แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1172 ยินดีด้วยหัวหน้ำอวี๋

แม่เธอขนของมำเยอะมำก เสี่ยวเชี่ยนยกไม่ไหวจึงเรียก
ทหำรยำมมำช่วยขน พอเห็นทหำรแบกของขึ้นไปเสี่ยวเชี่ยนก็บ่น
กับแม่
“แม่ ตอนนี้ในห้ำงมีขำยหมด อยำกกินก็แค่เดินไปซื้อ แม่จะ
ซื้อของพวกนี้มำทำไม?” บ้ำนที่เธออยู่ตอนนี้ไม่ได้มีพื้นที่
มำกมำย วำงของนิดหน่อยก็เต็มแล้ว
“แกจะเข้ำใจอะไร? แกมันรู้จักแต่เงิน! บำงสิ่งบำงอย่ำงเงิน
มันซื้อไม่ได้! แกคิดเหรอว่ำของพวกนี้ฉันหำมันมำง่ำยๆ?
วอลนัทนี่ฉันกับอำเลี่ยวแกขับรถเข้ำไปในภูเขำเพื่อไปซื้อมำเลย
นะ! ไหนจะไก่นี่ก็เข้ำไปซื้อถึงในหมู่บ้ำนที่เขำเลี้ยงไก่กันเอง แกมี
เงินอย่ำงเดียวซื้อได้เหรอ? ตอนนี้ของที่ข้ำงนอกขำยกันไม่รู้ว่ำใส่
อะไรลงไปบ้ำง กินแล้วมีประโยชน์ที่ไหน”
เจี่ยซิ่วฟำงอยู่บ้ำนก็เอำแต่เป็นห่วงลูกๆ ของตัวเอง อยู่ว่ำง
ก็เอำแต่คิดเรื่องพวกนี้ ช่วงนี้ยังติดต่อกับแม่ของอวี๋หมิงหลำง
ด้วย ขอควำมรู้กำรกินเพื่อสุขภำพ เวลำว่ำงๆ ก็จะนึ่งหมั่นโถวห้ำ
สีกิน9 9 0 4
“แต่แม่ก็ต้องเอำแค่พอประมำณสิ อย่ำงวอลนัทเนี่ย แม่ซื้อ
แค่ห้ำโลสิบโลก็พอแล้ว แม่ไม่คิดว่ำห้ำสิบโลมันเยอะไปเหรอ?”
เสี่ยวเชี่ยนเห็นทหำรแบกของให้เธอจนเหงื่อแตกพลั่กก็แอบ
เกรงใจ จะเอำน้ำให้กินเขำก็ไม่รับ
“เยอะตรงไหน? หลิวเหมยท้องอยู่ต้องกินวอลนัทบำรุง
สมองไม่ใช่หรือไง? แล้วแกกับฟู่ กุ้ยก็ทำงำนที่ต้องใช้สมอง วันๆ
ต้องนั่งพิจำรณำว่ำใครบ้ำไม่บ้ำ ถ้ำไม่บำรุงบ้ำงเดี๋ยวพวกแกจะ
เป็นบ้ำซะก่อน ต่อไปแกต้องกินวอลนัทวันละสองลูกเข้ำใจไหม?”
เสี่ยวเชี่ยนมองบน “รู้แล้วๆ บ่นจริง”
“ฉันขี้บ่นหรือแกมันไม่ได้เรื่องเองหำ ชอบทำให้ฉันเป็นห่วง
ตั้งแต่เช้ำยันเย็น” เจี่ยซิ่วฟำงพูดพลำงยกของเข้ำไปไว้ในครัว พอ
เปิดประตูเข้ำไปคนสวยก็กระโจนออกมำ เล่นเอำเธอสะดุ้งตกใจ
“คนสวยกลับไปนอนที่ไป นี่แม่ฉันเอง” เสี่ยวเชี่ยนไล่คน
สวยออกไป เจี่ยซิ่วฟำงเอำมือลูบหน้ำอกแล้วหันไปว่ำเสี่ยวเชี่ยน
“เฉินเสี่ยวเชี่ยนไอ้ลูกตัวแสบ แกนี่นับวันจะยิ่งไม่ได้เรื่อง!”
“… อะไรอีกเล่ำ! หนูวันๆ ทั้งเรียนทั้งทำงำนทำไมกลำยเป็น
คนไม่ได้เรื่องในสำยตำแม่ไปได้ล่ะเนี่ย?”9 9 0 5
เจี่ยซิ่วฟำงเอำนิ้วจิ้มหน้ำผำกเสี่ยวเชี่ยน “ยังจะมีหน้ำมำพูด!
ดูแกซิ หลิวเหมยท้องแล้ว แล้วแกมัวทำอะไรอยู่? ฉันบอกแกตั้ง
นำนแล้วใช่ไหมว่ำให้พวกแกไปตรวจร่ำงกำย แต่งงำนกันมำตั้งกี่
ปีแล้ว”
“ยังไม่ถึงปีเลยแม่ ทำไมกลำยเป็นตั้งกี่ปีแล้วล่ะ?” เสี่ยว
เชี่ยนพูดขัดจังหวะ
“ผ่ำนตรุษจีนก็ถือเป็นหนึ่งปีแล้ว! พอเห็นแกยังทำใจเย็นฉัน
ก็โมโห ฉันมำครั้งนี้นอกจำกจะมำดูแกกับน้องชำยแกแล้วยังมี
เรื่องสำคัญอีกเรื่องก็คือจับตำดูแกให้รีบตั้งท้องเข้ำใจไหม? ฉัน
ไปหำหมอดูมำ เขำบอกว่ำปีเกิดแกกับหมิงหลำงคลอดลูกปีหน้ำ
จะดี ท้องตอนนี้คลอดปีหน้ำ ไม่อย่ำงนั้นปีถัดๆ ไป… ไม่ดีเลย จะ
ชงกับพ่อแม่!”
เจี่ยซิ่วฟำงเชื่อเรื่องพวกนี้ อยู่ว่ำงๆ ชอบให้คนดูดวงให้
“แม่นี่ว่ำงมำกจริงๆ แม่ไปสมัครเรียนมหำลัยผู้สูงอำยุแล้ว
ไม่ใช่เหรอ? ท ำไมเรียนบทเรียนกลอน เรียนโยคะเรียนเต้นรำยัง
ไม่เข้ำใจโลกได้มำกขึ้นอีก ยังเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่อีก?”
“ยังจะมำหำว่ำฉันว่ำงมำก! เห็นๆ อยู่ว่ำเพรำะแกมันไม่ได้9 9 0 6
เรื่องเอง! บอกให้มีลูกแกก็ไม่สนใจ เลี้ยงหมำเฝ้ ำท้องนำตัว
เบ้อเร่อแบบนี้ไว้ในบ้ำนอีกต่ำงหำก แกนี่นะจะเลี้ยงหมำทั้งทีเอำ
ที่มันน่ำรักหน่อยไม่ได้หรือไง เลี้ยงหมำบ้ำนนอกหน้ำตำน่ำ
เกลียด…”
เจี่ยซิ่วฟำงทำท่ำทำงรังเกียจคนสวย คนสวยเห็นป้ำคนนี้พอ
เข้ำบ้ำนมำก็เอำแต่ดุนำยหญิงของมัน มันจึงไม่สบอำรมณ์เท่ำไร
ครั้นแล้วจึงเห่ำใส่เจี่ยซิ่วฟำง
“แม่ นี่ไม่ใช่หมำสำยพันธุ์บ้ำนๆ นะ นี่เป็นหมำลำบรำดอร์
สำยพันธุ์ดี”
“อะไรลำบๆ? ใช่ รูปร่ำงใหญ่แบบนี้นี่แหละเหมือนหมำ
ตะกละ!”
กำรมำอย่ำงกะทันหันของเจี่ยซิ่วฟำงทำให้เสี่ยวเชี่ยนรู้สึก
เซอร์ไพรส์มำก แต่สักพักเธอเริ่มจะกลุ้ม
ไม่ใช่เพรำะเรื่องข้ำวของที่เหมือนเป็นเครื่องแสดงควำมรัก
(ที่มำกเกินไป) ของแม่พวกนั้น เรื่องที่เธอกลุ้มก็คือเธอจะอธิบำย
กับแม่ยังไงดีเรื่องที่เธอทำกับน้องชำยแบบนั้น
ก่อนหน้ำนี้ที่เธอร่วมมือกับเสี่ยวเฉียงวำงแผนต่ำงๆ ได้ทำ9 9 0 7
ร้ำยจิตใจของต้ำหลงมำก ต้ำหลงไม่ได้ติดต่อเสี่ยวเชี่ยนแล้ว
เวลำเจออวี๋หมิงหลำงที่หน่วยก็ส่งสำยตำอำฆำตให้ตลอดเวลำ
เดิมเสี่ยวเชี่ยนอยำกใช้แผนนี้ทำให้น้องชำยมีควำมก้ำวหน้ำ
พอน้องเธอผ่ำนกำรทดสอบอยู่ที่นี่ได้สำเร็จค่อยเอำของรักของ
หวงคืนให้ เพรำะเธอไม่ได้ทิ้งมันไป ถึงตอนนั้นควำมหมำงใจ
ระหว่ำงพี่น้องก็จะหมดไป
ใครจะไปคิดว่ำอยู่ๆ แม่เธอจะโผล่มำ ทำให้แผนเธอเริ่ม
รวน
เท่ำที่เธอรู้จักแม่ ถ้ำรู้ว่ำเธอกับเสี่ยวเฉียง ‘กลั่นแกล้ง’ ต้ำ
หลง ไม่แน่แม่อำจพังบ้ำนเธอก็เป็นได้ ผู้หญิงคนนี้รักทะนุถนอม
ลูกตัวเองมำก ต้องไม่เข้ำใจเสี่ยวเชี่ยนแน่นอน
ทำไงดีล่ะ…
เสี่ยวเชี่ยนคิดไปคิดมำ เพื่อควำมสงบสุขของครอบครัวเธอ
โทรไปบอกเสี่ยวเฉียงก่อนดีกว่ำ ดูว่ำหลังทดสอบต้ำหลงเสร็จ
แล้วส่งไปที่อื่นได้หรือเปล่ำ อย่ำให้แม่เธอได้เจอ ถึงตอนนั้น
เดี๋ยวเธอจะหลอกแม่ให้กลับบ้ำนไปเอง อย่ำงไรเสียกว่ำจะถึง
ตรุษจีนก็อีกระยะหนึ่ง ช่วงเวลำระหว่ำงนี้เพียงพอที่จะจัดกำร9 9 0 8
เฉินจื่อหลง
อวี๋หมิงหลำงประหนึ่งใจตรงกันกับเธอ เขำโทรเข้ำมำพอดี
“ลูกเชี่ยน ผมมีเรื่องจะบอกคุณ”
“เรื่องอะไร?” พอเสี่ยวเชี่ยนได้ยินเขำพูดเสียงเข้มก็รู้สึก
กังวล
“ต้ำหลงได้รับบำดเจ็บต้องให้เลือด กรุ๊ปเลือดของเขำ
ค่อนข้ำงพิเศษ คุณมำตรวจเลือดดูหน่อยได้ไหมว่ำเข้ำกับเขำได้
หรือเปล่ำ?”
“อะไรนะ?!! น้องฉันเป็นอะไร?!” เสี่ยวเชี่ยนได้ยินแบบนั้นก็
ตกใจมำก
“รำยละเอียดเดี๋ยวคุณมำถึงผมบอกอีกที พวกเรำอยู่ที่
โรงพยำบำลในค่ำย”
เสี่ยวเชี่ยนไม่กล้ำรอช้ำ ลุกขึ้นจะเดินออกไป พอได้ยินว่ำ
น้องชำยบำดเจ็บเธอก็ร้อนใจ เธอนึกออกแล้ว ครำวก่อนที่แม่
เธอผ่ำตัดพี่สะใภ้ใหญ่เคยบอกว่ำกรุ๊ปเลือดแม่เธอเป็นเลือด
แพนด้ำ ท่ำทำงต้ำหลงจะเหมือนแม่ ไม่รู้ว่ำเด็กคนนั้นตอนนี้9 9 0 9
เป็นไงบ้ำง
“เชี่ยนเอ๋อร์ แกจะไปไหน?” เจี่ยซิ่วฟำงเห็นเสี่ยวเชี่ยนรีบ
ร้อนจึงถำมขึ้น
“หนู” เสี่ยวเชี่ยนลังเล
ว่ำกันตำมเหตุผลเธอไม่ควรบอกแม่ แม่จะต้องร้อนใจมำก
แน่นอน
แต่เธอไม่เคยตรวจกรุ๊ปเลือด ไม่รู้ว่ำเลือดของเธอเหมือน
แม่หรือเหมือนตำแก่เฉินนั่น ถ้ำเลือดเธอเข้ำกับต้ำหลงไม่ได้ก็ให้
ใช้เลือดของแม่เธอแบบนั้นเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด
ชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้วเสี่ยวเชี่ยนจึงพำแม่ไปด้วย
ระหว่ำงทำงเธอเล่ำเรื่องให้แม่ฟั ง ตอนนั้นเจี่ยซิ่วฟำงตกใจ
หน้ำซีดเกือบเป็นลม
ทั้งสองคนรีบไปที่โรงพยำบำล เมื่อไปถึงก็เห็นอวี๋หมิงหลำง
ระหว่ำงที่เสี่ยวเชี่ยนกับแม่เจำะเลือดอยู่นั้นเขำก็ได้เล่ำเหตุกำรณ์
ให้ฟั ง
วันนี้ทำงหน่วยให้เด็กใหม่ได้พักครึ่งวัน ต้ำหลงกับเพื่อน9 9 1 0
ออกไปซื้อของแล้วได้ช่วยเด็กคนหนึ่งไว้ ตอนนั้นมีป้ ำยโฆษณำ
หล่นลงมำมีเด็กยืนอยู่ข้ำงใต้พอดี พอต้ำหลงเห็นก็วิ่งเข้ำไปช่วย
เด็กทันทีโดยไม่ลังเลจึงถูกป้ ำยโฆษณำทับ ตอนนี้กำลังอยู่ใน
ห้องฉุกเฉิน
เจี่ยซิ่วฟำงได้ยินแล้วเกือบเป็นลม เสี่ยวเชี่ยนเองก็หน้ำซีด
“พวกคุณใจเย็นๆ ก่อน ไม่ได้โดนศีรษะ ป้ ำยกระแทกโดน
ขำเลือดออกเยอะมำกจำเป็นต้องให้เลือด คลังเลือดของพวกเรำ
มีหมู่เลือดนี้ไม่เยอะถึงได้ให้คุณมำ”
อวี๋หมิงหลำงปลอบใจ เจี่ยซิ่วฟำงพนมมือปำกก็พึมพำว่ำ
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง ไม่รู้ว่ำจะทำยังไงแล้ว
“ผลออกมำแล้วนะคะ เลือดของคุณน้ำใช้ได้ค่ะ” พยำบำลยัง
ไม่ทันพูดจบเสี่ยวเชี่ยนก็พูดแทรกขึ้นมำก่อน
“ของฉันล่ะคะ? ถ้ำใช้ของฉันได้ก็ใช้ของฉันไม่ต้องใช้ของแม่
แม่อำยุเยอะแล้ว”
ตอนนี้เธอสงสำรน้องชำยมำก อยำกให้รีบเอำเลือดของเธอ
ไปเดี๋ยวนี้เลยด้วยซ้ำ9 9 1 1
“ทำงเรำแนะนำให้ใช้เลือดของคุณน้ำดีกว่ำนะคะ ยินดีด้วย
นะคะหัวหน้ำอวี๋ คุณจะเป็นพ่อคนแล้ว!”