Taming Master - ตอนที่ 168

เอียนดีใจเมื่อเขาถาม

“โอ้ เป็นคนที่นายรู้จักด้วยงั้นหรอบักค์?”

เมื่อเอียนถาม บักค์พยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับ

• ฉันรู้จักพวกเขาดี อย่างไรก็ตามเซลามัสไม่ใช่ชื่อของคน

“ถ้างั้น?”

บักค์พูดต่อ

• มันเป็นชื่อของหนึ่งในชนเผ่าที่เป็นกลางของทวีปกลางโบราณ

เอียนซึ่งครุ่นคิดสักครู่หนึ่งได้ถามอีกครั้ง

“พวกเขาเหมือน… นักรบทะเลทรายงั้นหรอ?”

คราวนี้ไคซาร์ตอบกลับ

“ถูกต้องเจ้าหนูลอร์ด หากชื่อของเผ่านักรบทะเลทรายที่ช่วยอาณาจักรไคม่อนในตอนนี้คือ ‘มาเจนต้า’ เจ้าสามารถคิดได้ว่ามันเป็นเผ่าทะเลทรายอื่นที่เรียกว่า ‘เซลามัส’  ซึ่งมีอยู่ก่อนเช่นกัน”

“…!”

ดวงตาทั้งสองของเอียนเบิกโพลง

เนื่องจากถ้าเขาสามารถได้รับโบราณวัตถุที่คล้ายกับ ‘หน้ากากของมาเจนต้า’ จากแท่นบูชาแห่งเซลามัส มันจะเป็นความช่วยเหลือที่มากมาย

เอียนพูดอีกครั้ง

“ถ้างั้นมีอะไรเหมือนกับหน้ากากของเซลามัสหรืออะไรบางอย่างมั้ย?”

ไคซาร์ซึ่งรู้ถึงความคิดของเอียน แสยะยิ้มขณะที่ตอบกลับ

“ฮุฮุ โชคร้ายนะ คงไม่มีอะไรแบบนั้นกรอก เนื่องจากเป็นที่ทราบกันว่าผู้คนในเซลามัสถูกกำจัดไปนานแล้ว”

เอียนเดาะลิ้น

“จิ๊ เกือบจะดีแล้วเชียว แต่ทำไมนายถึงบอกว่าเป็นสถานที่ที่ฉันจะสนใจ?”

“ถึงแม้ว่าอาจจะไม่มีโบราณวัตถุที่นำความแข็งแกร่งของชนเผ่าที่เป็นกลางเช่นหน้ากากของมาเจนต้า เจ้าอาจพบโบราณวัตถุอื่นที่มีความสามารถแตกต่างกันไป”

เมื่อไคซาร์พูด เอียนพยักหน้าขณะที่เขาคิดกับตัวเอง

‘แต่แล้วหากว่ามันเป็นสถานที่ที่ฉันค้นพบครั้งแรก อย่างน้อยอาจจะได้รางวัลผู้คนพบครั้งแรก’

และบักค์ได้พูดเพิ่มเติม

เนื้อหาของมันก็เพียงพอแล้วที่จะล่อลวงเอียน

• และในบรรดาชนเผ่ากลางที่ทรงพลังซึ่งปกครองเหนือทวีปกลางโบราณ เผ่าเซลามัสเป็นชนเผ่าเพียงกลุ่มเดียวที่ประกอบด้วยซัมมอนเนอร์

หัวของเอียนหันไปหาบักค์

“อะไรนะ จริงหรอ?”

และเขาจ้องไปที่ไคซาร์เล็กน้อย

“เจ้าผู้ติดตาม ทำไมไม่บอกฉันถึงข้อมูลที่สำคัญขนาดนี้?”

อย่างไรก็ตาม ไคซาร์แค่พยักไหล่เท่านั้น

* * *

“เอาล่ะ จากนี้ไปแล้วแต่พวกนายแล้ว! ผู้ที่ต้องการอยู่ข้างหน้าและต่อสู้กับกองทัพอาณาจักรไคม่อนสามารถไปที่ค่ายทหารที่นั่นและสมัครเป็นทหารรับจ้างและถ้าไม่เป็นเช่นนั้น มันจะเป็นการดีที่สุดที่จะมอบความไว้วางใจของพวกนายไว้ในเมืองที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักร”

ในคำพูดของหัวหน้าอัศวินของปาร์ตี้ตระกูลราชวงศ์ที่ยืนเป็นแถวก็เริ่มแยกย้ายกันไปที่ต่างๆ

พวกเขาเป็นกำลังเสริมของอาณาจักรลัสเปลที่เดินทางออกจากทวีปตะวันออกและมาถึงทวีปกลาง

และผู้เล่นของอาณาจักรลัสเปลที่มาถึงทวีปกลางโดยการเข้าร่วมกลุ่มของกำลังเสริมก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างวุ่นวาย

“โฮ่ ในที่สุดก็เข้ามาในทวีปกลาง!”

คาโนเอลซึ่งออกจากปาร์ตี้แสดงความพึงพอใจขณะที่เขามองไปรอบๆตัว

“ฮ่า เป็นทะเลทรายที่โรแมนติค ฉันได้ยินมาว่ามอนสเตอร์ในทวีปกลางให้ค่าประสบการณ์จำนวนมาก ดังนั้นนั่นหมายความว่าฉันแค่เพิ่มเลเวลที่เหลือใช่ไหม?”

คาโนเอลยิ้มเมื่อเขาหันหน้าไปทางมังกรแดงที่อยู่ข้างๆเขา

“ยงยง นายก็ชอบที่นี่ใช่มั้ย?”

มังกรตัวนั้นคือยงยงซึ่งถือได้ว่าเป็นจิตวิญญาณของคาโนเอล

Keu-reu-reu-reu-!

มังกรพยักหน้าอย่างมีความสุขและขณะที่ลูบหัวมังกร คาโนเอลก็พึมพัม

“อืมมม แต่ฉันไม่มีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับบริเวณล่าที่นี่… ฉันต้องออกจากระบบและดูในชุมชนก่อนหรือไม่?”

อย่างไรก็ตามจากวิสัยทัศน์ของคาโนเอล ชายสองคนเดินออกไปขณะที่พวกเขาพูดคุย

คาโนเอลฟังบทสนทนาของทั้งสองคนอย่างตั้งใจ

นี่เป็นเพราะเขารู้สึกว่าเขาจะได้รับข้อมูลที่เขาตั้งการจากพวกเขา

“นายกำลังจะไปทำอะไร? นายจะไปลงสมัครเป็นทหารรับจ้างและสู้ในแนวหน้าหรอ?

“ทำไมคุณถึงพูดเรื่องโง่ๆแบบนี้? เรากำลังแพ้การต่อสู้กับไคม่อนในตอนนี้ ดังนั้นการเข้าร่วมการต่อสู้ที่แนวหน้าคือการฆ่าตัวตาย”

“ถึงกระนั้นฉันได้ยินมาว่ารางวัลนั้นดีจริงๆ ดังนั้นมันไม่แย่ที่จะเข้าร่วม”

“นายไม่รู้หรือว่านายกำลังคิดอะไรอยู่ ในตอนแรกอาจเป็นเช่นนั้น แต่เมื่อเราถูกผลักกลับมากเกินไป ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้รับรางวัลมากมายเช่นกัน”

ขณะที่ฟังทั้งสองคนพูดคุยกัน คาโนเอลพยักหน้าในใจ

‘อืมม… ฉันได้ยินมาว่าเราแพ้ในสงคราม แต่ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะรุนแรงกว่าที่คาดไว้มาก’

บทสนทนาของทั้งสองคนพูดต่อไป

“อืมมม… จริงหรอ?”

“ฉันกำลังบอกคุณว่าเป็นอย่างนั้น”

“ถ้างั้นนายจะไปทำอะไร?”

“ฉันกำลังคิดว่าจะไปเมืองของกิลด์ใหญ่ที่อยู่ด้านหลังและปลอดภัยที่จะล่าใกล้ๆนั้น”

“โอ้โห ฟังดูดีเหมือนกัน แต่ฉันต้องไปเมืองไพโรสักครั้ง ไปที่นั่นกันก่อนเถอะ”

“เมืองไพโร? อ่อ นายกำลังพูดถึงเมืองของกิลด์โลตัสใช่มั้ย ฉันก็อยากไปที่นั่น แต่นั่นอันตรายนิดหน่อย”

“ทำไมล่ะ?”

“กองทัพอาณาจักรไคม่อนอาจยึดฐานส่วนใหญ่ที่อยู่รอบๆได้ในตอนนี้ มันจะไม่เป็นไรถ้าเราโชคดีและไม่วิ่งเข้าไปในกองทัพของอาณาจักร… แต่ถ้าเราเจอพวกเขา เราจะจบลง ที่ต้องทนทุกข์ทรมานกับความตายที่น่ากลัวทันที”

“อืมมม… อย่างนั้นหรอ?”

คาโนเอลที่กำลังฟังบทสนทนาของคนสองคนเริ่มขยับเท้า

มันเป็นเพราะเขาได้ตัดสินใจในปลายทางของเขา

‘ถูกต้อง ฉันจะลืมได้อย่างไร! ฉันมาถึงทวีปกลาง ดังนั้นฉันไม่สามารถไปพบกับไอดอลของฉันไม่ได้! ‘

ไอคอลที่คาโนเอลพูดถึงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอียน

หลังจากคาโนเอลดูวิดีโอการต่อสู้ของเอียนบน YouCast เขาก็กลายเป็นแฟนคลับของเอียนโดยสมบูรณ์

ความสามารถการต่อสู้ของเอียนที่เขาสามารถครองสนามรบได้ในขณะที่จัดการสัตว์เลี้ยงของเขาได้อย่างอิสระ ค่อนข้างเป็นความคิดของเขาเกี่ยวกับสวรรค์ที่สมบูรณ์แบบ

‘เอาล่ะ ดูเหมือนว่าฉันแค่ต้องการรู้ว่าเมืองไพโรอยู่ที่ไหนตอนนี้!’

หลังจากค้นพบผู้เล่นอัศวินที่เดินผ่านหน้าเขา คาโนเอลเดินเข้าหาเขาด้วยเสียงฝีเท้าอย่างรวดเร็ว

แตกต่างจากผู้เล่นคนอื่นที่มีรูปร่างหน้าตาที่สะอาดเมื่อพวกเขามาถึงทวีปกลาง เกราะของเขาถูกปกคลุมด้วยทรายอย่างสมบูรณ์

แม้เพียงแค่มองเขา เขาก็รู้สึกได้ว่าเขาเป็นผู้เล่นที่เคยอยู่ในทวีปกลางมานานแล้ว

“ขอโทษนะครับ แต่ขอถามอะไรบางอย่างได้ไหมครับ?”

“ได้สิ”

“ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แต่ผมสงสัยว่าคุณรู้ทิศทางที่จะไปที่เมืองไพโรหรือป่าวครับ”

เมื่อคาโนเอลพูด ชายผู้มองดูรูปร่างหน้าตาของเขาสวมท่าทางที่ดูงุนงงเมื่อเขาถามกลับ

“เมืองไพโรงั้นหรอ? นายพูดถึงเมืองของกิลด์โลตัสใช่ไหม?”

“ครับ ใช่ครับ”

“อืมมม… เลเวลของนายต่ำไปน่ะ…”

ชายที่จ้องเลเวลและ ID ของคาโนเอล

• ซัมมอนเนอร์คาโนเอล – เลเวล 100

เมื่อคาโนเอลซึ่งตกตะลึงได้ลังเลใจ ชายคนนั้นพูดต่อ

“ถึงกระนั้น อุปกรณ์สวมใส่ของนายก็อยู่ในระดับสูง ตราบใดที่นายมีอำนาจในการควบคุม ฉันคิดว่านายจะสามารถไปถึงที่นั่นได้”

สำหรับคาโนเอลซึ่งเป็นทายาทของ SH Electronics ในชีวิตจริงอุปกรณ์ระดับสูงในเลเวล 100 ของเขาคือราคาของหมากฝรั่งสำหรับเขาและมันอาจจะเห็นได้ชัด แต่เขาได้ฉาบทุกส่วนของเขาด้วยไอเทมชั้นยอด

คาโนเอลยิ้มอย่างสดใสขณะที่เขาพูด

“อ่อ โล่งอก การควบคุมของฉันก็ไม่แย่หรอก ฮุฮุ”

ชายคนนั้นซึ่งแสยะยิ้ม ชี้ไปตามนิ้วของเขาในขณะที่เขาเริ่มอธิบาย

“ตรงไปทางนั้น…”

Seu-reu-reuk-.

“อะ อะไรน-?”

เอียนซึ่งกำลังเดินกลายเป็นคนสับสนหลังจากเห็นทรายใต้ฝ่าเท้าของเขา

“ไคซาร์นายแน่ใจนะว่าเราสามารถไปทางนี้อ่ะ?”

ไคซาร์พยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับด้วยอาการที่ก็ไม่ได้เรื่องใหญ่อะไรนิ

“ได้สิ ทำไมข้าต้องโกหกเจ้า?”

ไคซาร์ซึ่งพูดจบ เดินไปข้างหน้าพร้อมกับก้าวใหญ่ๆ

และหลังจากนั้นไม่นาน ช่วยไม่ได้ที่ตาทั้งสองของเอียนจะโตขึ้น

Swaaah-!

นั่นเป็นเพราะทรายเป็นรูปร่างคล้ายกระแสน้ำวนในขณะที่มันดูดไคซาร์

และไคซาร์หายตัวไปอย่างสมบูรณ์จากจุดที่เขาอยู่

การแสดงออกที่เขาจมลงไปในพื้นดินชัดเจนมากขึ้นเล็กน้อย

“ฮึก!”

ขณะที่เอียนงุนงง บักค์ซึ่งอยู่ข้างเขาได้พูด

• เจ้านาย ข้ารู้สึกถึงความแข็งแกร่งของไคซาร์จากข้างในนี้ ข้าคิดว่านั่นเป็นทางเข้าของแท่นบูชาที่ไคซาร์พูดถึง

“นะ นายคิดแบบนั้นหรอ?”

เพราะฉากที่เขาถูกทรายกลืนก็น่าตกใจ เท้าของเขาไม่ขยับอย่างง่ายดาย แต่เอียนก็เริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ

“มันไม่ใช่ว่ามีมอนสเตอร์ในทะเลทรายที่แปลกประหลาดอยู่ข้างใต้และฉันจะลงเอยด้วยการโดนกินหรืออะไรสักอย่างใช่มั้ย?”

และก่อนที่เอียนจะก้าวห้าก้าว…

“อ๊ากกก-!”

ตามด้วยเสียงร้อง ร่างกายของเอียนถูกดูดเข้าไปในทราย

พอลลีนและซีเรียซึ่งตามหลังเขาก็เริ่มเดิน

Seu-seu-seuk-.

หลังจากนั้นไม่นานกองทรายที่กลืนกินทั้งปาร์ตี้กลับสู่สภาพสงบราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

• ‘แท่นบูชาแห่งเซลามัส’ ซึ่งมีประวัติการอัญเชิญโบราณได้ถูกค้นพบเป็นครั้งแรก
• ชื่อเสียงของท่านเพิ่มขึ้น 10,000 หน่วย
• ความสามารถการต่อสู้ทั้งหมดเพิ่มขึ้น 10 หน่วยอย่างถาวร
• ความเป็นผู้นำและความสัมพันธ์ของท่านเพิ่มขึ้น 50 หน่วยอย่างถาวร

พร้อมกับเสียงของข้อความระบบที่ดังขึ้นเรื่อยๆ เอียนก็ตกลงไปในถ้ำที่มืดและเป็นความลับ

Thud-.

• เนื่องจากการตกอยู่ในสถานะที่ไม่มีการป้องกัน พลังชีวิตของท่านจึงลดลง 175 หน่วย

เอียนที่ดิ่งลงสู่พื้นดินหลังจากที่ถูกปกคลุมอย่างสมบูรณ์ในทรายบ่นกับตัวเอง

“อ๊า สิ่งนี้มันจะต้องเป็นสิ่งที่รบกวนจิตใจและไม่เอื้ออำนวยแน่เลย?”

อย่างไรก็ตามนอกเหนือจากปากที่บ่นของเขา เขาก็ยิ้ม

เนื่องจากรางวัลที่เขาได้รับในฐานะผู้ค้นพบคนแรกดีกว่าที่เขาคาดไว้

‘มันเป็นของขวัญจากเหล่าทวยเทพ! ฉันไม่รู้อะไรเลย แต่ความเป็นผู้นำและความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นเพียงอย่างเดียวก็เหมือนน้ำผึ้งแล้ว’

เมื่อปาร์ตี้ทั้งหมดรวมตัวกันหลังจากนั้น เอียนเริ่มเดินอีกครั้ง

“ไคซาร์ นี่เป็นสถานที่แท่นบูชาที่นายพูดถึงใช่ไหม?”

เมื่อเอียนถาม ไคซาร์พยักหน้าโดยไม่ลังเล

“ถูกต้อง นี่เป็นสถานที่ที่ฉันพบโดยบังเอิญในขณะที่เดินไปในสมรภูมิรบ”

เมื่อไคซาร์นำทาง ปาร์ตี้ก็เริ่มเดินไปด้านในอย่างช้าๆและถ้ำลับที่มืดมิดก็เริ่มสว่างขึ้นทีละเล็กละน้อย

‘อืมมม มันดูเหมือนว่าจะต้องมีอะไรบางอย่างแน่นอน…’

อย่างไรก็ตามจากนั้น ข้อความระบบที่ไม่ต้องรับก็โผล่ขึ้น

• นี่คือพื้นที่ใต้ดินที่ปิดสนิทที่มีออกซิเจนจำกัด
• การเคลื่อนไหวของท่านลดลง 10% และพลังชีวิตของท่านลดลง 0.1% ต่อวินาที
• พลังชีวิตของท่านลดลง 127 หน่วย

เอียนขมวดคิ้ว

“อะไรวะเนี่ย คุณสามารถตายได้ผ่านการขาดออกซิเจน?”

หาก 0.1% ของพลังชีวิตของเขาลดลงต่อวินาที นั่นหมายความว่าพลังชีวิตของเขาจะลดลงอย่างสมบูรณ์ในเวลาประมาณ 17 นาที

แน่นอนว่าเขาสามารถทนได้ผ่านไอเทมหรือสกิลในการฟื้นฟูพลังชีวิต แต่เนื่องจากพลังชีวิตของทุกคนลดลงจึงไม่มีข้อผิดพลาดเลยว่ามันเป็นสถานการณ์ที่ยุ่งเหยิงอย่างไม่น่าเชื่อ

ไคซาร์หัวเราะเอียน

“นายขาดการฝึกฝน. ฉันไม่ได้รับความเสียหายใดๆกับออกซิเจนมากมายแค่นี้”

และในบรรดาสมาชิกปาร์ตี้ มีเพียงไคซาร์ที่ยังดีอยู่

เอียนส่ายหน้า

‘ตามที่คาดเจ้าสัตว์ประหลาด’

ขณะที่พวกเขาเข้ามาอย่างช้าๆในขณะที่จัดการกับความสำคัญของพลังชีวิตของพวกเขาถ้ำลับก็กว้างขึ้นทีละน้อย

หลังจากนั้นไม่นานพื้นที่โล่งก็ปรากฏต่อหน้าต่อตาของปาร์ตี้และในระหว่างนั้นรูปปั้นทองสำริดขนาดยักษ์ก็ตั้งอยู่

รูปปั้นดูเหมือนมอนสเตอร์งูที่ลอยขึ้นไปในอากาศราวกับว่ามันกำลังปีนขึ้นไปและข้างหน้าเป็นผู้เฒ่าที่มีดาบใหญ่บนหลังของเขา

เอียนถามไคซาร์ด้วยท่าทางงุนงง

“ผู้ติดตาม นายรู้จักผู้เฒ่าคนนั้นมั้ย?”

ไคซาร์พยักหน้า

“แน่นอนว่าฉันรู้จักเขา”

ไคซารซึ่งพักหายใจเลยก็น้อย  ยิ้มขณะที่เขาพูดอย่างช้าๆ

“เจ้าสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นผู้เฒ่าเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่หลังจากเผชิญหน้ากับข้าด้วยดาบ”