิกายต้นกำเนิดดาบ แข็งตัว!”
ดาบพลังฉีนับหมื่นเล่มปรากฏขึ้นมาในอากาศ จากนั้นมันก็รวมกันอย่างรวดเร็วและกลายเป็นดาบขนาดยักษ์ที่คล้ายกับจะสามารถทลายสวรรค์ได้
“ไป!” ยกมือขวาของเขาขึ้นสูง ผู้อาวุโสสูงสุดเซี่ยเหวี่ยงมือลงอย่างโหดเหี้ยม
ตึ้ม!
เขาสูง 100 เมตรแบ่งออกเป็นสองท่อน
“ไป!”
ผู้อาวุโสสูงสุดเซี่ยแกว่งมือขวาของเขาอย่างต่อเนื่อง ดาบยักษ์ลงสู่พื้นในที่อื่นๆ เป็นช่องๆ ทุกช่องมีความกว้างประมาณสิบเมตรและลึกมากจนไม่สามารถวัดมัน
ด้านในของห้าพิษสามคณะนั้นได้กลายเป็นโจ๊กหม้อใหญ่ไปแล้ว พลังของนิกายต้นกำเนิดดาบนั้นโดดเด่นเกินไป ทุกครั้งที่ดาบฟาดฟันเข้ามา สมาชิกห้าพิษสามคณะจำนวนมากจะถูกฝังทั้งเป็นหรือถูกสังหารโดยคลื่นกระแทกที่เกิดจากดาบยักษ์
“มันเป็นนักสู้ขอบเขตหวนคืนต้นกำเนิด!” หนึ่งในห้าหัวหน้าห้าพิษสามคณะตกใจ