ตามใจรัก สาวนักแฮก - ตอนที่ 716 เกิดมาเพื่อกันและกัน / ตอนที่ 717 ไปขอบคุณคุณตาของลูก

ตอนที่ 716 เกิดมาเพื่อกันและกัน

ซิงเหอไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องแบบนั้นเลย ดังนั้นเธอจึงแปลกใจที่มู่ไป๋รอบคอบถึงขนาดนี้ นี่เป็นแค่งานเลี้ยงวันเกิดของถงเยียนแต่เขาเคลียร์ตารางของตัวเองเพื่อมาร่วมงานเป็นเพื่อนเธอ การกระทำของเขาทำให้เธอซึ้งใจ

“คุณดูสวยมาก แต่คุณยังขาดบางอย่างไป” จู่ๆ มู่ไป๋ก็หยิบกล่องเครื่อง เพชรออกมาเปิด ข้างในนั้นมีต่างหูสีแดงทับทิมคู่หนึ่ง ซิงเหอตกตะลึกอีกครั้งเมื่อเธอเห็นต่างหู

อาลิซึ่งอยู่ข้างๆ เธอตะโกนออกมาอย่างเบิกบาน “นี่มันเยี่ยมไปเลย! ซิงเหอ เธอจะต้องดูดีแน่เมื่อใส่มัน!”

การแต่งกายของซิงเหอก็ขาดเครื่องประดับไปจริงๆ เธอมองมู่ไป๋ด้วยความแปลกใจและถาม “คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันจะขาดสิ่งนี้”

มู่ไป๋ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “เพราะว่าผมรู้จักคุณดีเกินไป ดังนั้นผมเลยเตรียมทุกอย่างที่คุณอาจลืมไว้ให้แล้ว”

เขาหมายถึงเรื่องคู่ควงและเครื่องประดับ ดวงตาของซิงเหอเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย ยังมีอีกคนในห้องนี้ที่สับสนในอารมณ์และนั่นก็คืออาลิ เหมือนกับมารดาที่ภูมิใจในตัวลูกสาว เธอมองพวกเขาและเธอก็ประทับใจกับความสมบูรณ์แบบเมื่อพวกเขายืนอยู่ข้างกัน คงไม่มีคู่รักคู่ไหนที่เหมาะสมกันไปมากกว่านี้อีกแล้ว พวกเขาทัดเทียมในเรื่องของหน้าตา มันสมอง และความสามารถ พวกเขาส่งเสริมกันและกันได้อย่างไร้ที่ติ

อาลิรู้สึกโชคดีที่เธอได้เป็นเพื่อนกับทั้งสองคน

มู่ไป๋ช่วยซิงเหอใส่ต่างหูด้วยตัวเอง เธอดูสวยจับใจมากขึ้นไปอีกเมื่อใส่พวกมัน ถึงแม้ว่าเขาจะเคยเห็นเธอในชุดสวยๆ มาแล้ว ลมหายใจของมู่ไป๋ก็ยังสะดุดเมื่อเขามองเธออยู่ดี

สายตาเร่าร้อนของเขาสำรวจร่างกายของเธอแล้วบ่นออกมา “ซิงเหอ คุณดูสวยมากจริงๆ แต่คุณจำเป็นต้องไปร่วมงานด้วยชุดแบบนี้จริงๆ หรอ”

ไม่รู้ทำไมอาลิถึงได้กลิ่นของความหึงในอากาศ

มันคงมาจากมู่ไป๋ที่อิจฉาว่าคนอื่นจะมีโอกาสได้เห็นความงามของซิงเหอ เขาอยากให้ความสวยของเธอมีไว้ให้เขาเห็นคนเดียวมากกว่า

ซิงเหอพยักหน้า “ฉันต้องทำแบบนี้ ไม่อย่างงั้นพวกเราจะทำให้ความเกลียดชังของใครบางคนถึงจุดสูงสุดได้ยังไง”

มู่ไป๋ยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นผมก็จะคอยอยู่ข้างๆ เพื่อปกป้องคุณ จำไว้นะว่าอย่าอยู่ห่างจากผม”

“โอเค”

“ไปกันเถอะ” มู่ไป๋ยื่นแขนของเขาออกมาให้เธอจับ คืนนี้เขาจะเป็นอัศวินของเธอ เป็นคนแหวกทางให้เธอ เขาจะอยู่ที่นั่นเพื่อช่วยให้เธอเปล่งประกาย เธอจะเป็นตัวละครหลักเพียงคนเดียวในค่ำคืนนี้!

เขาเต็มใจที่จะเป็นฉากหลังของเธอตราบใดที่เธอเต็มใจให้เขาได้เคียงข้างความงดงามของเธอ ซิงเหอควงแขนที่มู่ไป๋ยื่นมาให้และพวกเธอก็มุ่งหน้าไปที่งานเลี้ยง

คืนนั้นถงเยียนก็อยู่ในชุดที่ดีที่สุดของเธอเช่นกัน เช่นเดียวกับซิงเหอ เธอไม่อยากยอมแพ้ เธอต้องการข่มซิงเหอด้วยตัวตนของเธอ แต่เธอก็ต้องตกตะลึงเมื่อซิงเหอมาในชุดที่ดูดีกว่า แถมยังมีสีมู่ไป๋ที่หน้าตาหล่อเหล่าอยู่ข้างๆ เพื่อขับเน้นความสวยของหล่อนอีกด้วย

การมาถึงของพวกเขาทำให้ห้องเต้นรำตกอยู่ในความเงียบงัน พวกเขาดึงดูดความสนใจของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่พวกเขา อันที่จริงคนส่วนใหญ่ก็เคยชินกับการเห็นผู้ชายหล่อๆ และผู้หญิงสวยๆ มามากแล้วและคุ้นเคยกับความน่าดึงดูดของคนเหล่านั้น แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกประทับใจกับซิงเหอและมู่ไป๋อยู่ดี

ตอนที่ 717 ไปขอบคุณคุณตาของลูก

พวกเขาไม่เพียงแค่ดูเด่นกว่าฝูงชนด้วยหน้าตาเท่านั้น แม้กระทั่งบรรยากาศรอบตัวของพวกเขาก็แตกต่างออกไป มันเป็นความมั่นใจที่มีมาตั้งแต่กำเนิด ดังนั้นแทนที่จะบอกว่าพวกเขาดึงดูดคนทั้งห้อง ควรจะบอกว่าเป็นเพราะเอกลักษณ์และอำนาจของพวกเขามากกว่าที่ทำให้ทุกคนยอมศิโรราบ

แม้กระทั้งปฏิกิริยาแรกของถงเยียนและชุยอิงเมื่อได้เห็นพวกเขาก็คือตกตะลึง อย่างไรก็ตามมันได้เปลี่ยนเป็นความอิจฉาและไม่พอใจอย่างรวดเร็ว!

ในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันพวกเธออิจฉารูปร่างหน้าตาของซิงเหอและผู้ชายรูปงามที่อยู่ข้างเธอ นั่นก็เพราะว่าพวกเธอไม่มีคู่ควง!

ชุยอิงมีคนที่ขอให้มาด้วยได้อยู่หรอก แต่เขาไม่ได้อยู่ในประเทศนี้ ต้องขอบคุณที่เธอไม่ใช่เจ้าของงานไม่อย่างนั้นเธอคงขายหน้าแย่… เหมือนกับถงเยียนที่ควรจะเป็นคนสำคัญที่สุดของค่ำคืนนี้แต่ซิงเหอกลับบดบังรัศมีของเธอจนมิด แล้วจะไม่ให้เธอโกรธได้ยังไง

“อิงอิง แผนของเธอจะได้ผลจริงๆ หรอ” ถงเยียนถามด้วยความไม่พอใจ

ชุยอิงพยักหน้าในขณะที่เธอสำรวจซิงเหออย่างเย็นชา “แน่นอนอยู่แล้ว ตระกูลเฉินติดหนี้พวกเราครั้งใหญ่ พวกเขาจะทำทุกอย่างที่ฉันขอ”

“เยี่ยมไปเลย! คืนนี้ฉันต้องการทำให้ยัยแรดนั่นกลายเป็นตัวตลกของงานนี้!” ถงเยียนจ้องมองซิงเหอด้วยความมุ่งร้าย เธอรอไม่ไหวแล้วที่จะเริ่มแผนการของพวกเธอ

เฉินหรูที่ยืนอยู่ข้างๆ ปลอบใจเธอ “เสี่ยวเยียน อย่ารีบร้อนจนเกินไป พวกเราต้องทำตามแผนการ”

“หนูเข้าใจค่ะ” ถงเยียนพยักหน้า

เฉินหรูพูดพร้อมรอยยิ้ม “งั้นก็ไปเถอะ ไปขอบคุณคุณตาของลูก”

ถงเยียนหายใจเข้าลึกๆ ยิ้มกว้าง และเดินไปทางเวที เมื่อเธอขึ้นมายืนอยู่บนเวทีทั้งห้องก็เงียบลงอีกครั้ง รอดูว่าเธอจะทำอะไร

ถงเยียนเหลือบตามองผ่านฝูงชนแล้วเธอก็เลียนแบบท่าทางวางตัวของซิงเหอโดยไม่รู้ตัวและพูดว่า “สวัสดีตอนเย็นค่ะ ฉัน ถงเยียน อยากจะขอบคุณทุกคนที่ยอมสละเวลาอันมีค่ามาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของฉัน ก่อนอื่นฉันต้องขอแจ้งให้ทุกคนทราบว่าจุดประสงค์ของงานเลี้ยงนี้ไม่ใช่เพื่อฉลองวันเกิดของฉัน แต่ถือเป็นการขอบคุณตระกูลเฉินสำหรับทุกอย่างที่พวกเขาได้ช่วยเหลือและทำให้ฉันกับคุณแม่ ฉันมั่นใจว่าทุกคนคงได้ยินเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ฉันกับคุณแม่ก็เป็นผู้เคราะห์ร้ายเหมือนกันเพราะพวกเราไม่คิดเลยว่าจะมีอุบัติเหตุแบบนี้เกิดขึ้น นี่ทำให้หัวใจของพวกเราทั้งคู่เจ็บปวดอย่างมาก แต่พวกเรารู้สึกเสียใจกับตระกูลเฉินมากที่สุด!

“คุณตาคะ ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นคนเดียวที่มาในวันนี้ หนูก็ยังอยากที่จะเป็นตัวแทนของคุณแม่เพื่อบอกว่าพวกเราเสียใจและขอบคุณจริงๆ! ขอบคุณสำหรับความรักและความใส่ใจที่มีให้กันมาหลายปี พวกเราจะจดจำความเมตตาของพวกคุณไปตลอดชีวิต!”

ถงเยียนสะอื้นพร้อมน้ำตาขณะที่กำลังกล่าวคำพูด ฝูงชนบางคนเริ่มร้องไห้ไปกับเธอ ผู้อาวุโสเฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้ของเขาและฟังคำพูดของถงเยียนอย่างตั้งใจ ดวงตาของเขาเป็นประกายแวววาว เห็นได้ชัดว่าเขาก็ซึ้งใจเหมือนกัน

ณ เวลานั้นทุกคนคิดว่าผู้อาวุโสเฉินจะตื้นตันใจเพราะถงเยียนและยอมรับถงเยียนกับเฉินหรูกลับไปอีกครั้ง แล้วงานเลี้ยงวันเกิดก็จะกลายเป็นการกลับมารวมตัวกันที่น่าประทับใจ อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลาต่อมาทำให้ทุกคนตกใจ

หลังจากที่ถงเยียนพูดจบ เธอก็เดินลงมาจากเวทีตรงไปหาผู้อาวุโสเฉิน ภายใต้สายตาของทุกคน อยู่ดีๆ เธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าเขา!