แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1337 ไม่กลัวจะหลงก

เสี่ยวเชี่ยนที่แกล้งเขำมำนำนในที่สุดก็ตัดสินใจเมตตำยอม เลิกเล่นแล้ว

“เอำล่ะ ไม่แกล้งนำยละ จะเล่ำให้ฟั ง อันที่จริงเรื่องนี้ไม่มีไร มำก…”

เสี่ยวเชี่ยนเล่ำให้อวี๋หมิงหลำงฟั งทั้งหมด เสี่ยวเฉียงตกใจ เบิกตำโพลง

“คุณแน่ใจนะว่ำ… ทำแบบนั้นได้? ไม่ได้เล่นพิเรนทร์ กับเจิ้งซวี่?”

“ในสำยตำนำยฉันเหมือนคนที่ล้อเล่นกับเพื่อนโดยไม่ดู กำลเทศะหรือไง? เรื่องอื่นล้อหมอนั่นเล่นยังไม่เท่ำไร เรื่องนี้เล่น ได้เหรอ? ขอแค่ไม่สำยตำสั้นก็คงดูออกกันหมดว่ำอำข่ำ กับเจิ้งซวี่รู้สึกดีต่อกัน คิดว่ำฉันจะว่ำงถึงขนำดให้เพื่อนเล่นละคร เกำหลียืดเยื้อควำมรักเหรอ? เสียเวลำ!”

“พูดอย่ำงกับว่ำคุณไม่สำยตำสั้น…” อวี๋หมิงหลำงพึมพ ำ พอ เสี่ยวเชี่ยนเหล่มองเขำก็หันมำปั้นหน้ำจริงจัง “ใช่ ถูกต้อง เมียผม

1 1 2 7 0

มีตำทิพย์!”

เวลำนี้เสี่ยวเหวยตื่นแล้ว ไม่รู้ว่ำฟั งเข้ำใจหรือเปล่ำ พยัก หน้ำจริงจังเหมือนจะเข้ำใจ

แม้แต่เด็กทำรกยังรู้ เวลำที่พ่อทำหน้ำจริงจัง ขอแค่พยัก หน้ำตำมไปด้วยก็ถูกต้องแล้ว~

“ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ จริงๆ แล้วฉันจะอำศัยเรื่องของเจิ้งซวี่ กับอำข่ำโจมตีมู่ฮวำหลี!”

“เกี่ยวอะไรกับหมอนั่น?”

ทำไมมีมู่ฮวำหลีไปทุกที่?

“พอพูดถึงหลีทำไมกลิ่นเปรี้ยวอบอวลไปทั่วห้อง?”

“ผมขอพูดก่อนเลยนะ ไม่ใช่ว่ำผมหึง และก็ไม่ใช่ว่ำผมสงสัย ว่ำคุณจะเล่นหูเล่นตำกับผู้ชำยอื่น แต่เรื่องนี้คุณต้องพูดให้ เคลียร์แต่แรก ทำอะไรต้องโปร่งใส!”

“แถ แถ แถเข้ำไป!” เสี่ยวเชี่ยนไม่เชื่อเขำหรอก

หมอนี่แทบจะทนไม่ไหวใกล้ช้ำในตำยแล้วสินะ กิน

1 1 2 7 1

มหำสมุทรจิ๊กโฉ่เข้ำไป ยังจะแถว่ำตัวเองกินแค่น้ำเปล่ำอีก?

ล้อเล่นกันขำๆ ถึงแค่ตรงนี้ มำกเกินไปเดี๋ยวจะเป็นเรื่อง ใหญ่ เสี่ยวเฉียงรู้ว่ำทำตัวขึ้หึงบ่อยๆ จะยิ่งทำให้ชีวิตคู่จืดจำงได้ ง่ำยๆ เสี่ยวเชี่ยนเองก็เข้ำใจ เธอจึงเล่นถึงแค่ตรงนี้

“นำยไม่พอใจท่ำทีที่ฉันแสดงต่อหลีเหรอ?” เธอเริ่มด้วยกำร ถำมตรงๆ ก่อน

พอเธอพูดแบบนี้ แน่นอนว่ำอวี๋หมิงหลำงก็ไม่มีอะไรต้อง เกรงใจ เขำขยับท่ำนั่งให้สบำยๆ โดยที่เสี่ยวเชี่ยนยังอยู่บนตัก

“ผมก็แค่ไม่เข้ำใจ หมอนั่นถึงกับอำศัยคนอื่นเล่นงำนคุณ แล้ว คุณยังจะทนได้? นี่ถ้ำเป็นคนอื่นกล้ำมำหำเรื่องคุณแบบนี้ คุณคงเตรียมหลุมฝั งศพให้แล้วไหม?”

“เขำไม่เหมือนคนอื่น”

เสี่ยวเชี่ยนยังพูดไม่ทันจบก็รู้สึกได้ถึงควำมเย็นชำแผ่ซ่ำน ออกมำจำกร่ำงกำยเขำ เสี่ยวเฉียงหน้ำบึ้งทันที

“ไม่ใช่อย่ำงที่นำยคิดนะ ตัวเขำยังมีปริศนำหลำยอย่ำงที่ฉัน ยังไม่ได้คำตอบ”

1 1 2 7 2

“ปริศนำอะไรนักหนำ? รังแกคุณขนำดนี้แล้วมีแค่คำตอบ เดียว อัดมัน! ถ้ำคุณไม่กล้ำลงมือผมไปเอง ผมจะปิดประตูตีแมว เอำให้ฟั นร่วงหำไม่เจอเลย เดี๋ยวสวยแน่!”

“… เรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยว่ำกัน ฉันมีเรื่องให้นำยทำแน่ อันที่ จริงสิ่งที่ฉันสงสัยก็คือ จุดประสงค์ที่เขำต้องกำรเล่นงำนฉันคือ อะไรกันแน่ เป็นเพรำะอิจฉำที่พ่อรักฉันมำกเกินไป หรือกลัวว่ำ ฉันจะมำแย่งพวกข้อมูลควำมรู้ต่ำงๆ ทำไมฉันรู้สึกว่ำกำรที่เขำ ทำแบบนี้มีจุดประสงค์อื่นอยู่เบื้องหลัง”

เนื่องจำกเมื่อชำติก่อนเสี่ยวเชี่ยนได้คลุกคลีอยู่กับมู่ฮวำหลี บ่อย เธอสังหรณ์ใจว่ำ เหตุผลที่เธอพูดๆ ไปไม่มีจริงสักอย่ำง มู่ฮวำหลีจะต้องมีควำมลับอื่นที่รอเธอไปขุดเจอแน่ และวิธีรับมือ คนแบบนี้ที่ดีที่สุดไม่ใช่กำรเปิดโปง

อีกอย่ำง ลำพังแค่ข้อมูลที่ได้จำกกำรแอบฟั งของเสี่ยวเฉียง เปิ ดโปงแล้วไงล่ะ ถ้ำมู่ฮวำหลียอมรับหน้ำตำเฉยล่ะ ใช่ ผม รับปำกหยำงกวงไว้ว่ำจะช่วยให้จีบสำวได้ แล้วไงเหรอ ก็เขำจะ เลือกงำนแบบนี้ เสี่ยวเชี่ยนกับมู่ฮวำหลีเป็นผู้ให้คำปรึกษำด้ำน จิตวิทยำเหมือนกับเสี่ยวเชี่ยน แต่คนหนึ่งสอนวิธีจีบสำวให้ผู้ชำย ส่วนอีกคนทำหน้ำที่กำจัดปีศำจร้ำยในใจของผู้หญิง

1 1 2 7 3

ต่ำงคนต่ำงทำหน้ำที่ของตัวเอง เป็นงำนเหมือนกัน แล้วเธอ มีเหตุผลอะไรที่จะไปตำหนิงำนของคนอื่นว่ำแย่กว่ำงำนของเธอ?

ระบบศีลธรรมแทบไม่มีผลอะไรเลยกับวงกำรนี้ หลักกำร ของจิตแพทย์ค่ำตัวสูงมีอยู่อย่ำงเดียว รับเงินมำเพื่อกำจัดควำม ทุกข์ให้คนอื่น

“ถ้ำไปคุยกับเขำตอนนี้ ไม่เพียงแต่จะไม่เป็นผล ยังจะได้ผล ตรงกันข้ำมทำให้เขำระแวงฉัน ไม่สู้ค่อยๆ วำงแผนทีละขั้นเพื่อสู้ กับเขำ เขำอยำกสอนหยำงกวง งั้นฉันก็จะล้ำงสมองเล่อเล่อ อยำกจะดูซิว่ำวิชำจีบสำวของเขำขั้นเทพกว่ำ หรือฝี มือฉัน เหนือกว่ำ ฉันเตรียมใจพร้อมต่อสู้กับเขำแล้ว”

“คุณจะสู้ก็สู้สิ ทำไมดวงตำต้องเป็นประกำยขนำดนี้? พอพูด ถึงหมอนั่นก็ดูตื่นเต้นขึ้นมำเชียวนะ!”

“ครั้งหน้ำเวลำนำยต้องเล่นใหญ่ ถ้ำเจอศัตรูโหดๆ แบบใน กระบี่สังหำร นำยลองเอำกระจกส่องหน้ำดูนะ”

“ท ำไม?”

“เพรำะทำแบบนี้นำยก็จะได้เห็น เวลำเจอศัตรูที่เก่งๆ ดวงตำของนำยจะเป็นประกำย นี่เป็นสัญชำตญำณของคน ขนำด

1 1 2 7 4

ฉันยังไม่สงสัยว่ำนำยชอบผู้ชำยเลย แล้วนำยมำสงสัยว่ำฉันแอบ แบ่งใจให้คนอื่นนอกจำกนำยได้ไง?”

ฟั งดูมีเหตุผล… อวี๋หมิงหลำงหมดค ำจะเถียง

เมื่อพูดมำขนำดนี้ก็ดูเหมือนจะหมดข้อข้องใจ

ตอนแรกเขำยังหึงแบบหน้ำมืดตำมัวอยู่ เวลำนี้ทั้งสองคน คุยกันเข้ำใจแล้ว รู้สึกโล่งอกไปมำก

“ดังนั้นจำกเรื่องของพวกเรำ นำยพอจะเข้ำใจได้หรือยังว่ำ ทำไมฉันถึงบอกว่ำจะใช้เจิ้งซวี่สู้กับมู่ฮวำหลี?”

เสี่ยวเชี่ยนพูดมำแบบนี้อวี๋หมิงหลำงประหนึ่งดวงตำเห็น ธรรมขึ้นมำทันที

ที่แท้ก็แบบนี้!

“ปกติมู่ฮวำหลีจะต้องเอำเรื่อง PUA กรอกใส่หัวอำข่ำไม่ น้อยแน่นอน อย่ำงเรื่องให้ทำตัวข่มอีกฝ่ ำย เหมือนกับที่แมงดำ ตัวพ่อนั่นทำตัวเย็นชำสุดๆ แต่เขำต้องไม่เข้ำใจแน่นอนว่ำ อำข่ำ ไม่ใช่เล่อเล่อ เจิ้งซวี่เองก็ไม่ใช่แมงดำ ใช่ว่ำทุกคนจะติดกับดัก ของคนฉลำด อย่ำงน้อยอำข่ำก็ไม่!”

1 1 2 7 5

“คุณรู้ได้ยังไงว่ำอำข่ำไม่?” ถึงอวี๋หมิงหลำงจะรู้สึกว่ำอำข่ำ เป็นคนดี แต่สมองก็เพี้ยนๆ ไปหน่อย

“รู้แล้วกันน่ำ! มู่ฮวำหลีรู้จักอำข่ำมำหลำยปี ฉันรู้จักอำข่ำไม่ ดีเท่ำเขำ แต่จะกับเพื่อนก็ดี กับคนไข้ก็ดี ถ้ำใช้แค่เทคนิคไม่ใช้ หัวใจแล้วจะสังเกตเห็นควำมต้องกำรแท้จริงของคนๆ นึงได้ ยังไง? ฉันขอเปิ ดสนำมรบกับเขำเดี๋ยวนี้! อยำกจะดูซิว่ำเล่ห์ เหลี่ยมของหมอนั่นได้ผลดีกว่ำหรือควำมจริงใจที่ฉันสอนเจิ้งซวี่ จะเจ๋งกว่ำ!”

“… ไว้อำลัยเจิ้งซวี่หนึ่งวินำที” อวี๋หมิงหลำงคิดในใจ เมียเขำ บอกเจิ้งซวี่ไปแค่สำมพยำงค์ แล้วจะสู้มู่ฮวำหลีที่ล้ำงสมองอำข่ำ มำเป็นปีๆ ได้เหรอ?

หลังจำกที่เสี่ยวเชี่ยนคุยเรื่องเจิ้งซวี่จบก็โล่งใจขึ้นมำหน่อย เธอวกกลับมำสนใจอวี๋หมิงหลำง

“ฉันพอใจผลงำนของนำยในวันนี้มำก วันนี้สมองนำยใน ที่สุดก็กลับมำอยู่บนเส้นทำงปกติเสียที ใช้ได้!” เสี่ยวเชี่ยนลูบหัว อวี๋หมิงหลำงอย่ำงพอใจ

ถูกเมียชมย่อมเป็นเรื่องที่น่ำดีใจ แต่เสี่ยวเฉียงไม่เข้ำใจว่ำ

1 1 2 7 6

ทำไมตอนเมียเขำพูดแบบนี้ต้องทำสำยตำประหนึ่ง ‘ลูกชำยฉัน โตแล้วสินะ’ ด้วย?

ขณะที่เสี่ยวเฉียงกำลังเตรียมจะโม้ถึงควำมก้ำวหน้ำของ ตัวเองในช่วงนี้ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสี่ยวเชี่ยนพึมพำ

“ถึงได้บอกไง ขนำดไม้แข็งกระด้ำงอย่ำงนำยยังถูกฉัน แกะสลักเกลำจนสวยงำมได้ ขนำดนำยที่ชอบหึงแบบหน้ำมืดตำ มัวยังถูกฉันปรับทัศนคติจนคิดอย่ำงมีสติได้ ฉันไม่เห็นจะกังวล เลยว่ำเล่อเล่อจะถูกไอ้แมงดำนั่นคำบไปกิน! ยิ่งไม่ต้องกลุ้มเลย ว่ำเพื่อนสนิทฉันทั้งสองคนจะหลงกลหลี!”