Taming Master - ตอนที่ 189

หลังจากเสร็จสิ้นการปั่นป่วน เอียนซึ่งกลับไปยังเมืองไพโรและอยู่ในระหว่างการซ่อมแซมอุปกรณ์ของเขา ก็ตกตะลึงหลังจากเห็นข้อความระบบที่ไม่คาดคิด

• เควสต์ของ ‘ฮันจิฮูนี่ย์’ ได้แชร์ผ่านความสัมพันธ์เจ้านายกับข้ารับใช้
• ท่านจะตรวจสอบข้อมูลเควสต์หรือไม่?

เอียนซึ่งอ่านข้อความแสดงท่าทางงุนงง

‘อะไรวะเนี่ย ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันอยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างผู้รับใช้กับเด็กคนนี้? เป็นเพราะไคซาร์เป็นผู้ติดตามของฉัน ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับข้ารับใช้ของผู้ติดตามจึงสามารถใช้กับฉันได้ด้วยเช่นกัน?’

เอียนซึ่งพึมพำกับตัวเอง แสยะยิ้มในขณะที่เขาเปิดข้อมูลเควสต์

เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นเควสต์ที่ดีหรืออะไรทำนองนั้น

“ตรวจสอบเควสต์”

กริ๊ง-

-ราชาแห่งความมืดผู้เป็นอมตะ (เควสต์เชื่อมลับ)

ระดับความยากเควสต์ : SSS

ความต้องการของเควสต์ : ผู้เล่นที่ได้รับการยอมรับจากวิญญาณแห่งผู้อมตะ

เวลาจำกัด : ไม่มี

รางวัล – ชื่อเสียง 200,000 หน่วย และกล่องอุปกรณ์นักอัญเชิญระดับ Legendary

(รางวัลอาจเปลี่ยนแปลงได้ขึ้นอยู่กับอาชีพของผู้เล่นที่เข้าร่วมในเควสต์)

ดวงตาของเอียนที่อ่านหน้าต่างเควสต์ได้เบิกโพลง

“เอ่อ… อะไรวะเนี่ย?”

เควสต์เชื่อมลับพร้อมระดับความยากระดับ SSS!

แม้แต่เอียนก็ยังเห็นระดับความยากระดับ SSS เพียงครั้งเดียว

‘ระดับความยากนั้นเหมือนกับเควสต์เชื่อมของเซลามัสซึ่งมีข้อจำกัดในเลเวล 200!’

ยิ่งไปกว่านั้น ‘กล่องอุปกรณ์นักอัญเชิญระดับ Legendary’ นั้นน่าดึงดูดมากๆ

เนื่องจากระดับของไอเทมถูกตั้งค่าเป็นระดับ Legendary และยิ่งไปกว่านั้นก็หมายความว่าเขาสามารถได้รับไอเทมที่เกี่ยวข้องกับอาชีพซัมมอนเนอร์ได้

“นี่… มันน่าเหลือเชื่อ”

เอียนผู้ได้รับเควสต์คุณภาพสูงจากสถานที่ที่ไม่คาดคิดฟรี ยิ้มกว้าง

“ถ้าเป็นอย่างนี้ ฉันไม่อาจมองข้ามได้!”

เอียนเปิดรายชื่อเพื่อนและส่งข้อความหาฮูนี่ย์ทันที

• เอียน : ฮูนี่ย์ นายทำอะไรอยู่ตอนนี้? มันก็นานมาแล้วที่พี่คนนี้ไม่ได้เจอหน้านาย

และหลังจากนั้นไม่นาน ฮูนี่ย์ได้ตอบกลับ

• ฮูนี่ย์ : เอ่อ… เจ้าปีศาจศัตรู!

เอียนยิ้มขณะที่เขาส่งข้อความอีกครั้ง

• เอียน : ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ? มาเรียกฉันว่าปีศาจศัตรู คำพวกนั้นควรเรียกเจ้านายของนายงั้นหรอ?
• ฮูนี่ย์ : เจ้านายหรอ ไอเวร! ใครเป็นเจ้านายของฉัน?

เอียน : ทำตัวเหมือนที่นายไม่รู้ พี่ของนายไม่ใช่หรอ? ข้อความของระบบเพิ่งแจ้งให้เรารู้

• ฮูนี่ย์ : …
• เอียน : ลืมมันไปเถอะและแค่บอกสถานที่ที่นายอยู่มา ดูจากระดับความยากคือระดับ SSS นายไม่สามารถทำคนเดียวได้แน่
• ฮูนี่ย์ : มันไม่ใช่อย่างนั้น! ฉันสามารถทำได้ด้วยตัวเอง!
• เอียน : ตลกจริงๆ ฉันได้รับเควสต์ที่มีระดับความยากระดับ SSS เพียงครั้งเดียว แต่ข้อ จำกัดเลเวลคือ 200 นายจะทำสิ่งนี้ด้วยตัวเองได้ยังไง? หยุดการพูดคุยเล็กน้อยและรับข้อเสนอซะ
• ฮูนี่ย์ : เอ่อ… เอ่ออออ
• เอียน : ถ้าไม่รับข้อเสนอ อย่ามาอ้อนวอนทีหลังแล้วกัน

มันเป็นเควสต์ร่วมยังไงก็ตาม ถ้าเอียนใช้ความพยายามนิดหน่อยการหาที่ตั้งของเควสต์ก็ไม่ได้ยากเท่าไหร่

‘จิ๊ ไม่ต้องการความช่วยเหลืองั้นหรอ?’

อย่างไรก็ตาม เอียนซึ่งรู้สึกถึงเงาของความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขา ตัดสินใจที่จะช่วยฮูนี่ย์และหลังจากนั้นไม่นาน ฮูนี่ย์ก็ส่งข้อความถึงการยอมจำนน

• ฮูนี่ย์ : เฮ้อ โอเค… เนื่องจากถ้ามีคนอย่างนายมาช่วยอัตราความสำเร็จของเควสต์ก็จะเพิ่มขึ้น
• เอียน : คิดได้ดีเด็กน้อย พี่คนนี้จะดูแลนายอย่างดีต่อจากนี้ไป
• ฮูนี่ย์ : หึ มันอยู่ที่ทวีปกลาง 477,6543 มาสิ
• เอียน : โอเค นายเตรียมพร้อมการต่อสู้ไว้ เนื่องจากดูเหมือนว่าเราจะเผชิญหน้าพวกนั้นไม่ง่ายนัก

เอียนรีบเตรียมการต่อสู้ให้เสร็จและมุ่งหน้าไปยังพิกัดที่ฮูนี่ย์บอกเขา

เอียนเคลื่อนไหวด้วยตนเอง แต่ในขณะที่เขาอยู่กับผู้ติดตามของเขา มันก็ดูราวกับว่าปาร์ตี้กำลังเคลื่อนไหว

“ฉันไม่รู้ว่ามีสถานที่แบบนี้ในทวีปตอนกลางด้วย”

เมื่อพวกเขาเข้าใกล้พิกัดที่ฮูนี่น์มอบให้พวกเขา สีของทรายทะเลทรายก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีเทา

และเมื่อพวกเขาเข้าไปลึกขึ้น ทรายสีเทาเปลี่ยนเพื่อให้รู้สึกเหมือนพื้นซีเมนต์ตั้งแต่เริ่ม

ในขณะที่ดูเอียนมองไปรอบๆและราวกับว่าเขาประหลาดใจ ไคซาร์พูด

“ที่นี่… มันคือดินแดนแห่งผู้อมตะ”

เมื่อไคซาร์พูด เอียนถามกลับทันที

“ห้ะ? ผู้ติดตาม มีบางสิ่งที่นายรู้เกี่ยวกับผู้อมตะหรือไม่? ดูเหมือนว่านายไม่เคยรู้มาก่อนเลย”

ไคซาร์พยักหน้าอย่างชัาๆ

“มันเป็นความทรงจำที่ฉันไม่มีในตอนแรก แต่เมื่อมองไปที่ทิวทัศน์ของสถานที่แห่งนี้ พวกมันเริ่มกลับมาทีละนิด”

เอียนกดดันไคซาร์

“พูดทุกอย่างที่นายจำได้มา มันอาจจะดีถ้าเรามีข้อมูลสักเล็กน้อย”

เช่นนั้น ไคซาร์เริ่มอธิบายอย่างช้าๆ

“ถ้าเราเริ่มพูดถึงข้อสรุป ผู้อมตะนั้นเป็นพันธมิตร”

“ห้ะ? นายกำลังพูดอะไรกัน?”

“อะแฮ่ม…”

ดูเหมือนว่าความทรงจำที่เขาจำได้ในทันทีนั้นทำให้สับสนขณะที่ไคซาร์ถูคางของเขาในขณะที่เขายังคงอธิบายอย่างช้าๆ

“ผู้อมตะเป็นชื่อของราชาแห่งความมืดที่จัดการอมนุษย์เหมือนแขนขาของเขา สีที่แท้จริงของเขานั้นชั่วร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ อย่างไรก็ตามเมื่อพันปีก่อนมนุษยชาติและอมนุษย์ยืนอยู่ข้างเดียวและต่อสู้กับปีศาจ”

“ปีศาจ?”

“ถูกต้อง ปีศาจ นายสามารถเรียกพวกเขาว่าดยุคแห่งปีศาจได้”

“โอ้โห…”

ไคซาร์ถูคางของเขาเบาๆขณะที่เขาจำอดีตได้

“ฐานหลักของอันเดดอาจเรียกว่าใต้พิภพ แต่ไม่ว่ายังไงความจริงที่ว่าพวกเขาจำเป็นต้องปกป้องดินแดนแห่งนี้ก็เหมือนกับมนุษย์ เนื่องจากปีศาจพยายามที่จะยึดครองมิตินี้”

ไม่ใช่เอียน แต่ผู้ติดตามคนอื่นๆก็ฟังเรื่องราวของไคซาร์ด้วยความสนใจ

“และในระหว่างกระบวนการที่มนุษย์และอมนุษย์กำลังร่วมมือกันชั้น ‘นักเวทย์มนตร์มืด’ ถูกสร้างขึ้นเป็นครั้งแรก นายสามารถพูดได้ว่ารากฐานของนักเวทย์มนตร์มืดในปัจจุบันเป็นผู้อมตะ”

ไคซาร์ยกดาบและชี้ไปข้างหน้าเขา

และตรงจุดนั้น ข้างในหมอกยอดแหลมที่ดูแปลกประหลาดตั้งอยู่

“จุดนั้นตรงที่ผู้อมตะกำลังหลับอยู่และตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน มนุษย์ที่เรียกว่าฮูนี่ย์ซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของฉัน ดูเหมือนจะเป็นนักเวทย์มนตร์มืดที่มีทักษะไม่น้อยเลยทีเดียวที่จะได้รับการยอมรับจากผู้อมตะ”

“…”

เอียนรู้สึกผิดต่อฮูนี่ย์

‘จิ๊ ถึงเขาจะเป็นผู้ติดตามของฉัน แต่ถูกสัตว์ประหลาดแบบนี้จับเขามา… เด็กผู้น่าสงสาร’

เมื่อไคซาร์เริ่มให้ความสนใจอีกครั้ง ดูเหมือนว่าวันที่ฮูนี่ย์จะได้รับอิสรภาพขยายตัวออกไปอีกครั้ง

ในขณะที่เอียนและไคซาร์กำลังพูดถึงเรื่องต่างๆ ปาร์ตี้ก็ทะลุผ่านหมอกและมาถึงด้านหน้าของยอดเขา

และตรงจุดนั้น ฮูนี่ย์ซี่งรอเอียนได้ยืนอยู่ตรงนั้น

“ไม่ได้เจอกันนาน เอียน”

อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆฮูนี่ย์รีบวิ่งไปจับมือของเอียน

“เอียน ผมเป็นแฟนคลับ!”

* * *

ในขณะเดียวกัน ในพื้นที่นอกชายแดนของทวีปกลางอีกแห่งหนึ่ง

ในตำแหน่งที่ตรงข้ามกับจุดที่เอียนและฮูนี่ย์มาถึงเควสต์ของพวกเขา เสื้อคลุมของผู้หญิงคนหนึ่งสะบัดขณะที่เธอเดิน

ด้วยเสื้อคลุมที่หรูหรา ผู้หญิงคนนั้นถือไม้เท้าที่มีรูปร่างแปลกๆซึ่งมีรอยแดงอยู่ข้างหนึ่ง

เธอคือนักเวทย์เพลิงรีเมียร์ผู้โด่งดังจากการได้อันดับที่ 1 ในการจัดอันดับของอาชีพนักเวทย์มนตร์

ก่อนหน้านี้ มีช่วงเวลาที่เธอได้รับเลือกโดยซามูเอลจินและเข้าร่วมกับกิลด์โอ๊คลันในไม่ช้า แต่ขณะนี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้น

เนื่องจากรีเมียร์เป็นผู้เล่นที่มีแนวโน้มที่จะแข็งแกร่งอย่างมากนับตั้งแต่ทวีปกลางเปิดขึ้น เธอจึงออกจากกิลด์และเริ่มเล่นโซโล่อีกครั้ง

“วิหารแห่งดวงอาทิตย์ควรอยู่ใกล้ที่นี่…”

หลังจากตรวจสอบพิกัดที่เธอเขียนอย่างละเอียดและพิกัดที่ทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่ รีเมียร์เงยศีรษะของเธอ

“อะไรวะเนี่ย? ต้องเป็นจุดนี้สิ…”

เธอเริ่มหงุดหงิดอย่างช้าๆ

เมื่อเธอเคลียร์เควสต์ลับด้วยระดับความยากระดับ SSS ตลอดระยะเวลาหลายเดือน จุดสุดท้ายของเควสต์ซึ่งเธอสามารถรับรางวัลของเธอเพื่อเคลียร์เควสต์ได้ไม่มีที่ใดในสายตาของเธอ

อย่างไรก็ตามทันใดนั้น เงาขนาดยักษ์ก็เริ่มโผล่หัวและอย่างนั้น รีเมียร์เงยหัวขึ้นแล้วมองขึ้นไปบนฟ้า

และดวงตาทั้งสองของเธอซึ่งไร้อารมณ์ก็เริ่มสั่นเทาเล็กน้อย

“มะ มังกร?”

เช่นเดียวกับคำที่หลุดออกมาจากริมฝีปากเล็กๆของเธอ สิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่เติมเต็มรูม่านตาของรีเมียร์นั้นเป็นมังกรแน่นอน

มันเป็นมังกรแดงที่ปกคลุมด้วยเกล็ดสีแดงซึ่งทำให้ดูเหมือนว่าร่างกายของมันถูกเผาไหม้

ด้วยจิตวิญญาณราวกับว่าเธอจะยิงเวทย์มนตร์ในทันที รีเมียร์ยกไม้เท้าของเธอขึ้น แต่มังกรก็ไม่มีความตั้งใจที่จะต่อสู้กับเธอ

มังกรที่ค่อยๆเข้ามาหาเธอช้าๆนั่งลงเบาๆ

มันค่อยๆพูด

• เจ้ามาเพื่อค้นหาวิหารแห่งดวงอาทิตย์สินะ

ด้วยเสียงของมังกรซึ่งมีพลังมากพอที่จะให้ความรู้สึกว่าโลกกำลังสั่นสะเทือน รีเมียร์รู้สึกว่าหัวของเธอว่างเปล่าอยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่ช้าเธอก็กลับสู่ความเป็นจริงและพูด

“ถูกต้อง ฉันได้รับการเรียกของเทพแห่งดวงอาทิตย์และมาที่นี่”

ในขณะที่มองดูรีเมียร์ผู้พูดโดยไม่ถูกข่มขู่แม้แต่นิดเดียวที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนที่เขาเป็นมังกรยักษ์ เขาก็ยิ้มอย่างอบอุ่น

• แน่นอนว่าเจ้าเป็นมนุษย์ประเภทที่ฉันคาดหวังว่าเฮลเลน่าจะเลือก

ทันทีที่คำพูดของเขาจบลงร่างยักษ์ของมังกรแดงก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวและขนาดของมันก็ค่อยๆหดตัวลง

Whoong-

พร้อมกับเสียงกังวานของชายคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้ารีเมียร์

ด้วยผมสีแดงสด เขาเป็นคนหล่อหน้าตาดี

เขาได้พูด

“ข้าคือราโนเอล มังกรแห่งดวงอาทิตย์ที่สืบทอดพลังของเฮเลน่า”

เมื่อเขาพูดจบ เขาก็ยื่นมือออกไปในอากาศและในเวลาเดียวกันแสงสีขาวสว่างก็เริ่มกระจายออกมาจากมือของเขา

“…!”

รังสีของแสงที่ยิงออกมาจากมือของเขากระจายบนท้องฟ้าและรีเมียร์ดูภาพนั้นด้วยดวงตาที่ประหลาดใจ

หลังจากนั้นไม่นาน

เมื่อแสงที่ปกคลุมพื้นที่สีขาวนั้นหายไปต่อหน้าต่อตารีเมียร์ซึ่งคิดว่ามันเป็นเพียงกลางทะเลทรายได้มีวิหารขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

ราโนเอล มังกรแห่งดวงอาทิตย์ยิ้มขณะที่เขาอ้าปาก

“ขอแสดงความยินดีกับการกลายเป็นราชาแห่งเปลวเพลิง”

เมื่อคำพูดของราโนเอลสิ้นสุดลง ร่างกายทั้งหมดของรีเมียร์เริ่มถูกไฟลุกเป็นไฟสีแดงสด

อย่างไรก็ตาม รีเมียร์ไม่ได้รู้สึกร้อน

“ในที่สุด… ก็จบแล้วงั้นหรอ?”

ขณะที่คิดถึงการเดินทางที่ยาวนานเธอยิ้มอย่างสดใส และข้อความของระบบก็เริ่มปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ

• ท่านประสบความสําเร็จในการเคลียร์เควสต์ ‘พลังของเทพแห่งดวงอาทิตย์’
• ท่านได้รับชื่อเสียง 300,000 หน่วย
• ท่านได้รับ ‘คฑาของเทพแห่งดวงอาทิตย์’
• ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 82.5 ล้านหน่วย
• ท่านได้เพิ่มเลเวล ท่านถึงเลเวล 177
• ท่านสามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพลับ ‘ราชาแห่งเปลวเพลิง’ ท่านจะเปลี่ยนอาชีพหรือไม่?

รีเมียร์ซึ่งอ่านข้อความของระบบที่ผุดขึ้นอย่างระมัดระวัง พยักหน้าขณะที่พูด

“ฉันจะเปลี่ยนอาชีพ”

ขณะที่เธอทำเช่นนั้น เปลวไฟสีแดงสดที่ปกคลุมอยู่รอบๆรีเมียร์ถูกดูดเข้าไปในหัวใจของเธอ

Whoong-!

• ท่านเปลี่ยนอาชีพได้สำเร็จจาก ‘นักเวทย์มนตร์เพลิง’ ไปเป็นอาชีพที่สูงกว่า ‘ราชาแห่งเปลวเพลิง’

และหลังจากนั้นไม่นาน

ต่อหน้าของผู้เล่นทั้งหมดที่เข้าสู่ระบบในทวีปกลาง มีข้อความระบบหนึ่งข้อความปรากฏขึ้นอีก

• ตำนานแรกของทวีปกลางได้ตื่นขึ้น