ตามใจรัก สาวนักแฮก - ตอนที่ 850 ชีวิตในกรง / ตอนที่ 851 ไปพบเฮ่อหลานหยวน

ตอนที่ 850 ชีวิตในกรง

สือเจี่ยนพยักหน้า “ใช่แล้ว นอกจากโครงสร้าง ทุกอย่างนี่ที่ก็เป็นการตบตา ตามพวกเรามาครับ เราจะพาพวกคุณไปชมรอบๆ ฐานทัพ”

นั่นเป็นสิ่งที่ซิงเหอกำลังจะเสนอ พวกเธออยากรู้เกี่ยวกับสถานที่นี้จริงๆ มันเหมือนการค้นพบโลกใหม่

ฐานทัพมีขนาดใหญ่แต่ก็ยังสามารถเดินสำรวจด้วยเท้าได้ ขณะเดินอยู่บนพื้นผิวที่ถูกทำให้ราบเรียบ มองดูทิวทัศน์ ทั้งสามก็รู้สึกว่าพวกเขายังคงอยู่บนโลกจริงๆ อย่างไรก็ตามพวกเขารู้ว่าทิวทัศน์ทั้งหมดนี้เป็นของปลอม

สือเจี่ยนอธิบาย “ฐานทัพมีระบบแรงโน้มถ่วงและการไหลเวียนออกซิเจนของมันเอง หลังจากการพัฒนาและก่อสร้างมาหลายทศวรรษ ดูเผินๆ แล้วสถานที่นี้ก็เหมือนกับโลก แต่แน่นอนว่าท้ายที่สุดแล้วมันก็ไม่ใช่โลก อันที่จริงสภาพแวดล้อมที่จำลองขึ้นมานั้นน่าเบื่อมาก เนื่องจากทุกคนที่นี่ถูกคาดหวังว่าจะต้องทุ่มเททั้งชีวิตของตัวเองไปกับการค้นคว้า เลยไม่มีใครเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติ และธรรมชาติระดับนี้ก็ควรจะทำให้เราพอใจได้แล้ว”

แซมถามด้วยความไม่อยากเชื่อ “พวกคุณทุกคนทนอยู่รอดในที่แบบนี้มาตั้งหลายสิบปีได้ยังไง”

สือเจี่ยนยิ้มอย่างขมขื่น “เกือบทุกคนที่นี่ถูกส่งมายังสถานที่นี้ตั้งแต่ยังเด็ก พวกเราใช้ช่วงเวลาในวัยเด็กอยู่ในสถานที่ปิดล้อม ดังนั้นพวกเราเลยไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกภายนอกมากนัก นั่นคือเหตุผลที่พวกเราสามารถทนใช้ชีวิตอยู่ในกรงแบบนี้ได้ แต่…”

สือเจี่ยนหยุดพูดชั่วคราวก่อนที่จะถอนหายใจ “แต่พวกเราก็ยังเป็นมนุษย์ พวกเรายังอยากใช้ชีวิตแบบธรรมดา ลึกๆ ข้างในหัวใจของพวกเรามีความหวังที่จะได้กลับไปยังโลก เพื่อสัมผัสหญ้าจริงๆ และรู้สึกถึงสายลมจริงๆ ความปรารถนานี้ไม่ได้รุนแรงพอที่จะทำให้พวกเราเสียสมาธิกับงานวิจัย แต่มันก็ยังคงมารบกวนเราเป็นครั้งคราว และความปรารถนานี้ก็จะยังคงอยู่ตรงนั้นตราบใดที่พวกเราถูกขังอยู่ที่นี่ ผมกลัวว่าสักวันหนึ่งพวกเราจะเป็นบ้าไปถ้าพวกเราไม่ได้รับอนุญาตให้กลับไปยังโลกเพื่อเพลิดเพลินกับอิสรภาพที่เราสมควรได้รับ พวกเราส่วนใหญ่ยังสามารถทนกับชีวิตแบบนี้ได้ในตอนนี้ แต่ผมก็เห็นจุดแตกหักที่กำลังจะมาถึง”

แซมเงียบลงทันที เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจในคำพูดของสือเจี่ยน การถูกขังอยู่ในสถานที่ไร้ความรู้สึกแบบนี้ทั้งชีวิตไม่ได้เลวร้ายไปกว่าการทรมานอย่างแท้จริงเลย ถ้ามีคนกีดกันไม่ให้เขาสัมผัสกับธรรมชาติและอิสรภาพในชีวิต เขาจะต้องเสียสติแน่ๆ

“ฉันไม่รู้เลยว่าพวกคุณทุกคนต้องเติบโตขึ้นมาในสถานการณ์แบบนี้” ซิงเหอพูดเบาๆ นี่หมายความว่าคุณแม่ของเธอก็ต้องเติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมแบบนี้เหมือนกัน…

สือเจี่ยนมองเธอและพูดอย่างตื่นเต้นนิดๆ “ดังนั้นพวกเราเลยขอร้องให้คุณมาช่วยพวกเรา! คุณเซี่ย มีแค่คุณเท่านั้นที่สามารถช่วยให้พวกเราหนีรอดออกไปจากที่นี่และกลับไปสู่โลก!”

ซิงเหอพยักหน้า “ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันสัญญาว่าจะพยายามอย่างสุดความสามารถ”

สือเจี่ยนเปลี่ยนมาจริงจังแล้วโค้งต่ำให้เธอ “คุณเซี่ย ถ้าคุณสามารถช่วยพวกเราได้ คุณก็จะเป็นผู้ช่วยชีวิตของเราตลอดไป ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปพวกเราจะเชื่อฟังคำสั่งของคุณเพื่อเป็นการขอบคุณ!”

ซิงเหอพูดเบาๆ “ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอกค่ะ ฉันแค่ทำตามหน้าที่ของตัวเองเท่านั้น นอกจากนี้ฉันก็ไม่สามารถรับรองได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าฉันจะสามารถช่วยพวกคุณได้”

สือเจี่ยนยังคงเสริมด้วยความรู้สึกขอบคุณ “ถึงแม้ว่าคุณจะทำไม่ได้ พวกเราก็จะจดจำความมีน้ำใจของคุณตลอดไป”

ตอนที่ 851 ไปพบเฮ่อหลานหยวน

“คุณต้องเสี่ยงมากที่มาที่นี่คนเดียว นั่นก็คู่ควรกับความเคารพและความรู้สึกขอบคุณของพวกเราแล้ว แน่นอนว่าพวกเรารู้ก็สึกขอบคุณความเสียสละและความช่วยเหลือของคุณสีกับคุณแซมมากเหมือนกัน”

มู่ไป๋พูดตรงๆ “เหตุผลที่ผมมาอยู่ที่นี่ก็เพราะซิงเหอ เธอเป็นคู่หมั้นของผม ดังนั้นผมจะสนับสนุนทุกความพยายามของเธอ”

“ผมด้วย ผมเป็นบอดี้การ์ดของซิงเหอ ผมแค่มาที่นี่เพื่อปกป้องเธอเท่านั้น” แซมเสริม

อย่างไรก็ตามสือเจี่ยนและคนที่เหลือก็ยังรู้สึกขอบคุณพวกเขามากอยู่ดี เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการที่จะออกไปจากสถานที่บัดซบแบบนี้จริงๆ แต่ใครจะไม่อยากออกไปกันล่ะ หลังจากโดนขังอยู่ที่นี่มาหลายสิบปี

สือเจี่ยนพาพวกเขาเดินชมต่อ ฐานทัพมีตึกหลายตึกที่ดูเหมือนโรงงาน สือเจี่ยนพาพวกเขาเข้าไปในโรงงาน มันแทบจะเป็นการทำงานอย่างอัตโนมัติทั้งหมด เครื่องจักรที่นี่ล้วนมีคุณภาพสูง และวัสดุที่พวกเขากำลังใช้อยู่ก็แทบจะเป็นผลึกพลังงานสีดำทั้งหมด

สือเจี่ยนบอกว่าผลึกพลังงานเป็นแร่ที่น่าอัศจรรย์ซึ่งสามารถพบได้ใต้พื้นผิวของดวงจันทร์ พวกมันมีประโยชน์มากมายและสามารถใช้เพื่อวัตถุประสงค์แทบทุกอย่าง

“เห็นได้ชัดว่าเฮ่อหลานหยวนเจอแร่พวกนี้หลังจากที่เขามาที่ดวงจันทร์เป็นครั้งแรก เขาค้นพบคุณค่ามหาศาลของมันและใช้พวกมันสร้างฐานทัพแห่งนี้บนดวงจันทร์ นับตั้งแต่นั้นมาแผนการครองโลกของเขาก็เริ่มต้นขึ้น หลายทศวรรษที่ผ่านมาพวกเราใช้แร่ชนิดนี้เพื่อขยายฐานทัพจนกลายเป็นอย่างที่คุณเห็นในวันนี้” สือเจี่ยนเปิดเผยทุกอย่างกับพวกเขา แม้กระทั่งข้อมูลที่พวกเขาไม่ได้ถาม

“สิ่งนี้น่าเหลือเชื่อจริงๆ” ซิงเหอกล่าวชม “หากไม่มีสิ่งนี้ ทั้งหมดนี่ก็เป็นไปไม่ได้”

“คุณพูดถูก นั่นคือเหตุผลที่พวกเราเรียกมันว่าแร่รังสรรค์ พวกมันเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดของพวกเรา”

“นี่คงเป็นประโยชน์สูงสุดที่เฮ่อหลานหยวนทำให้กับโลก” แซมพูดอย่างยุติธรรม

สือเจี่ยนเห็นด้วย “มองอีกแง่หนึ่งเฮ่อหลานหยวนก็เป็นคนที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ พูดตามตรงแล้วถ้าไม่ใช่เพราะมาตรฐานชีวิตที่น่าสยดสยองของที่นี่ พวกเราทุกคนก็คงชอบเขา ความรู้และความสามารถด้านการศึกษาค้นคว้าของเขาไม่มีใครเทียบได้”

ซิงเหอ มู่ไป๋ และแซมเห็นด้วยกับเขา เฮ่อหลานหยวนเป็นคนที่มีความสามารถจริงๆ อนิจจาเขาใช้พรสวรรค์ของตัวเองเพื่อทำเรื่องชั่วร้าย เขาสามารถสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองในโลกมนุษย์ได้อย่างง่ายดายด้วยความอัจฉริยะของเขา อย่างไรก็ตามเขาทำผิดศีลธรรมเพราะความทะเยอทะยานของตัวเอง แต่บางทีมันอาจเป็นเพราะว่าเขาเกิดมามีความสามารถมากกว่าคนอื่น เลยทำให้ชื่อเสียงและเกียรติยศธรรมดาไม่เพียงพอสำหรับเขา เขาจะพอใจก็ต่อเมื่อได้ทำบางอย่างที่ยิ่งใหญ่อย่างเช่นการครอบครองโลกเท่านั้น

มู่ไป๋ถามอย่างจริงจัง “เฮ่อหลานหยวนอยู่ที่ไหนครับ พวกเราอยากจะพบเขา”

สือเจี่ยนพยักหน้าหลังจากลังเลอยู่สักพัก “อืม การพบกันเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ แต่ผมแนะนำให้พวกคุณเตรียมใจไว้ก่อน เพราะตอนนี้เขาดูค่อนข้างน่ากลัว”

ทั้งสามคนอดมองหน้ากันไม่ได้ เขาหมายความว่ายังไง

สือเจี่ยนพาพวกเขาไปที่ตึกที่สูงที่สุดซึ่งตั้งอยู่ตรงใจกลางของฐานทัพ

ตึกที่มีลวดลายแปลกตาเปล่งแสงสลัวๆ ออกมา สือเจี่ยนอธิบายว่าพวกนั้นคือหลอดไฟฟ้า ตัวตึกเป็นสีดำราวกับยามค่ำคืน เพื่อให้แน่ใจว่าแต่ละตึกมีความแตกต่างกัน ด้านนอกของทุกตึกจึงมีหลอดไฟฟ้าฝังไว้เพื่อสร้างสีและรูปทรงต่างๆ ที่สามารถเปลี่ยนได้ตามความจำเป็น