แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1340 ละครสนุกเปิดฉำกแล้ว

อวี๋หมิงหลำงไม่รู้ว่ำเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เห็นๆ อยู่ว่ำ ตัดสินใจจะดื้อเอำรำงวัลจำกเธอให้ได้ อย่ำงน้อยๆ ให้เธอมำโอ๋ หน่อยก็ยังดี

ปรำกฏว่ำฟั งไปฟั งมำหลงกลเธอเสียอย่ำงนั้น กว่ำเขำจะได้ สติก็เดินพำเมียออกไปข้ำงนอกแล้ว

ตรงทำงเดิน เสี่ยวเฉียงด่ำตัวเอง ทำไมโดนคำพูดเธอแค่ ไม่กี่คำตกได้ ลืมจุดยืนไปหมด!

ไม่ต้องมองเสี่ยวเชี่ยนก็รู้สึกได้ถึงควำมบ่นในใจนี้ ทำ สงครำมทำไมไม่รู้จักตั้งสมำธิ

ครั้นแล้วเธอจึงกระดิกนิ้วให้เขำเอำหูเข้ำมำแล้วพูดนู่นนี่นั่น เลือดในกำยเสี่ยวเฉียงสูบฉีดขึ้นมำทันที

“พูดจริง?”

“แน่นอน!”

ครั้นแล้วอวี๋หมิงหลำงก็ทำสีหน้ำเหมือนตอนคนสวยได้ยิน ว่ำรำงวัลคือซี่โครงกรุบกรอบ เอำแต่คิดถึงอำหำรอันโอชะ

1 1 2 9 5

เป็นสำมีภรรยำกันแล้ว แต่เปลี่ยนที่นอนก็ย่อมให้ควำมรู้สึก ที่แตกต่ำง อีกอย่ำงไหนๆ วันนี้ทั้งสองคนก็เปลี่ยนห้อง ถ้ำไม่ เสวนำเรื่องวรรณกรรมโบรำณสักหน่อยมันจะรู้สึกเหมือนขำดๆ อะไรไป

“ดูดีๆ นะ!”

อวี๋หมิงหลำงพำเสี่ยวเชี่ยนเดินวนตรงทำงเดินอยู่สองรอบ สุดท้ำยก็ได้เลือกงัดประตูห้องว่ำงห้องหนึ่ง จำกข้อสรุปที่เขำได้ดู แผนที่ก่อนหน้ำนี้ ช่องระบำยลมของพวกเขำไม่ทะลุกับห้องมู่ฮวำ หลี แต่ห้องนี้เชื่อมถึงกัน ถำมทำงโรงแรมแล้วว่ำห้องนี้ไม่มีแขก มำพัก

อวี๋หมิงหลำงยกโต๊ะไม้รับแขกมำปืนเพื่อเปิดฝ้ำเพดำนออก

เสี่ยวเชี่ยนเห็นแล้วก็ลุ้น นี่ถ้ำวันไหนสำมีเธอตกงำนขึ้นมำ ไปเป็นโจรได้เลยนะเนี่ย ทักษะเรื่องงัดแงะคล่องอะไรเบอร์นี้!

เดิมทีอวี๋หมิงหลำงอยำกขึ้นไปสำธิตให้เธอดูก่อน แต่เห็น เธอมองเขำด้วยดวงตำเป็นประกำยก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมำทันที กระโดดลงมำแบกเธอขึ้นไปด้วย

“ว้ำย!”

1 1 2 9 6

เสี่ยวเชี่ยนตกใจ ตำบ้ำนี่จะทำอะไร!

“มำ สำมีจะพำคุณขึ้นไปสัมผัสกับวิวที่แตกต่ำง!” อวี๋หมิง หลำงยกตัวเสี่ยวเชี่ยนส่งขึ้นไป

จำกนั้นมือของใครบำงคนก็ซุกซนหยิกก้นเธอ

ทันใดนั้นเสี่ยวเชี่ยนก็รู้สึกเหมือนถูกต้ม หมอนี่ให้เธอขึ้นมำ ก่อน คงไม่ใช่… มีควำมคิดไม่ดีหรอกนะ?

“เปลี่ยนมุมชมวิวย่อมให้ควำมรู้สึกที่ต่ำงกัน วำงใจได้เมียจ๋ำ มีสำมีอเนกประสงค์อย่ำงผม ผมจะทำให้คุณใช้ชีวิตไม่ซ้ำแบบ เลยสักวัน ผมคิดดีแล้ว คุณพูดถูก ล้วนเป็นเพรำะรัก!”

คำพูดที่สวยงำมของคนบำงคนไม่อำจปกปิดควำมหน้ำด้ำน ได้มิด ตอนนี้เหมือนมีฟ้ำผ่ำกลำงใจเสี่ยวเชี่ยนไปหลำยครั้งแล้ว

เธอขุดหลุมฝั งตัวเอง!

“ฉันสัมผัสได้ถึงควำมรักอันเปี่ยมล้นของนำยแล้วนะ ฉันว่ำ ฉันลงไปดูลูกดีกว่ำ…”

หลอกให้ขึ้นไปได้แล้วมีเหรอจะปล่อยไป? อวี๋หมิงหลำงรีบ กระโดดขึ้นไป

1 1 2 9 7

เสี่ยวเชี่ยนทำได้แค่คลำนไปข้ำงหน้ำเพื่อไม่ให้เขำจับได้

อันที่จริงเสี่ยวเฉียงมีควำมคิดที่ไม่บริสุทธิ์นิดหน่อย แต่ก็แค่ ล้อเธอเล่น ตอนอยู่ข้ำงล่ำงเขำดูแผนที่แล้ว ท่อนี่แค่ผู้ชำยคน เดียวปีนยังลำบำก หำกคิดจะเล่นท่ำยำกคงเหนื่อยน่ำดู

ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องสองคนซ้อนกันเลย ถ้ำทำท่อแตกขึ้นมำได้ บันเทิงยกใหญ่แน่

เสี่ยวเฉียงแอบเสียดำย เขำชอบท่อแบบสถำนที่จัดงำน ประมูลมำกกว่ำ แต่น่ำเสียดำยที่ตอนนั้นไม่ได้พำเมียไปขึ้น ด้วยกัน

ถึงเสี่ยวเชี่ยนจะเคยเห็นกำรปี นลักษณะนี้บ่อยๆ ใน ภำพยนตร์ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ทำเอง รู้สึกก็สนุกดี ตอนแรก เธอรีบคลำนเพื่อหลบมือปีศำจของเขำ คลำนไปได้หลำยเมตรก็ เริ่มเห็นแสงข้ำงหน้ำ

ค ำนวณจำกระยะทำงดู ตรงนี้น่ำจะเป็นที่ที่เธออยำกมำ

ช่องระบำยลมนี้แคบมำก ถ้ำสองคนอยำกจะชมละครสนุก พร้อมกันอำจจะลำบำก หน้ำที่หลักของเสี่ยวเฉียงคือมำส่งเมีย เสี่ยวเชี่ยนจะได้ไม่ต้องงงว่ำจะปีนยังไง นี่มำถึงสถำนที่แล้ว ใน

1 1 2 9 8

ฐำนะที่เป็นลูกผู้ชำยก็ย่อมต้องเอำทำเลทองให้เมีย เขำเองก็ อยำกฟั งว่ำข้ำงล่ำงบันเทิงขนำดไหน แต่นึกถึงลูกสำวที่ยังอยู่ใน ห้องทำได้แค่อดทนไว้ หันไปกระซิบใส่เสี่ยวเชี่ยน

“ผมให้เวลำคุณดูห้ำนำที แล้วเดี๋ยวผมมำรับ ถ้ำมีอะไรก็ บอกผมทำงโทรศัพท์”

เวลำนี้เสี่ยวเชี่ยนตื่นเต้นมำก เธอมีประสบกำรณ์แบบนี้กับ เขำด้วย

ถึงแม้กำรดักซุ่มแบบนี้สำหรับพวกอวี๋หมิงหลำงจะเป็นเรื่อง ปกติ แต่ก่อนวันนี้เธอยังเป็นพลเมืองดีอยู่เลยนะ ดังนั้นตอนนี้ ประธำนเชี่ยนถึงหัวใจเต้นแรง

ช่องระบำยลมนี้ขดเป็ นรูปวงกลม ตำแหน่งนี้อยู่ตรง ห้องรับแขกพอดี มองลงไปข้ำงล่ำงได้อย่ำงชัดเจน

ภำยในห้องเงียบมำก ขณะที่เสี่ยวเชี่ยนกำลังคิดว่ำมู่ฮวำหลี ไปอยู่ไหนเธอก็ได้ยินเสียงเท้ำดังมำจำกทำงห้องนอน

มู่ฮวำหลีนุ่งชุดคลุมอำบน้ำออกมำ ผมถูกปล่อยดูเหมือน เขำเพิ่งจะอำบน้ำเสร็จ ท่ำทำงของเขำดูสง่ำงำมมำก ดูเป็นผู้ ดีกว่ำอวี๋หมิงหลำงที่อำบเสร็จท่อนล่ำงนุ่งแต่ผ้ำเช็ดตัวเดินสะบัด

1 1 2 9 9

น้ำเปียกไปทั่ว

เสี่ยวเชี่ยนไม่คิดว่ำเขำเพิ่งจะอำบน้ำเสร็จ ใบหน้ำเธอแดง เล็กน้อย ถึงจะไม่ได้เห็นอะไร แต่กลับร้อนตัวอย่ำงน่ำประหลำด

ถึงเธอจะมำเพื่อดูละครฉำกเด็ดแล้วถือโอกำสล้ำงแค้นที่เขำ ทำตัวเป็นศัตรูกับเธอหลำยครั้ง ฟั งดูมีเหตุผล แต่ไม่ว่ำอย่ำงไร กำรมำแอบดูชีวิตส่วนตัวคนอื่นมันก็ออกจะนั่นไปหน่อย

ใครไม่ทำฉัน ฉันก็ไม่ทำกลับ ประธำนเชี่ยนใช้ประโยคนี้ ปลอบใจตัวเอง ใครใช้ให้แมวหลีฮวำเอำแต่หำเรื่องเธอล่ะ เอำ คืนแค่นี้ไม่ทำให้เสียภำพพจน์หรอก… มั้ง!

ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้นเสียงออดประตูก็ดังขึ้น

มู่ฮวำหลีเดินไปเปิดประตู

เขำสั่งอำหำรไว้ เดิมคิดว่ำเป็นพนักงำนมำส่งอำหำร แต่ไม่ คิดว่ำจะเป็นหยำงกวงที่ยืนถือถุงพลำสติกสีดำอยู่

มู่ฮวำหลีเลิกคิ้ว “มีธุระ?”

สำยตำกลับสงสัย

1 1 3 0 0

เขำไม่เคยบอกหยำงกวงว่ำพักอยู่ที่นี่ แล้วนี่มำได้ยังไง?

“ผมมำ… คุยกับคุณครับ!”

หยำงกวงคิดในใจ คนมีกำรศึกษำนี่มำดเยอะจริง เห็นๆ อยู่ ว่ำเป็นคนโทรเรียกเขำมำ ตอนนี้เขำมำแล้วยังจะทำเก๊ก?

“ผมไม่มีอำรมณ์คุยกับคุณ เชิญ” มู่ฮวำหลีทำมือส่งแขก

หยำงกวงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ

เขำกำลังคิดว่ำ หรือเขำทำอะไรผิด? อำจำรย์หลีเลยไม่ พอใจ?

นึกถึงบทสนทนำในโทรศัพท์ อำจำรย์หลีขู่เขำ หยำงกวง ลังเล

ถ้ำกลับไปแบบนี้อำจำรย์หลีไม่น่ำจะปล่อยเขำไว้หรือเปล่ำ?

คนมีเงินพวกนี้เป็นมนุษย์ประเภทเอำแต่ใจที่สุด เห็นๆ อยู่ ว่ำตัวเองอยำกแต่กลับทำท่ำทำงยโส หยำงกวงกำแส้ที่อยู่ใน ถุงพลำสติกแล้วนึกถึงตอนที่ตัวเองเพิ่งเข้ำวงกำร ลูกพี่เขำใน ตอนนั้นพูดว่ำ

1 1 3 0 1

คติพจน์ของพวกเรำก็คือทำให้ลูกค้ำพอใจ!

ตอนนี้ลูกค้ำไม่พอใจอย่ำงเห็นได้ชัด ทำไงดี?

มู่ฮวำหลีมองหยำงกวงคล้ำยกับกำลังคิดว่ำทำไมหยำงกวงดู ผิดปกติแบบนี้

เสี่ยวเชี่ยนแอบมองอยู่ด้ำนบน อยำกขำแต่ก็ต้องทนไว้

ไม่รู้ทำไม บรรยำกำศแสนจะตึงเครียดแต่เธอกลับอยำกขำ

“มองตำผม” มู่ฮวำหลียื่นมือออกไปให้หยำงกวงมองตำม มือของเขำ

เสี่ยวเชี่ยนเริ่มกังวล เธอรู้ในฝีมือสะกดจิตของมู่ฮวำหลีดี หรือเขำจะสังเกตเห็นอะไรเข้ำแล้ว?

มู่ฮวำหลีดีดนิ้วตรงหน้ำดวงตำหยำงกวง หลังจำกที่ไม่พบ ควำมผิดปกติในสำยตำเขำก็แปลกใจ

“ไม่ได้ถูกสะกดจิต…” แล้วทำไมถึงได้มำที่ห้องเขำได้?