Taming Master - ตอนที่ 286

เอียนรู้สึกประหลาดใจในหลายๆด้าน

‘อะไรกัน? ราชาแห่งแหวน นักรบผู้ยิ่งใหญ่รู้จักอิเรียลได้อย่างไร? นั่นเกินไป Iriel จากทั้งหมด? ‘

เอียนมีคำถามมากมายที่เขาอยากจะถามกับราชาแห่งแหวน

แต่สิ่งที่เขาทำได้ตอนนี้คือดู

แต่ AI ของเอียนก็เปิดปากพูดกับพระราชา

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบกับผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่และปฏิบัติตามกฎหมาย”

และเอียนก็เริ่มพูด เมื่อเขาพูดมองไปที่ราชาที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นและค่อยๆเดินเข้าไปหาเอียน

พระราชาทรงเปิดพระโอษฐ์

“ลุกขึ้นยืน เจ้ายังเป็นฮีโร่ที่ได้รับความเคารพ… ผู้รับผิดชอบต่อความสุขของโลกใบนี้ ไซโชกะของข้าเคารพเจ้าสำหรับความกล้าหาญที่แสดงออกมา”

ในตอนท้ายของคำพูดจากกษัตริย์เกี่ยวกับไซโชกะของเขา เอียนก็ลุกขึ้นช้าๆจากท่าคุกเข่า

และไซโชกะที่อยู่ข้างพระราชาที่จ้องมองมาที่เขา หยิบกล่องทองคำที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วส่งให้เอียน

“นี่คืออะไรครับ?”

ไซโชกะตอบคำถามของเอียน

“เปิดดูสิ ใครจะไปรู้บางทีมันอาจมีบางอย่างที่เจ้าต้องการ”

AI ของเอียนเปิดกล่องและหยิบของจากข้างใน

และของก็เต็มฝ่ามือของเอียน

สิ่งที่ผิดปกติคือมีรูเล็กๆบนหินงอกและมีริ้วแสงไหลเข้ามา

[ทหารของโลก]

เอียนหยิบมันขึ้นมาและพูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ

“นี่คือ…”

และไซโชกะก็เปิดปากของเขา

“ถูกต้อง นี่คือเหตุผลที่เจ้ามาที่นี่”

เอียนขอบคุณเขาอย่างสุภาพ

“ขอบคุณครับท่านลอร์ด ทั้งหมดนี้เราจะสามารถป้องกันการรุกรานในโลกมิติของเราได้”

ทั้งราชาและไซโชกะยิ้มและตอบ

“ไม่เป็นไร ข้าหวังว่าความพยายามของเจ้าจะไม่สูญเปล่า”

“ฉันยืมพลังจากเทพ เกียรติของกษัตริย์ช่วยให้ฉันบรรลุได้”

“โฮโฮ…”

แล้วทั้งสองคนก็คุยกันไม่นาน

มันเป็นเรื่องที่ยาวมากและเอียนที่กำลังครุ่นคิดว่าเรื่องนี้น่าเบื่อและกำลังจะหาว

‘เอ่อ มันเป็นเวลา 10 นาทีแล้วและพวกเขายังคงคุยกันอยู่นี่คือเวทีสนทนาหรือเปล่า?’

และในขณะที่เอียนกำลังดิ้นรนเพื่ออดทนต่อความง่วงนอน เอียนก็ควบคุมตัวละครของเขาได้ในที่สุด

เอียนที่รู้สึกถึงการปลดปล่อยจาก AI ก็ประหลาดใจ

‘อะไรกัน? เกิดอะไรขึ้นกับการปลดปล่อยอย่างกะทันหัน?’

อย่างไรก็ตาม เอียนสามารถสงบสติอารมณ์ได้ทันทีในขณะที่เขาฟังเรื่องราวโดยไม่รู้ตัว

และเมื่อเวลาผ่านไป ข้อมูลที่เอียนต้องการมากที่สุดก็เริ่มออกมาจากปากของไซโชกะ

“มันจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อเจ้าคิดว่ากองทัพของเจ้าใกล้จะได้รับชัยชนะหรือเมื่อเจ้าคิดว่ากองทัพของเจ้ากำลังตกอยู่ในอันตราย”

เอียนรีบถามด้วยความสงสัยของเขา

“ผมถามคุณได้ไหมว่าฉันจะได้รับผลอะไรจากการใช้ ‘ทหารแห่งโลก’ นี้?”

ไซโชกะหัวเราะกับตัวเองและตอบ

“แน่นอน เมื่อเจ้าใช้สิ่งนี้ ราชาผู้ยิ่งใหญ่จะส่งกองทัพของเทพที่จะมาข้ามเขตแดนและพรของนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดจะมอบให้กับกองทัพของเจ้า… เจ้าจะสามารถเอาชนะกองทัพของมอนสเตอร์ได้”

เอียนเริ่มสับสน

‘ราชาผู้ยิ่งใหญ่ไม่ใช่หรอ?’

เอียนหน้ามืด ไซโชกะหัวเราะและอธิบาย

“ดูเหมือนเจ้าจะไม่เข้าใจข้าเลย”

เอียนตอบสิ่งนี้

“ใช่ครับ ราชาทรงเรียกราชาอีกพระองค์หนึ่งและผมก็งุนงงไปชั่วขณะ”

ไซโชกะยังคงพูดต่อไปหลังจากนั้น

“ข้าเป็นราชาแห่งอาณาจักรมอเรียที่ราชาผู้ยิ่งใหญ่ได้ก่อตั้งขึ้น อย่างแรกเป็นชื่อที่ราชาทุกคนที่ปกครองอาณาจักรมอเรียจะได้รับ ราชาแห่งแหวนที่แท้จริงหมายถึง 4 ราชาใหม่ในโลกปัจจุบัน”

“อืม…”

เอียนยังไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เขายังคงฟังคำพูดของเขา

“ในโลกใหม่ ราชาแห่งทองคำ ราชาแห่งเงินมราชาเหล็กและราชาแห่งทองแดงทั้งสี่คนนี้แบ่งปันฉายาราชาแห่งแหวนและถ้าใช้ไอเทมที่ข้ามอบให้เจ้า หนึ่งในนั้นอาจให้พรแก่เจ้า”

เอียนรู้สึกเหมือนว่าเขาต้องมีอะไรบางอย่างกับไอเทมนั้น

‘ฮ่าๆ คำว่า ‘ราชาแห่งแหวน’ เป็นเพียงชื่อ แล้วเสาทั้งสี่ของราชาคืออะไร…?’

เอียนรู้สึกสงสัยจึงรีบถามไซโชกะ

“ถ้าอย่างนั้น เสาครอซันเนไม่ใช่สมบัติของราชาแห่งแหวน แต่เป็นของราชาองค์ปัจจุบันงั้นหรอครับ?”

ไซโชกะพยักหน้าให้กับคำถามของเอียน

“นั่นเป็นความจริง สมบัติทั้งเจ็ดไม่ใช่ของมนุษย์ ในบรรดาราชาทั้งสี่ของโลกใหม่นั้นถูกสร้างขึ้นโดยราชาแห่งทองคำ สิ่งนี้ไม่สามารถพูดได้อย่างแน่นอน…”

“อ่อ…”

ไซโชกะพยักหน้า

“และสมบัติทั้งเจ็ดนั้นกระจัดกระจายไปทั่วเกาะบูจูทางใต้และข้าก็มีหนึ่งในนั้น”

และเอียนที่พอจะหาอะไรเข้าหัวได้ก็ปวดหัว

‘ดังนั้นพวกเขาจึงซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งในเขตชานเมืองของเกาะใต้บูจู ไซโชกะและราชาดูเหมือนจะไม่รู้รายละเอียดทั้งหมดด้วย’

ตอนนี้เขาได้รับทหารของโลกแล้ว เขาจำเป็นต้องวิวัฒนาการบุ๊กค์ให้กลายเป็นมังกรอเวจีที่แท้จริงอย่างรวดเร็ว

‘เวลาที่เหลือสำหรับการชาร์จลูกปัดมิติคือประมาณหนึ่งวันครึ่งและฉันต้องได้รับซินตะมานิก่อนหน้านั้น’

และเอียนพูดกับไซโชกะ

“ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ”

“ไม่เป็นไร”

และหลังจากสนทนากับไซโชกะแล้ว เอียนก็ได้รับคำแนะนำให้กลับไปที่วงเวทย์โดยมัชมุทรา

และเมื่อเอียนไปถึงวงเวทย์ มัชมุทราพูดเป็นครั้งแรกขณะกำลังจะกลับ

“ท่านกำลังมุ่งหน้าไปที่ใด?”

เอียนเบิกตากว้าง

“ฉันจะไปไหนก็ได้”

สิงโตผงกศีรษะแล้วพูด

“ท่านสามารถไปที่ไหนก็ได้ในเกาะใต้”

เอียนมองเข้าไปในตำแหน่งที่ทำเครื่องหมายซินตะมานิอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็พูดกับสิงโต

“ ‘เซอิจิ’ ฉันต้องไปที่นั่น เป็นไปได้ไหม?”

เมื่อพูดคำเหล่านี้ สีหน้าของสิงโตก็เปลี่ยนไปเป็นครั้งแรก

“เซอิจิ… ท่านพูดอย่างนั้นหรอ?”

“เป็นไปไม่ได้เหรอ”

“ไม่ครับ สถานที่นั้นอยู่ในกลุ่มเกาะทางใต้… และท่านสามารถไปที่นั่นผ่านวงเวทย์นี้ได้”

“แล้วทำไม…”

ก่อนที่เอียนจะจบประโยคสิงโตก็พูดอีกครั้ง

“ท่านจะไปที่นั่นทำไมครับ?”

เอียนไม่รู้สึกอยากพูดถึงซินตะมานิและพูด

“ฉันมีสถานการณ์ส่วนตัวที่ต้องจัดการ”

สิงโตยังไม่มั่นใจกับคำตอบของเอียน แต่เขาพยักหน้าและพูด

“ข้าไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร แต่ต้องระวังตัวดัวยนะครับ”

“ห้ะ?”

และคำอุทานจากเอียน สิงโตพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาๆ แต่ชัดเจน

“เพราะมันคือดินแดนแห่งมังกร”

“…!”

* * *

ผู้เล่นทุกคนที่เปลี่ยนเป็นชาวแอสโมเดียนได้สำเร็จได้เข้ามาในสนามรบ

ความสมดุลของสงครามต่างมิติที่ได้รับการบำรุงรักษาด้วยสายรัดที่แน่นหนาพังทลายลงในไม่กี่วินาที

ฝ่ายมนุษย์เริ่มได้รับการโต้กลับ

ในระหว่างนี้ ผู้เล่นกำลังคิดกลยุทธ์การต่อสู้ แต่ในขณะที่ชาวแอสโมเดียนเริ่มเข้าสู่ การต่อสู้กลยุทธ์ทั้งหมดก็เริ่มตกต่ำลง

ผู้เล่นที่ชาญฉลาดเริ่มตามล่าผู้เล่นด้วยความช่วยเหลือจากมอนสเตอร์และชาวแอสโมเดียนคนอื่นๆ

นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะกลายเป็นสถานการณ์ที่ร้ายแรงสำหรับโลกมนุษย์

“เวรเอ้ย”

ในทวีปกลางในห้องของ Toboldae

ชาการันทุบโต๊ะแล้วพูด

“สมาชิกกิลด์ของอาณาจักรลัสเปลได้เปลี่ยนเป็นชาวแอสโมเดียนแล้ว”

เมื่อชาการันพูดเสร็จ ฟิโอลันที่นั่งอยู่อีกด้านของโต๊ะก็ตอบด้วยการขมวดคิ้วเล็กน้อย

“กิลด์โลตัสของเราเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรลัสเปลด้วย… สมาชิกลูน่ากิลด์จากอาณาจักรไคม่อน พวกเขาไม่ได้แยกออกไปใช่ไหม?”

ด้วยคำพูดเหล่านั้นการแสดงออกที่โกรธของชาการันเปลี่ยนเป็นความเศร้าโศก

“ฉันขอโทษฟิโอลัน ฉันกำลังพูดถึงสมาชิกสเปนดอร์และโอ๊คลัน”

ฟิโอลันถอนหายใจและตอบกลับ

“หึ ฉันยอมรับในส่วนที่สอง นั่นเป็นสถานการณ์ที่น่ากลัว แต่… สองในสามกิลด์ของอาณาจักรลัสเปลได้แยกตัวออกจากค่าย…”

มันเป็นเรื่องธรรมดาที่การแสดงออกของทั้งสองคนจะมืดมน หากกระแสเดียวกันนี้ดำเนินต่อไปอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ สงครามมิติจะจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของมนุษยชาติ

ชาการันรู้สึกแย่

ในการเผชิญหน้ากับอิลาฮันแบบตัวต่อตัว เขาพ่ายแพ้เป็นครั้งแรก

เขาไม่เสียชีวิต เขาไม่เห็นตัวเลือกอื่นนอกจากต้องวิ่งหนีจากการแข่งขัน 1 ต่อ 1

‘ในการเอาชนะเขา พลังต่อต้านเวทย์มนต์เป็นสิ่งจำเป็น แต่ในสถานะปัจจุบันไม่มีทางที่เราจะหยุดหนอนเหล่านั้นไม่ให้วิ่งพล่านได้’

การประชุมสุดยอดซึ่งกินเวลานาน 30 นาทีไม่มีความคืบหน้า

เป็นเพราะสมาชิกทุกคนยอมแพ้ในตอนนี้

ผู้เล่นตระหนักว่าพวกเขาเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ของสงครามมิตินี้ พวกเขาสูญเสียแรงจูงใจทั้งหมด

มีเพียงฟิโอลันเท่านั้นที่ดูจริงจัง

‘เอียนน่าจะกลับมาเร็วๆนี้…’

ฟิโอลันกำลังคิดถึงรีเมียร์ เรฟย่า เฮิร์ซและฮูนี่ย์ที่ร่วมกับเอียนเพื่อทำเควสต์ให้สำเร็จ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคิดถึงเฮิร์ซและฮูนี่ย์ที่ต้องการเพิ่มอันดับของพวกเขา

และเธอรู้ว่าเควสต์ที่เอียนกำลังทำนั้นเกี่ยวข้องกับการจัดการกับชาวแอสโมเดียน

ฟิโอลันกำลังคิดกับตัวเอง

‘ลองเอาตัวรอดสักพักเถอะ’

* * *

Weeing-

เมื่อผ่านไป วงเวทย์มนต์ความมืดก็หายไปทำให้สภาพแวดล้อมต่อไปนี้สว่างไสว

และในเวลาเดียวกันข้อความของระบบก็ปรากฏต่อหน้าเอียน

กริ๊ง-!

[ท่านมาถึง ‘ที่ราบสูงเซอิจิ – ดินแดนมังกร’]

[ท่านได้ค้นพบ ‘ที่ราบสูงเซอิจิ – ดินแดนมังกร’]

[อีกสองวันค่าประสบการณ์ทั้งหมดที่ท่านได้รับจาก ‘ที่ราบสูงเซอิจิ’ จะเพิ่มเป็นสองเท่า]

[ในช่วง 2 วันนับจากนี้ อัตราการดรอปไอเทมของมอนสเตอร์ทั้งหมดใน ‘ที่ราบสูงเซอิจิ’ จะเพิ่มขึ้น 1.5 เท่า]

โดยการอ่านข้อความของระบบทำให้เอียนสนใจมากขึ้นและเขาก็พึมพำกับตัวเอง

‘เวรเอ้ย น่าเสียดายที่ตอนนี้ไม่มีเวลาออกล่า’

กาก้าที่ได้ยินเอียนพึมพำได้พูดกับเอียน

“อย่าประมาทเจ้านาย ตอนนี้ไม่ใช่เวลาออกล่า พวกเราต้องกลับไปที่มิติมนุษย์และหยุดยั้งชาวแอสโมเดียน”

เอียนเพียงแค่หงุดหงิด

“ฉันรู้หน่า ฉันรู้เรื่องนั้น”

“มันก็เป็นเพียงท่านติดการล่า”

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ดูแผนที่แล้วบอกว่าฉันควรไปที่ไหน โอเค?”

เอียนคลี่แผนที่และส่งให้กาก้า

จากนั้นแผนที่โปร่งแสงก็ปรากฏขึ้นในอากาศ

กาก้าชี้ไปที่แผนที่แล้วพูด

“นี่คือที่ที่เราอยู่เจ้านาย”

เอียนที่ยืนยันได้พยักหน้า

“ฉันคิดอย่างนั้น”

“แล้วเห็นข้อความนั้นไหมครับ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของกาก้า เอียนมองไปที่แผนที่อีกครั้ง

จุดที่กาก้าอยู่ต่ำกว่าตำแหน่งที่ระบุโยจิ มีบางอย่างเขียนเป็นตัวอักษรที่อ่านไม่ออก

“นี่คืออะไร?”

“ภาษาโบราณมันบอกว่า ‘แท่นบูชามังกร’ และบางทีซินตะมานิอาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้”

“แท่นบูชามังกร บางทีอาจจะเป็นดันเจี้ยน?”

กาก้าตอบกลับ

“แม้ว่าฉันจะไม่รู้ก็ตาม แม้ว่าฉันจะอ่านภาษาโบราณได้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินคำว่าแท่นบูชามังกร”

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นคาร์เซอุสที่ได้ฟังการสนทนาของพวกเขาได้พูดจากด้านหลัง

“แท่นบูชามังกร… ข้าได้ยินมานานแล้ว”

ในเวลาเดียวกันเอียนและกาก้าก็หันไปมองคาร์เซอุส