แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1117 ดูเรื่องสนุก

“ใช่ สวยมำก” ปำหลำงมองเสี่ยวเชี่ยน เขำไม่คิดว่ำเสี่ยว เชี่ยนจะเด็กขนำดนี้

อวี๋หมิงหลำงเป็นผู้ชำยที่อำยุใกล้สำมสิบแล้ว ปำหลำงคิด ว่ำเขำจะได้เห็นผู้หญิงที่ดูภูมิฐำน ก็เหมือนกับหมอผู้หญิงเก่งๆ ที่เขำเคยเจอข้ำงนอกพวกนั้น นึกไม่ถึงว่ำจะเป็นสำวน้อย

“สวัสดีค่ะ” เสี่ยวเชี่ยนทักทำยเป็นภำษำอังกฤษ

“ลำบำกหน่อยนะครับ ผู้เฒ่ำเอำใจยำกใช่ไหมครับ?” ปำ หลำงลองถำม

เสี่ยวเชี่ยนไม่รู้ว่ำทำไมคนๆ นี้ถึงได้มำปรำกฏตัวที่นี่ แต่เธอ ยังคงรักษำท่ำทีระมัดระวังและรอบคอบอย่ำงที่หมอควรมี เธอ ตอบแบบขอไปทีกับค ำถำมของปำหลำง

“ค่ะ ฉันเหนื่อยแล้ว”

คำตอบคลุมเครือมำก ดูไม่ออกว่ำเธอรักษำได้หรือเปล่ำ ปำหลำงอยำกถำมต่อแต่ก็กลัว One จะรู้สึกได้

ตอนที่ฝึกด้วยกันนั้นเขำนอนห้องเดียวกับ One รู้ดีที่สุดว่ำ

9 4 4 2

เซนส์ของ One น่ำกลัวขนำดไหน ควำมผิดแปลกเพียงนิดเดียวก็ ไม่อำจเล็ดลอดสำยตำของ One ไปได้

ครั้นแล้วปำหลำงจึงทำได้แค่สะกดควำมอยำกรู้เอำไว้ หัน ไปยิ้มพลำงพูดกับอวี๋หมิงหลำง

“One ตอนนี้พวกเรำไปดื่มกันได้หรือยัง?”

อวี๋หมิงหลำงหันไปมองเสี่ยวเชี่ยน เสี่ยวเชี่ยนเข้ำใจทันที

“ไปร้ำนชำบูของไห่เจำ มีเพื่อนมำทั้งทีพวกเรำก็ต้องให้ เกียรติดื่มกับเขำหน่อย”

อวี๋หมิงหลำงได้ยินแบบนั้นก็โล่งใจ เมียเขำเป็นคนที่พึ่งพำ ได้จริงๆ

ถึงปำหลำงจะเป็นเพื่อนสนิทของเขำ แต่อย่ำงไรเสียก็เคย เป็นทหำรของต่ำงชำติมำก่อน ต่อให้อวี๋หมิงหลำงจะสนิทด้วยใจ จริงแต่ก็ไม่อำจพูดเรื่องทำงกำรทหำร

เขำไม่มีทำงบอกตัวตนที่แท้จริงกับคนอื่น ต่อให้เป็นเพื่อน สนิทที่เคยนอนห้องเดียวกันก็ตำม

เป็นไปไม่ได้ที่จะพำปำหลำงไปดื่มที่บ้ำน จนถึงตอนนี้อวี๋ห

9 4 4 3

มิงหลำงก็ยังไม่เคยบอกว่ำตัวเองเป็นทหำรอะไร สังกัดอยู่หน่วย ไหน แค่พูดคร่ำวๆ ว่ำยังไม่ได้ปลดประจำกำร

แต่นี่ก็ดึกมำกแล้ว จะให้เขำพำปำหลำงออกไปดื่มแล้วให้ เมียขับรถกลับบ้ำนเองเขำก็ไม่วำงใจ เสี่ยวเชี่ยนเสนอควำมคิดนี้ ขึ้นมำเป็นไอเดียที่ดี

ไปร้ำนของไห่เจำจะดื่มจนดึกแค่ไหนก็ได้ ขอแค่เสี่ยวเชี่ยน ดื่มพอเป็นพิธีหนึ่งแก้ว จำกนั้นค่อยให้พนักงำนร้ำนไปส่งเธอ กลับบ้ำน ไม่เพียงแต่อวี๋หมิงหลำงจะสบำยใจ ยังไม่เป็นกำรเสีย มำรยำทอีกด้วย ทั้งสองคนรู้ใจกันเป็นอย่ำงดี

เขตบ้ำนพักตำกอำกำศนี้อยู่ห่ำงจำกเขตเมืองพอประมำณ ขณะที่ขับไปได้ครึ่งทำง อยู่ๆ คนสวยที่อยู่เบำะหลังก็เห่ำใหญ่ อีกทั้งยังเอำขำตะกุยหน้ำต่ำงรถ

อวี๋หมิงหลำงรีบจอดรถเข้ำข้ำงทำง “ดูท่ำคนสวยจะอยำกชิ้ง ฉ่อง เดี๋ยวผมพำมันลงไปก่อน”

ด้วยเหตุนี้บนรถจึงจะเหลือแค่เสี่ยวเชี่ยนกับปำหลำงแค่สอง คน แถวนี้มืดสนิทไร้แสงไฟ ไม่มีแม้แต่ไฟข้ำงถนน อีกทั้งยังไม่ ค่อยมีรถผ่ำนมำ ชำยหญิงอยู่กันตำมลำพังไม่เหมำะ ขณะที่เสี่ยว

9 4 4 4

เชี่ยนกำลังจะพูดว่ำลงไปด้วย ปำหลำงก็ชิงพูดก่อน

“ฉันอยำกแวะด้วยพอดี ลงไปด้วยกัน”

ในเมื่อเป็นแบบนี้เสี่ยวเชี่ยนจึงต้องอยู่บนรถตำมลำพัง มอง ผู้ชำยสองคนกับหมำอีกหนึ่งตัวลงเนินข้ำงทำงไป ตรงนั้นมีพุ่มไม้ อยู่ ไปทำธุระตรงนั้นไม่มีคนเห็น

เสี่ยวเชี่ยนอยู่คนเดียวว่ำงๆ จึงเปิดเพลงฟั ง

พวกอวี๋หมิงหลำงเข้ำไปหลังพุ่มไม้หำยไปกันแล้ว ผ่ำนไป สักพักอยู่ๆ เสี่ยวเชี่ยนก็เห็นมีเงำตะคุ่มหลำยเงำโผล่ออกมำจำก พุ่มไม้วิ่งตรงมำที่รถของเธอ

เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้เปิดไฟ รถก็ดับไปแล้ว มองจำกข้ำงนอก เหมือนในรถไม่มีคน เสี่ยวเชี่ยนเห็นไม่ค่อยชัดว่ำข้ำงนอกเกิด อะไรขึ้น ได้ยินเสียงเหมือนมีคนพยำยำมจะเปิดประตูรถ

เธอยังไม่ได้รถคันใหม่ ตอนนี้ยังคงใช้รถเก๋งสีแดงคันเดิม คนข้ำงนอกใช้กุญแจพยำยำมไขแต่เปิดไม่ออก ครั้นแล้วจึงเอำ ไฟฉำยส่องที่ประตู พอส่องไปก็ไม่ได้เห็นแค่ประตู คนพวกนั้นยัง เห็นเสี่ยวเชี่ยนที่นั่งอยู่บนเบำะข้ำงคนขับด้วย

9 4 4 5

“ดูนั่น! ในรถยังมีผู้หญิงอีกคน!”

เสี่ยวเชี่ยนมองไปข้ำงนอกด้วยสีหน้ำเรียบเฉย ฟิล์มดำของ หน้ำต่ำงรถช่วยลดแสงเจิดจ้ำจำกไฟฉำยได้ระดับหนึ่ง จึงไม่แยง ตำเกินไป เสี่ยวเชี่ยนเห็นข้ำงนอกมีผู้ชำยห้ำคน

“จริงด้วย! รีบๆ เปิดประตูเร็ว พวกพี่จะได้ขึ้นสวรรค์! ฮ่ำ ฮ่ำ!”

ตำมมำด้วยเสียงหัวเรำะที่แสนทุเรศ เสี่ยวเชี่ยนเดำออก

คนพวกนี้น่ำจะเป็นพวกที่ไม่อำจบรรยำยของหมู่บ้ำนแถวนี้ เอำเป็นว่ำก็คือคนเลวนั่นแหละ ฟั งจำกน้ำเสียงท่ำทำงจะดื่มมำ เยอะ พอเห็นข้ำงทำงมีรถจอดอยู่เลยเกิดควำมคิดเลวๆ ขึ้น คิด จะงัดรถหรือไม่ก็ทำลำย อย่ำงไรเสียพวกขี้เมำพอดื่มเยอะก็ ควบคุมตัวเองไม่ได้

จำกนั้นพอเห็นในรถมีผู้หญิงอยู่ แถมยังสวยด้วย คนพวกนี้ ก็ยิ่งได้ใจใหญ่

เสียงจำกด้ำนนอกฮึกเหิมเอำใหญ่ คำพูดที่ใช้ก็รุนแรงมำก ขึ้น

9 4 4 6

เสี่ยวเชี่ยนกลับไม่ลนลำน เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมำโทรหำอวี๋ห มิงหลำง

คนที่อยู่ด้ำนนอกเตรียมหำก้อนอิฐมำทุบรถกันแล้ว เสี่ยว เชี่ยนรีบสตำร์ตรถ แต่ในใจก็แอบลังเล

จริงๆ ก็ไม่อยำกไปนะ…

เธอรู้สึกว่ำถ้ำเธอไปคงอดดูเรื่องสนุก แต่ถ้ำไม่ไปคนเมำผี บ้ำเยอะขนำดนี้มีแต่อันตรำย ถ้ำถูกเศษกระจกบำดเข้ำจะทำไง?

คนพวกนี้เห็นเธอจะขับรถออกไปก็รีบวิ่งไปขวำงไว้ ระหว่ำง ที่ขวำงก็ทำพฤติกรรมที่ไม่ค่อยดีไปด้วย

“คนสวย มำมะ ชนพี่เลยสิจ๊ะ! พี่จำทะเบียนรถน้องได้แล้ว ถ้ำกล้ำชนพี่ ชีวิตที่เหลือพี่ก็ให้น้องเลี้ยงเลยแล้วกัน~ มำชนพวก เรำเลย!”

คนอื่นๆ พำกันส่งเสียงเชียร์ เลวร้ำยพอกัน

เสี่ยวเชี่ยน หึ ออกมำ คิดจะเล่นกับเธอเท่ำกับรนหำที่ตำย ชัดๆ ขณะที่เธอเตรียมจะเหยียบคันเร่งทับสำรเลวพวกนี้ ทันใด นั้นก็มีเสียงหมำเห่ำ

9 4 4 7

มำแล้ว!

เสี่ยวเชี่ยนรีบดับเครื่อง ไม่เพียงแต่จะไม่ไปแล้ว ยังเปิดไฟ ในรถด้วย เอำสิ อยำกดูอะไรสนุกๆ แก้เซ็งอยู่พอดี!

ขี้เมำพวกนั้นไม่เข้ำใจว่ำทำไมคนในรถไม่หนีแล้ว ขณะที่ กำลังสงสัยอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงหมำเห่ำจำกทำงข้ำงหลัง ไม่ต้อง รอให้คนพวกนี้เข้ำใจสถำนกำรณ์ ผู้ชำยที่ยืนขวำงรถอยู่ก็ซวย ก่อนคนแรก

คนสวยกระโจนเข้ำไปกัดขำผู้ชำยคนนั้นไม่ปล่อย

เสี่ยวเชี่ยนเห็นภำพนั้นชัดเจน แบบนี้สิเธอถึงจะเริ่มเชื่อว่ำ คนสวยที่ปกติถูกลูกหมำไล่งับเคยเป็นสุนัขทหำรมำก่อนจริงๆ กัดได้ดุเด็ดเผ็ดมัน พลังอำฆำตเต็มร้อย เป็นภำพที่สวยมำก ทีเดียวไม่ปล่อย อีกฝ่ำยจะดิ้นยังไงก็ไม่ยอมปล่อย!

ส่วนคนที่เหลือยังยืนงงอยู่ ยังไม่ทันจะได้เข้ำไปช่วยเพื่อนอวี๋ หมิงหลำงกับปำหลำงก็โผล่ไปอยู่ด้ำนหลังคนพวกนั้นอย่ำง เงียบๆ มีสองคนยังงงอยู่ว่ำเรื่องอะไร รู้สึกเหมือนมีลมผ่ำนคอ เย็นๆ จำกนั้นร่ำงกำยก็อ่อนยวบลงไปกองกับพื้น

อวี๋หมิงหลำงกับปำหลำงจัดกำรกันคนละหนึ่ง

9 4 4 8

ส่วนอีกสำมคนที่เหลือ คนหนึ่งถูกคนสวยกัดร้องครวญ ครำงเสียงหลง อีกสองคนจังหวะที่หันหน้ำไปนั้นอวี๋หมิงหลำงกับ ปำหลำงก็จัดกำรจนล้มไป

นี่ออมมือให้แล้วนะ แค่ทำให้สลบไป ถ้ำเอำจริงล่ะก็ คน พวกนี้ไม่มีแม้แต่โอกำสรอด พวกอวี๋หมิงหลำงไม่ใช่คนธรรมดำ นะจะบอกให้