Godly Model Creator - ตอนที่ 714 ฝนสวรรค์

ในขณะนี้พลังงานจำนวนมหาศาลหลั่งไหลลงมาและย้อมไปทั่วศาลเทียนลอง

 

 

 

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็พัดผ่านทุกคนในบริเวณโดยรอบ ศัตรูที่ไม่ได้เป็นอาณาจักรโดเมนแห่งนี้ พวกเขาทั้งหมดถูกฆ่าตายทันที แม้แต่คนอาณาจักรโดเมนยังได้รับผลกระทบและสำลักเลือด

 

 

 

วูป!

 

 

 

วานเฉิงยืนขึ้นและเปล่งประกายออร่าไม่รู้จบออกมาจากตัว ภายใต้รูปลักษณ์ที่น่ากลัวของทุกคน พลังงานที่กระพริบรวมตัวกันเป็นเขตแดน

 

 

 

“ควบแน่น!”

 

 

 

แสงสีฟ้าอ่อนเปล่งประกายหมุนรอบๆวานเฉิง ภายในรัศมีหนึ่งเมตรโดเมนกึ่งภาพลวงตาปรากฏขึ้นอย่างน่าประทับใจ มันเป็นภาพที่สวยงาม

 

 

 

“นี่คือ…”

 

 

 

“เขาทะลวงผ่านแล้ว…”

 

 

 

ทุกคนประหลาดใจ

 

 

 

โดเมนสมบูรณ์!

 

 

 

หลังจากปกปิดตัวมานาน ช่วงเวลาที่หวันเฉิงทะลวงเขาก็ก้าวข้ามเอสเปอร์โดเมนนับไม่ถ้วนได้ในทันทีด้วยโดเมนสมบูรณ์ของเขา

 

 

 

“วิ่งเร็ว!”

 

 

 

ศัตรูทุกคนร้องวุ่นวาย

 

 

 

หากเป็นก่อนหน้านี้พวกเขายังคงมีความคาดหวังอยู่บ้าง แต่เมื่อวานเฉิงทะลวงผ่านด้วยความสำเร็จที่สมบูรณ์สถานการณ์นี้ทำให้พวกเขาหวาดกลัวอย่างไม่รู้จบ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดที่เจิ้งไท่ล้มเหลวในวินาทีสุดท้าย พวกเขาคิดเพียงวิธีการหลบหนี!

 

 

 

“เหอะ คุณจะไปไหนกันงั้นหรอ?” เฉิงวานยิ้ม

 

 

 

“ตาย!”

 

 

 

นิ้วชี้ของเขาชี้ไปที่ท้องฟ้า

 

 

 

ปุก

 

 

 

ปุก

 

 

 

หลายคนกลายเป็นหมอกเลือด!

 

 

 

ท่ามกลางสวนที่เต็มไปด้วยความสยองขวัญศัตรูต่างถอยหนีไปอย่างหวาดกลัว วานเฉิงเป็นคนชี้ขาดชีวิตขิงพวกเขา หลายชีวิตจบลงภายใต้การควบคุมของเขาหลังจากที่เขาเปิดใช้งานโดเมนสมบูรณ์

 

 

 

มันเป็นความสนุกสนานฆ่า!

 

 

 

ทุกคนหนีด้วยความกลัว

 

 

 

ที่หน้าห้องบ่มเพาะเจิ้งไท่ผู้ได้รับผลกระทบก่อนหน้านี้เห็นว่าเฉินทะลวงและกำลังจะจากไป เขาไม่คิดว่าจะมีร่างๆหนึ่งมาขวางเขา

 

 

 

ซูฮ่าว

 

 

 

“ไม่เจอกันนาน” ซูฮ่าวมองเขาด้วยรอยยิ้ม

 

 

 

“ซูฮ่าว?” โดยไม่รู้ตัวเจิ้งไท่กำกริชในมือแน่นขึ้น ใบหน้าเล็กๆของเขาถูกปกคลุมด้วยหน้ากากครึ่งหนึ่งและไม่สามารถสังเกตใบหน้าที่น่ารักของเขาได้อีกต่อไป “วานเฉิงทะลวงแล้ว คุณต้องการอะไรอีก?”

 

 

 

“คุณหนีจากผู้สร้างจักรวาลได้อย่างไร” ซูฮ่าวจ้อง

 

 

 

แม้ว่าเขาจะไม่พึ่งพาอาณาจักรสวรรค์อีกต่อไป แต่ผู้สร้างจักรวาลยังคงเป็นทักษะสังหารของเขา แม้ว่าเจิ้งไท่จะตกหลุมพรางนี้แต่ในเวลาไม่ถึงวินาทีเขาก็กลับมามีสติซึ่งเป็นสิ่งที่ซูฮ่าวไม่เคยนึกถึง มีคนสามารถออกจากอาณาจักรสวรรค์ได้ด้วยตนเองหลังจากถูกลากเข้ามา?

 

 

 

นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดีแน่นอน

 

 

 

เจิ้งไท่ยังคงนิ่งเงียบ

 

 

 

มองวานเฉิงที่อาละวาดอยู่จากนั้นเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่กึ่งหนักกึ่งเบา “คุณใช้มันมากเกินไป”

 

 

 

ซูฮ่าวตกตะลึงกับคำตอบนี้

 

 

 

คำพูดของเจิ้งไท่ค่อนข้างคลุมเครือ แต่เขาเข้าใจได้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร

 

 

 

จริง เขาใช้มันหลายครั้งเกินไป!

 

 

 

ท้ายที่สุดการลงมือสังหารนั้นควรใช้ในช่วงเวลาสุดท้าย ในความเป็นจริงหลายคนมักจะเก็บมันไว้จนถึงวินาทีสุดท้าย โดยปกติแล้วในการดวลพวกเขาจะทดสอบกันก่อนในขณะที่ค่อยๆเผยทักษะต้นกำเนิดที่แข็งแกร่งออกมา

 

 

 

ทำไม?

 

 

 

พวกมันน่าตลกหรือไง?

 

 

 

แน่นอนไม่เพียงแค่การวิเคราะห์ความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามเท่านั้นมันสามารถประเมินความแข็งแกร่งที่จำเป็นในการปราบปรามศัตรู หากคุณจะใช้ทักษะสังหารของคุณตั้งแต่ที่คุณพบศัตรู ไม่ช้าก็เร็วมันจะไม่ไร้ค่า ทุกสิ่งสามารถแตกหักได้ในโลกนี้นับประสาอะไรกับทักษะต้นกำเนิด

 

 

 

ทักษะต้นกำเนิดใดๆ เมื่อมันมีเป้าหมายสำหรับการศึกษาในที่สุดก็จะมีวิธีที่จะตอบโต้มัน ผู้สร้างจักรวาลเองก็ไม่มีข้อยกเว้น

 

 

 

มันถูกใช้บ่อยเกินไป!

 

 

 

จริงๆแล้วมันถูกใช้ในทุกๆการต่อสู้

 

 

 

ไม่ว่าเขาจะปะทะกับใคร ซูฮ่าวจะหันไปใช้ผู้สร้างจักรวาล

 

 

 

นักฆ่า?

 

 

 

ไม่!

 

 

 

ในช่วงเวลาเหล่านั้นเหตุผลที่ซูฮ่าวใช้ผู้สร้างจักรวาลเกิดมาจากความขี้เกียจของเขา เพราะมันเป็นสิ่งที่สามารถแก้ไขสิ่งต่างๆได้ง่าย ทำไมเขาต้องเสียเหงื่อและต่อสู้ด้วยกำลังของตัวเอง?

 

 

 

เนื่องจากการใช้อย่างต่อเนื่องของเขามูลค่าของผู้สร้างจักรวาลในฐานะทักษะปิดฉากจึงลดประสิทธิภาพลง

 

 

 

ทักษะสังหารจบลงด้วยการลงมือธรรมดาซึ่งสามารถใช้ได้กับผู้เล่นธรรมดาเท่านั้น เขาไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้มาก่อน แต่ตอนนี้เขารู้ซึ้งแล้ว!

 

 

 

“ในอนาคตหากไม่จำเป็นฉันจะไม่ใช้ผู้สร้างจักรวาลอย่างแน่นอน!” ซูฮ่าวกล่าวอย่างมุ่งมั่น

 

 

 

“แล้วคุณสังเกตเห็นฉันได้ยังไง” เจิ้งไท่ถามอย่างไม่เต็มใจ

 

 

 

ซูฮ่าวตื่นจากความคิดของเขาแล้วยิ้ม “คาดการณ์”

 

 

 

หัวใจของเจิ้งไท่ข้ามจังหวะ

 

 

 

ซูฮ่าวพูดไม่ชัดเจน แต่เขาเข้าใจ

 

 

 

นี่คือการแลกเปลี่ยนระหว่างพวกเขา

 

 

 

เจิ้งไท่ชี้ให้เห็นปัญหาของซูฮ่าวในขณะที่ซูฮ่าวทำเช่นเดียวกัน ส่วนฝ่ายตรงข้ามจะสามารถเข้าใจความหมายได้มากแค่นั้นขึ้นอยู่กับตนเอง

 

 

 

เขาเงยหน้าขึ้นมองซูฮ่าวด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อนก่อนมีแสงประกายออกมาจากร่างของเจิ้งไท่ เมื่อสังเกตเห็นว่าวานเฉิงหันมาสนใจเขา เจิ้งไท่จึงหายตัวไปจากจุดนั้นโดยไร้ร่องรอย

 

 

 

ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ราวกับว่าเขาหายไปกับสายลม ซูฮ่าวดูแผนที่ 2 มิติของเขาปรากฏว่ามันว่างเปล่า!

 

 

 

เจิ้งไท่หายไปอีกครั้ง

 

 

 

ซึ่งแม้แต่ซูฮ่าวก็ไม่สามารถตรวจพบเขาได้!

 

 

 

“ช่างเป็นเด็กน้อยที่น่ากลัว!” ซูฮ่าวมองออกไปอย่างเฉยชา แต่หลังของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อมานาน

แล้ว

 

 

 

ในการเผชิญหน้าโดยตรง แม้มีต่เจิ้งไท่ 100 คนก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเขา แต่สำหรับการลอบสังหารมันคนละเรื่องเลย! คุณจะไม่มีทางรู้ว่าคุณถูกซุ่มโจมตีเมื่อใดและใครจะไปคาดคิดว่าเด็กน้อยน่ารักคนนี้จะเริ่มต้นในเส้นทางเช่นนี้?

 

 

 

หลังจากผ่านไปหนึ่งปีสิ่งต่างๆอาจยังคงเหมือนเดิม แต่ผู้คนย่อมเปลี่ยน

 

 

 

ไม่ใช่ว่าซูฮ่าวไม่ต้องการรั้งเจิ้งไท่ไว้ แต่เขาไม่ความสามารถทำได้

 

 

 

เขาได้รับบาดเจ็บมากเกินไปและตอนนี้ร่างกายของเขาก่เต็มไปด้วยเลือด เหตุผลที่เขาสามารถยืนอยู่เป็นเพราะกำลังภายใน ตอนนี้มันใกล้จะหมดแล้ว เขาจะนำสิ่งใดไปรั้งเจิ้งไท่?

 

 

 

“เอาล่ะ ยังไงนี่ก็ถือได้ว่าเป็นชัยชนะ” ปากของซูฮ่าวเผยรอยยิ้ม

 

 

 

เมื่อจบความคิดสายตาของเขาก็เริ่มมัวหมองลงและทั้งร่างเริ่มหมดแรง

 

 

 

“ ซูฮ่าวไปตายซะ!”

 

 

 

ไม่ไกลนักชายเสื้อกันลมเมื่อคิดได้ว่าเขาไม่สามารถหลบหนีไปได้เขาจึงตัดสินใจที่จะลากซูฮ่าวไปตายด้วยกัน

 

 

 

“หืม?”

 

 

 

ซูฮ่าวเหลียวมองอย่างฉับพลัน เขาเห็นชายคนนั้นพุ่งเข้าใส่เขาด้วยจิตสังหารรุนแรง แต่คราวนี้เขาไม่มีแรงที่จะตอบโต้ได้อีกต่อไป

 

 

 

นอกจากนี้ในเมื่อวานเฉิงทะลวงสำเร็จแล้วเขาก็จะปล่อยให้วานเฉิงจัดการทุกอย่างต่อ…

 

 

 

สายตาของเขาเริ่มเลือนลางจนไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและหมดสติลง ก่อนที่เขาจะหมดสติอย่างสิ้นเชิงซูฮ่าวดูเหมือนจะสังเกตเห็นแสงเย็นปรากฏที่ชายคนนั้น

 

 

 

เลือดระเบิดอีกครั้งทำให้ร่างกายของเขาเปื้อนทวีขึ้นไปอีก

 

 

 

ปัง!

 

 

 

ซูฮ่าวเป็นลมล้มลงบนพื้น

 

 

 

ใน ศาจเทียนหลง วานเฉิงอาละวาดไปทั่ว เมื่อพลังงานของเขากวาดผ่านไปทั่วทั้งพื้นที่จนเขาคิดว่าไม่มีศัตรูแล้ว

 

 

 

ในเวลาเดียวกันท้องฟ้าก็สั่นสะเทือน ออร่ารุนแรงเริ่มหายไป

 

 

 

ในที่สุดเอสเปอร์โลกก็จากไป

 

 

 

เมื่อวานเฉิงทะลวงสำเร็จมันก็ไม่มีความหมายที่จะต่อกรกับอาจารย์ของวานเฉิง อย่างไรก็ตามการจากไปนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย อาจารย์ของวานเฉิงทำให้เขาได้รับบาดเจ็บก่อนที่เขาจะได้จากไป

 

 

 

สองออร่าที่แตกต่างกันซึ่งมาจากเอสเปอร์ของโลกจางหายไป

 

 

 

ในศาลเทียนหลงมีเพียงออร่าของวานเฉิงที่พุ่งพล่านไปทั่วซึ่งทำให้หลายคนตกใจ นอกจากเขาและเฉินอี้เฟิงแล้วใครจะมีทะลวงที่แปลกประหลาดเช่นนี้ได้อีก?

 

 

 

“ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว”

 

 

 

ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเฉินอี้เฟิงทะลวงและสร้างความตกตะลึงอย่างมาก ไม่กี่เดือนต่อมาวานเฉิงก็ทำปรากฏการณ์เช่นเดียวกันและพลังของเขาก็ไม่น้อยไปกว่าเฉินอี้เฟิง!

 

 

 

พวกเขาจะปล่อยให้ผู้คนได้พักผ่อนกันเลยหรือไง?

 

 

 

ในขณะนี้ความเปล่งประกายทั้งหมดเป็นของวานเฉิง

 

 

 

ช่วงเวลาหลังการทะลวงเป็นเวลาที่คนๆนั้นแข็งแกร่งที่สุดเพราะบรรยากาศที่สกปรกถูกชำระล้างออกไป ไม่เพียงแต่มีประโยชน์ต้อเจ้าตัวเท่านั้น แต่ยังส่งผลต่อคนรอบข้างอีกด้วย ผู้ที่อยู่ในสวนใช้โอกาสนี้คว้าประโยชน์จากมัน

 

 

 

เกาเจียและคนอื่นๆนั่งไขว่ห้างเพลิดเพลินไปกับไม่กี่วินาทีของของรางวัลนี้

 

 

 

ในขณะนี้ไม่มีใครสังเกตเห็น ซูฮ่าวที่เป็นลมอยู่นั้นเป็นเหมือนหลุมดำที่คอยดูดออร่าโดยรอบ

 

 

 

ในอาณาจักรสวรรค์หลังจากเสร็จงานของพวกเขา ชิหมิงซวนและคนอื่นๆได้ควบคุมศัตรู รอซูฮาวมาจัดการกับพวกเขา อย่างไรก็ตามในเวลานี้ท้องฟ้าสั่นสะเทือน

 

 

 

ออร่าลึกลับที่ไม่มีที่สิ้นสุดไหลลงมาจากท้องฟ้า!

 

 

 

ราวกับว่าสวรรค์ตอบแทนพวกเขาด้วยฝนทอง

 

 

 

“ นี่คือ…” ดวงตาของชิหมิงซวนเปล่งประกายสดใส

 

 

 

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่เอสเปอร์โดเมนทุกคนต่างก็รู้สึกตื่นเต้น “นี่คือพลังที่มาจากการทะลวง! ซูฮ่าวนำออร่ามาสู่ที่นี่จริงๆ!”

 

 

 

“ไม่น่าเชื่อ!”

 

 

 

“เร็วเข้า!”

 

 

 

“อย่าได้เสียเวลา!”

 

 

 

ภายใต้การกระตุ้นของชิหมิงซวนทุกคนนั่งไขว่ห้างเพื่อดูดซับออร่า เมื่อซูฮ่าวกลับไปที่เมืองเจียงเหอพวกเขาต่างก็มาถึงคอขวดกันมานานแล้ว หลังจากการลับคมและการบ่มเพาะอย่างต่อเนื่องพวกเขาก็พร้อมที่จะทะลวงได้ทุกเวลา

 

 

 

เมื่อได้รับการกระตุ้นจากออร่านี้คอขวดก็สามารถทะลายได้อย่างง่ายดาย

 

 

 

ทะลวง!

 

 

 

ชิหมิงซวนก้าวสู่อาณาจักรโดเมนระดับสอง ในขณะที่เอสเปอร์มืออาชีพสูงสุดทะลวงเข้าไปในอาณาจักรโดเมน! แม้แต่สัตว์ร้ายระดับราชาก็ยังก้าวไปสู่ระดับจักรพรรดิ! ในขณะนี้ทุกคนต่างก้าวหน้า!

 

 

 

เมื่อพวกเขาทะลวงออร่าของพวกเขาก็ถูกส่งต่อไปยังโลกวงกลม

 

 

 

ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าออร่าที่ล้อมรอบซูฮ่าวกำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างเงียบๆ

 

 

 

ศาลเทียนหลง

 

 

 

มันกลับคืนสู่สภาวะสงบสุขหลังจากวานเฉิงสังหารหมู่ศัตรูของเขาเสร็จสิ้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสุขอันไม่รู้จบเมื่อสัมผัสถึงพลังอันน่าเหลือเชื่อภายในร่างกายของเขา

 

 

 

หลังจากพยายามอย่างหนักมาตลอดในที่สุดเขาก็ทะลวง!

 

 

 

เมื่อมองไปที่ซูฮ่าวที่สลบในสวนเขาก็เผยความรู้สึกขอบคุณ เพื่อให้เขาประสบความสำเร็จเครดิตส่วนใหญ่ต้องขอบคุณซูฮ่าว!

 

 

 

“ ซูฮ่าว!”

 

 

 

วานเฉินพยายามไปช่วยเขา เขาเป็นห่วงว่าซูฮ่าวจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่น่าประหลาดใจที่ไม่รุนแรงใดๆ อันที่จริงแล้วมันถือว่าเบาด้วนซ้ำไป!

 

 

 

ซูฮ่าวได้รับบาดเจ็บแค่ภายนอกเท่านั้น!

 

 

 

พลังงานอ่อนเพลีย…

 

 

 

นอกเหนือจากนั้นไม่มีอะไรผิดปกติ

 

 

 

“สัตว์ประหลาด” วานเฉิงยิ้มอย่างขมขื่น

 

 

 

คนอื่นอาจคิดว่าเขามันเป็นประหลาด แต่ในความเห็นของเขาซูฮ่าวเป็นนั่นเป็นสัตว์ประหลาดยิ่งกว่าเขาเสียอีก ซูฮ่าวเป็นเพียงเอสเปอร์ระดับมืออาชีพ แต่เขาสามารถต่อต้านโดเมนสมบูรณ์ได้!

 

 

 

แม้แต่เขาก่อนที่จะทะลวงผ่านก็ไม่สามารถบรรลุความสำเร็จเช่นนั้นได้

 

 

 

เมื่อเขามีความแข็งแกร่งเช่นนั้นเขาก็ถึงเวลาที่จะพัฒนาแล้ว อย่างไรก็ตามดูซูฮ่าวในปัจจุบันยังไม่มีวี่แววของการทะลวง!

 

 

 

“บางที…”

 

 

 

“ในอนาคตเขาอาจเหนือกว่าฉัน!”