แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1219 เจอจุดอ่อนแล้ว

“สืบ! ผมไม่เชื่อหรอกว่ำจะง้ำงปำกคนพวกนี้ไม่ได้!”

หัวหน้ำตำรวจลำบำกใจ “พวกเรำก็อยำกสืบนะครับ แต่คุณ ก็รู้ตำมกฎของพวกเรำจะใช้กำลังบีบบังคับผู้ต้องหำไม่ได้ ให้ตำย พวกเขำก็ไม่ยอมรับ อีกทั้งพวกเรำก็ยังไม่ได้หลักฐำนอย่ำงอื่น มำ”

เสี่ยวเชี่ยนได้ยินแบบนั้นก็แสยะยิ้ม “ขอแค่ไม่ทุบไม่ตีไม่ต่อ ว่ำ ถ้ำทำให้พวกเขำเปิดปำกยอมพูดก็ได้แล้วใช่ไหมคะ?”

“ใช่ครับ ประเด็นคือเรำจะทำได้ยังไง?” หัวหน้ำตำรวจเองก็ กลุ้ม เห็นๆ อยู่ว่ำผู้ต้องหำไม่พูดควำมจริง แต่ก็ไม่มีหลักฐำน อย่ำงอื่น

“ฉันจะคุยกับพวกเขำแบบตัวต่อตัวเองค่ะ” เสี่ยวเชี่ยนพูด

“คุณ?” หัวหน้ำตำรวจตกใจ ตั้งแต่เขำเห็นเสี่ยวเชี่ยนป้ อน อวี๋หมิงหลำงก็พอเดำได้ว่ำน่ำจะเป็นภรรยำของหัวหน้ำอวี๋ แต่ก็ ไม่เคยได้ยินว่ำภรรยำเข้ำมำก้ำวก่ำยงำนของสำมีได้ด้วย

“นี่ภรรยำผมครับ เป็นจิตแพทย์ชื่อดัง ขณะเดียวกันก็เป็น

1 0 2 9 3

ผู้ช่วยพิเศษของทีมจิตวิทยำหน่วยเสินเจี้ยนด้วยครับ เมื่อเจอ เหตุกำรณ์เฉพำะกิจแบบนี้เธอสำมำรถเข้ำช่วยงำนด้ำนจิตวิทยำ ได้ครับ” อวี๋หมิงหลำงแนะนำเสี่ยวเชี่ยน พอเขำพูดแบบนี้อีกฝ่ ำย ก็นึกออกทันที

“ไอ๊หยำ! หรือว่ำนี่ก็คือคุณหมอคนเก่งที่ครำวก่อนใช้แค่กำร พูดคุยก็ทำให้คนร้ำยที่มีคดีต่อเนื่องสติแตกได้แล้ว?!”

ครำวก่อนคนร้ำยที่ก่อเหตุต่อเนื่องได้จับหวำงเสี่ยวหงเป็น ตัวประกัน แล้วมีหมอผู้หญิงที่เก่งสุดๆ เข้ำไปช่วยเหลือพร้อมกับ One ได้สำเร็จ

ตอนนั้นหัวหน้ำคนนี้ยังไม่ย้ำยมำ จึงไม่ได้เห็นควำมร้ำยกำจ ของเสี่ยวเชี่ยนกับตำตัวเอง แค่ได้ฟั งคำบอกเล่ำจำกคนอื่นถึง ควำมเทพของหมอคนนี้ เสี่ยวเชี่ยนเป็นคนแรกที่ใช้วิธีทำง จิตวิทยำสร้ำงปำฏิหำริย์นี้ได้ และได้กลำยเป็นตำนำนที่เล่ำต่อๆ กันไป

“ก็คือภรรยำผมเองครับ”

“สำมีฉันก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ำกันค่ะ”

สองสำมีภรรยำชมกันเอง หัวหน้ำทีมคดีใหญ่ถูกสำดน้ำตำล

1 0 2 9 4

ใส่เต็มๆ แต่ได้เจอบุคคลในตำนำนแบบนี้มันก็คุ้มค่ำแล้ว

“งั้นก็ฝำกด้วยนะครับ” หัวหน้ำทีมตำรวจอำชญำกรรมมอง เสี่ยวเชี่ยนด้วยแววตำชื่นชม จำกนั้นก็มองอวี๋หมิงหลำงด้วย สำยตำพิลึก

“ภรรยำผมออกโรงคุณวำงใจได้ครับ เธอไม่เคยทำเรื่องที่ ตัวเองไม่มั่นใจ” อวี๋หมิงหลำงคิดว่ำหัวหน้ำตำรวจกังวลเรื่องนั้น เขำจึงพูดปลอบ

หัวหน้ำตำรวจส่ำยหน้ำ “คือว่ำ ผมแค่อยำกเตือนคุณ ก่อน เข้ำไปข้ำงในคุณจะไม่เช็ดครำบไอศกรีมที่ปำกหน่อยเหรอครับ ถึงในทีมผมจะมีหลำยคนที่ชื่นชมคุณ แต่ว่ำในที่ที่คนโสด หนำแน่นแบบนี้ มำทำสวีทหวำนกันอย่ำงไม่เกรงใจระวังจะโดน รุมนะครับ…”

“!!!” เสี่ยวเฉียงหันไปมองเสี่ยวเชี่ยน เธอขยิบตำให้

พี่ชำย นี่คนท้องนะจ๊ะ คนท้องทำผิดนิดหน่อยอภัยให้ได้อยู่ แล้ว… ใช่ไหม!

เมื่อเสี่ยวเชี่ยนเข้ำไปด้ำนในแล้วก็มองรอบห้องสอบสวน

1 0 2 9 5

ทั้งสำมคนถูกแยกกันสอบปำกคำ เสี่ยวเชี่ยนดูผ่ำนกระจก อยู่สักพักแล้วถำมอวี๋หมิงหลำง

“นำยว่ำคนไหนเ ป็ นตัวบงก ำร ? หรือคนไหนมี ค่ำ ค่อนข้ำงมำก?”

“คนที่ใส่ชุดเขียวในห้องสอบสวนที่สอง” อวี๋หมิงหลำงตอบ ตำมสัญชำตญำณ

ถึงทั้งสำมคนจะยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่ำถูกจ้ำงมำ แต่เห็น ได้ชัดว่ำคนชุดเขียวดูโหดกว่ำ คำพูดคำจำก็ดูมีชั้นเชิงกว่ำอีก สองคน

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้ำ “ควำมคิดของวีรบุรุษย่อมไม่ต่ำงกัน ฉันเองก็คิดแบบนั้น สำยตำโหดเหี้ยมของเขำมันขัดกับคำพูดที่ แสร้งทำเป็นอ่อนแอ งั้นฉันจะเริ่มง้ำงปำกจำกคนนี้แหละ”

อวี๋หมิงหลำงเองก็คิดแบบนั้น เขำเรียกหัวหน้ำตำรวจมำ ถำมข้อมูลเกี่ยวกับคนในนั้น

สืบค้นจำกคลังข้อมูลไม่พบข้อมูลของคนๆ นี้ ก่อนหน้ำนี้ไม่ เคยก่อคดีหรือไม่ก็เจ้ำเล่ห์เกินเลยไม่เคยถูกจับได้

1 0 2 9 6

เสี่ยวเชี่ยนไม่ถนัดดูข้อมูลพวกนี้ จึงยกให้เป็นหน้ำที่ของอวี๋ หมิงหลำง อวี๋หมิงหลำงนำข้อมูลที่ได้ไปรวมกับสิ่งของที่ยึดจำก ตัวคนร้ำยและบนรถ สุดท้ำยก็ได้ข้อสรุป

“คนๆ นี้น่ำจะมีลูกชำยอำยุระหว่ำงหกถึงสิบขวบ คุณใช้ เบำะแสพวกนี้เล่นสงครำมจิตวิทยำกับเขำได้”

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้ำ เธอเข้ำใจแล้ว

คนอื่นๆ ก ำลังอ้ำปำกค้ำงด้วยควำมทึ่ง “หัวหน้ำอวี๋รู้ได้ไง ครับ?”

อวี๋หมิงหลำงยกหลักฐำนที่อยู่ในซองขำวใสให้ดู “พวง กุญแจรถของเขำมีตุ๊กตำห้อยอยู่ กำร์ตูนนี่เด็กโตไม่ดูกัน แต่ช่วง นี้หลำนชำยผมชอบมำก”

“แต่เขำก็อำจมีหัวใจที่เป็นเด็กก็ได้นะครับ? อีกอย่ำงดูจำก ทะเบียนบ้ำนของเขำ เขำยังไม่แต่งงำนนะครับ”

“แล้วใครบอกคุณว่ำลูกต้องมีหลังแต่งงำนเท่ำนั้น? เขำไม่ใช่ คนที่มีหัวใจเป็นเด็กแน่นอน คุณดูนั่น” อวี๋หมิงหลำงชี้ไปที่เอว ของผู้ชำยชุดเขียว “บนเข็มขัดด้ำนหลังของเขำมีรูปกำร์ตูนที่วำด โดยใช้ปำกกำหมึกซึม หลำนชำยผมก็เคยวำดบนเข็มขัดของพ่อ

1 0 2 9 7

เขำ ได้ยินว่ำเลียนแบบในกำร์ตูน ช่วยคุ้มครองได้”

ตอนที่เด็กวำดคงหวังว่ำจะได้ช่วยคุ้มครองพ่อ แต่คงคิดไม่ ถึงว่ำพ่อตัวเองจะทำเรื่องเลวจนเป็นนิสัย แค่สัญลักษณ์รูปเดียว คุ้มครองไม่ได้

อวี๋หมิงหลำงมองเสี่ยวเชี่ยน เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้ำ เธอรู้แล้ว ว่ำต้องทำไง

ชำยชุดเขียวนั่งบนเก้ำอี้ พอเห็นมีผู้หญิงเข้ำมำ เดิมเขำคิด ว่ำเปลี่ยนคนสอบสวน จึงแสยะยิ้มมุมปำก คิดจะเล่นสงครำม เวียนกับเขำเหรอ?

แต่พอมองดีๆ ก็พบว่ำคือเสี่ยวเชี่ยน สำยตำของเขำมีรังสี อำมหิตแผ่ซ่ำนออกมำทันที เขำเคยเห็นรูปถ่ำยของเสี่ยวเชี่ยน จึงรู้ว่ำลูกพี่ของเขำต้องกำรชีวิตของผู้หญิงคนนี้

ไม่นึกว่ำยัยคนนี้จะดวงแข็ง รอดไปได้!

เสี่ยวเชี่ยนแสร้งทำเป็นไม่เห็นสำยตำอำมหิต เธอดึงเก้ำอี้ ออกมำนั่งตรงข้ำมเขำ

“คุณมีสำยตำที่เหมือนสัตว์ป่ ำ สำยตำของคุณเต็มไปด้วย

1 0 2 9 8

แรงอำฆำต เหมือนสัตว์ป่ ำที่กำลังไล่ล่ำเหยื่อ” นี่คือคำพูดเปิด ฉำกของเสี่ยวเชี่ยน

“ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น ฉันก็แค่ได้รับคำสั่งให้มำทำลำยรถแก”

เหมือนกับกำรสืบสวนก่อนหน้ำนี้ คนๆ นี้ยังให้กำร เหมือนเดิม

เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้ตอบโต้อะไร เธอมองไปนอกหน้ำต่ำง

“หน้ำหนำวปี นี้อบอุ่นกว่ำปี ก่อนๆ บ้ำนเกิดของคุณคือ อำเภอหนึ่งในมณฑลนี้ใช่ไหมล่ะ?”

คนๆ นี้มองเสี่ยวเชี่ยนด้วยสำยตำหวำดระแวง ไม่รู้ว่ำเธอ ต้องกำรพูดอะไร

“บ้ำนย่ำของฉันก็อยู่บ้ำนนอกเหมือนกัน พอเข้ำฤดูใบไม้ผลิ ก็คงต้องเริ่มวุ่นอยู่กับเรือกสวนไร่นำแล้วสินะ คุณอำยุสำมสิบ น่ำจะมีครอบครัวแล้ว ทิ้งพ่อแม่และลูกไว้ที่บ้ำนนอก ไม่รู้ว่ำพวก เขำจะคิดถึงคุณหรือเปล่ำนะ? ตอนนี้น้ำในแม่น้ำยังกลำยเป็น น้ำแข็งไม่หมด บำงทีลูกชำยคุณอำจจะกำลังรอคุณกลับไปเจำะ หลุมน้ำแข็งแล้วตกปลำด้วยกันอยู่ก็ได้นะ”

1 0 2 9 9

“ฉันทำคนเดียว ไม่เกี่ยวอะไรกับครอบครัวฉัน” พอได้ยิน เสี่ยวเชี่ยนพูดเรื่องครอบครัวของเขำ ชำยชุดเขียวก็สีหน้ำเปลี่ยน

สีหน้ำเปลี่ยนแบบนี้ก็ง่ำยละ เสี่ยวเชี่ยนยิ้มมุมปำก ครอบครัวคือจุดอ่อนของคนๆ นี้ ปฏิกิริยำของเขำเป็นสิ่งยืนยัน ว่ำกำรวิเครำะห์ของเสี่ยวเฉียงถูกต้อง

“เรื่องมำถึงขนำดนี้แล้ว คุณยืนยันว่ำมู่เสี่ยวเฟิ่งเป็นคนบง กำรยังจะมีประโยชน์อะไรอีก เจ้ำหน้ำที่ของเรำอีกไม่นำนก็จะสืบ คดีที่คุณเคยก่อไว้ได้ ต่อให้ไม่มีคดีของฉัน คุณก็ถูกกำหนดไว้อยู่ แล้วว่ำต้องติดคุกอีกหลำยปี อย่ำคิดว่ำปิดบังแล้วจะผ่ำนไปได้ บอกคนบงกำรมำเพื่อจะได้มีโอกำสลดโทษทำงอำญำดีกว่ำนะ คะ”

“มู่เสี่ยวเฟิ่งนั่นแหละที่สั่งฉันทำ!”

“หึ หึ เขำเพิ่งคุยกับฉันเมื่อกี้ บันทึกกำรโทรอยู่นี่ อยำกดู ไหม?” เสี่ยวเชี่ยนแกว่งโทรศัพท์มือถือ “ฉันช่วยจัดกำรงำนศพ ของพ่อเขำเป็นอย่ำงดี มีเหรอที่เขำจะไม่ขอบคุณฉัน? ตอนที่ พวกคุณไปทำบำงอย่ำงกับบันไดเลื่อนฉันก็อยู่ตรงนั้นพอดี เขำ ฝ่ ำคนมำช่วยฉันไว้ ควำมสัมพันธ์ของพวกเรำสองคนยังต้องให้ ฉันเน้นย้ำกับคุณอีกไหมคะ?”